Πώς θα βοηθήσουμε τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις;

Από αύριο μπαίνουμε σε μια περίοδο που είναι γνωστή για το άγχος, την ανησυχία, τις ελπίδες και τις προσδοκίες γονιών και παιδιών σχετικά με την εισαγωγή στην Ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης. Πάντα ήταν μια ιδιαίτερη περίοδος, στις μέρες μας με όλη αυτή την αστάθεια και την απογοήτευση που υπάρχει γύρω μας γίνεται ακόμη πιο απειλητική. Πρόθεσή μας να προσεγγίσουμε το θέμα αυτό από ψυχολογικής πλευράς με στόχο να προσπαθήσουμε τουλάχιστο να δώσουμε τα εφόδια εκείνα που χρειάζονται και οι δύο πλευρές για την τόσο φορτισμένη αυτή περίοδο.

Γονείς χαλαρώστε!!!

Όσο και αν αυτό μοιάζει ουτοπικό τουλάχιστον προσπαθήστε να μην δείχνετε την ανησυχία και το άγχος που σας κατακλύζει. Ξεκαθαρίστε την πρόθεσή σας ως προς αυτό το στόχο και βεβαιώστε τον εαυτό σας πως αυτός είναι στόχος του παιδιού και όχι δικός σας. Ναι καμιά φορά χρειάζεται να ξεχωρίζουμε τους στόχους μας από τους στόχους των παιδιών μας. Και αυτή είναι η διαφορά του «καλού» γονιού και του «υπεύθυνου» γονιού. Οπλιστείτε με υπομονή και αγάπη άνευ όρων.

Κατ’ αρχήν ρίξτε μια ματιά γύρω σας και απαντήστε με ειλικρίνεια στον εαυτό σας (Δεν θα σας ακούσει κανείς!). Ποιοι άνθρωποι από τον ευρύτερο περίγυρο σας, σας εμπνέουν; Ποιοι είναι εκείνοι που όταν βρίσκεστε κοντά τους νοιώθετε ασφάλεια, ηρεμία, σιγουριά; Ποιοι είναι αυτοί που νοιώθετε πως μπορεί να είναι και ευτυχισμένοι; (αν υπάρχουν τέτοιοι στις μέρες μας!). Ποιοι είναι αυτοί που πιστεύετε πως μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που φέρνει οι ζωή; Ποιοι είναι οι άνθρωποι που πιστεύετε πως έχουν μια ικανότητα που μπορούν και τη διαχέουν σε όλους τους τομείς της ζωής τους (προσωπικό, κοινωνικό, εργασιακό χώρο); Και αφού τους εντοπίσετε (αν τους εντοπίσετε) διερευνήστε με ειλικρίνεια τα εφόδια που έχουν για να καταφέρνουν κάτι τέτοιο. Είναι τα εφόδιά τους μόνο οι γνώσεις και τα πτυχία; Ή μήπως είναι άλλου είδους ταλέντα ίσως καθόλου ευδιάκριτα με την πρώτη ματιά;

Ε! Ναι λοιπόν είναι άλλα τα εφόδια που χρειάζεται κανείς για να προχωρήσει στο παιχνίδι της ζωής. Δεν επιθυμούμε βέβαια να απαξιώσουμε τη σπουδαιότητα των πτυχίων. Απλά επιθυμούμε να δώσουμε μια άλλη ελπιδοφόρα και αισιόδοξη οπτική στην πιθανή αποτυχία. Το εφόδιο που χρειάζεται ο σημερινός νέος για να οδηγηθεί στη ενήλικη ζωή του είναι η αυτοεκτίμηση.

Αν αναλύσουμε τη λέξη προκύπτει ως αυτό-εκτίμηση. Εκτίμηση σημαίνει ο καθορισμός ή υπολογισμός της ποσότητας ή της ποιότητας, ή της αξίας κάποιου πράγματος. Οπότε αυτό-εκτίμηση είναι ο υπολογισμός της αξίας του «εαυτού». Αν διευρύνουμε λίγο τη σκέψη μας θα μπορούσαμε να πούμε πως σημαίνει «Πίστη στον Εαυτό». Πιστεύω σε μένα λοιπόν και έτσι ξέρω πως ότι και αν μου συμβεί είμαι σε θέση να το αντιμετωπίσω και να βρω λύση ή ακόμη και λύσεις. Μαγική κατάσταση! Όταν τη διαθέτει κάποιος:
Έχει τη δυνατότητα να «πέσει και να ξανασηκωθεί».
Βλέπει τα λάθη σαν μια ευκαιρία να μάθει!
Οδηγείται σε εναλλακτικές επιλογές

Εύλογο το ερώτημα που γεννιέται. Ωραία πως την αποκτά κανείς; Είναι περισσότερο από σίγουρο πως κάτι τέτοιο διαμορφώνεται καθώς το παιδί μεγαλώνει. Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Έχει παρατηρηθεί πως άνθρωποι με πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση μετά από προσωπική δουλειά άλλαξαν την πεποίθησή τους αυτή από «Δεν αξίζω, δεν τα καταφέρνω» σε «Είμαι σε θέση να κάνω το καλύτερο που μπορώ». Μέγιστο το μερίδιο συμμετοχής των γονιών στη διαμόρφωση αυτής της πεποίθησης. Αρχίστε από σήμερα. Όχι αύριο. Σήμερα! Δηλώστε κατ’ αρχήν στον εαυτό σας και μετά στο παιδί σας «Πιστεύω σε σένα και ξέρω πως θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Η αγάπη μου για σένα δεν εξαρτάται από την εισαγωγή σου στο Πανεπιστήμιο. Θα σε συνοδεύει στις επιτυχίες μα κυρίως στις αποτυχίες που θα φέρει η ζωή» και αμέσως μετά:
Ερευνείστε τις φιλοδοξίες σας. Μήπως είναι υπερβολικές; Σ’αυτή την περίπτωση χαμηλώστε τον πήχη.
Μήπως σκέφτεστε αρνητικά έχετε δηλαδή αρνητικές προσδοκίες; Οραματιστείτε το καλύτερο που μπορείτε.
Μήπως δίνετε μεγάλη έμφαση στον ανταγωνισμό; Βγείτε το συντομότερο δυνατόν από τη μάχη της δύναμης.
Μήπως δίνετε μεγάλη έμφαση στα λάθη; Θυμηθείτε πως όλοι κάνουμε λάθη το ίδιο και το παιδί σας.
Ενθαρρύνετε
Αποδεχθείτε

Και όταν έρθει εκείνο το πρωί που ο γιος σας ή κόρη σας θα φύγει για να διαγωνιστεί μην ξεχάσετε να του ξαναπείτε: «Πιστεύω σε σένα και ξέρω πως θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Η αγάπη μου για σένα δεν εξαρτάται από την εισαγωγή σου στο Πανεπιστήμιο. Θα σε συνοδεύει στις επιτυχίες μα κυρίως στις αποτυχίες που θα φέρει η ζωή». Μετά προσευχηθείτε και παράλληλα… σκεφτείτε πόσοι είναι οι άνεργοι πτυχιούχοι!

Καλή επιτυχία! Η Ελπίδα ας συνοδεύει όλους εκείνους που θα διαγωνιστούν και όλους εκείνους που τους υποστηρίζουν σ’ αυτή τη ιδιαίτερη περίοδο που περνούμε.

Παιδιά μην το βάζετε κάτω. Η ζωή είναι ωραία και μέσα και έξω από το Πανεπιστήμιο! Αρκεί να τη δείτε σαν παιχνίδι. Ποιος μας είπε άλλωστε πως ο δρόμος είναι εύκολος. Καλύτερα να το πάμε χορεύοντας!

Πηγή: http://boro.gr