Η συγχώρηση στον εχθρό δεν είναι μια ηττοπαθής ηθικοπλαστική προτροπή αλλά εργαλείο αυτοσυνειδησίας. Η αντιπαλότητα προς τον εχθρό προσφέρει τη δυνατότητα εναντιωματικής διαμόρφωσης της ταυτότητας. Επομένως ο εχθρός σε καθορίζει και κερδίζει σε ισχύ που εσύ του προσφέρεις.
Η συγχώρηση του εχθρού είναι η διακοπή του ετεροκαθορισμού και η ύπαρξη δίχως περιορισμούς. Η ενασχόληση με πραγματικούς ή φαντασιωτικούς εχθρούς σε προσωπικό επίπεδο προκαλεί μια εκδαπάνηση που αφαιρεί ενεργειακό δυναμικό από την προσωπική πρόοδο.
Η συγχώρηση του εχθρού παριστά την δυνατότητα συν-χώρησης των αρνητικών στοιχείων του εαυτού. Δηλαδή την κατανόηση και την αξιοποίηση τους μέσω του μεταβολισμού τους με την απελευθερωτική διεργασία της άσκησης. Τελικά η διεργασία αυτή επιτρέπει να σταματήσει ο φαύλος κύκλος των δυσλειτουργικών προτύπων συμπεριφοράς.
Ζητώ συγχώρηση από εκείνον που με έβλαψε. Μια συνειδητοποιημένη αντίληψη των ανθρωπίνων σχέσεων δεν καταγράφει ατομικές στάσεις αλλά διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις. Στα πλαίσια αυτά ένας διαφοροποιημένος άνθρωπος που έχει επεξεργαστεί τα βιώματά του, τις σχέσεις του και τα συναισθήματά του γνωρίζει ότι για πάρα πολλές από τις αδικίες, προσβολές και βλάβες που έχει δεχθεί από άλλους, ευθύνεται και ο ίδιος όχι γιατί αναγκαστικά τις προκάλεσε αλλά γιατί θα μπορούσε να τις αποφύγει.
Εκείνοι που στήνουν οικονομικές απάτες προκειμένου να πετύχουν τον στόχο της εξαπάτησης αξιοποιούν τις κρυφές ένοχες προσδοκίες κάποιων ανθρώπων για εύκολο πλουτισμό. Προσφέρουν ελκυστικές προσφορές όπως ο ψαράς που δολώνει το αγκίστρι του. Τα απλοϊκά θύματα των τυχερών παιχνιδιών και των καζίνο θεωρούν ότι με τις προβλέψεις τους μπορούν να αποσπούν χρήματα από τους επαγγελματίες μέχρι τους επίδοξους επενδυτές- παίκτες του χρηματιστηρίου που επιλέγουν τις φούσκες που θα τους αποφέρουν εξωπραγματικές αποδόσεις αποδεικνύουν την ενεργή ένοχη συμμετοχή των θυμάτων στην εξαπάτησή τους.
Δεν είναι καλός άνθρωπος εκείνος που δεν κάνει το κακό αλλά είναι θύμα κακών ανθρώπων. Καλός οδηγός δεν είναι αυτός που απλώς δεν γίνεται υπαίτιος ατυχημάτων αλλά αυτός που συμβάλλει στην αποφυγή ατυχημάτων ακόμη και αν ο άλλος οδηγός ευθύνεται.
Όλα ξεκινούν από τα παιδικά μας βιώματα...
Η έλλειψη σοβαρών κριτηρίων στην επιλογή συντρόφου προκειμένου να καλυφθεί η μοναξιά δεν μπορεί να αποσυνδέεται από τις ρήξεις που υποχρεωτικά θα ακολουθήσουν. Η έλλειψη ορίων στις προσωπικές σχέσεις δεν σχετίζεται με την καλοσύνη αλλά με την ανευθυνότητα. Αν κάποιος εγκαταλείπει τον εαυτό του σε σχέσεις αφερέγγυες δεν μπορεί εκ των υστέρων να μέμφεται τους άλλους.
Η έλλειψη σταθερών κανόνων στις επαγγελματικές σχέσεις δεν αναφέρεται σε δημοκρατικές διαδικασίες αλλά σε χαοτικές δυσλειτουργίες που θα οδηγήσουν σε απολύσεις. Η έλλειψη υψηλών στόχων στα σχολεία δεν συνιστά παιδαγωγική φροντίδα αλλά αδιαφορία για την πορεία των μαθητών.
Η έλλειψη ορίων στα παιδιά δεν συνιστά γονική αγάπη αλλά εγκατάλειψη και παραμέληση. Δεν δικαιούται ένας γονιός να κατηγορεί τα παιδιά του για τις συνέπειες της ανατροφής που ο ίδιος έχει προσφέρει. Μπορεί να ως αυτονόητη και εύκολη πράξη αλλά η ουσιαστική συγχώρεση του παιδιού προς τον γονιό είναι μια μακρά απαιτητική διεργασία. Είναι σημαντικό η διεργασία αυτή να ξεκινήσει όσο το δυνατόν πιο νωρίς όταν ο γονιός ευρίσκεται στη ζωή.
Οι εμπλοκές μπορεί να αφορούν σημαντικές βλάβες που το παιδί έχει υποστεί από τον γονιό και του προκάλεσαν σημαντικές δυσλειτουργίες. Άλλοτε το παιδί νιώθει ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει κάποια συμπεριφορά του γονιού του που μπορέι να ήταν αμελητέα αλλά σε αυτόν έχει αφήσει κάποια υπολείμματα. Σε κάποιες ακραίες καταστάσεις όπου ο γονιός έχοντας παραβιάσει την γονική του ιδιότητα εχει μπλέξει το παιδί του σε καταστάσεις παραμέλησης ή κακοποίησης τότε η διαδικασία συγχώρεσης είναι πολύ σκληρή. Απαιτεί οπωσδήποτε την άμεση διακοπή της δυσλειτουργικής σχέσης και την αντίληψη της καταπιεσμένης οργής του παιδιού ως απόλυτα φυσιολογικό φαινόμενο.
Απαιτείται η κατανόηση της διαταραγμένης συμπεριφοράς του γονιού ως ψυχικής διαταραχής που έχει βλάψει την προσωπικότητά του. Αλλεπάλληλοι κύκλοι οργής και συγχώρησης ακολουθούν που αντιστοιχούν σε επώδυνες ψυχικές διεργασίες. Τέλος, η έκφραση της συγχώρεσης αποτελεί την εσωτερική απόφαση ώστε η συγκεκριμένη βλάβη από τον γονιό να μην αποτελέσει τον ιστό δόμησης της προσωπικότητας του παιδιού.
Η αυθεντική συγχώρεση προς τον γονιό προϋποθέτει την αυτονόμηση του παιδιού. Το παιδί που δεν έχει ουσιαστικά αυτονομηθεί δεν μπορεί να επιτύχει να συγχωρήσει τον εαυτό του. Η συγχώρηση προς τον γονιό και η συμφιλίωση με το παρελθόν σηματοδοτεί το ορατό σημείο της κατάκτησης της ωριμότητας.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.