Τι σας έρχεται στο μυαλό, όταν ακούτε για «παιδικό party»; Θυμάστε πως περνούσατε εσείς σαν παιδιά; Αν έχετε παρευρεθεί τελευταία, σε παρόμοια εκδήλωση, πιθανόν θα παρατηρήσατε ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα!
Σήμερα, αντί να δεις χαρούμενα παιδάκια να τρέχουν και να παίζουν ανέμελα, θα ακούσεις μαμάδες, μπαμπάδες, κτλ. να φωνάζουν: «Μην τρέχεις, θα χτυπήσεις, θα λερωθείς, θα, θα, θα...! Καθίστε εδώ να παίξετε ήσυχα!». Αντί, για χορό, θα δεις παιδάκια να παίζουν με κάποιο ηλεκτρονικό ή ακόμα και στο κινητό. Και στο θέμα «φαγητό»; «Μην φας πατατάκια, έχουν αλάτι και λίπος, μην φας τοστάκια, έχουν πρόσθετα και συντηρητικά, μην φας σουβλάκια, είμαστε χορτοφάγοι, μην φας φρουτοσαλάτα, δεν είναι βιολογική, μην φας τούρτα, έχει ζάχαρη, γλουτένη, λακτόζη, ξηρούς καρπούς, ... μην, μην, μην... Καταπιεσμένα παιδάκια έτοιμα να εκραγούν.
Η ίδια κατάσταση ισχύει για παιδιά όλων των ηλικιών. Παντού, στην παιδική χαρά, στο παιδικό σταθμό, σε κάθε είδους κέντρο φυσικής δραστηριότητας, που τρέχουν τα παιδιά από το πρωί έως αργά το βράδυ, ακόμα και στο ιντερνέτ, απελπισμένες μαμάδες δίνουν «συμβουλές» η μία στην άλλη! πχ. «Πώς θα φάει το 9 μηνών μωρό κινόα;» και «ποια είναι η καλύτερη τροφή;», αφού για κάθε τρόφιμο θα έχουν ακούσει και κάτι «κακό».
Φυσικά και δεν συστήνεται να αφήσουμε τα παιδιά ελεύθερα, να παρασύρονται και να τρέφονται με τσιπς και σφολιάτες, αλλά τόσος περιορισμός και απαγόρευση, χωρίς υποκείμενη νόσο, είναι χρήσιμος ή μάλλον επικίνδυνος;
Πραγματικά, το να θρέψεις «σωστά» ένα παιδί σε ένα περιβάλλον διατροφικής παραπληροφόρησης, είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Είναι όμως λάθος, ένας γονιός να προσπαθεί να ελέγξει την υγεία και το σώμα του παιδιού του, με την καθιέρωση αυστηρών κανόνων για το τι θα φάει. Οι «διατροφικοί κανόνες», οι οποίοι θα έπρεπε να ισχύουν, τόσο για ενήλικες, όσο και για παιδιά είναι απλοί και ευέλικτοι: ισορροπία στην διατροφή, μείωση των επεξεργασμένων τροφίμων και αύξηση στην κατανάλωση φυσικών τροφών(φρούτα και λαχανικά). Πιο αυστηροί διατροφικοί κανόνες, ανεξαρτήτως προθέσεων, δεν στέλνουν το σωστό μήνυμα στα παιδιά. Έχοντας άκαμπτους περιορισμούς, τα παιδιά μαθαίνουν ότι το φαγητό είναι κάτι που πρέπει να φοβούνται, γιατί μπορεί να βλάψει το σώμα τους και πρέπει να το ελέγχουν αυστηρά. Επίσης, πιθανόν να αισθάνονται αποτυχημένα, αν αναπόφευκτα δεν μπορέσουν να τους ακολουθήσουν και να νιώθουν ότι «πρόδωσαν τους γονείς», αλλά να επιθυμούν όλο και πιο πολύ τις απαγορευμένες τροφές. Και όλα αυτά για ισχυρισμούς, που οι περισσότεροι ΔΕΝ έχουν επιστημονική βάση, αλλά πρόκειται για «φήμες από ψευδό-επιστήμονες». Πόσες φορές ακούσατε για μια «μαγική τροφή ή διατροφή» που μετά αποδείχθηκε ψευδής ή ακόμα και επικίνδυνη;
Όμως, το μεγαλύτερο «πλήγμα» υφίσταται η ψυχή του παιδιού. Αντί να προωθηθεί ένας υγιεινός τρόπος ζωής, διατροφής και άσκησης, αξιολογείται αυστηρά μόνο το φαγητό και συνδέεται αποκλειστικά με έπαινο ή ενοχή, την υγεία ή την ασθένεια, το βάρος, την εικόνα σώματος και την αξία του ατόμου. Η σύνδεση του φαγητού με το πώς αισθάνεται ένα παιδί είναι πολύ επικίνδυνη και το να αισθάνεται ένα παιδί άσχημα για τον εαυτό του, λόγω εμφάνισης ή διατροφικών επιλογών είναι καταστροφικό. Δεν πρόκειται να πάθει τίποτα ένα παιδί, αν φυσικά δεν υφίσταται κάποια παθολογική κατάσταση, αν μία στο τόσο σπάσει ένα «κανόνα». Ακόμα και για ένα παχύσαρκο παιδάκι, η απαγόρευση του γλυκού, θα έχει μεγαλύτερες ψυχολογικές συνέπειες από τις θερμίδες ενός παγωτού μια- δυο φορές την εβδομάδα.
Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά έχουν πάντα τους γονείς σαν πρότυπο, ακόμα για την διατροφή, αλλά επηρεάζονται πολύ και από φίλους και δυστυχώς και από την τηλεόραση. Όταν εμείς οι «μεγάλοι» σπάμε την «δίαιτα» μας, πως επιμένουμε ένα παιδί να ακολουθεί αυστηρά ένα πρόγραμμα, ειδικά αν εμείς και οι φίλοι του τρεφόμαστε διαφορετικά; Όταν στα ΜΜΕ ακούει για τόσες «λιχουδιές», αλλά και για τόσες «θαυματουργές δίαιτες και τρόφιμα»; Και παρόλα αυτά, η παχυσαρκία, σε όλες τις ηλικίες, αλλά και οι διατροφικές διαταραχές, όπως και η ορθορεξία είναι σε άνοδο. Λογικό επακόλουθο, αφού οι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι σε ένα φαύλο κύκλο δυστυχίας, περιορισμού και υπερκατανάλωσης, που συνοδεύεται από ενοχές και δυσαρέσκεια για το σώμα, ενώ ο τρόπος διατροφής της νέας γενιάς, με αυστηρούς κανόνες, να σπέρνει την διαιώνιση αυτού του κύκλου.
Η λύση; «Παν μέτρο άριστο». Εξάλλου, έχει παρατηρηθεί ότι όσο πιέζουμε ένα παιδί, τόσο κάνει το αντίθετο ή θα το κάνει, μόλις βρει την ευκαιρία. Σπάστε λοιπόν τους κανόνες! Ενθαρρύνατε μια ευέλικτη και θετική στάση διατροφής και ζωής, χωρίς κατηγοριοποίηση «καλών και κακών τροφών» και μάθετε να απολαμβάνετε μαζί με τα παιδία σας τις «μικρές χαρές», χωρίς φόβο, με ισορροπία!
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.