Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Επιστολή στο διοικητή του Νοσοκομείου

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.


Ανοικτή επιστολή στον πρόεδρο του Περιφερειακού Νοσοκομείου της Ρόδου και την περιπέτεια που πέρασε προσπαθώντας να πάρει μια ιατρική γνωμάτευση για τον εγγονό της, κατήγγειλε μια συμπατριώτισσά μας από το νησί της Κω, που ήρθε στη Ρόδο πριν από μερικές μέρες για το ζήτημα αυτό, αλλά έφυγε άπρακτη.

Στην επιστολή προς τον κ. Μιχάλη Κόκκινο αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Κύριε διοικητά, σας γράφω αυτή την επιστολή γιατί πιστεύω ότι μερικά πράγματα που αφορούν το νοσοκομείο νομίζω ότι αν τα γνωρίζετε, ίσως να μπορείτε να τα αλλάξετε.

Έκλεισα ραντεβού στο καρδιολογικό ιατρείο του νοσοκομείου σας για τις 23 Ιουνίου 2011.
Ο εγγονός μου πρέπει να εγγραφεί στην Ομοσπονδία της Αθήνας ως αθλητής ΑΜΕΑ και χρειάζονταν μια ιατρική γνωμάτευση που θα συνοδεύονταν από ΗΚΓ και υπέρηχο καρδιάς από δημόσιο Νοσοκομείο.

Μία μέρα πριν το ραντεβού και επειδή ζούμε στην Κω και θα κάναμε το ταξίδι για να δούμε τον γιατρό, πήρα τηλέφωνο και επιβεβαίωσα το ραντεβού. Μου είπαν από τα ραντεβού ότι αυτό που κανόνισα ισχύει, έχουμε τον αριθμό 5 και τα ιατρεία αρχίζουν στις 9 το πρωί.
Μάλιστα ρώτησα αν αργήσει το καράβι αν θα χάσουμε το ραντεβού και μου είπαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.

Πράγματι, στις 23 Ιουνίου, ήμουν στο νοσοκομείο με τον εγγονό μου. Πλήρωσα 5 ευρώ το εισιτήριο, 4,40 ευρώ το ΗΚΛ και 14.50 ευρώ τον υπέρηχο και έφθασα στα ιατρεία.
Φυσικά, δεν υπήρχε αριθμός προτεραιότητας για κανέναν.

Ο καρδιολόγος έβλεπε επιλεκτικά κάποιους ασθενείς και μην με ρωτήσετε πως το ξέρω. Όταν βγαίνει ο γιατρός και δια χειραψίας χαιρετά με το μικρό του όνομα τον ασθενή και του λέει να περάσει μέσα δεν χρειάζεται να υποθέσει κανείς ότι…. είναι συμφοιτητές από το Πανεπιστήμιο.
Κάποια στιγμή, πιάσαμε τον γιατρό και του εξηγήσαμε ότι θέλουμε εξέταση και ότι πρέπει να φύγουμε στο νησί της Κω μια που η ώρα είχε πάει 2.30 το μεσημέρι.
Ο γιατρός τότε, άρχισε να φωνάζει ότι έπρεπε να συνεννοηθούμε μαζί του για τον υπέρηχο και μόνο με συνεννόηση βγάζει υπέρηχους.

Μετά πήρε τηλέφωνο στα ραντεβού και έβρισε τα κορίτσια που δεν μας το είπανε. Εμείς βέβαια ρωτήσαμε την προηγούμενη μέρα για τον υπέρηχο στα ραντεβού αν ισχύει κάτι ιδιαίτερο και μας είπαν ότι δεν γνωρίζουν.

Μας είπε ότι αν θέλουμε βεβαίωση θα περιμένουμε να τελειώσει με όσους είχε συνεννοηθεί και φυσικά δεν τον ένοιαζε αν θα έφευγε το πλοίο.

Φυσικά φύγαμε. Ζητήσαμε τα χρήματά μας πίσω και μας είπαν ότι πρέπει να πάμε την άλλη μέρα, πράγμα αδύνατο, τα αφήσαμε και αυτά.

Κύριε διοικητά,
Είναι κρίμα να μην μπορούν τα νοσοκομεία μας να εξυπηρετήσουν τον κόσμο σε τόσο σοβαρά πράγματα. Είναι κρίμα αυτό το νοσοκομείο που είναι στολίδι για την πόλη σας να πνίγεται μέσα στο ρουσφέτι και την ασυδοσία.

Και είναι κρίμα να ακούς από δίπλα ότι αν δεν βάλει κανείς το χέρι βαθιά στην τσέπη, «χαρτί δεν βλέπει» λες και τα νοσοκομεία και οι γιατροί δεν είναι για σένα που πληρώνεις γι αυτά, αλλά για κάποιους άλλους.

Σας τα γράφω αυτά όλα γιατί θέλω να πιστεύω ότι δεν τα γνωρίζετε και όχι γιατί τα καλύπτετε όπως πιστεύουν οι γύρω μου πολίτες μέσα στο νοσοκομείο που περίμεναν και αυτοί στη σειρά.

Σας ευχαριστώ πολύ με τιμή
Χόνδρου Μαριάνθη, Κακό Πρινάρι, Κως.»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.