Στο κεντρικότερο σημείο της κεντρικότατης παραλίας Γλυφάδας
Μνημείο αδιαφορίας και αναλγησίας...
Η επονομαζόμενη και “ράμπα της ντροπής” στο κεντρικότερο σημείο της κεντρικότατης παραλίας Γλυφάδας, παρά τις καταγγελίες και διαμαρτυρίες εδώ και έναν και πλέον χρόνο παραμένει αμετακίνητη.
Πρόκειται για ράμπα υποτιθέμενης πρόσβασης των ατόμων με κινητική αναπηρία στο υγρό στοιχείο. Αποτελεί μνημείο κακοτεχνίας και προσβολής του δικαιώματος στην προσβασιμότητα. Προφανώς δεν είναι η μοναδική μνημειώδης νεοελληνική κακοτεχνία που σχετίζεται με την πρόσβαση, αντίστοιχες υπάρχουν εκατοντάδες διάσπαρτες ανά την επικράτεια. Ομως, η μοναδικότητά της έγκειται στην προκλητική αδιαφορία των αρμοδίων αν μη τι άλλο να την εξαφανίσουν από προσώπου (παραλιακής) γης. Από την σελίδα ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ η δήθεν ράμπα – μνημείο είχε πρωτοπαρουσιαστεί τέλη Ιουλίου 2010, με σχετική έγκλιση προς τους αρμόδιους τοπικούς άρχοντες να πράξουν τα δέοντα. Δόθηκαν τότε διαβεβαιώσεις, απεδείχθησαν ... του αέρα. Επανήλθαμε αρχές φετινού Καλοκαιριού απευθυνόμενοι στη νέα δημοτική αρχή. Επανήλθαν και οι διαβεβαιώσεις, μαζί και η διάψευσή τους. Πέρασε το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου 2011 και η ράμπα της ντροπής στη θέση της. Στο κεντρικότερο σημείο της κεντρικότατης παραλίας Γλυφάδας. Διαρκές ζωντανό παράδειγμα της αδιαφορίας.
Βαίνει προς το τέλος του και το Καλοκαίρι του 2011. Ενδεχομένως θα υπάρξουν και μετά το παρόν δημοσίευμα διαβεβαιώσεις για άμεση παρέμβαση. Ενδεχομένως θα δοθεί ξανά η υπόσχεση προς τους με κινητική αναπηρία συμπολίτες πως από το ... επόμενο Καλοκαίρι θα είναι δυνατή η πρόσβασή τους στην θάλασσα, στο κεντρικότερο σημείο της κεντρικότερης Αττικής παραλίας. Το βέβαιον είναι ότι η έξωθεν καλή μαρτυρία σε ότι αφορά την προστασία του δικαιώματος προσβασιμότητας των ανθρώπων με κινητική αναπηρία, έχει για την ελληνική πολιτεία σε όλες τις εκφάνσεις της χαθεί ανεπιστρεπτί. Εδώ και χρόνια...
Μνημείο αδιαφορίας και αναλγησίας...Πρόκειται για ράμπα υποτιθέμενης πρόσβασης των ατόμων με κινητική αναπηρία στο υγρό στοιχείο. Αποτελεί μνημείο κακοτεχνίας και προσβολής του δικαιώματος στην προσβασιμότητα. Προφανώς δεν είναι η μοναδική μνημειώδης νεοελληνική κακοτεχνία που σχετίζεται με την πρόσβαση, αντίστοιχες υπάρχουν εκατοντάδες διάσπαρτες ανά την επικράτεια. Ομως, η μοναδικότητά της έγκειται στην προκλητική αδιαφορία των αρμοδίων αν μη τι άλλο να την εξαφανίσουν από προσώπου (παραλιακής) γης. Από την σελίδα ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ η δήθεν ράμπα – μνημείο είχε πρωτοπαρουσιαστεί τέλη Ιουλίου 2010, με σχετική έγκλιση προς τους αρμόδιους τοπικούς άρχοντες να πράξουν τα δέοντα. Δόθηκαν τότε διαβεβαιώσεις, απεδείχθησαν ... του αέρα. Επανήλθαμε αρχές φετινού Καλοκαιριού απευθυνόμενοι στη νέα δημοτική αρχή. Επανήλθαν και οι διαβεβαιώσεις, μαζί και η διάψευσή τους. Πέρασε το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου 2011 και η ράμπα της ντροπής στη θέση της. Στο κεντρικότερο σημείο της κεντρικότατης παραλίας Γλυφάδας. Διαρκές ζωντανό παράδειγμα της αδιαφορίας.
Βαίνει προς το τέλος του και το Καλοκαίρι του 2011. Ενδεχομένως θα υπάρξουν και μετά το παρόν δημοσίευμα διαβεβαιώσεις για άμεση παρέμβαση. Ενδεχομένως θα δοθεί ξανά η υπόσχεση προς τους με κινητική αναπηρία συμπολίτες πως από το ... επόμενο Καλοκαίρι θα είναι δυνατή η πρόσβασή τους στην θάλασσα, στο κεντρικότερο σημείο της κεντρικότερης Αττικής παραλίας. Το βέβαιον είναι ότι η έξωθεν καλή μαρτυρία σε ότι αφορά την προστασία του δικαιώματος προσβασιμότητας των ανθρώπων με κινητική αναπηρία, έχει για την ελληνική πολιτεία σε όλες τις εκφάνσεις της χαθεί ανεπιστρεπτί. Εδώ και χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.