Ως αρθρίτιδα της βασικής άρθρωσης του αντίχειρα, εννοείται η οστεοαρθρίτιδα, δηλαδή η εκφύλιση και καταστροφή του χόνδρου, της αρθρωσης μεταξύ του 1ου μετακαρπίου και του καρπού. Η άρθρωση αυτή σε σχήμα σέλλας δίνει στον αντίχειρα το, σημαντικό για την λειτουργία του χεριού, εύρος των κινήσεών του.
Ο χόνδρος καλύπτει τα οστά στην περιοχή όπου αρθρώνονται μεταξύ τους ( αρθρώσεις) επιτρέποντας έτσι την ομαλή και χωρίς τριβές κίνηση. Όταν ο αρθρικός χόνδρος καταστραφεί, η δυνατότητα κίνησης χωρίς τριβή χάνεται και αυτό προκαλέι πόνο και παραμόρφωση της άρθρωσης.
Ποιά άτομα παθαίνουν αρθρίτιδα της βασικής άρθρωσης;
Η πάθηση είναι πολύ σπάνια πριν την ηλικία των 40 ετών. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Τραυματισμοί της περιοχής όπως βαριά διαστρέμματα και κατάγματα μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση της νόσου.
Επίσης εμφανίζεται πιο συχνά σε χειρόνακτες και ιδίως σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων μικρατραυματισμών της περιοχής όπως στη συχνή χρήση ψαλιδιών κλπ. Για τον λόγο αυτό ως αιτία θεωρείται η ανεπάρκεια ενός συνδέσμου στην περιοχή που προκαλεί ανώμαλη κίνηση και εντέλει φθορά.
Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Το πρώτο σημείο είναι ενόχληση και αίσθημα βάρους στην βάση του αντίχειρα μετά από κινήσεις που απαιτούν σφίξιμο αντικειμένων ανάμεσα στον αντίχειρα και το δείκτη (όπως π.χ. το γύρισμα του κλειδιού στην πόρτα)
Σε πιο προχωρημένο στάδιο η ενόχληση μετατρέπεται σε βαθύ οξύ πόνο που περιορίζει την δύναμη και το εύρος κίνησης. Ο πόνος μπορεί να επεκταθεί από τη βάση του αντίχειρα προς τον καρπό ή και προς το θέναρ ( το παχύ μέρος της παλάμης).
Σε ακόμη πιο προχωρημένη φθορά της άρθρωσης υπάρχει οίδημα και πόνος ακόμη και χωρίς ιδιαίτερη πίεση ενώ στο τελικό στάδιο υπάρχει υπεξάρθρημα που εμφανίζεται ως παραμόρφωση της βάσης του αντίχειρα.
Ποιές εξετάσεις πρέπει να γίνουν;
Για τη διάγνωση η κλινική εξέταση και οι απλές ακτινογραφίες αρκούν
Στα πρώιμα στάδια ο ακτινολογικός έλεγχος θα πρέπει να περιλαμβάνει και δυναμικές ακτινογραφίες (και τα δύο χέρια στην ίδια πλάκα με τους αντίχειρες σε επαφή με πίεση) οι οποίες αναδεικνύουν την συνδεσμική ανεπάρκεια και την τάση της άρθρωσης να υπεξαρθρωθεί.
Ποια είναι η αντιμετώπιση;
Η αντιμετώπιση στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική. Παγοθεραπεία, παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στην εξάλειψη των συμπτωμάτων.
Σημαντικό είναι να αποφεύγονται οι κινήσεις που καταπονούν την καρπο-μετακάρπια άρθρωση, προκαλώντας πόνο.
Επίσης η χρήση ειδικών κηδεμόνων, ιδίως κατά την διάρκεια εργασιών προφυλάσσει από την εμφάνιση του πόνου αλλά και ενδεχομένως μπορεί να επιρεάσει και την εξέλιξη.
Στα προχωρημένα στάδια η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η πλέον ενδεδειγμένη.
Στην χειρουργική αποκατάσταση αφαιρείται το ένα πολυγωνικό οστό και χρησιμοποιείται το 1/2 του τένοντα του κερκιδικου καμπτήρα του καρπού για την σταθεροποίηση της άρθρωσης αλλά και την πλήρωση του κενού (τεχνική LRTI)
Η μέθοδος αυτή έχει άριστα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του πόνου αλλά και την επανάκτηση της δύναμης στις κινήσεις του αντίχειρα όπως το πίασιμο ανάμεσα σε δείκτη αντίχειρα (key pinch) ή ο δραγμός.
Ο συνολικός χρόνος αποθεραπείας στις επεμβάσεις αυτές είναι περίπου 2,5 μήνες.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.