Το πιο ενδιαφέρον και σημαντικό σχετικά με τις Βασικές συναισθηματικές ανάγκες είναι ότι ορισμένες έχουν μεγαλύτερη σημασία από άλλες, ανάλογα με το φύλο
Η αγάπη, η πρώτη από τις εφτά ανάγκες, είναι εξίσου σημαντική για τους άντρες και για τις γυναίκες.
Η αντρική πλευρά ενός ανθρώπου έχει κυρίως ανάγκη από την εμπιστοσύνη, την παραδοχή και την εκτίμηση, ενώ η γυναικεία από το ενδιαφέρον, την κατανόηση και το σεβασμό.
Επειδή, άντρες και γυναίκες δεν καταλαβαίνουν ότι οι Βασικές τους ανάγκες διαφέρουν, κάνουν ένα πολύ κοινό λάθος: δίνουν στο σύντροφό τους εκείνο που θα ήθελαν οι ίδιοι, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι αυτό θέλει ο σύντροφός τους. Νιώθουν μεγάλη έκπληξη όταν δεν τους ανταποδώσει τη χάρη.
Για παράδειγμα, πολλές φορές μια γυναίκα δείχνει σε έναν άντρα τόσο ενδιαφέρον και κατανόηση που εκείνος νιώθει πως δεν τον εμπιστεύεται. Η γυναίκα δίνει ενδιαφέρον και κατανόηση γιατί αυτά κυρίως χρειάζεται από το σύντροφό της. Κακώς βγάζει το συμπέρασμα ότι εκείνος θα εκτιμήσει το ενδιαφέρον της κι ότι θα της το ανταποδώσει. Εκείνος, όμως, μπορεί ν αντιδράσει με αδιαφορία ή ίσως μπορεί να θεωρήσει τη βοήθειά της ασφυκτική κι ενοχλητική! Όταν της κρατήσει κακία για τι ενδιαφέρον της, τότε εκείνη μπερδεύεται και σαστίζει.
Από την άλλη πλευρά, ένας άντρας μπορεί να δείχνει τόση παραδοχή κι εμπιστοσύνη ώστε η σύντροφός του να συμπεραίνει ότι δεν ενδιαφέρεται καθόλου για κείνη και να του κρατάει κακία.
Ο άντρας δίνει εμπιστοσύνη και παραδοχή στη σύντροφό του γιατί είναι αυτά που ο ίδιος έχει κυρίως ανάγκη. Αν, για παράδειγμα, εκείνη είναι εκνευρισμένη, ίσως εκείνος κρατήσει μια απόσταση -για να ξεδιαλύνει τα πράγματα- και την αγνοήσει. Από τη δική του άποψη, της δίνει παραδοχή κι εμπιστοσύνη. Την εμπιστεύεται ότι μπορεί να χειριστεί μόνη της την υπόθεση της και τη δέχεται με το να μην προσπαθεί ν’ αλλάξει τα πράγματα. Εκείνη, όμως, το ερμηνεύει σαν εγκατάλειψη και απόρριψη. Νιώθει ότι αυτός δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για κείνη.
Σε αυτά τα δύο παραδείγματα, επειδή το ζευγάρι δεν καταλαβαίνει απόλυτα τις διαφορετικές ανάγκες που έχει ο καθένας τους, απέτυχε να αλληλοβοηθηθεί - όταν όχι μόνον προσπαθούσε να βοηθήσει, αλλά πίστευε ότι έκανε και καλή δουλειά!
Αυτή είναι μια εντυπωσιακή πληροφορία. Είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι που αναφέρουν ότι, ενώ εκείνοι προσφέρουν στη σχέση τόσα πολλά, ο σύντροφός τους δεν ανταποδίδει τίποτα. Σίγουρα δίνουν, όχι όμως αυτό που χρειάζεται ο άλλος.
Αν κάποιος καταφέρει να δώσει σωστά, το αποτέλεσμα είναι ότι ο αποδέκτης χαίρεται να ανταποδώσει τη βοήθεια. Είναι απόλυτα φυσικό, αυτό που δίνουμε προς τα έξω να ξαναγυρίζει σε μιας. Δώσε για να πάρεις είναι η υπόσχεση κάθε σχέσης.
Ο βασικός λόγος που ο χρυσός αυτός κανόνας δεν έχει πάπα επιτυχία στις σχέσεις μας, είναι ότι, αυτό που δίνουμε δεν είναι πάντα αυτό που χρειάζεται ο σύντροφός μας. Και οι δύο κομίζουν ότι δίνουν, αλλά κανένας δεν παίρνει.
Για να παίρνουμε περισσότερα από τις σχέσεις μας πρέπει α μάθουμε να δίνουμε όχι αυτό που εμείς έχουμε ανάγκη, αλλά αυτό που χρειαζεται ο σύντροφός μας.
Όταν πετύχουμε να εκπληρώσουμε τις ανάγκες του, αυθόρμητα θ’ αρχίσει να ανταποκρίνεται.. Αν ο σύντροφός μας δεν συγκινείται από τις προσφορές μας, αντί να τον κατηγορούμε σαν αχάριστο, πρέπει να ψάξουμε για άλλους, αποτελεσματικότερους τρόπους προσφοράς.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.