Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Νίκησε τον καρκίνο, κέρδισε τη ζωή

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

«Δεν είναι τίποτα να πεθαίνεις, αλλά είναι τρομακτικό να μη ζεις».

Το 2002, στα 14 χρόνια του, διαγνώστηκε με καρκίνο. Σήμερα, απολύτως υγιής πλέον, ο φωτογράφος Στέλιος Παπαρδέλας γυρίζει τον κόσμο με λεωφορεία της γραμμής και με τη φωτογραφική του μηχανή. «Δεν είναι τίποτα να πεθαίνεις, αλλά είναι τρομακτικό να μη ζεις», δηλώνει.

Ο Στέλιος Παπαρδέλας βραβεύτηκε πρόσφατα, μαζί με άλλους νέους ανθρώπους από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, για τη μάχη που έδωσαν -αλλά και κέρδισαν- με τον καρκίνο και δη στην πιο τρυφερή τους ηλικία.



Στην εκδήλωση ο Στέλιος Παπαρδέλας ανέφερε ότι η επέτειος της ΕΛΠΙΔΑΣ είναι πλέον και δική του επέτειος, καθώς στις 16/10/2002 είχε διαγνωστεί με καρκίνο. «Ήταν άραγε μια ευκαιρία να βρω δεύτερη οικογένεια;» διερωτήθηκε, για να προσθέσει ότι στέλνει με την παρουσία του ένα ηχηρό μήνυμα σε όλα τα παιδιά που νοσηλεύονται: «η αρρώστια περνάει, τα καλύτερα έρχονται, αυτό να σκέφτεστε» συμβούλεψε.

Τώρα και συγκεκριμένα στις 16 Δεκεμβρίου παρουσιάζει στην γκαλερί Blank της Αθήνας την πρώτη του προσωπική φωτογραφική έκθεση.

Ο ίδιος λέει για τα ταξίδια του:

«Το πρώτο μου ταξίδι, εκτός Ευρώπης, ήταν στην Ουγκάντα. Ένας νέος, «σκονισμένος» κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Κάθε δέκα μέτρα σταματούσα και κοίταζα εκστασιασμένος. Κάθισα δύο ολόκληρους μήνες στη χώρα, βιώνοντας μοναδικές εμπειρίες.

Μετά από εκείνο το ταξίδι μού άνοιξε την όρεξη για ακόμα περισσότερες περιπέτειες. Έκανα το γύρο της Λατινικής Αμερικής, διασχίζοντας τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Χιλή, το Περού, τη Βολιβία, την Κολομβία… Μετά πήρε σειρά η Ασία: επί μήνες τριγύριζα στο Λάος, την Καμπότζη, το Βιετνάμ, την Ταϋλάνδη… Κάθε χιλιόμετρο και μια νέα εικόνα, μια νέα εμπειρία. Και πάνω απ' όλα ένα νέο «μάθημα ζωής».

Με μια με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι, ο νεαρός Έλληνας φωτογράφος έχει κάνει τον κόσμο μια γειτονιά, πραγματοποιώντας ταξιδιωτική φωτογράφιση και φωτογραφία του δρόμου (street photography) για λογαριασμό ανεξάρτητων πρακτορείων, όπως σημειώνει το ΑΜΠΕ.

«Οι δυσκολίες είναι πολλές αλλά δεν θα το άλλαζα ποτέ. Μέσα από δύσκολες καταστάσεις έρχονται υπέροχες εμπειρίες και κατά συνέπεια φωτογραφίες» λέει και συμπληρώνει:

«Όταν βρίσκομαι πλέον σε ένα λεωφορείο μπαίνω αυτόματα σε ένα πανέμορφο κόσμο σκέψεων, με μονή επαφή με το περιβάλλον την θέα από το παράθυρο. Νομίζω ότι είναι ο τρόπος που βρήκα για να διαλογίζομαι».

Για εκείνο το πρώτο, το καθοριστικό, ταξίδι στην Αφρική λέει ο φωτογράφος:

«Δεν έχω λόγια να περιγράψω τη ζεστασιά των ανθρώπων, το γέλιο τους, το κόκκινο και το πορτοκαλί της Αφρικής. Ένα θα σας πω: Όταν ήρθε η ώρα να φύγω ήμουν πάνω σε ένα μηχανάκι-ταξί (Boda Boda) με ένα βαρύ backpack στην πλάτη που με τραβούσε πίσω διασχίζοντας 40 χιλιόμετρα για να φτάσω στο αεροδρόμιο. Έκλαιγα σαν να άφηνα το σπίτι και την οικογένεια μου για πάντα. Τα ίδια συναισθήματα όπου και να πήγα. Το ίδιο δέσιμο, ο ίδιος ενθουσιασμός για όλες τις χώρες, και τις 27, που έχω ταξιδέψει μέχρι σήμερα».

Δείγματα από τη δουλειά του Στυλιανού Παπαρδέλα μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.