Ένα τσιγάρο νόμος

Η Ελλάδα αρνείται να συμμορφωθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στην συνάντηση της Σεούλ.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στο Πρωτόκολλο που υιοθετήθηκε από όλα τα κράτη μέλη –συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας- επιβάλλει την εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος ιχνηλασίας για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας τσιγάρων μέσα στην επόμενη πενταετία. Στην ίδια λογική φαίνεται να κινείται και ο νέος αρμόδιος Ευρωπαίος Επίτροπος για θέματα υγείας και προστασίας των καταναλωτών, κ. Τόνιο Μποργκ, ανακοινώνοντας τις εργασίες για τη νέα οδηγία για τον έλεγχο των προϊόντων καπνού. Που σημαίνει πως μόλις οι ευρωπαίοι εταίροι μας καταλήξουν στην διαμόρφωση της νέας οδηγίας -ενώ εμείς εδώ ακόμη ταλαντευόμαστε με το ποιούς θα πάμε και το ποιούς θα αφήσουμε- θα προσθέσουμε ακόμη μια οικονομική υποχρέωση με την μορφή προστίμου αυτή την φορά, στις “λίγες” που έχουμε ως κράτος.

Ύφεση για τέσσερα συνεχόμενα πλέον χρόνια, νέο φορολογικό νομοσχέδιο άρτι ψηφισμένο και η μάχη με την φοροδιαφυγή (που η επιτυχής αντιμετώπισή της θα έδινε μια καλή και αναγκαία ώθηση στα έσοδα), ακόμα να μην δίνεται με την πρέπουσα σοβαρότητα που οι ανάγκες και το μέγεθος της υπαγορεύουν, συνηγορούν στο ότι είναι άξιο απορίας, γιατί όλες οι έως τώρα κυβερνήσεις, που μάλιστα τελούν και υπό το καθεστώς μνημονίων, δεν δίνουν προτεραιότητα τόσο σε εύκολα όσο και άμεσα μέτρα, όπως η καταπολέμηση της λαθρεμπορίας των τσιγάρων.
Με αρωγό πλέον την τεχνολογία (γρήγορη αναγνώριση της προέλευσης του τσιγάρου με «σάρωση» των πληροφοριών που το ίδιο κουβαλάει), όπως προκύπτει κι από μια πρόσφατη ανάλυση του Euromonitor, υπάρχουν πλέον τα νέα συστήματα ιχνηλασίας, δοκιμασμένα στην πράξη, με θεαματικά για τα κράτη που τα εφαρμόζουν αποτελέσματα στην προσπάθειά τους να ανακτήσουν χαμένα έσοδα.

Είναι τουλάχιστον ηθικά “άκομψο” σε μια χώρα που το μαχαίρι κυριολεκτικά (κι ίσως για πρώτη φορά) έχει φτάσει στο κόκκαλο των μισθωτών και των συνταξιούχων -με τις οικονομικές απώλειες που αυτοί έχουν υποστεί- το ελληνικό κράτος να μην κάνει τίποτα για ένα θέμα που ακόμα και οι γείτονές μας έχουν λύσει. Την ανάκτηση δηλαδή εσόδων που για την Ελλάδα υπολογίζονται στα 600 εκατομμύρια ευρώ, όσα δηλαδή περίπου εξοικονομεί κι από την μείωση στις συντάξεις. Ποσό που αντιστοιχεί στο 15% του συνόλου των χρημάτων από την νόμιμη εμπορία και που ισούται με την απώλεια εσόδων για το δημόσιο από το λαθρεμπόριο. Αν υπολογίσουμε τα έσοδα από την έως τώρα εμπειρία χωρών που την έχουν εφαρμόσει (όπως η Τουρκία, η Βραζιλία, η Αγγλία, ο Καναδάς κ.α.) από τον πρώτο κιόλας χρόνο της εφαρμογής του νέου τρόπου ελέγχου, υπάρχει δυνατότητα εισροής στα κρατικά ταμεία περισσότερων από 400 εκατομμύρια ευρώ από τον πρώτο κιόλας χρόνο.

Στην έναρξη της τωρινής οικονομικής κρίσης το 2009 η ελληνική κυβέρνηση άρχισε να διερευνά τα συστήματα ιχνηλασίας, μετά και την διαπίστωση πως αποδεδειγμένα πλέον αποτελούν μέρος της λύσης του προβλήματος, με πρόβλεψη που υπήρξε στον Ν.3943/2011. Ακολούθησε μια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος κι από τις αρχές του περασμένου έτους βρίσκεται στην διάθεση του Υπουργείου Οικονομικών το πόρισμα της επιτροπής που αξιολόγησε τις προτάσεις. Ένα χρόνο μετά το Υπουργείο δρομολογεί ακόμα «άμεσα» τις διαδικασίες. Η αδράνεια αυτή γίνεται ακόμα σκληρότερη όταν μετατραπεί σε αριθμούς: Μετρώντας από τα μισά του έτους, δηλαδή τον Ιούλιο του 2012, η καθυστέρηση αυτή αντιστοιχεί σε 200 εκατομμύρια ευρώ που θα μπορούσαν να είχαν μπεί στα ταμεία χωρίς να πληγεί κι άλλο καμιά κοινωνική ομάδα, πλην αυτών που κερδίζουν απ΄την λαθρεμπορία.

Ίσως η ανάγκη έντασης της προσπάθειας πάταξης της φοροδιαφυγής -που κρίνεται απ΄όλους ως επιβεβλημένη για το 2013 αν θέλουμε να “ξεσκαλώσει” η ελληνική οικονομία ώστε να τεθούν οι βάσεις για μια μελλοντική ανάπτυξη- σε συνδυασμό με την ανάληψη, με απόφαση του υπουργού Οικονομικών, των καθηκόντων του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων που ανέλαβε πρόσφατα ο γενικός γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων, Χάρης Θεοχάρης, δημιουργήσουν τελικά μια κινητικότητα προς αυτή την κατεύθυνση.

Πέραν των στενών οικονομικών παραμέτρων που λόγω κατάστασης κερδίζουν σε προτεραιότητα, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παραβλεφθεί και μια ακόμη σοβαρή διάσταση του θέματος. Αυτή της Δημόσιας Υγείας.

Πηγή: http://www.enikos.gr