Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Προσθετικό χέρι που κινείται με τη σκέψη

Ο Τζέσι Σάλιβαν είναι ο πρώτος ασθενής στον οποίο τοποθετήθηκε το «έξυπνο» προσθετικό χέρι
ΛΟΝΔΙΝΟ Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά προσθετικά μέλη που θεωρούνται hitech. Κανένα όμως δεν είναι τόσο προηγμένο όσο αυτό που φοράει ο Τζέσι Σάλιβαν. Και αυτό διότι το προσθετικό χέρι του κ. Σάλιβαν είναι τόσο «έξυπνο» ώστε κινείται με τη σκέψη!

Οι ειδικοί που τοποθέτησαν στον κ. Σάλιβαν το προσθετικό άκρο επέτυχαν να το κάνουν να ελέγχεται με τη σκέψη ενώνοντας τα νεύρα του ακρωτηριασμένου μέλους του με τους μυς στο στέρνο του. Το καινούργιο προσθετικό χέρι προσφέρει επίσης στον ασθενή μεγαλύτερο εύρος κινήσεων από ό,τι ήταν δυνατόν ως σήμερα.

Οταν ο κ. Σάλιβαν σκέπτεται να κινήσει τους μυς του στέρνου του, τα σήματα που αποστέλλονται «συλλαμβάνονται» από τα νεύρα που ήταν κάποτε συνδεδεμένα με το χέρι και μεταφράζονται σε κίνηση μέσω ενός υπολογιστή ο οποίος και μεταφέρει τις πληροφορίες στο προσθετικό μέλος.

Ο συγκεκριμένος ασθενής ήταν ο πρώτος που υπεβλήθη σε επέμβαση τοποθέτησης ενός τέτοιου «έξυπνου» προσθετικού χεριού πριν από οκτώ χρόνια ενώ συνεχίζει να υποβάλλεται σε εξειδικευμένα τεστ προκειμένου να βοηθήσει την έρευνα. Η ανάπτυξη του νέου μέλους βασίστηκε σε μελέτες που είχαν δείξει ότι έπειτα από έναν ακρωτηριασμό τα νεύρα στο ακρωτηριασμένο άκρο παραμένουν υγιή για ένα σύντομο χρονικό διάστημα.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν στο Ιλινόι των ΗΠΑ οι οποίοι δημιούργησαν το πρώτο προσθετικό χέρι που λειτουργεί με τη σκέψη μελετούν τώρα το πώς μπορούν διαφορετικά μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο των προσθετικών άκρων. Οπως ανέφερε το μέλος της ερευνητικής ομάδας Νέιτ Μπάντερσον κατά τη διάρκεια συνεδρίου της Αμερικανικής Εταιρείας Νευροεπιστημών στο Σαν Ντιέγκο τον περασμένο Νοέμβριο, «αν μεταφέρουμε τα σήματα των νεύρων από το ακρωτηριασμένο άκρο στους υγιείς μυς του στέρνου, μπορούμε να τα ενισχύσουμε και με αυτόν τον τρόπο να ελέγξουμε το σύστημα κίνησης του άκρου».
Οι ερευνητές έχουν μάλιστα τελειοποιήσει το σύστημα που μεταφράζει τα εγκεφαλικά σήματα προσφέροντας έτσι στους ασθενείς μεγαλύτερο εύρος κινήσεων σε σύγκριση με το παρελθόν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ τα περισσότερα άτομα που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό χάνουν με την πάροδο του χρόνου τον έλεγχο των νεύρων στο σημείο του ακρωτηριασμού με αποτέλεσμα να μην παράγονται εγκεφαλικά σήματα τα οποία μετατρέπονται σε κίνηση, στην περίπτωση του κ. Σάλιβαν τα σήματα φαίνεται να γίνονται ολοένα και ισχυρότερα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό συμβαίνει πιθανότατα επειδή στον εγκέφαλο του ασθενούς έχουν δημιουργηθεί νέα νευρικά «μονοπάτια».

Οι ερευνητές που βρίσκονται πίσω από τα «έξυπνα» προσθετικά μέλη ελπίζουν ότι η νέα προηγμένη τεχνολογία θα μπορεί να προσφέρει κίνηση σε πολύ περισσότερους ασθενείς στα χρόνια που έρχονται. 

Διαβάστε περισσότερα...

Τα... μακαρόνια γίνονται “φάρμακο” κατά της παράλυσης!


Ίσως να ακούγεται παράλογο ή ακόμη και υπερβολή όμως φαίνεται πως τα μακαρόνια είναι η λύση που έψαχναν οι ερευνητές για την παράλυση.

Λαμβάνοντας έμπνευση από τα μακαρόνια που έχουν αρκετά μεγάλη τρύπα στο κέντρο τους (bucatini, όπως τα αποκαλούν στην Ιταλία), ιταλοί επιστήμονες ανέπτυξαν εμφυτεύματα τα οποία βοηθούν στην «αναγέννηση» του νωτιαίου μυελού έπειτα από τραυματισμούς.
 
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπικόκα στο Μιλάνο δημιούργησαν ουσιαστικώς βιοδιασπώμενα εκμαγεία τα οποία «γεφυρώνουν» το χάσμα που δημιουργείται στον νωτιαίο μυελό έπειτα από τραυματισμό. Είδαν ότι μετά την τοποθέτησή τους στη σπονδυλική στήλη αρουραίων ο νωτιαίος μυελός «αναγεννήθηκε» με αποτέλεσμα τα ζώα να επανακτήσουν την κινητικότητα των πίσω ποδιών τους. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι αυτού του είδους η προσέγγιση θα μπορέσει κάποια ημέρα να βοηθήσει και τα παραπληγικά άτομα.
 
Το «bucatini project», όπως ονομάστηκε, είναι ένα από τα διαφορετικά προγράμματα που αναπτύσσονται σε ερευνητικά εργαστήρια παγκοσμίως για την αποκατάσταση των τραυματισμών του νωτιαίου μυελού μέσω βιοδιασπώμενων «καλουπιών». Υστερα από έναν τραυματισμό στον νωτιαίο μυελό εμφανίζονται διαφορετικά εμπόδια σε ό,τι αφορά την αποκατάσταση του προβλήματος: εκτός του ότι δημιουργείται ουλώδης ιστός στην περιοχή, αναπτύσσονται και κύστεις γεμάτες υγρό. Η φιλοσοφία λοιπόν πίσω από τα νέα εμφυτεύματα είναι να δημιουργηθούν μικροσκοπικά «κανάλια» που θα προσφέρουν χώρο για τον σχηματισμό νέων νευρικών ινών ή αξόνων όπως ονομάζονται μέσα στις κύστεις αλλά και ανάμεσά τους.
 
Οι ερευνητές από το Μιλάνο δημιούργησαν σωληνίσκους με μήκος 2-3 χιλιοστών και διάμετρο 0,5 χιλιοστών από δύο βιοδιασπώμενα πλαστικά: πολυκαπρολακτόνη και ΡLGΑ. Προκειμένου να κάνουν την επιφάνεια των σωληνίσκων πιο κολλώδη, τοποθέτησαν μικρά χημικά άγκιστρα τα οποία βοηθούσαν τα κύτταρα να προσκολλώνται τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό των «μακαρονιών». Παράλληλα γέμισαν τους σωληνίσκους με ένα τζελ που περιείχε παράγοντες ανάπτυξης οι οποίοι ενεργοποιούν την αποκατάσταση των νεύρων. Οι σωληνίσκοι εμφυτεύθηκαν μέσα στις κύστεις που είχαν σχηματιστεί εντός του νωτιαίου μυελού μετά τον τραυματισμό του.
 
Οπως φάνηκε έξι μήνες αργότερα, νέες νευρικές ίνες αναπτύχθηκαν μέσα στα μικροσκοπικά κανάλια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και ανάμεσά τους. Αναπτύχθηκαν επίσης νέα αιμοφόρα αγγεία, απαραίτητα για την αιμάτωση του νέου νωτιαίου μυελού, όπως σημειώνουν οι ερευνητές στο επιστημονικό περιοδικό «ΑCS Νano».
 
Τα ζώα που έλαβαν τα εμφυτεύματα απέκτησαν μερική κινητικότητα των πίσω άκρων, ενώ η ανάλυση κάποιων χημικών δεικτών έδειξε ότι η διαδικασία της αποκατάστασης του τραυματισμού δεν είχε σταματήσει. Οι ερευνητές σκοπεύουν τώρα να συνεχίσουν τα πειράματά τους προκειμένου να ανακαλύψουν αν οι νευρικές ίνες που δημιουργήθηκαν ήταν εντελώς νέες ή οι ήδη υπάρχουσες που αναγεννήθηκαν.




Διαβάστε περισσότερα...

Τροφική αλλεργία και ανεπιθύμητες τροφικές αντιδράσεις


Από τα αρχαία, ήδη, χρόνια υπάρχουν μαρτυρίες ότι οι τροφές μπορεί να προκαλέσουν διάφορες αντιδράσεις.

Ο Ιπποκράτης περιγράφει, π.χ., αντίδραση μετά από την λήψη γάλακτος. Αναφυλακτικές αντιδράσεις από το αυγό και το ψάρι έχουν περιγραφεί από τον 16ο και 17ο αιώνα.

Οποιαδήποτε τροφή, όπως δηλ. και τα φάρμακα, είναι δυνατόν να προκαλέσει ενοχλητικά συμπτώματα.
Αυτά τα ενοχλήματα, όμως, δεν είναι πάντα αλλεργικά, παρά το γεγονός ότι σήμερα οι τροφικές αλλεργίες έχουν, σαφώς, αυξηθεί και, σε μερικές περιπτώσεις, προκαλούν επιπτώσεις στην σωστή διατροφή και ανάπτυξη.

Είναι, επομένως, πολύ σημαντικό να ξεχωρίζει κανείς τι είναι αλλεργία και τι είναι ανεπιθύμητη τροφικά αντίδραση. Στο κείμενο, που ακολουθεί, το πρώτο σειράς με σκοπό την τροφική αλλεργία, ταξινομούνται – διευκρινίζονται οι έννοιες σχετικά με τις αντιδάσεις που οφείλονται σε τροφικά αίτια.

Ανεπιθύμητη τροφική αντίδραση (Adverse food reaction).
Ο όρος είναι ευρύς και περιλαμβάνει οποιαδήποτε παθολογική αντίδραση, που είναι δυνατόν να παρουσιαστεί, αρκεί να έχει σχέση με την λήψη τροφής. Η εμφανής συσχέτιση είναι, πρωτίστως, χρονική. Η ανεπιθύμητη, όμως, ενέργεια πρέπει να συσχετίζεται αιτιολογικά με κάποια τροφή.

Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονιστεί ότι μόνον χρονική συσχέτιση, χωρίς αιτιολογική, δεν αποτελεί ανεπιθύμητη τροφική αντίδραση. Έτσι, είναι προφανές, ότι η τυχαία συγκαιρία, (που εξ ορισμού δεν συσχετίζεται αιτιολογικά με τις αντιδράσεις τροφικής αιτιολογίας), εκλαμβάνεται από τους πάσχοντες ως αντίδραση τροφικής αιτιολογίας.

Παράδειγμα τυχαίας συγκαιρίας είναι η κατά την πορεία οξείας γαστρεντερίτιδας, η οποία θα έδινε από μόνη της φαινόμενα από το πεπτικό, εμφάνιση συμπτωμάτων (πόνος στην κοιλιακή χώρα, έμετοι, διάρροια, πυρετός) μετά από την βρώση κάποιου τροφίμου.

Η χρονική αυτή συσχέτιση οδηγεί στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι «φταίει» η τροφή. Το αποτέλεσμα είναι η αποφυγή του συγκεκριμένου τροφίμου, και μάλιστα, για χρόνια μέχρις ότου κάποτε διαλευκανθεί η σαφής αιτιολογία. Ακόμη συχνότερα, όμως, οι ασθενείς, θεωρούν ότι έχουν «αλλεργία» στο συγκεκριμένο τρόφιμο.

Οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις τροφικής αιτιολογίας ταξινομούνται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: 
1) δυσανοχή (food intolerance)

2) αλλεργία (allergic food reaction).

Εάν υπάρχει, πίσω από τα ενοχλήματα, ανοσολογικός μηχανισμός τότε μόνον πρόκειται για αλλεργία. Οι αλλεργικές αντιδράσεις ονομάζονται, επίσης, αντιδράσεις υπερευαισθησίας (hypersensitivity reactions). Η τροφική αλλεργία, βάσει του ανοσολογικού μηχανισμού που την προκαλεί, διαχωρίζεται περαιτέρω σε:

1) τύπου Ι αλλεργική αντίδραση, η οποία οφείλεται στην παραγωγή ειδικών ανοσοσφαιρινών τύπου E (immunoglogulin E, IgE),

2) αντιδράσεις στις οποίες δεν συμμετέχει η IgE

3) αντιδράσεις με μικτό μηχανισμό.


Αντίθετα, αν δεν παρεμβάλλεται ανοσολογικός μηχανισμός, οι τοφικές αντιδράσεις είναι αντιδράσεις δυσανοχής. Τα αίτια της δυσανοχής υπάρχουν είτε στο ίδιο το τρόφιμο είτε στον ίδιο τον ασθενή.

Οι τροφικές δηλητηριάσεις, η αναφυλακτοειδής αντίδραση από χαλασμένο ψάρι, και η φαρμακολογική δράση από συστατικά διαφόρων τροφίμων κατατάσσονται στην κατηγορία της δυσανοχής λόγω τροφικών αιτίων.

Παραδείγματα δυσανοχής από ενδογενή αιτιολογία του ίδιου του ασθενούς είναι τα διάφορα μεταβολικά νοσήματα (π.χ. αλακτασία), η ιδιοσυγκρασία, και ψυχολογικοί παράγοντες.

Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ανεπιθύμητες τροφικές αντιδράσεις ανήκουν στην κατηγορία της δυσανοχής. Τα δύο κύρια χαρακτηριστικά τους είναι:

1) οι αντιδράσεις αυτές έχουν σχέση με την ποσότητα

2) δεν παρουσιάζονται με κάθε έκθεση.


Αντίθετα, η τροφική αλλεργία προκαλεί συμπτώματα

1) σε άτομα με υπόστρωμα,

2) με κάθε έκθεση στο ένοχο αντιγόνο.

3) δεν συσχετίζεται ποσοτικά με το αίτιο.

Με βάση τα προηγούμενα, η χρησιμοποίηση του όρου ευαισθησία πρέπει να επιφυλάσσεται για την τροφική αλλεργία, όπου υπάρχει ευαισθητοποίηση του ασθενούς σε κάποιο αντιγόνο.

Στην καθημερινότητα, πολλοί ασθενείς ταυτίζουν την ευαισθησία με την ανεπιθύμητη τροφική αντίδραση. Κυρίως, όμως, αποκαλούν «αλλεργία» οποιαδήποτε αντίδραση (εμφάνιση πεπτικών ή άλλων ενοχλημάτων) που έχει, συνήθως, χρονική συσχέτιση με την λήψη τροφής.

Η κάθε δυσάρεστη εμπειρία, που προκαλεί κάποια τροφή, (είτε λόγω αλλεργίας είτε λόγω δυσανοχής), προκαλεί, όπως είναι επόμενο, φόβο και αποστροφή του αιτίου.
Το αποτέλεσμα είναι, βεβαίως, η αποφυγή. Η αποφυγή, όμως, είναι πολλές φορές, χωρίς νόημα, αλλά με συνέπειες, τόσο ψυχολογικές (στέρηση), όσο και σοβαρότερες για την ανάπτυξη (βρέφη, παιδιά, έφηβοι).

Το πρόβλημα αυτό λύνεται με την κατά τυφλό τρόπο επαναχορήγηση του υπόπτου τροφικού αιτίου. Έτσι, αν πρόκειται για άσκοπο φόβο – αποφυγή, επειδή ο ασθενής δεν γνωρίζει το αίτιο, δεν αναπτύσσεται φόβος. Καθώς δεν υπεισέρχεται ο φόβος και το τρόφιμο δεν προκαλεί συμπτώματα, οι ασθενείς πείθονται ότι η συγκεκριμένη τροφή δεν «φταίει».


Δημήτριος Κ. Χατζής , Αλλεργιολόγος




Διαβάστε περισσότερα...

Συμβουλές για την υγιεινή της φωνής








Εάν χρησιμοποιείτε τη φωνή σας επαγγελματικά, είστε δηλαδή τραγουδιστής, ιερέας, εκπαιδευτικός, ηθοποιός, κλπ τότε πρέπει να δώσετε μέγιστη σημασία στη σωστή χρήση και φροντίδα της φωνής σας. 


Παρακάτω δίνονται κάποιες χρήσιμες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν στη διατήρηση της υγιεινής της φωνής. Επίσης συνιστώνται και σε άτομα που έχουν βραχνάδα.

• Αποφύγετε τα πολύ ζεστά και τα πολύ κρύα. Να προτιμάτε τα χλιαρά

• Να μιλάτε στην ένταση που σας βγαίνει η φωνή. Μην ψιθυρίζετε, μη φωνάζετε και μη βιάζεστε.

• Προσπαθήστε να μην κάνετε κατάχρηση της φωνής σας. Περιορίστε τους εξωτερικούς θορύβους όταν μιλάτε (χαμηλώνοντας ή σβήνοντας την τηλεόραση ή το ράδιο). Πλησιάστε το συνομιλητή για να μιλήσετε και μη φωνάζετε από μακριά.

• Αποφύγετε να καθαρίζετε το λαιμό σας με βίαιη φώνηση που θυμίζει βήχα, γιατί αυτό σημαίνει και βίαιο παλμό των φωνητικών χορδών

• Αποφύγετε την ομιλία ή το τραγούδι. Προσπαθήστε να ξεκουράζετε τη φωνή σας (με σιωπή) όταν σας δίνεται η ευκαιρία

• Αποφύγετε να συζητάτε σε θορυβώδη μέρη, προσπαθώντας να μιλήσετε σε τέτοιες συνθήκες γίνεται καταπόνηση της φωνής

• Μη φωνάζετε όταν μιλάτε στο τηλέφωνο 

• Καλό είναι να χρησιμοποιείτε διαφραγματική αναπνοή

• Αποφύγετε εργασίες που σας φέρνουν σε επαφή με σκόνη. Σε περίπτωση που είναι απαραίτητες φορέστε ειδικές μάσκες.

• Πίνετε άφθονο νερό. Συνιστάται να έχετε πάντα μαζί σας ένα μπουκαλάκι νερό, το οποίο να καταναλώνετε σε μικρές ποσότητες αλλά με μεγάλη συχνότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έτσι ενυδατώνεται τακτικά η περιοχή του λάρυγγα σε παρατεταμένη φώνηση.

• Αποφύγετε το τσάι, συνιστάται το φασκόμηλο

• Επίσης η λήψη αλκοόλ και καφεϊνούχων ποτών (καφέ, κόκα-κόλα) συμβάλλουν στην αφυδάτωση των βλεννογόνων, οπότε στα πλαίσια της φροντίδας της υγείας της φωνής μας πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο

• Η εισπνοή ατμού βοηθά στην ενυδάτωση της αναπνευστικής οδού. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε και φασκόμηλο αντί νερό

• Συμπεριλάβετε πολλά δημητριακά ολικής αλέσεως, φρούτα και λαχανικά στη διατροφή σας. Αυτά τα τρόφιμα περιέχουν βιταμίνες και βοηθούν τους βλεννογόνους 

• Το ενεργητικό και παθητικό κάπνισμα προκαλεί σημαντικό ερεθισμό και οίδημα των φωνητικών χορδών, κάτι το οποίο οδηγεί αλλοιώσεις στην ποιότητα της φωνής

• Αποφύγετε την κατανάλωση πικάντικων τροφών. Πικάντικα τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν παλινδρόμηση

• Μην τρώτε αμέσως πριν ξαπλώσετε για να αποφύγετε «ξινίλες» που οδηγούν σε περαιτέρω ερεθισμό της ήδη ευαίσθητης βλεννογόνου μεμβράνης στις περιοχές των οργάνων φώνησης 

• Χρησιμοποιείτε έναν υγραντήρα (ή κατσαρολάκι με βραστό νερό πάνω στο καλοριφέρ) στο σπίτι σας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε ξηρά κλίματα

• Πλένετε τα χέρια σας συχνά για την πρόληψη κρυολογημάτων και γρίπης

• Να ασκείστε τακτικά. Η άσκηση αυξάνει την αντοχή και το μυϊκό τόνο. Αυτό σας βοηθά για την καλή στάση και την αναπνοή, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη σωστή ομιλία. Να γυμνάζεστε με «μέτρο» γιατί η σωματική κόπωση έχει αρνητική επίδραση στη φωνή

• Αποφύγετε στοματικό διάλυμα ή γαργάρες που περιέχουν αλκοόλη ή χημικές ουσίες που ερεθίζουν το λαιμό. Αν ακόμη επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε ένα στοματικό διάλυμα καλό είναι αμέσως να γίνεται ξέπλυμα με νερό. Αν είναι απαραίτητο να γίνουν κάποιες γαργάρες συνιστάται το αλατόνερο

• Αποφύγετε τους κλειστούς χώρους με πολύ καπνό

• Αποφύγετε χώρους με κλιματιστικά μηχανήματα

Επιμέλεια :
ΚΥΠΡΙΤΖΟΓΛΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ 
ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ



Διαβάστε περισσότερα...

Διατροφή και μνήμη



Στις σημερινές συνθήκες διαβίωσης, λόγω του έντονου τρόπου ζωής, των άσχημων διατροφικών συνηθειών και της έντονης ατμοσφαιρικής ρύπανσης παρατηρείται μία γενική αδυναμία στη λειτουργία της μνήμης μας.


Καθημερινά δεχόμαστε ερωτήσεις, όπου ο κόσμος θέλει να μάθει σχετικά με το πώς η διατροφή μπορεί να βοηθήσει στο να τονώσουμε τη μνήμη μας και γενικότερα να μας βοηθήσει στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου.

Η σημαντικότερη τροφή που ενεργοποιεί τις λειτουργίες του εγκεφάλου (διαύγεια, μνήμη, ενέργεια) είναι η γλυκόζη, η οποία παράγεται στον οργανισμό μας από υδατάνθρακες που περιέχονται στα δημητριακά, τους ξηρούς καρπούς, το ρύζι, τα ζυμαρικά το ψωμί και τις πατάτες.

Πέρα όμως από όλα αυτά, ακόμα και ενέργεια να έχει ο οργανισμός αν έχει έλλειψη σε φώσφορο, σίδηρο, χαλκό, μαγγάνιο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β (θειαμίνη, φολικό οξύ, Β6, Β12) και σε νιασίνη, πάλι υπάρχει πρόβλημα.
Το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) ρυθμίζει όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, σε συνεργασία με άλλα συστήματα, και τις συντονίζει ανάλογα με τα εξωτερικά και εσωτερικά ερεθίσματα.

Έτσι ο οργανισμός λειτουργεί ως ενιαίο ανατομικά και λειτουργικά σύνολο. Επίσης, το ΚΝΣ, και μάλιστα ο φλοιός του εγκεφάλου, αποτελεί την έδρα πολύπλοκων ανώτερων πνευματικών λειτουργιών όπως η σκέψη, η βούληση, η μνήμη, η συνείδηση, η όρεξη, ο κορεσμός, κ.α.


Ο εγκέφαλος, ένα μεταβολικά πολύ ενεργό όργανο του νευρικού συστήματος, αποτελείται από εκατομμύρια κύτταρα, τα οποία έχουν ανάγκη να εφοδιάζονται με τα απαραίτητα γι’αυτά θρεπτικά συστατικά για την επαρκή λειτουργία του και την διατήρηση της. Κάνενα άλλο οργανικό σύστημα στον οργανισμό δεν έχει τόσο μεγάλη και άμεση εξάρτηση από την συνεχή παροχή θρεπτικών συστατικών από το ΚΝΣ.

Ο εγκέφαλος είναι πολύ ευαίσθητος ακόμη και σε μικρής διάρκειας διαταραχές της αιμάτωσης του και μπορεί να υποστεί μόνιμες βλάβες. Η παρουσία ή η απουσία θρεπτικών συστατικών επηρεάζουν την λειτουργία, τη διατήρηση της ισορροπίας του εγκεφάλου και την συμπεριφορά του.
Οι τροφές που καταναλώνουμε είναι ποικίλες και περιέχουν όλα τα απαραίτητα για την θρέψη μας συστατικά.
Ειδικότερα :


Η γλυκόζη ιδιαίτερα, αποτελεί το κύριο καύσιμο του εγκεφάλου για όλες τις ηλικίες. Οι υδατάνθρακες (ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά κτλ) και τα σάκχαρα (μέλι, μαρμελάδα, ζάχαρη, φρούτα) προμηθεύουν στο κύτταρο γλυκόζη, η οποία αποτελεί και το κατ’εξοχήν σάκχαρο του, για την παραγωγή της ενέργειας που είναι απαραίτητη για τις διάφορες λειτουργίες του.


Ο εγκέφαλος εκτός της γλυκόζης, χρειάζεται βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία για τον φυσιολογικό τους ρόλο ως συστατικά του ιστού του εγκεφάλου και για τον φυσιολογικό μεταβολισμό, αλλά μερικά θρεπτικά συστατικά, όπως η βιταμίνη C και Ε, μπορεί να χρειάζονται ιδιαίτερα για τον ρόλο που παίζουν στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών στον εγκέφαλο.

Έλλειψη σε συγκεκριμένα μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως σίδηρο, φώσφορο, μαγγάνιο και χαλκό, αλλά και σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως το φολικό οξύ, η Β12 η Β6 κ.α, συσχετίζεται με σοβαρή διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου.


Η ανάπτυξη και η λειτουργία του εγκεφάλου όπως προαναφέρθηκε επηρεάζεται από την παροχή σιδήρου. Έλλειψη του επηρεάζει αρνητικά πολλές λειτουργίες του εγκεφάλου. Ένα από τα αποτελέσματα της έλλειψης σιδήρου στον οργανισμό είναι και η εξασθένηση της μνήμης και της εκμάθησης. Έχει αποδειχθεί ότι η σιδηροπενική αναιμία συσχετίζεται με εξασθενημένη νοητική και ψυχοκινητική ανάπτυξη και λειτουργία στα παιδιά.

Τα παιδιά για παράδειγμα με σιδηροπενική αναιμία παρουσιάζουν χαμηλότερο δείκτη ευφυΐας και ικανότητα εκμάθησης, καθώς και χειρότερη συμπεριφορά στην τάξη. Επίσης σημαντικά για την ανάπτυξη και την καλή λειτουργία του εγκεφάλου είναι :
α) το μαγγάνιο, το οποίο αποτελεί βασικό συμπαράγοντα πολλών ενζύμων που είναι απαραίτητα για μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού και επίσης παίζει το ρόλο του 'ενεργοποιητή' πολλών ενζύμων,
β) Ο χαλκός αλλά και ο φώσφορος που αποτελούν βασικούς συμπαράγοντες πολλών ενζύμων που είναι απαραίτητα για μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού.
Ο χαλκός είναι επίσης απαραίτητος για την απορρόφηση του σιδήρου. Τροφές στις οποίες συναντάμε συχνά τα παραπάνω φαίνονται αναλυτικότερα στο παρακάτω πίνακα.


Οι βιταμίνες με τη σειρά τους είναι ουσίες απαραίτητες για την καλή λειτουργία του οργανισμού και για την ίδια την ζωή. Απαιτούνται για την αποθήκευση ενέργειας, για όλες τις μεταβολικές λειτουργίες καθώς και για φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού όπως η νευρική λειτουργία, ο σχηματισμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων, η οπτική προσαρμογή στο σκοτάδι. Ανεπάρκεια στην παροχή μιας βιταμίνης για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα οδηγεί στην εκδήλωση μιας ή περισσότερων διαταραχών. Έτσι η επαρκής πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων είναι ουσιώδη για την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου.


- Η βιταμίνη Β1 (θειαμίνη), μια βιταμίνη η οποία βρίσκεται σε πολλά φυσικά τρόφιμα. Η θειαμίνη κατέχει συγκεκριμένες λειτουργίες στους νευρικούς ιστούς. Απαιτείται για τον μεταβολισμό των υδατανθράκων, πρωτεινών και λιπών καθώς και για την μετάδοση των νευρικών ώσεων. Aνεπάρκεια θειαμίνης προκαλεί κατάπτωση του νευρικού συστήματος, μείωση των αντανακλαστικών, απάθεια και κόπωση. Η έλλειψη της στον οργανισμό μπορεί να προκαλέσει στους ενήλικες «υγρό» (καρδιακό) ή «ξηρό» (νευρολογικό) beriberi (νόσος που χαρακτηρίζεται από πολυνευρίτιδα, καρδιακές επιπλοκές και οίδημα). Ωστόσο, συνήθως διαταράσσονται τόσο οι νευρολογικές όσο και οι καρδιακές λειτουργίες.


- Η βιταμίνη Β3 (νιασίνη), είναι απαραίτητη σε όλα τα κύτταρα με κύριο ρόλο την απελευθέρωση ενέργειας από τους υδατάνθρακες, τα λίπη πρωτείνες. Έλλειψη προσβάλλει το δέρμα και το νευρικό σύστημα (απάθεια, σύγχυση, έλλειψη προσανατολισμού). Ήπια έλλειψη νιασίνης μπορεί να προκαλέσει αδυναμία, τρεμούλα, άγχος, κατάθλιψη και ερεθιστικότητα. Σε πολύ σοβαρές κατάστασεις μπορεί να αναπτυχθεί παραλήρημα, αλλά χρόνια σοβαρή έλλειψη μπορεί να αναπτυχθεί σε άνοια.

- Η βιταμίνη Β6 (πυριδοξίνη), κατέχει ζωτικό ρόλο στο νευρικό σύστημα. Ανεπάρκεια της έχει σαν συνέπεια την εμφάνιση ατονίας στο μυικό και νευρικό σύστημα, αϋπνία, κόπωση, νευρικότητα, κατάθλιψη κτλ.
Έλλειψη επίσης φολικού οξέος οδηγεί σε μια μεγάλη ποικιλία διανοητικών ανωμαλιών. Μέτρια μείωση της κατάστασης του φυλλικού οξέος κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνει τον κίνδυνο για ανώμαλη ανάπτυξη του νευρικού σωλήνα του εμβρύου. Κατάθλιψη επίσης και άνοια είναι δύο χαρακτηριστικά της έλλειψης φολικού οξέος.

- Η βιταμίνη Β12 (κυανοκομπαλαμίνη), εκτός των άλλων είναι απαραίτητη για την ομαλή ανάπτυξη και ισορροπία του νευρικού συστήματος, την διατήρηση της ακεραιότητας του νευρικού ιστού (συμβάλλει στην αυτοσυγκέντρωση και στην μνήμη). Έλλειψη της, εκτός από αναιμία, οδηγεί και σε νευρολογικά συμπτώματα, νοητική καθυστέρηση καθώς και σε πολλά άλλα κλινικά προβλήματα. Είναι επίσης πιθανόν στον οργανισμό να εμποδίζεται ή να ανατρέπεται κάποιο μέρος της μείωσης της νοητικής λειτουργίας η οποία συμβαίνει φυσιολογικά με την άνοδο της ηλικία, με την βελτιωμένη κατάσταση της βιταμίνης Β12, Β6 και φολικού στον οργανισμό. Στο παρακάτω πίνακα φαίνεται σε ποιες τροφές συναντάμε τα προαναφερθείσα μέταλλα , ιχνοστοιχεία και βιταμίνες


ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΕΣ
ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΤΑ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ


Θρεπτικά Συστατικά Τροφές
Γλυκόζη Δημητριακά, ξηροί καρποί, ρύζι, ζυμαρικά, ψωμί, πατάτες, μέλι, μαρμελάδα, ζάχαρη, φρούτα

-Σίδηρος (Fe) Σπανάκι, συκώτι μοσχαρίσιο, κρέας μοσχαρίσιο, αυγά, φασόλια ξηρά, σύκα ξερά, αμύγδαλα, μαύρο ψωμί, σαρδέλες, σόγια

-Χαλκός Ξηροί καρποί, οστρακοειδή, συκώτι, νεφρά, σταφίδες, ξηρά ψυχανθή

-Φώσφορος Κρέας, ψάρια, ξηροί καρποί, όσπρια, δημητριακά

-Μαγγάνιο Ολόκληροι σπόροι, όσπρια, ξηροί καρποί, πράσινα φυλλώδη λαχανικά

-Β1 (Θειαμίνη) Δημητριακά ολικής άλεσης, αμυλώδη (πατάτα), γάλα, κρέας, λαχανικά, φρούτα και μαύρο ψωμί.

-Β3 (Νιασίνη) Συκώτι, άπαχο κρέας, ψάρια (βακαλάος), ξηροί καρποί. τυρί σκληρό, αυγά και γάλα

-Β6 (Πυριδοξίνη) Κρέας, συκώτι, όσπρια, ψάρια, αυγά, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, σόγια, λάχανο, κουνουπίδι, νωπά χόρτα και λαχανικά (σπαράγγια, σπανάκι, λαχανάκια Βρυξελλών).

-Β12 (Κυανοκομπαλαμίνη) Συκώτι, κρέας, αυγά, ψάρια (πέστροφα), ταραμοσαλάτα, τυρί μαλακό, εμπλουτισμένα δημητριακά πρωϊνού

Επιμέλεια
Ιωάννης Σουπιός , Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος


Διαβάστε περισσότερα...

Αυξημένοι οι θάνατοι από τραυματισμό στην Ελλάδα


Πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 1-44 ετών είναι οι τραυματισμοί, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε συνέντευξης τύπου, με αφορμή το 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τραύματος και Επείγουσας Χειρουργικής, που θα πραγματοποιηθεί 17-19 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη.

Στα παιδιά ηλικίας έως 5 ετών πρώτη αιτία θανάτου είναι τα τραύματα από πτώσεις, ενώ στα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας κύρια αιτία θανάτου είναι τα τροχαία, συμπεριλαμβανομένων και των συγκρούσεων με ποδήλατο, επισήμανε ο αναπληρωτής καθηγητής του ΑΠΘ, χειρουργός παίδων, Κωνσταντίνος Καλλέργης.

Στη χώρα μας, κάθε χρόνο, περίπου 20 χιλιάδες παιδιά νοσηλεύονται εξαιτίας κάποιου ατυχήματος. Στη Θεσσαλονίκη ο αριθμός αυτός πλησιάζει τις δύο χιλιάδες, ενώ κάθε χρόνο στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων της πόλης προσέρχονται 10.800 τραυματισμένα παιδιά και μόνο το 0,3% των παιδιών αυτών μεταφέρεται με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Το 75% των τραυμάτων και κακώσεων σε παιδιά οφείλονται στα τροχαία.

«Πέραν των τροχαίων, αιτίες παιδικών τραυμάτων είναι οι πτώσεις, τα εγκαύματα, τραύματα από ξυλοδαρμούς, κακοποιήσεις, τραύματα από μυτερά και κοφτερά αντικείμενα, πυροβολισμοί και εκρήξεις» πρόσθεσε ο κ. Καλλέργης.


Η Ελλάδα 3η στην ΕΕ σε ατυχήματα και νεκρούς


Η Ελλάδα κατέχει την τρίτη θέση σε ατυχήματα και νεκρούς από αυτά, στην ΕΕ των «27». Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής αγγειοχειρουργικής του ΑΠΘ, Θωμάς Γερασιμίδης, το 50% των θανάτων από τραύμα συμβαίνουν στο τόπο του ατυχήματος, το 30% τις επόμενες 4 ώρες και το 20% μετά από 2-5 εβδομάδες. «Το 80% των θανάτων αυτών είναι άδικοι και μπορούν να προληφθούν» τόνισε ο κ. Γερασιμίδης.

Σε όλη η Ευρώπη, με την εφαρμογή προγράμματος για την οδική ασφάλεια, παρατηρήθηκε προοδευτική ελάττωση των ατυχημάτων και των θανάτων. Στην Ελλάδα ο αριθμός των θανάτων από τροχαία το 2009 ανήλθε στους 1463, ενώ το 2010 μειώθηκε στους 1280. Η μείωση αυτή χαρακτηρίζεται ως πλασματική, διότι δεν συνυπολογίστηκε το ποσοστό των βαριά τραυματισμένων, που κατέληξαν στο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους, κυρίως στις ΜΕΘ.



Διαβάστε περισσότερα...

Το ήπιο άσθμα μπορεί να αντιμετωπιστεί και χωρίς σπρέι


Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι άνθρωποι κυρίως νέοι που πάσχουν από ήπιας μορφής ελεγχόμενο άσθμα ίσως δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούν κάθε μέρα το σπρέι.

Το σπρέι μάλιστα δεν είναι και ότι καλύτερο για τον οργανισμό μια και τα κορτικοστεροειδή που περιέχει και εισπνέουν τα παιδιά μπορεί να «φρενάρει» την ανάπτυξη τους. Υπάρχουν βέβαια και ημέρες που τα ίδια τα παιδιά ξεχνούν να το χρησιμοποιήσουν.

Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, σε μερικές περιπτώσεις, είναι δυνατό να επιτευχθεί αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του άσθματος χωρίς καθημερινή δόση σπρέι.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Αριζόνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Φερνάντο Μαρτίνεθ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet», σύμφωνα με το BBC, θεωρούν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο που σήμερα αντιμετωπίζεται το άσθμα, σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις. Δύο ειδών σπρέι χορηγούνται συνήθως, τα ανακουφιστικά όταν ο ασθενής δυσκολεύεται να αναπνεύσει και τα προληπτικά που συνήθως λαμβάνονται δύο φορές την μέρα, πρωί και βράδυ. Πολλά παιδιά όμως σταματάνε ή ξεχνάνε να παίρνουν το προληπτικό σπρέι, όταν τα συμπτώματά τους υποχωρούν.

Το άσθμα προκαλεί φλεγμονή στους αεραγωγούς των πνευμόνων, που στενεύουν, παράγουν κολλώδη βλέννα και καθιστούν λιγότερο ή περισσότερο δύσκολη την αναπνοή. Εκατομμύρια άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, σε όλο τον κόσμο, ιδίως στις ανεπτυγμένες χώρες, υποφέρουν από την πάθηση.

Οι αμερικανοί γιατροί έκαναν πειράματα, επί 44 εβδομάδες, με 288 παιδιά και εφήβους που είχαν μέτριο αλλά επίμονο άσθμα. Η μελέτη έδειξε ότι η λήψη σπρέι με κορτικοστεροειδή δύο φορές την μέρα παραμένει η πιο αποτελεσματική θεραπεία. Όμως όσα παιδιά έκαναν την θεραπεία ανελλιπώς, ψήλωσαν κατά μέσο όρο 1,1 εκατοστό λιγότερο σε σχέση με τα παιδιά που δεν εισέπνεαν το σπρέι.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το άσθμα ήταν βαθμιαία δυνατό να τεθεί υπό έλεγχο χωρίς καθημερινές εισπνοές, αν τα κορτικοστεροειδή του προληπτικού σπρέι συνδυάζονταν με το ανακουφιστικό σπρέι, πράγμα που εξαφάνιζε την επίπτωση για την μειωμένη ανάπτυξη του παιδιού. Ο καθηγητής Μαρτίνεθ είπε ότι θα χρειαστούν πάντως και άλλες μελέτες για να επιβεβαιώσουν τα ευρήματά του.

Η βρετανική οργάνωση για το άσθμα Asthma UK επεσήμανε ότι η καθημερινή θεραπεία παραμένει η πιο αποτελεσματική θεραπεία και, σε κάθε περίπτωση, οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους για οποιαδήποτε αλλαγή στη δοσολογία.



Διαβάστε περισσότερα...

Απώλεια ακοής σημάδι άνοιας και Αλτσχάιμερ;


Οι ηλικιωμένοι που σταδιακά χάνουν την ακοή τους είναι πολύ πιθανό να εμφανίσουν άνοια και Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές του Τμήματος Ωτορινολαρυγγολογίας της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, υπό τον δρα Φρανκ Λιν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό νευρολογίας «Archives of Neurology» του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, σύμφωνα με τη βρετανική «Telegraph», μελέτησαν για πολλά χρόνια 639 άτομα ηλικίας 36 έως 90 ετών, που σε πρώτη φάση δεν είχαν άνοια.

Αρχικά οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε μια σειρά από νοητικά τεστ και τεστ ακοής. Ένα μέρος των εθελοντών, στην πορεία του χρόνου, εμφάνισαν απώλεια ακοής από ήπια (25 - 40 ντεσιμπέλ) έως σοβαρή (πάνω από 70 ντεσιμπέλ), καθώς επίσης μερικοί εμφάνισαν άνοια και Αλτσχάιμερ.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος για άνοια και Αλτσχάιμερ αρχίζει να αυξάνεται για όσους έχουν απώλεια ακοής άνω των 25 ντεσιμπέλ και, όσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια της ακοής, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος για εκφυλισμό των άλλων νοητικών λειτουργιών.

Ειδικότερα για το Αλτσχάιμερ, ο κίνδυνος επίσης αυξάνεται με την απώλεια ακοής. Συγκεκριμένα, για κάθε απώλεια δέκα ντεσιμπέλ στην ικανότητα ακοής, ο κίνδυνος εκδήλωσης της νόσου αυξάνεται περίπου κατά 20%.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του δρ Λιν, μπορεί να υπάρχει κοινή εγκεφαλική αιτία για την απώλεια ακοής και την έκπτωση των νοητικών-γνωστικών λειτουργιών. Πρόσθεσε πως αν τα ευρήματα της μελέτης επιβεβαιωθούν και από άλλες έρευνες, τότε θα βοηθήσουν στη διάγνωση των νευροεκφυλιστικών παθήσεων.

Μέχρι το έτος 2050, περίπου 100 εκατ. άνθρωποι διεθνώς θα πάσχει από άνοια.



Διαβάστε περισσότερα...

Ο φτεροπόδαρος τυφλός μαραθωνοδρόμος Patrick Hole

20 Φεβρουαρίου δίνει το «παρών» στον μαραθώνιο της Λεμεσού



Στον μεγάλο μαραθώνιο της Κύπρου που διεξάγεται στις 20 Φεβρουαρίου στην Λεμεσό λαμβάνει μέρος για πρώτη φορά ο, με απώλεια όρασης, 44χρονος άγγλος δρομέας Patrick Hole. Δεν πρόκειται περί συμμετοχής για την συμμετοχή. Ο Patrick Hole– τρέχοντας μαζί με την συνοδό του – έχει στα πόδια του χρόνους που πλησιάζουν τις 2 ώρες και τριάντα λεπτά!
 Η συμμετοχή του τυφλού άγγλου μαραθωνοδρόμου δεν είναι απλή υπόθεση. Καταρχάς ,δεν εκπροσωπεί μόνο τον εαυτό του αλλά και την Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών (ΠΟΤ) που στηρίζει με όποιον τρόπο μπορεί την συμμετοχή του. Δρομέας - συνοδός του Hole (έχει ολική απώλεια όρασης στο ένα μάτι και μειωμένη όραση στο άλλο) θα είναι η αγγλοκύπρια Sharon Charalambous που ζει μόνιμα στην Λεμεσό. Σπόνσορες του Patrick Hole είναι πέραν του εαυτού του και της ΠΟΤ, οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται να συνδράμει έμπρακτα στην αγωνιστική αυτή προσπάθεια.
Η παρουσία στον λεμεσιανό μαραθώνιο του έμπειρου άγγλου δρομέα, έχει ήδη κινητοποιήσει τον χώρο των τυφλών στην Κύπρο, είναι ήδη κάμποσοι οι έχοντες εκδηλώσει ενδιαφέρον να δοκιμάσουν τις αντοχές τους στον δρόμο των 42 χιλιομέτρων. Η συμμετοχή συνεπάγεται έξοδα, γι’ αυτό και η ΠΟΤ απευθύνει κάλεσμα “προς κάθε ενδιαφερόμενο” να συνδάμει (αποστέλλοντας επιταγή οποιουδήποτε ποσού προς την Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών, Τ.Θ. 23511, 1684 Λευκωσία.)

Διαβάστε περισσότερα...

Ανευ σύνταξης οι τυφλοί ελεύθεροι επαγγελματίες


Όπως έχουν βεβαιώσει σχετικές έρευνες, τα εισοδήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των τυφλών που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα (ως επί το πλείστον δικηγόροι, ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι), είναι εξαιρετικά χαμηλά.

“Η πραγματική ανταμοιβή των ελεύθερων επαγγελματιών τυφλών είναι ηθική, υπό την έννοια της ενεργούς συμμετοχής στην κοινωνική ζωή” επισημαίνει η εθνική ομοσπονδία τυφλών, εξηγώντας ότι “ αν οι τυφλοί που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα στερηθούν την επικουρική σύνταξη που μέχρι σήμερα λαμβάνουν, θα αδυνατούν να επιβιώσουν”.  
Mε  βάση το παραπάνω σκεπτικό η ΕΟΤ αιτείται στο υπουργείο εργασίας την διατήρηση στα σημερινά επίπεδα των επικουρικών συντάξεων όλων των τυφλών συνταξιούχων, είτε λαμβάνουν σύνταξη γήρατος είτε σύνταξη αναπηρίας. Πιό συγκεκριμένα, η ΕΟΤ με επιστολή που απέστειλε στις 11 Φεβρουαρίου στον αναπληρωτή υπουργό εργασίας Γ. Κουτρουμάνη, ζητά προσθήκες στα προβλεπόμενα από τον Ν 3863/2010 (παρ.6 άρθρο 16), ώστε να μην απαγορεύεται στους τυφλούς συνταξιούχους να ασκούν ελεύθερο επάγγελμα.

Διαβάστε περισσότερα...

Οι διερμηνείς νοηματικής γλώσσας διεκδικούν το δίκιο τους

Διερμηνείς νοηματικής και οργανώσεις των κωφών είναι φυσικοί σύμμαχοι

Οι διερμηνείς ελληνικής νοηματικής γλώσσας νιώθουν αδικημένοι από τις οργανώσεις των κωφών. Θεωρούν ότι παρακάμπτονται ή αποκλείονται από όλες τις διαβουλεύσεις που αφορούν τα χρηματοδοτούμενα από το ελληνικό δημόσιο προγράμματα διερμηνείας σαν να μην τους αφορούν.

“Η συνεργασία ανάμεσα στις οργανώσεις των κωφών και τους διερμηνείς νοηματικής γλώσσας θα έπρεπε να θεωρείται μονόδρομος. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν είναι”, μας λέει  ο πρόεδρος του Σωματείου Διερμηνέων Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας (ΣΔΕΝΓ) Κλήμης Αντζακας. Και εξηγεί : “Παρότι διαρκώς και επίμονα το ζητούμε, η Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος δεν μας έχει προσκαλέσει ποτέ στις διαβουλεύσεις που συχνά έχει με το υπουργείο υγείας. Αρνείται να μας συμπεριλάβει στις σχετικές με τις τιμές της διερμηνείας στην χώρα μας συζητήσεις που ευθέως μας αφορούν. Ωστε αν μη τι άλλο να μπορέσουμε να συμβάλλουμε στην προσπάθεια αύξησης του πενιχρότατου σήμερα ποσού επιχορήγησης του προγράμματος διερμηνείας και στην ικανοποιητικότερη κάλυψη των αναγκών των κωφών ” .
Ο πρόεδρος του ΣΔΕΝΓ εκτιμά ότι η Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος (ΟΜΚΕ) πρέπει να αναθεωρήσει την στρατηγική αποκλεισμού των διερμηνέων από τις διαβουλεύσεις που αφορούν τα προγράμματα διερμηνείας, διότι “η στρατηγική αυτή αποδυναμώνει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τις κοινές διεκδικήσεις μας, είναι στρατηγική ήττας”. Προχωρώντας ακόμα βαθύτερα, ο Κλήμης Αντζακας αναφέρεται σε “προσπάθειες επιβολής από πλευράς ομοσπονδίας κωφών, μεθόδων και λογικών χειραγώγησης των διερμηνέων, των φυσικών συμμάχων τους...”
Το τελευταίο παράδειγμα που ο πρόεδρος του ΣΔΕΝΓ επικαλείται για να τεκμηριώσει την στρατηγική χειραγώγησης, αφορά πρόσφατη προκήρυξη της δημόσιας ΕΡΤ για πρόσληψη παρουσιαστών στη νοηματική γλώσσα.  Στην συγκεκριμένη προκήρυξη , η διαφοροποίηση των απαιτούμενων προσόντων μεταξύ κωφών (χρειάζονταν μόνον μιά απλή βεβαίωση από την ΟΜΚΕ) και ακουόντων (έπρεπε να έχουν περάσει εξετάσεις από το Εθνικό Ιδρυμα Κωφών ή το ΣΔΕΝΓ), γεννά ερωτηματικά σε ότι αφορά την τυπική νομιμότητα (εάν τηρήθηκε η αρχή της ισοτιμίας των όπλων). Ομως ο κύριος πυρήνας της διαμαρτυρίας του σωματείου διερμηνέων δεν αφορά αυτή την λεπτομέρεια, άλλωστε είναι – επιστημονικά και επαγγελματικά – συζητήσιμη. Αφορά την παράκαμψη του ΣΔΕΝΓ για μιά ακόμα φορά. Τα απαιτούμενα προσόντα των διερμηνέων που περιελήφθησαν στην προκήρυξη συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν μεταξύ ΟΜΚΕ και ΑΣΕΠ δίχως την συμμετοχή του αναγνωρισμένου σωματείου τους!
Το μείζον ζήτημα για το σωματείο διερμηνέων ελληνικής νοηματικής γλώσσας είναι η μόνιμη παράκαμψη και αγνόησή του από όσα αποφασίζονται για τα προγράμματα διερμηνείας μεταξύ υπουργείου υγείας και οργανώσεων των κωφών” συμπυκνώνει τις θέσεις του το ΣΔΕΝΓ , αποσαφηνίζοντας παράλληλα ότι “οι θέσεις μας δεν στοχεύουν στην καταγγελία αλλά στην αναθεώρηση στρατηγικών, στο ελάχιστο δεν επιθυμούμε να διαρραγούν οι σχέσεις μας με τον φυσικό μας σύμμαχο”.

Διαβάστε περισσότερα...

Παύση πόνου, αρχή αμφιβολίας


Είναι από τα πιο δημοφιλή unisex «αξεσουάρ» στον σύγχρονο κόσμο μας. Τα βρίσκει κάποιος σχεδόν σε όλες τις γυναικείες τσάντες, στις ανδρικές τσέπες, στα περισσότερα ντουλάπια μπάνιου αλλά και σε πολλά γραφεία. «Κατοικούν» μέσα σε κουτιά, είναι μικρά και υπόσχονται ανακούφιση από τα καθημερινά «επώδυνα» βάρη. Ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες αλλά στο ίδιο «γενεαλογικό δέντρο» των παυσίπονων φαρμάκων. Αποτελούν τον σύντροφο- περιστασιακό ή μόνιμο - εκατομμυρίων ανθρώπων που τα καταπίνουν με προσμονή ανακούφισης όταν ο πόνος χτυπά την... πόρτα του οργανισμού τους. Τα αναλγητικά φάρμακασυμπεριλαμβανομένης της διάσημης κατηγορίας των Μη Στεροειδών Αντιφλεγμονωδών Φαρμάκων (ΜΣΑΦ) όπως η ασπιρίνη, η παρακεταμόλη, η ιβουπροφένη - έχουν έστω και μία φορά μπει στη ζωή (για την ακρίβεια στο στομάχι) των περισσοτέρων. Και πράγματι, αποτελούν χρήσιμα φάρμακα, τα οποία προσφέρουν σε ουκ ολίγες περιπτώσεις μια ζωή λιγότερο... πονεμένη. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι όσο οικεία και αν μας είναι, όπως όλα τα φάρμακα, συνδέονται με κινδύνους (ακόμη και πολύ σοβαρούς). Τη μνήμη μας έρχονται να φρεσκάρουν πρόσφατες μελέτες που φωτίζουν τη... σκοτεινή πλευρά των παυσίπονων φαρμάκων, μαρτυρώντας ότι η εξάλειψη του πόνου μπορεί να αποτελέσει κάποιες φορές έναν δισεπίλυτο γρίφο που προκαλεί... πονοκέφαλο.
Καμπανάκι για καρδιαγγειακά
Πριν από λίγο καιρό ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης στην Ελβετία «χτύπησαν την καμπάνα» για κοινά παυσίπονα, όπως η ιβουπροφένη. Η προειδοποίηση εστάλη ύστερα από ανάλυση 31 προηγούμενων κλινικών δοκιμών που περιελάμβαναν 116.429 ασθενείς και σύμφωνα με αυτήν η ιβουπροφένη αλλά και άλλες γνωστές ουσίες, όπως η δικλοφενάκη, μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων όταν λαμβάνονται σε μεγάλες δόσεις και για μακρό διάστημα.

Οπως συγκεκριμένα ανέφεραν οι ερευνητές με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό περιοδικό «Βritish Μedical Journal», στο πλαίσιο των δοκιμών που αναλύθηκαν είχαν ληφθεί από τους συμμετέχοντες επτά κοινά παυσίπονα - εκτός από την ιβουπροφένη, η μελέτη αφορούσε τη δικλοφενάκη, τη ναπροξένη, καθώς και τέσσερις ουσίες που ανήκουν στη νεότερη γενεά παυσιπόνων, και συγκεκριμένα στην οικογένεια εκλεκτικών αναστολέων της κυκλοοξυγενάσης 2 (CΟΧ-2, κοξίμπες): επρόκειτο για τη σελεκοξίμπη, την ετορικοξίμπη, τη λουμιρακοξίμπη και τη ροφεκοξίμπη (η τελευταία είναι η δραστική ουσία του φαρμάκου Vioxx που λαμβανόταν από πολλά άτομα με αρθρίτιδα παγκοσμίως και το οποίο με απόφαση της παρασκευάστριας εταιρείας του, Μerck, αποσύρθηκε από την παγκόσμια αγορά το 2004, αφού φάνηκε να συνδέεται με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο).
Κίνδυνος εγκεφαλικού
Από την ανάλυση προέκυψε ότι η λήψη ιβουπροφένης για μεγάλο χρονικό διάστημα σχεδόν τριπλασίαζε τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Το συγκεκριμένο κοινό παυσίπονο φάνηκε ακόμη να αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες καρδιακού επεισοδίου και θανάτου εξαιτίας καρδιοπάθειας. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τα στοιχεία η ιβουπροφένη προκαλούσε ίδιο κίνδυνο εγκεφαλικού και θανάτου από καρδιοπάθεια με τη ρεφεκοξίμπη, η οποία αποσύρθηκε για λόγους ασφαλείας από την αγορά. Και η δικλοφενάκη φάνηκε να συνδέεται με τριπλάσιες πιθανότητες εγκεφαλικού, καθώς και να τετραπλασιάζει τον κίνδυνο θανάτου από καρδιοπάθεια. Συγχρόνως σε σύγκριση με τη λήψη ενός εικονικού φαρμάκου η ροφεκοξίμπη και η λουμιρακοξίμπη συνδέονταν με διπλάσιο κίνδυνο καρδιακού επεισοδίου.

Πάντως ο κίνδυνος καρδιαγγειακών επεισοδίων φάνηκε να συνδέεται μόνο με μεγάλη λήψη των δημοφιλών αυτών παυσίπονων φαρμάκων- πάνω από 2.000 mg ημερησίως- και για μακρό διάστημα (ως και χρόνια), έσπευσαν να τονίσουν οι συγγραφείς της μελέτης, προσθέτοντας ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για άτομα που λαμβάνουν σποραδικά κάποιο παυσί πονο για την ανακούφιση του πόνου.
«Κόκκινος» συνδυασμός με κωδεΐνη
Η «καμπάνα» όμως σχετικά με παυσίπονα φάρμακα χτύπησε πρόσφατα και διά στόματος των αρμοδίων της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Αdministration, FDΑ), οι οποίοι ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να μειώσουν την ποσότητα ακεταμινοφαίνης (πρόκειται για τη γνωστή σε εμάς παρακεταμόλη) που περιέχεται σε συνταγογραφούμενα παυσίπονα φάρμακα σε συνδυασμό με οπιούχα, όπως η κωδεΐνη (δύο τέτοιου είδους φάρμακα με συνδυασμό παρακεταμόλης και κωδεΐνης κυκλοφορούν και στη χώρα μας). Σύμφωνα με τους ειδικούς της Υπηρεσίας η ποσότητα ακεταμινοφαίνης σε αυτά τα φάρμακα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 325 mg, ενώ η συσκευασία των φαρμάκων οφείλει να φέρει ισχυρή προειδοποίηση σχετικά με πρόκληση ηπατικής ανεπάρκειας.

Είναι γνωστό ότι η παρακεταμόλη συνδέεται με προβλήματα στο ήπαρ όταν λαμβάνονται υψηλές δόσεις της. Οι υπεύθυνοι της FDΑ τόνισαν ότι η λήψη μεγάλων δόσεων της ουσίας είναι υπαίτια για 460 θανάτους τον χρόνο, καθώς και για δεκάδες χιλιάδες επισκέψεις στα Επείγοντα των νοσοκομείων μόνο στις ΗΠΑ. Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι η νέα σύσταση της FDΑ δεν αφορούσε τα παυσίπονα με ακεταμινοφαίνη που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή.
Κρυψορχία στα έμβρυα
Πρόσφατα τα παυσίπονα συνδέθηκαν ακόμη και με πρόκληση... ανδρικής υπογονιμότητας. Συγκεκριμένα, μελέτη που είδε το φως της δημοσιότητας στα τέλη Νοεμβρίου του 2010 και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Ηuman Reproduction» αποκάλυψε ότι η παρατεταμένη λήψη από τις εγκύους κοινών παυσίπονων φαρμάκων, όπως η ασπιρίνη, η παρακεταμόλη και η ιβουπροφένη, θέτει σε κίνδυνο την αναπαραγωγική υγεία των αγοριών που θα φέρουν στον κόσμο. Οι επιστήμονες από τη Δανία, τη Φινλανδία και τη Γαλλία που τη διεξήγαγαν είδαν ότι η λήψη τέτοιων «αθώων» φαρμάκων κατά το δεύτερο τρίμηνο της κύησης διπλασιάζει τον κίνδυνο γέννησης αγοριού με κρυψορχία (κατάσταση κατά την οποία οι όρχεις δεν κατεβαίνουν κανονικά μέσα στο όσχεο και συνδέεται με υπογονιμότητα και καρκίνο στην ενήλικη ζωή).

Οι επιστήμονες κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα έπειτα από παρακολούθηση περισσοτέρων από 2.000 εγκύων και των παιδιών που έφεραν στον κόσμο. Οπως συγκεκριμένα διαπίστωσαν, οι γυναίκες που έκαναν ταυτόχρονη χρήση περισσοτέρων του ενός παυσίπονων φαρμάκων, όπως π.χ. παρακεταμόλη και ιβουπροφένη, αντιμετώπιζαν επταπλάσιες πιθανότητες να γεννήσουν γιο με κάποια μορφή κρυψορχίας σε σύγκριση με γυναίκες που δεν ελάμβαναν παυσίπονα φάρμακα. Ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδος φάνηκε να είναι εκείνη μεταξύ της 14ης και της 27ης εβδομάδας της κύησης. Η λήψη οποιουδήποτε παυσίπονου φαρμάκου στη συγκεκριμένη φάση της εγκυμοσύνης συνδεόταν με τουλάχιστον διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης κρυψορχίας. Σημαντική αύξηση του κινδύνου για κρυψορχία του παιδιού παρουσιαζόταν επίσης όταν η γυναίκα ελάμβανε παυσίπονα για διάστημα μεγαλύτερο των δύο εβδομάδων χωρίς διακοπή.

Οι ερευνητές ανέφεραν στη δημοσίευσή τους πως υποπτεύονται ότι τα παυσίπονα φάρμακα διαταράσσουν τη φυσική ισορροπία των ανδρικών ορμονών στα αρσενικά έμβρυα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται προβλήματα στη φυσική ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων τους. Καθησύχασαν πάντως τις εγκύους υπογραμμίζοντας ότι η σποραδική λήψη ενός παυσίπονου φαρμάκου δεν βλάπτει το έμβρυο.
Χορήγηση με μέτρο

Τι συμβαίνει λοιπόν με τα παυσίπονα φάρμακα και τι πρέπει να πράξει ο καθένας όταν βρίσκεται «ενώπιος ενωπίω» με ένα χάπι που υπόσχεται να τον απαλλάξει από τον πόνο; ρωτήσαμε έλληνες ειδικούς. Οι απαντήσεις τους μπορούν να συνοψισθούν στο γνωστό αρχαίο ρητό «παν μέτρον άριστον». Οπως ανέφερε μιλώντας στο «Βήμα» ο καθηγητής Φαρμακολογίας στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Αστ. Τσιφτσόγλου , δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα παυσίπονα αποτελούν εύκολα στη λήψη φάρμακα, τα οποία όμως συνδέονται και με παρενέργειες. «Η βασική συμβουλή είναι να μη λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν αυτό δεν είναι αναγκαίο» τόνισε ο καθηγητής.

Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις των χρονίως πασχόντων ασθενών, όπως αυτοί με αρθρίτιδα, που χρειάζονται τέτοιου είδους συμπτωματικές θεραπείες για να ζουν μια ζωή με περισσότερη ποιότητα. Ποια η συμβουλή του κ. Τσιφτσόγλου; «Να βρίσκονται υπό τη συνεχή παρακολούθηση του θεράποντος ιατρού τους και να υποβάλλονται συχνά σε εξετάσεις,κυρίωςγια πιθανή ηπατοτοξικότητα, νεφροτοξικότητα,γαστρεντερικά προβλήματα ή διαταραχές στο αίμα». Ο καθηγητής τονίζει ότι η κάθε περίπτωση ασθενούς είναι εξατομικευμένη, όπως και το γενετικό υπόβαθρό του, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται και από τους ειδικούς. Προσθέτει ότι σε κάθε περίπτωση είναι πολύ σημαντικό ασθενείς και γιατροί να λαμβάνουν υπόψη τους πως τα παυσίπονα συνδέονται και με πολλές αλληλεπιδράσεις με άλλες ουσίες. «Οφείλουν να είναι άκρως προσεκτικοί σε ό,τι αφορά την αλληλεπίδραση των ουσιών, αφού μπορεί να εντείνεται η δράση κάποιου φαρμάκου ή, αντιθέτως, να μειώνεται».
Μοιάζει με πίνακα σύγχρονου ζωγράφου, όμως είναι μια φωτογραφία
κρυστάλλων παρακεταμόλης, ενός από τα δημοφιλέστερα παυσίπονα

Πολύτιμοι οι βασικοί κανόνεςΥπάρχουν απλοί αλλά βασικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται σε ό,τι αφορά τη λήψη ΜΣΑΦ προκειμένου να μην εμφανίζονται παρενέργειες από τη χρήση τους, σημείωσε μιλώντας στο «Βήμα» ο ομότιμος καθηγητής Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ν.Χούλης. Σύμφωνα με τον καθηγητή η λήψη πρέπει να γίνεται σε γενικό πλαίσιο με γεμάτο στομάχι και όχι για παρατεταμένο διάστημα. «Η συνεχής χρήση δεν πρέπει να ξεπερνά τον έναν μήνα και ο ασθενής χρειάζεται να διακόπτει τη λήψη του παυσίπονου φαρμάκου για 15 ημέρες προτού το λάβει ξανά»

Σχετικά με τις κοξίμπες ο κ. Χούλης τονίζει ότι η λήψη τους πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και υπό την αυστηρή επίβλεψη του κατάλληλου ειδικού, αφού πλήθος στοιχείων έχουν πλέον δείξει ότι η συγκεκριμένη κατηγορία συνδέεται με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, κάτι που αναγράφεται και στο φύλλο οδηγιών των σκευασμάτων. 

Η σύνδεση μεταξύ χρήσης παυσίπονων φαρμάκων από τις εγκύους και εμφάνισης κρυψορχίας στα αγόρια που θα φέρουν στον κόσμο χρειάζεται περαιτέρω επιβεβαίωση κατά τον καθηγητή. Γενικώς πάντως, όπως λέει ο κ. Χούλης, οι έγκυες δεν πρέπει να λαμβάνουν φάρμακα χωρίς να συμβουλεύονται τον γιατρό τους. «Ωστόσο η κλινική πράξη δεκαετιών έχει δείξει ότι η λήψη κυρίως παρακεταμόλης ή και ασπιρίνης σποραδικά, όταν για παράδειγμα η έγκυος έχει πονοκέφαλο,δεν είναι επιβαρυντική».
Εναλλαγή σκευασμάτων
Οι ασθενείς δεν πρέπει να ξεχνούν ότι τα παυσίπονα φάρμακα αποτελούν συμπτωματική θεραπεία και δεν εξαλείφουν το αίτιο του πόνου, σημειώνει από την πλευρά του ο γιατρός-φαρμακολόγος, καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Μ. Μαρσέλος . Ο καθηγητής συμπληρώνει ότι μια καλή «συνταγή» για να περιορίζεται η μακροχρόνια λήψη του ίδιου παυσίπονου φαρμάκου είναι- πάντοτε με τη συμβουλή του θεράποντος ιατρού- η εναλλαγή διαφορετικών κατηγοριών παυσιπόνων, τα οποία πρέπει να λαμβάνονται μάλιστα στη χαμηλότερη αποτελεσματική δοσολογία. «Μόνο στα ΜΣΑΦ περιλαμβάνονται δέκα διαφορετικές χημικές κατηγορίες. Ετσι μπορεί, ανάλογα και με το εξατομικευμένο πρόβλημα του κάθε ασθενούς, να εναλλάσσεται κατά περιόδους η χορήγηση των σκευασμάτων, για την κατά το δυνατόν αποφυγή παρενεργειών».
Σχετικά με τα ευρήματα της μελέτης που αφορούσε τον κίνδυνο ηπατικής ανεπάρκειας από τη λήψη συνδυασμένων παυσίπονων φαρμάκων (παρακεταμόλη και κωδεΐνη) ο κ. Μαρσέλος υπογραμμίζει ότι στη χώρα μας αυτού του είδους τα φάρμακα χορηγούνται αυστηρά με ιατρική συνταγή για συγκεκριμένες χρήσεις. Σε κάθε περίπτωση ο καθηγητής συμπληρώνει ότι η παρακεταμόλη γίνεται τοξική σε δόσεις που ξεπερνούν τις 7.000 mg ημερησίως. «Μιλούμε δηλαδή για λήψη πολλών χαπιών σε καθημερινή βάση, γεγονός που δεν συμβαίνει υπό φυσιολογικές συνθήκες λήψης του φαρμάκου».
Με δεδομένο ότι τα παυσίπονα φάρμακα λαμβάνονται από εκατομμύρια ανθρώπους καθημερινά, είναι επόμενο να τίθενται συχνά κάτω από το μικροσκόπιο των ειδικών και να εμφανίζονται συνεχώς καινούργια στοιχεία μελετών σχετικά με τη δράση και τις παρενέργειές τους. Στοιχεία που άλλες φορές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ενώ άλλες μοιάζουν με... χαρμόσυνες καμπάνες για την αντιμετώπιση των επώδυνων συμπτωμάτων διαφορετικών ασθενειών. Το σίγουρο είναι ότι η ορθή χρήση τους από γιατρούς και ασθενείς εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό πως το φάρμακο δεν θα είναι... φαρμακερό. 

thtsoli@tovima.gr 

Η σκέψη «ποιο παυσίπονο να πάρω;» ή «πόσα επιτρέπεται;» συνοδεύει συχνά την ανακλαστική μας κίνηση προς τα ανακουφιστικά δισκία. Εναλλαγή σκευασμάτων προτείνουν οι ειδικοί όταν η χρήση είναι παρατεταμένη
ΑΣΠΙΡΙΝΗ: ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΓΙΕΙΣΗ ασπιρίνη είναι ένα από τα διασημότερα φάρμακα που χορηγούνται για την αντιμετώπιση του πόνου εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Τα τελευταία χρόνια έχει μάλιστα φανερώσει και άλλες πτυχές της «πολυσχιδούς προσωπικότητάς» της, όπως αυτή που αφορά την αντικαρκινική δράση της, αλλά και την προληπτική δράση της ενάντια στα καρδιαγγειακά επεισόδια. Το αποτέλεσμα είναι ότι εκατομμύρια άτομα λαμβάνουν καθημερινά μια μικρή δόση ασπιρίνης ως «ασπίδα» ενάντια στα εμφράγματα και στα εγκεφαλικά.

Ωστόσο μελέτη η οποία είδε το φως της δημοσιότητας μέσα στο 2010 και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου έδειξε ότι η λήψη ασπιρίνης από άτομα που δεν έχουν εκδηλώσει συμπτώματα καρδιοπάθειας δεν φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο καρδιακού επεισοδίου σε σύγκριση με τη λήψη εικονικού φαρμάκου. Την ίδια στιγμή τα άτομα αυτά αντιμετώπιζαν διπλάσιο κίνδυνο εσωτερικής αιμορραγίας, παρ΄ ότι ο συνολικός κίνδυνος δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλός.

Τα αποτελέσματα που ανήκουν σε ειδικούς του Τμήματος Επιστημών Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου προέκυψαν ύστερα από μελέτη σχεδόν 30.000

ανδρών και γυναικών ηλικίας 50-75 ετών οι οποίοι δεν είχαν διαγνωσθεί με καρδιοπάθεια. Οι ερευνητές χορήγησαν 100 mg ασπιρίνης σε καθημερινή βάση σε ορισμένους από τους ασθενείς ενώ στους υπόλοιπους εικονικό φάρμακο. Υστερα από οκτώ χρόνια δεν φάνηκε διαφορά στα ποσοστά καρδιακών ή εγκεφαλικών επεισοδίων μεταξύ των δύο ομάδων.

Με βάση αυτά τα ευρήματα οι σκωτσέζοι ερευνητές που διεξήγαγαν τη μελέτη ανέφεραν ότι η προληπτική λήψη της ασπιρίνης από τους υγιείς μπορεί να κάνει μεγαλύτερο κακό παρά καλό. Συμπλήρωσαν πάντως πως τα οφέλη της ασπιρίνης έχουν αποδειχθεί σε ό,τι αφορά την προληπτική δράση της ενάντια στα εμφράγματα και στα εγκεφαλικά σε άτομα που πάσχουν ήδη από καρδιαγγειακό νόσημα ή έχουν υποστεί ένα πρώτο καρδιαγγειακό επεισόδιο.


Πηγή: Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"

Διαβάστε περισσότερα...