Θέσπιση ορίου ακατάσχετου των μισθωμάτων που αποτελούν το μοναδικό εισόδημα του οφειλέτη

Η πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη προς το υπουργείο Οικονομικών.
Να θεσπιστεί ένα όριο ακατάσχετου από το δημόσιο των μισθωμάτων όταν αυτά αποδεδειγμένα αποτελούν το μοναδικό εισόδημα του οφειλέτη, προτείνει, με έγγραφό του, στον υπουργό Οικονομικών ο Συνήγορος του Πολίτη, ο οποίος επανέρχεται στο ζήτημα των κατασχέσεων του δημοσίου. Μάλιστα, η ανεξάρτητη αρχή προτείνει στον υπουργό Οικονομικών να θεσπιστεί το όριο του ακατάσχετου των μισθωμάτων από το δημόσιο κατά αντιστοιχία και με την ίδια αιτιολογική βάση με όσα ισχύουν για το όριο ακατάσχετου μισθών, συντάξεων ή ασφαλιστικών βοηθημάτων (1.000 ευρώ).

Είχαν προηγηθεί πολλές αναφορές πολιτών που διαθέτουν ως μοναδικό εισόδημα το μίσθωμα από ακίνητο και διαμαρτύρονταν επειδή επιβλήθηκε για οφειλές προς το δημόσιο, κατάσχεση του συνολικού ποσού του ενοικίου που αυτοί εισπράττουν, με αποτέλεσμα να στερούνται το μοναδικό τους βιοποριστικό μέσο.

Ο Συνήγορος θεωρεί ότι στις περιπτώσεις αυτές η κατάσχεση του συνολικού ποσού του ενοικίου συνεπάγεται αδυναμία κάλυψης των βιοποριστικών αναγκών του οφειλέτη και του στερεί τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης, με αποτέλεσμα να αντίκειται στο άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος και στην αρχή της αναλογικότητας.

Ο νομοθέτης, με διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν.δ. 356/1974), θέσπισε περιορισμούς περί ακατάσχετου μόνο για τους μισθούς, τις συντάξεις και τα περιοδικώς καταβαλλόμενα ασφαλιστικά βοηθήματα, προκειμένου να προστατευτεί ένα ελάχιστο εισόδημα των ανθρώπων που βιοπορίζονται από την εργασία τους και είναι αναγκαίο για τη συντήρηση των ίδιων και των οικογενειών τους.

Ωστόσο, μεταγενέστερες οικονομικές μεταβολές στην παραγωγική διαδικασία, καθώς και η παρούσα οικονομική συγκυρία (συνθήκες γενικευμένης ύφεσης, υψηλά ποσοστά ανεργίας, μείωση αγοραίας αξίας ακινήτων και μείωση του ύψους των μισθωμάτων, μη δυνατότητα άμεσης εκποίησης ακινήτων και λοιπών περιουσιακών στοιχείων για την ικανοποίηση βιοποριστικών αναγκών κ.λπ.) καθιστούν αναγκαία την προσαρμογή του οικείου κανονιστικού πλαισίου.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr