Η χρήση νερού στην εγκυμοσυνη και τον τοκετό πρέπει να ειδωθεί στα πλαίσια της προσπάθειας που γίνετε διεθνώς, να αναδειχθεί ο τοκετός και η εγκυμοσύνη σαν ενας φυσιολογικό γεγονός που απαιτεί μεν σταθερή, συχνή και πολύπλοκη (τεχνολογία) ιατρική παρακολούθηση όσο όμως εξελίσσεται φυσιολογικά προυποθέτει την ελάχιστη ιατρική παρέμβαση κι αυτή αιτιολογημένα.
Στην προσπάθεια η επιτόκος να "διαχειριστεί" τον πόνο και τον χρόνο (διάρκεια) του τοκετού αναπτύχθηκαν διάφορες μέθοδοι όπως "ανώδυνος" τοκετός, ψυχοπροφυλακτική, yoga, χαλάρωση κ.α. Είναι μου φαίνεται ορθότερο επιστημονικά σ΄αυτές τις μεθόδους να εντάξουμε και τον "τοκετό στο νερό". Όχι δηλαδή μια ξεχωριστή οντότητα αλλά ένας ακόμα τρόπος (πολύ σημαντικός κατά την άποψή μου)για να εξελιχθεί πιο ευχάριστα, με ασφάλεια, λιγότερο επώδυνα και ταχύτερα ένας φυσιολογικός τοκετός.
"Τοκετός στο νερό" δεν σημαίνει κατ΄ανάγκη ότι το παιδί γεννιέται στο νερό αλλά ότι η μητέρα στη διάρκεια του τοκετού χρησιμοποιεί το νερό. Έτσι στην Αγγλία που αποτελεί καθιερωμένη μέθοδο, έχει καταγραφτεί: από τις επίτοκες που είχαν στη διάθεσή τους "πισίνα" το 70% την χρησιμοποίησε σε κάποιες φάσεις και μόνο το 38% από αυτές γέννησε μέσα.
Ο τοκετός στο νερό απαιτεί όπως και οι άλλες μέθοδοι μικρή ειδική προετοιμασία της γυναίκας. Δεν ανταγωνίζεται αλλά χρησιμοποιεί και συνεργάζεται με όλες τις άλλες μεθόδους.
Ιστορική Αναδρομή
Το 1960 ο Igo Taszkovsky στην Μόσχα χρησιμοποιεί νερό στον τοκετό της κόρης του.
Το 1977 στο Πιτιβιέ στην Γαλλία ο Michel Oden εγκαθιστά μια μεγάλη μπανιέρα στην αίθουσα τοκετού για χρήση νερού στους τοκετούς. Προχωρά σε επιστημονική ανάλυση του φαινομένου. Γρήγορα ο τοκετός στο νερό καθιερώνεται στην Ευρώπη και λιγότερο στην Αμερική σαν μια ακόμη μέθοδος, επιστημονικά αποδεκτή, φυσικού τοκετού.
Στην Ελλάδα, ο πρώτος τοκετός στο νερό έγινε από την ομάδα του Μαιευτήρα Γυναικολόγου Γίαννη Μουζάλα, συνεργάτη του Oden στις 25-8-1999 στο Λητώ.
Με την βοήθεια του δημιουργήθηκαν ειδικές αίθουσες για τον τοκετό στο νερό στο Λητώ 1999 και το Ιασώ 2001. Έκτοτε έχουν γίνει εκαντοτάδες τέτοιοι τοκετοί στην Ελλάδα, και από άλλους μαιευτήρες και μαίες.
Ο τοκετός στο νερό λοιπόν διεξάγεται μαζικά στην Ευρώπη για πάνω από τριάντα χρόνια και ήδη δεκαπέντε στην Ελλάδα. Όλες οι επιστημονικές μελέτες κατέδειξαν την ασφαλεία του. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική ένσταση. Αντίθετα εφ’ όσον διεξάγεται υπό κανόνες συνιστάται σαν μια μέθοδος φιλική προς την γυναίκα και το έμβρυο.
Κάθε γυναίκα που μπορεί να γεννήσει φυσιολογικά, μπορεί να κάνει χρήση του νερού στον Τοκετό της.
Γιατί "τοκετός στο νερό"; - Πλεονεκτήματα
· ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. *
· ΜΕΙΩΣΗ ΕΚΚΡΙΣΗΣ ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗΣ – ΚΑΤΕΧΟΛΑΜΙΝΩΝ
· ΑΥΞΗΣΗ ΕΚΚΡΙΣΗΣ ΕΝΔΟΡΦΙΝΩΝ – ΟΞΥΤΟΚΙΝΗΣ
· ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ. [ ΕΛΛΑΤΩΣΗ ΑΓΧΟΥΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ].
· ΜΥΟΧΑΛΑΣΗ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΤΕΡΕΣ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ.
· ΔΙΕΓΕΡΣΗ – ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΤΡΑΧΗΛΟΥ.
· ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΛΑΚΩΝ ΜΟΡΙΩΝ.
· ΛΟΓΩ ΑΝΩΣΗΣ EXOYME ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΘΕΣΕΩΝ.
· ΜΙΚΡΗ ΠΤΩΣΗ ΠΙΕΣΗΣ
· ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ
· ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΟΥ – ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΙΜΑΤΩΣΗ – ΟΞΥΓΟΝΩΣΗ ΜΗΤΡΑΣ
· ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΟΠΩΣΗ.
*ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
Το ζεστό νερό απομακρύνει τον πόνο, επιδρώντας στο νευρικό σύστημα. Η πυροδότηση της αισθητικής οδού ενεργοποιεί τις αισθητικές ίνες που έχουν μεγαλύτερη διάμετρο, μεγαλύτερη ταχύτητα αγωγής και μεγαλύτερη αγωγιμότητα από τις ίνες του πόνου. Κατά την διάρκεια της εμβύθισης σε ζεστό νερό, οι αισθητικές αυτές οδοί ανταγωνίζεται με τις νευρικές οδούς του πόνου: ως αποτέλεσμα, η αίσθηση του πόνου περιορίζεται η διακόπτεται.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.