Κυριακή 29 Μαΐου 2011

"Παγωμένα" τα τροφεία σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς


Στα περσινά επίπεδα διαμορφώνονται τα τροφεία στους δημοτικούς παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς του νομού Θεσσαλονίκης, καθώς η οικονομική κρίση και η αδυναμία πολλών γονέων να αντεπεξέλθουν έβαλε «φρένο» σε οποιοδήποτε σχέδιο αναπροσαρμογής των τιμών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το κόστος διαμορφώνεται ανάλογα με το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, ενώ προβλέπεται μειωμένη τιμολογιακή πολιτική για μονογονεϊκές, πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες, ορφανά, ΑΜΕΑ κ.ά. Ειδικά, πάντως, για παιδιά άνεργων ή εργαζόμενων μητέρων εκτός Δημοσίου παρέχεται η δυνατότητα της δωρεάν φιλοξενίας μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος για την «Εναρμόνιση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής», (χρηματοδοτούμενου από το ΕΣΠΑ). Ηδη στο δήμο Νεάπολης - Συκεών διατίθενται μέσω του προγράμματος αυτού 1.050 θέσεις, ενώ στο δήμο Καλαμαριάς άλλες 100.

Η υποβολή των αιτήσεων ξεκινά τις επόμενες μέρες και ανάλογα με το δήμο ολοκληρώνεται το αργότερο έως τα τέλη Ιουνίου. Για την εγγραφή των... λιλιπούτειων, απαραίτητη θεωρείται η προσκόμιση των απαιτούμενων δικαιολογητικών, τα οποία μπορούν να καταθέσουν οι γονείς στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς των δήμων του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης. Μεταξύ αυτών είναι μια αίτηση που χορηγείται από τον παιδικό σταθμό, πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, ιατρική βεβαίωση, βιβλιάριο υγείας του παιδιού, βεβαίωση εργοδότη και των δύο γονέων, εκκαθαριστικό εφορίας και υπεύθυνη δήλωση για αποδοχή κανονισμού λειτουργίας του σταθμού.

Θεσσαλονίκη

Στα επίπεδα των τελευταίων τεσσάρων ετών διατηρούνται τα τροφεία στους 19 παιδικούς και βρεφονηπιακούς δημοτικούς σταθμούς, όπου μπορούν να εξυπηρετηθούν συνολικά 1.480 παιδάκια. Οι τιμές διαμορφώνονται στα 145,60 ευρώ/ μήνα για το πρώτο παιδί, στα 128,96 ευρώ/ μήνα για το δεύτερο παιδί, ενώ για το τρίτο παιδί στα 112,32 ευρώ/ μήνα. Ωστόσο 50% έκπτωση παρέχεται στα παιδιά πολύτεκνων οικογενειών, άγαμων γονέων ή γονέων σε χηρεία και στα παιδιά δημοτικών υπαλλήλων, ενώ πλήρη απαλλαγή έχουν ορφανά και από τους δύο γονείς και παιδιά απόρων με τη σύμφωνη γνώμη κοινωνικού λειτουργού. Η υποβολή των αιτήσεων ξεκινά στις 20 Μαΐου και λήγει στις 15 Ιουνίου.

Νεάπολη - Συκιές

Μέχρι τις 15 Ιουνίου καλούνται οι ενδιαφερόμενοι γονείς να υποβάλουν τις αιτήσεις εγγραφής για τους βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς του δήμου Νεάπολης - Συκεών. Τα τροφεία διαμορφώνονται με βάση τη φορολογική δήλωση του γονέα και, όπως διευκρίνισε ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, Δημήτρης Απατσίδης, πλέον τίθεται σε ισχύ ενιαία τιμολογιακή πολιτική στις τέσσερις δημοτικές ενότητες (Νεαπόλεως, Συκεών, Αγίου Παύλου, Πεύκων). Ειδικότερα, οι γονείς που το εισόδημά τους κυμαίνεται από 0 - 15.000 ευρώ θα πληρώνουν 360 ευρώ/ έτος και οι μη δημότες 720 ευρώ/ έτος, από 15.000 - 25.000 ευρώ θα επιβαρύνονται με το ποσό των 600 ευρώ/ έτος και των 1.200 ευρώ/ έτος οι μη δημότες, από 25.000 - 35.000 ευρώ με 700 ευρώ/ έτος και οι μη δημότες με 1.400 ευρώ/ έτος, ενώ από 35.000 ευρώ και πάνω η ετήσια συνδρομή διαμορφώνεται για τους δημότες στα 800 ευρώ και για τους μη δημότες στα 1.600 ευρώ. «Τα τροφεία στον πρώην δήμο Συκεών παραμένουν σταθερά και με βάση αυτά διαμορφώνονται και στις άλλες τρεις δημοτικές ενότητες. Ετσι οι δημότες των άλλων τριών περιοχών καλούνται να πληρώσουν 20% - 50% λιγότερο απ' ό,τι μέχρι σήμερα καλούνταν να πληρώσουν», ανέφερε ο κ. Απατσίδης.

Σε όσους, πάντως, προκαταβάλουν το ετήσιο ποσό θα υπάρχει και μια έκπτωση της τάξης του 5%, ενώ στο 2ο και 3ο παιδί η έκπτωση θα είναι 20% και 50% αντίστοιχα. Παράλληλα, οι πολύτεκνες και οι τρίτεκνες οικογένειες δημοτών (εφόσον το εισόδημά τους είναι κάτω από 35.000 ευρώ), οι μονογονεϊκές οικογένειες και οι ασθενείς οικονομικά οικογένειες θα πληρώνουν με βάση τη χαμηλότερη κλίμακα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος, παιδάκια εργαζόμενων ή άνεργων μητέρων θα μπορούν να φοιτούν εντελώς δωρεάν στους παιδικούς δημοτικούς σταθμούς. Οπως τόνισε ο κ. Απατσίδης, οι συνολικές θέσεις στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς ανέρχονται στις 1.400, εκ των οποίων οι 1.050 θα διατεθούν μέσω του προγράμματος.

Αμπελόκηποι - Μενεμένη


Στα επίπεδα των τελευταίων ετών και σύμφωνα με το οικογενειακό εισόδημα διαμορφώνονται και για την ερχόμενη σχολική χρονιά τα τροφεία στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Οπως τόνισε ο πρόεδρος του Ενιαίου Νομικού Προσωπικού Παιδικών Σταθμών - ΚΑΠΗ δήμου Αμπελοκήπων - Μενεμένης και αντιδήμαρχος Αστικοδημοτικής Κατάστασης, Γαβριήλ Παναγιωτίδης, στόχος είναι να αναπροσαρμοστούν και τα τροφεία των παιδικών σταθμών του πρώην δήμου Μενεμένης στα τροφεία του πρώην δήμου Αμπελοκήπων. Ειδικότερα, η μηνιαία συμμετοχή για οικογενειακό εισόδημα από 6.000 έως 11.500 ευρώ διαμορφώνεται στα 30 ευρώ, από 11.500 έως 17.000 ευρώ στα 40 ευρώ, από 17.000 έως 22.500 στα 50 ευρώ, ενώ η μηνιαία συμμετοχή για εισοδήματα από 22.500 ευρώ διαμορφώνεται στα 70 ευρώ. Σημειώνεται ότι στο δεύτερο παιδί παρέχεται έκπτωση 50%, ενώ η φιλοξενία για το τρίτο παιδί είναι δωρεάν. Δωρεάν φιλοξενία παρέχεται και σε παιδιά που προέρχονται από άγαμες μητέρες, μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, όπως και σε παιδιά όπου το οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνά τις 6.000 ευρώ. Οι αιτήσεις για τις συνολικά 200 θέσεις υποβάλλονται το διάστημα 1 - 30 Ιουνίου, ενώ προτεραιότητα δίνεται σε δημότες και κατοίκους της περιοχής. Δεκτά γίνονται παιδάκια ηλικίας 2,5 ετών έως προνήπια.

Καλαμαριά

Από τις 20 Μαΐου ώς τις 15 Ιουνίου θα υποβάλλονται οι αιτήσεις για τους οκτώ δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Το μηνιαίο κόστος συμμετοχής διατηρείται στα επίπεδα των τελευταίων οκτώ ετών, δηλαδή στα 45 ευρώ, ενώ στους πολύτεκνους και στο δεύτερο παιδί πραγματοποιείται έκπτωση 50%. Με βάση, ωστόσο, έκθεση της κοινωνικής λειτουργού, όταν προκύπτουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις, απαλλάσσονται πλήρως μονογονεϊκές οικογένειες, ΑΜΕΑ και ορφανά. Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις 100 από τις 500 θέσεις η φιλοξενία είναι δωρεάν και πραγματοποιείται μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος.

Κορδελιό - Εύοσμος


Εν αναμονή του ΦΕΚ για τη σύσταση ενιαίου φορέα λειτουργίας παιδικών σταθμών βρίσκεται ο διευρυμένος πλέον δήμος, με αποτέλεσμα να εκκρεμεί ο καθορισμός των τροφείων. Ενδεικτικά, πάντως, πέρσι, τα τροφεία στο πρώην δήμο Ευόσμου κυμάνθηκαν από 50 ώς 105 ευρώ το μήνα και σύμφωνα με το οικογενειακό εισόδημα. «Ακόμη δεν έχουμε συσταθεί επίσημα ως νέο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Αναμένουμε το ΦΕΚ και θα ληφθεί μια απόφαση, η οποία θα ορίσει και μια νέα ενιαία τιμή για τους δύο πρώην δήμους που συνενώθηκαν», ανέφερε ο πρόεδρος ΝΠΔΔ για παιδικούς σταθμούς - ΚΑΠΗ, Γιάννης Φαρμάκης. Η υποβολή των αιτήσεων ξεκινά στις αρχές Ιουνίου και αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του ίδιου μήνα.



Διαβάστε περισσότερα...

Ανησυχητική η κατάσταση στις δομες Υγείας στην Ικαρία

Οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής στον τομέα της Υγείας δεν αφήνουν ανεπηρέαστο ούτε το πιο μικρό ή απομακρυσμένο μέρος της πατρίδας μας.




Στις Ράχες, το Περιφερειακό ιατρείο που καλύπτει μια πολύ μεγάλη περιοχή με πολλά χωριά και οικισμούς, με δύσβατο και επικίνδυνο οδικό δίκτυο, και με αρκετό πληθυσμό εκ των οποίων σημαντικό κομμάτι τους είναι ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, ΑΜΕΑ, μένουν χωρίς τη στοιχειώδη ιατρική κάλυψη, χωρίς την παροχή ούτε των πρώτων βοηθειών.

Για πολλοστή φορά η αγροτική γιατρός μετακινείται για εφημερίες στο Κέντρο Υγείας στον Εύδηλο προκειμένου να καλύψει τα κενά του ιατρικού προσωπικού εκεί για να λειτουργεί με 24ωρη εφημερία. Το Κέντρο Υγείας στον Εύδηλο από την άλλη, για μια ακόμα φορά λειτουργεί με ελάχιστο προσωπικό και μόνο με δυο γιατρούς (μια ειδικευμένη και μια αγροτική).

Και επιπλέον πληθαίνουν καταγγελίες ότι δεν γίνονται δεκτά για εξέταση περιστατικά που αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χαράτσια (5ευρα, κλπ.) που επιβάλλονται.

Η διοίκηση του Νοσοκομείου υλοποιώντας στο ακέραιο τις αντιλαϊκές πολιτικές αντί να φροντίσει για την κάλυψη των κενών των γιατρών προσπαθεί να «μπαλώσει τρύπες» μετακινώντας από δω και από κει τους αγροτικούς γιατρούς, εκβιάζοντας εμμέσως και μεταφέροντας σε αυτούς την ευθύνη για την λειτουργία του ΚΥ στον Εύδηλο.

Και τέλος η νέα δημοτική αρχή (ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ /ΔΗΜ.ΑΡ / ΠΑΣΟΚ / ΝΔ /ΛΑΟΣ) διαγράφει μονοκοντυλιά το τόσων χρόνων διεκδικητικό κίνημα των Ικαριωτών, ζητώντας από το αρμόδιο υπουργείο να μεριμνήσει για την απόσπαση κάποιων γιατρών από άλλες μονάδες υγείας για να καλυφθούν τα κενά.

Ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών Ικαρίας πήρε πρωτοβουλίες και μετά από πλατιές συσκέψεις που διοργάνωσε αποφάσισε δράσεις:

Σήμερα προχώρησαν σε κατάληψη στο αγροτικό ιατρείο στις Ράχες και σε παράσταση διαμαρτυρίας στο Κ.Υ. στον Εύδηλο.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε:
« Οι γυναίκες της Ικαρίας είμαστε αποφασισμένες να μην επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτή η απαράδεκτη και επικίνδυνη για την υγεία μας κατάσταση.
Η αγροτική γιατρός δεν θα ξαναφύγει από τις Ράχες.

Τον πιθανό εκβιασμό ότι αν δεν εφημερεύσουν οι αγροτικοί γιατροί θα κλείσει το Κέντρο Υγείας τον επιστρέφουμε σαν απαράδεκτο.

Και γι’ αυτό διεκδικούμε και απαιτούμε τώρα:

  • Την αναβάθμιση του αγροτικού ιατρείου στις Ράχες σε Κ.Υ., με πλήρη στελέχωση, βελτίωση του εξοπλισμού, ασθενοφόρο και πρόσληψη οδηγών.
  • Την στελέχωση του Κ.Υ. στον Εύδηλο τουλάχιστον σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας του.(Οι όποιες διαδικασίες και οι γραφειοκρατίες δεν μας αφορούν είναι θέματα της διοίκησης και του υπουργείου, να φροντίσουν να τα λύσουν).
  • Να μην μένει χωρίς ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καμία μονάδα Υγείας των νησιών μας ούτε για μισή ώρα!
  • Κάλυψη όλων των κενών στο Νοσοκομείο, το Κέντρο Υγείας, και τα Αγροτικά Ιατρεία των νησιών, με επαρκές, μόνιμο και ειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όλες τις μέρες, συνεχώς.
Αποκλειστικά δημόσιες-δωρεάν παροχές Υγείας και Πρόνοιας για όλους, όλες τις μέρες και όλες τις ώρες του χρόνου.»

Σε κίνδυνο και η μοναδική προνοιακη δομή για ηλικιωμένους

Την ιδία στιγμή μπροστά στο ενδεχόμενο κλείσιμο της μοναδικής προνοιακης δομής για ηλικιωμένους στην Ικαρία βρίσκονται εργαζόμενοι και τρόφιμοι του εκκλησιαστικού γηροκομείου Ικαρίας , μετά την προφορική ενημέρωση των εργαζομένων από την διεύθυνση του ιδρύματος πως αναστέλλεται η λειτουργία του από τον ερχόμενο μήνα για να υλοποιηθούν οι αναγκαίες εργασίες συντήρησης του κτηρίου. Μετά από αυτή την εξέλιξη άμεση ήταν η κοινοποίηση των εργαζομένων, που το περασμένο Σάββατο συγκάλεσαν συνέλευση φορέων του νησιού στην οποία αποφάσισαν να προχωρήσουν από την Δευτέρα 16/5 σε μια ιδιόμορφη κατάληψη του ιδρύματος (η λειτουργία του συνεχίζεται κανονικά ) με στόχο να μην απομακρυνθούν οι τρόφιμοι . Διεκδικώντας να μην ανασταλεί η λειτουργία του Γηροκομείου ούτε μία μέρα, να μην γίνει καμία απόλυση εργαζομένου, και τέλος να προχωρήσει επιτέλους ο Δήμος άμεσα σε έκτακτο ΔΣ για το ζήτημα .

Άμεση ήταν η παρέμβαση και του Εργατικού κέντρου Σάμου (ΕΚΣ) όπου συναντήθηκε με τους εργαζόμενους στους οποίους εξέφρασε την αλληλεγγύη και συμπαράσταση του στον δίκαιο αγώνα τους, συμμετείχε στην συνέλευση φορέων του νησιού, προτείνοντας: Άμεση συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου με αυτό το θέμα και πρόσκληση όλων των φορέων (Συνδικαλιστικών – συλλόγων του νησιού – και των άμεσα εμπλεκόμενων ), έτσι ώστε όλοι να τοποθετηθούν επισήμως και να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή συσπείρωση φορέων. Παράσταση διαμαρτυρίας στην Μητρόπολη Σάμου-Ικαρίας- Φούρνων.Κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με διάφορες μορφές, αν δεν υπάρξει καμία θετική εξέλιξη. Παράλληλα με όλα αυτά οργανώνει άμεσα μια πρώτη παράσταση διαμαρτυρίας στην Ι.Μ Σάμου – Ικαρίας –Φούρνων .

Την ιδία στιγμή η Τ.Γ του ΠΑΜΕ Ικαρίας – Φούρνων σε ανακοίνωση της τονίζει « Όλη αυτή η κατάσταση δεν δημιουργήθηκε από μόνη της. Είναι η τοπική έκφραση της κεντρικής πολιτικής που ακολουθούν οι κυβερνήσεις της χώρας μας σε αυτό τον ευαίσθητο τομέα, (αντιμετωπίζοντας τις δημόσιες παροχές Πρόνοιας σαν βάρος από το οποίο πρέπει να απαλλαγούν) και αφήνοντας τους ηλικιωμένους σε όλη την χώρα στο έλεος των διαφόρων «φιλάνθρωπων» καθώς και των χρυσοπληρωμένων ιδιωτών που δρουν ανεξέλεγκτοι». Σε άλλο σημείο αναφέρει «Κατά την άποψη μας είναι απαράδεκτο το κράτος να αποποιείται των ευθυνών του αφήνοντας τη φροντίδα των ηλικιωμένων έρμαιο στα χέρια του κάθε «φιλάνθρωπου», κάνοντας τελικά τους ηλικιωμένους σε όλη την χώρα μπαλάκι ανάμεσα σε διάφορα συμφέροντα με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν στο δρόμο. Πιστεύοντας ότι η επιχειρηματική δράση στους τομείς αυτούς είναι επικίνδυνη, κρίνουμε αναγκαίο τον αγώνα για τον δημόσιο χαρακτήρα των υπαρχόντων δομών και τη δημιουργία νέων, που θα λειτουργούν δωρεάν, κάτω από ισχυρό κοινωνικό έλεγχο και θα εξασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση των ηλικιωμένων και ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς για τους εργαζόμενους.» και καταλήγει « Με βάση όλα αυτά πιστεύουμε ότι οι μαζικοί φορείς της Ικαρίας πρέπει όχι μόνο να απαιτήσουν την διατήρηση της λειτουργίας της μοναδικής προνοιακης δομής για ηλικιωμένους που έχουμε στο νησί και απειλείται σήμερα από την μητρόπολη, αλλά παράλληλα να αναδείξουμε σε βασική διεκδίκηση μας για αυτό το θέμα, την δημιουργία δημόσιου Κέντρου περίθαλψης και στήριξης για την Τρίτη Ηλικία.

Ωστόσο άμεσα, αυτή την στιγμή παλεύουμε και διεκδικούμε για:

  • Να μην κλείσει το Γηροκομείο Ικαρίας με καμία πρόφαση. (Ακόμα και για εργασίες συντήρησης, λύση τεχνικά εφικτή υπάρχει). 
  • Να μην πεταχτούν οι ηλικιωμένοι τρόφιμοι στο δρόμο.Να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος.
  • Αξιοπρεπή διαβίωση των ηλικιωμένων τροφίμων του ιδρύματος.

Όπως και νάχει το ΠΑΜΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του και στηρίζει τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων του Γηροκομείου Ικαρίας.»


Διαβάστε περισσότερα...

Απειλητική «τρύπα» στον εμβολιασμό εφήβων

Ωρολογιακή βόμβα για τη δημόσια υγεία ο υπο-εμβολιασμός των εφήβων, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών



Στην ηλικία του η λέξη «συμμόρφωση», με τους κανόνες, με τους γονείς, με το σχολείο, με ό,τι ονομάζουμε καθεστηκυία τάξη, είναι (σχεδόν) άγνωστη  - ή μάλλον καλύτερα θα προτιμούσε να την ξεχάσει. Είναι έφηβος και θέλει - στον βαθμό που μπορεί - να ακολουθεί τους δικούς του (ακατάληπτους για τους ενηλίκους) κανόνες. Αντιδράει σε οτιδήποτε του επιβάλλουν· φανταστείτε λοιπόν την αντίδρασή του όταν του λένε ότι πρέπει να κάνει αναμνηστική δόση ενός εμβολίου από αυτά που κάνουν τα… μωρά. Παράλληλα οι γονείς, συγχυσμένοι από τη δύσκολη φάση της εφηβείας του παιδιού τους, θεωρούν αρκετές φορές ήσσονος σημασίας εκείνο το «τσίμπημα» που πρέπει να γίνει στο τέκνο τους. Μπορεί επίσης ως μετανάστες να πασχίζουν τόσο για το προς το ζην που το εμβόλιο του παιδιού τους να αποτελεί «ψιλά γράμματα». Από την άλλη κάποιοι γονείς που ξέρουν να διαβάζουν τα «ψιλά γράμματα» χάρη στο ανώτερο μορφωτικό τους επίπεδο είναι πιθανόν να διστάζουν να υποβάλουν το έφηβο παιδί τους σε άλλο ένα εμβόλιο (αφού συχνά-πυκνά ακούγεται ότι αυτά συνδέονται με παρενέργειες). 

Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα είναι ένα: στον 21ο αιώνα οι έφηβοι στη χώρα μας είναι ανεπαρκώς εμβολιασμένοι, όπως καταδεικνύει μια νέα μελέτη ειδικών της Μονάδας Εφηβικής Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών που παρουσιάζει σήμερα το «Βήμα» - μόλις το 22,7% των συμμετεχόντων στη μελέτη είχε εμβολιαστεί πλήρως με όλα τα συνιστώμενα για την ηλικία του εμβόλια. Τη στιγμή που η επιστήμη έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει αυτά τα πολύτιμα προληπτικά «όπλα» στον πληθυσμό, τα οποία μάλιστα του παρέχονται δωρεάν, η νέα γενιά, που έχει όλη τη ζωή μπροστά της, αφήνει το μέλλον της στην τύχη που μπορεί να μετατραπεί σε… ατυχία. Το μήνυμα της νέας μελέτης είναι σαφές προς τους εφήβους, αλλά και προς τους γονείς τους: ένα τόσο δα τσίμπημα μπορεί να αποτελέσει την πιο καλή «ασπίδα» ενάντια σε εχθρούς της υγείας που απειλούν να… τσιμπήσουν χρόνια (υγιούς) ζωής. 

Είμαστε τυπικοί μόνο τα πρώτα χρόνια 

Η νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Απριλίου του επιστημονικού περιοδικού «European Journal of Pediatrics» διεξήχθη από ειδικούς της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (ΜΕΥ) της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου των Αθηνών στο Νοσοκομείο Παίδων «Παν. & Αγλ. Κυριακού» (κυρίες Ειρήνη Σάκου, Αρτεμις Τσίτσικα και Ελένη Τζαβέλα, διευθυντής καθηγητής Δ. Καφετζής), σε συνεργασία με συναδέλφους τους από τη Β' Παιδιατρική Κλινική (κυρίες Βασιλική Παπαευαγγέλου και Μαρίζα Τσολιά). Περιελάμβανε 1.005 εφήβους ηλικίας από 11 ως 19 ετών (μέση ηλικία τα 14 έτη) οι οποίοι επισκέφθηκαν τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας κατά το 2009. 

Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι οι γονείς εξαντλούν πολύ νωρίς τη φροντίδα και την προσοχή τους σε ό,τι αφορά τα εμβόλια των τέκνων τους. Τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης καταγράφονταν στους παιδικούς εμβολιασμούς: σε ό,τι αφορούσε το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας, αλλά και της ηπατίτιδας Β ήταν 96%, σε ό,τι αφορούσε το εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς ήταν 93,1%, ενώ τα ποσοστά κάλυψης με το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας C έφθαναν στο 83,4%. Σχετικά με τη μηνιγγίτιδα C το καλό νέο είναι ότι από το 2006, οπότε το εμβόλιο εισήχθη στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, εμφανίστηκε διπλασιασμός στα ποσοστά εμβολιασμού των παιδιών. Ωστόσο στη μελέτη τονίζεται ότι αυτό το καλό νέο μπορεί σε μερικά χρόνια να γίνει δυσάρεστη πραγματικότητα. Και αυτό διότι η προστασία που προσφέρει μια δόση του εμβολίου είναι περιορισμένη, όπως έδειξε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Vaccine» (Sakou et al, 2009), και μέχρι πρότινος δεν υπήρχε σύσταση για χορήγηση ενισχυτικής δόσης, γεγονός που όπως σημειώνεται «κάνει τους εφήβους ευάλωτους σε αυτήν την καταστρεπτική ασθένεια». Η πρόσφατη σύσταση για την εφαρμογή του τετραδύναμου εμβολίου κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου στην εφηβεία αναμένεται να λύσει το πρόβλημα αυτό. 

Επαναληπτικοί εμβολιασμοί στον αέρα

Τα ποσοστά καταποντίζονταν όμως σε ό,τι αφορούσε τα εμβόλια που πρέπει να γίνονται στην εφηβεία: το ποσοστό κάλυψης των εφήβων με το εμβόλιο για τέτανο - διφθερίτιδα - ακυτταρικό κοκκύτη ήταν μόλις 39,6%. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν ειδικά για τον κοκκύτη ότι η συχνότητα εμφάνισής του τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί στους εφήβους και στους ενηλίκους «μετατρέποντάς τους σε “οχήματα” για μετάδοση της ασθένειας στα βρέφη». 

Τα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης για την ηπατίτιδα Α έφθαναν το 59,1% _ στη μελέτη αναφέρεται ότι είναι απαραίτητη η αύξηση της κάλυψης του εφηβικού πληθυσμού με το συγκεκριμένο εμβόλιο με δεδομένο ότι οι έφηβοι αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για τη νόσο. 

Για την ανεμευλογιά το ποσοστό κάλυψης με το αντίστοιχο εμβόλιο ήταν 13,8% στους εφήβους χωρίς ιστορικό της νόσου, οι οποίοι αποτελούσαν περίπου το 25% του δείγματος (σημειώνεται ότι σύμφωνα με τις συστάσεις των ειδικών έφηβοι που δεν έχουν νοσήσει με ανεμευλογιά πρέπει να εμβολιάζονται με δύο δόσεις του εμβολίου και με μεσοδιάστημα 6-8 εβδομάδων). Οι ειδικοί που βρίσκονται πίσω από τη μελέτη υπογραμμίζουν ότι στα παιδιά που δεν έχουν νοσήσει με ανεμευλογιά, ο μη εμβολιασμός ή έστω ο εμβολιασμός με μια μόνο δόση του εμβολίου τα καθιστά ευάλωτα στην ασθένεια. Με δεδομένο μάλιστα ότι η ανεμευλογιά της εγκύου μπορεί να οδηγήσει σε συγγενή μορφή της νόσου στο νεογνό (με πιθανά επακόλουθα νοητική υστέρηση, προβλήματα όρασης, διαταραχές της ανάπτυξης, μικροκεφαλία), αντιλαμβάνεται κάποιος εύκολα ότι ένα απλό εμβόλιο μπορεί να σώσει από πολύ σύνθετα προβλήματα υγείας. 

Όπως αναφέρει στο «Βήμα» η παιδίατρος και υπεύθυνη της ΜΕΥ κυρία Τσίτσικα 

Μετανάστες, αγρότες και... μορφωμένοι

Μάλιστα η ανησυχητική εικόνα που προκύπτει από τα στοιχεία της μελέτης μπορεί να είναι ακόμη πιο «αιχμηρή» για το μέλλον της υγείας των παιδιών μας και αυτό γιατί κάποιες ομάδες πληθυσμού παρουσίασαν ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού, και συγκεκριμένα τα παιδιά μεταναστών. Επίσης, το ποσοστό εμβολιασμού φάνηκε να είναι μικρότερο στους εφήβους που κατοικούσαν σε μη αστικές περιοχές σε σχέση με αυτά που ήταν κάτοικοι μεγάλων αστικών κέντρων. 

Εντύπωση προκαλεί πάντως το γεγονός ότι στην πλειονότητά τους οι έφηβοι της μελέτης προέρχονταν από οικογένειες στις οποίες οι γονείς (ποσοστό μεγαλύτερο του 60%) είχαν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό, ρωτήσαμε την ερευνήτρια. Εκείνη απάντησε ότι «αρκετές φορές το ανώτερο πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο των γονέων τους κάνει πιο επιφυλακτικούς. Ενημερώνονται από διάφορες πηγές για τους εμβολιασμούς και μπορεί να είναι διστακτικοί στο να κάνουν εμβόλια στα παιδιά τους. Ωστόσο εάν μιλήσουν με τους ειδικούς θα αντιληφθούν ότι μια τέτοια αρνητική αντιμετώπιση αποβαίνει τελικώς εις βάρος των παιδιών». 

Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν κάποιες φορές και έκτακτες συγκυρίες που μετατρέπονται σε τροχοπέδη για τους εμβολιασμούς. Μια τέτοια άκρως πιθανή περίπτωση ήταν η πρόσφατη πανδημία γρίπης. Το όλο θέμα που προέκυψε με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των πανδημικών εμβολίων φαίνεται να έκανε το κοινό να χάσει την εμπιστοσύνη του στους εμβολιασμούς γενικότερα. Πάντως η τάση αυτή φαίνεται να αλλάζει όπως δείχνει η κλινική πράξη, σύμφωνα με την κυρία Τσίτσικα. 

Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν στα συμπεράσματά τους ότι η εμβολιαστική κάλυψη των εφήβων είναι υψίστης σημασίας για ολόκληρο τον πληθυσμό. Για τον λόγο αυτό ζητούν δράση σε κεντρικό επίπεδο με εισαγωγή ηλεκτρονικού πληροφοριακού συστήματος για τους εμβολιασμούς που θα περιλαμβάνει και σύστημα υπενθύμισης. Υπογραμμίζουν επίσης τη σημασία της διαρκούς εκπαίδευσης τόσο των παιδιάτρων όσο και των γονέων. Όσο για τους εφήβους, για να μιλήσουμε στη γλώσσα τους, το μήνυμα των νέων στοιχείων είναι: «Μην τσιμπάς με όσα ακούς. Τσιμπήσου για το καλό σου»… 


ΕΦΗΒΕΣ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ HPV 



Για να μη μετατραπεί το νεανικό σεξ σε εφιάλτη, ο εμβολιασμός για τον ιό HPV θεωρείται απαραίτητος. Δυστυχώς, τα στοιχεία από τα μεγάλα νοσοκομεία της πρωτεύουσας το επιβεβαιώνουν

Πολύ χαμηλά, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, ήταν τα ποσοστά κάλυψης με το σχετικά «φρέσκο» στην Ελλάδα εμβόλιο για τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), ο οποίος αποτελεί τον κύριο «ένοχο» για την εμφάνιση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες. Οι συγγραφείς σημειώνουν μάλιστα ότι η συγκεκριμένη ερευνητική εργασία είναι η πρώτη που καταγράφει στη χώρα μας την εμβολιαστική κάλυψη των εφήβων κοριτσιών για τον HPV. Από τον Ιανουάριο του 2008 η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών έχει συστήσει τον εμβολιασμό όλων των εφήβων κοριτσιών ηλικίας 12-15 ετών για τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (ακόμη και των νεαρών γυναικών ως την ηλικία των 26 ετών σε περίπτωση που δεν έχουν εμβολιαστεί νωρίτερα). Ωστόσο η μελέτη έδειξε ότι μόλις μία στις 10 έφηβες (συγκεκριμένα ποσοστό 11,9%) έχει λάβει το συγκεκριμένο εμβόλιο, το οποίο σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να σώσει πολλές ζωές από έναν άκρως θανατηφόρο καρκίνο. 

Όπως εξηγεί η υπεύθυνη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας στο Νοσοκομείο Παίδων «Παν. & Αγλ. Κυριακού» κυρία Αρτεμις Τσίτσικα, δεν είναι λίγοι οι παιδίατροι που συνιστούν στις έφηβες να καθυστερήσουν τον εμβολιασμό για τον HPV (να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα κυκλοφορούν δύο τέτοια εμβόλια). Ωστόσο υπάρχουν σημαντικοί λόγοι για τους οποίους είναι απαραίτητο ο εμβολιασμός να γίνει στην ώρα του. «Οι λόγοι αυτοί αφορούν τη βέλτιστη αντισωματική απόκριση των μικρότερων εφήβων, τις ηπιότερες παρενέργειες στο σημείο της ένεσης και τη σπανιότερη εμφάνιση πυρετού. Είναι σημαντικό να μη χαθεί η ευκαιρία να γίνει αυτό το εμβόλιο ζωής στα κορίτσια, αφού μετά τα 14 έτη οι έφηβοι σπάνια χρησιμοποιούν υπηρεσίες υγείας, καθώς εστιάζουν στη σχολική επίδοση, στις δραστηριότητες και στο συναρπαστικό ταξίδι της εφηβικής ηλικίας. Την ίδια στιγμή οι γονείς επηρεάζουν όλο και λιγότερο το νεαρό άτομο, καθώς τα χρόνια περνούν είναι συχνά αμήχανοι μπροστά στον καταιγισμό των μεταβολών και συμπεριφορών της εφηβείας και προσπαθώντας τελικά να ισορροπήσουν μπορεί να αμελήσουν θέματα όπως οι εμβολιασμοί» επισημαίνει η ειδικός. Συμπληρώνει ότι το κόστος του μη εμβολιασμού δεν είναι μόνον ατομικό, αλλά επίσης και κοινωνικό και οικονομικό. «Οσον αφορά τους δισταγμούς για το συγκεκριμένο εμβόλιο, τόσο η ασφάλεια όσο και η αποτελεσματικότητά του έχουν ελεγχθεί και πιστοποιηθεί. Μαθηματικά μοντέλα και έγκριτες κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει το όφελος για τον πληθυσμό από τον μαζικό εμβολιασμό»





Τα οφέλη αυτά όμως μάλλον δεν έχουν γίνει αντιληπτά, αν αναλογιστεί κάποιος ότι τα δεδομένα χορήγησης της πρώτης δόσης του εμβολίου σε κορίτσια κυμαίνονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Είναι τυχαίο άραγε ότι τη στιγμή που το 82% των γονέων γνωρίζει τη συσχέτιση μεταξύ του HPV και του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας μόνο δύο στους δέκα έχουν εμβολιάσει την κόρη τους; Και ενώ οι γονείς διστάζουν, πρόσφατη μελέτη της ΜΕΥ έδειξε ότι στην Αττική το 16% του δείγματος σχολικού εφηβικού πληθυσμού έχει ξεκινήσει σεξουαλική δραστηριότητα με μέση ηλικία έναρξης τα 14 έτη, ενώ ένα επιπλέον ποσοστό 19,5% πειραματίζεται σεξουαλικά με τρόπους εκτός της πλήρους διεισδυτικής επαφής με μέση ηλικία τα 13,5 έτη!

Ιδού τώρα και το χειρότερο όλων: παρ' ότι από τους εφήβους αυτής της μελέτης το 85% ανέφερε ότι χρησιμοποιεί προφυλακτικό, μόνο το 30% δήλωσε ότι το χρησιμοποιεί σε κάθε επαφή και καθ' όλη τη διάρκεια της επαφής. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των επικίνδυνων πρακτικών δείχνει άλλη μελέτη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας που διεξήχθη σε συνεργασία με την Α' Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και με τα εργαστήρια Υγιεινής και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου των Αθηνών, Λοιμώξεων του Λαϊκού Νοσοκομείου και Ιολογίας του Νοσοκομείου «Aγιος Σάββας». Οπως προέκυψε από αυτήν, από σεξουαλικώς δραστήριες έφηβες ηλικίας 13,8 ως 19 ετών που προσήλθαν στη Μονάδα, το 54% ήταν θετικό σε κάποιον τύπο του ιού ΗPV, ενώ μία στις τέσσερις ήταν θετική σε τύπο υψηλού κινδύνου για καρκίνο! Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν (κυρίως των μεγάλων, αφού οι μικροί είναι επόμενο να μη συμμορφώνονται εύκολα…)

Διαβάστε λεπτομέρειες για τα απαραίτητα εμβόλια σε pdf




Πηγή: Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"
Διαβάστε περισσότερα...

Γελάστε ελεύθερα κάνει καλό



Θεραπεία μέσα από το χιούμορ.

Παρότι το χιούμορ μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά και ευεργετικά σε πολλούς τομείς, φαίνεται να απουσιάζει από τη ζωή των ανθρώπων και το χαμόγελο να γίνεται όλο και πιο σπάνιο.

Ακόμη όμως και αυτό διδάσκεται! Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος των «κλαμπ γέλιου». Να βοηθήσουν τον κόσμο να μάθει να γελά, να αντιμετωπίζει τη ζωή πιο αισιόδοξα και να βλέπει τη χαρούμενη πλευρά της.

Σύμφωνα με την ψυχολόγο Διαμαντία Δουρούμπα, στα «κλαμπ γέλιου» οι συμμετέχοντες μαθαίνουν αρχικά να γελούν μηχανικά και σταδιακά με κάποιες ειδικές μεθόδους του θεραπευτή-συντονιστή να βλέπουν την αστεία πλευρά ορισμένων προσωπικών τους βιωμάτων.

«Έρευνες έδειξαν ότι η αίσθηση του χιούμορ βοηθά σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Είναι απλό, αν το σκεφτείτε, αντί να θυμώσετε με κάτι μπορείτε να το δείτε από την αστεία του πλευρά και να το διακωμωδήσετε», επισημαίνει η κ Δουρούμπα. «Έτσι, ξεπερνάμε γεγονότα όχι τόσο σημαντικά και άξια να μας χαλάσουν τη διάθεση και να οδηγήσουν είτε σε καβγάδες είτε σε συγκρούσεις», προσθέτει.

Με αφορμή τη συμμετοχή της στο 3ο Διεθνές Συνέδριο Σπουδών για το Χιούμορ, η κ. Δουρούμπα αναφέρεται στο humor Therapy (θεραπεία με χιούμορ) και την επίδρασή του στα άτομα με αναπηρία στους χώρους των πανεπιστημίων.

Σύμφωνα με την ψυχολόγο οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες των φοιτητών μπορούν να αντιμετωπίσουν καλύτερα την αναπηρία τους μέσα από το χιούμορ. Το «εργαλείο» αυτό όμως δεν αφορά μόνο τους ίδιους αλλά και τα άτομα με τα οποία έρχονται σε επικοινωνία.

Για το λόγο αυτό η κ. Δουρούμπα προτείνει τη δημιουργία «κλαμπ γέλιου» και συναντήσεις, όχι μόνο για τους εν λόγω φοιτητές αλλά και για το προσωπικό και τα μέλη ΔΕΠ του πανεπιστημίου. «Για να βοηθήσουμε τα συγκεκριμένα άτομα, χρειάζεται όλοι να έχουμε μάθει να χαμογελάμε και να δείχνουμε ένα πιο χαρούμενο και αισιόδοξο πρόσωπο», εξηγεί.

Επιπλέον, τονίζει ότι το χιούμορ λειτουργεί ως «εργαλείο» επικοινωνίας, μια γέφυρα. «Εκεί, που η επικοινωνία έχει αδυναμίες, όπως σε ένα άτομο με προβλήματα ακοής, το χιούμορ, η καλή διάθεση, το χαμόγελο διευκολύνουν πολύ τα πράγματα», προσθέτει η κ. Δουρούμπα.

Το 3ο Διεθνές Συνέδριο Σπουδών για το Χιούμορ πραγματοποιείται σήμερα και αύριο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Συνδιοργανώνεται υπό την αιγίδα του ΑΠΘ, του Ευρω-Μεσογειακού Δικτύου Πανεπιστημίων, του ευρωπαϊκού Δικτύου για το Χιούμορ, του Ερευνητικού Κέντρου Collodi της Ιταλίας, του Πανεπιστημίου της Μαδέρας και της Societa Dante Alighieri Θεσσαλονίκης.


Διαβάστε περισσότερα...

50 χρόνια πίσω η Ελλάδα µε τη δραχμή

Μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχαναν ένα σηµαντικό κοµµάτι της αγοραστικής τους δύναµης και θα αγόραζαν ακριβότερα προϊόντα και υπηρεσίες.



Εκτίναξη του ήδη υπέρογκου δηµόσιου χρέους, δραµατική υποτίµηση της αγοραστικής δύναµης των ελληνικών νοικοκυριών και του επιπέδου διαβίωσής τους, κατακόρυφη αύξηση των τιµών τωνεµπορευµάτων, άνοδος των επιτοκίων σε εφιαλτικά επίπεδα που επικρατούσαν στο παρελθόν και ουσιαστικά απαγόρευαν τον δανεισµό και φτώχεια.

Αυτές είναι σε γενικές γραµµές οι επιπτώσεις που θα προκαλούσε η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχµή – σενάριο που δεν προβλέπεται σε επίπεδο θεσµών Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά διακινείται από κύκλους εντός και εκτός Ελλάδας όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό. Η Ελλάδα µαζί µε τη δραχµή θα επέστρεφε 50 χρόνια πίσω θυµίζοντας άλλες εποχές χωρίς να υπολογίζεται ένα ντόµινο άλλων δυσµενών εξελίξεων που θα προκαλούνταν στο τραπεζικό σύστηµα και θα καταδίκαζαν τη χώρα σε υπανάπτυξη. Μια χώρα αποκλεισµένη από τις διεθνείς αγορές χρήµατος και τους ευρωπαϊκούς θεσµούς – που σήµερα παρά την κρίση εξακολουθεί ναχρηµατοδοτείται έστω και µέσω τουµηχανισµού διεθνούς βοήθειας – θα ήταν η εικόνα της Ελλάδας. Ακόµη και το επιχείρηµατης βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας που προβάλλεται από τους κύκλους αυτούς δεν ευσταθεί για το ελληνικό µοντέλο, αφού σε µεγάλο βαθµό η βιοµηχανικήπαραγωγήστηρίζεται σε πρώτες ύλες που εισάγονται (άρα θα ήταν ακριβότερες) και µόνο το φθηνό εργατικό δυναµικό δεν αρκεί για την ανάπτυξη. Οφέλη θα υπήρχαν στοντουρισµό, όµως σε µια χώρα που θα θύµιζε έναν πολύ φθηνό προορισµό και όχι µία χώρα ευρωπαϊκού επιπέδου.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ. Σε κάθε περίπτωση το ερώτηµα στο οποίο πρέπει αµέσως να δοθεί απάντηση είναι το εξής: την επόµενη µέρα της εξόδου από το ευρώ, της υποτίµησης τηςδραχµής και της παύσης πληρωµής (ολικής ή µερικής) του δηµόσιου εξωτερικού χρέους, πώς θα χρηµατοδοτούνταν το σηµερινό επίπεδο διαβίωσης (µισθοί, συντάξεις κ.λπ.) και η ελληνική αγορά (δανεισµός κ.λπ.) όταν είναι γνωστό ότι σε µεγάλο βαθµό σήµερα λόγω των υψηλών ελλειµµάτων του ∆ηµοσίου η κάλυψη των µισθολογικών δαπανών γίνεται µε δανεισµό από το εξωτερικό, ενώ η χρηµατοδότηση των επιχειρήσεων προέρχεται από τις τράπεζες που έχουν πρόσβαση στις διεθνείς χρηµαταγορές. 



ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ. Η επιστροφή στη δραχµή µε ταυτόχρονη υποτίµηση του νοµίσµατος (ας υποθέσουµε κατά 50%) θα σηµαίνει ότι για την αγορά προϊόντος αξίας 1 ευρώ οι Έλληνες θα πρέπει ναπληρώνουν 511,125 δραχµέςαντί για 340,75 δραχµές που είναι η κλειδωµένη ισοτιµία µε την οποία η χώρα µπήκε στο ευρώ το 2001. Πιο απλά θα αγοράζουν ακριβότερα το ευρώ κι έτσι όλα τα προϊόντα που αποτιµώνται σε αυτό.

Επιστροφή στη δραχµή σηµαίνει µεγάλη αύξηση των τιµών µέσα σε µια νύχτα και αυτό γιατί η Eλλάδα εισάγει το µεγαλύτερο µέρος όσων καταναλώνει, τόσο καταναλωτικά προϊόντα (τροφή,ρούχα, ηλεκτρικές - ηλεκτρονικές συσκευές, αυτοκίνητα κ.ά.) όσο και πρώτες ύλες και µηχανολογικό εξοπλισµό για την εγχώρια παραγωγή. Άρα, οι αρνητικές επιδράσεις θα επηρέαζαν όλο το φάσµα της παραγωγής. 



ΕΞΑΡΤΗΣΗ. Σύµφωνα µε εκπροσώπους της αγοράς η λειτουργία της ελληνικής οικονοµίας είναι εξαρτηµένη κατά70% από εισαγωγές. Η επιστροφή στη δραχµή θα έκανε για τους έλληνες εισαγωγείς ακριβότερες τις συναλλαγές καθώς όλες θα γίνονταν σε ένα άλλο νόµισµα ισχυρότερο τηςδραχµής µε ισοτιµίες που καθηµερινά θα αλλάζουν, µε ακριβότερο τραπεζικό δανεισµό για τους ίδιους .

Αυτόµατες θα ήταν και οι αυξήσεις στο λιανεµπόριο, τόσο για τα εισαγόµενα είδη όσο και για τα ελληνικά, που σε µεγάλο βαθµό χρησιµοποιούν εισαγόµενες πρώτες ύλες. Το αποτέλεσµα στο εισόδηµα µισθωτών και συνταξιούχων θα ήταν ότι θα έχαναν ένα σηµαντικό κοµµάτι της αγοραστικής τους δύναµης καθώςµε ίδιαχρήµατα στην τσέπη, προ επιστροφής στη δραχµή και υποτίµησης, θα ήταναναγκασµένοι να αγοράζουν ακριβότερα προϊόντα και υπηρεσίες.

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Οι συνέπειες θα ήταν ολέθριες και στον τραπεζικό τοµέα. Η κεφαλαιακή δοµή των εγχώριων τραπεζών θα αντιµετώπιζε προβλήµατα, θα υπήρχαν σηµαντικές εκροές καταθέσεων, κατακόρυφη αύξηση των επισφαλειών από αδυναµία καταναλωτών να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, εσωστρέφεια και καµία αξιοπιστία στις διεθνείς αγορές χρήµατος.

Επιπλέον η κατάσταση αυτή θα οδηγούσε σεπαύση τωνχρηµατοδοτήσεων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά, και ραγδαία αύξηση των επιτοκίων.


Αύξηση των τιµών µέσα σε µια νύχτα, αφού εισάγουµε το µεγαλύτερο µέρος όσων καταναλώνουµε
Ο εφιάλτης

Τρισέλιδο αφιέρωµα στο «φάντασµα της δραχµής» φιλοξενεί η ιταλική εφηµερίδα «Λα Ρεπούµπλικα».

«Εχει περισσότερα από 3.000 χρόνια ζωής. Βγήκε στη σύνταξη πριν από εννέα χρόνια. Όλοι πίστευαν ότι δεν θα άκουγαν ξανά γι’ αυτήν. Κι όµως, το φάντασµα της δραχµής, του πιο παλιού νοµίσµατος της Ευρώπης, προβάλλει από το παρελθόν», σηµειώνει η ιταλική εφηµερίδα. «Η τελευταία Κασσάνδρα ξεπρόβαλε από τις Βρυξέλλες.

Έχει ελληνικό διαβατήριο, µακρύ πρόσωπο και το ωραίο χαµόγελο της Μαρίας ∆αµανάκη», αναφέρεται στο δηµοσίευµα σχετικά µε τη δήλωση-έκκληση της ελληνίδας επιτρόπου για την αλιεία, η οποία έπεσε σαν βόµβα στην Αθήνα.


Τα χαµηλά επιτόκια θα αποτελούν παρελθόν


«Εµφραγµα» στις καταθέσεις και εφιαλτικά επιτόκια στα δάνεια φέρνει η επιστροφή στη δραχµή. Στο κοµµάτι των καταθέσεων, όλα θα εξαρτηθούν από τον τρόπο µε τον οποίο θα γίνει η µετάβαση. αν προηγηθεί στάση πληρωµών και χρεοκοπία τραπεζών, κανείς δεν µπορεί να προβλέψει τι θα γίνει µε τα χρήµατα που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασµούς. ακόµη όµως και στην περίπτωση συντεταγµένης µετάβασης είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει µια αρχική περίοδος «εµφράγµατος» στις συναλλαγές. Όσο για τα δάνεια, µπορεί το κεφάλαιο να µετατραπεί από ευρώ σε δραχµές, τα χαµηλά επιτόκια όµως στα οποία έχουµε συνηθίσει θα αποτελέσουν παρελθόν. ∆εν αποκλείεται τα επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια να εκτιναχθούν στο 20% και στα καταναλωτικά πάνω από το 25%, τινάζοντας στον αέρα τον προϋπολογισµό των δανειοληπτών.





Πηγή: Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"
Διαβάστε περισσότερα...

Κληρωτοί στη Βουλή!!!

Μια ομάδα ερευνητών παρουσιάζει ένα μαθηματικό μοντέλο για την εκλογή των βουλευτών


Τι θα λέγατε αν στην επόμενη Βουλή των Ελλήνων ένα μέρος των βουλευτών ήταν κληρωτοί; Σας φαίνεται περίεργο; Ιταλοί ερευνητές πάντως, οι οποίοι ανέπτυξαν ένα μαθηματικό μοντέλο που επιτρέπει την πρόβλεψη της αποτελεσματικότητας του βουλευτικού σώματος με βάση τα ποσοστά βουλευτών που προέρχονται από κόμματα και ανεξάρτητων κληρωτών βουλευτών, υποστηρίζουν ότι η εισαγωγή τυχαίου ανεξάρτητου αίματος θα αύξανε κατακόρυφα την αποτελεσματικότητα του κοινοβουλευτικού έργου. Τι εννοούν με τον όρο «αποτελεσματικότητα»; Ότι οι αποφάσεις θα ήταν προς το καλό του κοινωνικού συνόλου (κατ' αντιδιαστολή με το προσωπικό όφελος των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας). Με δεδομένο ότι στη διάρκεια των 37 τελευταίων χρόνων οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας απέτυχαν να αποτρέψουν τη χρεοκοπία της χώρας (για να μην πούμε συνέβαλαν σε αυτή), η διαίσθησή μας λέει ότι οι ιταλοί επιστήμονες μπορεί και να έχουν δίκιο. Στο κάτω-κάτω, πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν είχαμε υιοθετήσει το μοντέλο που προτείνουν; Το ΒΗΜΑScience συνομίλησε μαζί τους για να μάθει περισσότερα...

Όπως ο Περικλής... 
Οι ιταλοί ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κατάνια δημοσίευσαν τη μελέτη τους στον διαδικτυακό τόπο του Πανεπιστημίου Κορνέλ arXiv. org. Το άρθρο τους (arXiv: 1103.1224) αρχίζει θυμίζοντάς μας ότι «Στην αρχαία Ελλάδα, στο λίκνο της δημοκρατίας, κυβερνητικά σώματα επιλέγονταν εν πολλοίς με κλήρωση». Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η άμεση δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων με τη σημερινή πραγματικότητα; Οι καθηγητές Αστροφυσικής Alessandro Pluchino και Αndrea Rapisarda καθώς και οι συνεργάτες τους Cesare Garofalo S. Spagano και M. Caserta καθηγητές Οικονομικών και Πολιτικής Οικονομίας που υπογράφουν το άρθρο, εκτιμούν ότι έστω και αν η άμεση δημοκρατία δεν είναι εφικτή στις ημέρες μας, η σοφία της εισαγωγής του τυχαίου στον κοινοβουλευτισμό είναι διαχρονική.

Για τη μοντελοποίηση της ιδέας τους οι ιταλοί επιστήμονες εμπνεύστηκαν από τον ιστορικό της Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και συμπατριώτη τους Carlo Maria Cipolla (1922-2000). Στη διάσημη χιουμοριστική μονογραφία του «The basic laws of human stupidity» (οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας) ο Cipolla χωρίζει τους ανθρώπους σε τέσσερις κατηγορίες οι οποίες προκύπτουν από τη θέση (διασπορά) τους σε έναν καρτεσιανό άξονα συντεταγμένων. Έτσι, με τον άξονα των χ να αντιπροσωπεύει το προσωπικό όφελος και τον άξονα των ψ το κοινό όφελος, τα άτομα που εμπίπτουν στο πάνω δεξιά τεταρτημόριο (δικό τους όφελος και κοινό όφελος) είναι τα έξυπνα άτομα, τα άτομα που εμπίπτουν στο πάνω αριστερά τεταρτημόριο (δικό τους κακό, κοινή ωφέλεια) είναι τα αφελή άτομα, τα άτομα που εμπίπτουν στο κάτω δεξιά τεταρτημόριο (δικό τους καλό, κοινό κακό) είναι οι ληστές και, τέλος, εκείνα που εμπίπτουν στο κάτω αριστερό τεταρτημόριο είναι οι ηλίθιοι (κακό δικό τους και του κοινού). Βάσει αυτής της κατηγοριοποίησης ο Cipolla δίνει τον ορισμό του ηλίθιου: «ένα άτομο είναι ηλίθιο αν μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε ένα άλλο άτομο ή ομάδα ατόμων χωρίς να έχει κανένα προσωπικό όφελος ή ακόμη χειρότερα, να προκαλέσει και δική του βλάβη κατά τη διαδικασία». 

Η κληρωτίς ή κληρωτήριον των αρχαίων ελλήνων. Το φράγμα σώζεται στο Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς


Προσωπικά κίνητρα και κοινό καλό 

Οι ιταλοί ερευνητές θεωρούν ότι το διάγραμμα του Cipolla μπορεί να έχει εφαρμογή σε ένα κοινοβούλιο όπου οι βουλευτές, ως είθισται, αναμένεται να προτείνουν σχέδια νόμου και να ψηφίζουν. Με δεδομένο ότι η ψήφος των βουλευτών μπορεί να καθορίζεται τόσο από την επιθυμία τους να προσφέρουν στο κοινό καλό όσο και από προσωπικά κίνητρα (όπως η επιθυμία επανεκλογής ή άλλα προσωπικά οφέλη) οι άξονες των χ και ψ αντιπροσωπεύουν και εδώ το κοινό όφελος (άξονας των Χ) προς το προσωπικό όφελος (άξονας των Ψ).
Για το μοντέλο τους, οι ιταλοί επιστήμονες αποδέχονται την ύπαρξη ενός κοινοβουλίου με 500 αντιπροσώπους οι οποίοι ανήκουν σε δύο κόμματα ή συμμαχίες και εξετάζουν την αποτελεσματικότητα αυτού του κοινοβουλίου με βάση το κοινωνικό όφελος όπως αυτό προκύπτει από τα σχέδια νόμου που ψηφίζονται και γίνονται αποδεκτά. Όπως δήλωσε ο Α. Pluchino μιλώντας στο BHMAScience «προφανώς δεν είχαμε κανέναν στόχο να χαρακτηρίσουμε τα κόμματα ηλίθια ή έξυπνα, μόνο να μετρήσουμε το κοινωνικό όφελος με βάση τις ενέργειές τους. Επίσης, αποδεχθήκαμε πως κανένας δεν φέρεται πάντοτε με τον ίδιο τρόπο. Έτσι, η κάθε κουκίδα στο διάγραμμά μας, η οποία αντιπροσωπεύει έναν βουλευτή, αποτελεί τον μέσο όρο των επιλογών του». 

Στο διάγραμμα του Pluchino και των συνεργατών του οι βουλευτές απεικονίζονται ως κουκίδες και τα κόμματα ως κύκλοι. Σημαντικό στοιχείο αποτελεί η ακτίνα του κύκλου, η οποία αντιπροσωπεύει την ανοχή του κόμματος. Με άλλα λόγια, όσο πιο δημοκρατικό είναι ένα κόμμα τόσο πιο μεγάλη είναι η ακτίνα του κύκλου και τόσο περισσότερες δυνατότητες επιλογών έχουν οι βουλευτές του. Επίσης, οι ιταλοί ερευνητές αποδέχονται ότι όσο μεγαλύτερη είναι η κομματική πειθαρχία τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να περάσουν αντικοινωνικά μέτρα καθώς η ψήφος δεν θα ήταν κατά συνείδηση αλλά βάσει κομματικής γραμμής. Σύμφωνα με τον ιταλό επιστήμονα «στόχος της μελέτης μας ήταν να υπολογίσουμε τον αριθμό των τυχαίων ανεξάρτητων κληρωτών βουλευτών που θα χρειαζόταν για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του κοινοβουλίου. Οι βουλευτές αυτοί αντιπροσωπεύονται από τις ελεύθερες (εκτός κύκλου) κουκίδες». 

Καθοριστική η διαφορά των δύο κομμάτων 
Η προσομοίωση του μοντέλου για τρία διαφορετικά κοινοβούλια όπου η αντιπροσώπευση των δύο κομμάτων ήταν: 51%-49%, 60%-40% και 80%-20%, οδήγησε την ιταλική ερευνητική ομάδα στο συμπέρασμα ότι «αν τα δύο αντίπαλα κόμματα έχουν παρόμοια δύναμη, ακόμη και ένας μικρός αριθμός των ανεξάρτητων βουλευτών είναι ικανός να αυξήσει την αποτελεσματικότητα. Αντίθετα, όταν ένα κόμμα έχει σημαντικά μεγαλύτερη δύναμη από το άλλο, ο αριθμός των τυχαίων ανεξάρτητων βουλευτών πρέπει να είναι πολύ αυξημένος». 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσομοίωση του μοντέλου για δύο κόμματα χωρίς κανέναν ανεξάρτητο βουλευτή έδωσε τη μικρότερη αποτελεσματικότητα στο κοινοβούλιο, ενώ η προσομοίωση για 500 ανεξάρτητους βουλευτές κατέδειξε ότι ο αριθμός των σχεδίων νόμου που θα γινόταν αποδεκτός θα ήταν τόσο μικρός ώστε δεν θα μπορούσε να ασκηθεί κοινοβουλευτικό έργο. Με άλλα λόγια, το ιδανικό κοινοβούλιο, κατά Pluchino και συνεργάτες, θα πρέπει να περιέχει έναν αριθμό τυχαίων ανεξάρτητων βουλευτών ο οποίος θα καθορίζεται από τη σχετική δύναμη των δύο κομμάτων.

Να μην οφείλουν τίποτε σε κανέναν... 

Πόσο τυχαίοι όμως θα ήταν οι κληρωτοί βουλευτές; «Στην κληρωτίδα θα έμπαινε όποιος εξεδήλωνε την επιθυμία και με εξαίρεση το καθαρό ποινικό μητρώο δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να υπάρχει άλλη προϋπόθεση» μας είπε ο Pluchino και προσέθεσε: «Στην πράξη θα συνέβαινε ό,τι συμβαίνει με την κλήρωση ενόρκων. Οι κληρωτοί βουλευτές θα μπορούσαν να είναι κάθε ηλικίας, φύλου, οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου. Να είναι πραγματικά ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της κοινωνίας». 
Στη συζήτηση του άρθρου, οι ερευνητές αναλύουν τα πλεονεκτήματα των κληρωτών βουλευτών οι οποίοι «δεν οφείλουν τίποτε σε κανέναν και έτσι δεν έχουν παρά να είναι πιστοί μόνο στη συνείδησή τους και σε κανένα κόμμα. Επίσης δεν έχουν να ενδιαφερθούν για την επανεκλογή τους. Επιπροσθέτως, η κλήρωση είναι μια διαδικασία η οποία μπορεί να περιφρουρηθεί ευκολότερα από τις εκλογές. Είναι εύκολο να εξασφαλιστεί μια απολύτως δίκαιη διαδικασία κλήρωσης. Αντίθετα, η εκλογική διαδικασία μπορεί να μεθοδευτεί με χρήματα ή άλλα μέσα». 

Ποιά πρόταση για την Ελλάδα; 

Με δεδομένο ότι το μοντέλο των ιταλών επιστημόνων προέβλεπε την ύπαρξη δύο μεγάλων κομμάτων ενώ στη χώρα μας αυτή τη στιγμή υπάρχουν πέντε κόμματα, δεν μπορούσαμε παρά να αναρωτηθούμε αν η ύπαρξη περισσότερων κομμάτων δεν λειτουργούσε με αντίστοιχο τρόπο, αν δηλαδή οι βουλευτές των μικρότερων κομμάτων δεν έπαιζαν τον ρόλο των ανεξάρτητων βουλευτών του μοντέλου. «Αποτελεί άμεσο στόχο μας η μοντελοποίηση ενός κοινοβουλίου με περισσότερα κόμματα. Είναι δύσκολο χωρίς να το κάνουμε αυτό να απαντήσουμε με βεβαιότητα στο ερώτημά σας. Αντιλαμβάνομαι βεβαίως τον συλλογισμό σας. Δεν θα πρέπει πάντως να ξεχνάτε ότι η κομματική πειθαρχία θα ήταν ο περιοριστικός παράγοντας σε αυτή την περίπτωση» επεσήμανε ο Pluchino και μας παρέπεμψε στη συζήτηση του άρθρου όπου σημειώνονται οι παθογένειες των εκλογικών συστημάτων: «Το αναγκαίο της ύπαρξης ηγεσίας, η τάση όλων των κοινωνικών ομάδων να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους και η παθητικότητα του εκλεκτορικού σώματος είναι μόνο μερικοί από τους πολλούς λόγους που οδηγούν στον εκφυλισμό των δημοκρατικών κομμάτων. Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία αυτή η διαδικασία έχει σχεδόν θεσμοθετηθεί. Οι κομματικές ελίτ δρουν με σκοπό την εξυπηρέτηση του κόμματος και του εαυτού τους, συχνά σε βάρος του κοινού συμφέροντος. Αν κάποιοι βουλευτές ψηφίσουν εναντίον της κομματικής γραμμής πιθανότατα εξοστρακίζονται και δεν συμμετέχουν στην επόμενη εκλογική διαδικασία. Φυσικά δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι ελεύθερες εκλογές δεν συγκρίνονται με τα ολιγαρχικά καθεστώτα, αλλά τα σημερινά εκλογικά συστήματα τείνουν να δημιουργούν μια δημοκρατική αριστοκρατία, όπου οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι είναι ανώτεροι του εκλογικού σώματος». 

Για μας που έχουμε γαλουχηθεί με την ιδέα ότι η δημοκρατία είναι ταυτόσημη των εκλογών, ίσως τα συμπεράσματα των ιταλών επιστημόνων να ακούγονται εξωπραγματικά. Από την άλλη όμως, δεν μπορεί κανείς να μη σκεφθεί ότι ορισμένα πράγματα από αυτά που υποστηρίζουν φαίνονται να περιγράφουν την ελληνική πραγματικότητα και πως ένα κοινοβούλιο με εκλεγμένους και κληρωτούς βουλευτές μπορεί όντως να ήταν αποτελεσματικότερο (θυμίζουμε ότι η αποτελεσματικότητα μετράται με βάση τους νόμους που ψηφίζονται και είναι προς το κοινό όφελος). Θα ψηφίζονταν άραγε από ένα μεικτό κοινοβούλιο νόμοι που εξασφαλίζουν ψηλότερες συντάξεις και αποδοχές στους βουλευτές; Θα περνούσε ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ο οποίος οδηγεί στη συντομότατη παραγραφή αδικημάτων υπουργών; Θα δεχόταν το βουλευτικό σώμα να ψηφίζει προϋπολογισμούς στη διαμόρφωση των οποίων δεν είχε καμιά συμμετοχή και, ακόμη περισσότερο, κανέναν έλεγχο; Θα είχε συρρικνωθεί ο βουλευτικός ρόλος σε νομοθετικό ιμάντα έγκρισης νομοσχεδίων που φέρνουν στη Βουλή οι υπουργοί; Κάνουμε λάθος, ή είναι όντως ελάχιστα τα παραδείγματα βελτιστοποίησης νομοσχεδίων (σε επιμέρους λεπτομέρειες) που υπήρξε απόρροια συντεταγμένης προσπάθειας βουλευτών; Μήπως τελικά οι κληρωτοί είναι μια λύση;

Μην μπείτε στη λογική να θεωρήσετε όποιον επιθυμεί το κοινό καλό «ηλίθιο»... Στον καρτεσιανό πίνακα των ιταλών ερευνητών ο άξονας των χ αντιπροσωπεύει το προσωπικό όφελος και ο άξονας ψ το κοινό όφελος. Οι κύκλοι αναπαριστούν κόμματα, ενώ η ακτίνα του κύκλου την ανοχή των κομμάτων. Τέλος, οι ελεύθερες (εκτός κύκλου) κουκίδες αναπαριστούν τους κληρωτούς βουλευτές. 



ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ;  

Τρεις από τους πέντε ερευνητές που υπογράφουν το άρθρο για την εισαγωγή κληρωτών βουλευτών στο κοινοβούλιο, οι Alessandro Pluchino, Andrea Rapisarda και Cesare Garofalo, πραγματοποίησαν στο παρελθόν μια άλλη αντίστοιχη μελέτη. Αυτή αφορούσε μεγάλες επιχειρήσεις και στόχος της ήταν να εισαγάγει την παράμετρο τύχη στο σύστημα προαγωγών των στελεχών και να μετρήσει και πάλι την αποτελεσματικότητά της. Σύμφωνα με το άρθρο του (ArXiv: 0907.0455v3), η μελέτη ήταν εμπνευσμένη από τη ρήση του καναδού ψυχολόγουLaurence J. Peter«Κάθε νέο μέλος μιας ιεραρχικής οργάνωσης ανεβαίνει την ιεραρχία ώσπου να αγγίξει το μεγαλύτερο επίπεδο της... ανικανότητάς του». Οι τρεις ερευνητές κάνοντας χρήση μαθηματικών μοντέλων απέδειξαν ότι η προαναφερθείσα ρήση, η οποία είναι γνωστή ως «Peter principle» («αρχή του Πίτερ»), επιβεβαιώνεται στην πράξη. Επιπροσθέτως, βασιζόμενοι στη θεωρία των παιγνίων κατέδειξαν ότι οι τυχαίες προαγωγές ήταν το καλύτερο αντίδοτο ενάντια στην «αρχή του Πίτερ». Για την εργασία τους αυτή βραβεύτηκαν με το εναλλακτικό Νομπέλ, το Ig Νομπέλ, που δίνεται κάθε χρόνο «για έρευνες που πρώτα μας κάνουν να γελούμε και μετά να σκεφτόμαστε».

Πατήστε εδώ για να «τρέξετε» το μοντέλο των ιταλών ερευνητών για το κοινοβούλιο στην ιστοσελίδα


Πηγή: Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"

Διαβάστε περισσότερα...

Campeones... Campeones... Campeones...


Όχι... όχι μην βιαστείτε να το κρίνετε. Δεν θέλω να αναφερθώ απλά στον θρίαμβο της "διαστημικής" κατά κάποιους Μπαρτσελόνας. Σπάνια μεν γράφω εδώ κάτι δικό μου, κάποιο δικό μου κείμενο (αλλά το κάνω που και που), αλλά σήμερα έχω λόγο σοβαρό. Δεν ξέρω γιατί αλλά χτες βρήκα δεκάδες σημάδια, αφορμές και αιτίες να γράψω όσα θα διαβάσετε παρακάτω. Άκουγα, εκεί κοντά στο τέλος του αγώνα, αυτό το σύνθημα (που βρίσκεται και στον τίτλο), "Campeones... campeones..." και ένα αίσθημα παράξενο με διακάτεχε εκείνη την ώρα με το "Πρωταθλητές... Πρωταθλητές" που φώναζαν στα ισπανικά... Μπορεί να μην μιλήσω απόλυτα για αυτούς τους πρωταθλητές, αλλά θα γράψω για έναν από τους χιλιάδες γνωστούς ή άγνωστους "πρωταθλητές της ζωής". 

"Πρωταθλητές της ζωής", έχουμε συνηθίσει οι περισσότεροι να λέμε, τους ανθρώπους που μάχονται ή ακόμα καλύτερα κατάφεραν να κερδίσουν μια ασθένεια (βαριάς μορφής ως συνήθως) που τους βασανίζει ή τους βασάνιζε. Όταν το πρόβλημα σου χτυπά την πόρτα είτε είσαι γνωστός είτε άγνωστος (είτε διάσημος είτε άσημος που λέμε), είτε πλούσιος είτε φτωχός, είτε τέλος μορφωμένος είτε και αμόρφωτος είναι το ίδιο. Το πρόβλημα υγείας παραμένει πρόβλημα και η λύση, είτε απλή είτε δύσκολη, είναι ένα βουνό για τον καθένα που για να το ανέβει και μετά να το κατέβει υγιής χρειάζεται μεγάλο σθένος και κουράγιο όπως επίσης και τεράστια ψυχικά αποθέματα δύναμης. Χρειάζεται εκείνον τον καιρό, ο ασθενής που μάχεται με την ασθένεια, και τους δικούς του ανθρώπους δίπλα του. 

Στεμμένος από καιρό ως "Πρωταθλητής της ζωής" είναι και ένας από τους παίχτες της ομάδας που νίκησε στον χθεσινό αγώνα και πήραν τον τίτλο του Champions League (της μεγαλύτερης διασυλλογικής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στον κόσμο) . Το όνομά του; Éric Abidal (με πλήρες όνομα Éric Sylvain Abidal). Οι περισσότεροι ίσως δεν γνωρίζουν το σοβαρό πρόβλημα υγείας που εμφάνισε ο άτυχος Ερίκ, κατά την διάρκεια αυτής της αγωνιστικής περιόδου. Στα μέσα του Μαρτίου του 2011 ανακοινώθηκε πως ευρέθηκε, ύστερα από κάποιους πόνους ένιωσε και αφού υποβλήθηκε σε σειρά εξετάσεων, όγκος στο συκώτι. Το νέο έπεσε σαν κεραυνός σε όλο τον κόσμο και προκάλεσε σοκ σε χιλιάδες φιλάθλους και συγκίνηση για το πρόβλημα υγείας που είχε εμφανιστεί σε αυτόν τον άνθρωπο. Ευτυχώς ο 31χρονος οδηγήθηκε στο χειρουργείο την Παρασκευή (18/03), ενώ η εγχείρηση θα πραγματοποιήθηκε στην Barnaclínic Grup Hospital Clínic de Barcelona από τον γιατρό Γιόσεπ Φουστέρ Ομπρεγόν (σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε ο καταλανικός σύλλογος την Τρίτη (15/03)). 
Οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα είχαν αποφάσισει να μην δώσουν περισσότερες λεπτομέρειες, ενώ ζήτησαν μέσω της ανακοίνωσής τους να υπάρξει σεβασμός για την ιδιωτική ζωή του παίκτη. Οι δικοί του, ολόκληρη η ομάδα, αλλά και πλήθος κόσμου στάθηκαν δίπλα του.

Τελικά ο Ερίκ στάθηκε πολύ τυχερός. Η επέμβαση ήταν επιτυχής και κατάφερε να γυρίσει στα γήπεδα πολύ συντομότερα από όσο ακόμα και ο ίδιος περίμενε, όταν του ανακοίνωναν το πρόβλημα που είχε. Χτες το βράδυ μετά από επιλογή του ίδιου του του προπονητή (Πέπε Γκουαρντιόλα) έπαιξε σε αυτόν τον κρίσιμο τελικό όχι απλά ως αλλαγή, αλλά σε ολόκληρο τον αγώνα. Όποιος είδε τον αγώνα είδε έναν παίχτη να τρέχει πάνω κάτω μανιωδώς, έχοντας εξαίρετη φόρμα, σαν να μην είχε ποτέ του πρόβλημα υγείας. Ήταν σαν να είχε φτερά χτες το βράδυ. 






Ο Ερίκ ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα που σήκωσε το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από την νίκη επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Λονδίνο και όχι κάποιος από τους αρχηγούς της ομάδας όπως συνηθίζεται. Μπορεί να εξέπληξε πολύ κόσμο, αλλά για τους συμπαίκτες τους και ολόκληρη την ομάδα ήταν το δικό τους δώρο αποθεραπείας στον Ερίκ. Ένα επιπλέον βραβείο σε έναν "πρωταθλητή της ζωής". 



Σε δηλώσεις του μετά από τους πανηγυρισμούς ήταν συναισθηματικά φορτισμένος από την τιμή που του έκαναν οι συμπαίκτες του, ενώ θυμήθηκε τα προφητικά λόγια του Πεπ Γκουαρντιόλα όταν πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και την εγχείρηση που υποβλήθηκε για την αφαίρεση όγκου…

«Δεν υπάρχουν λόγια να εξηγήσω και να περιγράψω τι αισθάνθηκα. Θέλω να ευχαριστήσω τον προπονητή μου, τον Πουγιόλ, τον Τσάβι και όλους στην ομάδα», τόνισε και συνέχισε:
«Όταν έφυγα από την κλινική –περίπου πριν από δύο μήνες- ο προπονητής θυμάμαι μου είπε με νόημα να περιμένω την 28η Μαϊου στον τελικό. Δεν ξέρω εάν ήταν θέλημα Θεού, αλλά εγώ έτσι νιώθω»…


Campeones... λοιπόν και με το παραπάνω, γιατί έβαλαν πάνω από την δόξα τον άνθρωπο.
Campeones... της ζωής που παλεύουν και πάλευαν υπήρχαν και θα υπάρχουν... και θα πω κλείνοντας...
Campeones... ας βγουν και ας βγαίνουν πάντα όλοι τους στην μάχη με την όποια ασθένεια έχουν. 
Campeones... Campeones... Campeones...



Νότης
Διαβάστε περισσότερα...

Διατροφική ασπίδα μας «δανείζουν» τα φυτά

ΒΙΒΛΙΑ



ΑΘ. ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ 
Φυτοχημικές ουσίες της
διατροφής με αντιοξειδωτικές
και αντικαρκινικές ιδιότητες 

Εκδόσεις Βήτα 2011,
σελ. 170, τιμή 25 ευρώ

Είσαι σε ένα κατάστημα με προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας και βρίσκεσαι κάποια στιγμή μπροστά στο κλασικό πια και απαραίτητο, όπως φαίνεται, ράφι με τα αμέτρητα χάπια. Αρχίζεις να «σαρώνεις» με το μάτι τα κλεισμένα σε σκοτεινόχρωμα μπουκαλάκια χάπια με τις αινιγματικές ονομασίες απέξω και αν δεν είσαι καλά μελετημένος χάνεσαι. Επιπλέον έχει ενταθεί γύρω σου η αναφορά στις αντιοξειδωτικές ουσίες και σε ουσίες με αντικαρκινικές ιδιότητες. Υπάρχουν επίσης πράγματα που επειδή τα έχουμε ακούσει πολλές φορές νομίζουμε ότι τα ξέρουμε κιόλας. Όταν όμως κάποιος επιμείνει να θέλει από εμάς μια πιο λεπτομερή εξήγηση, αρχίζουμε και κολλάμε.
Ρωτούν για παράδειγμα τα παιδιά για τον μηχανισμό της φωτοσύνθεσης και παίρνουν μια πολύ απλουστευμένη εξήγηση για τα φυτά που παίρνουν το διοξείδιο και δίνουν πίσω οξυγόνο. Μετά ρωτούν, πολύ φυσιολογικά, «αν εξαφανιστούν όλα τα δέντρα και τα φυτά θα πάψουμε κι εμείς να έχουμε οξυγόνο;» και σε πολλές περιπτώσεις παίρνουν τη λάθος απάντηση, ότι «ναι, αυτό θα συμβεί».

Χρειαζόμαστε λοιπόν κάποιες πηγές πληροφόρησης για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους στο δικό μας μυαλό πρώτα. Για παράδειγμα, για τις περίφημες αντιοξειδωτικές ουσίες που υπάρχουν άφθονες στα λαχανικά και στα φρούτα είναι χρήσιμο να ξέρουμε πρώτα το γιατί αυτές βρίσκονται εκεί. Να ξέρουμε δηλαδή ότι τα φυτά φτιάχνουν ενώσεις με αντιοξειδωτική δράση για να αντιμετωπίσουν τους δικούς τους εχθρούς, που είναι και πολυάριθμοι. Επίσης τα φυτά είναι μικρά, σιωπηλά αλλά και πολύ αποτελεσματικά εργοστάσια παραγωγής βιταμινών και πολυφαινολών για το δικό τους καλό. Από αυτή την παραγωγή επωφελούμαστε κι εμείς. Και δεν είναι υπερβολή να λυπούμαστε για κάθε καρπό-μικρό εργοστάσιο υγιεινών ουσιών που πηγαίνει αναξιοποίητος και θάβεται αντί να καταναλωθεί ή να αφεθεί να δώσει ένα νέο φυτό. Στο βιβλίο του κ. Αθ. Βαλαβανίδη, καθηγητή στο Τμήμα Χημείας, Τομέας ΙΙ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπεύθυνου για το εργαστήριο Οργανικής Χημείας, γίνεται μια πολύ καλή προσπάθεια να επισημανθεί και να εξηγηθεί ο προστατευτικός ρόλος των διαφόρων ουσιών ως προς τις κακοήθεις νεοπλασίες, τις καρδιαγγειακές και τις νευροεκφυλιστικές παθήσεις. Λέξεις όπως βιταμίνες, συνένζυμα, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες του κρασιού, ρεσβερατρόλη, που ίπτανται καθημερινά γύρω απ' όποιον έχει αρχίσει να προβληματίζεται με τη διατροφή του, βρίσκουν μια καλή εξήγηση και αποκτούν το απαραίτητο ειδικό βάρος στο μυαλό του αναγνώστη. Είναι ευπρόσδεκτη η παρατήρηση του συγγραφέα ότι «η υγεία του ανθρώπου βελτιώνεται με τη συστηματική λήψη φυτικών τροφίμων σε μεγαλύτερο βαθμό από τη λήψη διατροφικών συμπληρωμάτων». Ετσι είναι σαν να μας λέει ότι πιο πολύ χρόνο πρέπει να περνούμε μπροστά στη βιτρίνα με τα φρούτα παρά στο ράφι με τα χάπια.

Αν και δεν είμαι ο πιο ειδικός, «κολλάω» κάπως στις σελίδες τις σχετικές με την ενίσχυση των φυτών με συστατικά όπως η γλουταθειόνη, ουσία-«κλειδί» για την αντιοξειδωτική άμυνα των φυτών, και η βιταμίνη C, με τη βοήθεια της Βιοτεχνολογίας. Άλλωστε και ο ίδιος ο συγγραφέας παραδέχεται λίγο πιο κάτω ότι «η βιοτεχνολογική αυτή επέμβαση παρουσιάζει ορισμένα προβλήματα…».

Το πρώτο κεφάλαιο ήδη, το σχετικό με τη φωτοσύνθεση, διαλύει κάθε απορία (πάντως και αν εξαφανιστούν όλα τα χερσαία φυτά θα έχουμε οξυγόνο χάρη στα φύκη της θάλασσας), ενώ αυτό συμβαίνει γενικότερα με όλο το βιβλίο. Κάνει ό,τι υπόσχεται για τις ουσίες του τίτλου, παρ' όλο που εκ πρώτης όψεως φαίνεται να είναι ένα βιβλίο γραμμένο μόνο για χημικούς.

- Α. Γαλδαδάς


Μάθημα ζωής από «συνταξιούχους» χιμπατζήδες


ANDREW WESTOLL
The chimps of Fauna Sanctuary
- A True Story of Resilience and Recovery 

Εκδόσεις Houghton Mifflin Harcourt, 2011, σελ. 288,
τιμή 15,99 δολάρια (www. amazon. com)


«Πριν από 14 χρόνια μια εξαιρετική οικογένεια χιμπαντζήδων διασώθηκε από ένα ερευνητικό εργαστήριο και στάλθηκε σε ένα αγροτικό καταφύγιο όπου θα τη νοιάζονταν και θα την αγαπούσαν. Για την τρομερή Gloria Grow η φροντίδα 13 μεγάλων πιθήκων είναι σαν τη διεύθυνση μιας φυλακής υψίστης ασφαλείας, ένα ζεν καταφύγιο, ένα γηροκομείο ή ένα νεοϋορκέζικο κατάστημα φαγητού σε πακέτο την ώρα του γεύματος. Πρώτα και πάνω απ' όλα, όμως, αυτή δημιουργεί ένα καταφύγιο για τους ταραγμένους φιλοξενουμένους της, ένα μέρος όπου θα θεραπευτούν και θα αρχίσουν και πάλι να εμπιστεύονται τους ανθρώπους. Ελπίζοντας να κερδίσει λιγάκι την εμπιστοσύνη τους ο δημοσιογράφος Andrew Westoll πέρασε μήνες στο καταφύγιο Fauna Sanctuary ως εθελοντής φροντιστής. Κατέφθασε με όνειρα να κερδίσει αμέσως την εμπιστοσύνη του μυθικού Τομ, την πατρική φιγούρα της ομάδας και τον μεγαλύτερο δάσκαλο της Gloria. Αντί για αυτό ο Τομ στοιχειώνει τα όνειρα του Westoll. Βαθμηδόν όμως η υπόλοιπη ομάδα γίνεται θερμότερη ως προς τον Westoll. Γίνεται φίλος με τον Binky, τον χωρατατζή της ομάδας, τη Sue Ellen, το αγαπημένο αξεσουάρ της οποίας είναι ένα κολιέ με χάντρες, τον Chance που βγάζει τις καυτερές πιπεριές από την πίτσα».

Αν αυτό το κείμενο-εισαγωγή στο βιβλίο του δημοσιογράφου-συγγραφέα για τις εμπειρίες του στο καταφύγιο ζώων που έχουν «αφυπηρετήσει» από εργαστήρια ιατρικής έρευνας σας εμπνέει και θέλετε να συνεχίσετε την ανάγνωση, δεν έχετε παρά να το παραγγείλετε. Ετοιμαστείτε να κλάψετε με τις ιστορίες των ζώων, αλλά και να πάρετε μαθήματα ζωής.

- Ιωάννα Σουφλέρη


Διαβάστε περισσότερα...

Διαδραστική αποκαθήλωση της αυθεντίας

Πείραμα έδειξε ότι ένα διαδραστικά οργανωμένο μάθημα αξίζει πολύ περισσότερο από την καλύτερη διάλεξη



Διαδραστική αποκαθήλωση της αυθεντίας
Όσο χαρισματικός και αν είναι ένας καθηγητής οι νέες έρευνες δείχνουν ότι θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά το μάθημά του αν υιοθετούσε μια πιο «διαδραστική» προσέγγιση

Σε ένα αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά, ο διακεκριμένος και έμπειρος καθηγητής ολοκληρώνει το μάθημα της Κβαντομηχανικής. Οι φοιτητές τον έχουν παρακολουθήσει με ενδιαφέρον, η παράδοση ήταν άψογη - ο εν λόγω πανεπιστημιακός άλλωστε φημίζεται για τα μαθήματά του και είναι από τους πιο «αγαπημένους» των σπουδαστών.

Σε άλλο αμφιθέατρο του ίδιου πανεπιστημίου, τη σκυτάλη της διδασκαλίας παίρνει ένας άπειρος αλλά ειδικά εκπαιδευμένος μεταδιδακτορικός ερευνητής. Μοιράζει στους φοιτητές ηλεκτρονικές συσκευές που μοιάζουν με το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και διδάσκει το ίδιο ακριβώς κεφάλαιο της Κβαντομηχανικής αλλά με μια διαφορετική, αμφίδρομη μέθοδο, βασισμένη στις έρευνες της Γνωσιακής Ψυχολογίας και στις μελέτες που αφορούν την εκπαίδευση σε σχέση με το μάθημα της Φυσικής.

Ποια «τάξη» κατάλαβε περισσότερα και έμαθε καλύτερα το μάθημά της; Όσο και αν αυτό δυσαρέστησε πολλούς, ο άπειρος ερευνητής κέρδισε σε όλα τα σημεία. Η συμμετοχή στα μαθήματά του αυξήθηκε, οι φοιτητές τα παρακολούθησαν με μεγαλύτερη προσοχή και έμαθαν διπλάσια απ' ό,τι στα «παραδοσιακά» μαθήματα, δίνοντας τροφή για σκέψη και προβληματισμό στους εκπαιδευτικούς, όχι μόνο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού.

Το Νομπέλ πίσω από το πείραμα

Το πείραμα, το οποίο έχει προκαλέσει αρκετές αντιπαραθέσεις στην πανεπιστημιακή κοινότητα των Ηνωμένων Πολιτειών, ήταν μια πρωτοβουλία του Καρλ Γουάιμαν, βραβευμένου με το Νομπέλ Φυσικής καθηγητή των πανεπιστημίων της Βρετανικής Κολομβίας και του Κολοράντο. Ο κ. Γουάιμαν είναι σήμερα σύμβουλος σε επιστημονικά θέματα του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και για ένα διάστημα απέχει των διδακτικών καθηκόντων του. Ως υπεύθυνος όμως των προγραμμάτων επιστημονικής εκπαίδευσης και των δύο πανεπιστημίων έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια μια «εκστρατεία» για την αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας των θετικών επιστημών την οποία δεν εγκαταλείπει.

Υποστηρίζει ότι η διδασκαλία, για να είναι αποδοτική, απαιτεί μια πιο επιστημονική προσέγγιση και διαφορετική μεθοδολογία. Θεωρεί ότι όταν το ζητούμενο είναι να μάθει κάποιος πραγματικά και να κατανοήσει ένα αντικείμενο, το σημαντικό δεν είναι το ποιος θα του το διδάξει αλλά το πώς. Η μελέτη που διεξήγαγε στο καναδικό πανεπιστήμιο και δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Science» αποδεικνύει ότι μάλλον έχει δίκιο.

Σε μια κλασική παράδοση, όπως την έχουμε συνηθίσει στα περισσότερα πανεπιστήμια του κόσμου, ο καθηγητής κάνει μια διάλεξη και οι φοιτητές τον ακούν. Η διάλεξη αυτή μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο «ζωντανή» και «μεταδοτική», είναι όμως πάντα «μονόδρομη», από τον καθηγητή προς τους φοιτητές, οι οποίοι ενδεχομένως, αν έχουν απορίες, θα κάνουν κάποιες ερωτήσεις.

Η αμφίδρομη συμμετοχή

Στο μάθημα «αμφίδρομης συμμετοχής», όπως το ονομάζουν οι ερευνητές, ο στόχος είναι η μετατροπή αυτής της μονόδρομης σχέσης σε αμφίδρομη. «Στον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας οι φοιτητές έχουν παθητικό ρόλο, οι πληροφορίες διοχετεύονται διαρκώς από τον δάσκαλο στον φοιτητή» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Λουί Ντελοριέ, ένας από τους ερευνητές που συμμετείχαν στο πείραμα και από τους συγγραφείς της μελέτης. «Οι φοιτητές δεν έχουν τον χρόνο να αφομοιώσουν και πρέπει μόνοι τους να συνθέσουν όλες τις πληροφορίες και να σχηματίσουν ένα νοητικό μοντέλο για όλες αυτές τις ιδέες. Αυτό απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και είναι δύσκολο».

Η αμφίδρομη μέθοδος επιδιώκει να βοηθήσει τους φοιτητές σε αυτή τη σύνθεση, «εκπαιδεύοντάς» τους ώστε να την κάνουν σταδιακά, ιδέα την ιδέα, κατά τη διάρκεια της παράδοσης. Εκτός από αλλαγές στον τρόπο διδασκαλίας, αυτό απαιτεί μια συνεχή επικοινωνία του καθηγητή με όλους. Για να την εξασφαλίσουν οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνολογία, εφοδιάζοντας τον κάθε φοιτητή με μία ηλεκτρονική συσκευή.

«Αυτά τα “προσωπικά συστήματα απόκρισης”, όπως τα αποκαλούμε, είναι ένας τρόπος που εξασφαλίζει τη συμμετοχή όλης της τάξης ταυτοχρόνως» εξηγεί ο κ. Ντελοριέ. «Αν δεν τα έχεις μπορείς βέβαια να ζητήσεις από τους φοιτητές να σηκώνουν το χέρι τους απαντώντας “ναι” ή “όχι”. Με τη βοήθειά τους όμως, όταν έχεις 300 φοιτητές, ανά πάσα στιγμή μπορείς να ξέρεις τι καταλαβαίνουν όλοι. Απαντούν απλώς στην ερώτηση και όχι μόνο ο καθηγητής αλλά και οι ίδιοι ξέρουν αμέσως αν έχουν καταλάβει σωστά».

Μάθημα - κέντημα
Εκτός από τη «μηχανική» υποστήριξη το αμφίδρομο μάθημα έχει και άλλες διαφορές στον τρόπο διδασκαλίας από την κλασική παράδοση. Η πιο σημαντική έγκειται στις συνεχείς «διακοπές» της στεγνής παράδοσης, στις οποίες οι φοιτητές με ερωτήσεις ή ασκήσεις καλούνται κατά κάποιον τρόπο να βάλουν σε τάξη στο μυαλό τους όσα έχουν ακούσει ως εκείνη τη στιγμή. «Στην τάξη αμφίδρομης συμμετοχής», εξηγεί ο κ. Ντελοριέ, «δίδονται στους φοιτητές, π.χ., πέντε λεπτά για να ολοκληρώσουν μερικές ομαδικές εργασίες, προβλήματα που έχω σχεδιάσει από πριν και τα οποία θα πρέπει να “δουλέψουν” για πέντε λεπτά. Στη συνέχεια τους δίνω πληροφορίες και τους εξηγώ πώς ένας εξειδικευμένος φυσικός προσεγγίζει αυτό το πρόβλημα και έτσι μπορούν να κάνουν τη σύγκριση».

Φυσικά ένας τέτοιος τρόπος διδασκαλίας απαιτεί περισσότερη «δουλειά» αλλά και ειδική εκπαίδευση και για τον καθηγητή. Αυτός είναι και ο λόγος, όπως εξηγεί ο φυσικός, για τον οποίο οι ίδιοι οι ερευνητές που σχεδίασαν το πείραμα παρέδωσαν τα αμφίδρομα μαθήματα και συνέγραψαν και τη μελέτη, κάτι το οποίο έδωσε έναυσμα για ορισμένες διαμαρτυρίες.«Δεν μπορούσε όμως να γίνει διαφορετικά», λέει ο κ. Ντελοριέ, «γιατί αυτού του είδους η διδασκαλία απαιτεί αρκετή εκπαίδευση και, εδώ, στο δικό μας Τμήμα Φυσικής, δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε από άλλους να την περάσουν. Οι αντιρρήσεις που εξέφρασαν ορισμένοι δεν έχουν βάση. Ανησυχούν ότι θα είμαστε μεροληπτικοί υπέρ της αμφίδρομης μεθόδου, με τον τρόπο που σχεδιάστηκε η έρευνα όμως δεν υπήρχε περιθώριο για κάτι τέτοιο». 

Εκτός από την ερευνητική ομάδα στο πείραμα συμμετείχε ένας διακεκριμένος καθηγητής της Φυσικής του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας του οποίου το όνομα δεν αποκαλύπτεται. Η διδακτέα ύλη είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων και τόσο οι ερευνητές όσο και ο καθηγητής παρακολουθούσαν ο ένας τα μαθήματα του άλλου. Για να εξασφαλιστεί η αντικειμενικότητα ανεξάρτητοι παρατηρητές ήταν παρόντες σε όλες τις παραδόσεις και αξιολογούσαν το επίπεδο κατανόησης και αφομοίωσης των φοιτητών. Αρχικά όλοι οι φοιτητές διδάχθηκαν με την παραδοσιακή μέθοδο ώστε να υπάρχει ένα «μέτρο» του επιπέδου και του βαθμού αφομοίωσής τους.

Εντυπωσιακά αποτελέσματα
Καθ' όλη τη διάρκεια της κοινής «παραδοσιακής» διδασκαλίας οι επιδόσεις των φοιτητών ήταν ταυτόσημες. Όταν όμως χωρίστηκαν σε τμήματα, το τμήμα της αμφίδρομης μεθόδου εμφάνισε σημαντική διαφορά: η συμμετοχή και το επίπεδο προσοχής τους αυξήθηκαν σημαντικά, ενώ το επίπεδο των γνώσεων διπλασιάστηκε. Στο τελικό «συνοπτικό» ερωτηματολόγιο, για παράδειγμα, οι φοιτητές του αμφίδρομου τμήματος απάντησαν σωστά στο 74% των απαντήσεων, ενώ εκείνοι που έμειναν στην παραδοσιακή μέθοδο απάντησαν σωστά στο 41%. Παρ' όλα αυτά, όπως τονίζεται στη μελέτη, όλοι οι φοιτητές συγκράτησαν τις γνώσεις που απέκτησαν στον ίδιο βαθμό, είτε είχαν διδαχθεί με την κλασική είτε με την αμφίδρομη μέθοδο.

Ο κ. Γουάιμαν θεωρεί ότι τα θετικά αποτελέσματα της αμφίδρομης μεθόδου δεν περιορίζονται μόνο στο μάθημα της Φυσικής. Πιστεύει ότι είναι δυνατόν να εφαρμοστούν, όχι μόνο στους άλλους τομείς των θετικών επιστημών, αλλά και στο μάθημα της Ιστορίας.

Ενθουσιασμός αλλά και αντιρρήσεις
Αρκετές έρευνες που έχουν γίνει στο παρελθόν με μεθόδους που εξασφαλίζουν μεγαλύτερη συμμετοχή των φοιτητών στο μάθημα έχουν δείξει ανάλογα αποτελέσματα. Η συγκεκριμένη μελέτη όμως, η οποία είχε επικεφαλής τον Καρλ Γουάιμαν, έναν νομπελίστα φυσικό, και δημοσιεύθηκε στο «Science», μια έγκυρη επιστημονική επιθεώρηση, συγκέντρωσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και περισσότερα πυρά.

Ο Γουόλτερ Λούιν, έγκριτος φυσικός του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, είναι ένας από τους πλέον φανατικούς πολέμιούς της, επιμένοντας ότι το πρόσωπο του καθηγητή αποτελεί τον κύριο παράγοντα για το αποτέλεσμα της διδασκαλίας. «Εγώ έχω ένα μοναδικό στυλ στις διαλέξεις μου, το οποίο δεν θα μπορούσαν να καλύψουν σε αυτά τα τεστ» δήλωσε με ηλεκτρονικό μήνυμα στο πρακτορείο Associated Press.
Άλλοι όμως διαφωνούν. «Η μελέτη αυτή δείχνει ότι δεν είναι ο καθηγητής, δεν είναι καν η τεχνολογία, είναι η προσέγγιση» τόνισε στο ίδιο πρακτορείο ο Λόιντ Αρμστρονγκ, φυσικός και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, ενώ οΡόμπερτ Μπάιχνερ, φυσικός και καθηγητής της επιστημονικής εκπαίδευσης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, ο οποίος εφαρμόζει πιο «συμμετοχική» προσέγγιση στις παραδόσεις του, είπε ότι η διαφορά ανάμεσα στην παραδοσιακή και στην αμφίδρομη μέθοδο είναι «σαν να σου λένε πώς να οδηγήσεις ένα ποδήλατο αντί να ανεβαίνεις επάνω και να το οδηγείς».


Πηγή: Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"
Διαβάστε περισσότερα...