Υπάρχουν τέσσερα προφίλ διατροφής που ευθύνονται για τα περιττά κιλά, για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Σε ποιο διατροφικό προφίλ ανήκετε;
Παραδοσιακό: Αν το διατροφικό προφίλ σας είναι παραδοσιακό, το φαγητό είναι σημαντικό για εσάς και τα γεύματά σας οργανωμένα. Τείνετε προς την παραδοσιακή μαγειρική, τρώτε τρία γεύματα την ημέρα και το γιορτάζετε με φαγητό και ποτό. Το πρόβλημά σας είναι ότι έχετε πάντα άφθονο φαγητό στη διάθεσή σας και λίγη άσκηση.
Τα κίνητρά σας είναι η ευχαρίστηση, η ευκολία, οι κοινωνικές προσδοκίες, οι οικογενειακές παραδόσεις και η ταύτιση με το φαγητό που τρώτε. Συχνά μιλάτε για φαγητό, για εστιατόρια και γαστριμαργικές απολαύσεις. Η προοπτική να αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες σας φαίνεται δύσκολη εξαιτίας της βολής σας, της ευχαρίστησής σας και των συνηθειών σας και γίνεστε αρνητικοί στην ιδέα τού να αλλάξετε διατροφικές συνήθειες μόνιμα.
Νέο εκλεκτικό: Αν το διατροφικό προφίλ σας είναι νέο εκλεκτικό, τείνετε να υποκύπτετε στον πειρασμό του φαγητού κυρίως εκτός σπιτιού, σε εστιατόρια, ενώ όταν είστε σπίτι τρώτε γλυκά και σνακς. Πιθανότατα δεν μαγειρεύετε συχνά, αλλά φέρνετε γλυκά και φαγητά απέξω. Η όρεξή σας έχει μεταπτώσεις και σας οδηγεί σε παράξενες συνήθειες. Συχνά έχετε έντονη επιθυμία για φαγητά με πολλές θερμίδες. Τα περιττά κιλά είναι αναπόφευκτα. Τα κίνητρά σας είναι η ευχαρίστηση, η απόλαυση ενός καλού γεύματος σε ένα όμορφο περιβάλλον, οι κοινωνικές επαφές σε σχέση με το φαγητό και το κοινωνικό προφίλ που προκύπτει από τις τεράστιες γνώσεις σας σχετικά με τα εστιατόρια που έχουν τις καλύτερες σπεσιαλιτέ, τοποθεσία κτλ. Η προοπτική να αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες σας φαίνεται δύσκολη εξαιτίας της ευχαρίστησής σας και των κοινωνικών λόγων που συνδυάζονται με αυτή.
Ανοργάνωτο: Το διατροφικό σας προφίλ είναι ένα κράμα παραδοσιακού και νέου εκλεκτικού. Τείνετε προς το ένα ή το άλλο ανάλογα με τις συνθήκες και έχετε λίγο έλεγχο για το πότε διαλέγετε το ένα ή το άλλο, με αποτέλεσμα να μην ελέγχετε τις ποσότητες φαγητού και θερμίδων που καταναλώνετε και να μην μπορείτε να κάνετε «κράτει», καθώς δεν ξέρετε πότε θα σας προκύψει ποιο. Τα κίνητρά σας είναι ένα μείγμα των κινήτρων που αναφέρθηκαν παραπάνω καθώς και στιγμιαίες παρορμήσεις ή ανάγκη να προσαρμοστείτε στις επικρατούσες συνθήκες. Η προοπτική να αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες σας φαίνεται δύσκολη εξαιτίας του ανοργάνωτου και απρόβλεπτου των διατροφικών σας συνηθειών.
Δυσλειτουργικό: Εδώ ανήκουν η ανορεξία και η βουλιμία, οι οποίες εμπίπτουν στην κατηγορία των ψυχικών ασθενειών.
Τα κλειδιά της επιτυχίας στη δίαιτα
* Η αλλαγή της συμπεριφοράς, οι μέθοδοι για χαλάρωση και αποφυγή του άγχους και η βοήθεια της γυμναστικής
Η αλλαγή της συμπεριφοράς σημαίνει ότι βρίσκουμε ποιες συμπεριφορές μας σχετίζονται με το φαγητό και προσπαθούμε να τις αλλάξουμε. Ετσι, αν κάποιος τρώει πολύ λόγω άγχους, μπορεί να διδαχθεί μεθόδους χαλάρωσης και άλλους τρόπους αντιμετώπισης του στρες. Αν κάποιος άλλος τρώει επειδή βαριέται και δεν έχει τίποτε καλύτερο να κάνει, τότε η λύση έγκειται στο να βρει ενδιαφέροντα, απασχόληση και να γεμίσει τον χρόνο του με κάτι άλλο και όχι με φαγητό. Αλλες φορές, όταν κανείς αρχίζει να αναλύει τη συμπεριφορά του, μπορεί να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων, όπως το ότι συζυγικά προβλήματα, για παράδειγμα, οδηγούν στο φαγητό και στο πάχος. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η επαγγελματική βοήθεια παίζει ουσιαστικό ρόλο στη μάχη κατά των περιττών κιλών.
* Τα μονοπάτια της επιτυχίας
1. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν μια εύκολη και γρήγορη λύση για να χάσουν περιττά κιλά. Αν και μια τέτοια προσπάθεια μπορεί να βοηθήσει για μικρό χρονικό διάστημα, στην πραγματικότητα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία μακροπρόθεσμα.
2. Οι περισσότεροι αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τους ψυχολογικούς και συναισθηματικούς λόγους που σχετίζονται με την τάση να τρώνε πολύ.
3. Λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει τον ρόλο των σκέψεων στο πρόβλημα της δίαιτας.
4. Οι περισσότεροι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τον ρόλο του καθημερινού στρες και πώς αυτό οδηγεί σε παραπάνω φαγητό και κιλά.
5. Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και σε προτιμήσεις για φαγητά είναι απαραίτητες τόσο για να χάσουμε κιλά όσο και για να διατηρήσουμε το ιδανικό βάρος.
6 Απολύτως απαραίτητη είναι η σε τακτά χρονικά διαστήματα μέτριας (ή και μεγαλύτερης) έντασης αεροβική άσκηση.
* Οι «πονηρές» παγίδες
* «Μπορώ να φάω όσο θέλω για τελευταία φορά και θα αρχίσω δίαιτα από αύριο, από βδομάδα κτλ.». Ιδιαίτερα επικίνδυνο, γιατί και παραπάνω θερμίδες αποκτώνται και η προσδοκία του «αύριο» μπορεί να διαιωνιστεί και να μετατίθεται διαρκώς για αργότερα και το άτομο εφησυχάζει και δεν κάνει τίποτε.
* «Προσέχω το βάρος μου». Το άτομο πιστεύει ότι έχει πρόβλημα βάρους και είναι συνέχεια σε κατάσταση εγρήγορσης σχετικά με τα κιλά του, αλλά συνήθως όχι με τους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.
* «Δεν μπορώ να κάνω τίποτε με το βάρος μου». Είναι η παγίδα τού δεν υπάρχει ελπίδα και συνήθως κρύβει προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες μας ή συγκρούσεις που δεν επιλύθηκαν ποτέ.
* Χάπια ή άλλες ουσίες. Μπορεί να βοηθήσουν αλλά όταν τελειώσουν λανθασμένες ιδέες σχετικά με την απώλεια βάρους, με τις διατροφικές συνήθειες επιστρέφουν (μπορεί και να μην έφυγαν ποτέ) και τα περιττά κιλά επανέρχονται.
* Αποδοχή του πάχους. Το άτομο λέει «τα πάχη μου τα κάλλη μου» αλλά στην πραγματικότητα, όπως δείχνουν έρευνες, νιώθει πολύ άσχημα για την εξωτερική του εικόνα.
* «Δεν πιστεύω ότι πρέπει να θέτω στόχους για να χάσω κιλά». Απογοητευμένοι που προσπαθούν να θωρακίσουν τον εαυτό τους από μια ακόμη αποτυχία. Πιθανόν έχουν δοκιμάσει μια δίαιτα ανεπιτυχώς, χωρίς συστηματική προσέγγιση, με μικρούς αλλά επιτευκτούς στόχους.
ΘΕΛΗΣΗ Ποτέ δεν είναι αρκετή
Για να συνεχίσουμε μια δίαιτα χρησιμοποιώντας τη δύναμη της θέλησης είναι σαν να προσπαθούμε να κρατήσουμε την αναπνοή μας για την υπόλοιπη ζωή μας! Η επιτυχία στη δίαιτα δεν είναι μόνο να χάσουμε τα περιττά κιλά αλλά και να διατηρήσουμε το ιδανικό βάρος. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και όχι απλώς μια εξοντωτική δίαιτα που όταν τελειώσει μας φέρνει πίσω στο παλιό βάρος.
Ψυχολογικοί παράγοντες του «συναισθηματικού» βάρους (ή των κιλών που παίρνουμε λόγω ψυχολογικών παραγόντων):
* Συνήθειες στο τραπέζι (π.χ., πρέπει να τελειώσω το φαγητό που υπάρχει στο πιάτο μου, ακόμη και αν έχω χορτάσει).
* Τα σήματα που παίρνουμε από το περιβάλλον μας (μη στεναχωριέσαι, παιδί μου, θα σου φτιάξω το αγαπημένο σου φαγητό να συνέλθεις).
* Συναισθηματικοί παράγοντες που μας κάνουν να τρώμε περισσότερο (χαρά, στεναχώρια, άγχος).
* Το φαγητό ως μέσον εξισορρόπησης της συναισθηματικής μας κατάστασης.
* Έλλειψη άλλων πηγών ευχαρίστησης στη ζωή.
Η αλλαγή της συμπεριφοράς σημαίνει ότι βρίσκουμε ποιες συμπεριφορές μας σχετίζονται με το φαγητό και προσπαθούμε να τις αλλάξουμε. Ετσι, αν κάποιος τρώει πολύ λόγω άγχους, μπορεί να διδαχθεί μεθόδους χαλάρωσης και άλλους τρόπους αντιμετώπισης του στρες. Αν κάποιος άλλος τρώει επειδή βαριέται και δεν έχει τίποτε καλύτερο να κάνει, τότε η λύση έγκειται στο να βρει ενδιαφέροντα, απασχόληση και να γεμίσει τον χρόνο του με κάτι άλλο και όχι με φαγητό. Αλλες φορές, όταν κανείς αρχίζει να αναλύει τη συμπεριφορά του, μπορεί να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων, όπως το ότι συζυγικά προβλήματα, για παράδειγμα, οδηγούν στο φαγητό και στο πάχος. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η επαγγελματική βοήθεια παίζει ουσιαστικό ρόλο στη μάχη κατά των περιττών κιλών.
* Τα μονοπάτια της επιτυχίας
1. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν μια εύκολη και γρήγορη λύση για να χάσουν περιττά κιλά. Αν και μια τέτοια προσπάθεια μπορεί να βοηθήσει για μικρό χρονικό διάστημα, στην πραγματικότητα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία μακροπρόθεσμα.
2. Οι περισσότεροι αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τους ψυχολογικούς και συναισθηματικούς λόγους που σχετίζονται με την τάση να τρώνε πολύ.
3. Λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει τον ρόλο των σκέψεων στο πρόβλημα της δίαιτας.
4. Οι περισσότεροι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τον ρόλο του καθημερινού στρες και πώς αυτό οδηγεί σε παραπάνω φαγητό και κιλά.
5. Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και σε προτιμήσεις για φαγητά είναι απαραίτητες τόσο για να χάσουμε κιλά όσο και για να διατηρήσουμε το ιδανικό βάρος.
6 Απολύτως απαραίτητη είναι η σε τακτά χρονικά διαστήματα μέτριας (ή και μεγαλύτερης) έντασης αεροβική άσκηση.
* Οι «πονηρές» παγίδες
* «Μπορώ να φάω όσο θέλω για τελευταία φορά και θα αρχίσω δίαιτα από αύριο, από βδομάδα κτλ.». Ιδιαίτερα επικίνδυνο, γιατί και παραπάνω θερμίδες αποκτώνται και η προσδοκία του «αύριο» μπορεί να διαιωνιστεί και να μετατίθεται διαρκώς για αργότερα και το άτομο εφησυχάζει και δεν κάνει τίποτε.
* «Προσέχω το βάρος μου». Το άτομο πιστεύει ότι έχει πρόβλημα βάρους και είναι συνέχεια σε κατάσταση εγρήγορσης σχετικά με τα κιλά του, αλλά συνήθως όχι με τους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.
* «Δεν μπορώ να κάνω τίποτε με το βάρος μου». Είναι η παγίδα τού δεν υπάρχει ελπίδα και συνήθως κρύβει προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες μας ή συγκρούσεις που δεν επιλύθηκαν ποτέ.
* Χάπια ή άλλες ουσίες. Μπορεί να βοηθήσουν αλλά όταν τελειώσουν λανθασμένες ιδέες σχετικά με την απώλεια βάρους, με τις διατροφικές συνήθειες επιστρέφουν (μπορεί και να μην έφυγαν ποτέ) και τα περιττά κιλά επανέρχονται.
* Αποδοχή του πάχους. Το άτομο λέει «τα πάχη μου τα κάλλη μου» αλλά στην πραγματικότητα, όπως δείχνουν έρευνες, νιώθει πολύ άσχημα για την εξωτερική του εικόνα.
* «Δεν πιστεύω ότι πρέπει να θέτω στόχους για να χάσω κιλά». Απογοητευμένοι που προσπαθούν να θωρακίσουν τον εαυτό τους από μια ακόμη αποτυχία. Πιθανόν έχουν δοκιμάσει μια δίαιτα ανεπιτυχώς, χωρίς συστηματική προσέγγιση, με μικρούς αλλά επιτευκτούς στόχους.
ΘΕΛΗΣΗ Ποτέ δεν είναι αρκετή
Για να συνεχίσουμε μια δίαιτα χρησιμοποιώντας τη δύναμη της θέλησης είναι σαν να προσπαθούμε να κρατήσουμε την αναπνοή μας για την υπόλοιπη ζωή μας! Η επιτυχία στη δίαιτα δεν είναι μόνο να χάσουμε τα περιττά κιλά αλλά και να διατηρήσουμε το ιδανικό βάρος. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και όχι απλώς μια εξοντωτική δίαιτα που όταν τελειώσει μας φέρνει πίσω στο παλιό βάρος.
Ψυχολογικοί παράγοντες του «συναισθηματικού» βάρους (ή των κιλών που παίρνουμε λόγω ψυχολογικών παραγόντων):
* Συνήθειες στο τραπέζι (π.χ., πρέπει να τελειώσω το φαγητό που υπάρχει στο πιάτο μου, ακόμη και αν έχω χορτάσει).
* Τα σήματα που παίρνουμε από το περιβάλλον μας (μη στεναχωριέσαι, παιδί μου, θα σου φτιάξω το αγαπημένο σου φαγητό να συνέλθεις).
* Συναισθηματικοί παράγοντες που μας κάνουν να τρώμε περισσότερο (χαρά, στεναχώρια, άγχος).
* Το φαγητό ως μέσον εξισορρόπησης της συναισθηματικής μας κατάστασης.
* Έλλειψη άλλων πηγών ευχαρίστησης στη ζωή.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.