Η οδήγηση με «ψύχραιμο» και σταθερό ρυθμό είναι αυτό που χρειάζεται για να φτάσουμε γρήγορα και χωρίς απρόοπτα στον προορισμό μας, όταν οδηγούμε εντός των τειχών της πόλης.
Η ψύχραιμη και σταθερή οδήγηση είναι το καλύτερο όπλο για αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε κακοτοπιά βρούμε στο δρόμο μας.
Ειδικά, τώρα το χειμώνα που ο καιρός κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα για εμάς τους δίτροχους και «κρύβει» με περισσή μαεστρία μεγάλες λακκούβες με νερό, παρασέρνει σκουπίδια και χώματα επάνω στο οδόστρωμα και εκνευρίζει ακόμη περισσότερο τους τετράτροχους που βλέπουν το μποτιλιάρισμα να μεγαλώνει σε διάρκεια και αλλάζουν λωρίδες με ακόμη πιο απρόβλεπτο τρόπο στην άκαρπη προσπάθειά τους να κερδίσουν λίγο από τον πολύ χαμένο χρόνο.
Ιδού κάποια πράγματα που θα ήταν καλό να εφαρμόζουμε, ώστε να έχουμε σταθερό ρυθμό στην οδήγησή μας και κατά συνέπεια να μειώσουμε τον κίνδυνο ατυχήματος στην καθημερινότητά μας.
Ξεκινάμε με… σωστό ψυχολογικό σετάρισμα πριν ανέβουμε στο δίκυκλό μας! Αφήνουμε στην άκρη τα νεύρα και τις έννοιες μας και εστιάζουμε στην οδήγησή μας. Θυμόμαστε πάντα ότι όσο και αν «πιέσουμε» στους δρόμους της πόλης, ο χρόνος που θα κερδίσουμε έναντι μιας πιο φυσιολογικής οδήγησης είναι ελάχιστος και πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο, ούτε το ρίσκο.
Επιταχύνουμε και επιβραδύνουμε προοδευτικά έχοντας έτσι πολύ περισσότερο χρόνο να αντιδράσουμε σε κάποιο «συμβάν». Το νευρικό άνοιγμα και κλείσιμο του γκαζιού δεν βοηθά σε τίποτα, ειδικά στο μποτιλιάρισμα. Ανοίγοντας το γκάζι δυνατά στο πρώτο «άνοιγμα» που θα βρείτε ανάμεσα στα αυτοκίνητα συνεπάγεται συνήθως και δυνατό φρενάρισμα μερικά μέτρα πιο κάτω, γεγονός που είναι ένα ρίσκο από μόνο του με την ποιότητα των ελληνικών δρόμων, ειδικά στη βροχή.
Έχουμε πάντα υπόψη μας τον αστάθμητο παράγοντα: Π.χ. ο οδηγός που θα πεταχτεί αριστερά για να αλλάξει λωρίδα, είναι πιθανότατο να… τσακώνεται με τον προϊστάμενό του γιατί έχει αργήσει στη δουλειά. Η αντίδρασή του ενδέχεται να είναι πολύ αργή και πιθανώς λανθασμένη όταν μας δει. Αν βεβαίως μας δει…
Δεν κατεβάζουμε συνέχεια ή και απότομα σχέσεις, αν το δίκυκλο μας έχει μηχανικό κιβώτιο. Ένα απότομο κατέβασμα σε ολισθηρό οδόστρωμα ενδέχεται να μπλοκάρει στιγμιαία τον πίσω τροχό, πολλά μαζεμένα μπορεί να οδηγήσουν σε ντριφτ με αποτέλεσμα να αιφνιδιαστούμε. Ακόμη και αν το κατέχουμε το «άθλημα» η κατάσταση μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη, λόγω ανομοιομορφίας του οδοστρώματος.
Κρατάμε μια σταθερή ταχύτητα κίνησης στην οποία νιώθουμε ότι ελέγχουμε απόλυτα την κατάσταση. Δοκιμάστε να αλλάξετε γρήγορα λωρίδα, έχοντας τσεκάρει πριν αν έρχεται κάποιος από πίσω (καθρέπτες, κεφάλι) σαν να αποφεύγετε εικονικά κάποιο εμπόδιο. Αν το κάνετε όλο αυτό με επιτυχία (αναγνώριση εμποδίου, τσεκάρισμα πίσω, αλλαγή λωρίδας), τότε αυτή είναι μια καλή ταχύτητα για να κινείστε σταθερά, η οποία βέβαια αυξομειώνεται ανάλογα με τις συνθήκες.
Αποφεύγουμε «τις αποφάσεις της τελευταίας στιγμής». Βλέπουμε τι γίνεται μπροστά και μακριά μας, ώστε να προγραμματίσουμε σωστά την επόμενη κίνησή μας επί του οδοστρώματος και να είμαστε σε θέση να τσεκάρουμε και τις προθέσεις και των άλλων χρηστών του οδοστρώματος.
Τέλος, σκεφτείτε πόσο καλό κάνετε στην τσέπη σας, οδηγώντας με σταθερό ρυθμό, αφού και την κατανάλωση κρατάτε χαμηλά και προκαλείτε μικρότερες φθορές στα αναλώσιμα του δίκυκλού σας (π.χ. τακάκια, συμπλέκτης).
Πηγή: http://www.enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.