Δύο τεχνητά δάχτυλα ποδιού, το ένα από τα οποία βρέθηκε σε μια αιγυπτιακή μούμια, μπορεί να είναι τα πρώτα προσθετικά μέλη που δημιουργήθηκαν ποτέ.
Τα τεχνητά δάχτυλα ποδιού, που χρονολογούνται πριν από το 600 π.Χ. φέρουν ίχνη χρήσης, ένδειξη ότι είχαν φορεθεί και δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο για να αποκατασταθεί η σωματική ακεραιότητα στις μούμιες, σύμφωνα με μελέτη του βρετανικού ιατρικού περιοδικού The Lancet.
Η Ζακλίν Φιντς (Βιοϊατρικό Κέντρο Αιγυπτιολογίας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ) δείχνει το πρόσθετο μέλος από ξύλο και δέρμα που διατηρείται στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου και ένα άλλο τεχνητό μεγάλο δάχτυλο ποδιού που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, είχαν βοηθήσει πραγματικά τους ιδιοκτήτες τους στο περπάτημα. "Το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού 'σηκώνει' περίπου το 40% του βάρους του σώματος", υπογραμμίζει διευκρινίζοντας ότι παίζει σημαντικό ρόλο στον βηματισμό.
Η Δρ. Φιντς έχει στρατολογήσει δύο εθελοντές που έχουν χάσει το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού τους ποδιού για να δοκιμάσουν τη χρήση αυτών των ακριβών αντιγράφων των δύο μελών.
Το δεύτερο, είναι φτιαγμένο από ένα είδος χαρτομάζας, καλυμμένης με ζωγραφισμένο γυψοκονίαμα. Αυτό το μέλος, ονομάζεται "μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του Γκρέβιλ Τσέστερ", προς τιμήν του συλλέκτη ο οποίος επέτρεψε στο Βρετανικό Μουσείο να το αποκτήσει το 1881.
"Τα αντίγραφα των δύο αιγυπτιακών αρχαίων τεχνητών δακτύλων του ποδιού είχαν μια πολύ καλή συμπεριφορά", εξήγησε η Φιντς και διευκρίνισε ότι οι δύο εθελοντές φορούσαν αιγυπτιακά σανδάλια για τις δοκιμές αυτές.
Ένας από τους εθελοντές ήταν σε θέση να περπατήσει πολύ καλά με την πρόθεση από μάζα χαρτιού, όπως και με εκείνη που είναι φτιαγμένη από ξύλο, και οι δύο εθελοντές έκριναν "ιδιαίτερα άνετο" το σχέδιο της αρθρωτής ξύλινης πρόθεση. Η διαδικασία τους μπόρεσε να αναλυθεί χάρη σε κάμερες και αισθητήρες πίεσης που είχαν τοποθετηθεί στην πορεία που διανύθηκε.
Τα πρώτα βήματα αυτού του κλάδου της ιατρικής θα πρέπει επομένως να πιστωθούν στους αρχαίους Αιγυπτίους. Η επιστήμη της προσθετικής, σύμφωνα με την κα. Φιντς άρχισε να εμφανίζεται στην κοιλάδα του Νείλου πολλούς αιώνες πριν από τη δημιουργία ενός τεχνητού ποδιού που χρονολογείται από το 300 περίπου π.Χ., βρέθηκε σε ένα πλούσιο ρωμαϊκό τάφο στη Σάντα Μαρία ντι Κάπουα, και μέχρι σήμερα θεωρείται ως το αρχαιότερο γνωστό λειτουργικό προσθετικό μέλος.
Τα τεχνητά δάχτυλα ποδιού, που χρονολογούνται πριν από το 600 π.Χ. φέρουν ίχνη χρήσης, ένδειξη ότι είχαν φορεθεί και δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο για να αποκατασταθεί η σωματική ακεραιότητα στις μούμιες, σύμφωνα με μελέτη του βρετανικού ιατρικού περιοδικού The Lancet.
Η Ζακλίν Φιντς (Βιοϊατρικό Κέντρο Αιγυπτιολογίας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ) δείχνει το πρόσθετο μέλος από ξύλο και δέρμα που διατηρείται στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου και ένα άλλο τεχνητό μεγάλο δάχτυλο ποδιού που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, είχαν βοηθήσει πραγματικά τους ιδιοκτήτες τους στο περπάτημα. "Το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού 'σηκώνει' περίπου το 40% του βάρους του σώματος", υπογραμμίζει διευκρινίζοντας ότι παίζει σημαντικό ρόλο στον βηματισμό.
Η Δρ. Φιντς έχει στρατολογήσει δύο εθελοντές που έχουν χάσει το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού τους ποδιού για να δοκιμάσουν τη χρήση αυτών των ακριβών αντιγράφων των δύο μελών.
Το δεύτερο, είναι φτιαγμένο από ένα είδος χαρτομάζας, καλυμμένης με ζωγραφισμένο γυψοκονίαμα. Αυτό το μέλος, ονομάζεται "μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του Γκρέβιλ Τσέστερ", προς τιμήν του συλλέκτη ο οποίος επέτρεψε στο Βρετανικό Μουσείο να το αποκτήσει το 1881.
"Τα αντίγραφα των δύο αιγυπτιακών αρχαίων τεχνητών δακτύλων του ποδιού είχαν μια πολύ καλή συμπεριφορά", εξήγησε η Φιντς και διευκρίνισε ότι οι δύο εθελοντές φορούσαν αιγυπτιακά σανδάλια για τις δοκιμές αυτές.
Ένας από τους εθελοντές ήταν σε θέση να περπατήσει πολύ καλά με την πρόθεση από μάζα χαρτιού, όπως και με εκείνη που είναι φτιαγμένη από ξύλο, και οι δύο εθελοντές έκριναν "ιδιαίτερα άνετο" το σχέδιο της αρθρωτής ξύλινης πρόθεση. Η διαδικασία τους μπόρεσε να αναλυθεί χάρη σε κάμερες και αισθητήρες πίεσης που είχαν τοποθετηθεί στην πορεία που διανύθηκε.
Τα πρώτα βήματα αυτού του κλάδου της ιατρικής θα πρέπει επομένως να πιστωθούν στους αρχαίους Αιγυπτίους. Η επιστήμη της προσθετικής, σύμφωνα με την κα. Φιντς άρχισε να εμφανίζεται στην κοιλάδα του Νείλου πολλούς αιώνες πριν από τη δημιουργία ενός τεχνητού ποδιού που χρονολογείται από το 300 περίπου π.Χ., βρέθηκε σε ένα πλούσιο ρωμαϊκό τάφο στη Σάντα Μαρία ντι Κάπουα, και μέχρι σήμερα θεωρείται ως το αρχαιότερο γνωστό λειτουργικό προσθετικό μέλος.
Πηγή: http://www.nooz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.