Η οστεοαρθρίτις του ισχίου είναι η κατάληξη όλων των παθήσεων που έχουν ήδη αναφερθεί, δηλ. του συγγενούς εξαρθρήματος, της δυσπλασίας, του CAM, της επιφυσιολίσθησης, του Perthes, της φλεγμονής, του υποκεφαλικού κατάγματος (που διαταράσσει την κυκλοφορία αίματος της κεφαλής), του κατάγματος της κοτύλης, του εξαρθρήματος του ισχίου.
Όλες αυτές οι παθήσεις οδηγούν σε αλλοίωση του χόνδρου της μηριαίας κεφαλής και της κοτύλης. Η προϊούσα εκφύλιση του χόνδρου, οδηγεί σε οστεοαρθρίτιδα.
Πώς εμφανίζεται
Μετά παρέλευση αρκετού χρόνου από την πρώτη πάθηση (για τα κατάγματα 1-2 χρόνια, για τα υπόλοιπα από 5 μέχρι 20 χρόνια) αρχίζουν τα συμπτώματα. Το πρώτο σύμπτωμα της αρχόμενης οστεοαρθρίτιδας του ισχίου είναι ο πόνος στη βάδιση. Αρχικά ο πόνος εμφανίζεται στη βάδιση σε ανηφορικό δρόμο και μετά από κόπωση.
Προοδευτικά ο πόνος εμφανίζεται και στην απλή βάδιση. Το πόδι αρχίζει να παίρνει μια μόνιμη ελαφρά στροφή προς τα έξω και δυσχεραίνεται η ένδυση (κάλτσες) και η υπόδηση (φοράω κάλτσες και παπούτσια). Προοδευτικά ελαττώνεται η δυνατότητα κάμψης και απαγωγής (άνοιγμα) του ισχίου. Σ΄ αυτό το στάδιο ο πόνος στη βάδιση συνοδεύεται από χωλότητα.
Πώς ελέγχεται
Στην επισκόπηση το πάσχον πόδι είναι γυρισμένο (στην ύπτια θέση) προς τα έξω και συνήθως φαίνεται βραχύτερο. Έχει περιορισμένη κάμψη (μέχρι 20⁰-40⁰, αντί για 90⁰). Στην πρηνή θέση, το «σημείο Βλάχου» είναι θετικό.
Η διάγνωση τίθεται με ακτινογραφία. Η ακτινογραφία είναι το καλύτερο διαγνωστικό μέσον για να σταδιοποιηθεί επίσης η πάθηση και να ανακαλυφθεί και η αιτία της αρθρίτιδας.
Στην ακτινογραφία διακρίνουμε την παραμόρφωση της σφαιρικότητας της κεφαλής (σε σχέση με την φυσιολογική), την ελάττωση του χόνδρου στην αρθρική σχισμή, την ύπαρξη οστεοφύτων, την ύπαρξη οστικών κύστεων. Σε προχωρημένες καταστάσεις η κεφαλή έχει πλήρως καταρρεύσει, δεν υπάρχει αρθρική σχισμή και η ποιότητα του οστού έχει αλλάξει (σκλήρυνση). Προοδευτικά εμφανίζονται και αλλοιώσεις στην κοτύλη.
Πώς αντιμετωπίζεται
Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου εξαρτάται πολύ από το στάδιο της οστεοαρθρίτιδος.
Στο πρώτο στάδιο, όταν έχει αρχίσει να ελαττώνεται μόνο ο χόνδρος (η σχισμή) και να «σκληραίνει» το κόκκαλο τότε αποδίδει πολύ η θεραπεία με βλαστοκύτταρα.
Στο δεύτερο στάδιο, όπου το ισχίο έχει ακόμη καλή κίνηση (έχει περιορισθεί μόνο η στροφή) έχει όμως στην ακτινογραφία σημαντική ελάττωση του μεσαρθρίου και κυστικές αλλοιώσεις μέσα στην κεφαλή, τότε έχει απόλυτη ένδειξη, για να μην καταστραφεί η κεφαλή, να γίνει τρυπανισμός και τοποθέτηση βλαστοκυττάρων μέσα στο κόκκαλο.
Στο τρίτο στάδιο, όταν η οστεοαρθρίτις έχει προχωρήσει και εκτός από την στένωση της άρθρωσης και τις κύστεις έχουν δημιουργηθεί και οστεόφυτα (εικόνα) τότε η θεραπεία με βλαστοκύτταρα έχει ένδειξη μόνο εάν η άρθρωση έχει ακόμη κάμψη.
Στο τέταρτο στάδιο, όπου η άρθρωση φαίνεται και είναι στην κλινική εξέταση «αγκυλωμένη», τα βλαστοκύτταρα δεν έχουν πλέον καμμία επίδραση και η λύση είναι χειρουργική, με ολική αρθροπλαστική μέσω πρόσθιας τομής (AMIS). Η ίδια χειρουργική θεραπεία εμφανίζεται και στο τρίτο στάδιο εάν το ισχίο δεν έχει κίνηση (κάμψη).
Βλαστοκύτταρα
Η θεραπεία με βλαστοκύτταρα (Stem Cells) έχει σήμερα εξελιχθεί και ακολουθείται ειδικό πρωτόκολλο. Σε πρώτη φάση, για να ενεργοποιηθούν τα κύτταρα του χόνδρου, εγχύεται μέσα στην άρθρωση PRP (Platelets Rich Plasma) από το αίμα του ασθενούς. Μετά 1½ μήνα, γίνεται λήψη λίπους με λιποαναρρόφηση.
Τα μεσεγχυματικά κύτταρα που απομονώνονται καλλιεργούνται στο εργαστήριο για 5-7 ημέρες, για να φτάσουν τον απαραίτητο αριθμό των 20-30.000 κυττάρων και κατόπιν ενίονται μέσα στην άρθρωση ή διοχετεύονται μέσα στο οστούν με τρυπανισμό υπό μορφή ζέλης.
Πηγή:http://www.newsbeast.gr
Μετά παρέλευση αρκετού χρόνου από την πρώτη πάθηση (για τα κατάγματα 1-2 χρόνια, για τα υπόλοιπα από 5 μέχρι 20 χρόνια) αρχίζουν τα συμπτώματα. Το πρώτο σύμπτωμα της αρχόμενης οστεοαρθρίτιδας του ισχίου είναι ο πόνος στη βάδιση. Αρχικά ο πόνος εμφανίζεται στη βάδιση σε ανηφορικό δρόμο και μετά από κόπωση.
Προοδευτικά ο πόνος εμφανίζεται και στην απλή βάδιση. Το πόδι αρχίζει να παίρνει μια μόνιμη ελαφρά στροφή προς τα έξω και δυσχεραίνεται η ένδυση (κάλτσες) και η υπόδηση (φοράω κάλτσες και παπούτσια). Προοδευτικά ελαττώνεται η δυνατότητα κάμψης και απαγωγής (άνοιγμα) του ισχίου. Σ΄ αυτό το στάδιο ο πόνος στη βάδιση συνοδεύεται από χωλότητα.
Πώς ελέγχεται
Στην επισκόπηση το πάσχον πόδι είναι γυρισμένο (στην ύπτια θέση) προς τα έξω και συνήθως φαίνεται βραχύτερο. Έχει περιορισμένη κάμψη (μέχρι 20⁰-40⁰, αντί για 90⁰). Στην πρηνή θέση, το «σημείο Βλάχου» είναι θετικό.
Η διάγνωση τίθεται με ακτινογραφία. Η ακτινογραφία είναι το καλύτερο διαγνωστικό μέσον για να σταδιοποιηθεί επίσης η πάθηση και να ανακαλυφθεί και η αιτία της αρθρίτιδας.
Στην ακτινογραφία διακρίνουμε την παραμόρφωση της σφαιρικότητας της κεφαλής (σε σχέση με την φυσιολογική), την ελάττωση του χόνδρου στην αρθρική σχισμή, την ύπαρξη οστεοφύτων, την ύπαρξη οστικών κύστεων. Σε προχωρημένες καταστάσεις η κεφαλή έχει πλήρως καταρρεύσει, δεν υπάρχει αρθρική σχισμή και η ποιότητα του οστού έχει αλλάξει (σκλήρυνση). Προοδευτικά εμφανίζονται και αλλοιώσεις στην κοτύλη.
Πώς αντιμετωπίζεται
Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου εξαρτάται πολύ από το στάδιο της οστεοαρθρίτιδος.
Στο πρώτο στάδιο, όταν έχει αρχίσει να ελαττώνεται μόνο ο χόνδρος (η σχισμή) και να «σκληραίνει» το κόκκαλο τότε αποδίδει πολύ η θεραπεία με βλαστοκύτταρα.
Στο δεύτερο στάδιο, όπου το ισχίο έχει ακόμη καλή κίνηση (έχει περιορισθεί μόνο η στροφή) έχει όμως στην ακτινογραφία σημαντική ελάττωση του μεσαρθρίου και κυστικές αλλοιώσεις μέσα στην κεφαλή, τότε έχει απόλυτη ένδειξη, για να μην καταστραφεί η κεφαλή, να γίνει τρυπανισμός και τοποθέτηση βλαστοκυττάρων μέσα στο κόκκαλο.
Στο τρίτο στάδιο, όταν η οστεοαρθρίτις έχει προχωρήσει και εκτός από την στένωση της άρθρωσης και τις κύστεις έχουν δημιουργηθεί και οστεόφυτα (εικόνα) τότε η θεραπεία με βλαστοκύτταρα έχει ένδειξη μόνο εάν η άρθρωση έχει ακόμη κάμψη.
Στο τέταρτο στάδιο, όπου η άρθρωση φαίνεται και είναι στην κλινική εξέταση «αγκυλωμένη», τα βλαστοκύτταρα δεν έχουν πλέον καμμία επίδραση και η λύση είναι χειρουργική, με ολική αρθροπλαστική μέσω πρόσθιας τομής (AMIS). Η ίδια χειρουργική θεραπεία εμφανίζεται και στο τρίτο στάδιο εάν το ισχίο δεν έχει κίνηση (κάμψη).
Βλαστοκύτταρα
Η θεραπεία με βλαστοκύτταρα (Stem Cells) έχει σήμερα εξελιχθεί και ακολουθείται ειδικό πρωτόκολλο. Σε πρώτη φάση, για να ενεργοποιηθούν τα κύτταρα του χόνδρου, εγχύεται μέσα στην άρθρωση PRP (Platelets Rich Plasma) από το αίμα του ασθενούς. Μετά 1½ μήνα, γίνεται λήψη λίπους με λιποαναρρόφηση.
Τα μεσεγχυματικά κύτταρα που απομονώνονται καλλιεργούνται στο εργαστήριο για 5-7 ημέρες, για να φτάσουν τον απαραίτητο αριθμό των 20-30.000 κυττάρων και κατόπιν ενίονται μέσα στην άρθρωση ή διοχετεύονται μέσα στο οστούν με τρυπανισμό υπό μορφή ζέλης.
Πηγή:http://www.newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.