Καθώς η συχνότητα εμφάνισης των καταθλιπτικών διαταραχών είναι μεγάλη, είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο για τους γιατρούς κάθε ειδικότητας αλλά και για το σύνολο του πληθυσμού να γνωρίζει τις δυνατότητες θεραπείας και βοήθειας. Περίπου το 15% του πληθυσμού πάσχει από καταθλιπτικές διαταραχές, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι το ποσοστό των γυναικών είναι διπλάσιο από το ποσοστό των ανδρών (άνδρες: 10%, γυναίκες: 20%). Αυτό σημαίνει ότι ο καθένας μας έχει στον κύκλο των συγγενών, των γνωστών ή των φίλων του κάποιον πάσχοντα. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα το πρόβλημα αποσιωπάται ή δεν γίνεται ορθή διάγνωση της ασθένειας. Ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν δίνεται η δέουσα σημασία ίσως να έγκειται στο γεγονός ότι στην καθημερινότητα κάνουμε λόγο για «κατάθλιψη» ακόμη και όταν έχουμε απλώς πεσμένη διάθεση.
Η διαταραχή μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία - από την παιδική ηλικία έως τα γηρατειά. Στο 15-20% περίπου των ασθενών η διαταραχή ενδέχεται να εξελιχθεί σε χρόνια, ιδίως εάν ο ασθενής δεν λάβει θεραπευτική αγωγή ή εάν η θεραπευτική αγωγή που θα λάβει είναι ανεπαρκής. Στο 50-75% των περιπτώσεων θα εμφανιστεί και δεύτερο
επεισόδιο. Καθώς όμως αυξάνεται ο αριθμός των επεισοδίων, μεγαλώνει ταυτόχρονα ο κίνδυνος επανεμφάνισης της ασθένειας και, συνεπώς, είναι πολύ σημαντική η προσεγμένη θεραπεία κάθε μεμονωμένης διαταραχής.
Τα συμπτώματα της κατάθλιψης
Η κατάθλιψη εμφανίζεται με ποικίλα συμπτώματα και η βαρύτητά της διαφέρει κατά περίπτωση. Οι τυπικές ενοχλήσεις διαφοροποιούνται σημαντικά κατά άτομο. Σύμφωνα με τα κριτήρια (ICD-10) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ως καταθλιπτικό επεισόδιο χαρακτηρίζεται το συναίσθημα έντονης θλίψης που διαρκεί τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Το συναίσθημα αυτό συνοδεύεται από αδυναμία χαράς, απώλεια κινήτρων και ενδιαφερόντων, καθώς και από αδυναμία συγκέντρωσης και μειωμένη αποδοτικότητα. Επιπλέον, χαρακτηριστική είναι και η εμφάνιση σωματικών συμπτωμάτων, όπως είναι για παράδειγμα οι διαταραχές ύπνου, η απώλεια της όρεξης και η απώλεια βάρους, καθώς και οι επίμονες αρνητικές σκέψεις που κάνει ο ασθενής σχετικά με το αδιέξοδο στο οποίο αισθάνεται ότι έχει περιέλθει. Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε σκέψεις θανάτου οι οποίες ενδεχομένως εξελιχθούν σε σαφείς προθέσεις αυτοκτονίας. Η σκέψη του ασθενή επιβραδύνεται και επικεντρώνεται συνήθως γύρω από ένα και μοναδικό θέμα, κατά κανόνα γύρω από το πόσο άσχημα περνά, πόσο αδιέξοδη είναι η κατάσταση την οποία ζει και πόσο δυσοίωνο φαντάζει το μέλλον.
H κατάθλιψη σπανίως οφείλεται σε μία και μοναδική αιτία. Συνήθως απαιτείται η συνέργεια διαφόρων παραγόντων οι οποίοι μαζί με κάποια ενδογενή προδιάθεση οδηγούν στην εκδήλωσή της. Μια έντονη συναισθηματική επιβάρυνση, όπως η απώλεια ή ο θάνατος κάποιου αγαπημένου προσώπου ή ακόμη και η χρόνια καταπόνηση μπορούν να αποτελέσουν αιτίες για την εμφάνιση μιας καταθλιπτικής διαταραχής. Συχνά η κατάθλιψη εκδηλώνεται ως συνέπεια της πίεσης διάφορων κοινωνικών παραγόντων που επιβάλλουν την προσαρμογή σε νέες συνθήκες (για παράδειγμα ο γάμος, η ανεργία, η συνταξιοδότηση), χωρίς αυτό όμως να αποτελεί τον κανόνα για όλους του ασθενείς. Πολλές φορές η κατάθλιψη εμφανίζεται ως κεραυνός εν αιθρία. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν προσπαθούμε να αντιληφθούμε την κατάθλιψη ως μια κατανοητή αντίδραση σε δυσκολίες της ζωής. Τα χτυπήματα της μοίρας προκαλούν βέβαια βαθιά θλίψη, πεσμένη διάθεση και συναισθηματικές διαταραχές, δεν οδηγούν όμως απαραίτητα στην κατάθλιψη. Στην περίπτωση όμως που εμφανιστούν καταθλιπτικές διαταραχές, θα πρέπει να θεραπευτούν αποτελεσματικά. Είναι συχνό το φαινόμενο να βιώνει κανείς μακρόχρονες καταστάσεις άγχους χωρίς να εμφανίσει σημάδια κατάθλιψης και κάποια στιγμή ένα ασήμαντο συμβάν να ξεχειλίσει το ποτήρι.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.