Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Κατασκεύασε ρομποτικό γάντι για ανθρώπους με προβλήματα κίνησης

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Ο Παναγιώτης Πολυγερινός είναι Επίκουρος Καθηγητής Μηχανολογίας στη Σχολή Μηχανολογίας Ira. A. Fulton, στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην πραγματοποίηση εργασιών απαραίτητων για το σχεδιασμό, την εφαρμογή και την ολοκλήρωση καινοτόμων, προσιτών ρομποτικών συστημάτων και μηχανοηλεκτρονικών συσκευών που θα δίνουν τη δυνατότητα βελτίωσης της φροντίδας του ασθενούς και της ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει.



Πριν λίγα χρόνια ο Παναγιώτης απασχόλησε την επικαιρότητα, όντας ο επικεφαλής ομάδας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ που κατασκεύασε ένα ρομποτικό γάντι με μαλακά μόρια που θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχουν χάσει την ικανότητα να κρατούν ή να σηκώνουν αντικείμενα. Η μέθοδος θα μπορούσε να βοηθήσει τα περίπου 6.8 εκατομμύρια άτομα στις ΗΠΑ που αντιμετωπίζουν θέματα κινητικότητας, είτε από κάποια παραμορφωτική ασθένεια, είτε από κάποιο εγκεφαλικό ή για παράδειγμα λόγω της μεγάλης ηλικίας.



Το ρομποτικό γάντι είναι πιο μαλακό και πιο ελαφρύ σε σχέση με την παρούσα διαθέσιμη τεχνολογία για τα χέρια. Ο σκοπός της ομάδας ήταν να επαναφέρει την ανεξαρτησία της κίνησης στους ανθρώπους που έχουν χάσει την ικανότητα να κρατούν αντικείμενα. O Π. Πολυγερινός, εκείνη την περίοδο ήταν ερευνητής τεχνολογικής ανάπτυξης στο Walsh lab. Σε ερώτηση που του έγινε για το αν μπορεί να θυμηθεί την καλύτερη ατάκα που του είπε ασθενής όταν δοκίμασε το γάντι, ο Πολυγερινός στην αρχή σκεπτικός, και στη συνέχεια με το πρόσωπό του να φωτίζεται, είπε: «Ω θεέ μου, μπορώ και πάλι να σφίγγω το χέρι μου!».

Ακόμη πιο πρόσφατα, με μια άλλη έρευνα του Πολυγερινού ασχολήθηκε το περιοδικό Ιατρικής του American Association for the Advancement of Science (AAAS). Προσπάθησε να δημιουργήσει ένα σύστημα που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αποκατάσταση τραυμάτων εσωτερικών οργάνων, με ελάχιστη χειρουργική επέμβαση στον οργανισμό, και χωρίς τα ράμματα, που μπορεί να απαιτεί μια τέτοια διαδικασία. Όπως αναφέρει η επιθεώρηση Science Translational Medicine, μια ομάδα επιστημόνων, χειρουργών και μηχανικών με διαφορετικό επιστημονικό περιβάλλον ο καθένας, ανέπτυξε ένα σύστημα καθετηριασμού που αναπτύσσει ένα ανακλαστικό μπαλόνι που προσκολλάται στο όργανο χάρη σε μια ειδική κόλλα και που με τη βοήθεια ενός καλωδίου που εκπέμπει υπεριώδες φως, επουλώνει τραύματα σε σημεία του σώματος που είναι δύσκολη η πρόσβαση, όπως για παράδειγμα κοντά στην καρδιά.

Ο Καθηγητής Πολυγερινός πήρε το πτυχίο του στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Τεχνικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Κρήτης, το 2006 (πρώτος στην τάξη του). Συνέχισε στο πανεπιστήμιο King’s College του Λονδίνου με το μεταπτυχιακό του στη Μηχανοηλεκτρονική (με διάκριση) το 2007 και το διδακτορικό του στη Μηχανολογία το 2011. Το 2012, έγινε μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Harvard Biodesign Lab (Prof. C. J. Walsh) και το Ινστιτούτο Wyss του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, όπου εργάστηκε σε μαλακά ρομποτικά συστήματα και συσκευές που μπορούν να φορέσουν άνθρωποι με αναπηρίες από τη μέση και πάνω. Συνέχισε την έρευνά του στο Ινστιτούτο Wyss στο κομμάτι της Τεχνολογικής Ανάπτυξης και συνεργάστηκε με ερευνητές, μηχανικούς, σχεδιαστές, κλινικούς και επαγγελματίες του κλάδου για την ανάπτυξη παρόμοιων μεθόδων και τεχνολογιών.


Πηγή: http://www.ellines.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.