Χίλιες ανθρώπινες φιγούρες σχημάτισαν ουρά έξω από το Ρουφ. Όλοι τους έσπευσαν να εξασφαλίσουν το συσσίτιο της Λαμπρής.
Γκρίζα καρέ σ’ ακόμα ένα Πάσχα Μνημονίου.
Η Ανάσταση του Κυρίου βρήκε αυτούς τους συνανθρώπους μας να ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά. Κάποιοι τους τελευταίους μήνες, άλλοι εδώ και χρόνια.
Λίγη σημασία έχει το όνομα τους. Όπως για την 70χρονη Φωτεινή. Τη Βίκυ, 47 ετών. Τον 77χρονο Γιώργο.
Η πρώτη ζει, πουλώντας χαρτομάντιλα. Η δεύτερη βιώνει τον εφιάλτη της ανεργίας. Ο τρίτος, με 330 ευρώ σύνταξη, καλείται να συντηρήσει τριμελή οικογένεια.
H πείνα τους ακολουθεί σαν τη σκιά. Και από τη σκιά δεν μπορείς να ξεφύγεις.
Οι περισσότεροι είναι σιωπηλοί. Μακριά από το φακό της τηλεοπτικής κάμερας, κλείνουν τα μάτια και προβάλλουν στη σκέψη τους το φιλμ μίας ζωής που χάθηκε στα χρόνια της κρίσης.
Οι τσέπες τους μπορεί να’ ναι άδειες από χρήματα, όμως, σε όλους περισσεύει η αξιοπρέπεια.
Η υπεύθυνη του κέντρου απόρων του δήμου Αθηναίων λέει πως είναι ανθρώπινες ψυχές που έχουν πληγεί βαρύτατα.
Πηγή: http://www.real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.