Αλεξίσφαιρο δέρμα από ανθρώπινα κύτταρα και ιστό αράχνης

Εμπνευσμένο από το στρατηλάτη Τζένγκις Χαν.
Ένας τεχνητός ιστός κατασκευασμένος από ανθρώπινα κύτταρα και ιστό αράχνης έχει τη δυνατότητα να «σταματήσει» σφαίρα. Το «αλεξίσφαιρο δέρμα» δημιούργησαν η καλλιτέχνιδα Χαλίλα Εσαϊντί και επιστήμονες και τεχνικοί από την Αμερική, τη Νότια Κορέα, τη Γερμανία και την Ολλανδία.

Όπως αναφέρει η Εσαϊντί στην ιστοσελίδα της, την έμπνευση για το πρόγραμμα «2.6g329m/s», που πήρε το όνομά του από το βάρος των κανονικών αλεξίσφαιρων γιλέκων και την ταχύτητα της σφαίρας, έδωσε ο περίφημος Μογγόλος στρατηλάτης Τζένγκις Χαν: «σύμφωνα με το θρύλο οι ιππείς του Τζένγκις Χαν έφεραν μεταξωτές πανοπλίες, καθώς τα βέλη που τους έβαλαν δεν έσπαγαν, αλλά κατέληγαν μέσα στη σάρκα τυλιγμένα στο μετάξι».

Ο ιστός της αράχνης είναι πολύ ισχυρότερος από το μετάξι του μεταξοσκώληκα, αλλά και από το Κέβλαρ, το συνθετικό υλικό που χρησιμοποιείται στην κατασκευή αλεξίσφαιρων γιλέκων.

Οι πρώτες προσπάθειες δημιουργίας συνθετικών ινών με αυτές τις ιδιότητες έλαβαν χώρα το 1992. Έκτοτε οι επιστήμονες μπόρεσαν να δημιουργήσουν υβριδικές μεταξωτές ίνες μεταμοσχεύοντας γονίδια αράχνης σε μετακοσκώληκες, ακόμα και σε κατσίκες. Η Εσαϊντί πήγε την έρευνα ένα βήμα παρακάτω εμφυτεύοντας το ενισχυμένο μετάξι σε ανθρώπινα κύτταρα, προκειμένου να διερευνήσει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός «αλεξίσφαιρου ανθρώπου».

Σύμφωνα με το New Scientist, ο ιστός της αράχνης παράχθηκε στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών, τυλίχθηκε σε καρούλι στη Νότια Κορέα, υφάνθηκε στη Γερμανία και εμφυτεύθηκε μεταξύ στρωμάτων βιομηχανικά επεξεργασμένων δερματικών κυττάρων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λέιντεν της Ολλανδίας.

Στη συνέχεια υποβλήθηκε σε βαλλιστικά πειράματα στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Εγκληματολογίας. Το ύφασμα «αντιμετώπισε» με επιτυχία μια σφαίρα η οποία βλήθηκε με τη μισή ταχύτητα από το κανονικό. Στην κανονική ταχύτητα των 329 μέτρων ανά δευτερόλεπτο το ύφασμα διατρήθηκε.

Παρόλα αυτά, η Εσαϊντί χαρακτήρισε το πείραμα επιτυχές και δήλωσε ότι αναζητά πιθανές πρακτικές εφαρμογές του συνθετικού ιστού, ενώ επίσης εξετάζει τη δυνατότητα προβολής της δουλείας της σε καλλιτεχνική έκθεση.

 

Πηγή: http://www.econews.gr