Ο λόγος που γράφω είναι η αγανάκτηση που ένιωσα προχθές που πήγαινα να αγοράσω τα φάρμακα του μηνός για το παιδί μου που... πάσχει εδώ και 3 χρονιά από παιδικό σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι. Είναι 9 ετών σήμερα και ενημερώθηκα ότι πρέπει να περιμένω ένα χρόνο στην σειρά, μέχρις ότου με καλέσουν να περάσουμε επιτροπή για να κριθεί εκ νέου αν έχει αναπηρία 67% και άνω λες και θα θεραπευτεί, για να συνεχίσουμε να παίρνουμε και το επίδομα μιας και είναι αναγκαίο, για την αγορά των φάρμακων του και βλέπω μπροστά μου ξαφνικά μια Porsche Carrera S και να έχει στο παρμπρίζ καρτέλα στάθμευσης ΑμεΑ.
Τι να πω ρε παιδιά Να υποθέσω ότι ΑμεΑ έχει PORSCHE CARRERA και παίρνει και επίδομα αναπηρίας; Και εμείς ταλαιπωρούμαστε να αποδείξουμε τα αυτονόητα; Αυτά δεν μπορούν να ελεγχθούν από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Κράτους; Πρέπει να συγκροτήσουν κι άλλους Ράμπο για να τα δούνε αυτά; Και περιμένουμε εμείς ο απλός λαός να έρθει άσπρη μέρα και να ανατραπεί αυτή η άσχημη κατάσταση, όταν υπάρχουν τέτοιες υποθέσεις ώστε Άτομα με ειδικές Ανάγκες να οδηγούν Πόρσε; Και κάποιοι εξ' ημών που έχουμε πρόβλημα, είτε οι ίδιοι είτε οι οικείοι μας, να τρέχουμε σε επιτροπές να αποδείξουμε αν υπάρχει αναπηρία όταν έχουμε χαρτιά από Δημόσιους Φορείς, που το αποδεικνύουν, αλλά πρέπει να το αποδείξουμε ξανά και ξανά, ταλαιπωρώντας παιδιά αλλά και άτομα με μεγάλα προβλήματα.
Κρίμα για εμάς, κρίμα και για αυτό το κράτος με τους μηχανισμούς τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.