Πώς οδηγεί η παχυσαρκία στην πνευμονία;

Πριν από λίγες ημέρες έκανε τον γύρο του κόσμου η είδηση ότι πέθανε στα 44 του χρόνια ο πιο παχύς άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος είχε φτάσει πριν από λίγα χρόνια στο απίστευτο βάρος των 444 κιλών.

Τους τελευταίους 32 μήνες της ζωής του ο Κιθ Μάρτιν από το Λονδίνο έκανε αυστηρή δίαιτα, υποβλήθηκε σε εγχείρηση στομάχου και έχασε συνολικά 196 κιλά, αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την προσπάθειά του, αφού τον φετινό Μάρτιο κατέληξε από πνευμονία.

Η περίπτωσή του έφερε στο προσκήνιο την ολέθρια σχέση της παχυσαρκίας με τη νόσο αυτή, που σε ετήσια βάση προσβάλλει 450 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, κοστίζοντας τελικά τη ζωή στα 4 εκατομμύρια. Οπως εξηγούν ο καθηγητής Πνευμονολογίας Δημοσθένης Μπούρος και ο καθηγητής Μικροβιολογίας Αθανάσιος Τσακρής, ακόμη και όταν η παχυσαρκία δεν είναι στα όρια της νοσογόνου, όπως στην περίπτωση του Μάρτιν, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσεις πνευμονίας διότι:

* Μειώνει μηχανικά τον αερισμό των πνευμόνων. Αυτό οφείλεται στο ότι τα περιττά κιλά ωθούν προς τον θώρακα το διάφραγμα (είναι ο μυς που τον χωρίζει από την κοιλιά και ευθύνεται για το 80% της αναπνευστικής λειτουργίας), ενώ ταυτοχρόνως «βαραίνει» το θωρακικό τοίχωμα και έτσι δεν μπορεί ο θώρακας να κινηθεί προς τα κάτω και έξω. Ετσι η αναπνοή γίνεται «ρηχή» και ο οργανισμός δεν οξυγονώνεται καλά, με συνέπεια νωθρότητα, υπνηλία, υπνική άπνοια και άλλα συμπτώματα.

* Αυξάνει τον κίνδυνο παλινδρόμησης του περιεχομένου του στομάχου και εισροής του στον πνεύμονα. Η εισρόφηση, όπως αποκαλείται αυτή η κατάσταση, προκαλεί χημικό έγκαυμα στον πνεύμονα (από τα οξέα του στομάχου) και από εκεί εισβάλλουν μικρόβια που προκαλούν πνευμονία.

* Εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Επηρεάζει κυρίως τα Τ και τα Β λεμφοκύτταρα, που είναι υπεύθυνα για την καταστροφή ιών και βακτηρίων και για τη δημιουργία αντισωμάτων αντιστοίχως.

* Αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης άλλων νοσημάτων (όπως ο σακχαρώδης διαβήτης) που εξασθενούν ακόμη περισσότερο το ανοσοποιητικό.

«Κάθε άνθρωπος έχει κατά μέσο όρο έως μία στις εκατό πιθανότητες ετησίως να εκδηλώσει πνευμονία, με το ποσοστό να αυξάνεται κατ’ αναλογίαν με την ηλικία και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας – στους ηλικιωμένους, π.χ., είναι δεκαπλάσιο, ιδίως αν πάσχουν και από κάποιο χρόνιο νόσημα», τονίζει ο κ. Μπούρος. «Οταν όμως ένας άνθρωπος είναι παχύσαρκος, ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται πολύ, ιδίως όταν μιλάμε για πνευμονία που αποτελεί επιπλοκή της γρίπης».

«Η παχυσαρκία συσχετίζεται πολύ έντονα με τη βαριά γρίπη και την κύρια επιπλοκή της, την πνευμονία, όπως καταδεικνύει και η τελευταία μεγάλη επιδημία γρίπης στη χώρα μας, αυτή με τον ιό Η1Ν1 της περιόδου 2009-2010» συνηγορεί ο κ. Τσακρής. «Η παχυσαρκία είναι μια φλεγμονώδης ασθένεια και ως τέτοια εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι παχύσαρκοι ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου και χρειάζονται ετήσιο αντιγριπικό εμβολιασμό, συν εμβολιασμό για τον πνευμονιόκοκκο, το βακτήριο που προκαλεί συχνά πνευμονία».

Στην περίπτωση του Μάρτιν, πάντως, ρόλο στην εμφάνιση της πνευμονίας μπορεί να έπαιξε κάτι ακόμη, διευκρινίζει ο κ. Τσακρής: η απότομη μείωση του βάρους του. «Το μαζικό αδυνάτισμα σε μικρό χρονικό διάστημα δημιουργεί φοβερό στρες στον οργανισμό και εξασθενεί ακόμα περισσότερο το ανοσοποιητικό» λέει. «Σχεδόν 200 κιλά σε λιγότερο από τρία χρόνια είναι μαζική απώλεια βάρους και δεν αποκλείεται να συνέβαλε και αυτό».


Πηγή: http://www.boro.gr