Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Η Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας δεν είναι ημέρα γιορτής

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Φαινόμενα βίας παίρνουν παγκόσμιες διαστάσεις.

Μια στις δέκα γυναίκες βιώνει σωματική βία, σύμφωνα στοιχεία τελευταίας ευρωπαϊκής έρευνας που βασίστηκε σε 45.000 γυναίκες από 28 κράτη μέλη της ΕΕ. Όσο εξακολουθούν να υφίστανται οι ανισότητες σε βάρος των γυναικών, η Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας δεν είναι ημέρα γιορτής.

Αν σκεφτούμε ότι μόνο το 14% αυτών των γυναικών έχει καταγγείλει αυτό το περιστατικό στην αστυνομία τότε βλέπουμε ότι ακόμη κι αυτά τα στοιχεία δεν είναι τα πραγματικά και το φαινόμενο της βίας είναι πολύ μεγαλύτερο με ανησυχητικές διαστάσεις.

Τα παραπάνω ανέφερε ο ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής Σταύρος Μπουφίδης στο πλαίσιο εκδήλωσης με θέμα «Η βία δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα, κακοποίηση: λεκτική, σωματική, ψυχική» την οποία διοργάνωσαν το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και το Κέντρο Συμβουλευτικής και Στήριξης Φοιτητών.

Υπάρχει αύξηση της βίας κατά των γυναικών στην Ελλάδα της κρίσης;

«Δεν έχουμε στατιστικά στοιχεία αλλά από τις μελέτες που έχουν γίνει ως τώρα προκύπτει ότι πάντοτε τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές κρίσεις οι γυναίκες και τα παιδιά είναι ευάλωτες ομάδες. Κυρίως θα ήθελα να αναφερθώ στις γυναίκες πρόσφυγες. Μην ξεχνάμε ότι το 1/3 των ανθρώπων που έχουν πνιγεί σε ελληνικές θάλασσες είναι γυναίκες και ότι αυτή τη στιγμή το 70% των προσφύγων είναι γυναικείος πληθυσμός και παιδιά. Οι γυναίκες πρόσφυγες, οι γυναίκες με αναπηρίες, οι τρανς γυναίκες, οι γυναίκες με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό είναι πάντοτε οι πιο ευάλωτες ομάδες γυναικών και ομάδες ανθρώπων που συνήθως αποκλείονται κοινωνικά και παραβιάζονται στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα» τονίζει ο κ Μπουφίδης.

Η βία δεν είναι μόνο σωματική

«Πολλές φορές γυναίκες μου αναφέρουν ότι ο ψυχολογικός εκβιασμός και οι συναισθηματικές πιέσεις που δέχονται είναι πολύ χειρότερες από τη σωματική βία. Τα επεισόδια βίας πάντοτε κορυφώνονται με τη σωματική βία. Η βία ξεκινά λεκτικά και συναισθηματικά από τον άνδρα προς τη γυναίκα. Συνήθως η γυναίκα δεν δίνει σημασία σε αυτά τα πρώτα επεισόδια βίας ή πολλές φορές μπορεί να νιώθει υπεύθυνη γι αυτά τα επεισόδια. Ακολουθεί το κύριο επεισόδιο βίας στο οποίο υπάρχει άσκηση σωματικής βίας και τότε πια η γυναίκα συνειδητοποιεί την κατάστασή της. Όμως τότε η ίδια βρίσκεται σε απόγνωση, νιώθει ψυχικό μούδιασμα, πάρα πολλές φορές ντρέπεται να το αναφέρει στο οικογενειακό της περιβάλλον για να μη βιώσει απόρριψη, κι αυτός είναι ένας λόγος που οι γυναίκες μένουν στη σιωπή και φοβούνται να το καταγγείλουν στην αστυνομία. Μετά ακολουθεί μία τρίτη φάση σε αυτό τον κύκλο. Είναι η περίοδος της μεταμέλειας όπου ο σύζυγος/σύντροφος ανακαλύπτει ότι η γυναίκα αυτή μπορεί να φύγει από τη ζωή του και τότε παρουσιάζει έναν διαφορετικό χαρακτήρα ή προσωπικότητα αλλά ουσιαστικά με αυτή τη φάση ξεκινάει ένας δεύτερος κύκλος της κακοποίησης» εξηγεί ο κ. Μπουφίδης.

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Θεσσαλονίκης

Στη Θεσσαλονίκη οι κακοποιημένες γυναίκες μπορούν να απευθύνονται στο Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας το οποίο λειτουργεί από το 2013 (Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00 – 17:00 Αλεξανδρουπόλεως 10 περιοχή Δυτική Είσοδος, τηλέφωνα επικοινωνίας 2310 528984, 2310 52898) παρέχοντας εξειδικευμένες υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής και νομικής στήριξης καθώς και νομική βοήθεια σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης. Από το 2013 έως σήμερα συνολικά 620 γυναίκες θύματα βίας έχουν επισκεφτεί Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Θεσσαλονίκης και έχουν επωφεληθεί από τις παρεχόμενες υπηρεσίες

Ενδείξεις κακοποίησης

Η ψυχολόγος του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών Θεσσαλονίκης Γεωργία Τερζόγλου ανέφερε ότι ενδείξεις κακοποίησης μια γυναίκας υπάρχουν όταν ο σύντροφος εμφανίζει ισχυρά δείγματα ζήλιας ή κτητικότητας, υποτιμά τη γυναίκα παρουσιάζει εξουσιαστική συμπεριφορά επιρρίπτει ευθύνες στη γυναίκα και ποτέ στον εαυτό του. Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να ξεφύγει μια γυναίκα, σύμφωνα με την κ Τερζόγλου είναι: «αρχικά να μιλήσει σε κάποιον που εμπιστεύεται, να κάνει κάποιο σχέδιο διαφυγής αν κινδυνεύει μέσα στο σπίτι, να συγκεντρώσει κάποια πράγματα μέσα σε μια βαλίτσα , να την κρύψει σε ένα σημείο, να κρύψει ένα δεύτερο κινητό, να έχει κρυμμένα τηλέφωνα για περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης, να καθιερώσει καθημερινές συνήθειες ρουτίνας πχ να βγαίνει καθημερινά για το σούπερ μάρκετ ή για να πετάξει τα σκουπίδια, να φαίνεται ότι βγαίνει για άλλο λόγο ούτως ώστε όταν υπάρχει κίνδυνος ή δημιουργείται η έκρυθμη ατμόσφαιρα και θέλει να φύγει να υπάρχει μία διέξοδος

Πώς μπορεί να βοηθήσει κάποιος ένα θύμα βίας;

«Κατ΄ αρχήν να τη βοηθήσει να ανοιχτεί. Πολλές φορές οι γυναίκες που είναι θύματα βίας δυσκολεύονται να το πουν ή ντρέπονται, νιώθουν ενοχές , οπότε να τη στηρίξει να τη βοηθήσει να μιλήσει, να την ενημερώσει για φορείς στους οποίους θα μπορούσε να απευθυνθεί, και αν είναι δυνατόν να τη φιλοξενήσει κλπ» αναφέρει η κ Τερζόγλου

Ποιά είναι η υγιής σχέση;

«Υγιής σχέση είναι εκείνη στην οποία υπάρχει ο αλληλοσεβασμός η εκτίμηση του ενός προς τον άλλον . Μπορεί να υπάρχουν εντάσεις και σε μια σχέση φυσιολογική και ήρεμη στο πλαίσιο του αλληλοσεβασμού αλλά αυτό ξεπερνάει τα όρια όταν πρόκειται για έλεγχο για ανάγκη εξουσίας και επιβολής του άντρα προς τη γυναίκα» προσθέτει η κ Τερζόγλου.


Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.