Έντονη αμφισβήτηση του «Ραδιομαραθώνιου» από το κυπριακό αναπηρικό κίνημα

Μοιάζει να έχει ωριμάσει πλέον ο χρόνος για σημαντικές αλλαγές

Την έντονη αντίθεσή του στον «Ραδιομαραθώνιο» και στην εμπλοκή σε αυτόν του δημόσιου Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, εκφράζει σε ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας του το κυπριακό αναπηρικό κίνημα, αξιώνοντας σημαντικές αλλαγές τόσο στο περιεχόμενο του όσο και στον τρόπο παρουσίασής του από το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό μέσο.

Αξίζει να επισημανθεί ότι ο περί ου ο λόγος Ραδιομαραθώνιος έχει παρελθόν δύο ήδη δεκαετιών στη Κυπριακή πραγματικότητα, βασικός διοργανωτής του είναι μεγάλο τραπεζικό ίδρυμα, στόχος του δε είναι η συλλογή χρημάτων υπέρ των ατόμων με αναπηρία. Αντίστοιχο προϊόν με εμπλοκή δημόσιου χαρακτήρα ΜΜΕ δεν υπάρχει στις ευρωπαϊκές χώρες, οι τελευταίοι ραδιομαραθώνιοι χρονολογούνται δύο περίπου δεκαετίες πίσω, είχαν δε ανασταλεί εξαιτίας έντονων διαμαρτυριών των αναπηρικών οργανώσεων (περίπτωση Γερμανίας, μέσα δεκαετίας του 80 κ.ο.κ.).

Οι αντιδράσεις του κυπριακού αναπηρικού κινήματος δια της Κυπριακής Συνομοσπονδίας Οργανώσεων Αναπήρων (ΚΥΣΟΑ) εστιάζουν στην παραβίαση δια του συγκεκριμένου προϊόντος, τόσο των κοινωνικών όσο και των επικοινωνιακών δικαιωμάτων των ΑμεΑ.

Σε ότι αφορά τα πρώτα (κοινωνικά δικαιώματα) : “Πολλές φορές άνθρωποι με αναπηρία απευθύνονται σε αρμόδιες υπηρεσίες για να ασκήσουν δικαιώματα και να απορροφήσουν αγαθά που εκ της νομοθεσίας δικαιούνται και παραπέμπονται στον ... ραδιομαραθώνιο” η πλέον αποκαλυπτική σχετικά φράση διά στόματος του προέδρου της παγκύπριας οργάνωσης τυφλών Χρ. Νικολαϊδη, αναδεικνύει τον τρόπο της παραβίασης σε όλη του την δυναμική. Αντίστοιχους προβληματισμούς εκφράζουν σε κάθε ευκαιρία και πολλά άλλα στελέχη του κυπριακού αναπηρικού κινήματος.

Σε ότι αφορά τα δεύτερα (επικοινωνιακά δικαιώματα): Η παραβίαση έχει καταρχάς να κάνει με αυτήν καθεαυτήν την προσέγγιση των θεμάτων αναπηρίας από τον ραδιομαραθώνιο που θεωρείται διεθνώς ξεπερασμένη και πατερναλιστική. Επίσης, όμως, έχει να κάνει με την υπονόμευση του λοιπού δημοσιογραφικού προϊόντος επί θεμάτων αναπηρίας που εξ’ αντικειμένου είναι και ποσοτικά (μιάς και είναι λιγότερο) και ποιοτικά (μιάς και υπόκειται στην επιρροή της κυρίαρχης αντίληψης που προνομιακά ο ραδιομαραθώνιος ορίζει και/ή αναπαράγει) εξαρτημένο/ελλειμματικό. Σε απλά λόγια, κομμάτι της κοινωνίας είναι και οι δημοσιογράφοι, άρα επηρεασμένη από την ανισοβαρή κοινωνική υπεροχή του ραδιομαραθωνίου και η επί θεμάτων αναπηρίας δημοσιογραφία τους.

Βάσει των παραπάνω το κυπριακό αναπηρικό κίνημα απαιτεί σε πρώτη φάση δραστικές βελτιώσεις. Ητοι, την συγκεκριμενοποίηση και σαφή ιεράρχηση των αναγκών και των συλλεγόμενων ποσών, την διασφάλιση αδιάβλητων τρόπων αξιολόγησης της όλης διαδικασίας, αλλά και την πλήρη αναβάθμιση του ευρύτερου τρόπου παρουσίασης θεμάτων αναπηρίας από το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό μέσο. Από πλευράς του δημόσιου ΡΙΚ το όλο θέμα έχει ενταχθεί στα υπό συζήτηση , αναμένεται δε πρόσκληση προς τους αναπηρικούς φορείς ώστε να συζητηθούν οι δυνατότητες και οι τρόποι άμεσων βελτιώσεων. Αν μη τι άλλο, δύο και πλέον δεκαετίες μετά την εμφάνιση του Ραδιομαραθωνίου στη Κυπριακή ζωή, η ώρα της σοβαρής συζήτησης περί της φυσιογνωμίας και του ρόλου του μοιάζει να έχει σημάνει.





Πηγή: Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"