Λάρνακα: Τραγικό θάνατο βρήκε η 79χρονη συγγραφέας Ειρένα Ιωαννίδου Αδαμίδου, η οποία εντοπίστηκε το πρωί νεκρή να επιπλέει στη θαλάσσια περιοχή Μακένζι στη Λάρνακα. Σημειώνεται ότι ήταν γνωστή η λατρεία της πολυγραφότατης συγγραφέως για τη θάλασσα, ενώ ήταν και χειμερινή κολυμβήτρια.

Τραγικός επίλογος για τη συγγραφέα Ειρένα Ιωαννίδου Αδαμίδου - Πνίγηκε στο Μακένζι

Σύμφωνα με την Αστυνομία γύρω στις 06.30 σήμερα το πρωί η γυναίκα, συνοδευόμενη από τον σύζυγό της, εισήλθε στη θάλασσα για να κολυμπήσει απέναντι από το ξενοδοχείο «Flamingo». Περίπου 45 λεπτά αργότερα, γύρω στις 07.15 η γυναίκα έγινε αντιληπτή από υπάλληλο του Δήμου Λάρνακας να επιπλέει μπρούμυτα στο ύψος των σημαδούρων.

Λουόμενοι ανέσυραν τη γυναίκα έξω από τη θάλασσα και ειδοποίησαν την Αστυνομία μέλη της οποίας μετέβησαν στη σκηνή και απέκλεισαν τη περιοχή. 

Με αυτοκίνητο της Αστυνομίας η γυναίκα διακομίστηκε στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας όπου οι επί καθήκοντι ιατροί διαπίστωσαν το θάνατο της.

Τα ακριβή αίτια του θανάτου της Αδαμίδου θα εξακριβωθούν κατά τη νενομισμένη νεκροτομή που θα διενεργηθεί επί της σορού της αργότερα.

Η τελευταία της δουλειά στο θέατρο ήταν η μετάφραση του έργου του Ρομπέρτο Κόσα "La Nonna" που ανέβασε το Θέατρο Σκάλα. 

Ποια ήταν η Ειρένα Ιωαννίδου Αδαμίδου

Η Ειρένα Ιωαννίδου Αδαμίδου γεννήθηκε στην Αμμόχωστο και σπούδασε μουσική και ξένες γλώσσες στη Λοζάννη και στη Βιέννη. Στον κόσμο της πεζογραφίας μπήκε από 16 ετών, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη μετάφραση ξένων θεατρικών έργων και αργότερα άρχισε να γράφει και τα δικά της.  Έγινε γρήγορα γνωστή και αγαπητή στο κυπριακό και ευρύτερα στο ελλαδικό κοινό μέσα από το πολύπλευρο συγγραφικό της έργο, που κάλυπτε τους τομείς της πεζογραφίας, του θεάτρου και της λογοτεχνικής μετάφρασης. 

Μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί 26 βιβλία της. Έχει γράψει 62 θεατρικά έργα, από τα οποία 50 έχουν δραματοποιηθεί σε θέατρο, τηλεόραση και ραδιόφωνο, 6 αυτοτελείς τηλεταινίες και 7 τηλεοπτικές σειρές, οι οποίες έχουν μεταδοθεί από την κρατική τηλεόραση της Κύπρου αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού, κι έχει μεταφράσει 116 θεατρικά έργα.

Έγινε ιδιαίτερα γνωστή στον κόσμο κυρίως μέσα από την τηλεόραση του ΡΙΚ αφού τηλεταινίες και τηλεοπτικές σειρές με την υπογραφή της άφησαν εποχή. Με το τηλεοπτικό  σενάριο άρχισε να ασχολείται το 1982. Το πρώτο ήταν η μεταφορά στην τηλεόραση της νουβέλας του Λουκή Ακρίτα, «Ο Κάμπος», μια μίνι σειρά τεσσάρων επεισοδίων που σκηνοθέτησε ο Κύρος Ρωσσίδης. Ακολούθησε η μίνι σειρά σε δύο επεισόδια «Ο Συμεός», βασισμένη στο  ομότιτλο διήγημά της, που σκηνοθέτησε πάλι ο Κύρος Ρωσσίδης, το 1989. Συνέχισε με τη μίνι σειρά «Πέρα από το καλό και το κακό», επίσης σε δύο επεισόδια,  μεταφορά από την ομότιτλη νουβέλα του Νίκου Νικολαϊδη του Κύπριου, που σκηνοθέτησε ο Ανδρέας Κωνσταντινίδης το 1993. Μετά έγραψε τέσσερις αυτοτελής επετειακές  τηλεταινίες για την 1η Απριλίου. Από το 1998 μέχρι το 2002 έγραψε τρεις μεγαλύτερες  τηλεοπτικές σειρές εβδομαδιαίων επεισοδίων που παρουσιάστηκαν από τη τηλεόραση του ΡΙΚ, όπως και όλα τα προηγούμενα έργα της: «Η κόρη του Θόδωρου», «Ο Κροίσος και ο ζωγράφος» και «Το αηδόνι της Σμύρνης», βασισμένο στο μυθιστόρημα της το οποίο έχει τεράστια επιτυχία με συνεχείς επανεκδόσεις και μεταδόθηκε και από την ΕΡΤ. 

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και έχει λάβει πολλές διακρίσεις. Από τα σημαντικότερα: Δύο Πανελλήνια Βραβεία Πεζογραφίας (3ο το 1985 και 1ο το 1992), το 1ο και μοναδικό Βραβείο του 7ου Παγκόσμιου Διαγωνισμού Θεατρικού Έργου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (1994) και το 3ο Βραβείο Πεζογραφίας στον Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό «Οι κουλτούρες της Μεσογείου» (Γένοβα 2005). Η Ειρένα Ιωαννίδου-Αδαμίδου τιμήθηκε με πλήθος βραβείων και τιμητικών διακρίσεων για το έργο της στην Κύπρο και την Ελλάδα, όπως το 1ο Πανελλήνιο Βραβείο της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών το 1992. Το 2004 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας για την προώθηση της ιταλικής κουλτούρας μέσω της λογοτεχνικής μετάφρασης.

Συλλυπητήρια από ΥΠΠ, κυβ. εκπρόσωπο και ΘΟΚ

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του για τον αδόκητο θάνατο της συγγραφέως Ειρένας Ιωαννίδου-Αδαμίδου. «Η απώλειά της αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό» αναφέρει ανακοίνωση του Υπουργείου. «Ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Καδής εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια προς την οικογένειά της.  Στην κηδεία της θα εκπροσωπηθεί από τον Διευθυντή Πολιτιστικών Υπηρεσιών, λόγω απουσίας του για υπηρεσιακούς λόγους στο εξωτερικό». 

Σε γραπτή του δήλωση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης εκφράζει τα βαθιά του συλλυπητήρια προς την οικογένεια της εκλιπούσας. «Με θλίψη πληροφορήθηκα σήμερα τον αδόκητο θάνατο της Ειρένας Ιωαννίδου – Αδαμίδου. Η Ειρένα Ιωαννίδου – Αδαμίδου αποτελούσε μια λαμπρή παρουσία διεθνούς εμβέλειας στο χώρο των Γραμμάτων και του Πολιτισμού έχοντας τιμήσει την Κύπρο με βραβεία και διακρίσεις» σημειώνει. 

Βαθιά θλίψη εκφράζει και ο Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου. «Πολυβραβευμένη στην Κύπρο και το εξωτερικό για το συγγραφικό και πνευματικό της έργο η Ειρένα Ιωαννίδου Αδαμίδου έθεσε σφραγίδα ανεξίτηλη στην κυπριακή πολιτιστική δημιουργία», αναφέρει, ο οποίος απευθύνει προς τη θυγατέρα της, Ανώτερη Λειτουργό της Βουλής Μαρίνα Αδαμίδου και προς όλους τους οικείους της εκλιπούσης, θερμά συλλυπητήρια.

Ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου εκφράζει τη βαθιά του λύπη για τον τραγικό θάνατο της Ειρένας Ιωαννίδου Αδαμίδου, «ενός ξεχωριστού ανθρώπου και μιας σημαντικής φυσιογνωμίας με πολυσχιδή προσφορά στον πολιτισμό της Κύπρου».

Από τη σκηνή του ΘΟΚ παρουσιάστηκε το έργο της «Συνάντηση» (1999) και οι μεταφράσεις των έργων της «Ατσάλινες Μαγκνόλιες» (1994), «Οι εκατομμυριούχοι της Νάπολης» (1990), «Το παιχνίδι του έρωτα και του θανάτου» (1989), «Καληνύχτα Μητέρα» (1988), «Ρασομόν» (1979), «Τα κόκκινα παπούτσια» (1979) και «Η ζήλεια του Μπαρμπουγιέ» (1973).

Ο ΘΟΚ εκφράζει τα βαθιά του συλλυπητήρια στην οικογένειά της.

«Αγάπη, είναι η μαγική λέξη»

Για την ίδια το ζητούμενο κάθε φορά που ξεκινούσε να γράψει ένα βιβλίο ήταν να φέρει το αναγνωστικό κοινό κοντά της γράφοντας απλά και με αγάπη. Σε συνέντευξή της στον Πιερή Παναγή πριν από δύο μήνες, με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της -όπως έμελλε να είναι- μυθιστορήματος «Υφαίνοντας όνειρα» εξηγούσε το πώς γνωρίζει ποια απ’ όλες τις ιστορίες που γεννιούνται στο μυαλό της είναι εκείνη που αξίζει να γίνει βιβλίο: «Αυτό έρχεται από μόνο του, με την πείρα και το ένστικτο, αλλά και πιο πρακτικά. Δηλαδή, αν μια ιστορία καρφώνεται στο μυαλό μου και το απασχολεί συνέχεια, γυρεύω διέξοδο στο γράψιμο» έλεγε.

Η ίδια εκμυστηρεύτηκε στη Μαρίνα Σχίζα σε συνέντευξή της το 2011 το μυστικό της συνεχούς της ενέργειας για γράψιμο που προϋποθέτει έρευνα και διείσδυση στην ίδια την ψυχή του ανθρώπου. «Αγάπη είναι η μαγική λέξη. Οτιδήποτε γράψεις όταν είναι γραμμένο στο γόνατο θα το καταλάβει ο αναγνώστης» έλεγε. «Ο Κύπριος έχει δυνατό αισθητήριο, φέρνει μέσα του τους αρχαίους Έλληνες έστω και αν δεν το έχει συνειδητοποιήσει. Για αυτό θυμώνω όταν κάποιοι για να αποφύγουν τις δυσκολίες σερβίρουν στον κόσμο αηδίες με τη δικαιολογία ότι 'αυτό αρέσει'». Αναφερόταν κυρίως σε φτηνά ελλαδικά και κυπριακά τηλεοπτικά προγράμματα, τα οποία μας έχουν κατακλύσει: «Χρειάζονται δέκα χρόνια αποτοξίνωσης από τις πόρνες, τους νταβατζήδες, του ανώμαλους  και τους διεφθαρμένους αστυνομικούς των τηλεοπτικών σειρών για να καθαρίσει το μυαλό του τηλεθεατή και να μπορεί να ξεχωρίσει τα καλά πρωτότυπα από τα κακά αντίγραφα. Βλέποντας τα όσα προβάλλονται από την κυπριακή τηλεόραση, πάντα με ελάχιστες εξαιρέσεις, με έχει καταλάβει  αηδία και είμαι πολύ περήφανη που έχω αποστασιοποιηθεί» σημείωνε. 

Η Ειρένα Ιωαννίδου θυμόταν τακτικά τη γενέτειρά της την Αμμόχωστο και αποτελεί κεντρική αναφορά στα βιβλία της. «Αν και από το 1962 δεν ζούσαμε μόνιμα στην Αμμόχωστο, τα καλοκαίρια τα περνούσαμε πάντα εκεί. Εκεί ήμασταν και τον Αύγουστο του 1974, όταν αναγκαστήκαμε να φύγουμε από το σπίτι μας. Άρπαξα τις γραφομηχανές μου και κάποια κείμενα, τίποτα άλλο. Η τελευταία εικόνα που με ακολουθεί ακόμα είναι το παιδί που κρεμόταν νεκρό από κάποιο παράθυρο του ξενοδοχείου το οποίο είχε βομβαρδιστεί και μοιραστεί στα δύο».