Όλοι γνωρίσαμε την ορεινή Κερατέα, όπου βρίσκεται το άγνωστο μέχρι πρότινος Οβριόκαστρο. Εκεί, στις αυθαιρετοχτισμένες πλαγιές, δόθηκαν μεγάλες μάχες με μολότοφ, δολιοφθορές μηχανημάτων, απόπειρα δολοφονίας μιας τετραμελούς οικογένειας κ.λπ., στο πλαίσιο βέβαια του «αντικαπιταλιστικού αγώνα». «Η Κερατέα είναι η πόλη-σύμβολο για όλη την Ελλάδα», είχε πει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αλέξης Τσίπρας, «αποτελεί ένα πρώιμο αντιμνημονιακό μοντέλο. Με γνώση, με πρόγραμμα και με απόφαση της κοινωνίας, η Κερατέα αποτίναξε τα δεσμά των τετελεσμένων που προσπάθησαν να επιβάλουν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Αυτά τα έκαναν μόνο οι χούντες της Λατινικής Αμερικής στους Ινδιάνους».
Τώρα το πεδίο μάχης του κατά Τσίπρα «πρώιμου αντιμνημονιακού μοντέλου» κατέβηκε στα παράλια της «πόλης σύμβολο», στη Μικρή Παραλία Αγίας Μαρίνας του οικισμού στο Τουρκολίμανο Κερατέας. Εκεί, σύμφωνα με την καταγγελία της Εθνικής Συνομοσπονδίας ατόμων με αναπηρία (Ε.Σ.Α.με.Α) κάποιο «άτομο με σκλήρυνση κατά πλάκας, η οποία έχει φτάσει στο στάδιο της τετραπληγίας, κατέθεσε στις 26-11-2012 αίτηση προς τον Δήμο Λαυρεωτικής για να της χορηγηθεί άδεια για κατασκευή ράμπας στην παραλία “Τουρκολίμανο” της Δημοτικής Ενότητας Κερατέας. Επισημαίνουμε ότι στην αίτηση της ενδιαφερόμενης αναφέρεται ότι τα έξοδα του έργου αναλαμβάνει η ίδια. Ο Δήμος Λαυρεωτικής, ως όφειλε, κατέθεσε την ανωτέρω αίτηση στην Κτηματική Υπηρεσία Ανατολικής Αττικής, η οποία, με απαντητικό της έγγραφο στις 04-02-2013 αναφέρει μεταξύ άλλων “σας ενημερώνουμε ότι η υπηρεσία μας δεν έχει αντίρρηση για την προαναφερόμενη κατασκευή...”» (θέτοντας τις προδιαγραφές).
Το έργο (μεγέθους 5x1,20 μ.) ξεκίνησε αλλά, οι περίοικοι ήξεραν και το άλλο μονοπάτι που οι διδαχές της Προόδου έκαναν νόμο σ’ αυτή τη χώρα. Με δυναμικές κινητοποιήσεις -«αγώνες», όπως λέγονται στην αριστερή αργκό- το σταμάτησαν. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Συλλόγου Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας «Καθοριστική, άμεση και κυρίως αποτελεσματική ήταν η παρέμβαση των κατοίκων... στην προσπάθεια “αγνώστων” να αλλοιώσουν τη Μικρή Παραλία».
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση εκείνοι που ξεκίνησαν το έργο «είχαν σπάσει περίπου 1,5 μ. μήκος από το μπετόν του τοιχίου που συγκρατεί το μεγάλο παρτέρι με τα σχίνα, δημιουργώντας ένα κενό στη μέση του παρτεριού και χωρίζοντάς το έτσι σε 2 μέρη, σκόρπισαν τα μπάζα από μπετόν μέσα στην άμμο της παραλίας, έσκαψαν και έβγαλαν όλο το χώμα μέσα από το παρτέρι καταστρέφοντας τις ρίζες των δέντρων, διαμόρφωσαν ένα διάδρομο με κλίση που ξεκινάει από την άσφαλτο του δρόμου έως την ακτή και είχαν ετοιμάσει το σημείο προφανώς για να ρίξουν μπετόν και να το διαμορφώσουν κατά βούληση. Τα σχίνα, που μετά από 30-40 χρόνια ζωής (Σ.Σ.: αρχέγονα θα ’ναι κι αυτά, όπως στις Σκουριές) έχουν γίνει πλέον μεγάλα δέντρα και κάθε καλοκαίρι προσφέρουν τη σκιά τους στους επισκέπτες της παραλίας, ίσως να έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά αφού οι ρίζες που κόπηκαν είναι αρκετά χοντρές και υπάρχει φόβος ότι ίσως δεν θα τα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν».
Πώς θα το ’λεγε η Πρόοδος; «Νόμος είναι το δίκιο του αυθαίρετου οικιστή»; Θα περιμένουμε την επόμενη επίσκεψη του κ. Τσίπρα για να ευλογήσει τη συνέχιση του «πρώιμου αντιμνημονιακού μοντέλου»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.