Λύνουν τη σιωπή τους

Ένα χρόνο μετά τον ομαδικό βιασμό που επέφερε το θάνατο μιας Ινδής φοιτήτριας, στην αχανή χώρα ανοίγουν στόματα.

Το αμείωτο ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης σε συνδυασμό με την δημόσια κατακραυγή, αλλά και τα βήματα προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης των γυναικών από πλευράς της αστυνομίας και της δικαιοσύνης οπλίζουν όλο και περισσότερες γυναίκες με το σθένος να μιλήσουν για την σεξουαλική κακοποίηση και τη βία, υποστηρίζουν οι ίδιοι οι ακτιβιστές, σύμφωνα με το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

"Λύνουν τη σιωπή τους, βγαίνουν από την άρνηση. Αυτός ο ένας χρόνος έκανε την διαφορά", λέει η Ακίλα Σιβάδας του Κέντρου Έρευνας και Υπεράσπισης που εδρεύει στο Νέο Δελχί.

Η οργή ύστερα από αιώνες ταπείνωσης και εκμετάλλευσης σοβούσε και συσσωρευόταν, αλλά--όπως λέει η ίδια--το τελειωτικό χτύπημα το έδωσε ο ομαδικός βιασμός στο Νέο Δελχί.

Οι γυναίκες στην Ινδία είναι θύματα σεξιστικών διακρίσεων από πριν ακόμη γεννηθούν: χιλιάδες θηλυκά βρέφη επιλέγονται για άμβλωση κάθε χρόνο σε μία χώρα που θεοποιεί το αρσενικό παιδί. Ως εκ τούτου, οι άνδρες υπερτερούν αριθμητικά των γυναικών και τα στατιστικά στοιχεία του 2011 εμφανίζουν 940 γυναίκες για κάθε 1.000 άνδρες.

Από τη στιγμή που θα γεννηθούν, τα κορίτσια πέφτουν θύματα διακρίσεων σε κάθε στάδιο της ζωής τους, όπως προκύπτει άλλωστε από τα υψηλότερα ποσοστά υποσιτισμού, τα χαμηλότερα ποσοστά εγγραφής στο σχολείο, εργασίας και μισθολογικής κατάστασης.

Το 2012 καταγράφηκαν 244.270 κρούσματα εγκληματικών πράξεων εις βάρος γυναικών--περιλαμβανομένου του βιασμού, του φόνου για την προίκα, της απαγωγής και της σεξουαλικής κακοποίησης. Στο 98,2% και πλέον των περιπτώσεων, ο βιαστής ήταν γνωστός του θύματος, σύμφωνα με τα αρχεία της αστυνομίας.

Οι περισσότερες γυναίκες στην Ινδία άνω των 30 ετών μεγάλωσαν πιστεύοντας και αποδεχόμενες ότι η σεξουαλική επίθεση, η παρενόχληση και οι σεξιστικές διακρίσεις είναι δεδομένες και λίγα μπορούν να γίνουν για να αλλάξει η κατάσταση, με εξαίρεση τις εξομολογήσεις σε φίλες ως αναζήτηση παρηγοριάς.

Ωστόσο, το συμβάν του περασμένου Δεκεμβρίου ενδεχομένως να άλλαξε την κατάσταση.

Η 23χρονη φοιτήτρια πέθανε ύστερα από τον άγριο ομαδικό βιασμό και την κακοποίησή της μέσα σε ένα λεωφορείο στην ινδική πρωτεύουσα στις 16 Δεκεμβρίου. Επί εβδομάδες ακολούθησαν μαζικές διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ η υπόθεση συγκέντρωσε το έντονο ενδιαφέρον τόσο των ινδικών όσο και των διεθνών μέσων ενημέρωσης.

Ως απάντηση, η κυβέρνηση έκανε αυστηρότερους τους νόμους κατά της σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης με πολλά κρατίδια να προωθούν τη γρήγορη διεξαγωγή της δίκης για βιασμό. Η καλύτερη αστυνόμευση και η λήψη μέτρων ασφαλείας υπόσχονται να κάνουν τις γυναίκες να αισθάνονται ασφαλέστερες στις πόλεις.

Τέσσερις από τους κατηγορούμενους στην υπόθεση καταδικάστηκαν σε θάνατο τον Σεπτέμβριο αλλά άσκησαν έφεση.

Σε όλη την Ινδία συνεχίζονται οι βιασμοί, οι φόνοι για την προίκα, οι διακρίσεις στον επαγγελματικό χώρο και η σεξουαλική παρενόχληση, αλλά ο μεγάλος αριθμός των υποθέσεων αυτού του είδους που δημοσιοποιούνται δείχνει ότι το όριο της ανοχής φαίνεται να μειώθηκε.

Μία νεαρή απόφοιτη της Νομικής έγραψε σε μπλογκ τον Νοέμβριο πως προσπαθεί να αντιμετωπίσει την σεξουαλική επίθεση που υποστηρίζει ότι δέχτηκε πριν από ένα χρόνο από έναν συνταξιούχο δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου, στο γραφείο του οποίου έκανε την άσκησή της.

Τον ίδιο μήνα, μία 20άρα δημοσιογράφος κατήγγειλε τον βιασμό της από τον πανίσχυρο εκδότη εντύπου στο οποίο εργαζόταν που τύχαινε να είναι και φίλος του πατέρα της.

Τον Αύγουστο, μία έφηβη και η οικογένειά της κατέθεσαν αγωγή για σεξουαλική επίθεση εις βάρος ενός ιδιαίτερα δημοφιλούς πνευματικού ηγέτη με πολλούς οπαδούς ανά τη χώρα. Τόσο ο εκδότης όσο και ο γκουρού έχουν προφυλακιστεί αναμένοντας το πόρισμα των εις βάρος τους ερευνών.

Ένα θύμα επίθεσης με οξύ, η Λαξμί, έφτασε την υπόθεσή της στο Ανώτατο Δικαστήριο, που καθοδήγησε την κυβέρνηση τον Ιούλιο να μετατρέψει αυτού του είδους τις επιθέσεις σε αδικήματα χωρίς δικαίωμα αναστολής και να αποζημιώνει τα θύματα.

Οι γυναίκες της φυλής στο Χιματσάλ Πραντές βγήκαν στους δρόμους τον Ιούλιο διαμαρτυρόμενες για έναν παλαιό νόμο που τους απαγορεύει να κληρονομήσουν την περιουσία των προγόνων τους.

Τον Σεπτέμβριο, 30 φοιτήτριες ενός γνωστού ινστιτούτου σχεδίου μόδας στην πόλη Μποπάλ κατέθεσαν μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση εναντίον του διευθυντή του.

"Οι άνδρες ζουν με τον φόβο αυτές τις μέρες ότι οι γυναίκες χρησιμοποιούν τον νόμο εναντίον τους. Είναι καλό που συμβαίνει αυτό. Σε αυτή τη χώρα πρέπει να προκαλείς τον φόβο, δεν υπάρχει λογική", λέει η ακαδημαϊκός στο Νέο Δελχί, Τζιότι Ατουάλ.

Λιγότερο γνωστά, αλλά καθόλου λιγότερο σημαντικά, ήταν τα αναρίθμητα σεμινάρια, οι διαλέξεις, οι δημόσιες ομιλίες, οι θεατρικές παραστάσεις δρόμου και οι διαμαρτυρίες για τα δικαιώματα των γυναικών που διοργανώθηκαν σε διάφορες πόλεις της Ινδίας στη διάρκεια του περασμένου χρόνου.

Στο τραπέζι την ώρα του φαγητού, στα κυλικεία των πανεπιστημίων, στους δρόμους κι αλλού, οι γυναίκες και οι άνδρες συζητούν πλέον τέτοια θέματα, που πριν από μερικά χρόνια αποσιωπούνταν.


Πηγή: http://www.enikos.gr