Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Πίτα-γύρο με τζατζίκι στο Πεκίνο!

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Οι Έλληνες που πήγαν το σουβλάκι στην κινεζική πρωτεύουσα.

Τι δουλειά έχει ένας marketer σε μια πόλη 12 εκατομμυρίων κατοίκων, όπως το Πεκίνο, στο οποίο επί 365 μέρες το χρόνο τρώνε ρύζι;



Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Χίο, ο Γιάννης Γεωργούλης μαζί με την φίλη και συμφοιτήτριά του, δημοσιογράφο στο επάγγελμα, Δανάη Μακρή, έχουν ανοίξει σουβλατζίδικο εστιατόριο στην κινέζικη πρωτεύουσα και πάνε πάρα πολύ καλά, παρόλο που οι δυσκολίες είναι καθημερινές.

Ένα ταξίδι των δύο φίλων στο Πεκίνο το 2012 και… η λιγούρα του γ. Γεωργούλη για σουβλάκι ήταν ο σπόρος για μια ιδέα που σχεδόν ενάμισι χρόνο μετά και έπειτα από πολλά εμπόδια έγινε πράξη.

«Συνάντησα άπειρες δυσκολίες, το τεράστιο πολιτισμικό χάσμα, το κενό της γλώσσας, τις συνήθειες των ανθρώπων, τις διαδικασίες ώστε να ιδρύσεις μια εταιρία στην Κίνα και τη γραφειοκρατία. Πάρα πολλές δυσκολίες, που συνάμα κάνουν το όλο εγχείρημα εξαιρετικά ενδιαφέρον», λέει και προσθέτει πώς «Για να ανοίξεις μια επιχείρηση στην Κίνα τίθενται κάποιες προϋποθέσεις, που αν δεν πληροίς δεν είσαι νόμιμος. Συνεπώς δεν υπάρχει διέξοδος. Είτε θα συμβαδίσεις με όλους τους νόμους και θα περιμένεις υπομονετικά είτε δεν θα ιδρύσεις ποτέ», λέει μιλώντας στον «Ελεύθερο Τύπο».

Ωστόσο, υπάρχει εξαιρετική αποδοχή, όπως λέει. «Οι Κινέζοι γνωρίζουν και αγαπούν την Ελλάδα. Όταν σε ρωτήσουν από πού είσαι και πεις “είμαι Έλληνας” (σίλα-ρεν, δηλαδή), αμέσως απλώνεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπό τους. Μας εκτιμούν Όχι για το σουβλάκι, αλλά για τη μακρά ιστορία μας, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τη Σαντορίνη, της γαλάζιες παραλίες, το Αιγαίο, τη φιλοξενία μας, ακόμα και για τη φήμη ότι είμαστε όμορφος και ερωτικός λαός.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.