Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Έτσι βρίσκουν ταίρι οι αθλητές στο Σότσι


Η εφαρμογή Tinder βάζει σεξουαλική φωτιά στο ολυμπιακό χωριό!

Είσαι αθλητής ολυμπιακών προδιαγραφών, συμμετέχεις στο Σότσι και ψάχνεις παρέα για τη νύχτα;

Κανένα πρόβλημα, αφού το φοβερό και τρομερό Tinder είναι στη διάθεση των αθλητών, οι οποίοι κάνουν μάλιστα φανατική χρήση.

Χωρίς πλάκα, οι αναφορές και οι αξιόπιστες μαρτυρίες -όπως θα δούμε- πέφτουν βροχή για απανωτές ερωτικές συνευρέσεις, μετατρέποντας τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις σε ένα πελώριο κρεβάτι! Ολυμπιακών διαστάσεων, αλίμονο...

Πρόσφατα, η χρυσή ολυμπιονίκης Jamie Anderson δήλωσε για το application σε συνέντευξή της: «Το Tinder πέρασε στο ολυμπιακό χωριό σε άλλο επίπεδο! Είναι μόνο αθλητές. Στο ορεινό χωριό, μόνο αθλητές μπορείς να βρεις. Είναι πολύ γελοίο. Υπάρχουν όμως και μερικοί γλύκες ανάμεσά τους».



Η 23χρονη αμερικανή σνοουμπορντίστρια ξετρελάθηκε τόσο με την εφαρμογή που έκανε μεγάλη προσπάθεια να την ξεχάσει για λίγο ώστε να αφιερωθεί στις ολυμπιακές της υποχρεώσεις: «Έφτασα σε σημείο να πω “φτάνει”, μου αποσπούσε την προσοχή συνεχώς!», πριν δηλώσει με νόημα ότι αλίμονο, δεν είναι η μόνη που έχει πέσει με τα μούτρα στο... Tinder.



Πέρα από την Anderson, το ίδιο κάνει και η συμπαίκτριά της Rebecca Torr, η οποία υπονόησε ότι θα ήθελε να «γνωρίσει καλύτερα» την τζαμαϊκανή ομάδα του bobsled.





Και έπειτα από λίγο ψάξιμο και πολύ Tindering, η Rebecca πήρε τελικά αυτό που ευχήθηκε...




Διαβάστε περισσότερα...

Παραδοσιακά γιατροσόφια για το κρύωμα


«Να ντύνεσαι καλά, να πίνεις ζεστά και να φοράς χοντρές κάλτσες» έλεγαν οι «σοφές» Ελληνίδες γιαγιάδες. Μπορεί το κρύο να είναι...καιρός για δύο, αλλά είναι και η περίοδος του χρόνου με τα περισσότερα κρυολογήματα.

Την ώρα που η κρίση έχει πλήξει τον ελληνικό λαό, τα γιατροσόφια των γιαγιάδων κρατούν υγιείς μικρούς και μεγάλους. Οι παραδοσιακές μέθοδοι με τσάι του βουνού και άλλα βότανα αποτελούν ιδανικές εναλλακτικές για τα αντιβιοτικά, τα αντιπυρετικά και κάθε είδους φάρμακα, καθώς είναι φθηνές λύσεις.

Για να πέσει ο πυρετός, η Ελληνίδα γιαγιά προτείνει αρχικά ένα ποδόλουτρο με ζεστό γάλα και χοντρό αλάτι για 15-20 λεπτά. Στη συνέχεια, ο ασθενής πρέπει να σκουπίσει καλά τα πόδια του, να φορέσει χοντρές κάλτσες και να ξαπλώσει να ξεκουραστεί.

«Το καλύτερο γιατρικό για το κρύωμα είναι το κουκούλωμα και ο ύπνος. Τα τέια και τα ζεστά ροφήματα κάνουν καλό, τονώνουν τον οργανισμό και φυσικά ο άρρωστος πρέπει να τρώει ελαφριές σούπιτσες με γνήσια, ελληνικά προϊόντα», συμβουλεύει η σοφή γιαγιά.

Από το...μενού της σοφής γιαγιάς δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αγαπημένες εντριβές και οι βεντούζες. Εντριβές με θερμαντικές αλοιφές, με οινόπνευμα, με τσίπουρο, με λάδι και ακόμη πολλά υλικά έχουν ιδιαίτερα καταπραϋντικό αποτέλεσμα για τον ασθενή.

Ακόμη ένα πολύ διαδεδομένο γιατροσόφι είναι η τοποθέτηση βαμβακιού ποτισμένου σε οινόπνευμα κατά τη διάρκεια του ύπνου, που λέγεται ότι διώχνει το κρύωμα, όπως και οι βεντούζες, με ιδιαίτερη προσοχή, ωστόσο και από έμπειρα χέρια.


Πηγή: http://www.enikos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Αναζητώντας έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής


Ζευγάρι Ελλήνων με την πεντάχρονη κόρη του γυρίζει την Αυστραλία... ποδήλατο.

Με «οδηγό» την αναζήτηση για έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, με αγάπη για τους ανθρώπους και τη φύση και σε πείσμα συγγενών και φίλων που θεωρούσαν πως στην Ελλάδα της κρίσης τέτοιου είδους εγχειρήματα είναι... παράτολμα ένα ζευγάρι από την Ελλάδα κάνει εδώ και σχεδόν δυο μήνες το γύρο της Αυστραλίας με ποδήλατο.

Και, μάλιστα, ο Δημήτρης και η Άννα Μοσχονή δεν είναι μόνοι, αλλά έχουν για παρέα την πεντάχρονη κόρη τους Αφροδίτη.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, το ζευγάρι και η μικρή Αφροδίτη έφτασαν στην Αυστραλία τον περασμένο Οκτώβριο μαζί με τα δυο τους ποδήλατα, σκηνές και όλα όσα χρειάζεται ένα μικρό, «κινούμενο» νοικοκυριό.

Πριν από λίγο καιρό, το τολμηρό ζευγάρι συνάντησε η δημοσιογράφος της ομογενειακής εφημερίδας «Νέος Κόσμος» Maja Jovic, που κατέγραψε το μακρύ και διαφορετικό αυτό ταξίδι πάνω σε δυο (ποδηλατικές) ρόδες.
Γεννημένοι στην Αθήνα, η Άντα και ο Δημήτρης μετακόμισαν στο Ναύπλιο πριν από περίπου έξι χρόνια. Ζουν στην επαρχία και στην Ελλάδα, την εποχή της κρίσης, έχουν επιλέξει να ακολουθούν έναν πιο βιώσιμο και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο ζωής.

Κάνουν ποδήλατο και χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητά τους μόνο για τις απαραίτητες μετακινήσεις, κάνουν εξοικονόμηση ενέργειας, χτίζουν ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και συλλέγουν το νερό της βροχής. Και πάνω απ' όλα μπορούν και ταξιδεύουν. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται πολύ εναλλακτικά σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, αλλά είναι πέρα ως πέρα αληθινά!

Όταν τους συνάντησε η Maja Jovic είχαν ήδη διανύσει 110 χιλιόμετρα, από το Geelong στη Μελβούρνη, ξεπερνώντας το όριο των 60χλμ την ημέρα που είχαν θέσει εξαρχής προκειμένου να μπορεί η μικρή Αφροδίτη ν' ακολουθεί τον ρυθμό τους. «Είναι όλα μια ευθεία. Δεν υπάρχουν σκαμπανεβάσματα». Μ' αυτόν τον τρόπο η πεντάχρονη περιγράφει το τοπίο μεταξύ αυτών των δύο πόλεων.

Για την Αφροδίτη τίποτα δεν φαίνεται δύσκολο. Καθισμένη στο πίσω μέρος του ποδηλάτου του πατέρα της, με το νέο μωβ κράνος της, έχει τη δική της «σειρά» σε μια μακρά, από άποψη ποδηλατικών χιλιομέτρων, μέρα. Τραγουδάει, τρώει μια μπάρα δημητριακών, παίρνει έναν υπνάκο γέρνοντας στην πλάτη του πατέρα της και η μόνη της απαίτηση, όταν στήνουν, για μια μικρή ανάπαυλα, το «κινητό» τους σπίτι είναι να είναι κοντά σε κούνιες.

Οι λόγοι γι' αυτό το ασυνήθιστο ταξίδι, όπως εξηγεί στο «Νέο Κόσμο» η Άντα, ήταν πολλοί. Πρώτα απ' όλα, λέει, αγαπούσαν τους ανθρώπους στην Αυστραλία. Ύστερα από τρία ταξίδια στη χώρα αυτή, είχαν την επιθυμία να τη γυρίσουν με ποδήλατο. Αλλά να κάνουν κάτι τέτοιο, μ' ένα πεντάχρονο παιδί μαζί τους φαινόταν «άπιαστο όνειρο».

Στη διάρκεια των περίπου δύο μηνών που ήταν ήδη στον δρόμο, όταν συνάντησαν τη δημοσιογράφο, έχοντας διανύσει 1600χλμ με τα ποδήλατά τους, πολλοί ήταν εκείνοι που τους σταματούσαν στον δρόμο για να φωτογραφηθούν μαζί τους και να τους εκφράσουν τον θαυμασμό τους για την απόφασή τους να γυρίσουν την Αυστραλία με ποδήλατο και, μάλιστα, μαζί με την πεντάχρονη κόρη τους.

«Μέσα σε δύο εβδομάδες, γίναμε πολύ πιο δυνατοί και η χαρά που παίρνουμε από το τοπίο, τον άνεμο που φυσά, τη βροχή, είναι αναντικατάστατη» λέει η Άντα, η οποία- όπως και ο σύζυγός της -δεν είναι επαγγελματίες αλλά μάλλον ερασιτέχνες ποδηλάτες.
Προς το παρόν, τα μόνα μέρη που δεν περιλαμβάνονται στο «μενού» του διαφορετικού αυτού ταξιδιού τους είναι οι απομονωμένες περιοχές της κεντρικής Αυστραλίας, όπως το Uluru, που γνώρισαν η Άντα και ο Δημήτρης σε προηγούμενα ταξίδια τους και αγαπούν πάρα πολύ. Είναι η "καρδιά" της Αυστραλίας το Uluru.

Αλλά είναι δύσκολο, για ένα παιδί, να διανύει μίλια πάνω σ' ένα ποδήλατο χωρίς να βλέπει τίποτα. Ένα τέτοιο ταξίδι μπορείς να το περιγράψεις ως ταξίδι στον εσωτερικό σου κόσμο, στο κέντρο σου. Αλλά για την Αφροδίτη, αυτό το συναίσθημα στην ηλικία της είναι κάτι τελείως ανούσιο, εξηγεί ο Δημήτρης και μαζί του συμφωνεί και η πεντάχρονη κόρη του.

«Ο καθένας μπορεί να ταξιδέψει. Είναι οι προτεραιότητες που θέτει ο καθένας. Αυτός που φοβάται δεν κάνει τίποτα» λέει ο Δημήτρης. «Εμείς τολμήσαμε. Κλείσαμε το μαζί μας και είπαμε θα ξαναγυρίσουμε. Όταν είπαμε τα νέα στους φίλους μας, ποτέ άλλοτε η αντίδρασή τους δεν υπήρξε τέτοια. Συνήθως θα εκπλήσσονταν και θα μας εύχονταν καλό ταξίδι. Για πρώτη φορά, ήταν μουδιασμένοι, φοβήθηκαν με την απόφασή μας, είπαν πως δεν θα αντέξουν τα οικονομικά μας» εξηγεί το τολμηρό ζευγάρι.

«Στην Ελλάδα του σήμερα, οι άνθρωποι πιστεύουν- κράτα ό,τι έχεις, γιατί ενδέχεται να μην μπορείς να επιβιώσεις αύριο. Η κρίση δεν είναι τόσο πολύ οικονομική πλέον όσο κρίση αξιών, ανθρώπων- είναι ο ψυχολογικός παράγοντας με τον οποίο βρίσκονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι. Όλοι περνούμε δύσκολες στιγμές. Χάσαμε ό,τι είχαμε. Αλλά τουλάχιστον συνεχίζεις να παλεύεις, να ζεις, να ελπίζεις...» σημειώνουν η Άντα και ο Δημήτρης.

Ένας από τους λόγους που το ζευγάρι αποφάσισε να κάνει αυτό το ταξίδι, παρά τα ανάμεικτα συναισθήματα και τον φόβο συγγενών και φίλων, ήταν η προσπάθειά τους ν' ακολουθήσουν έναν εναλλακτικό και πιο βιώσιμο τρόπο ζωής. Με λιγότερη ενέργεια, μικρότερη σπατάλη χρημάτων και περιορισμένη χρήση αυτοκινήτου.

«Υπήρξαν ορισμένοι άνθρωποι, στη διάρκεια του ταξιδιού μας, που μας είπαν: το κάνετε καθώς αυτός είναι ένας φθηνός τρόπος για να ταξιδεύει κανείς. Ναι, είναι φθηνότερος (ο τρόπος ταξιδιού) αλλά για εμάς, πάνω απ' όλα, πρόκειται για έναν τρόπο ζωής» εξηγεί η Άντα.

Ταξιδεύοντας με το ποδήλατο, η Άντα, ο Δημήτρης και η Αφροδίτη είχαν την ευκαιρία να δουν την Αυστραλία υπό ένα τελείως διαφορετικό πρίσμα, αλλά το πιο σημαντικό είναι, όπως λένε, ότι έμαθαν πως όπου κι αν πας, «κουβαλάς» τον εαυτό σου, αλλά μαθαίνεις επίσης πολλά περισσότερα για τον εσωτερικό σου εαυτό. Και συνειδητοποιείς ότι οι άνθρωποι, παντού, είναι ίδιοι, τονίζουν.



Διαβάστε περισσότερα...

Αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη η πρόληψη των βασανιστηρίων


Στόχος να προλαμβάνει και να ελέγχει τυχόν προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε χώρους κράτησης.

Ο Συνήγορος του Πολίτη, με την κύρωση από την Ελλάδα του προαιρετικού πρωτοκόλλου της σύμβασης κατά των βασανιστηρίων, απέκτησε ειδική αρμοδιότητα στην πρόληψη των βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας.

Η ανεξάρτητη Αρχή ορίστηκε ως «Εθνικός Μηχανισμός Πρόληψης» και μπορεί να επισκέπτεται όλους τους χώρους στέρησης της ελευθερίας, με ή χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των αρμόδιων Αρχών που προΐστανται των χώρων αυτών.

Αποστολή του Συνηγόρου είναι να προλαμβάνει και να ελέγχει τυχόν προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και να συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών κράτησης, σε χώρους όπως οι φυλακές, τα αστυνομικά τμήματα και τα κέντρα κράτησης, όπου παρατηρούνται προβλήματα, σύμφωνα και με εκθέσεις της Αρχής, η οποία παράλληλα μπορεί να παραγγέλλει πραγματογνωμοσύνη και να δημοσιεύει εκθέσεις.

Από τον Συνήγορο του Πολίτη υπενθυμίζεται ότι προσφάτως, ο Nils Muiznieks, επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, στην έκθεση του που δημοσιεύθηκε στις 16 Απριλίου 2013, μετά την επίσκεψη του στην Ελλάδα, είχε καλέσει τη χώρα να επικυρώσει το Πρωτόκολλο και να ορίσει επίσημα τον Συνήγορο του Πολίτη ως εθνικό μηχανισμό πρόληψης, διαθέτοντας ταυτόχρονα τους απαραίτητους πόρους.

Σημειώνεται ότι η Ελλάδα κύρωσε με τον νόμο 4228/10-1-2014 το Προαιρετικό Πρωτόκολλο στη Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων (OPCAT) της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.

Ήδη ο Συνήγορος, στο πλαίσιο της γενικής αρμοδιότητάς του και λειτουργίας του, κάλυπτε σε ένα βαθμό τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου ρόλου, καθώς επισκέπτεται και διενεργεί ελέγχους σε σωφρονιστικά καταστήματα, αστυνομικά κρατητήρια και ψυχιατρεία.

Η επιλογή του Συνηγόρου του Πολίτη για τον ρόλο του Εθνικού Μηχανισμού Πρόληψης, όπως συμβαίνει ήδη με τους ομολόγους θεσμούς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, διασφαλίζει τα εχέγγυα της ανεξαρτησίας και της θεσμικής τεχνογνωσίας που απαιτεί το διεθνές δίκαιο.



Διαβάστε περισσότερα...

«Πιτσιρίκια» έστησαν κερδοφόρα επιχείρηση


Η Elizabeth και η Rebecca Appleyard έχουν ξεκινήσει τη δική τους επιχείρηση από το σπίτι της οικογένειας στο Κεντ της Αγγλίας, αγοράζοντας από το διαδίκτυο καραμέλες και παιχνίδια τα οποία πωλούν σε χαμηλές τιμές, κερδίζοντας έως 120 £ ανά δεκαπενθήμερο.

Η υπερήφανη μητέρα των δύο κοριτσιών αναφέρει ότι η ιδέα προήλθε από το ενδιαφέρον της 7χρονης Elizabeth για τις επιχειρήσεις: “Ήθελε να μάθει να κερδίζει μόνη της χρήματα, ξεκινώντας από νωρίς την αποταμίευση για το Πανεπιστήμιο. Ονειρεύεται να γίνει επιστήμονας ή μηχανικός, αλλά κατανοεί ότι πρέπει να κάνει οικονομίες για να το κατορθώσει”.




Οι μικρές μαζί με τη μητέρα τους αναζήτησαν παιχνίδια στο eBay και εκτίμησαν πόσα χρειάζεται να πουλήσουν και ποια θα είναι τα αντίστοιχα κέρδη τους. Οι δύο αδερφές διαχειρίζονται από κοινού την επιχείρηση, έχοντας αναλάβει διαφορετικά καθήκοντα η καθεμιά. Η Elizabeth εργάζεται στο τμήμα πωλήσεων των παιχνιδιών, ενώ η 4χρονη Rebecca διευθύνει το τμήμα των γλυκών.

“Τα κορίτσια είναι ενθουσιασμένα με την επιχείρηση. Σιγά σιγά εξοικειώνονται με όλο αυτό και δείχνουν να το απολαμβάνουν. Είναι πολύ διασκεδαστικό να τις βλέπουμε στο σαλόνι, καθώς περιβάλλονται από χαρτιά με σημειώσεις και αριθμομηχανές. Επιπλέον, αυτό που είναι πραγματικά εκπληκτικό είναι ότι δεν ξοδεύουν αλόγιστα τα χρήματα που κερδίζουν, αλλά είναι λογικές όσον αφορά την αποταμίευση”.




Πηγή: http://www.enikos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Δεύτερη ευκαιρία στη ζωή λίγο πριν την ευθανασία


«Ανεπιθύμητα» σκυλιά ελπίζουν σε μια νέα οικογένεια.

Έως και τέσσερα εκατομμύρια υγιή τετράποδα, σκυλιά και γάτες, θανατώνονται κάθε χρόνο με ευθανασία στις ΗΠΑ. Ορισμένες πολιτείες δίνουν προθεσμία μόλις δέκα ημερών για ένα «ανεπιθύμητο» ζώο, πριν θανατωθεί. Η Νότια Καρολίνα είναι μία από τις πολιτείες αυτές. Ωστόσο μια οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων έχει αναλάβει να δώσει σε χιλιάδες σκυλιά μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

Τα σκυλιά μεταφέρονται στην Ουάσινγκτον. Όταν η πόρτα ανοίγει, 32 ζευγάρια μάτια κοιτούν με προσμονή κι ελπίδα μέσα από τα κλουβιά. Κουτάβια και ενήλικα σκυλιά, όλα είναι έτοιμα για λίγο καθαρό αέρα και χάδια. Κάποια πετάγονται έξω με την ουρά τους να κουνιέται σαν τρελή. Άλλα, πιο φοβισμένα, χρειάζεται λίγη περισσότερη ενθάρρυνση.



Το ταξίδι τους δεν έχει ωστόσο τελειώσει. Οι άνθρωποι που τα υποδέχονται είναι προσωρινοί φροντιστές, ανάδοχες οικογένειες, μια «γέφυρα» μέχρι τον τελικό στόχο που είναι μια δική τους, παντοτινή οικογένεια.

Πριν από πέντε χρόνια η ιδρύτρια του «Lucky Dog» Mirah Horowitz αποφάσισε πως κάτι έπρεπε να γίνει για τα σκυλιά που βρίσκονταν από τη μια στιγμή στην άλλη αντιμέτωπα με την ευθανασία.

«Αυτά τα σκυλιά καταλήγουν εδώ είτε επειδή είναι αδέσποτα και τα περισυλλέγουν οι αρμόδιες υπηρεσίες είτε επειδή οι οικογένειές τους δεν τα θέλει πια», λέει στο Skynews, «βλέπω ολοένα και περισσότερους ανθρώπους να φέρνουν τα σκυλιά τους και συμπεραίνω πως πληρώνουν κι αυτά το τίμημά τους για την οικονομική κρίση».

Ορισμένα καταφύγια στη Νότια Καρολίνα είναι περισσότερο κι από γεμάτα με ανεπιθύμητα σκυλιά.

Η οργάνωση Lucky Dog έχει σώσει περισσότερα από 6.000 σκυλιά και, όσο δεν φαίνεται αλλαγή στη νομοθεσία, ο ρόλος της φαίνεται πως θα συνεχίσει να είναι ζωτικός.



Διαβάστε περισσότερα...

Φοιτητής δολοφόνησε ιερόδουλες και ασέλγησε στα πτώματά τους


Καταδικάστηκε σε θάνατο, αφού κρίθηκε ότι είχε σώας τας φρένας.

Ένας 23χρονος φοιτητής από την Κίνα καταδικάστηκε σε θανατική ποινή επειδή κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία δύο ιερόδουλων, τις οποίες κρέμασε και στη συνέχεια ασέλγησε στα πτώματα τους.

Ο φοιτητής σπούδαζε σχέδιο στο πανεπιστήμιο Jilin στην πόλη Changchun και όπως ανέφερε στους αστυνομικούς είχε απελπιστεί επειδή δεν είχε περάσει κάποια μαθήματα.

Έτσι αποφάσισε να φωνάξει τις ιερόδουλες, για να ανακουφιστεί λίγο από την πίεση που ένιωθε.

Ο ίδιος φέρεται να είπε ακόμη στους αστυνομικούς ότι είχε συχνά φαντασιώσεις ότι έκανε σεξ με νεκρά πτώματα και πως ένα πρωί αποφάσισε ότι δε μπορούσε πια να αντιστέκεται στις ορμές του.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής MailOnline στις 6 Μαρτίου προσέλαβε μια 20χρονη ιερόδουλο από μια ιστοσελίδα στο διαδίκτυο. Την κρέμασε, έστειλε το πτώμα της με πλοίο στο σπίτι του στην Changping, όπου και σε ασέλγησε επάνω σε αυτό. Στη συνέχεια το διαμέλισε και έθαψε τα κομμάτια της στον κήπο.

Λίγο καιρό μετά, στις 24 Μαρτίου, επανέλαβε το μακάβριο «τελετουργικό» του με μια άλλη ιερόδουλο.

Μετά από ψυχιατρική εξέταση, οι γιατροί έκριναν ότι ο φοιτητής δεν έπασχε από παράνοια και έτσι κρίθηκε ένοχος για τα εγκλήματά του.

Καταδικάστηκε σε θάνατο και καταβολή αποζημίωσης 80.000 γουάν στις οικογένειες των θυμάτων.



Διαβάστε περισσότερα...

Ατάκες από ταινίες που εμπνέουν δύναμη και αισιοδοξία!


“Are you talking to me?” Μήπως αυτή η φράση σας θυμίζει κάτι; Δεν είναι λίγες οι φορές που φράσεις από ταινίες αγαπήθηκαν και έγιναν τόσο διάσημες που μας έμειναν αξέχαστες!

Πολλές “ατάκες” στον κινηματογράφο κατάφεραν όχι μόνο να αποτυπωθούν στη μνήμη μας αλλά και να εμπνεύσουν, να κινητοποιήσουν, να δώσουν δύναμη και πνοή αισιοδοξίας. Είμαι σίγουρη πως ήδη σας έρχονται κάποιες στο μυαλό!
Στο παρακάτω άρθρο θα βρείτε μερικά από τα πιο δυνατά αποφθέγματα από ταινίες για μικρούς και μεγάλους που ελπίζουμενα εμπνεύσουν και εσάς.
1. «Οι άνθρωποι αν δεν μπορούν να κάνουν κάτι οι ίδιοι, θα σου λένε πως δεν μπορείς να το κάνεις!»-Το κυνήγι της ευτυχίας
2. «Όλα καταλήγουν σε μία επιλογή – Θα ασχοληθείς με το να ζήσεις ή θα ασχοληθείς με το να πεθάνεις» - Η τελευταία απόδραση Ρίτα Χέιγουορθ
3. «Αν δεν μπορείς να γελάσεις με τον εαυτό σου η ζωή αρχίζει να φαίνεται πολύ μεγαλύτερη από όσο θα σου άρεσε.»- Garden State
4. «Μη μου λες ότι δεν μπορώ να το κάνω, μην μου λες ότι δεν μπορεί να γίνει.» - Ιπτάμενος Κροίσος
5. «Μερικές φορές πιστεύω σε έξι αδύνατα πράγματα πριν το πρωινό.» - Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων.
6. «Είσαι ήρεμος επειδή ξέρεις ότι είναι εντάξει να φοβάσαι» - Μουλάν
7. «Ναι, το παρελθόν μπορεί να πονάει αλλά έτσι όπως το βλέπω, μπορείς είτε να προσπαθήσεις να ξεφύγεις από αυτό… είτε να μάθεις από αυτό» - Ο βασιλιάς των λιονταριών
8. «Το σημάδι είναι η απόδειξη μίας πληγής που έχει γιατρευτεί» -Slumdog Millionaire
9. «Στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Αν δεν πάνε καλά, δεν είναι το τέλος» - Εξωτικό ξενοδοχείο Marigold
10. «Η μαμά πάντα έλεγε η ζωή είναι σαν ένα κουτί σοκολατάκια, ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει» -Φόρεστ Γκάμπ
11. «Γιατί όπου κι αν τρέξεις, καταλήγεις να τρέχεις προς τον εαυτό σου» - Πρόγευμα στο Τίφανις
12. «Η πραγματική μου αναπηρία δεν είναι να πρέπει να είμαι σε ένα καροτσάκι»- Οι άθικτοι



Διαβάστε περισσότερα...

Τα πάχη της τα κάλλη της


H Sarah Massey είναι «δίμετρη» αλλά στην περιφέρεια - Δείτε τις φωτογραφίες
.
Έχει περιφέρεια… 2 μέτρα και 14 εκατοστά (!) και δηλώνει περήφανη γι’ αυτό. Η 33χρονη Sarah Massey από το Σικάγο έχει να διηγείται πως κάποτε έσπασε τη λεκάνη μιας τουαλέτας μόνο επειδή κάθισε πάνω της και πως συχνά δυσκολεύεται να περάσει από την πόρτα.

Μητέρα δύο παιδιών η Massey- με βάρος 203 κιλά- λέει πως είναι περήφανη για την ασυνήθιστη φιγούρα της αλλά παραδέχεται πως αυτή της προκαλεί και προβλήματα κινητικότητας, για τα οποία λαμβάνει επίδομα 900 ευρώ το μήνα.

«Κάθε μέρα ακούω σχόλια, καλά και κακά. Παλιά ντρεπόμουν, τώρα συνεχίζω με το κεφάλι ψηλά», δηλώνει, «στο σχολείο με κορόιδευαν αλλά η κατάσταση αυτή είναι κληρονομική, δεν μπορώ να κάνω κάτι για τα οπίσθιά μου.
Πέρασα μια περίοδο που με απασχολούσε τι σκέφτονται οι άνθρωποι αλλά σήμερα θέλω να δείξω στον κόσμο πως είμαι περήφανη που είμαι εγώ».

Είναι τέτοια η αυτοπεποίθηση της Massey που βγάζει και προκλητικές φωτογραφίες για τους άνδρες που λατρεύουν τις καμπύλες της.

«Μερικοί άνθρωποι δεν πιστεύουν πως κάποιος μπορεί να έχει τόσο μεγάλα οπίσθια, επειδή ο άνω κορμός μου είναι μικρός», τονίζει, «αλλά κουβαλάω αυτά τα κιλά πάντα μαζί μου, δεν είναι ψεύτικα τα οπίσθια, απλά κυλούν στο αίμα μου!».

Από τότε που ανακάλυψε στο διαδίκτυο μια κοινότητα ανδρών που εκτιμούν τις καμπύλες, η Sarah λέει πως δεν έχει μείνει χωρίς θαυμαστές.

«Όλα άρχισαν όταν έβγαλα μερικές φωτογραφίες για να φανεί η απώλεια βάρους κι ένας φίλους μου τις ανέβασε στο Facebook. Είχαν τόσα ‘like’ που με ρώτησε αν θα ήθελα να ποζάρω γι’ αυτόν. Αυτές οι φωτογραφίες άρεσαν πολύ», εξηγεί.

Παρότι η ίδια νιώθει άνετα με το μέγεθός της, το να γεμίσει την γκαρνταρόμπα της απαιτεί πολλά χρήματα και προγραμματισμό.

«Δεν μπορώ να βρω ρούχα σε κανονικά μαγαζιά, πρέπει να απευθύνομαι σε ειδικούς», λέει στη Daily Mail, «αγοράζω τα περισσότερα ρούχα μου online από καταστήματα με μεγάλα μεγέθη. Ξοδεύω έως 480 ευρώ το μήνα σε ρούχα».
Τα προβλήματά της δεν σταματούν στα ρούχα, συχνά είναι πρόβλημα και το να περάσει από την πόρτα. «Περνάω στο πλάι», εξηγεί, «έχω σπάσει κατά καιρούς καρέκλες και μια φορά έσπασα τη λεκάνη τουαλέτας στο θέατρο- ήταν απαίσιο».

Η Sarah κάνει σιγά σιγά βήματα για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα κινητικότητας με γυμναστική που θα τη βοηθήσει να χάσει βάρος.

«Παρότι αγαπώ τα οπίσθιά μου θα ήθελα να είναι λίγο μικρότερα», παραδέχεται, «το μέγεθός τους μού προκαλεί προβλήματα στην πλάτη».

Μπορεί η μεγάλη περιφέρεια να είναι χαρακτηριστικό της οικογένειάς της, ωστόσο η 33χρονη αναγνωρίζει πως η διατροφή της με junk food δεν βοηθά.

Η Massey λέει πως μεγαλώνοντας δεχόταν διαρκώς σχόλια για τα οπίσθιά της και πως πάντα προσέλκυε άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. «Οι άνδρες της ηλικίας μου δεν ενδιαφέρονταν για μένα, τους άρεσαν οι πιο αδύνατες φίλες μου.

Οι μεγαλύτεροι άνδρες με πρόσεχαν επειδή τους άρεσε το σώμα μου», εξομολογείται. «Έτσι πάντα είχα σχέσεις με άνδρες δέκα έως και 20 χρόνια μεγαλύτερούς μου».

Παρά τα αρνητικά σχόλια και τις δυσκολίες, η Sarah λέει πως δεν μετανιώνει για κάτι και ελπίζει να αποτελέσει
έμπνευση για άλλες γυναίκες.

«Το να έχω αυτοπεποίθηση για τον εαυτό μου με κάνει χαρούμενη», δηλώνει, «αν μπορώ να εμπνεύσω άλλες γυναίκες να αγκαλιάσουν τις καμπύλες τους και να είναι περήφανες που είναι μεγαλόσωμες, θα είμαι πολύ χαρούμενη», καταλήγει.
















Διαβάστε περισσότερα...

Ανακήρυξαν τη 10η Απριλίου «ημέρα των Nirvana»


Πόλη των ΗΠΑ θέλει να τιμήσει το συγκρότημα.

Μία ημέρα αφιερώνει επισήμως στους Nirvana, το συγκρότημα του Kurt Cobain η πόλη Hoquiam στην πολιτεία Ουάσινγκτον στις ΗΠΑ, όπου είχε ζήσει για σύντομο χρονικό διάστημα ο frontman του συγκροτήματος.




Το Hoquiam, που γειτνιάζει με την πόλη του Cobain, κήρυξε την 10η Απριλίου «ημέρα των Nirvana» τιμώντας με τον τρόπο αυτό την «είσοδο» του συγκροτήματος στο Rock And Roll Hall Of Fame.

Η πόλη έχει πληθυσμό κάτω από 10.000 κατοίκους και απέχει 6,5 χιλιόμετρα από το Aberdeen, όπου ο Cobain έζησε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας και το τέλος της εφηβείας του.

Ο δήμαρχος Jack Durney αποκάλεσε τους Nirvana «παιδιά τους» που αξίζουν να τιμηθούν. «Τιμούν όλη την κοινότητά μας. Είναι καλό που ο Kurt Cobain έζησε εδώ για λίγο», τόνισε.


Διαβάστε περισσότερα...

Εκατό παιδιά... ενός κατώτερου θεού


Ο Μαρίνος ήταν 8 μηνών όταν τον παράτησαν στο νοσοκομείο, επειδή γεννήθηκε με λευχαιμία. Στερήθηκε την οικογενειακή ζεστασιά. Στάθηκε όμως τυχερός, όταν απέκτησε μια μεγάλη αγκαλιά χάρη στη νέα του οικογένεια, το «Χαμόγελο του Παιδιού», που τον έχει σαν... πασά, όπως λένε οι εθελοντές του Συλλόγου. Όμως, δεκάδες άλλα βρέφη και παιδιά ζουν στο... Μεσαίωνα, παραμένοντας στα αζήτητα. Κάθε χρόνο, περίπου εκατό παιδιά «παρκάρονται» στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, με σημάδια εγκατάλειψης, βίας ή εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους γονείς τους. Παραμένουν εκεί για βδομάδες, αφού τα ιδρύματα είναι λίγα, γεμάτα και υποστελεχωμένα.

Η οικονομική κρίση έχει εντείνει το φαινόμενο, λένε ειδικοί. Όταν γίνονται αστυνομικές επιχειρήσεις, για να διαπιστωθεί αν πίσω από την επαιτεία ανηλίκων κρύβονται κυκλώματα εκμετάλλευσης, αποκαλύπτονται οικογενειακές τραγωδίες με πρωταγωνιστές μικρά παιδιά. Στα νοσοκομεία, γιατροί και νοσηλευτές με περίσσευμα καρδιάς τα φροντίζουν σαν δικά τους, μέχρι να τους χαμογελάσει η τύχη: να βρεθεί μια οικογένεια να τα υιοθετήσει ή να φιλοξενηθούν σε κάποια δομή.

Στα αζήτητα

Όπως περιγράφει το προσωπικό νεογνολογικών και παιδιατρικών κλινικών, πρόκειται για νεογέννητα και παιδιά που γνωρίζουν τη σκληρή πλευρά της ζωής. Γεννήθηκαν από μητέρες ψυχικά ασθενείς, εξαρτημένες από ουσίες, ανήλικες, με σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, με οικονομική ανέχεια ή εκτός γάμου. Κάποια αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας ή αναπηρία. Τα έφεραν στον κόσμο Έλληνες ή αλλοδαποί, πλούσιοι ή φτωχοί, μορφωμένοι ή αμόρφωτοι. Ορισμένα έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης ή κακοποίησης και είτε εγκαταλείφθηκαν ή εντοπίστηκαν σε επιχειρήσεις της Αστυνομίας. Πολλά εισήχθησαν μετά από εισαγγελική εντολή, λόγω άρσης -προσωρινά ή μόνιμα- της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας των γονιών τους.

«Κάθε χρόνο, φιλοξενούμε περίπου δέκα παιδιά. Η κοινωνική υπηρεσία προσπαθεί να τα διοχετεύει σε κάποια δομή για να μη ‘’λιμνάζουν’’. Σημαντική βοήθεια προσφέρουν εθελοντές του ‘’Χαμόγελου του Παιδιού’’ και η εκκλησία, που βρίσκονται δίπλα τους. Για κανένα έντρομο μικρό παιδί δεν είναι εύκολο να συνοδεύεται συνεχώς από την Αστυνομία...», λέει στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής» ο καθηγητής Παιδιατρικής - Πνευμονολογίας του ΑΠΘ, διευθυντής της Γ' Παιδιατρικής Κλινικής του Ιπποκρατείου, Ιωάννης Τσανάκας.

Τα παιδιά στα αζήτητα δεν έχουν συγκεκριμένο προφίλ. Τα συνδέει το γεγονός ότι πόνεσαν ή εγκαταλείφθηκαν από τους βιολογικούς τους γονείς.

Δε λείπουν πάντως και οι περιπτώσεις όσων παρατούν ένα νεογέννητο, βλέποντας ότι η οικονομική ανέχεια δε θα τους επιτρέψει να το μεγαλώσουν. Στο Ιπποκράτειο, οι εργαζόμενοι θυμούνται το αγοράκι αλβανικής καταγωγής που είχαν «παρκάρει» εκεί οι πάμφτωχοι γονείς του. Είχαν άλλα δυο παιδιά. Ήθελαν να το κρατήσουν, αλλά ήταν αδύνατο λόγω οικονομικής ένδειας. Το επισκέπτονταν κάθε μέρα...

Ξεχασμένες ψυχές

Σε αρκετές κλινικές, οι εικόνες θυμίζουν μεσαιωνικές εποχές, τότε που τα νοσοκομεία λειτουργούσαν και ως πτωχοκομεία ή καταφύγια (για προσκυνητές). Βρέφη και παιδιά παραμένουν σε συνθήκες ακατάλληλες για την ψυχική τους ισορροπία, συνήθως μαζί με άρρωστους συνομηλίκους τους.

Κοινωνικοί λειτουργοί εξηγούν ότι αναγκάζονται να τα φιλοξενούν και η παράταση της νοσηλείας γίνεται σε βάρος τόσο των ίδιων όσο και των άλλων, νοσηλευόμενων παιδιών.

Η διαδικασία εξεύρεσης κατάλληλης δομής καθυστερεί, αφού τα ιδρύματα είναι πλήρη, ενώ η αναζήτηση γίνεται συχνά σύμφωνα με τη διαθεσιμότητα, τους όρους και τις προϋποθέσεις του εκάστοτε χώρου φιλοξενίας, όπως ηλικία, προβλήματα υγείας κ.λπ. και όχι τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού.

Αν και ο μέσος όρος παραμονής είναι οι τρεις μέρες, για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, ώστε ένα παιδί να φιλοξενηθεί σε κάποια μονάδα, μπορεί να περάσουν... χρόνια.

Στο Ιπποκράτειο, οι εργαζόμενοι θυμούνται το κοριτσάκι αλβανικής καταγωγής που φιλοξένησαν για δυο ολόκληρα χρόνια... Σήμερα είναι περίπου 8 χρόνων. Τη βάφτισαν στο νοσοκομείο και τη φρόντιζαν όσο οι προσπάθειες για να βρεθεί ασφαλής χώρος φιλοξενίας έπεφταν στο κενό. Τελικά, βρήκε μια αξιόλογη οικογένεια και ξεκίνησε νέα ζωή.

Για επτά μήνες, ένα άλλο μωρό ήταν «το παιδί της Β' Παιδιατρικής Κλινικής» στο ΑΧΕΠΑ. Τόσος καιρός πέρασε μέχρι να το παραλάβει τελικά ο «Αγιος Στυλιανός».

Για τα ξεχασμένα παιδιά των νοσοκομείων, οι ελπίδες σβήνουν όσο η νομοθεσία για τις υιοθεσίες δεν αλλάζει και ο θεσμός της αναδοχής δεν αναπτύσσεται. Σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές, γίνεται προσπάθεια να βρεθεί μόνιμη στέγη, ώστε τα παιδιά να μη μένουν στα νοσοκομεία, επειδή δεν επαρκούν οι δομές.

Πάντως, οι γιατροί των νοσοκομείων τονίζουν ότι ο συντονισμός μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών έχει βελτιωθεί πλέον σημαντικά και τα παιδιά δε γίνονται «μπαλάκι» μεταξύ ιδρυμάτων. Οι πέντε παιδιατρικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης, σε συνεννόηση μεταξύ τους, κάνουν εισαγωγές τέτοιων περιστατικών την παραμονή της εφημερίας.

Ένα καταφύγιο για τις πληγωμένες παιδικές ψυχές

Το δικό τους καταφύγιο έχουν βρει, στο «Σπίτι της Βεργίνας» και στο «Σπίτι της Βέροιας», τουλάχιστον διακόσια παιδιά από περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, που έπεσαν θύματα παραμέλησης, εγκατάλειψης, κακοποίησης ή πέρασαν δύσκολες στιγμές μέσα στο προβληματικό οικογενειακό τους περιβάλλον.

Με τις δομές που λειτουργεί ο Σύλλογος «Πρωτοβουλία για το Παιδί» καλύπτει τις ανάγκες όχι μόνο στην Ημαθία, αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα, αφού το τελευταίο διάστημα δέχτηκε αιτήματα για τη φιλοξενία παιδιών από την Κρήτη και την Αθήνα!

Η ιδέα γεννήθηκε με αφορμή τα συνταρακτικά γεγονότα που ακολούθησαν την εξαφάνιση του μικρού Αλεξ στη Βέροια. Από τότε, ο Σύλλογος με τις υπηρεσίες που έστησε βοηθά δεκάδες παιδιά, προσπαθώντας να καλύψει το κενό της έλλειψης υποδομών.

«Τα πιο βαριά περιστατικά αφορούν παιδιά που χρειάστηκε να απομακρυνθούν από το σπίτι. Με έκδοση δικαστικής εντολής, περίπου τριάντα παιδιά, σε διάστημα τριών ετών, απομακρύνθηκαν και μεταφέρθηκαν σε κάποια δομή φιλοξενίας», επισημαίνει στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής» ο πρόεδρος του Συλλόγου, Αριστοτέλης Σιδηρόπουλος.

Όπως προσθέτει, πεδίο δράσης τους είναι η φροντίδα και η προστασία παιδιών που προέρχονται από οικογένειες που δυσλειτουργούν ή είναι διαλυμένες, βιώνουν την παραμέληση, τη βία, την περιθωριοποίηση και την απόρριψη στο σπίτι, στο σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον, αλλά και η ενίσχυση των οικογενειών τους.

Στο «Σπίτι της Βεργίνας» εδώ και ένα χρόνο φιλοξενούνται παιδιά ηλικίας 4-8 ετών. «Αυτό το διάστημα φιλοξενούμε επτά παιδιά και περιμένουμε άλλα δυο από Πέλλα και ένα από Πιερία. Τα κορίτσια μπορούν να παραμείνουν ώς τα 18 έτη, αλλά για τα αγόρια άνω των 12 αναζητούμε χορηγό, ώστε να χτίσουμε έναν οικίσκο και να δημιουργήσουμε δομή αυτόνομης διαβίωσης για παιδιά μετά τα 18. Για τα φιλοξενούμενα παιδιά υπάρχει ελπίδα μέσω της αναδοχής, εκτός αν ‘’ανανήψει’’ κάποιος από τους γονείς και αποδείξει ότι είναι ικανός να αναλάβει πάλι το παιδί του. Αυτό όμως σπανίζει», αναφέρει ο κ. Σιδηρόπουλος.

Τεράστια ζήτηση

Αποκούμπι, όμως, βρίσκουν παιδιά και γονείς και στο «Σπίτι της Βέροιας», όπου προσφέρονται υπηρεσίες ημερήσιας φροντίδας, λειτουργούν Κέντρο Αναφοράς και η τηλεφωνική γραμμή 24ωρης βοήθειας 23310-72303.

«Η ζήτηση είναι τεράστια. Πρέπει να επεκταθούν οι δομές. Το κέντρο ημέρας είναι δυναμικότητας 12 παιδιών και έχουμε 17. Πρόσφατα παραχωρήθηκε από τον δήμο ένα οικόπεδο, ώστε να μπορέσουμε να φροντίζουμε 40 παιδιά», εξηγεί ο κ. Σιδηρόπουλος. Στα παιδιά και τους γονείς από κάθε γωνιά της Βόρειας Ελλάδας παρέχεται βοήθεια με τη συνεργασία ειδικών, ενώ γίνονται δεκτές καταγγελίες για περιστατικά κακοποίησης κ.λπ., με άμεση αντίδραση εκ μέρους του προσωπικού.

«Έχουμε δηλώσει διαθεσιμότητα ακόμα και σε νοσοκομεία της Κρήτης και της Αθήνας για να υποδεχτούμε παιδιά που εγκαταλείφθηκαν και παραμένουν εκεί, επειδή δεν μπορεί να βρεθεί στέγη», υπογραμμίζει ο πρόεδρος της «Πρωτοβουλίας για το Παιδί».

Διακόσιοι εθελοντές στηρίζουν το έργο του Συλλόγου, που καλύπτει τις ανάγκες του από κρατική επιχορήγηση (45%), δωρεές και ιδίους πόρους. Ανάγκη οικονομικής στήριξης υπάρχει, ενώ στο πλευρό του βρίσκονται Έλληνες και ξένοι δωρητές από Γερμανία, Καναδά, ΗΠΑ και Νορβηγία.

Από τον... Αλεξ για όλα τα παιδιά

Όλα ξεκίνησαν, όταν η υπόθεση εξαφάνισης του Αλεξ ευαισθητοποίησε μια ομάδα πολιτών στη Βέροια, οι οποίοι θέλησαν να βοηθήσουν τη μητέρα του, Νατέλα. Στη συνέχεια, απέκτησε νομική υπόσταση και ξεκίνησε να υλοποιεί το στόχο της, να στηρίξει τα παιδιά. «Βλέποντας παιδιά που μεγάλωσαν σε προβληματικό περιβάλλον, βίωσαν την απόρριψη, έγιναν κοινωνικά απόβλητα, σύστησαν συμμορία και προχώρησαν σε πράξεις βίας, πήραμε το έναυσμα. Διαπιστώνουμε τελικά ότι τα περιστατικά είναι περισσότερα από ό,τι φαντάζεται κανείς! Τα κέντρα ημέρας είναι η... πρώτη γραμμή του μετώπου. Με δυσκολία θα έρθει κανείς, αλλά εκεί θα ‘’ξετρυπώσει’’ το περιστατικό από το σχολείο ή τη γειτονιά, θα σε καταπλήξει δυσμενώς και θα προσπαθήσεις να το αντιμετωπίσεις», τονίζει ο κ. Σιδηρόπουλος. Χαρακτηριστικά αναφέρει την περίπτωση 11χρονου, ο οποίος είχε στο ενεργητικό του είκοσι κλοπές και σχηματίστηκαν σε βάρος του είκοσι δικογραφίες. Μετά από συστηματική προσπάθεια, όλα παραγράφηκαν και το παιδί πήρε άλλο δρόμο...



Διαβάστε περισσότερα...

ΕΣΑμεΑ: Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος Συντονιστών για το Έργο «Ενδυνάμωση της Συλλογικής Έκφρασης και της Συνηγορίας των Ατόμων με Ψυχική Αναπηρία»


Ανακοίνωση 14.02.14

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, Ε.Σ.Α.μεΑ. (Ν.Π.Ι.Δ.) στο πλαίσιο του Υποέργου 2 της Πράξης «ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΗΓΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ», που υλοποιείται μέσω του Ε.Π. «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ» με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) και από εθνικούς πόρους,:
ΠΡΟΚΗΡΥΣΣΕΙ

Μία (1) θέση συντονιστή για την παροχή υπηρεσιών συντονισμού των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο πλαίσιο υλοποίησης του Υποέργου 2 της Πράξης «Ενδυνάμωση της Συλλογικής Έκφρασης και της Συνηγορίας των Ατόμων με Ψυχική Αναπηρία», συνολικής διάρκειας 50 ωρών. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα υλοποιηθούν σε διάφορες πόλεις της χώρας.

Στον παρακάτω Πίνακα περιλαμβάνονται οι πόλεις ανά Περιφέρεια και ο αριθμός των προκηρυσσόμενων θέσεων:


ΘΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΟΛΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΘΕΣΕΩΝ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΧΑΛΚΙΔΑ 1
ΣΥΝΟΛΟ 1

Ο Συντονιστής που θα επιλεγεί θα συνάψει σύμβαση με συνολική αμοιβή 500 ευρώ (στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται και οι νόμιμες κρατήσεις υπέρ του Δημοσίου). Η χρονική διάρκεια υλοποίησης του εκπαιδευτικού προγράμματος προσδιορίζεται αρχές Μαρτίου του 2014 .

Προϋποθέσεις Συμμετοχής – Απαραίτητα προσόντα:
 Απολυτήριος τίτλος όλων των τύπων Λυκείων.

Πρόσθετα επιθυμητά προσόντα

 Βασικές γνώσεις χρήσης (χειρισμού) Η/Υ.
 Εμπειρία γραμματειακής υποστήριξης στον χώρο της ψυχικής υγείας ή του ευρύτερου αναπηρικού κινήματος ή συγχρηματοδοτούμενων έργων.

Θα προτιμηθεί υποψήφιος που είναι άτομο με αναπηρία ή γονέας ατόμου με αναπηρία ή νόμιμος κηδεμόνας ή ανάδοχος ατόμου με αναπηρία βάσει σχετικών δικαστικών εγγράφων, ή αδελφός/η ατόμου με αναπηρία, ή σύζυγος ατόμου με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω.

Να επισημανθεί ότι μετά την παραλαβή των βιογραφικών και των δικαιολογητικών θα ακολουθήσει η επιλογή και η αξιολόγησή τους από τριμελή Επιτροπή. Σε περίπτωση που δύο υποψήφιοι συγκεντρώσουν συνολικά τον ίδιο αριθμό μορίων, προτεραιότητα έχει ο υποψήφιος με το μεγαλύτερο βαθμό στο απολυτήριο Λυκείου.

Υποβολή Δικαιολογητικών
Οι ενδιαφερόμενοι μαζί με την αίτηση πρέπει να υποβάλουν υποχρεωτικά τα εξής δικαιολογητικά:
1. Βιογραφικό σημείωμα.
2.Επικυρωμένο φωτοαντίγραφο των δύο όψεων του δελτίου αστυνομικής ταυτότητας.
3. Επικυρωμένο φωτοαντίγραφο του τίτλου σπουδών τους.
4. Πιστοποιητικό ή Βεβαίωση παρακολούθησης Η/Υ.
5.Πιστοποιητικό Α/βάθμιας ή Β/βάθμιας Επιτροπής από οποιαδήποτε φορέα: ή πρώην Νομαρχίας ή ασφαλιστικών φορέων αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ή ΚΕ.Π.Α., εφόσον ο ενδιαφερόμενος είναι άτομο με αναπηρία ή γονέας ατόμου με αναπηρία ή νόμιμος κηδεμόνας ή ανάδοχος ατόμου με αναπηρία βάσει σχετικών δικαστικών εγγράφων ή σύζυγος ατόμου με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω.
6. Σχετικά δικαστικά έγγραφα που αποδεικνύουν τη νόμιμη κηδεμονία ή αναδοχή του ατόμου με αναπηρία.


Οδηγίες Υποβολής Δικαιολογητικών
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν είτε να προσκομίσουν την αίτηση και τα δικαιολογητικά τους οι ίδιοι (Δευτέρα έως Παρασκευή, ώρες 09:00 έως 15:00) μέχρι 3.03.2014 και ώρα 15:00, είτε να τα υποβάλουν ταχυδρομικά με συστημένη επιστολή στην ακόλουθη διεύθυνση της Ε.Σ.Α.μεΑ.: Ελευθερίου Βενιζέλου 236 Τ.Κ. 16341 Ηλιούπολη, 2ος όροφος, υπ’ όψιν: Γραφείου Πρωτοκόλλου. Το εμπρόθεσμο των αιτήσεων κρίνεται από την ημερομηνία της ταχυδρομικής σήμανσης.


Μεταβιβάσιμα αρχεία:
Ανακοίνωση σε ηλεκτρονική μορφή (application/msword, 132 KB)
Αίτηση σε ηλεκτρονική μορφή (application/msword, 98 KB)



Διαβάστε περισσότερα...

ΕΣΑμεΑ: Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος Εκπαιδευομένων του Έργου «Ενδυνάμωση της Συλλογικής Έκφρασης και της Συνηγορίας των Ατόμων με Ψυχική Αναπηρία»


Ανακοίνωση 14.02.14

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, Ε.Σ.Α.μεΑ. (Ν.Π.Ι.Δ.) στο πλαίσιο του Υποέργου 2 της Πράξης «ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΗΓΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ», που υλοποιείται μέσω του Ε.Π. «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ» με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) και από εθνικούς πόρους,:


ΚΑΛΕΙ

Τους υποψηφίους να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για την κάλυψη 20 θέσεων εκπαιδευομένων (20 θέσεις ανά τμήμα) για την παρακολούθηση του εκπαιδευτικού προγράμματος στο πλαίσιο υλοποίησης της ανωτέρω Πράξης, στις Θεματικές Ενότητες: 1. Ψυχική αναπηρία και δικαιώματα, 2. Η Διεκδίκηση των Δικαιωμάτων, 3. Δράσεις υπεράσπισης – συνηγορίας, συνολικής διάρκειας 50 ωρών.

Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί στην Χαλκίδα και θα λειτουργήσει ένα (1) τμήμα. Το πρόγραμμα θα διεξαχθεί αρχές Μαρτίου 20141.


Απαραίτητη προϋπόθεση συμμετοχής:

Οι εκπαιδευόμενοι πρέπει να είναι λήπτες υπηρεσιών υγείας.
Επίσης, δικαίωμα συμμετοχής (σε ποσοστό 10 % των προκηρυσσόμενων θέσεων) έχουν άτομα με αναπηρία όλων των κατηγοριών.

Υποβολή Δικαιολογητικών

Οι ενδιαφερόμενοι μαζί με την αίτηση, την οποία θα την βρείτε συνημμένη στην παρούσα ανακοίνωση, πρέπει να υποβάλουν υποχρεωτικά τα εξής δικαιολογητικά:
1. Επικυρωμένο Φωτοαντίγραφο των δύο όψεων της αστυνομικής ταυτότητας.
2. Οποιοδήποτε αποδεικτικό αναπηρίας (εγγραφή σε σωματείο ΑμεΑ, απόκομμα επιδόματος πρόνοιας, πιστοποιητικό υγειονομικής επιτροπής κ.ά.).

Οδηγίες Υποβολής Δικαιολογητικών

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν είτε να προσκομίσουν την αίτηση και τα δικαιολογητικά τους οι ίδιοι (Δευτέρα έως Παρασκευή, ώρες 09:00 έως 15:00) μέχρι τις 3.03.20142 είτε να τα υποβάλουν ταχυδρομικά με συστημένη επιστολή στην ακόλουθη διεύθυνση της Ε.Σ.Α.μεΑ., Ελευθερίου Βενιζέλου 236 Τ.Κ. 16341 Ηλιούπολη, 2ος όροφος, υπ’ όψιν: Γραφείου Πρωτοκόλλου.

Μεταβιβάσιμα αρχεία:
Ανακοίνωση σε ηλεκτρονική μορφή (application/msword, 105 KB)
Αίτηση σε ηλεκτρονική μορφή (application/msword, 99 KB)



Διαβάστε περισσότερα...

Στην Αλβανία Έλληνας, στην Ελλάδα Αλβανός


«Οι Γκρέκοι είναι Γκρέκοι και δεν μπορεί κανείς να τους αλλάξει»… λένε οι Αλβανοί αστυνόμοι στην Αλβανία. Στην Ελλάδα όμως είναι οι Βορειοηπειρώτες που… ποιος ξέρει μπορεί να είναι κι Αλβανοί και το κρύβουν, όπως λένε οι πιο καχύποπτοι! 

Ο Βορειοηπειρωτικός ελληνισμός στη μακρόχρονη ιστορική διαδρομή του συνεχώς έχει βρεθεί σε τροχιά αδιεξόδου, συνεχώς σ΄ ένα σταυροδρόμι χωρίς φως. Αυτή είναι η ιστορική καταδίκη από τους ισχυρούς του κόσμου. Σαν αποτέλεσμα αυτής της καταδίκης σε όλη την περίοδο του ψυχρού πολέμου, ολόκληρο μισό αιώνα, βίωσε τα δεινά της πιο στυγνής αλβανικής δικτατορίας. Μέχρι που άνοιξε το… σύνορο, και δεν είχανε άλλη επιλογή από το να βρούνε αποκούμπι στη μητέρα πατρίδα. 

Ο Σπύρος Αναγνώστης, είναι πασίγνωστος στη Ρόδο, είναι πανέξυπνος, έξω καρδιά και όσο τον ξέρουμε άλλο τόσο δεν ξέρουμε τίποτα για κείνον. Μέχρι σήμερα που μίλησε…



Πήγες και φέτος στο χωριό σου!
Πάντα πάω στις γιορτές των Χριστουγέννων, εδώ και 18 χρόνια από τότε που ήρθα, είναι οι γονείς μου εκεί, είναι το μέρος που γεννήθηκα. Καρόκι των Αγίων Σαράντα, στο σύνορο.

Πόσο κοντά είναι με την Ελλάδα;
Είναι στο σύνορο με τη Θεσπρωτία, από την Ηγουμενίτσα 31 χιλιόμετρα, με τους Αγίους Σαράντα είναι 52 τα χιλιόμετρα. Φαίνονται τα φώτα τα ελληνικά, προς την Ελλάδα φαίνονται όλα από την Ελλάδα προς τα κει δεν φαίνονται είναι πιο χαμηλά. Όταν αναγκάστηκαν να φύγουν οι Τούρκοι από την Αλβανία μετά από 500 χρόνια Οθωμανική κατοχή και ιδρύθηκε το αλβανικό κράτος, το χωριό μου καταχωρήθηκε στην Αλβανία.

Είσαι Βορειοηπειρώτης δηλαδή!
Είμαι Έλληνας της Αλβανίας. Είμαι 34 χρονών και την γλώσσα την αλβανική δεν την ξέρω, απλά την καταλαβαίνω. Όταν πήγα πριν τρία χρόνια να βγάλω την ταυτότητα την αλβανική, γιατί έχω δικαίωμα να έχω διπλή ταυτότητα όπως κάθε Έλληνας του εξωτερικού, δεν ήξερα να συνεννοηθώ με το αλβανικό κράτος. Κι αυτό θεωρώ ότι είναι κακό γιατί τη γλώσσα τους έπρεπε να τη μάθω. Για να μάθω αλβανικά έπρεπε να τελειώσω το Λύκειο. Είναι τέσσερις και τέσσερις οι τάξεις στα ελληνικά. Μετά άνοιξε το σύνορο και δεν έμαθα αλβανικά. Αλλά εκεί δίνεις κάτι και κάνεις τη δουλειά σου, το κράτος, ο αστυνόμος ο ίδιος στο ζητάει.

Στην Ελλάδα πότε ήρθες;
Ήρθα το 1994, πήγα στα Γιάννενα να γιατρευτώ. Στην Αλβανία λόγω ιατρικού λάθους των γιατρών στα Τίρανα η λεκάνη και το δεξί μου πόδι είχαν μεγάλο πρόβλημα. Το 1980, ήμουν μωρό όταν με πήγαν στα Τίρανα για το πόδι. Στην Αλβανία του Χότζα ήταν πολύ πίσω το σύστημα υγείας. Εγχειρίστηκα στα Γιάννενα, έκανα πέντε χειρουργεία συνολικά, στο ένα έμεινα οκτώ μήνες σε ακινησία, κι είχα λίγες πιθανότητες να ξαναπερπατήσω. Με τη βοήθεια του Θεού όχι μόνο περπάτησα ικανοποιητικά, αλλά δεν έχω και πόνους.

Οι γονείς σου ζουν στο χωριό;
Είναι εκεί. Η μητέρα μου είναι μαία, η Κατερίνα, ο πατέρας μου ο Λευτέρης είναι δάσκαλος. Βγήκε στη σύνταξη τώρα, δίδασκε ελληνικά στο ελληνόφωνο σχολείο του χωριού επί Χότζα, επί Αλία, επί Μπερίσα. Λιγοστά παιδιά μείνανε τώρα. Επί Χότζα ήταν 120 στο σχολείο του χωριού μου και το 1990 που άνοιξε το σύνορο άρχισαν να φεύγουν οι οικογένειες και μείνανε 20 παιδιά. Όταν επί Μπερίσα χάθηκαν τα λεφτά στις παρατράπεζες έφυγαν όλοι για την Ελλάδα. Έκλεισε το σχολείο. Εγώ έκατσα μέχρι τα 14 μου. Είχε 1.000 άτομα και τώρα έχει 60 γερόντια. Είχε ρεύμα, αλλά ακόμα και σήμερα δεν έχει δρόμους. Θέλει τζιπ 5Χ5 για να τους περάσεις, κι όχι 4Χ4 που έχει η αγορά. Αυτή είναι η κατάσταση στα περισσότερα ελληνόφωνα ορεινά χωριά.

Οι γονείς σου γιατί δεν ήρθαν στην Ελλάδα;
Ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, είχαν δουλειά, η μητέρα μου ακόμα δουλεύει. Ήρθαμε εμείς τα παιδιά, πέντε αδέλφια. Στην ʼΑρτα έκανα τα πρώτα πέντε χρόνια. Και τα πέντε αδέλφια είμαστε δημότες Ρόδου.

Πόσους Βορειοηπειρώτες δημότες Ρόδου έχουμε;
Γύρω στους 800 που ψηφίζουν. Το 97% έχει πάρει ελληνικές ταυτότητες.

Δεν σου αρέσει να σε λένε Βορειοηπειρώτη! Γιατί;
Προσωπικά όχι γιατί στη Βόρειο Ήπειρο υπάρχουν κι αλβανόφωνα χωριά. Αυτός που ζει σ΄ αυτά σαν έκταση ανήκει στη Βόρειο Ήπειρο, αλλά είναι Αλβανός, δεν είναι Έλληνας, υπάρχει διαφορά, εμείς είμαστε μειονότητα ελληνική. Στην αλβανική ταυτότητα του πατέρα μου επί κομουνιστικού καθεστώτος έγραφε «υπηκοότητα αλβανική, εθνικότητα ελληνική»! Σχεδόν σε όλους τους χωριανούς το ίδιο έγραφε. Ένας αδελφός του παππού μου ζούσε πάντα στη Λιβαδειά. Οι Αλβανοί οι αστυνόμοι ακόμα και τώρα μας λένε «Γκρέκους»! «Οι Γκρέκοι είναι Γκρέκοι» λένε… Πήγα στο Αργυρόκαστρο να πάρω βίζα, εκεί που είναι τα πολλά ελληνικά χωριά που ανήκουν στη Χειμάρρα, κι ο Έλληνας αστυνόμος της πρεσβείας που με άκουσε να μην μπορώ να συνεννοηθώ με τον Αλβανό αστυνόμο ο οποίος ήταν στην πόρτα και δεν μ΄ άφηνε να μπω, του είπε να μ΄ αφήσει να περάσω. Κι όταν πέρασα την πόρτα μου λέει «καλώς ήρθες στην πατρίδα σου»…

Σας δυσκολεύουν εκεί οι Αλβανοί;
Επειδή και το ελληνικό κράτος ταλαιπωρεί τους Αλβανούς, οι Αλβανοί στη χώρα τους, το μίσος το βγάζουν στους Έλληνες της Αλβανίας. Αλλά ο λαός έχει τα ίδια προβλήματα, οι άνθρωποι έχουν τα ίδια προβλήματα, τα κράτη είναι που δεν συνεννοούνται.

Οι Αλβανοί που γυρίζουν πίσω τα τελευταία χρόνια είναι καλύτερα εκεί που πάνε; Τι κατάσταση βρίσκουν;
Το κάνουν με την ελπίδα ότι θα είναι καλύτερα, έχουν μαζέψει και κάποια χρήματα εδώ, άλλοι πολλά άλλοι λίγα, αλλά όταν γυρίζουν βλέπουν πόσο χάλια είναι. Τώρα που ήμουνα στο χωριό μου πήγα για καφέ στους Αγίους Σαράντα και βρήκα μία που ήμασταν στη Ρόδο φίλοι και μου είπε «κάτσε εκεί…». Αυτή έφυγε, πήγε έφτιαξε καφετέρια στους Αγίους Σαράντα, αλλά είναι μετανιωμένη. Δεν έχει δουλειά, δεν κινείται τίποτα. Εκεί το κράτος παρακαλάει να πάει το ΔΝΤ γιατί δεν έχει από πού να δανειστεί λεφτά. Ο Μπερίσα τα έχει καταστρέψει όλα. Το κράτος έχει να δώσει τα επιδόματα στους ανάπηρους έξι μήνες και δεν πληρώνει και τις συντάξεις. Πηγαίνω 18 χρόνια στο χωριό μου και πρώτη φορά είναι τόσο χάλια η κατάσταση. Αυτή τη φορά δεν είχαν λεφτά να πάνε ούτε οι Βορειοηπειρώτες που ζουν στην υπόλοιπη Ελλάδα, κι ας ήταν πιο εύκολα και πιο φθηνά από ότι για εμάς στη Ρόδο.

Βορειοηπειρώτες γύρισαν πίσω;
Έλληνες όχι δεν γύρισαν, Αλβανοί γύρισαν. Τι να πας να κάνεις εκεί; Ένα ευρώ είναι 1.400 λεκ. Ένας σερβιτόρος στο οκτάωρό του εκεί παίρνει 8.000 λεκ που είναι 5 ευρώ και 70 λεπτά. Πόσα παίρνει εδώ ο σερβιτόρος στο οκτάωρο του; Τριάντα ευρώ, σαράντα ευρώ, είναι και τα τυχερά... Τι να πάει να κάνει εκεί;

Δηλαδή μία καθαρίστρια σε σπίτια στην Ελλάδα που παίρνει έξι ευρώ την ώρα, για μία ώρα δουλειά στην Ελλάδα παίρνει το μεροκάματο που θα έπαιρνε αν δούλευε οκτώ ώρες στη χώρα της! Και μαύρα!
Δεν ξέρω εγώ απ΄ αυτά, εσύ το είπες.

Στη Ρόδο πως αισθάνεσαι πώς σου φέρθηκαν;
Εγώ δεν έχω πάρει ποτέ ούτε αυτοκίνητο, ούτε μηχανάκι, με τα ποδάρια είμαι, χαίρομαι όμως που με χαιρετάνε όλοι οι Ροδίτες. Κι ο Γιώργος ο Γιαννόπουλος μ΄ έκανε κι ένιωσα άνθρωπος. Με πήρε από το δρόμο και μ΄ έμαθε να μην είμαι τεμπέλης με την αναπηρία που έχω. Μ΄ έβαλε στο κυλικείο του Βενετοκλείου, οκτώ χρόνια με τον Κολοσσό. Έγινα αθλητής του μπάσκετ με αμαξίδιο για 10 χρόνια και τα ίδια χρόνια ήμουν και στην κολύμβηση. Κι ο Κουσουρνάς κατέβασε έναν δικό μας άνθρωπο με την παράταξή του στις προηγούμενες εκλογές για να έχουμε αντιπρόσωπο, τον Χρήστο Κότσα, κι εμένα μ΄ έβαλε στο Συμβούλιο Μεταναστών του δήμου Ρόδου. Χρωστώ ένα ευχαριστώ. Ήμουνα άτυχος στη ζωή που γεννήθηκα, αλλά ήρθα στη Ρόδο που είναι το πιο όμορφο μέρος στον κόσμο. Μόνο το δικό μου σινάφι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες ήταν σκληρά μαζί μου γιατί με είδαν σαν Αλβανό, κι όχι σαν άτομο με ειδικές ανάγκες, κι αυτό με πλήγωσε.

Πού ανήκεις όμως, ανήκεις κι εκεί, ανήκεις κι εδώ;
Έχω δυό πόλεις. Η ερώτηση «από πού είσαι», για μένα είναι ρατσιστική από μόνη της. Είμαστε όλοι κάτοικοι αυτής της γης. Με σέβεσαι, σε σέβομαι, έχω όνομα, αυτό μετράει. Τι θα πει από πού είμαι, από τους Αγίους Σαράντα ή από τη Ρόδο; Πρόβλημα υγείας να μην έχουμε, και στο λέω εγώ που μια ζωή έχω πρόβλημα υγείας. Δουλειές βρήκα πέντε πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά δεν ήταν για μένα με το πρόβλημα που έχω. Και φέτος θα βρω μια στα μέτρα μου. Όποιος δεν θέλει να δουλέψει δεν δουλεύει στη Ρόδο.


Πηγή: “http://www.rodiaki.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Η διαφορετικότητα μέσα απ’ τα μάτια μου


Θυμάμαι ένα μικρό παιδάκι, να κλαίει μόνο του σε μια γωνιά, στην αυλή του σχολείου. Ένας συμμαθητής του το έδειχνε με το δείκτη του χεριού του και γελούσε. Πίσω του χαχάνιζαν και άλλοι συμμαθητές. Το παιδάκι έκλαιγε, το ρώτησα γιατί κλαις; Μου απάντησε: δεν είμαι σαν αυτούς, άρα είμαι απόβλητος και δεν πρέπει να υπάρχω...

Διαφορετικός σημαίνει να έχεις ένα ιδιαίτερο γνώρισμα, είτε θετικό είτε αρνητικό, που σε διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους. Βασικά κάτι τέτοιο είναι δεδομένο, αλλά συνάμα αδύνατο να μην υπάρχει. ‘Ολοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας! Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μας, η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας, τα λόγια που λέμε, τα έργα που κάνουμε, οι προτιμήσεις και τα γούστα που έχουμε. ‘Ολη η ύπαρξη που μας χαρακτηρίζει είναι διαφορετική από των υπολοίπων. Ο κόσμος, όμως, ως αέναος κριτής των πάντων, στιγματίζει συγκεκριμένα άτομα, που παρουσιάζουν μιας μορφής αναπηρία (δεν έχει σημασία αν αυτή είναι μικρή ή μεγάλη), μια ασθένεια, μια καταγωγή, έναν προσανατολισμό, σεξουαλικό, θρησκευτικό, πολιτικό, από τον οποίο «πιάνεται» και αρχίζει να επικρίνει και να βαρά αλύπητα.

Ήδη από τα παιδικά μας χρόνια αρκετοί από εμάς θα είχαμε βιώσει το φαινόμενο “bullying” ή αλλιώς σχολικό εκφοβισμό από συμμαθητές μας. Έστω και την απλή κοροϊδία. Απειλές, χλευασμός, ετικέτες, ψευδώνυμα συνοδευόμενα από γέλια συμμαθητών... Στόχο των παιδιών στο σχολείο, ιδίως στην «τρυφερή»- υποτίθεται- παιδική και εφηβική ηλικία, αποτελούν συνήθως άριστοι μαθητές με υψηλές επιδόσεις, παιδιά με προβλήματα όρασης, ακοής, κινητικά προβλήματα, παιδιά μικρόσωμα ή και με παραπανίσια κιλά, που αποκλίνουν από τα «πρότυπα ομορφιάς» που ίσως θα ήθελαν οι χλευάζοντες να έχουν, παιδιά απλώς ντροπαλά και χωρίς πολλούς φίλους. Σήμερα που τα παιδιά έχουν εξοικειωθεί με το διαδίκτυο, το bullying κάνει την εμφάνισή του και εκεί, με χλευαστικά στάτους, σχόλια κόκ.

Η χειρότερη μορφή παρενόχλησης στο σχολείο είναι όταν η άρνηση της διαφορετικότητας παίρνει την μορφή της επιθετικότητας. Τρανό παράδειγμα αυτού του θλιβερού φαινομένου ήταν και ο Άλεξ. Ακριβώς πριν 8 χρόνια, χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή, προσπαθώντας να «τρέξει μακριά» από την κοροϊδία των συμμαθητών του.

Θύματα και θύτες του bullying έχουν αυξημένες τάσεις κατάθλιψης και αυτοκτονίας. Τα κόμπλεξ που δημιουργούνται στο θύμα είναι πολλά, η λύπη μεγάλη. Αναπάντητα «γιατί». Σκέφτεται ότι φταίνε όλοι αυτοί που δεν το έσωσαν όταν έπρεπε. Το χειρότερο, σκέφτεται ότι φταίει που είναι διαφορετικός και ότι αξίζει όλα αυτά, γιατί τον έκαναν να νιώσει «ακατάλληλος στο περιβάλλον τους». Όμως, δεν φταίει... Όχι, δεν είναι πολίτης ενός κατώτερου Θεού, όπως πιστεύει.

Φταίει η παιδεία που ΔΕΝ δίνουν οι γονείς στα παιδιά. Φταίνε οι παιδαγωγοί, που όλοι αδιακρίτως, από την πρώτη μέρα που μπαίνουν τα παιδιά στην αίθουσα, προτού ξεκινήσει το μάθημα, θα έπρεπε πρωτίστως να δώσουν μαθήματα χαρακτήρα, ευγένειας, αγάπης και κατανόησης για την διαφορετικότητα. ‘Η απλά επεμβαίνοντας όποτε τυχόν αντιλαμβάνονται επιθετική - λεκτικά ή σωματικά - συμπεριφορά ενός παιδιού απέναντι σε ένα άλλο. Διδάσκοντάς τα ότι το διαφορετικό δεν εστί κακόν. Φταίει η έλλειψη ειδικών στα σχολεία, στους οποίους θα επιθυμεί να καταφεύγει το παιδί για ψυχολογική στήριξη. Φταίνε αυτοί που δεν μιλάνε, διότι δεν αρκεί μόνο η πράξη, αλλά και η παράλειψη για να τιμωρηθεί ένα έγκλημα. Και κυρίως φταίνε αυτοί που συνεργούν, αυτοί που γελάνε και δεν αποτρέπουν το συμμαθητή τους από το να κοροϊδεύει το ανυπεράσπιστο «θύμα» του.

Δεν ανέφερα ότι φταίει ο δράστης; Ίσως γιατί είναι πολύ «μικρός» για να καταλάβει πόσο «μεγάλος και διαφορετικός» είναι ο κόσμος για να τον χωρέσει.

Έχει αποδειχθεί ότι όσα νεαρά άτομα εκφοβίζουν και κακοποιούν τους συμμαθητές τους, ικανοποιούνται από την αίσθηση ελέγχου που έχουν πάνω στους άλλους, αλλά συχνά έχουν υπάρξει και τα ίδια θύματα εκφοβισμού και σωματικής κακοποίησης και μάλιστα μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Γι’ αυτό και, επαναλαμβάνω, φταίει η παιδεία που ΔΕΝ δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους. Οι απόντες γονείς, αυτοί που δεν έχουν παιδεία, κυρίως κοινωνική, γονείς με προβλήματα βίαιης συμπεριφοράς, που δεν μπορούν να αναθρέψουν σωστά ένα παιδί και καταλήγουν να φταίνε για τη μετεξέλιξή του στον εκφοβιστή του σχολείου.

Θα ήθελα να πω λίγα λόγια στο θύτη: Μην κατακρίνεις ό,τι δεν μπορείς να καταλάβεις.. Μη μειώνεις ό,τι δεν μπορείς να φτάσεις..

Και το κυριότερο:

«Γελάτε μαζί μου, γιατί είμαι διαφορετικός. Εγώ, όμως, γελάω μαζί σας, γιατί είστε όλοι ίδιοι»...



Διαβάστε περισσότερα...

Μήνυμα δύναμης στέλνει η αναπηρία


Η Jes Sachse είναι μια 25χρονη Καναδή φοιτήτρια που πάσχει από μια σπάνια γενετική ασθένεια, γνωστή ως σύνδρομο Freeman-Sheldon. Με μια σειρά φωτογραφιών έρχεται να αμφισβητήσει τα στερεότυπα ομορφιάς που προσπαθεί να λανσάρει η αμερικανική σειρά ρούχων American Apparel.

Jes Sachse

Η σειρά ρούχων ονομάστηκε American Able και περιλαμβάνει 13 διαφημίσεις. Η μια απ’ αυτές ονομάζεται Tight και η Jes ποζάρει φορώντας ένα μαύρο κορμάκι μπροστά σε ένα μεγάλο παράθυρο. Μια άλλη διαφήμιση της οποίας το όνομα είναι Work, παρουσιάζει τη Jes να μη φοράει τίποτα περισσότερο από μία κορδέλα κι ένα πράσινο σορτς.



Η φωτογράφος Holly Norris, φίλη της Jes, έκανε τη φωτογράφηση. Οι φωτογραφίες εμφανίζονται σε σταθμούς του μετρό του Τορόντο σε 270 ηλεκτρονικές οθόνες ως μέρος ενός φεστιβάλ φωτογραφίας. Πριν δυο χρόνια γεννήθηκε η ιδέα της φωτογραφησης στη Norris, όταν ήταν ακόμα φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Trent στο Οντάριο. Ήθελε να σαρκάσει τις διαφημίσεις της American Apparel, η οποία ισχυρίζεται ότι στις φωτογραφήσεις της χρησιμοποιεί κορίτσια της διπλανής πόρτας, κάτι που όπως ισχυρίζεται η Norris δεν ισχύει, μιας κι όλα τα κορίτσια έχουν πανομοιότυπα σώματα.

Δείτε το βίντεο.




Πηγή: http://www.prismanews.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Εγκρίθηκε η δημοπράτηση για το έργο ανέγερσης του 5ου νηπιαγωγείου Βόλου στο Καραγάτς


Τους όρους διακήρυξης για τη δημοπράτηση του έργου κατασκευής του 5ου Νηπιαγωγείου Βόλου, στη συμβολή των οδών Ογλ και Εθνικής Αντιστάσεως, ενέκρινε ομόφωνα η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Βόλου στη σημερινή συνεδρίαση της.

Το έργο είναι συνολικού προϋπολογισμού 1.170.000 ευρώ και έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ Θεσσαλίας.

Η μελέτη, την οποία εκπόνησε η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Βόλου, είχε παρουσιαστεί κατά τη συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί και να λειτουργήσει πριν το τέλος του 2015.

Σε δήλωσή του ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Φ.Λαμπρινίδης, σημείωσε ότι ένα ακόμη έργο που αφορά σχολική υποδομή παίρνει το δρόμο της υλοποίησης, χάρις στην εξασφάλιση χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ.

Η συγκεκριμένη παρέμβαση εντάσσεται στον σχεδιασμό της Δημοτικής Αρχής για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος στα σχολεία, που εντοπίζεται κυρίως στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και ιδιαίτερα στα νηπιαγωγεία. Στο πλαίσιο αυτό, η Τεχνική Υπηρεσία έχει επεξεργαστεί μελέτες που αφορούν τη μετεγκατάσταση του 9ου Δημοτικού Σχολείου Ν.Ιωνίας στην περιοχή Αγ.Βαρβάρας και του 27ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου στην περιοχή Αλυκών, έτσι ώστε να υπάρχει ετοιμότητα ένταξης των αντίστοιχων έργων σε ενδεχόμενες νέες προσκλήσεις του ΕΣΠΑ».

Αντικείμενο του συγκεκριμένου έργου είναι η κατασκευή νέου κτηρίου για τη στέγαση του 5ου 2/θέσιου Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Βόλου, δυναμικότητας 50 παιδιών. Το κτήριο προβλέπεται να κατασκευαστεί στο Ο.Τ. 950 του σχεδίου πόλης του Βόλου. Το οικοδομικό τετράγωνο αποτελεί ένα μεγάλο σχολικό συγκρότημα, όπου σήμερα βρίσκονται το 10ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου (στο οποίο σήμερα στεγάζεται και το 5ο Νηπιαγωγείο), το 2ο & 3ο Νηπιαγωγείο, το Ειδικό Νηπιαγωγείο, το 1ο Γυμνάσιο & το 1ο Λύκειο Βόλου. Οι αύλειοι χώροι των σχολείων χωρίζονται με περίφραξη και έχουν χωριστές εισόδους. Η θέση που τοποθετείται το νέο κτήριο είναι στο νότιο – ανατολικό τμήμα του οικοπέδου, στην γωνία των οδών Εθνικής Αντιστάσεως με Όγλ.

Το νηπιαγωγείο, εμβαδού 454,34 τ.μ., θα αποτελείται από δύο αίθουσες διδασκαλίας, αίθουσα ανάπαυσης, πολυδύναμο χώρο (χώρο υποδοχής, βιβλιοθήκη, τραπεζαρία, κουζίνα, γραφείο νηπιαγωγών) γενική αποθήκη του διδακτηρίου, χώρους υγιεινής νηπίων, χώρους υγιεινής νηπιαγωγών, χώρους υγιεινής ΑΜΕΑ και λεβητοστάσιο.

Προβλέπεται η δημιουργία εκτατικού τύπου «πράσινο δώμα», προκειμένου να υπάρξει παθητική εξοικονόμηση ενέργειας. Στην αυλή προβλέπεται να κατασκευαστούν βρύσες και είσοδος στην περίφραξη. Η νότια αυλή, επί της οδού Όγλ, θα έχει παιδικά παιχνίδια, κερκίδα για καθιστικό, αμμοδόχο, ενώ κατά μήκος της περίφραξης θα φυτευτούν φυλλοβόλα δέντρα για την σκίαση του χώρου και του κτηρίου.


Διαβάστε περισσότερα...

Αποκλείουν αναπήρους από την Ιατρική Σχολή


Προϋπόθεση να περνούν από ιατροσυμβούλιο.
Λευκωσία: Φωτιές άναψαν οι κανόνες σπουδών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο της Σχολής, στο κεφάλαιο «αποκλεισμού από τη διαδικασία εισδοχής» γίνεται αναφορά στα άτομα με αναπηρίες, φέροντας ως παράδειγμα τους τυφλούς, κωφούς, τετραπληγικούς, παραπληγικούς και τα άτομα με μυϊκή δυστροφία.

Η σχετική αναφορά είδε το φως της δημοσιότητας μετά από καταγγελίες του βουλευτή του ΔΗΣΥ Ανδρέα Θεμιστοκλέους και προκάλεσε την έντονη αντίδραση του αναπηρικού κινήματος, το οποίο κάνει επίσημα λόγο για «λάθος χειρισμούς από πλευράς του Πανεπιστημίου».

Μάλιστα, όπως τόνισαν σε δηλώσεις τους στον «Φ» εκπρόσωποι του αναπηρικού κινήματος, «κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει κανέναν από την οποιαδήποτε μόρφωση επιθυμεί να λάβει, έστω και εάν δεν θα μπορέσει να την αξιοποιήσει στη συνέχεια επαγγελματικά».

Από πλευράς του το Πανεπιστήμιο, βεβαίως, έδωσε τις δικές του απαντήσεις με τον πρύτανη Κωνσταντίνο Χριστοφίδη να τονίζει ότι σχετικές πρακτικές ακολουθούνται και από αρκετά άλλα πανεπιστήμια στην Ευρώπη και όχι μόνο και να επισημαίνει ότι και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου δίνεται η ευκαιρία στον φοιτητή, όταν προχωρήσει σε ένσταση για την απόρριψή του, να προσφύγει στο ιατροσυμβούλιο του Πανεπιστημίου, το οποίο και θα αποφασίσει τελεσίδικα.

Φυσικά μια σύντομη έρευνα στο Διαδίκτυο καταδεικνύει ότι τα μεγαλύτερα και πιο γνωστά πανεπιστήμια ανά το παγκόσμιο, δεν αποκλείουν το οποιοδήποτε άτομο με αναπηρίες από τις ιατρικές τους σχολές. Θέτουν όμως προς συζήτηση τους κλάδους/ειδικότητες, στις οποίες τα άτομα αυτά θα μπορούν να φοιτήσουν, ανάλογα με το είδος και τον βαθμό αναπηρίας τους.

Οι κανονισμοί: «Αποκλεισμός από τη διαδικασία εισδοχής»

«Από τη διαδικασία εισδοχής αποκλείονται, έστω κι αν έχουν επιτύχει στις Παγκύπριες-Πανελλήνιες Εξετάσεις:

1.5.1 υποψήφιοι με σοβαρή αναπηρία, οι οποίοι δύνανται να φέρουν σε κίνδυνο την ασφάλεια του ασθενή κατά την εκτέλεση των καθηκόντων που αναμένεται να εκτελεί ένας γιατρός.

Τέτοιες αναπηρίες είναι οι ακόλουθες:

(α) σοβαρό πρόβλημα όρασης ή ακοής, το οποίο εμποδίζει τον φοιτητή να διεξάγει κλινική εξέταση αποτελεσματικά και βασικές κλινικές επεμβάσεις με ασφάλεια.

(β) κινητικά προβλήματα σε ποσοστό αναπηρίας 60-70% και άνω, τα οποία περιορίζουν την αυτονόητη κίνηση του φοιτητή και θα εμποδίζουν τον φοιτητή να διεξαγάγει κλινική εξέταση αποτελεσματικά και βασικές κλινικές επεμβάσεις με ασφάλεια (π.χ. τετραπληγικούς, παραπληγικούς, άτομα με μυϊκή δυστροφία).

Σε περίπτωση ένστασης, ο φοιτητής δύναται να προσφύγει στο ιατροσυμβούλιο του Πανεπιστημίου, το οποίο θα αποφασίσει τελεσίδικα».

«Υπάρχει το ιατροσυμβούλιο του Πανεπιστημίου»

Οι κανονισμοί της Ιατρικής Σχολής ετοιμάστηκαν από τους αρμόδιους και διακεκριμένους επιστήμονες και πέρασαν από πολλαπλές εγκρίσεις, ανέφερε μιλώντας στον «Φ» ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Κωνσταντίνος Χριστοφίδης.

«Πολλές ιατρικές σχολές στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και αλλού έχουν αυτού του είδους τους περιορισμούς για τα άτομα με αναπηρίες και η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου δεν είναι η μοναδική».

Εξάλλου, «στους κανονισμούς αναφέρεται ότι όποιος φοιτητής με αναπηρία πέτυχε στις Παγκύπριες Εξετάσεις και πέρασε στην Ιατρική Σχολή αλλά παρουσιάζει κάποια αναπηρία, μπορεί να αποταθεί στο ιατροσυμβούλιο του πανεπιστημίου το οποίο και θα αποφασίσει σχετικά».

Για αυτόν τον λόγο, πρόσθεσε, «για τα άτομα με αναπηρίες που εισάγονται τελικά στη σχολή, υπάρχουν και οι διευκολύνσεις οι οποίες επίσης αναφέρονται στους κανονισμούς».

Κληθείς να σχολιάσει το γεγονός ότι κάποια από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου (Χάρβαρντ, Όξφορντ, Στάνφρορντ κ.λπ.) δεν αποκλείουν (τουλάχιστον επίσημα) τα άτομα με αναπηρίες από τις ιατρικές τους σχολές αλλά όπου είναι δυνατόν, τους παρέχουν διευκολύνσεις ή τους παραπέμπουν στις αρμόδιες υπηρεσίες τους για συμβουλές και καθοδήγηση, ο κ. Χριστοφίδης ανέφερε ότι «σε εμάς οι φοιτητές έρχονται μέσω των Παγκύπριων Εξετάσεων και ως εκ τούτου η προσωπική συνέντευξη, όπως γίνεται αλλού, δεν είναι δυνατό να γίνει».

Ανάπηροι: Ρατσισμός και διακρίσεις

Οι κανονισμοί της Ιατρικής Σχολής προκάλεσαν, όπως ήταν φυσικό, τις αντιδράσεις του αναπηρικού κινήματος.

Όπως ανέφερε στον «Φ» ο πρόεδρος της Κυπριακής Συνομοσπονδίας Οργανώσεων Αναπήρων, Χριστάκης Νικολαΐδης, «πρόκειται για άμεση διάκριση κατά των ατόμων με αναπηρίες».

Ένα άτομο με αναπηρίες, είπε, «θα πρέπει να εξετάζεται πρώτα και στη συνέχεια να αποκλείεται από την οποιαδήποτε σχολή εάν αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να αποδώσει». Για παράδειγμα, πρόσθεσε, «ένας κωφός στις μέρες μας δεν έχει καμία δυσκολία να γίνει γιατρός».

Από πλευράς του, ο πρόεδρος της Παγκύπριας Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου, Δημήτρης Λαμπριανίδης, υποστήριξε ότι «υπάρχουν αναπηρίες οι οποίες δεν καθιστούν το άτομο ικανό να ασκήσει την ιατρική και υπάρχουν ιατρικές ειδικότητες τις οποίες εύκολα μπορεί να ασκήσει ένας παραπληγικός, όπως είναι για παράδειγμα η μικροβιολογία, η πυρηνική ιατρική, η ιστοπαθολογία κ.λπ».

Παράλληλα, «δεν μπορεί κανένας να εμποδίσει κανένα να λάβει την οποιαδήποτε μόρφωση έστω κι αν δεν θα την αξιοποιήσει ποτέ επαγγελματικά για τον οποιονδήποτε λόγο».



Διαβάστε περισσότερα...

Όρια και στα κοινωνικά τιμολόγια


Η ελαιογραφία του μεγάλου ζωγράφου Νικολάου Γύζη, με θέμα το «κρυφό σχολειό», μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι την κυβερνητική πολιτική, με την εφαρμογή του κοινωνικού τιμολογίου, για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος.

Η ΔΕΗ κάνει έκπτωση στους ευάλωτους πελάτες οι οποίοι όμως παύουν να είναι ευάλωτοι όταν ξεπεράσουν τις προβλεπόμενες κιλοβατώρες. Μέτρο στο θερμοσίφωνο, στα πλυντήρια και στις λάμπες φωτισμού, μέτρο σε όλα. Μιλάμε για την οικονομία της... οικονομίας.

Με απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το περασμένο καλοκαίρι, καθορίστηκαν τα κριτήρια, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία ένταξης ενός καταναλωτή ηλεκτρικού ρεύματος στο μητρώο των ευάλωτων πελατών. Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) λέει ότι παρέχει μειωμένο τιμολόγιο έως 42% σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Δηλαδή σε οικιακούς πελάτες, μόνο για την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της κύριας κατοικίας τους, εφόσον είναι άτομα χαμηλού εισοδήματος, τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με αναπηρία, άτομα που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης και υπερήλικοι, με βάση συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια και όρια τετραμηνιαίας κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για κάθε κατηγορία.

Παρέχονται -λέει- ειδικά μέτρα προστασίας, όπως είναι η προθεσμία εξόφλησης λογαριασμών κατανάλωσης τουλάχιστον σαράντα ημερών, η δυνατότητα τμηματικής και άτοκης εξόφλησης, η αναστολή της διακοπής ρεύματος λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών κατά τη χειμερινή και θερινή περίοδο, καθώς και οι αυστηρότερες προϋποθέσεις για την καταγγελία της σύμβασης προμήθειας εκ μέρους του προμηθευτή.

Τα μέτρα παύουν να εφαρμόζονται όταν η τετραμηνιαία κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και ο ετήσιος μέσος όρος υπερβούν τα όρια κατανάλωσης της κάθε κατηγορίας. Δεν πρέπει να υπερβούν τις 1.500 kWh όσοι έχουν χαμηλό εισόδημα και οι μακροχρόνια άνεργοι, τις 1.700 kWh οι τρίτεκνοι και τα ΑμεΑ και τις 2.000 kWh όσοι έχουν ανάγκη μηχανικής υποστήριξης. Η κατανάλωση πέραν των ορίων αυτών τιμολογείται με το ισχύον οικιακό τιμολόγιο. Και η ζωή συνεχίζεται.



Πηγή: http://www.enet.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Απίστευτος τραυματισμός στο ρινγκ


Έσπασε σε κλωτσιά κνήμη και περόνη - Δείτε τις φωτογραφίες και το βίντεο
.
Σαν πόδι μαριονέτας κρεμάστηκε το πόδι του πυγμάχου Anderson Silva, όταν το έσπασε, σε ζωντανή μετάδοση, κατά τη διάρκεια αγώνα με τον Chris Weidman. Ο 38χρονος επιχείρησε να τον κλωτσήσει αλλά ο Weidman «μπλόκαρε» την κλωτσιά με το γόνατό του με αποτέλεσμα η κνήμη του Silva να γίνει δύο κομμάτια.

Παρότι ο τραυματισμός ήταν στιγμιαίος και οι περισσότεροι θεατές δεν τον πρόσεξαν, ο ήχος του οστού που έσπαγε ακούστηκε στο ρινγκ, σύμφωνα με τη Daily Mail. Στο replay οι θεατές σοκαρίστηκαν ενώ ο Silva κατέρρεε.

Ειδικοί εκφράζουν φόβους πως αυτός ο τραυματισμός ενδεχομένως και να στοιχίσει την καριέρα του Silva ενώ ο χειρουργός ορθοπεδικός Steven Sanders ανακοίνωσε πως ο 38χρονος έσπασε την κνήμη και την περόνη στο κάτω μέρος του αριστερού του ποδιού.

Υποβλήθηκε σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση και η ανάρρωση αναμένεται να διαρκέσει πάνω από έξι μήνες.

Δείτε τις φωτογραφίες και το βίντεο





Διαβάστε περισσότερα...

Κάταγμα στη σπονδυλική στήλη για ρωσίδα


Σοβαρά τραυματίστηκε της ρωσίδα αθλήτρια Μαρία Κομισαρόβα, κατά τη διάρκεια προπόνησης στο σκι δρόμων αντοχής. Η 23χρονη ήταν μέλος της αποστολής των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σότσι.



Το ρωσικό πρακτορείο R-Sport μετέδωσε ότι η αθλήτρια έχει κάταγμα στη σπονδυλική στήλη, και ως εκ τούτου είναι αδύνατη η διακομιδή της στη Μόσχα. Έτσι, διακομίστηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο "Κράσνια Πολιάνα" όπου θα χειρουργηθεί.



Διαβάστε περισσότερα...

Το νέο Twitter πιο κοντά στο Facebook


Στο ανασχεδιασμένο Twitter η φωτογραφία χρήστη τοποθετείται στην πάνω αριστερή γωνία της κορυφής του προφίλ (και καταλαμβάνει πλέον περισσότερο χώρο). Επιπροσθέτως: τα βιογραφικά στοιχεία, τα tabs (Tweets, Following, Followers, Favorites, Lists), αλλά και η νέα κατηγορία Photo/Video, δημιουργούν μια εντελώς νέα εικόνα του Twitter. Ακόμα και τα tweets απεικονίζονται, πλέον, σε παράθυρα διαφορετικών μεγεθών, τα οποία διαβάζονται από αριστερά προς τα δεξιά, δηλαδή σαν μια προσομοίωση ανάγνωσης βιβλίου.

Το νέο design του Twitter αποκαλύφθηκε χάρη στον συντάκτη του Mashable, Ματ Πετρόντζιο ο οποίος επιλέχθηκε ως μέλος μιας μικρής δεξαμενής χρηστών, στους οποίους εμπιστεύτηκε το Twitter, τη δοκιμή της ανασχεδιασμένης του πλατφόρμας.Και φυσικά, ο Πετρόντζιο τράβηξε ένα screenshot του προφίλ του, για να μας δείξει τις δραστικές αλλαγές της σελίδας του χρήστη.

Η δοκιμαστική επανασχεδίαση του Twitter είναι -βέβαια- σε πειραματικό στάδιο ακόμα και δεν είναι σίγουρο ότι θα κυκλοφορήσει στη μορφή που το βλέπουμε. Το Twitter δεν έχει προβεί ακόμα σε κανένα σχόλιο, αν και συνηθίζει να δοκιμάζει πειραματικά τις νέες του εκδοχές, πριν τις ρίξει στην αγορά.


Πηγή: http://www.enikos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Παλλαϊκό συλλαλητήριο αποφάσισαν οι αγρότες


Οι αγρότες συνεχίζουν τους αγώνες τους με παλλαϊκό συλλαλητήριο την Τετάρτη στην Αθήνα, οι οποίοι επιμένουν στο να ικανοποιήσουν τα αιτήματά τους ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν, όπως επισημαίνουν οι ίδιοι.

Εκπρόσωποι μπλόκων από όλη τη χώρα συμμετείχαν σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Νίκαιας. Θα ξεκινήσουν από την πλατεία Βάθη στις 2 μ.μ. την Τετάρτη και θα ακολουθήσει πορεία προς το Σύνταγμα.

Οι αγρότες καλούν τους πολίτες να συμμετέχουν και να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην κυβερνητική πολιτική που πλήττει όλους τους πολίτες.

Μέχρι την Τετάρτη θα υπάρξει κινητοποίηση σε κάθε νομό ξεχωριστά για μεγαλύτερη συμμετοχή και επαφές με άλλους φορείς που θέλουν να συμπαρασταθούν στους αγρότες.

Και αύριο, Δευτέρα, οι Θεσσαλοί αγρότες έχουν προγραμματίσει νέο μαζικό συλλαλητήριο στον κόμβο της Νίκαιας, το τρίτο μέσα σε μία εβδομάδα.


Πηγή: http://www.enikos.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Ένα γράμμα για τον Λεμπρόν… από μια αθλήτρια που μάχεται τον καρκίνο


Είναι μία ιστορία ιδιαίτερη. Θα μπορούσε χαρακτηριστεί και συγκλονιστική, αλλά με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας… Ο αρθρογράφος Ρικ Ράιλι του espn, έγραψε ένα καταπληκτικό κείμενο, απευθυνόμενος στον Λεμπρόν Τζέιμς και με την ελπίδα ότι θα το δει ο «βασιλιάς» και θα πραγματοποιήσει το μεγάλο όνειρο μίας καταπληκτικής αθλήτριας, της Έμπόνι Νετςλ Μπέι, η οποία προσπαθεί να νικήσει τον δυσκολότερο αντίπαλο όλων, τον καρκίνο.



Είναι τόσο καταπληκτικό το κείμενο, που προτίμησα να το αντιγράψω πιστά (ευχαριστώ Κάθριν για την βοήθεια), αντί κάποιου άλλου άρθρου. Έχουμε καιρό άρθρα άλλωστε, είναι πιο σημαντικό να διαβάσουν όλη την ιστορία μίας αθλήτριας που δεν ξέρει πόσο καιρό έχει ακόμη… Διαβάστε λοιπόν το κείμενο-γράμμα του Ρικ Ράιλι προς τον Λεμπρόν Τζέιμ,ς έτσι ακριβώς όπως δημοσιεύτηκε στο epsn και προσέξτε ιδιαίτερα το μήνυμα στο τέλος…

«H Εμπονι αξίζει να συναντήσει τον Λεμπρόν. Πηγαίνει για χημειοθεραπεία και μετά παίζει μπάσκετ πριν επιστρέψει στο νοσοκομείο. Λεμπρόν, συνάντησε την Έμπονι Στην πραγματικότητα σου μοιάζει πολύ. Φοράει κορδέλα στο κεφάλι (παρόλο που δεν έχει μαλλιά – ούτε φρύδια). Είναι Basketball freak. Μια 16χρονη πρωτοετής στο λύκειο που έχει πολύ γλυκό χειρισμό της μπάλας και παίζει εξοντωτική άμυνα ζώνης. Α, και να κάτι που είναι διαφορετικό: Προσπαθεί με όλες της τις δυνάμεις να μην πεθάνει από καρκίνο. Αυτό δεν θα είναι εύκολο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν αυτό το είδος σαρκώματος μαλακού ιστού σε στάδιο – 4 που έχει η Έμπονι Νετλς-Μπέι δεν καταφέρνουν να επιζήσουν.

Η Έμπονι έχει δύο στόχους. Ο πρώτος, όπως ήταν κι ο δικός σου στην ηλικία της, είναι να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ. Ούτε αυτό θα είναι εύκολο. Μερικές φορές πηγαίνει στα παιχνίδια του Λυκείου της Βερόνα όπου ανήκει κατευθείαν από το νοσοκομείο. Δεν προλαβαίνει να βγάλει τους ενδοφλέβιους ορούς και ντύνεται για το παιχνίδι. Κι αμέσως μετά πηγαίνει πίσω στο νοσοκομείο.

Ο δεύτερος στόχος είναι να συναντήσει … εσένα. «Ω Θεέ μου», λέει. «Πιθανότατα θα έβαζα τα κλάματα. Αυτό θα ήταν πάνω κάτω ότι ήθελα στη ζωή μου. Εννοώ, ότι η ζωή μου είναι εδώ μπροστά σε όλους. Γι’ αυτό ζω»

Ήθελε να σε γνωρίσει από πάντα, πολύ πριν αρρωστήσει. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που όταν οι συμπαίκτριες της Έμπονι έμαθαν για τη διάγνωσή της, άρχισαν μια καμπάνια στο Twitter. Πήρε διαστάσεις. Τώρα, χιλιάδες tweets με το hashtag #LeBronMeetEbony (Λεμπρόν συνάντησε την Έμπονι) έχουν δημοσιευθεί.

Όπως εσύ, έζησε τη ζωή της μέσα στην πόλη και δεν ήταν πάντα εύκολη. Ο πατέρας της πυροβολήθηκε 16 φορές και πέθανε όταν ήταν μόλις 5 ετών. Όπως κι εσύ, έζησε μια από δω και μια από κει, κάποιες φορές με τη μαμά της, κάποιες με τη γιαγιά της, κάποιες τον νονό της.

Όπως κι εσύ, είναι κάτι σαν τον Μπετόβεν της μπάλας. Τον περασμένο χρόνο, σαν δευτεροετής στο Madison West High, ήταν All Conference παίκτρια. Είχε μ.ο. 17 πόντους και ήταν τόσο ολοκληρωμένη παίκτρια που συμφώνησε προφορικά με το Πανεπιστήμιο του Wisconsin – Milwaukee σαν δευτεροετής, σύμφωνα με τον νονό της, Πίτερ Τζοχάνες.

Όπως κι εσύ, υπήρξε, εντάξει, περίπλοκη. Όταν άφησες το Κλίβελαντ για το Μαϊάμι, ο κόσμος δεν χάρηκε. Όταν η Έμπονι άφησε το Madison West για το Verona προκειμένου να πετύχει μια πιο σταθερή κατάσταση διαμονής, «πάρα πολλοί άνθρωποι στο Madison δεν χάρηκαν», λέει η καινούρια της κόουτς Άντζυ Μέρφυ. «Από την πρώτη στιγμή μας έκανε από ‘καλή’ ομάδα διεκδικητές για τον Πολιτειακό τίτλο. Είναι σαν τον ΛεΜπρον. Θέλεις την μπάλα στα χέρια της».

Θυμάσαι όλες αυτές τις φορές που έπαιξες με τραυματισμούς στη μέση, στους αστραγάλους, στα δάχτυλα των ποδιών; Λοιπόν, αυτά με τα οποία έχει παίξει η Έμπονι κάνει όλα τα παραπάνω να μοιάζουν με … σκασμένα χείλη. Έχει παίξει μετά από εγχείρηση. Έχει παίξει ενδιάμεσα ραδιοθεραπειών. ΄Εχει παίξει εν μέσω χημειοθεραπειών. «Έχει μια πενταήμερη επίσκεψη στο νοσοκομείο για χημειοθεραπεία την ερχόμενη εβδομάδα», λέει ο Τζοχάνες. «Και ξέρω τι θα κάνει. Θα μπει στο νοσοκομείο τη Δευτέρα. Θα κάνει χημειοθεραπεία Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη. Θα βγει από το νοσοκομείο την Πέμπτη. Θα πάει να παίξει στο παιχνίδι. Θα ξαναμπει το βράδυ της Πέμπτης και θα ξανακάνει χημειοθεραπεία το πρωί της Παρασκευής».

Πώς μπορεί κάποιος να παίξει μπάσκετ στο Λύκειο εν μέσω της κόλασης της χημειοθεραπείας; «Απλώς το κάνεις» λέει η Έμπονι. «Και αποδέχεσαι αυτό που έρχεται μετά».

Αυτό που έρχεται μετά είναι ναυτία, αδυναμία και απόλυτη εξάντληση. Δεν έχω ακούσει να το έχει επιχειρήσει κανείς. Ο κόουτς Τζορτζ Καρλ των Ντένβερ Νάγκετς δοκίμασε να κοουτσάρει εν μέσω της διαδικασίας και δεν μπόρεσε να το κάνει. Στο πρώτο της παιχνίδι μετά από χημειοθεραπεία, η Έμπονι σχεδόν λιποθύμησε στο παρκέ. Την τελευταία φορά, πρήστηκε ο φάρυγγας της. «Και παρόλα αυτά, ποτέ, ποτέ δεν παραπονιέται» λέει η Μέρφι.

Η Έμπονι έχει τόσους πολλούς υποστηρικτές στο Γουϊσκόνσκιν τώρα που οι αντίπαλες ομάδες αγοράζουν τα t-shirt της που γράφουν «Πολέμησε τον Καρκίνο» και κάνουν προθέρμανση φορώντας τα.

Όπως κι εσύ, έχει θαυμαστές που δεν έχει συναντήσει ποτέ. Στο παιχνίδι του Βερόνα στο Τζέινσβιλ Πάρκερ το βράδυ το Σαββάτου, εκατοντάδες στις κερκίδες φώναζαν ρυθμικά «Ε-μπο-νι! Έ-μπο-νι!». Η Έμπονι κοίταξε την Μέρφι και ψιθύρισε «Είναι πάρα πολύ όλο αυτό!».

Όπως κι εσύ, δεν θέλει να χάνει. Θυμήσου την περσινή σεζόν, όταν χάνατε 27 πόντους στο τρίτο 12λεπτο απέναντι στους Κλίβελαντ Καβαλίερς όταν έκανες ένα σερί 23 πόντων; Που έφερε την ανατροπή και τη νίκη; Το ξέρεις ήδη: Οι αδύνατες ανατροπές συμβαίνουν.

Όπως κι εσύ, αγαπάει τα τατουάζ. Μάλιστα, αν νικήσει τον καρκίνο – «όταν τον νικήσω», διορθώνει πάντα η Έμπονι – θα κάνει πολλά ακόμη. Ένα θα είναι μια εικόνα του πατέρα της. Του μοιάζει πολύ. Πιθανότατα ένα θα είναι με τη δική σου μορφή. Ίσως και οι δύο είστε ξεχωριστοί;

Πρέπει να είναι τρομακτικό, αυτό που βρίσκεται μπροστά της. Ένα τέτοιο παιδί είναι σκληρό, αλλά χρειάζεται και ανθρώπους να είναι σκληροί δίπλα της. Εδώ είναι που έρχεσαι εσύ. «Φοβάται, αλλά είναι δυνατή», λέει η μαμά της. «Φοβάται ότι θα πεθάνει, αλλά μετά λέει, ‘Μαμά, εγώ θα παίξω στο WNBA. Θα το δεις.»

Πηγές κοντά στους Heat μου λένε πως η συνάντηση αυτή θα γίνει στα σίγουρα, απλά δεν μπορούν να πουν ακόμη που ή πότε. Έρχεσαι να παίξεις στο Σικάγο στις 9 Μαρτίου (τρεις ώρες από τη Βερόνα) και στο Μιλγουόκι στις 29 Μαρτίου (ακόμη πιο κοντά). Και η μαμά της Έμπονι θα την έφερνε στο Μαϊάμι αν χρειαζόταν, ακόμη κι αν δεν μπορεί να το αντέξει οικονομικά.

Κοίτα, ξέρω πως έχεις χιλιάδες τέτοια αιτήματα το χρόνο. Και οι άνθρωποι του Μαϊάμι λένε πως είσαι καταπληκτικός μ’ αυτό το θέμα. Δεν έχεις την παραμικρή υποχρέωση να συναντήσεις την Έμπονι. Πρέπει να ζυγίζει τόνους μερικές φορές, να είσαι ο ένας άνθρωπος που κάθε άρρωστο παιδί θέλει να αγγίξει. Αλλά αν το έκανες – αν ο απόλυτος ήρωάς της ήταν να τη συναντήσει, να την αγκαλιάσει, ίσως να ανταλλάξει κορδέλα μαζί της – μπορεί αυτό να ήταν καλύτερο από 10 χημειοθεραπείες μαζί.

Εγώ ελπίζω να γίνει σύντομα.

Άλλωστε, δεν έχεις κάθε μέρα την ευκαιρία να συναντήσεις κάποιον τόσο ταλαντούχο, καταπληκτικό και διάσημο σαν την Έμπονι…».


Διαβάστε περισσότερα...