Όταν το σινεμά προσπαθεί να μιμηθεί τη ζωή

Απίθανες κινηματογραφικές πλοκές που συνέβησαν στην πραγματικότητα!
Άλλο να βασίζεται απλώς η ταινία σε «αληθινή ιστορία» κι άλλο να τρέχει ο κινηματογράφος να προλάβει τη μαγεία της καθημερινότητας.

Γιατί τι είναι το σινεμά αν όχι ένας τρόπος να ξεφύγουμε από την τετριμμένη και σχετικά βαρετή ρουτίνα μας;

Γι' αυτό δεν πρόκειται εξάλλου; Να ζήσουμε για δύο ωρίτσες τη συναρπαστική ζωή των ηρώων και να φάμε την -καλώς εννοούμενη- παραμύθα μας;

Ωστόσο, μια φορά στο τόσο οι ρόλοι αντιστρέφονται: κάτι φανταστικό συμβαίνει στην πραγματική ζωή που τυχαίνει απλώς να μοιάζει με αυτές τις εξωφρενικές και σαφώς αναληθοφανείς κινηματογραφικές πλοκές!

Ας δούμε μερικές τέτοιες αληθινότατες ιστορίες που μοιάζουν με σενάρια που όλοι ξέρουμε...

The Truman Show



Το περίφημο «Truman Show» παρουσιάζει τον Τζιμ Κάρεϊ να συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ότι όλη του η ζωή είναι ένα ψέμα. Όλα είναι σκηνοθετημένα από ένα τηλεοπτικό συνεργείο, με το ριάλιτι που παρακολουθεί σε 24ωρη βάση τη ζωή του να γίνεται δημοφιλέστατο. Υπέροχο σενάριο, αρκούντως «διδακτικό», αλλά εντελώς ψεύτικο, σωστά; Μάλλον όχι!



Γιατί στην πραγματικότητα υπήρχε αυτό το ιαπωνικό ριάλιτι, το διαβόητο πλέον Nasubi: ετοιμαστείτε για κάτι πραγματικά θλιβερό. Πήραν λοιπόν έναν 23χρονο τύπο, ο οποίος είχε υπογράψει απλώς για να συμμετέχει σε ένα ριάλιτι (δεν ήξερε για τι επρόκειτο), τον έγδυσαν και τον κλείδωσαν σε ένα δωμάτιο για 8 μήνες! Το φαγητό και το νερό του έπρεπε να το κερδίζει σε καθημερινή βάση, χωρίς πάντα να τα καταφέρνει στις εξωφρενικές δοκιμασίες. Και κάποια στιγμή που το κοινό των 17 εκατομμυρίων(!) ένιωσε άσχημα για την κατάστασή του, οι παραγωγοί τού επέτρεψαν να καλύψει τη γύμνια του, όχι ωστόσο με ευχάριστο τρόπο: κυκλοφορούσε πλέον με ροζ γυναικείο κιλοτάκι. Στο τέλος τον ενημέρωσαν ότι η βασανιστική δοκιμασία του είχε τελειώσει, κι ενώ ο φουκαράς περίμενε κάποια φιέστα, βρέθηκε και πάλι κλειδωμένος σε άλλο διαμέρισμα, με τη συνολική διάρκεια του εγκλεισμού του να ανέρχεται σε 15 μήνες...

Wanted



Στις εναρκτήριες σκηνές του «Wanted», ένας ελεύθερος σκοπευτής πυροβολεί κοστουμαρισμένο τύπο από εξωφρενική απόσταση μερικών χιλιομέτρων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η σφαίρα πλοηγείται στον στόχο της μέσω κτιρίων και εμποδίων! Άντε τώρα η πραγματικότητα να το μιμηθεί αυτό...



Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν στο Ιράκ, ο αξιωματικός του αμερικανικού στρατού James Gilliland περιπολούσε με τη συνοδεία του όταν εχθρικά πυρά από ελεύθερο σκοπευτή βρήκαν έναν από τους άντρες του, με τον εχθρό να εντοπίζεται σε παράθυρο νοσοκομείου μισό χιλιόμετρο μακριά. Παρά την εκπληκτική βολή, η συνέχεια είναι ακόμα εκπληκτικότερη: ο Gilliland, ελεύθερος σκοπευτής και ο ίδιος, όντας καλυμμένος, πυροβόλησε πίσω και σκότωσε τον Ιρακινό! Η βολή του, που πέρασε ανάμεσα από κτίρια, λογίζεται μάλιστα ως η 7η καλύτερη καταγεγραμμένη βολή από ελεύθερο σκοπευτή...

Book of Eli



Στο φιλμ βλέπουμε τον Ντένζελ Ουάσιγκτον να περικυκλώνεται από μια ομάδα 15 αντρών, τους οποίους και σκοτώνει με το σπαθί του χωρίς γρατσουνιά. Σινεμά θα μου πεις, γίνονται αυτά. Ο ήρωας ισχυρίζεται μάλιστα ότι δεν έπαθε τίποτα καθώς έχει τον θεό στο πλευρό του.



Σιγά τα αίματα! Η πραγματικότητα είναι αρκούντως πιο εξωφρενική: ένας από τους πλέον παρασημοφορημένους αμερικανούς στρατιώτες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (50 μετάλλια), ο Alvin C. York, αντιμετώπισε κάποια στιγμή ολομόναχος περισσότερους από 100 γερμανούς στρατιώτες που τον είχαν περικυκλώσει. Και αυτό που έμοιαζε ως βέβαιος θάνατος για τον ίδιο, αποδείχτηκε βολτίτσα στο πάρκο: ο τύπος σκότωσε περισσότερους από 100 στρατιώτες μόνος του, με την ομάδα του να παρεμβαίνει κατόπιν και να αιχμαλωτίζει άλλους 128! Με ένα ημιαυτόματο κι ένα πιστόλι, ο «Ράμπο» εξόντωσε όλους τους εχθρούς χωρίς γρατσουνιά. Και βέβαια πίστευε ότι για την καλή του τύχη είχε τον θεό στο πλευρό του...

The Hills Have Eyes



Το σενάριο γνωστό: οι «βλάχοι» της Αμερικής απαγάγουν ή δελεάζουν αθώους στα «φιλόξενα σπίτια» τους, τους οποίους κατόπιν ληστεύουν, βιάζουν και κατακρεουργούν με φρικιαστικό τρόπο. Ποιος μπορεί ωστόσο να το χάψει έτσι εύκολα; Η αστυνομία τι κάνει;



Κι όμως, ο τρόμος καραδοκεί στις βουνίσιες και απομονωμένες περιοχές των ΗΠΑ, με τα περιστατικά να κάνουν την κινηματογραφική τους ανασυγκρότηση να μοιάζει παιδική σειρά! Λίγα μόλις χρόνια πριν, ένα τσούρμο βουνίσιων (ένα ολόκληρο χωριό) παρέσυραν ανθρώπους στις αγροικίες τους, με την υπόσχεση δουλειάς, και τους σκότωναν με αποτρόπαιο τρόπο. Κι αυτό δεν είναι φυσικά το μόνο περιστατικό...

Οι Τρεις Σωματοφύλακες



Και ποιος δεν ξέρει τους τρεις γάλλους μυθιστορηματικούς ήρωες του Αλέξανδρου Δουμά (1844), τους οποίους και έχουμε δει ενσαρκωμένους στο σινεμά πολυάριθμες φορές; Τα κατορθώματα του Άθου, του Πόρθου και του Άραμι -και του νεαρού Γασκόνου φυσικά Ντ' Αρντανιάν- δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις...



Αυτό που ενδεχομένως δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι όλοι οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος είναι πέρα για πέρα αληθινοί. Και δεν το ξέρουν γιατί ο Δουμάς παρέλειψε φυσικά να το αναφέρει! Οι τρεις σωματοφύλακες έδρασαν από το 1615-1620, με την περίφημη ομάδα να μένει γνωστή στην εποχή ως τα «Τρία Αδέλφια». Και βέβαια τόσο ο Ντ' Αρντανιάν όσο και ο καρδινάλιος Ρισελιέ ήταν απόλυτα πραγματικοί άνθρωποι, με το βιβλίο του Δουμά να μπορεί πλέον να ιδωθεί και ως... βιογραφία.

Τα Καλά Παιδιά



Το «Goodfellas» είναι μια αρχετυπική γκαγκστερική ταινία που οι περισσότεροι από μας έχουμε λατρέψει. Όχι μόνο έθεσε πολλά από τα «στάνταρ» των μαφιόζικων φιλμ, αλλά εκτόξευσε και την καριέρα των ηθοποιών που συμμετείχαν. Και πάνω από όλα ίσως, έμοιαζε ιδιαίτερα ρεαλιστική, λες και πράγματι συνέβησαν όλα αυτά...



Όπως αποδεικνύεται, ο ασύγκριτος ρεαλισμός έχει καλό λόγο: η ταινία βασίζεται στο βιβλίο «Wiseguy» και κυριολεκτικά τα πάντα, από τις εναρκτήριες σκηνές μέχρι και το γκραν φινάλε, είναι απολύτως πραγματικά γεγονότα!

Footloose



Καλή η ταινία, δεν δέχεσαι ωστόσο χωρίς σχετική ένσταση το γεγονός ότι μπορεί ο χορός να είναι απαγορευμένος κάπου στη Δύση!



Κι εκεί μπαίνουν φυσικά οι ΗΠΑ. Η απαγόρευση του χορού ισχύει πράγματι ακόμα και τώρα που μιλάμε στο Έλμορ Σίτι της Οκλαχόμα! Στην πολίχνη του Νότου δεν υπάρχουν κινηματογράφοι ούτε κέντρα διασκέδασης, με μόνο μία κάβα να έχει επιβιώσει από τη βιβλική μανία των κατοίκων. Και πράγματι, όπως στην ταινία, οι νεαροί καταφεύγουν σε αχυρώνες για να διασκεδάσουν στα κρυφά ή αναγκάζονται να «μεταναστεύσουν» σε γειτονικές πόλεις για να μπορέσουν απλώς να χορέψουν. Όσο για το σεξ, όλη η πόλη είναι κατά: από τον πάστορα μέχρι και τον τελευταίο γελαδάρη, όλοι θεωρούν ότι η «σεξουαλική διέγερση» είναι έργο του Σατανά και ο χορός φυσικά, που συντελεί σε αυτό, είναι ενάντια στην ενάρετη βιβλική ζωή...

Accepted



Το Accepted είναι μια ταινία για ένα τσούρμο εφήβων που απορρίπτουν το ακαδημαϊκό πλαίσιο της Αμερικής και την ποζεριά που συνεπάγεται, γι' αυτό και αποφασίζουν να φτιάξουν το δικό τους πανεπιστήμιο. Με τη βοήθεια ενός καθηγητή, ιδρύουν ένα κολέγιο, το οποίο αποκτά στο φιλμ τρελή φήμη και γίνεται τελικά δεκτό από το επίσημο ακαδημαϊκό σύστημα. Μπούρδες δηλαδή, σιγά μην έπαιρνε πιστοποίηση στην ανταγωνιστική πραγματικότητα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων...



Κι όμως, μια ομάδα φοιτητών αποφάσισαν το 1948 ότι μισούσαν το ναζιστικής έμπνευσης Πανεπιστήμιο Ούντερ ντεν Λίντεν και έβαλαν σκοπό να φτιάξουν το δικό τους! Με τη βοήθεια μιας σειράς καθηγητών και με κονδύλια κυρίως από τις ΗΠΑ, ίδρυσαν πράγματι το δικό τους πανεπιστήμιο, το οποίο μάλιστα ονόμασαν Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Μιλάμε φυσικά για την ιστορία ίδρυσης του περίφημου πλέον Freie Universitat Berlin, το οποίο είναι σήμερα στην ένατη θέση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας...

Up



Το μοναδικό animation της Pixar, με τον γεράκο να βάζει μπαλόνια στο σπίτι του και να απογειώνεται, μάγεψε το κοινό με την αχαλίνωτη φαντασία του...



Ε όχι και αχαλίνωτη! Γιατί το National Geographic κατασκεύασε ένα σπίτι όμοιο με το αντίστοιχο του animation και το προσέδεσε σε μπαλόνια ηλίου, για να δει τι θα γίνει: το σπίτι πράγματι απογειώθηκε. Στο σπίτι βέβαια δεν έμενε κανείς, αυτό που κατάφερε ωστόσο το National Geographic να αποδείξει είναι ότι ο κόσμος μας μπορεί να γίνει τόσο συναρπαστικός όσο ένα καρτούν. Φυσικά, μιας και άλλο είναι το θέμα μας εδώ, το 2007 άντρας έδεσε 105 μπαλόνια ηλίου στην καρέκλα του και δάμασε τους αιθέρες για 9 ολόκληρες ώρες, πετώντας από το Όρεγκον ως το Αϊντάχο, μια απόσταση μεγαλύτερη από 300 χιλιόμετρα!

The Great Escape



Η κλασική ταινία με τον θρύλο Στιβ ΜακΚουίν απεικονίζει μια σειρά από άντρες που δραπετεύουν από τις φυλακές όπου κρατούνται, στην προσπάθειά τους να επιστρέψουν σε συμμαχικά εδάφη, χρησιμοποιώντας ιδιοφυείς τεχνικές απόδρασης. Συναρπαστική ταινία, μόνο που αυτά γίνονται μόνο στο σινεμά.



Στην πραγματικότητα τώρα, ο λοχαγός Richard Carr αιχμαλωτίστηκε και ρίχτηκε σε γερμανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσπαθώντας να αποδράσει τρεις φορές. Και όπως ακριβώς στην ταινία, κάθε απόπειρα ήταν σαφώς πιο σοφιστικέ από την προηγούμενη. Από το τούνελ της πρώτης προσπάθειας και την επιβίβαση σε τρένο της δεύτερης, όλες τους στέφθηκαν από παταγώδη αποτυχία. Όχι βέβαια ότι αυτό πτόησε τον αξιωματικό, ο οποίος αποπειράθηκε και τρίτη απόδραση, αυτή τη φορά ντυμένος ως γάλλος εργάτης, καταφέρνοντας να ξεφύγει!

Πηγή: http://www.newsbeast.gr