Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Τα ΑμεΑ και οι οικογένειες τους δεν πρέπει να πληρώσουν την κρίση

Συνέντευξη του Γιάννη Βαρδακαστάνη προέδρου Εθνικής Συνομοσπονδίας και ευρωπαϊκού φόρουμ ΑΜΕΑ


“Το αναπηρικό κίνημα δεν θα πάρει ό,τι του δοθεί αλλά ό,τι δικαιωματικά ανήκει στα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους”, δηλώνει κατηγορηματικά ο Γιάννης Βαρδακαστάνης θέτοντας ψηλά τον πήχη των αναπηρικών διεκδικήσεων για τα χρόνια που έρχονται. “Οι δημόσιες πολιτικές την περίοδο της οικονομικής κρίσης πρέπει να ενδυναμωθούν”, ισχυρίζεται ο πρόεδρος των ελλήνων και ευρωπαίων αναπήρων μη διστάζοντας να ρίξει προληπτικά το γάντι στη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση : “Υποχρεούται να ανταποκριθεί πλήρως στις προεκλογικές δεσμεύσεις της έναντι των ΑμεΑ και των οικογενειών τους”. Εξίσου αποφασιστικά ο Γ. Βαρδακαστάνης επιτίθεται ενάντια σε όλες τις εκδηλώσεις επίδειξης οίκτου και φιλανθρωπικής συμπόνοιας που σε περιόδους κρίσης συνήθως ευδοκιμούν ζητώντας την δια νόμου κατάργησή τους. Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης που θέτει ξεκάθαρα τις θέσεις αρχής και τα κοινωνικά ζητούμενα του ελληνικού αναπηρικού κινήματος.



ΕΡΩΤΗΣΗ : θεωρείται δεδομένο ότι σε περιόδους κρίσης ενεργοποιούνται συντηρητικά κοινωνικά και πολιτικά αντανακλαστικά. Τι πιστεύετε σχετικά με αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οικονομική και κοινωνική κρίση είναι εδώ και θα παραμείνει για αρκετό καιρό, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Στη χώρα μας όμως έχει και εσωτερικά χαρακτηριστικά, που οφείλονται σε διαρθρωτικές αδυναμίες της οικονομίας και του κράτους.


Είναι επίσης βέβαιο ότι την οικονομική κρίση την πληρώνουν συνήθως αυτοί που δεν ευθύνονται και μια από τις ομάδες αυτές είναι και τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους. Η κρίση πάντα δημιουργεί ανασφάλεια και αβεβαιότητα, ιδιαίτερα σε όσους ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και στα χαμηλά οικονομικά στρώματα του πληθυσμού.
Η αδυναμία να μπορέσει κάποιος να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του εν μέσω μια τέτοιας κατάστασης, συχνά προκαλεί εσωστρέφεια στους πολίτες και τις κοινωνίες εν γένει. Κι εδώ βρίσκεται η ευθύνη που έχουν οι κυβερνήσεις, το πολιτικό σύστημα και οι φορείς κάθε είδους να αρθρώσουν διαφορετικό λόγο, να ανακοινώσουν και να εφαρμόσουν διαφορετικές πολιτικές προστασίας, πολιτικές αναχαίτισης της ανασφάλειας. Εμείς, ως αναπηρικό κίνημα οφείλουμε να αρθρώσουμε ένα σύγχρονο λόγο και να παλέψουμε για σύγχρονες δημόσιες πολιτικές που θα προστατεύουν τα άτομα με αναπηρία.
Αναμφίβολα σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, σαν αυτή που ζούμε, το φαινόμενο του συμπονετικού συντηρητισμού και του κολακευτικού λαϊκισμού αποκτά διαστάσεις αμφισβήτησης και υπονόμευσης της σύγχρονης αντίληψης για την αναπηρία, της δικαιωματικής προσέγγισης δηλαδή, και συνεπώς, όπως ήδη αναφέραμε, απαιτείται να εκπονηθούν και να εφαρμοσθούν σε όλα τα επίπεδα πολιτικές που όχι μόνο θα προστατεύουν τους πολίτες με αναπηρία από τον οικονομικό και κοινωνικό αποκλεισμό αλλά ταυτόχρονα θα τους προστατεύουν από φαινόμενα υποβόσκουσας αμφισβήτησης στην πράξη των δικαιωμάτων τους και της αξιοπρέπειάς τους.
ΕΡ: Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας φέρεται ως οριακή. Σε ότι αφορά τα αμιγώς οικονομικής φύσεως αιτήματα του αναπηρικού κινήματος, συγκαταλέγεται στις προθέσεις σας μια άτυπη “περίοδος αναμονής” ή υπομονής;
ΑΠ : Έχουμε κάνει σαφές ότι τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους δεν πρέπει να πληρώσουν την κρίση για την οποία δεν ευθύνονται. Οφείλει το κράτος μέσα από δημόσιες πολιτικές και δημόσιες χρηματοδοτήσεις, να εγγυάται την ασφάλεια και την προστασία των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. Συνεπώς, περίοδος αναμονής για εμάς δεν μπορεί να υπάρχει, όταν μιλάμε για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την κοινωνική γαλήνη, την οικογενειακή ηρεμία και τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει κανείς στις καθημερινές ανάγκες.
Η έννοια της αναμονής δεν μπορεί να υπάρχει όταν πρόκειται για την άσκηση θεμελιωδών δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία. Ταυτόχρονα όμως, έχουμε παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Δημόσιων Πολιτικών για τα ζητήματα της αναπηρίας, ένα πρόγραμμα που αναφέρεται στο σύνολο των πολιτικών του κράτους, από όλα τα Υπουργεία και απευθύνεται στο σύνολο της κοινωνίας με στοχευμένες πολιτικές. Εμείς γι’ αυτό θα παλέψουμε, αυτό καταθέσαμε στον Πρόεδρο της Βουλής στις 3 Δεκεμβρίου 2009, στον Πρωθυπουργό, στην Κυβέρνηση, στα πολιτικά κόμματα και γι’ αυτό θα πραγματοποιήσουμε από τον Ιανουάριο μια συγκροτημένη Πανελλήνια Εκστρατεία έτσι ώστε οι δημόσιες πολιτικές να ενδυναμωθούν στην περίοδο της κρίσης. Άλλωστε, έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι από τη νέα διακυβέρνηση της χώρας, το αναπηρικό κίνημα δεν θα πάρει ό,τι του δοθεί, αλλά θα διεκδικήσουμε δυναμικά ό, τι πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί και ό,τι ανήκει στα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους δικαιωματικά.
Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση υποχρεούται να ανταποκριθεί με επάρκεια και συστηματικό τρόπο στις δεσμεύσεις που έχει η ίδια αναλάβει απέναντι στα άτομα με αναπηρία και στις οικογένειές τους μέσα από το κυβερνητικό της πρόγραμμα και από τις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή. Η γνώμη μου είναι ότι σε τέτοια ζητήματα η Κυβέρνηση δεν πρέπει να αποδέχεται ούτε την αναμονή ούτε την ανοχή των πολιτών. Ως αναπηρικό κίνημα έχουμε κάνει σαφές ότι η περίοδος που ζούμε απαιτεί σοβαρές, ρηξικέλευθες αλλαγές των πολιτικών και της νομοθεσίας σε όλους τους τομείς. Εδώ δεν αρκεί να αλλάξουμε σελίδα, απαιτείται να αλλάξουμε βιβλίο.
ΕΡ: Είναι εξαιρετικά υψηλός ο βαθμός αποκλεισμού στη χώρα μας των ΑμεΑ από την εκπαίδευση, την εργασία, από τα βασικότερα κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά. Οι κατακτήσεις του αναπηρικού κινήματος μοιάζουν να προχωρούν με πολύ αργό βήμα. Συμφωνείτε;
ΑΠ : Το αναπηρικό κίνημα έχει μια μόνιμη και σταθερή υποχρέωση: να αναδεικνύει διαρκώς και ουσιαστικά τα ζητήματα που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους. Αποτελεί δε μείζονα κατάκτηση του αναπηρικού κινήματος της χώρας η αναγνώριση της Συνομοσπονδίας και των φορέων - μελών της ως επίσημοι Κοινωνικοί Εταίροι της Πολιτείας για θέματα αναπηρίας. Δώσαμε δηλαδή σάρκα και οστά στο σύνθημα κορωνίδα του αναπηρικού κινήματος «τίποτα για τα άτομα με αναπηρία χωρίς τα άτομα με αναπηρία». Αυτό που εμείς μπορούμε να εγγυούμαστε στην ελληνική κοινωνία είναι ότι το αναπηρικό κίνημα θα είναι πρωτοπόρος, πρωτεργάτης και πρωταγωνιστής στο να εισάγονται στη χώρα καινοτόμες ιδέες, νέες προσεγγίσεις και νέες πολιτικές. Η οικονομική κρίση έχει ξεπεράσει τις πολιτικές του παρελθόντος. Εάν θέλουμε πραγματικά να προστατεύσουμε αυτό τον χώρο χρειαζόμαστε νέες, συνδυαστικές πολιτικές. Εμείς ζητούμε από την κοινωνία, από τους πολίτες με αναπηρία και τις οικογένειές τους να μας κρίνουν με αυστηρό τρόπο για το αν θέτουμε τα ζητήματα της αναπηρίας στην εκάστοτε Κυβέρνηση και σε όλους τους φορείς της χώρας με επάρκεια, με τεκμηρίωση και με ασυμβίβαστο τρόπο. Αυτό είναι απαραίτητο, αυτό το ζητούμε και το επιδιώκουμε κάθε μέρα. Ταυτόχρονα όμως το αναπηρικό κίνημα, οι πολίτες με αναπηρία και οι οικογένειες τους, η κοινωνία στο σύνολό της οφείλει να ασκεί αυστηρό έλεγχο, αυστηρή κριτική στην εκάστοτε Κυβέρνηση της χώρας, σε όλες τις μορφές εξουσίας και σε όλες τις αρχές για το πώς ανταποκρίνονται στα ζητήματα της αναπηρίας. Για το ποια είναι η σχέση μεταξύ εξαγγελίας για μια πολιτική και του τι στην πράξη υλοποιούν. Είναι αλήθεια συνεπώς ότι η ανακολουθία μεταξύ εξαγγελιών, δεσμεύσεων και διακηρύξεων από τη μια μεριά και εφαρμοσμένης πολιτικής από την άλλη έχει διευρυνθεί στη χώρα. Για αυτό και το πολιτικό σύστημα διέρχεται μια περίοδο βαθιάς και διαρθρωτικής αναξιοπιστίας. Αν με τον όρο κατάκτηση εννοείτε αν είμαστε ικανοποιημένοι με το πώς έχουν γίνει δεκτές στην πράξη οι προτάσεις του αναπηρικού κινήματος διαχρονικά, η απάντησή μας είναι ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Εξηγήσαμε δε πιο πάνω ότι η εξαγγελία και η διακήρυξη φαίνεται να είναι εύκολη υπόθεση για την πολιτική εξουσία της χώρας ενώ η εφαρμογή της είναι πάντοτε ένα ζητούμενο, όχι μόνο στα ζητήματα της αναπηρίας αλλά σχεδόν σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου της χώρας.
ΕΡ: Η ΕΣΑΜΕΑ συμμετέχει στην υλοποίηση προγραμμάτων που εμπεριέχονται στις ασκούμενες πολιτικές για την αναπηρία. Δεν σημαίνει/συνεπάγεται αυτό ότι η συνομοσπονδία απωλένει τον διεκδικητικό έναντι της εξουσίας χαρακτήρα της;
ΑΠ : Η ερώτησή σας ασφαλώς εμπεριέχει και κρίση επί του ερωτήματος. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί όλοι οι φορείς, όπως η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, μπορούν να υλοποιούν προγράμματα κι εκεί να μην θεωρείται αντίθετη η υλοποίηση με την προώθηση πολιτικών και στην περίπτωση τη δική μας, που υλοποιούμε προγράμματα μέσα από θεσμικό και κατοχυρωμένο ρόλο, να αντιβαίνει στις διεκδικήσεις μας. Αντίθετα, όταν η υλοποίηση προγραμμάτων είναι ενταγμένη σε μια ευρύτερη στρατηγική υποστήριξης των πολιτικών, όπως π.χ. στη δια βίου μάθηση, τότε η υλοποίηση υποστηρίζει αιτήματα και πολιτικές. Υπάρχει μια υποβόσκουσα αντίληψη ότι η υλοποίηση προγραμμάτων είναι κάτι που πρέπει να το αποφεύγουμε. Η απάντησή μας είναι ρητή και κατηγορηματική. Πρέπει όχι μόνο η Ε.Σ.Α.μεΑ., αλλά και όλοι οι φορείς να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, όχι μόνο στην υλοποίηση, αλλά καταρχήν στην συμπερίληψη στοχευμένων για την αναπηρία προγραμμάτων σε όλα τα αναπτυξιακά προγράμματα της χώρας, με τήρηση των κανόνων, διαχειριστική επάρκεια, διαφάνεια, απολογισμούς και ελέγχους και το κυριότερο, λογοδοτώντας στην κοινωνία και στο χώρο τους για τα αποτελέσματα. Οι δημόσιες χρηματοδοτήσεις δεν μπορούν να περιορίζονται σε κάποιους εκλεκτούς που έχουν και το άβατο.
ΕΡ: Διατυπώσατε δημόσια το αίτημα φέτος να απαγορευτούν δια νόμου όλες εκείνες οι φιλανθρωπικού τύπου εκδηλώσεις που υπονομεύουν τον πολίτη με αναπηρία. Θα επιμείνετε στο αίτημα αυτό σε διάρκεια χρόνου; Εχετε κατά νου ενέργειες και παρεμβάσεις που θα το ενισχύσουν; Είναι ώριμες/κατάλληλες οι συνθήκες ώστε το αίτημα να ικανοποιηθεί;
ΑΠ : Δεν διατυπώσαμε για πρώτη φορά φέτος αυτό το αίτημα. Η θέση αυτή είναι συνώνυμη με την ίδια την ύπαρξη της Συνομοσπονδίας, από την ίδρυση της αλλά και από πολύ πριν όλοι εμείς που βρεθήκαμε και βρισκόμαστε στο αναπηρικό κίνημα είχαμε κατηγορηματικά αντίθετη άποψη με την τηλεμαραθωνοποίηση και την ερανοποίηση της αναπηρίας. Είναι γνωστό δε ότι από την εποχή που το Mega Channel οργάνωνε τηλεμαραθωνίους με την κα Κορομηλά, είχαμε πάρει, και εγώ προσωπικά αλλά και ως Συνομοσπονδία, δημόσια θέση εναντίον αυτής της πρακτικής. Πάντα θεωρούσαμε ότι η τηλεμαραθωνοποίηση και η ερανοποίηση της αναπηρίας είναι η χειρότερη μορφή εμπορευματοποίησής της, γιατί κινητοποιεί τον οίκτο των πολιτών, των φορέων κ.λπ. για να προσφέρουν τον οβολό τους. Ιδιαίτερα σε περιόδους εορτών είναι σε έξαρση το φαινόμενο των τηλεμαραθωνίων και των εράνων. Η τηλεμαραθωνοποίηση της αναπηρίας δείχνει την ουσιαστική έλλειψη της κρατικής μέριμνας και φροντίδας. Εμείς παλεύουμε για τη δικαιωματική προσέγγιση για την αναπηρία, για να είναι και να αντιμετωπίζονται τα άτομα με αναπηρία ως κάτοχοι και φορείς δικαιωμάτων κι από την άλλη πλευρά βλέπουμε ακόμα περισσότερο σε συνθήκες κρίσης μια περιθωριακή μεταχείριση των ΑμεΑ, την καλλιέργεια μιας αντίληψης ότι ο πολίτης με τον οβολό του πρέπει να προστατεύσει τα άτομα με αναπηρία. Είδαμε πρόσφατα και κάποιο σχολείο στη Θεσσαλονίκη να κάνει τηλεμαραθώνιο για τον εξοπλισμό του. Αυτό είναι αδιανόητο. Πρέπει να μεριμνά το κράτος. Κανένας σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Η ερανοποίηση, η εμπορία της αναπηρίας πρέπει να είναι κατακριτέα πρώτα από όλα από τους φορείς των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, αλλά και από όλη την κοινωνία.
ΕΡ: Μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί είχε χαρακτηρισθεί από την ΕΣΑΜΕΑ το 2003 – ευρωπαϊκό έτος ΑμεΑ, ενώ περίπου ίδια ήταν και η θέση της για τους παραολυμπιακούς του 2004. Χάθηκαν ή όχι τελικά οι ευκαιρίες; Δικαιώθηκαν ή όχι οι προσδοκίες;
ΑΠ : Το Έτος ήταν μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία ενημέρωσης των κρατών μελών για την ευαισθητοποίησή τους για θέματα αναπηρίας. Ο απολογισμός των αποτελεσμάτων της έδειξε ότι ήταν και παραμένει το πιο καλά οργανωμένο σχέδιο εκστρατείας στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού Έτους. Κάθε χρόνο, όπως γνωρίζετε, έχουμε ένα Έτος αφιερωμένο κάπου. Την ιδέα αυτή, να γίνει παντού ορατή η αναπηρία, εγώ ο ίδιος την είχα προτείνει ως ιδέα το 1999 ως εκλεγέντας για πρώτη φορά Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία, με σύνθημα «ορατότητα της αναπηρίας παντού», μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία με εργαλείο το Έτος. Πέρα από την ενημέρωση όμως είχε ως στόχο και να θέσει σε κίνηση και ορισμένες πολιτικές και νομοθετικές διαδικασίες στην ΕΕ. Συνέβαλε καθοριστικά να συμπεριληφθεί το Άρθρο 16 του Γενικού Κανονισμού των Ταμείων, ή αλλιώς στο ΕΣΠΑ, ο όρος της προσβασιμότητας. Αυτό έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΕ, να συνδεθεί δηλαδή η χρηματοδότηση με την προσβασιμότητα. Επίσης, έχουμε μια ολόκληρη γενιά Κανονισμών για τις μετακινήσεις των ατόμων με αναπηρία, είτε με αεροπλάνο, είτε τρένο, είτε πλοίο. Και βέβαια, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την τεράστια συνεισφορά του Έτους στη διαπραγμάτευση στον ΟΗΕ για τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, που προσυπέγραψε για πρώτη φορά στην ιστορία της η ΕΕ. Το Έτος και στη χώρα μας έπαιξε καταλυτικό ρόλο, βοηθώντας να κατανοηθεί καλύτερα η σύγχρονη προσέγγιση για την αναπηρία.. Η κορωνίδα όμως της επιτυχίας του ήρθε το 2007 με την εκστρατεία 1 εκατομμύριο υπογραφές για την αναπηρία, ένα στοίχημα του ευρωπαϊκού αναπηρικού κινήματος που γιόρταζε τότε τα δέκα χρόνια από την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία, με τη συγκέντρωση 1εκ. υπογραφών για τη θέσπιση νομοθεσίας νέας και αποκλειστικής για τα άτομα με αναπηρία. Στις 04.10.2007 που παραδώσαμε τις υπογραφές στις Βρυξέλλες με τη συμμετοχή πλέον 3000 ατόμων από όλη την Ευρώπη, είχαμε συγκεντρώσει 1.300.000 υπογραφές και όταν αργότερα το Νοέμβριο σταματήσαμε, είχαμε πλησιάσει το 1.500.000. Αυτό δείχνει ότι από το 2003 και μετά έχουμε μια άλλη κατάσταση. Εάν πρέπει να απαντήσουμε στο αν πλησίασε του στόχους μας, θα πω ότι ήταν μια επιτυχημένη χρονιά, που καταφέραμε να τη συνεχίσουμε με νέα διάσταση. Όσον αφορά στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, είχαμε πει επίσης ότι το κοινωνικό πλεόνασμα των Αγώνων μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε κοινωνικό έλλειμμα, αν δεν αξιοποιηθεί σωστά. Κι αυτό ακριβώς έγινε, αφού δεν διαμορφώθηκαν νέες πολιτικές, ούτε κινητοποιήθηκε ή ενημερώθηκε επαρκώς η κοινωνία. Η υπόθεση των Αγώνων είναι πραγματικά μια υπόθεση χαμένη, αφού τίποτα δεν άλλαξε. Το ρολόι της αλλαγής, που τότε διαφαινόταν, σταμάτησε μόλις έσβησε και η Παραολυμπιακή φλόγα.
ΕΡ: Είστε και πρόεδρος του ευρωπαϊκού forum ΑμεΑ. Συχνά στην χώρα μας χρησιμοποιείται η σύγκριση με τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες, για να καταδειχτεί το μέγεθος των παραβιάσεων των δικαιωμάτων των ελλήνων αναπήρων. Υπάρχουν υπερβολές σ’ αυτή την σύγκριση; Πόσο πίσω είμαστε, πόσο στ΄αλήθεια υστερούμε, σε ποιούς συγκεκριμένους τομείς πολιτικής;
ΑΠ : Έχω επανειλημμένα τονίσει ότι η σύγκριση χωρίς συγκεκριμένους δείκτες στον τομέα των πολιτικών πολλές φορές γίνονται αυθαίρετα και εξάγονται αυθαίρετα αποτελέσματα και συμπεράσματα. Είναι εύκολο να πει κανείς ότι η Ελλάδα έχει μια στέρηση σοβαρή στις πολιτικές για την αναπηρία σε σχέση με άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ. Όλη αυτή η συζήτηση συνδέεται και με το χαμηλό βαθμό αυτοπεποίθησής μας ως χώρα και ως κοινωνία. Οφείλουμε όμως να λαμβάνουμε υπόψη και τα ιστορικά χαρακτηριστικά και δεδομένα. Η Ελλάδα ουσιαστικά ανακάλυψε τις δημόσιες πολιτικές για την αναπηρία μετά τη Μεταπολίτευση. Αυτό που συζητά η Ελλάδα τώρα για δημόσιες πολιτικές, άλλες χώρες αυτή τη στιγμή προσπαθούν να το αναβαθμίσουν. Συνεπώς, ναι η Ελλάδα είναι πίσω στα ζητήματα αναπηρίας, αλλά και συνολικά σε ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με άλλα κράτη – μέλη.
ΕΡ: Έχουν λόγους οι Έλληνες πολίτες με αναπηρία που βιώνουν μία πολύ δύσκολη πραγματικότητα να αισιοδοξούν για καλύτερες μέρες στο άμεσο μέλλον;
ΑΠ : Οι πολίτες με αναπηρία έχουν λόγο να οργανώνονται, να κινητοποιούνται και να μην είναι παθητικοί αποδέκτες καταστάσεων. Οφείλουν ακόμα και στις δύσκολες εποχές να αναζητήσουν νέους δρόμους αγωνιστικής δράσης, ενεργού συμμετοχής. Ως αναπηρικό κίνημα οφείλουμε ταυτόχρονα με την αναζήτηση νέων δομών και νέων μοντέλων, να είμαστε πάντα ένα νεανικό κίνημα που αναφέρεται στο μέλλον και που έρχεται από αυτό. Μια που φέτος κλείσαμε 20 χρόνια κάνουμε τον απολογισμό μας, πού πετύχαμε πού αποτύχαμε, πού χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια. Μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι θα είμαστε πιο ενεργοί και αγωνιστικοί πολίτες, με αυτοπεποίθηση για το δίκαιο των αιτημάτων του χώρου, ότι οι αγώνες μας μπορούν να φέρουν καλύτερες μέρες για τα άτομα με αναπηρία και την ελληνική κοινωνία. Η αυτοπεποίθηση και ο αυτοσεβασμός είναι στοιχεία που τα είχε και τα έχει το αναπηρικό κίνημα, ένα κίνημα νεανικό, με την ορμή που έχουν τα νιάτα, αλλά και τις αδυναμίες τους. Προτιμάμε, όμως, τις αδυναμίες των νιάτων, παρά να προχωρήσουμε στην ενηλικίωση και να γίνουμε ένα ακόμα από τα πολλά γερασμένα κινήματα στη χώρα μας.



Πηγή: Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"
Διαβάστε περισσότερα...

Ο όρος «ανάπηροι-μαϊμούδες» είναι χυδαίος και ρατσιστικός υποστηρίζουν οι οργανώσεις ΑμεΑ

Κυνηγούν φτωχοδιαβόλους ενώ δεν υλοποιούν τα ... αυτονόητα.


Απαιτούν να εξαφανιστεί από το πολιτικό λεξιλόγιο


“Στον εισαγγελέα μαϊμού δικαιούχοι επιδόματος τυφλότητας” ήταν ο τίτλος που επέλεξε η νομαρχία Πειραιά, για να ανακοινώσει με δελτίο τύπου της τον...εντοπισμό μερικών δεκάδων “περιπτώσεων” που λάμβαναν το επίδομα έχοντας προσκομίσει ψευδή πιστοποιητικά. Σε πρώτη ανάγνωση, η ανακοίνωση μοιάζει να υποδηλώνει την αποτελεσματικότητα των νομαρχιακών ελεγκτικών υπηρεσιών έναντι φαινομένων διαφθοράς, κατά συνέπεια μόνο ως 100% δικαιωματική μπορεί να εκληφθεί. Επί της ουσίας, όμως, δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Η στοχοποίηση “περιπτώσεων” φτωχοδιαβόλων που λαμβάνουν καταχρηστικά τα μικρο-επιδόματα αναπηρίας ιδιαίτερα με τον τρόπο που γίνεται, προσβάλλει βάναυσα τους εκατοντάδες χιλιάδες “αληθινούς” ανθρώπους με αναπηρία σε τούτη δω την χώρα ...



Η προσβολή διαχέεται σε διάφορα επίπεδα. Καταρχάς το ηθικό. H συνεχής/αδιάκοπη τα τελευταία χρόνια, χρήση και διάχυση μέσω των ΜΜΕ του ρατσιστικού όρου “ανάπηρος-μαϊμού”, μόνο ανώδυνη δεν είναι για τους ΑμεΑ και τον αγώνα τους για ίσους όρους σε μιά πιό χειραφετημένη κοινωνία . Πρακτικά, αναπαράγει τα βαθιά ρατσιστικά στερεότυπα εποχών – υποτίθεται – ξεπερασμένων, επικοινωνώντας την περί αναπηρίας οπτική που ο Καρκαβίτσας απέδιδε με τρόπο μοναδικό στον “Ζητιάνο” του. Σε απλά ελληνικά : Κάθε μικρο-απατεώνας μπορεί να λαθροβιώσει παριστάνοντας τον ανάπηρο. Κάθε άνθρωπος με αναπηρία, από την άλλη, είναι πιθανός απατεώνας. “Η χρήση του όρου προσβάλλει βάναυσα τους ανθρώπους με αναπηρία και τις οικογένειές τους” αντιγράφουμε το “δια ταύτα” της προσβολής από ανακοίνωση επί του θέματος της εθνικής συνομοσπονδίας ΑμεΑ.
Η αφετηρία της ηθικής σε βάρος των ΑμεΑ και των οικογενειών τους προσβολής, δεν είναι και δεν μπορεί να αναζητηθεί στην... κοινωνική επί θεμάτων αναπηρίας κουλτούρα, που όπως έχει αποδειχτεί είναι δεκτική και εξελίξιμη στις σύγχρονες/απελευθερωτικές προσεγγίσεις της αναπηρίας. Η αφετηρία της προσβολής είναι πολιτική. Ο ρατσιστικός όρος “ανάπηροι-μαϊμούδες” εκπορεύεται και διακινείται από τις πολιτικές ελίτ των καιρών, είναι όρος κατ’ εξοχήν του πολιτικού (από κει εκπορεύεται) και όχι του κοινωνικού (που τον αναπαράγει) λεξιλογίου. Επιβάλλεται στην κοινωνική ατζέντα για να υπηρετήσει σαφείς πολιτικές σκοπιμότητες.
Τον διοχέτευε η προηγούμενη κυβέρνηση (πάμπολλες σχετικές ανακοινώσεις για ... εντοπισμό αναπήρων μαϊμούδων και τότε) όταν αμφισβητείτο η εντιμότητα στελεχών της και έπρεπε να πείσει ότι παραμένει αμετακίνητη στον αγώνα της κατά της διαφθοράς. Τον διοχετεύει στις μέρες μας που προσπαθεί να επιβληθεί το δόγμα περί αναγκαιότητας δημοσιονομικής εξυγίανσης η “πράσινη” νομαρχία Πειραιά . Και θα συνεχίσει να διοχετεύεται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση (πάμε και στοίχημα) άν δεν ορθωθεί τοίχος άμυνας εδώ και τώρα . Το επιχειρεί η συνομοσπονδία αναπήρων αφουγκραζόμενη το μέλλει γεννέσθαι: “ Ο ρατσιστικός όρος πρέπει εδώ και τώρα να εξαφανιστεί από το πολιτικό λεξιλόγιο” τονίζεται ρητά και απερίφραστα στην ανακοίνωσή της.
Ιδιαίτερα υποψιασμένη για το timing της ανακίνησης θέματος για “αναπήρους – μαϊμούδες” εμφανίζεται σε ανακοίνωσή της και η εθνική ομοσπονδία κινητικά αναπήρων. “Αναρωτιέμαι αν θέλουν να δημιουργήσουν κλίμα περικοπών των ήδη πενιχρών επιδομάτων και συντάξεων των ΑμεΑ” μας γράφει με νόημα ο πρόεδρος της Ε.Ο.Κ.Α. Νίκος Σκόνης, αντιδιαστέλλοντας την πρόσφατη σπουδή για κυνήγι φτωχοδιαβόλων με την πλήρη αδιαφορία να διερευνηθεί η σκανδαλώδης – ύψους πολλών εκατομμυρίων- διασπάθιση δημοσίου χρήματος για την περιβόητη Κάρτα Αναπηρίας/Λειτουργικότητας. “ Αν τα χρήματα δεν είχαν κάνει φτερά και η Κάρτα είχε προχωρήσει” συνεχίζει σε ύφος ακόμα πιο υποψιασμένο ο πρόεδρος των κινητικά αναπήρων, “δεν θα μπορούσαν καν να υπάρχουν οι λεγόμενοι ανάπηροι-μαϊμούδες, ούτε η σχετική σπέκουλα προς εξυπηρέτηση των εκάστοτε κυβερνητικών σχεδιασμών”.
Η τελευταία φράση – δήλωση του συνομιλητή μας, προσφέρει την καταλληλότερη “γέφυρα” για το πέρασμα στην απτή, στην πρακτική πλευρά της βάναυσης εναντίον των ΑμεΑ προσβολής. Εντελώς περιεκτικά έχει να κάνει με το ότι:
Η εξαγγελθείσα εδώ και μια πενταετία Κάρτα Αναπηρίας/Λειτουργικότητας κατέληξε “μεγάλο φαγοπότι” ενημερωτικών σεμιναρίων και δεξιώσεων. Εξακολουθεί να μην υπάρχει – και πλέον ούτε καν να συζητιέται αρμοδίως- στην χώρα μας Εθνικό Μητρώο ΑμεΑ. Να μην υπάρχει ενιαίο και αδιάβλητο σύστημα αξιολόγησης και πιστοποίησης της αναπηρίας, μεταφραζόμενο σε ενιαίο τρόπο πιστοποίησης της αναπηρίας. Να μην υπάρχει συνακόλουθα, η δομημένη προϋπόθεση απόδοσης ενός και μοναδικού αδιαμφισβήτητου ποσοστού αναπηρίας. Το οποίο θα δίδεται από μία επιτροπή και για κάθε δικαιωματική χρήση. Ξεκινώντας από την παροχή του προνοιακού επιδόματος, συνεχίζοντας με τις φοροαπαλλαγές , την εισοδηματική στήριξη, την παροχή ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων έως και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τίποτα από τα παραπάνω αυτονόητα (και διαρκώς εξαγγελόμενα επί χρόνια) δεν υπάρχει. Ακριβώς αυτό το “τίποτα”, λοιπόν, το οποίο αν υπήρχε δεν θα υπήρχε καμία δυνατότητα για περιπτώσεις λαθρο-αναπήρων και την συνακόλουθη από πλευράς πολιτικών σπέκουλα, είναι η απτή,πρακτική πλευρά της βάναυσης εναντίον των ΑμεΑ προσβολής.
 Η σειρά των παραπάνω “δεν υπάρχει” απαριθμείται από την ΕΣΑμεΑ ως σειρά αιτημάτων άμεσης προτεραιότητας, προς τις ηγεσίες των υπουργείων υγείας (κατά μείζονα λόγο) και εργασίας. Μοιάζει πλέον, το όριο ανοχής των ελλήνων αναπήρων απέναντι στην χρόνια σπέκουλα και την βαθύτατη περί αναπήρων - μαϊμούδων ηθική, πολιτική και έμπρακτη προσβολή, να έχει παραβιαστεί. “Θωρακίστε και προστατεύστε την αναπηρία τώρα” εγκαλεί τους κυβερνώντες με οργή η συνομοσπονδία, μοιάζει δε τώρα να το εννοεί περισσότερο από ποτέ.





Πηγή: Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"
Διαβάστε περισσότερα...

ΑμεΑ στο περιθώριο


Η παραβίαση των δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία (ΑμεΑ) είναι καθολική και διαχέεται στους πιο σημαντικούς τομείς της καθημερινότητας.
Προσβασιμότητα, εκπαίδευση, υγεία και πρόνοια, εργασία και απασχόληση. Η φετινή έκθεση που κατέθεσε στις 3 Δεκεμβρίου στη Βουλή η Εθνική Συνομοσπονδία ΑμεΑ (ΕΣΑμεΑ) δίνει την ολοκληρωμένη εικόνα των εις βάρος των ΑμεΑ διακρίσεων που μόνο τιμητική δεν είναι για τη χώρα μας. Ενδεικτικά:
ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ: Περισσότεροι από 3 στους 4 ΑμεΑ αδυνατούν να μετακινηθούν λόγω έλλειψης υποδομών ή κινούνται μετά χιλίων βασάνων. Το ίδιο ποσοστό παρεμποδίζεται από τις ελλείψεις προσβασιμότητας των δημόσιων υπηρεσιών να συναλλαγεί με αυτές αξιοπρεπώς. Ολίγον λιγότεροι (ποσοστό 71,8%) αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα όταν (και εάν) χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς. Σε ότι αφορά το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, είναι κάτι παραπάνω από ατελές. Σε ορισμένους τομείς (προσβασιμότητα υπηρεσιών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών) δεν υπάρχει καν θεσμικό πλαίσιο! Σε σχέση με την προσβασιμότητα του δομημένου περιβάλλοντος οι νόμοι είναι απλώς περιγραφικοί και η τήρησή τους επαφίεται στον... πατριωτισμό των Ελλήνων. Δεν προβλέπουν χρονοδιαγράμματα εφαρμογής, ή κυρώσεις σε περίπτωση μη εφαρμογής τους. Ανεπαρκέστατη είναι η νομοθεσία και για τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε ό,τι αφορά τα ΚΤΕΛ και τα ταξί. Ενδεικτικά, τα προσβάσιμα σε ολόκληρη τη χώρα μας ταξί είναι μόλις 20, ενώ ΚΤΕΛ προσβάσιμο δεν υπάρχει ούτε για δείγμα.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Το υπουργείο Παιδείας αρνείται να εφαρμόσει ακόμα και τους ισχύοντες νόμους! Σε πολλές περιπτώσεις - αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση- δηλώνει αδυναμία να υλοποιήσει εγκεκριμένες παράλληλες στηρίξεις μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, επικαλούμενο ανεπάρκεια κονδυλίων ή εκπαιδευτικών. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, αγνοεί γνωματεύσεις των αρμόδιων διαγνωστικών κέντρων ή τις αξιολογεί ως καταχρηστικές για να αποποιηθεί τις υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών που συνεπάγονται. Σε ό,τι αφορά τις σχολικές υποδομές για τους μαθητές με αναπηρία, η κατάσταση με μία λέξη είναι απαράδεκτη. 412 από τα 510 τμήματα ένταξης μαθητών με αναπηρία στα γενικά σχολεία στεγάζονται σε αίθουσες παντελώς ακατάλληλες και στερούνται τον απαραίτητο εξοπλισμό. Επίσης, μόλις το 20% των ειδικών σχολείων κάθε βαθμίδας στεγάζονται σε χώρους στοιχειωδώς κατάλληλους. Για το υπόλοιπο 80%... ουδείς λόγος.
ΥΓΕΙΑ-ΠΡΟΝΟΙΑ: Τεράστιο το εύρος των ελλειμμάτων, ενώ η παράθεση δύο και μόνο στοιχείων είναι απολύτως ενδεικτική. Οι ανάγκες σε κλίνες αποκατάστασης που πρέπει να εξυπηρετήσουν τους τραυματίες σπονδυλικής στήλης και νωτιαίου μυελού που κάθε χρόνο προκύπτουν καθώς και πάσχοντες από άλλα νοσήματα (εγκεφαλικά επεισόδια, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.λπ.) εκτιμώνται σε 2.600 κλίνες. Οι διαθέσιμες δημόσιες κλίνες στη χώρα μας είναι 186, δηλαδή το 7% των απαιτουμένων ! Σε ό,τι αφορά την... περιβόητη Κάρτα Αναπηρίας, που θα απελευθέρωνε -υποτίθεται- τους ΑμεΑ από τη μονοδιάστατη επιδοματική λογική και θα άνοιγε τον δρόμο για πληρέστερες παροχές με κριτήριο τη λειτουργικότητά της, παρέμεινε στο επίπεδο της απλής εξαγγελίας. Πέντε χρόνια από τότε και ακόμη αναμένεται.
ΕΡΓΑΣΙΑ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ: Και εδώ λόγω του τεράστιου εύρους των ελλειμμάτων η παράθεση στοιχείων της έκθεσης θα είναι απολύτως ενδεικτική. Σε σχέση με τη λεγόμενη προστατευτική νομοθεσία που ορίζει προσλήψεις με ποσόστωση από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, η έλλειψη κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης έχει πρακτικώς μηδενίσει τις προσλήψεις στον δεύτερο. Επίσης, σε ό,τι πλέον αφορά τον δημόσιο τομέα, η νομοθεσία δεν προβλέπει την παροχή τεχνολογικής υποστήριξης στον εργαζόμενο με αναπηρία για να μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, οδηγώντας τον σε δευτερεύοντες κατά κανόνα εργασιακούς ρόλους. Απουσία πρόβλεψης καταγράφεται και σε ό,τι αφορά τις (έτσι κι αλλιώς ελάχιστες) εργασιακές τοποθετήσεις ΑμεΑ σε θέσεις που να αντιστοιχούν στα προσόντα τους, στο είδος της αναπηρίας τους και τη βαρύτητά της. Γεγονός το οποίο, όπως η έκθεση της ΕΣΑμεΑ επισημαίνει, οδηγεί στην υπονόμευση της ένταξης των ΑμεΑ στην αγορά εργασίας επί ίσοις όροις που αποτελεί -υποτίθεται- τον στόχο της προστατευτικής νομοθεσίας. *

Διαβάστε περισσότερα...

Τα αθλητικά σωματεία των ΑμεΑ προαναγγέλλουν 'λουκέτα'

Σε οριακό σημείο ο αθλητισμός των ΑμεΑ


Μόλις ενάμιση χρόνο μετά τους θριάμβους στο Πεκίνο , πλήθος τα προβλήματα


Αναβρασμός επικρατεί στον χώρο των αθλητικών σωματείων ΑμεΑ εξαιτίας της μη καταβολής από πλευράς ΓΓΑ των τακτικών επιχορηγήσεων για τα έτη 2008 και 2009. Η εθνική αθλητική ομοσπονδία ΑμεΑ (ΕΑΟΜ - ΑμεΑ) προσάπτει στο νέο γενικό γραμματέα αθλητισμού Πάνο Μπιτσαξή ολιγωρία στην καταβολή των χρωστούμενων παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του σε μεταξύ τους προ μηνός συνάντηση. Σκληρή η ανακοίνωση της ομοσπονδίας προαναγγέλλει “δυναμικές κινητοποιήσεις” σε περίπτωση που τα χρωστούμενα δεν καταβληθούν άμεσα.



Η μαζικότητα στην καταγγελτική εκδήλωση – συνέντευξη τύπου της ΕΑΟΜ – ΑμεΑ, πείθει ότι τα πράγματα είναι πλέον οριακά σε ότι αφορά το πρόβλημα επιβίωσης που τα αθλητικά σωματεία των ΑμεΑ αντιμετωπίζουν ελέω πλημελλούς χρηματοδότησης. Το παρών δεν έδωσαν ως είθισται μόνο οι παράγοντες του χώρου αλλά και σημαντικοί έλληνες παραολυμπιονίκες, όπως οι Γρηγόρης Πολυχρονίδης (μπότσια), Παύλος Μάμαλος (άρση βαρών), Γιάννης Πρώτος, Μάκης Καλαράς, Μάκης Βρυώνης (στίβος). Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται και η παρουσία του προέδρου της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής (ΕΠΕ) Παναγιώτη Σταματόπουλου, προσδίδοντας στην εκδήλωση τον χαρακτήρα του καθολικού ξεσηκωμού όλων όσοι υπηρετούν τον παραολυμπιακό αθλητισμό. Διότι αν μη τι άλλο όλα όσα καταγγέλθησαν θέτουν σε αμφισβήτηση καθεαυτή την επιβίωση των αθλητικών σωματείων.
Σε πολύ απλά (νεο)ελληνικά , σε πολλά σωματεία μέλη της ΕΑΟΜ δεν έχουν καταβληθεί καν οι τακτικές επιχορηγήσεις των ετών 2007-2008. Όπως κοφτά δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Γ.Φουντουλάκης “ ο χώρος πορεύεται υπό συνεχή αναστάτωση , τα πάντα για το μέλλον φαντάζουν πιθανά. Ακόμα και η διακοπή του αθλητισμού στα άτομα με αναπηρία.”
Η παραπάνω απαισιόδοξη θέση δεν είναι προϊόν αποκλειστικά και μόνο οικονομικών προβλημάτων. Υπάρχει και μια ολόκληρη σειρά από θεσμικά ζητήματα που επί χρόνια παραμένουν εκκρεμή συμβάλλοντας στην αίσθηση αδιέξοδου που μοιάζει να κυριαρχεί στον χώρο του αθλητισμού των ΑμεΑ. Για παράδειγμα, η ισότιμη σε σχέση με τους μη αναπήρους συναθλητές τους αντιμετώπιση των διακεκριμένων αθλητών με αναπηρία από την πολιτεία, καίτοι ως πρόθεση δεδηλωμένη εξακολουθεί ως πράξη ζητούμενη. Ζητούμενη εξακολουθεί και η ικανοποίηση του αιτήματος αναβάθμισης του πλαισίου λειτουργίας της ΕΠΕ, τα μέλη της οποίας στην πλειοψηφία τους διορίζονται από τον εκάστοτε υπουργό ή Γ.Γ.Α. “Η ολομέλεια της ΕΠΕ πρέπει στο σύνολό της να είναι αιρετή” αιτούνται οι της αθλητικής ομοσπονδίας ΑμεΑ “ώστε να αποφεύγονται οι όποιες κηδεμονίες στον χώρο”. Το αίτημα μοιάζει κάτι παραπάνω από δίκαιο.
Το κρίσιμο “δια ταύτα” όλων των παραπάνω, αποτυπώνεται στις εξαγγελίες/δεσμεύσεις του αθλητικού κινήματος των ΑμεΑ , εάν οι οικονομικές τουλάχιστον εκρεμμότητες άμεσα δεν διευθετηθούν. Ούτε λίγο ούτε πολύ προαναγγέλεται η άρση όλων των προγραμματισμένων αθλητικών εκδηλώσεων για το 2010 αλλά και “λουκέτα” σε δεκάδες σωματεία που αδυνατούν υπό τις σημερινές συνθήκες οικονομικά να ανταπεξέλθουν. Προαναγγέλονται επίσης κινήσεις διασυρμού της αθλητικής ηγσίας της χώρας με παραστάσεις διαμαρτυρίας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Και όλα αυτά ενάμισι μόλις χρόνο μετά την θριαμβευτική παρουσία στο Πεκίνο του ελληνικού παραολυμπιακού αθλητισμού οι επιτυχίες του οποίου υπερέβησαν κάθε προηγούμενο. Πως φέρνει τα πάνω κάτω η ζωή... 



Διαβάστε περισσότερα...

Γυναικολογία και ΑμεΑ

Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΧΗΝΙΑΔΗΣ, μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος, υπεύθυνος Μονάδας Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής www.hiniadis.com, Ε-mail: doctor@hiniadis.com



Τα άτομα με κινητικές δυσκολίες αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της χώρας μας. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τόσο η πολιτεία όσο και ο ιδιωτικός τομέας έδειχναν να αγνοούν ουσιαστικά την ύπαρξή τους. Σταδιακά όμως το κοινό αρχίζει να ενημερώνεται και το κράτος φαίνεται να αφυπνίζεται. Ετσι, τα Ατομα με ειδικές Ανάγκες (ΑμεΑ) έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε πολλές κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες, οι οποίες μέχρι πρόσφατα τούς ήταν ουσιαστικά απαγορευμένες.
Ενα σημαντικό ποσοστό όλων των γυναικών δεν πραγματοποιούν τον ετήσιο έλεγχο που περιλαμβάνει τη γυναικολογική εξέταση, το τεστ ΠΑΠ, το διακολπικό υπερηχογράφημα, την εξέταση και το υπερηχογράφημα των μαστών. Ο κυριότερος λόγος για τα ΑμεΑ είναι η δυσκολία στη μετακίνηση. Δεν υπάρχουν δηλαδή ακόμα οι κατάλληλες υποδομές, τόσο σε μέσα μαζικής μεταφοράς (30% μόνο) όσο και στις κλινικές και τα ιατρεία (22%), για την υποδοχή και την εξυπηρέτηση των ατόμων αυτών. Στις ΗΠΑ μόνο το 60% έχει υποβληθεί σε ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο, αλλά πολύ μικρότερο είναι το ποσοστό αυτών που το έκαναν μέσα στα τελευταία 5 χρόνια. Συνολικά 18% των γυναικών με ειδικές ανάγκες δεν έχει υποβληθεί ποτέ σε τεστ ΠΑΠ. Ταυτόχρονα, μόνο το 15% έχει κάνει απλή ψηλάφηση μαστού, ενώ μόνο 17% των γυναικών άνω των 40 ετών έχει κάνει μαστογραφία.
**Ποιοι άλλοι λόγοι εμποδίζουν τα ΑμεΑ να επισκεφθούν το γιατρό τους;
Επιπλέον λόγοι είναι το χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης -ειδικά σε θέματα γυναικολογικής υγιεινής- και η συνεπαγόμενη άγνοια, το μικρότερο εισόδημα και η μη κάλυψη των εξόδων από τις ασφαλιστικές εταιρείες ή τα ταμεία. Σημαντικό ρόλο παίζει και η ιδιοσυγκρασία και οι απομονωτικές τάσεις των ΑμεΑ.
**Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην υγεία τους;
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι μια αναπηρία δεν προκαλεί καρκίνο. Ομως αν, για παράδειγμα, μια γυναίκα δεν κάνει τεστ ΠΑΠ για χρόνια, κινδυνεύει να εμφανίσει προκαρκινικές αλλαγές στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας. Εάν αυτές δεν παρακολουθούνται και δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα υπάρχει σαφής κίνδυνος εξαλλαγής σε καρκίνο. Το ίδιο ισχύει για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού και φυσικά για τη μήτρα και τις ωοθήκες.
**Υπάρχουν άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες;
Η συστηματική άσκηση, έστω και ελαφριάς μορφής, είναι σημαντική για την προστασία από κάθε μορφής κακοήθεια. Επίσης, οι διαταραχές ύπνου που έχουν τα ΑμεΑ οδηγούν σε μειωμένες ανοσολογικές αντιστάσεις στον οργανισμό. Τέλος, ο πόνος είναι ίσως το σημαντικότερο σημάδι εντοπισμού ενός προβλήματος. Και στους τρεις προηγούμενους παράγοντες, τα ΑμεΑ υπολείπονται έναντι του γενικού πληθυσμού.
**Τι άλλα προβλήματα μπορεί να προκύψουν;
Τα ΑΜΕΑ έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν αυξημένο βάρος. Αυτό αποτελεί από μόνο του παράγοντα για αυξημένη πιθανότητα δυσλειτουργικών αιμορραγιών της μήτρας και καρκίνου του ενδομητρίου. Επίσης, μπορεί να πάσχουν από χρόνια σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα που σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου. Τέλος, μερικά από τα φάρμακα που παίρνουν για χρόνια τα ΑμεΑ μπορεί να προκαλούν προκαρκινικές αλλοιώσεις.
**Τι συμβαίνει με τις εμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν κινητικές δυσκολίες;
Οι γυναίκες αυτές, πέραν του ότι μπορεί να είναι παχύσαρκες, λόγω της μειωμένης κινητικότητας και άσκησης, εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μετέπειτα κατάγματα. Επίσης έχουν μειωμένη σεξουαλική δραστηριότητα. Αυτό προκαλεί ατροφία των γεννητικών οργάνων, στένωση του κόλπου, αιμορραγίες και ακράτεια ούρων. Τέλος, δυσχεραίνει εμφανώς τη σωστή γυναικολογική εξέταση, άρα και τη έγκαιρη διάγνωση.

Διαβάστε περισσότερα...

Οι πολλές ώρες στον υπολογιστή αυξάνουν τη μυωπία


Όλο και περισσότεροι μαθητές Δημοτικού σχολείου στο Χονγκ Κονγκ εμφανίζουν μυωπία, καθώς περνούν τέσσερις ώρες την ημέρα παίζοντας παιχνίδια στονηλεκτρονικό υπολογιστή ή «σερφάροντας» στο διαδίκτυο.
Σύμφωνα με την Ένωση Οπτομετρών, τα κρούσματα μυωπίας μεταξύ των μαθητών του σχολείου αυξάνονταν με ρυθμό 10% τον χρόνο. «Τα παιδιά κινδυνεύουν να αναπτύξουν σοβαρά οφθαλμολογικά προβλήματα στη μετέπειτα ζωή τους, αν οι γονείς δεν αναλάβουν δράση ώστε τα παιδιά τους να απαλλαγούν από την επικίνδυνη συνήθεια» τόνισε ο πρόεδρος της Ένωσης, Κένεθ Λαμ.
Στο Χονγκ Κονγκ καταγράφεται ήδη ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μυωπίας στον κόσμο και σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη το 17% των μαθητών όταν ξεκινούν το Δημοτικό και το 53% όταν το ολοκληρώνουν έχουν μυωπία.

Διαβάστε περισσότερα...

Μειώστε την κακή χοληστερόλη τρώγοντας σόγια


Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έδειξαν ότι, άτομα που πρόσθεσαν την πρωτεΐνη σόγιας στη διατροφή τους, μπόρεσαν να μειώσουν τα επίπεδα της ολικής και της κακής LDL χοληστερόλης.
Επιπλέον, πληθώρα επιστημονικών ερευνών που έχουν γίνει τις τελευταίες δυο δεκαετίες, έχουν επιβεβαιώσει ότι οι πληθυσμοί οι οποίοι προσλαμβάνουν τη διαιτητική πρωτεΐνη κυρίως από φυτικές πηγές (σόγια, όσπρια, ξηροί καρποί, φρούτα και λαχανικά) εμφανίζουν γενικά χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης σε σχέση με πληθυσμούς που βασίζουν τη διαιτητική πρόσληψη πρωτεΐνης σε ζωικές πηγές (κρέας, πουλερικά, θαλασσινά).
Οι ασιατικοί λαοί παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιαγγειακές παθήσεις, καθώς όπως είναι γνωστό, οι συγκεκριμένοι λαοί χρησιμοποιούν τη σόγια σαν βασική πηγή πρωτεΐνης στο καθημερινό διαιτολόγιό τους.

Διαβάστε περισσότερα...

Η κρίση μας οδηγεί στα ψυχοφάρμακα καθώς η ψυχανάλυση στοιχίζει


Πολλαπλές είναι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία των μελών της ελληνικής κοινωνίας, τόσο στο επίπεδο το ατομικό όσο και σε συλλογική έκφραση, με αντίκτυπο - ανάμεσα στα άλλα - στην κατανάλωση φαρμάκων.

Ο σύμβουλος ψυχικής υγείας, Γιώργος Δίπλας, επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι την ώρα που λόγω οικονομικής κρίσης μειώνονται οι προσερχόμενοι σε ειδικούς για αναζήτηση ψυχικής υποστήριξης, καθώς θεωρείται είδος πολυτελείας, αυξάνεται η κατανάλωση κυρίως αντικαταθλιπτικών και δευτερευόντως αγχολυτικών φαρμάκων.

«Προϋπάρχοντα προβλήματα πυροδοτούνται με την οικονομική κρίση και βγαίνουν έντονα στην επιφάνεια προβλήματα σχέσεων, αξιοπρέπειας και προοπτικής. Υπάρχει ένας διάχυτος έντονος θυμός, λόγω ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον το εργασιακό και γενικότερα το οικονομικό, που με την παραμικρή αφορμή εκδηλώνεται στον διπλανό μας, τον/την σύντροφο, τον φίλο, τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον άγνωστο στο δρόμο», δηλώνει ο κ. Δίπλας.

Σημειώνει δε ότι αυτό οδηγεί στον κατακερματισμό της κοινωνίας και στη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Τίθενται σε δοκιμασία οι ανθρώπινες σχέσεις, ανάλογα το πώς αντιλαμβάνεται κανείς τα προβλήματα και πώς είναι διατεθειμένος να βοηθήσει τον εαυτό του και τον διπλανό του.

«Στις οικογενειακές σχέσεις σημειώνεται ήδη αύξηση της ενδοοικογενεακής βίας, ενώ αντίθετα τα ποσοστά διαζυγίων μειώνονται, λόγω ακριβώς της οικονομικής κρίσης» τονίζει. Επιπλέον, παρατηρείται έξαρση του αλκοολισμού και της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, σαν απόδραση, σαν λύτρωση από τις έντονες πιέσεις που υφίσταται ο άνθρωπος στην επιβίωση και στην αξιοπρέπειά του.

Ο κ. Δίπλας υπενθυμίζει την οικονομική κρίση του 1929 στις ΗΠΑ και την επιβολή της ποτοαπαγόρευσης και διευκρινίζει: «Οικονομική κρίση και αύξηση των απαγορεύσεων πηγαίνουν μαζί. Ουσιαστικά, η οικονομική κρίση απαγορεύει στους ανθρώπους να ζουν με κάποια ποιότητα ζωής.

Μπορεί να υπάρχει ελεύθερος χρόνος, αλλά δεν υπάρχει διάθεση και οικονομική δυνατότητα να χρησιμοποιήσει κανείς αυτό τον χρόνο, αφού ακόμα και οι διακοπές καθίστανται είδος πολυτελείας, είδος προς εξαφάνιση».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι επισημάνσεις του ειδικού επιστήμονα για τις επιδράσεις της οικονομικής κρίσης στο συλλογικό ασυνείδητο ψυχισμό των ανθρώπων, όπου «η τάση βρίσκεται στην αναζήτηση θαυμάτων και θαυματοποιών, σε αυτούς που δίνουν εύκολα υποσχέσεις για λύσεις των προβλημάτων μέσα από την αυταρχική δράση.

Πολλοί άνθρωποι στρέφονται προς μια Αρχή, θρησκευτική ή πολιτική, προκειμένου να εναποθέσουν εκεί τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο. Αναζητούν τη λύτρωση και μέσω αυτής είναι έτοιμοι να αποδεχθούν εύκολα και την ύπαρξη ενός αποδιοπομπαίου τράγου».

Κατά τους ειδικούς, σε τέτοιες περιόδους παρατηρείται έξαρση της βίας προς κάθε κατεύθυνση, εξεγερσιακή, κατασταλτική, αλλά και με τη μορφή της αύξησης της εγκληματικότητας, αφού μειώνεται η αξία της ανθρώπινης ζωής. Η αύξηση, βέβαια, της εγκληματικότητας ενισχύει την ανασφάλεια και καθιστά την κοινωνία εν μέρει πιο επιρρεπή στο να αποδεχθεί την αύξηση των κατασταλτικών μέτρων.

«Ο φόβος λειτουργεί σαν το χειρότερο δηλητήριο στις σχέσεις των ανθρώπων. Η οικονομική κρίση στην κορύφωσή της βγάζει στην επιφάνεια τα αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπου, την ανάγκη επιβίωσης και την ανάγκη διατήρησης του είδους. Στο πλαίσιο αυτό, η ανισότητα μετατρέπεται σε "ο θάνατός σου η ζωή μου"».

Η κρίση, ωστόσο, έχει κι ένα αντίθετο αποτέλεσμα. Προκαλεί δραστηριότητες έντονης κοινωνικής αλληλεγγύης. Ο κ. Δίπλας υπογραμμίζει ότι σε αυτό το πλαίσιο, «εντάσσεται η ανάπτυξη της αυτοοργάνωσης των πολιτών, είτε με τη μορφή της άρνησης πληρωμής στα διόδια είτε με εκείνη της αντίστασης στις αυξήσεις των εισιτηρίων στα μαζικά μέσα μεταφοράς».

Όσο για τους πρόσφυγες / μετανάστες, που αποτελούν τον αδύναμο κρίκο της κοινωνίας, διαβλέπει διχασμό. Κρίνει ότι από κάποιες ομάδες θα αυξηθεί η δυσφορία σε βάρος τους, ενώ από άλλες κοινωνικοπολιτικές ομάδες του πληθυσμού θα γίνει πιο έντονη η αλληλεγγύη προς αυτούς.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η φαρμακοποιός, Ευαγγελία Παπαδοπούλου, αναφέρεται και η ίδια στο πλεόνασμα θυμού, που παρατηρεί από τον πάγκο του φαρμακείου της. Συναλλασσόμενη τελευταία διαρκώς με προβληματισμένους ανθρώπους, που καταφεύγουν στο κατάστημά της για φαρμακευτική βοήθεια, διαπιστώνει αλλαγές στην έως πρότινος ανεβασμένη ψυχολογία του Έλληνα.

«Έχει κατακλύσει τους πολίτες μία δυσαρέσκεια και ένας θυμός, που πλήττουν όλες τις ηλικίες, προκαλούνται από την εργασιακή ανασφάλεια και δεν μπορούν να διοχετευθούν» λέει και προσθέτει:

«Αποτέλεσμα είναι η αύξηση στην κατανάλωση αγχολυτικών και αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, κυρίως στις γυναίκες, καθώς οι άντρες φαίνεται πως έχουν περισσότερες διεξόδους, για παράδειγμα το γήπεδο ή το καφενείο».

Επισημαίνει δε ότι, μεταξύ άλλων, οι νέοι δέχονται πλήγμα και όσον αφορά την ενηλικίωσή τους. Επιστρέφουν στην οικογενειακή εστία στα 30 τους, γεγονός που εκλαμβάνουν ως ήττα, είναι πισωγύρισμα στην προσπάθεια αυτονόμησης τους».

Κατά την άποψη της κ. Παπαδοπούλου, η απώλεια κεκτημένων δικαιωμάτων στην εργασία, την παιδεία, την υγεία θα έχει σαν αποτέλεσμα τη συνολική επιδείνωση της υγείας του πληθυσμού, την αύξηση της εξάρτησης από ουσίες, στην όποια μορφή τους, και την αύξηση της βίας, καθώς «τα μέτρα, που λαμβάνονται στο πλαίσιο της κρίσης, ο κόσμος τα βιώνει ως άσκηση βίας, ως πισωγύρισμα στον 19ο αιώνα».


Διαβάστε περισσότερα...

Φυλλικό οξύ και σίδηρος για… έξυπνα παιδιά


Ερευνητές από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Johns Ηopkins υποστηρίζουν, ότι η λήψη φυλλικού οξέος και σιδήρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση εξυπνότερων παιδιών με καλύτερο έλεγχο των κινήσεών τους.
Οι ερευνητές μελέτησαν τα παιδιά γυναικών που ζουν σε μη αστικές περιοχές του Νεπάλ και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έπαιρναν φυλλικό οξύ και σίδηρο. «Ο σίδηρος είναι ιδιαίτερα κρίσιμος παράγοντας στην ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος» αναφέρουν οι ερευνητές στο άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης.
Η έλλειψη σιδήρου αποτελεί την πιο διαδεδομένη διατροφική ανεπάρκεια στον πλανήτη, αφού υπολογίζεται ότι περίπου δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν λαμβάνουν σίδηρο μέσω της διατροφής τους.

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η έλλειψη σιδήρου και μάλιστα από την αρχή της ζωής ενός ανθρώπου μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος, στη βιοχημεία αλλά και στον μεταβολισμό του, επηρεάζοντας τελικά τόσο την πνευματική του ανάπτυξη όσο και την κινητικότητά του.

Διαβάστε περισσότερα...

«Ευεργετικό» το… placebo


Σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, ένα χάπι placebo (εικονικό χάπι) μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να αισθανθούν καλύτερα, ακόμα κι αν γνωρίζουν πως πρόκειται απλώς για ένα χαπάκι ζάχαρης.
Σε έρευνα των επιστημόνων, σχεδόν το 60% των ασθενών με το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου δήλωσαν πως ένιωθαν καλύτερα μετά τη χορήγηση χαπιών placebo δύο φορές την ημέρα, παρότι γνώριζαν πως δεν επρόκειτο για κάποια πραγματική φαρμακευτική αγωγή.

Η καταπολέμηση του πόνου αποτελεί ζήτημα που απασχολεί την Ιατρική εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η αντιμετώπισή του βασίζεται σήμερα σε χορήγηση κάποιων χημικών ουσιών αλλά - όπως αναγνωρίζει η σύγχρονη ιατρική - ο πόνος μπορεί να ανασταλεί από τον ίδιο τον ασθενή με μια «εσωτερική» λειτουργία. Ένα μηχανισμό που αποτελεί «επιστημονικό γρίφο».

Διαβάστε περισσότερα...

Δημιούργησαν ποντίκι που κελαηδάει


Ιάπωνες επιστήμονες από το Πανεπιστημίου της Οσάκα, δημιούργησαν ένα γενετικά τροποποιημένο ποντίκι που κελαηδάει σαν πουλί, ένα επίτευγμα που, όπως είπαν, μπορεί να ρίξει φως στην καταγωγή της ανθρώπινης γλώσσας, ενώ δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να ανοίξει το δρόμο για την εμφάνιση, με σάρκα και οστά, ενός αληθινού Μίκι Μάους!

Οι επιστήμονες, τον Αρικούνι Ουχιμούρα, έκαναν εδώ και χρόνια πειράματα με γενετικά μεταλλαγμένα ποντίκια, τα οποία ζευγάρωναν μεταξύ τους επί αλλεπάλληλες γενιές για να δουν τι θα προκύψει. Μια μέρα όμως, προς μεγάλη έκπληξή τους, προέκυψε ένα ποντικάκι που… τραγουδάει σαν πουλί.

Οι ερευνητές δεν περίμεναν κάτι τέτοιο, καθώς από το ζευγάρωμα πίστευαν ότι μάλλον θα προέκυπταν ποντίκια διαφορετικά σε σωματική διάπλαση, καθώς, εκτός από το ποντίκι-πουλί, παράλληλα δημιούργησαν ένα ποντίκι με κοντά άκρα.

Οι επιστήμονες της Σχολής Προωθημένων Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου της Οσάκα έχουν ήδη στη διάθεσή τους περισσότερα από 100 ποντίκια που κελαηδούν, με τα οποία προτίθενται να συνεχίσουν τα πειράματά τους. Μεταξύ άλλων, ελπίζουν ότι θα κατανοήσουν καλύτερα πώς εξελίχτηκε η ανθρώπινη γλώσσα.


Διαβάστε περισσότερα...

Το μαιευτήριο «Λητώ» μειώνει τα έξοδα τοκετού


Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωσή του, το μαιευτήριο «Λητώ», διαμορφώνει νέα τιμολογιακή πολιτική.
Στο πλαίσιο αυτής, ανακοίνωσε ότι ο φυσιολογικός τοκετός σε τρίκλινο οικονομικό πακέτο (4 ημέρες νοσηλείας) κοστολογείται στην τιμή των 1.350 ευρώ + Φ.Π.Α. (τελική τιμή 1.500 ευρώ) ενώ η καισαρική σε τρίκλινο οικονομικό πακέτο (5 ημέρες νοσηλείας) στην τιμή των 1.530 ευρώ + Φ.Π.Α. (τελική τιμή 1.700 ευρώ).

Στα προαναφερόμενα κόστη συμπεριλαμβάνονται τα έξοδα τοκετού και νεογνού καθώς και τα έξοδα για τη συλλογή, επεξεργασία και φύλαξη βλαστικών κυττάρων ομφαλοπλακουντιακού αίματος, μια μοναδική παροχή των Μαιευτηρίων του Ομίλου «Υγεία», που έως τώρα επιβάρυνε τον οικονομικό προϋπολογισμό της γέννας.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος του «Λητώ», Λεωνίδας Παπαδόπουλος, σε σχετικές δηλώσεις του ανέφερε ότι «είναι πολύ σημαντικό και ουσιαστικό σε μια δύσκολη για όλους συγκυρία να πάρουμε την απόφαση να μειώσουμε τις τιμές μας κατά 20% στο οικονομικό πακέτο, ώστε να βοηθήσουμε και εμείς με τον τρόπο μας το νέο γονιό να ανταποκριθεί όσον το δυνατό καλύτερα στις νέες του υποχρεώσεις. Το Μαιευτήριο "Λητώ", άλλωστε, 40 χρόνια τώρα, πρωτοπορεί και αποτελεί το κέντρο αναφοράς για τις μέλλουσες μητέρες».

Διαβάστε περισσότερα...

Ευεργετικές οι… φλούδες


Πετάξτε τους αποφλοιωτές και συνηθίστε να τρώτε τα φρούτα και τα λαχανικά με τη φλούδα τους. Μια τέτοια αλλαγή συνηθειών, θα μπορούσε να απογειώσει την καθημερινή απορρόφηση βιταμινών από τον οργανισμό και να αυξήσει τα αποθέματα ενέργειας- πέραν τού ότι συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου.

Η τριχωτή φλούδα του ακτινιδίου είναι αντιοξειδωτική και πιστεύεται πως διαθέτει αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιαλλεργικές ιδιότητες ενώ περιέχει τρεις φορές τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του καρπού του φρούτου.

Συμβάλλει επίσης στην καταπολέμηση ιών όπως ο σταφυλόκοκκος και το κολοβακτηρίδιο Εcoli που προκαλούν συνήθως τις τροφικές δηλητηριάσεις. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη φλούδα ακόμη και αν περάσετε τα ακτινίδια από τον αποχυμωτή.

Όσο για τις μπανάνες, επιστήμονες στην Ταϊβάν ανακάλυψαν ότι η φλούδα τους κάνει καλό στην κατάθλιψη καθώς είναι πλούσια σε σεροτονίνη, χημική ουσία η οποία επηρεάζει τη διάθεση του ανθρώπου που τη λαμβάνει. Κάνει επίσης καλό στα μάτια, αφού περιέχει αντιοξειδωτικό που τα προστατεύει από την έκθεση σε υπεριώδες φως, την κύρια αιτία πρόκλησης καταρράκτη.
Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν στην Ιαπωνία, η φλούδα του σκόρδου περιέχει  αντιγηραντικά συστατικά που προστατεύουν την καρδιά.
Ένας θησαυρός γύρω από την πατάτα

Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι η φλούδα της κάνει καλό στην υγεία αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν τον λόγο. Η φλούδα της αποτελεί πραγματικά θησαυρό θρεπτικών ουσιών. «Ενα κιλό πατάτες με τη φλούδα τους περιέχουν περισσότερη βιταμίνη C από ότι ένα κιλό πορτοκάλια. Έτσι είναι τέλειες για όποιον θέλει να αποφύγει το κρύωμα» αναφέρει η δρ Γκλένβιλ. Συστήνει μάλιστα να τις κόβουμε σε φέτες και να τις ψήνουμε με λίγο λάδι ελιάς. Η φλούδα μιας μικρής πατάτας προσφέρει το 50% των απαραίτητων καθημερινά διαιτητικών ινών, αλλά και πολύτιμα συστατικά όπως ποτάσιο, σίδηρο, φώσφορο και φυσικά βιταμίνη C.

Διαβάστε περισσότερα...

Το στρες μπορεί να βοηθήσει τη μνήμη μας


Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, ισχυρίζονται ότι το στρες ενισχύει τη μνήμη μας.
Οι ερευνητές, σύμφωνα με την Daily Mail, πιστεύουν μάλιστα ότι βρίσκονται στον σωστό δρόμο για να εξηγήσουν περίπλοκα φαινόμενα όπως αυτά του μετατραυματικού στρες, αναπτύσσοντας παράλληλα, πιο αποτελεσματικές μεθόδους θεραπείας.

Τα αποτελέσματα προέκυψαν έπειτα από μια σειρά πειραμάτων σε ποντίκια και οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι στρεσογόνες εμπειρίες ενδυνάμωσαν την ικανότητά τους να ανακαλούν παλαιότερες πληροφορίες.

Σε πρώτο στάδιο, τα ποντίκια τοποθετήθηκαν σε έναν λαβύρινθο σχήματος Τ, και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκαν έτσι, ώστε να ξεχωρίζουν τις αριστερές από τις δεξιές κατευθύνσεις. Την επόμενη μέρα, τα μισά από αυτά τοποθετήθηκαν σε έναν βαθύ κουβά με νερό στον οποίο κλήθηκαν να κολυμπήσουν, ενώ τα υπόλοιπα βρέθηκαν σε ρηχά νερά όπου το κολύμπι δεν ήταν σαφώς απαραίτητο.

Έπειτα από τη συγκεκριμένη δοκιμασία τα ποντίκια επέστρεψαν στον λαβύρινθο όπου και διαπιστώθηκε μια σημαντική διαφορά. Εκείνα που αναγκάστηκαν να κολυμπήσουν, διέθεταν πολύ πιο βελτιωμένη μνήμη από εκείνα που δεν κολύμπησαν και ήταν ικανά να ανακαλέσουν αμέσως την κατεύθυνση στην οποία έπρεπε να στρίψουν.

Υπήρξε λοιπόν μια καθαρή σύνδεση του στρες που προκλήθηκε από το κολύμπι και της ανάμνησης πλοήγησης μέσα στον λαβύρινθο παρά το γεγονός ότι τα δύο αυτά γεγονότα έμοιαζαν, στην αρχή τουλάχιστον, ασύνδετα μεταξύ τους.

Διαβάστε περισσότερα...

H μνήμη λειτουργεί καλύτερα μετά τα 30


Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά ότι η ικανότητα των ανθρώπων να αναγνωρίζουν και να θυμούνται τα πρόσωπα των συνανθρώπων τους, φτάνει στο αποκορύφωμά τηςστην ηλικία των 30 με 34 ετών, δηλαδή περίπου μια δεκαετία αργότερα σε σχέση με τις υπόλοιπες νοητικές και γνωστικές λειτουργίες, οι οποίες φτάνουν στην μέγιστη απόδοσή τους στην ηλικία των 23 με 24 ετών.

Οι ερευνητές Λόρα Τζερμάιν και Κεν Νακαγιάμα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, πρόκειται να παρουσιάσουν τα ευρήματά τους στο περιοδικό «Cognition» (Γνώση).

Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες είχαν ενδείξεις ότι η αναγνώριση/ανάμνηση προσώπων αργεί να ωριμάσει, όμως για πρώτη φορά αποκαλύπτεται ότι η αργή εξέλιξή της χρειάζεται τόσα πολλά χρόνια. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η αργή πρόοδος μπορεί απλούστατα να οφείλεται στο ότι χρειαζόμαστε πολύ χρόνο εξάσκησης προκειμένου να μάθουμε να τελειοποιούμε την αναγνώριση προσώπων στο νου μας.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη διαδικτυακή Δοκιμασία Αναγνώρισης Προσώπων του Κέμπριτζ (που υπάρχει στη διεύθυνση www.testmybrain.org) προκειμένου να ελέγξουν την ικανότητα αναγνώρισης προσώπων που είχαν δημιουργηθεί από υπολογιστές. Στο πείραμα συμμετείχαν περίπου 44.000 εθελοντές ηλικίας 10 έως 70 ετών.

 Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι για τις περισσότερες νοητικές λειτουργίες (π.χ. ανάμνηση ονομάτων) η μέγιστη απόδοση επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο στα 23-24 χρόνια, κάτι που είχε φανεί και από προηγούμενες έρευνες.
 
Ειδικότερα όμως η ικανότητα αναγνώρισης/ανάμνησης προσώπων αυξάνεται απότομα μεταξύ των δέκα και είκοσι ετών, στη συνέχεια βελτιώνεται με πιο αργό ρυθμό, ώσπου κορυφώνεται στην ηλικία των 30-34 ετών. Κατόπιν, η συγκεκριμένη ικανότητα επιδεινώνεται αργά, ώσπου ένας 65χρονος έχει πάνω-κάτω την ίδια ικανότητα αναγνώρισης προσώπων με ένα άνθρωπο 16 ετών.


Διαβάστε περισσότερα...

«Έξυπνα σπίτια» έκτακτης ανάγκης για ανήμπορους ασθενείς


Η πρωτοποριακή υπηρεσία του Δήμου Τρικκαίων εισέρχεται στην τελική ευθεία, με στόχο την αναβάθμιση και επέκταση των υπηρεσιών τηλεφροντίδας, με τη χρήση των νέων τεχνολογιών.
Συγκεκριμένα, μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος ISISEMD ((Intelligent System for independent living and self -care of seniors with cognitive problems οr mild dementia), έχουν ήδη αρχίσει να εξοπλίζονται δωρεάν, κατοικίες ασθενών με ήπια άνοια, που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.

Τα σπίτια τους,  θα μετατρέπονται σε «έξυπνες οικίες», με αισθητήρες οι οποίοι θα ειδοποιούν το κέντρο τηλεπρόνοιας του Δήμου Τρικκαίων ή και τους συγγενείς του ασθενή για κάποιο πρόβλημα ή κίνδυνο λόγω προβλημάτων μνήμης του ασθενή, (π.χ. ξεχασμένο διακόπτη ηλεκτρικής κουζίνας, ανοιχτή πόρτα, απώλεια προσανατολισμού σε εξωτερικό χώρο, αδυναμία εκτέλεσης μιας εργασίας κτλ).
Το κέντρο τηλεπρόνοιας είναι στελεχωμένο με εξειδικευμένους ψυχολόγους. Οι ασθενείς επιλέγονται με κλινικά κριτήρια που έχουν τεθεί από την επιστημονική ομάδα του προγράμματος. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το κέντρο τηλεπρόνοιας του Δήμου Τρικκαίων.
Στο Πρόγραμμα ISISEMD, συμμετέχουν συνολικά 12 εταίροι από όλη την Ευρώπη, όπως ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια, πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικής υγείας κι εταιρίες νέων τεχνολογιών.
Από την Ελλάδα συμμετέχει ο Δήμος Τρικκαίων σε συνεργασία με την εταιρεία Converge ICT Solutions & Services Α.Ε., μέλος του ομίλου PRC Group , καθώς και το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών (ΕΠΙΣΕΥ) του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου. Το πρόγραμμα υλοποιείται στο πλαίσιο της προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Δήμου Τρικκαίων, Δ.Ε.Κ.Α.(Δημοτική Επιχείρηση Κοινωνικής Ανάπτυξης) Τρικάλων, Κ.Α.Π.Η. και την Αναπτυξιακή Ο.Τ.Α. e-trikala ΑΕ.

Διαβάστε περισσότερα...

Χονγκ-Κονγκ: Το πολύ ίντερνετ φέρνει μυωπία


Όλο και περισσότεροι μαθητές Δημοτικού στο Χονγκ Κονγκ εμφανίζουν μυωπία επειδή περνούν τέσσερις ώρες την ημέρα παίζοντας video games ή χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικό υπολογιστή, όπως ανακοίνωσαν σήμερα γιατροί.

Τα στατιστικά φανερώνουν πως τα κρούσματα μυωπίας μεταξύ μαθητών του Δημοτικού σχολείου αυξάνονται με ρυθμό 10% τον χρόνο, σύμφωνα με την Ένωση Οπτομετρών. Η έρευνα της Ένωσης που περιλαμβάνει συνεντεύξεις 800 μαθητών Δημοτικού διαπιστώνει ότι τα παιδιά περνούν κατά μέσο όρο τέσσερις ώρες την ημέρα μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή.

Ο πρόεδρος της Ένωσης, Κένεθ Λαμ, είπε ότι τα παιδιά κινδυνεύουν να αναπτύξουν σοβαρά οφθαλμολογικά προβλήματα στη μετέπειτα ζωή τους, αν οι γονείς δεν αναλάβουν δράση ώστε τα παιδιά τους να απαλλαγούν από την επικίνδυνη συνήθεια.

Να σημειωθεί πως νωρίτερα μέσα στη χρονιά, μία άλλη έρευνα από το κινεζικό πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ αποφάνθηκε ότι η μυωπία τριπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία μεταξύ των παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Ποσοστό μεγαλύτερο του 6% των μαθητών νηπιαγωγείου διαπιστώθηκε ότι έχει μυωπία σε σύγκριση με 2,3% που ήταν το ποσοστό πριν από μία δεκαετία. Οι ερευνητές το αποδίδουν στην πολύωρη παρακολούθηση τηλεόρασης και στην πολύωρη παραμονή μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή.

Εν τω μεταξύ, στο Χονγκ Κονγκ καταγράφεται ήδη ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μυωπίας στον κόσμο και σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη το 17% των μαθητών όταν ξεκινούν το Δημοτικό και το 53% όταν το ολοκληρώνουν έχουν μυωπία.


Διαβάστε περισσότερα...

Πίνακας οχημάτων που απαλλάσσονται από τα τέλη κυκλοφορίας

Στα κατωτέρω οχήματα χορηγείται ειδικό σήμα τελών κυκλοφορίας έναντι ποσού που αποτελεί το κόστος παραγωγής και διάθεσης αυτού (όπως ορίζεται κάθε φορά), εκτός από τις περιπτώσεις που αυτά φέρουν χαρακτηριστικές πινακίδες, από τις οποίες και προκύπτει η απαλλαγή (πινακίδες με ένδειξη Κ.Υ., Δ.Σ., Π.Σ., Ξ.Α. και ΑΝ.Π.)


Σημείωση: Ο ακόλουθος πίνακας βρίσκεται και στο ακόλουθο αρχείο. Πατήστε εδώ.


Σημαντικό είναι να αναφερθεί επίσης πως αυτός ο συμπληρωματικός πίνακας αποστέλλεται κάθε χρόνο μαζί με την εγκύκλιο ή τον νόμο που αφορά τα τέλη κυκλοφορίας. (φέτος ήταν ο Ν.3888/2010 ΦΕΚ Α 175-30/9/2010).
















 Ο πιο πάνω πίνακας βρίσκεται και στο ακόλουθο αρχείο. Πατήστε εδώ.

Δείτε επίσης το ακόλουθο θέμα: 
Διαβάστε περισσότερα...