Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Αποκατάσταση ΑμεΑ σε... πεδίο κινούμενης άμμου

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Η φιλοξενία της σελίδας ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ στην έντυπη έκδοση της Ελευθεροτυπίας ανεστάλη μετά από το πρώτο μόλις δημοσίευμα (Τετάρτη 23 Ιανουαρίου). Η συνεργασία του υπογράφοντα με την επανεκδοθείσα εφημερίδα είναι αμφίβολη. Επειδή κάμποσοι φίλοι, μετά από διαδικτυακή μου ενημέρωση ανέμεναν για αύριο Τετάρτη 30 Ιανουαρίου την δεύτερη παρουσία της σελίδας, δημοσιεύω υπό τον τίτλο ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΜΕΑ ΣΕ ... ΠΕΔΙΟ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗΣ ΑΜΜΟΥτο κείμενο που εντέλει δεν θα περιλαμβάνεται στην ύλη της εφημερίδας. Είναι το ακόλουθο:

Αποκατάσταση ΑμεΑ σε... πεδίο κινούμενης άμμου

Η κυρίαρχη “λογική” του εξορθολογισμού των δημοσίων δαπανών πάση θυσία, σε ότι αφορά τους φορείς παροχής υπηρεσιών κοινωνικής ένταξης και αποκατάστασης στους ανθρώπους με αναπηρία ενέχει τα τραγικά χαρακτηριστικά της λογικής του παραλόγου. Οι “συγχωνεύσεις επί συγχωνεύσεων” συνοδευόμενες από καταιγισμό πληροφοριών, διαρροών ή φημών για περαιτέρω συγχωνεύσεις (ακόμα και των ... συγχωνευθέντων) - δίχως την παραμικρή διαβούλευση, δίχως εύλογο χρόνο προσαρμογής, δίχως αναπτυξιακό σχεδιασμό, δίχως αξιολόγηση και ιεράρχηση των αναγκών – υπονομεύουν την προοπτική αληθινού εξορθολογισμού του δημόσιου συστήματος (μοντέλου) παροχής υπηρεσιών στους ΑμεΑ προμηνύοντας για το ορατό μέλλον τοπίο ερήμωσης...

Το δημόσιο Κέντρο Εκπαίδευσης Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) Καλλιθέας είναι το στρατηγικό κέντρο (σημείο αναφοράς) κρίσιμων υπηρεσιών κοινωνικής ένταξης των τυφλών. Στο όνομα του ... εξορθολογισμού συγχωνεύτηκε πέρσι με το “προβληματικό” αντίστοιχό του Κέντρο ΗΛΙΟΣ (ΝΠΙΔ) της Θεσσαλονίκης. Επί χρόνια υποχρηματοδοτούμενο το ΚΕΑΤ “φορτώθηκε” στα ήδη υπάρχοντα ελλείμματά του και τα ελλείμματα από την συγχώνευση. Αποτέλεσμα: Σημαντικές υπηρεσίες για τους τυφλούς - οι ενισχυτικές διδασκαλίες, ο προνηπιακός σταθμός, η μουσική εκπαίδευση, η ψυχολογική υποστήριξη παιδιών και οικογενειών, οι αθλητικές πολιτιστικές και ψυχαγωγικές δραστηρίοτητες κ.α. – είτε υπολειτουργούν είτε έχουν διακοπεί. Επίσης: Εχουν ήδη παρέλθει οκτώ μήνες με το Κέντρο ακέφαλο, δεν έχει οριστεί διοικητής και είναι άγνωστο το “εάν και πότε”. Kαμμιά σαφής ένδειξη και για το “εάν και πότε” της καταβολής δεδουλευμένων στους συμβασιούχους εργαζόμενους (οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο ΚΕΑΤ έχουν τερματιστεί από το 1995) που κλείνουν ήδη δυό χρόνια απλήρωτοι.

Η μετά συγχώνευσης εποχή έχει αποδειχτεί ισορροπία (τρόμου) σε πεδίο κινούμενης άμμου. Εξουθενωτικό παιχνίδι νεύρων, βίαιο, οριακό, αλλά συνάμα και ατελείωτο, διαρκώς ανατροφοδοτούμενο. Διάσπαρτες πληροφορίες και “αρμόδιες” διαρροές, προαναγγέλουν μιά ακόμα συγχώνευση του (συγχωνευμένου) ΚΕΑΤ με το επίσης “ελλειμματικό” Εθνικό Ιδρυμα Κωφών εξωθώντας τον εξουθενωμένο μικρόκοσμο του Κέντρου ακόμα πιό πέρα από τα όριά του. Ηδη ο σύλλογος εργαζομένων του ΚΕΑΤ εκλαμβάνοντας ως δεδομένη την επόμενη “συγχώνευση του συγχωνευμένου” Κέντρου εκδίδει σχετικές καταγγελτικές ανακοινώσεις και διακηρύσσει “μηδενική ανοχή” τόσο έναντι των προηγηθέντων όσο και έναντι των ... επικειμένων! Επιμελώς ασαφή τα “εάν και πότε” που αφορούν το μέλλον όχι μόνο του ΚΕΑΤ αλλά και των πάμπολλων ομοειδών φορέων, εξωθούν εύλογα στην διάγνωση και προληπτική καταδίκη προθέσων. Καταδεικνύοντας (το αυτονόητο) ότι οι συγχωνεύσεις των συγχωνευμένων ελλειμμάτων δίχως δημόσια διαβούλευση και αποσαφήνιση του (όποιου) νέου σχεδίου κάλυψης των πιεστικών προνοιακών αναγκών στο ελάχιστο δεν “χωνεύονται” ως επιλογές εξορθολογισμού του υπάρχοντος δημόσιου συστήματος παροχής υπηρεσιών στους ΑμεΑ. Το αντίθετο...

ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΕΠΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ... ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ

Το πάλαι ποτέ Εθνικό Ιδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων (ΕΙΑΑ) μετονομάστηκε σχεδόν προ τριετίας σε Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης (ΕΚΑ). Η μετονομασία ήταν δηλωτική της πολιτικής απόφασης – τότε - να μετεξελιχτεί το ιστορικό Ιδρυμα (διέθετε το 70% των ελληνικών δημόσιων κλινών αποκατάστασης ατόμων με κινητική αναπηρία) σε στρατηγικό Κέντρο σχεδιασμού και εφαρμογής ολοκληρωμένων παρεμβάσεων αποκατάστασης που θα κάλυπταν στο μέτρο του δυνατού τις ανάγκες της χώρας. Υπό την στρατηγική ευθύνη του ΕΚΑ “συγχωνεύτηκαν” ατύπως – τότε – τα δεκάδες διάσπαρτα ανά την επικράτεια ΚΑΦΚΑ και ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ (κέντρα παροχής υπηρεσιών αποκατάστασης και ένταξης σε “προχωρημένο” στάδιο που δημιουργήθηκαν στις αρχές της χιλιετίας, η πλειοψηφία τους διέθετε αξιόλογο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και κατάλληλη κτιριακή υποδομή). Εγιναν κάποια πρώτα βήματα (καταγραφή δυνατοτήτων, ιεράρχηση αναγκών, υπολογισμοί της μεσοπρόθεσμης σχέσης κόστους – ωφέλειας για κάποιες πρώτες πιλοτικές ενέργειες), όμως στο όνομα της δημοσιονομικής “εκτάκτου ανάγκης” απαλείφθησαν την περίοδο του “μνημονιακού πανικού” από τις πολιτικές προτεραιότητες και κατέληξαν... μετέωρα. Αποτέλεσμα: Το αυτοδίκαια αντιληπτό ... χθές ως στρατηγικό κέντρο για ολοκληρωμένη πανελλαδική πολιτική αποκατάστασης ΕΚΑ, μόλις σήμερα (προ λίγων εβδομάδων) συγχωνεύτηκε με το ΚΑΤ, αποτελεί τμήμα του.

“Μετά από πιεστικά μας ερωτήματα, έχει αφεθεί αρμοδίως να εννοηθεί ότι τέλη Μαρτίου θα νομοθετηθεί ο αυτόνομος ρόλος του ΕΚΑ ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει τον στρατηγικό ρόλο του” μας πληροφορεί ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του πανελλήνιου συλλόγου παραπληγικών (ΠΑΣΠΑ) Σοφ. Αλέπης “με πάσα επιφύλαξη”. Εύλογη η επιφύλαξη του κ. Αλέπη, οποιαδήποτε βεβαιότητα για το μέλλον συνιστά “παράλογο” όταν τα χθεσινά δεδομένα γίνονται σημερινά ζητούμενα. Πόσο μάλλον όταν και τα ατύπως συγχωνευθέντα ΚΑΦΚΑ και ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ ως “εργαλεία” γιά την εφαρμογή στρατηγικής αποκατάστασης του σήμερα τυπικά συγχωνευθέντος ΕΚΑ έχουν και αυτά ... ξανασυγχωνευτεί μεταβαπτισθέντα σε Κέντρα Φυσικής Αποκατάστασης ως παραρτήματα των γενικών νοσοκομείων (νόμος Λοβέρδου) απωλένοντας με ταχείς ρυθμούς τις εργαλειακές τους προδιαγραφές. Εχουν καταγραφεί περιπτώσεις όπου εργαζόμενοι ή επιστημονικό προσωπικό προσφέρουν από τον οβολό τους για να διασωθούν στοιχειώδεις ενταξιακές υπηρεσίες (ακόμα και αγορά χαρτονιών για προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης), προσφέρονται τα ελάχιστα που γίνονται ολοένα και λιγότερα. Εως και προγράμματα απασχόλησης των ΟΤΑ προς ανακούφιση της τοπικής ανεργίας εκτελώνται στα πάλαι ποτέ εξειδικευμένα αυτά “εργαλειακά” κέντρα.

Υπάρχει άραγες προοπτική αληθούς εξορθολογισμού, που υπερβαίνει την συγκυρία της πάση θυσία εξοικονόμησης και την συνταγή πανικού “συγχωνεύσεις επί συγχωνεύσεων”; Ο κοινωνιολόγος Γιώργος Τσιούμπος, διοικητής του ΕΚΑ την διετία 2010 – 2011 όταν το Κέντρο ήταν πολιτικά αντιληπτό ως “στρατηγικό”, συνδέει την προοπτική με την ορθή αξιολόγηση της αναγκαιότητας: “Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες η αποκατάσταση πρέπει να αποτελέσει στρατηγική επιλογή της δημόσιας πολιτικής υγείας. Το επιβάλλουν τόσο οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες όσο και η επιτακτική αναγκαιότητα να καταστεί σε χρόνο εύλογο θετική για την χώρα μας η σχέση κόστους – ωφέλειας. Να σταματήσει η ακατάσχετη αιμορραγία εκατοντάδων εκατομμυρίων € για πανάκριβες υπηρεσίες αποκατάστασης σε χώρες του εξωτερικού”. Ομολογουμένως η μεσοπρόθεσμη “αναγκαιότητα” δεν χωράει αντίλογο. Πραγματικό ζητούμενο είναι το “εάν και πότε” ο λόγος της θα πάψει να συγχωνεύεται με (και υπό) τον κυρίαρχο λόγο που αξιώνει τον πάση θυσία (της αναγκαιότητας προεξάχουσας) εξορθολογισμό των δαπανών.

Εκπαιδευτικό “ειδικό” μήνυμα

Την περίοδο 2000 – 2003, δημιουργήθηκε στον χώρο της Ειδικής Εκπαίδευσης ένα σημαντικό αναπτυξιακό υπόβαθρο (κέντρα διάγνωσης και αξιολόγησης, εξειδικευμένα εργαστήρια εκπαίδευσης - κατάρτισης, αναλυτικά προγράμματα), το κόστος σχεδιασμού δεν υπερέβη συγχωνευτικά το 1,5 εκατομμύριο €. Υιοθετώντας την χρηματιστηριακή κερδοσκοπική λογική κατακερματισμού των εταιρειών σε πολλά μικρά κομμάτια και τμηματικής μεταπώλησής τους, πάμπολλοι επιτήδειοι από το 2004 μέχρι σήμερα συγχωνεύτηκαν στο όνομα της μεγάλης ιδέας (της αρπακτής) και “πλημμύρισαν” την αγορά επιμορφώσεις, σεμινάρια και πιστοποιήσεις επάρκειας, εισπράτοντας εκμεταλλευόμενοι την απόγνωση παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, γονέων αλλά και ανέργων εκπαιδευτικών δεκάδες εκατομμύρια. Εάν κάτι διδάσκει το “παράδειγμα” της Ειδικής Εκπαίδευσης στην χώρα μας τα τελευταία 10 – 15 χρόνια (πολύ αναλυτικότερα σε επόμενα δημοσιεύματα) είναι ότι των όποιων – ορθολογικών ή “ορθολογικών” – συγχωνεύσεων έχουν προηγηθεί οι αντίστοιχοι (συνειδησιακοί) κατακερματισμοί....



Πηγή: http://www.truerespect.com.cy

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.