Πρέπει να κάνει δίαιτα το παχύσαρκο παιδί;

Η παιδική παχυσαρκία αυξάνεται ανησυχητικά, αποκτώντας ολοένα και περισσότερο επιδημιολογικές τάσεις παγκοσμίως. Από την άλλη μεριά, η εξιδανίκευση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και της κοινωνίας γενικότερα, της λεπτής και πιο συγκεκριμένα παθολογικά ισχνής σιλουέτας, ως σήμα της ανώτερης τάξης, της ομορφιάς και της επιτυχίας.

Γράφει η Διαιτολόγος-Διατροφολόγος Χριστίνα Κωστάρα.

Τα δύο παραπάνω στοιχεία συνέβαλλαν σε μια αυξημένη και μόνιμη ενασχόληση με βάρος και το σχήμα του σώματος, εσωτερίκευση του αδύνατου προτύπου και ανησυχία όσον αφορά στην κατανάλωση τροφών και ακόμη περισσότερο στην ανάπτυξη μιας ολόκληρης πολυδάπανης «βιομηχανίας» ελέγχου του σωματικού βάρους.

Είναι σωστό ή λάθος να κάνει δίαιτα ένα παιδί;

Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ο ορισμός του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας. Υπάρχουν επίσημα κριτήρια όσον αφορά στην αξιολόγηση της σύστασης τους σώματος και αυτά δεν είναι το μη ρεαλιστικά λεπτό ιδανικό βάρος που πολλά παιδιά και έφηβες κοπέλες πιστεύουν και τις οδηγούν σε ένα μαραθώνιο διαιτών, στερήσεων, απαγορεύσεων και γυμναστικής.

Σε περίπτωση που όντως υπάρχει παχυσαρκία σε ένα παιδί τότε σίγουρα θα πρέπει να επιτευχθεί και να διατηρηθεί ένα υγιές σωματικό βάρος μέσα σε διεθνώς παραδεκτά πλαίσια γιατί το υπερβάλλον βάρος δεν αποτελεί μόνο αισθητικό πρόβλημα αλλά και σημαντικό κίνδυνο για την υγεία, τόσο την σωματική όσο και την ψυχική.

Πώς επηρεάζει η παχυσαρκία την ενήλικη ζωή του ατόμου;

Τόσο το σωματικό βάρος όσο και η σύσταση του σώματος στην παιδική ηλικία αποτελούν σημαντικούς προδιαθεσιακούς παράγοντες παχυσαρκίας κατά την ενήλικη ζωή. Ιδιαίτερα δε η περίοδος«λιπογενετικής έκρηξης» από 7-12 ετών θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς η εμφάνιση παχυσαρκίας σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες παιδιών έχει συσχετιστεί με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, διαβήτη κ.α στην μετέπειτα ζωή τους.

Ποιες είναι οι αρνητικές συνέπειες της παχυσαρκίας στην ψυχική υγεία του παιδιού και του εφήβου;

Ο κοινωνικός ρατσισμός, η απογοήτευση και η υποτίμηση που βιώνουν τα υπέρβαρα παιδιά και οι υπέρβαροι έφηβοι δεν πρέπει να παραβλεφθεί. Ο λόγος; Η εξιδανίκευση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και της κοινωνίας γενικότερα, της λεπτής και πιο συγκεκριμένα παθολογικά ισχνής σιλουέτας, ως σήμα της ανώτερης τάξης, της ομορφιάς και της επιτυχίας, με αποτέλεσμα πολλά υπέρβαρα παιδιά να αισθάνονται ανίκανα και άσχημα.

Πως, όμως, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το υπέρβαρο παιδί;

Η δίαιτα σαν έννοια αλλά και η λανθασμένη αντιμετώπιση του υπέρβαρου σε ένα παιδί και έφηβο μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες όσον αφορά στην ανάπτυξη, την υγεία την σωματική αλλά και την ψυχική του παιδιού και εφήβου. Οι στερήσεις, οι απαγορεύσεις, το αίσθημα του «διαφορετικού» μόνο κακό μπορούν να επιφέρουν σε ένα παιδί ενώ είναι πολύ πιθανή η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών όπως η νευρογενής ανορεξία και βουλιμία αλλά και μια γενικότερα κακή σχέση με το φαγητό.

Η λύση για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας δεν είναι η δίαιτα αλλά η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας, η διατροφική εκπαίδευση και η τροποποίηση της συμπεριφοράς. Με λίγα λόγια, το θέμα είναι να μάθεις γιατί πρέπει να τρέφεσαι σωστά. Να εντοπίσεις τα λάθη που έκανες μέχρι τώρα και να μάθεις πως μπορείς να υιοθετήσεις και να εντάξεις στον τρόπο ζωής σου σωστές διατροφικές συνήθειες.

Απαιτείται, λοιπόν, η συνεργασία παιδιού, του γονιού και των ατόμων που ασχολούνται με την φροντίδα του παιδιού με έναν ειδικό επιστήμονα διαιτολόγο και αυτή η συνεργασία δεν θα στοχεύει απλά σε μια δίαιτα για χάσιμο των κιλών αλλά στην σωστή διατροφική εκπαίδευση, στην παροχή των απαιτούμενων γνώσεων, τεχνικών, στρατηγικών και υποστήριξη με σκοπό την επίτευξη και διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους μέσα σε διεθνώς παραδεκτά διατροφικά πλαίσια, την εκγύμναση του μυαλού σε συνήθειες και ενέργειες (και γενικότερα μιας στάσης ζωής) που θα προάγει και θα διατηρούν μια γενικότερη καλή υγεία και πνευματική και σωματική ευεξία.


Πηγή: http://boro.gr