Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Αρχή σχολικής χρονιάς: Τι να γνωρίζει ο δάσκαλος - Τι αφορά τους μαθητές με αναπηρία

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές του σχολείου είναι οι ειδικοί για την εκπαίδευση των παιδιών και των εφήβων, αυτοί που στα χέρια τους βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους, η παιδεία τους και η προετοιμασία τους για το μέλλον. Ωστόσο, κανένας δε γνωρίζει περισσότερα για ένα παιδί από τον ίδιο το γονέα του. Οι μαθητές αποδίδουν και λειτουργούν καλύτερα σε όλα τα επίπεδα όταν γονείς και εκπαιδευτικοί δρουν μαζί, σαν συνεργάτες. Σε κάποιες περιπτώσεις, σ’ αυτή τη συνεργασία συμμετέχουν επίσης οι γιατροί και/ή οι ειδικοί ψυχικής υγείας.

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι μια νέα ευκαιρία για να αρχίσει ο διάλογος γονέα – εκπαιδευτικού. Για να ξεκινήσει αυτός ο διάλογος, υπάρχουν κάποια πράγματα που οι γονείς θα πρέπει ή θα βοηθήσει να μοιραστούν με τους εκπαιδευτικούς των παιδιών τους. Η συνεργασία και το «μοίρασμα» αυτών των πληροφοριών για το παιδί θα βοηθήσει τον εκπαιδευτικό να κατανοήσει τα στοιχεία της προσωπικότητας και τις ανάγκες του παιδιού και ν' αρχίσει έτσι μια δημιουργική συνεργασία με τους γονείς σε όφελος πάντα του παιδιού.

Τι πρέπει λοιπόν να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός για το παιδί σας:

1. Θέματα υγείας: Τα χρόνια προβλήματα υγείας πρέπει οπωσδήποτε να γνωστοποιούνται στο σχολείο. Αν το παιδί έχει σακχαρώδη διαβήτη, ‘άσθμα, αλλεργίες και λαμβάνει ή χρειαστεί κατάλληλη αγωγή θα πρέπει να μπορεί να υποστηριχθεί ανάλογα. Η γνώση των προβλημάτων υγείας του παιδιού από τους εκπαιδευτικούς στο σχολείο αποτελεί θέμα ασφάλειας και πρώτη προτεραιότητα.

2. Χρόνιες καταστάσεις που σχετίζονται με τη μάθηση: Είναι βοηθητικό για το παιδί να γνωστοποιούνται στον εκπαιδευτικό οι χρόνιες καταστάσεις που επηρεάζουν τη μάθηση, όπως η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), ο Αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας, η ήπια Νοητική Υστέρηση, η Δυσλεξία, οι Μαθησιακές Δυσκολίες. Οι καταστάσεις αυτές επηρεάζουν τη μαθησιακή απόδοση, τη συμπεριφορά αλλά και τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού.

3. Οικογενειακές καταστάσεις που δρουν στρεσσογόνα στο παιδί: Η ενημέρωση των εκπαιδευτικών για πρόσφατες μεγάλες αλλαγές στην οικογενειακή δομή και κατάσταση, όπως ο θάνατος μέλους της οικογένειας, ή το διαζύγιο, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά όχι μόνο στην κατανόηση συμπεριφορών του παιδιού αλλά και στην ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών να παρατηρήσουν ενδεχόμενες αλλαγές στα παιδιά που δεν γίνονται αντιληπτές στο περιβάλλον του σπιτιού. Ακόμα και αν το παιδί φαίνεται να έχει προσαρμοστεί καλά στις νέες συνθήκες, οι πληροφορίες από το σχολείο μπορεί να αναδείξουν στοιχεία που χρειάζονται παρέμβαση.

4. Προβλήματα συμπεριφοράς, συναισθήματος ή στοιχεία της προσωπικότητας: Κάποια συναισθηματικά ή συμπεριφορικά προβλήματα του παιδιού, όπως το άγχος, οι κοινωνικές δυσκολίες, η επιθετικότητα και άλλα, όταν υπάρχουν, είναι πιθανό να εμφανιστούν αργά ή γρήγορα στο σχολικό περιβάλλον. Είναι χρήσιμο, αν οι γονείς γνωρίζουν ή έχουν ενδείξεις από τις μικρότερες σχολικές τάξεις ή το οικογενειακό περιβάλλον ότι το παιδί τους έχει κάπου τέτοιου τύπου δυσκολίες, να ενημερώνουν το σχολείο για αυτό.

5. Δυνατά και αδύναμα σημεία: Κάποιοι μαθητές μπορεί να είναι καλύτεροι σε έναν μαθησιακό τομέα (όπως η γλώσσα) και λιγότερο καλοί σε έναν άλλο (όπως τα μαθηματικά). Το να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός τις πληροφορίες αυτές από την αρχή μπορεί να τον βοηθήσει επενδύοντας τον αντίστοιχο χρόνο εκεί που χρειάζεται περισσότερο.

6. Τρόποι μάθησης & συνήθειες μελέτης: Η μάθηση δε συμβαίνει μόνο στο χώρο του σχολείου ούτε επιτυγχάνεται μόνο μέσα από την παράδοση ενός μαθήματος. Ο γονέας μπορεί να έχει ήδη παρατηρήσει και να γνωρίζει ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος εκμάθησης για το παιδί του, για παράδειγμα, μπορεί να χρειάζεται αρκετές επεξηγήσεις ή να μαθαίνει καλύτερα μέσα από βιωματικές καταστάσεις. Οι συνήθειες μελέτης, ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρώσει τις εργασίες του και να οργανωθεί στο σπίτι, μπορούν επίσης να είναι βοηθητικές στην επικοινωνία γονέα – εκπαιδευτικού.

7. Ειδικά ενδιαφέροντα: Τα ενδιαφέροντα και τα χόμπυ των παιδιών μπορεί να βοηθήσουν στο να αναπτυχθούν διασυνδέσεις μεταξύ των παιδιών στην τάξη ή να λειτουργήσουν ως κίνητρο για την επίτευξη των στόχων τους και είναι χρήσιμο επίσης να τα πληροφορηθούν οι εκπαιδευτικοί.


Πηγή: http://www.boro.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.