Η πρακτική της χρήσης σπέρματος νεκρού για τεκνοποίηση

Οι αιτήσεις πληθαίνουν χωρίς να έχουν δοθεί απαντήσεις στα ηθικά διλήμματα.
Οι γνώμες διίστανται για την πρακτικής της χρήσης σπέρματος νεκρού για τεκνοποίηση, τη στιγμή που για αρκετές ήταν εφικτή.

Σήμερα, οι αιτήσεις για Μεταθανάτια Ανάκτηση Σπέρματος (ΜΘΑΣ) πληθαίνουν. Η ΜΘΑΣ είναι, προς το παρόν, παράνομη στη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Σουηδία και σε άλλες χώρες, ακόμα κι αν υπάρχει γραπτή συναίνεση από τους αποθανόντες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να πραγματοποιηθεί μονάχα με συναίνεση και στο Ισραήλ πρέπει να εγκρίνει τη χρήση του σπέρματος κάποιος δικαστής.

Στις ΗΠΑ, κάποιες αιτήσεις για ΜΘΑΣ εγκρίθηκαν λόγω των νόμων σχετικά με τη δωρεά οργάνων, ωστόσο δεν έχουν εκδώσει οδηγίες σχετικά με την ανάκτηση αυτή. Χωρίς κανονισμούς από την κυβέρνηση, τα νοσοκομεία θα πρέπει να εφεύρουν τους δικούς τους, έτσι ώστε να χειριστούν τις ευαίσθητες διαδικασίες.

Αιτήσεις για ΜΘΑΣ καταθέτει συνήθως η χήρα ή οι γονείς κάποιου νεαρού που σκοτώθηκε σε ατύχημα προτού προλάβει να κάνει παιδί. Επίσης, οι αιτήσεις μπορεί να προέρχονται και από ζωντανούς, ανίατους ασθενείς που επιθυμούν να διατηρήσουν το σπέρμα τους για να χρησιμοποιηθεί μετά το θάνατό τους.

Ωστόσο, τα θεραπευτικά ιδρύματα προσπαθούν να συντάξουν ένα σχετικό κώδικα δεοντολογίας, μιας και καταστάσεις σαν τις προαναφερθείσες εμπεριέχουν ορισμένα ηθικά ζητήματα. Για παράδειγμα, συναίνεσε εκ των προτέρων ο δότης στη χρήση του σπέρματός του μετά θάνατον; Θα μπορεί ο οποιοσδήποτε να χρησιμοποιήσει το σπέρμα του νεκρού; Θα είναι καλό για το παιδί να έρθει στη ζωή χωρίς πατέρα;

Όμως, όλοι συμφωνούν πως οι επιθυμίες του αποθανόντος πρέπει να ικανοποιηθούν απόλυτα και να μην αναπαραχθεί κάποιος αν δεν το θέλει. Κάποια ιδρύματα ακολουθούν αυτήν την αρχή κατά γράμμα και απαιτούν γραπτή, επίσημη συναίνεση από τον αποθανόντα προτού ανακτηθούν κύτταρα σπέρματος. Εντούτοις, πολλές αιτήσεις προέρχονται από περιπτώσεις όπου ο άνδρας πέθανε ξαφνικά, χωρίς φυσικά να έχει σκεφτεί να κάνει υπεύθυνη δήλωση συναίνεσης.

Ορισμένοι ειδικοί τονίζουν πως, αν απουσιάζει η γραπτή συναίνεση, κάποια ιδρύματα ικανοποιούν τις αιτήσεις εφόσον υπάρχουν ενδείξεις πως η ΜΘΑΣ ήταν όντως επιθυμία του νεκρού. Για παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει ένδειξη συναίνεσης αν το ζευγάρι προσπαθούσε να συλλάβει ή είχε συζητήσει το θέμα με συγγενείς και φίλους.

Έρευνες έδειξαν πως το 85% των ανδρών που επισκέπτονται τις τράπεζες σπέρματος συναινούν για ΜΘΑΣ. Μάλιστα, οι περισσότεροι που απάντησαν θετικά ήταν άνθρωποι που είχαν μακροχρόνια σχέση ή ήταν ήδη γονείς.

Ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη είναι τα κίνητρα των αιτούντων για ΜΘΑΣ. Οι ειδικοί υπογραμμίζουν πως οι τεθλιμμένοι συγγενείς αδυνατούν να λάβουν ψύχραιμες αποφάσεις, δεδομένων των συνθηκών. Αυτό οδήγησε τους ειδικούς να προτείνουν μια υποχρεωτική περίοδο αναμονής λίγων μηνών (ή και ενός έτους) μετά το θάνατο προτού το θεραπευτικό ίδρυμα προχωρήσει σε ΜΘΑΣ. Πολλοί ισχυρίζονται πως υπάρχει ηθική διάσταση και στην απόρριψη αιτήματος για ΜΘΑΣ: θα είναι, λένε, σα να αποτρέπουμε μια οικογένεια από τη συνέχισή της.

Πέρα απ’ όλα αυτά, οι ερευνητές τονίζουν ότι ανεξάρτητα από τους εκάστοτε κώδικες δεοντολογίας, ο τελικός σκοπός είναι η καθιέρωση πολιτικών που θα σέβονται τις επιθυμίες των νεκρών και παράλληλα θα δρουν υπέρ του συμφέροντος των οικογενειών και των μελλοντικών παιδιών.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr