Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Δεν πληρώνω, Δεν πληρώνεις, Δεν πληρώνει...Δεν πληρώνουμε!

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Του Φίλιππου Φιλιππακόπουλου

Σε αυτή την ζωή δεν μπορεί να είναι όλα άσπρο μαύρο και ούτε μπορούμε όλα να τα εξηγούμε και να τα ερμηνεύουμε με συμψηφισμούς και αφορισμούς. Υπάρχει και το γκρι ,υπάρχει η λογική ,υπάρχει η ψυχραιμία και τέλος πάντων πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη και ισονομία.
Ως συνήθως εδώ στην Ελλάδα αυτά είναι ψηλά γράμματα και δεν τους δίνουμε σημασία αφού θεωρούμε ότι αυτό που κάθε φόρα κάνουμε και λέμε είναι το σωστό το λογικό το τέλειο και δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης. Η διαπίστωση αφορά και τις κυβερνήσεις αλλά δυστυχώς και τους πολίτες αυτής της χώρας.
Πριν από ένα χρόνο ξεκίνησαν μερικές δεκάδες συμπολίτες μας να διαμαρτύρονται για τις τιμές των διοδίων κάτοικοι κυρίως περιοχών πολύ κοντά στα διόδια( π.χ. Αφίδνες)  που αναγκάζονταν να πληρώνουν για να πάνε και να φύγουν από τα σπίτια τους. Είχαν δίκιο διότι έπρεπε να είχαν προβλεφθεί παράδρομοι που θα διευκόλυναν τους ντόπιους.
Οι λίγες δεκάδες κάτοικοι μέσα σε ένα χρόνο αυξήθηκαν κατά πολύ , οι ίδιοι μιλάνε για κίνημα και σχεδόν καθημερινά σηκώνουν τις μπάρες και περνάνε τα διόδια σε όλη την χώρα χωρίς να πληρώνουν. Είτε σε δρόμους που έχουν τελειώσει και έχουν παραδοθεί είτε σε δρόμους που ακόμη κατασκευάζονται.  Όλοι αγανακτούμε με την αθλιότητα της Κορίνθου Πατρών όλοι κάθε φορά παίζουμε κορώνα γράμματα την ζωή μας περνώντας από κει  και από πάνω πληρώνουμε κανονικότατα τα διόδια. Ε λοιπόν για εκεί δεν χρειάζεται το κίνημα « δεν πληρώνω δεν πληρώνω» χρειάζεται κρατική παρέμβαση: « μέχρι να κατασκευαστεί ο δρόμος δεν θα πληρώνουν οι οδηγοί διόδια». Που έχει ακουστεί δηλαδή να προπληρώνουμε για ένα δρόμο που θα …κατασκευαστεί.
Από κει κάτω όμως και μέχρι την Καλαμάτα –που πλέον απέχει το πολύ 2,5 ώρες από Αθήνα- ο δρόμος είναι μια χαρά αλλά …ακριβός. Και εδώ δεν χρειάζεται το «δεν πληρώνω δεν πληρώνω» αλλά η κρατική επαναδιαπραγμάτευση των τιμών. Πρέπει να πέσουν οι τιμές δεν το συζητάμε. Δεν μπορεί να πηγαίνεις Θεσσαλονίκη και να πληρώνεις 5 φορές διόδια ( πήγαινε –έλα Αθήνα Θεσσαλονίκη τα διόδια φτάνουν τα 45 ευρώ!)  Άλλο αυτό όμως και άλλο το «δεν πληρώνω τίποτε». Διότι εάν κανείς μας δεν πληρώσει τίποτε απλώς δεν θα έχουμε δρόμους αλλά μόνο την καρμανιόλα Κορίνθου Πατρών…ή το πρώην πέταλο του Μαλιακού το οποίο και δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Η αντίδραση με τα εισιτήρια των δημόσιων μέσων μεταφοράς δικαιολογείται εν μέρει από την υπερβολική αύξηση της τιμής 40%  –εν μέσω κρίσης- δεν δικαιολογείται όμως ως στάση ζωής και άποψης. Διότι εάν κάναμε το ίδιο με ότι ακριβαίνει υπερβολικά και μας ζορίσει θα έπρεπε να καταλαμβάναμε τα βενζινάδικα , τα σούπερ μάρκετ, τα ιατρεία , τα ιδιωτικά νοσοκομεία τα φροντιστήρια κ.α.
Και εδώ πριν να φτάσουμε στην ασυδοσία θα έπρεπε να υπήρχε κρατική μέριμνα. Δεν μπορεί όλοι να πληρώνουν 1.40 ευρώ το εισιτήριο. Οι άνεργοι , οι άποροι , οι συνταξιούχοι αυτοί που αποδεδειγμένα  χρησιμοποιούν δύο φορές την ημέρα λεωφορείο η μετρό για να πάνε στην δουλειά τους πρέπει να πληρώνουν λιγότερο. Δεν το συζητάμε. Άρα μην ψάχνουμε να βρούμε πως γιγαντώθηκε το κίνημα «δεν πληρώνω δεν πληρώνω» και ποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά αυτή την μαζική και πέραν των ορίων διαμαρτυρία.
Εάν το κράτος είχε φροντίσει να είναι δικαιότερο έναντι αυτών που δεν μπορούν να βρουν πουθενά το δίκιο τους , εάν το κράτος είχε φροντίσει να εξαλείψει τα παράλογα βάρη που πέφτουν στην πλάτη του πελαγωμένου πολίτη …δεν θα συζητούσαμε σήμερα για το κίνημα «δεν πληρώνω δεν πληρώνω» διότι απλώς δεν θα υπήρχε!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.