Μεγάλες αλλαγές στις ασφάλειες ζωής

Μεγάλες αλλαγές, υπέρ του καταναλωτή, στις ασφάλειες ζωής, φέρνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας. Πλέον ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής θα μπορεί να εξαγοραστεί μετά τον πρώτο χρόνο -αντί των τριών που ισχύει- σήμερα. Τα άτομα με αναπηρία έχουν ίδια δικαιώματα στη σύναψη συμβολαίων ζωής. Και ακόμα τα έξοδα ενός ασφαλιστηρίου συμβολαίου θα πρέπει να επιμερίζονται καθ΄ όλη τη διάρκεια του και να μην προεισπράττονται.

Τα παραπάνω περιλαμβάνονται στο άρθρο 43 του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη Βουλή, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα θέματα της διαφάνειας και της λεπτομερούς ενημέρωσης του ασφαλισμένου. Η ενημέρωση για την εξέλιξη του συμβολαίου θα πρέπει να γίνεται εγγράφως τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Μάλιστα στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι:

«Τα ασφαλιστικά προϊόντα είναι συχνά τόσο σύνθετα με αποτέλεσμα η κατανόηση και η αξιολόγησή τους από τους καταναλωτές να είναι τις περισσότερες φορές δύσκολη, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να λαμβάνουν τη σωστή απόφαση για την ασφαλιστική τους κάλυψη. Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί περιπτώσεις κατά τις οποίες δημιουργούνταν ανακριβείς εντυπώσεις για το περιεχόμενο των παροχών ασφαλιστικών συμβολαίων προς τους καταναλωτές και καλλιεργούνται εσφαλμένες προσδοκίες προς τους ασφαλισμένους με αποτέλεσμα πολλοί να αντιμετώπισαν προβλήματα κατά διάρκεια της ασφάλισης, στην εξαγορά ή τη λήξη της εξαιτίας των ‘ψιλών γραμμάτων’ που υπήρχαν στους όρους των συμβολαίων ή ακόμα και λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης. Για παράδειγμα σε αρκετές περιπτώσεις στις ασφαλίσεις ζωής οι ασφαλισμένοι αγνοούν ότι η σύναψη της ασφάλισης ζωής έχει έξοδα που μειώνουν την παροχή ενώ στις περιπτώσεις συμπληρωματικών ασφαλίσεων ζωής, ιδίως υγείας, οι καταναλωτές πολλές φορές αιφνιδιάζονται από δυσανάλογες αυξήσεις, και μάλιστα σε ευαίσθητες ηλικίες, τις οποίες αν γνώριζαν ότι θα ακολουθούσαν, θα είχαν κάνει ενδεχομένως άλλες επιλογές».

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η αλλαγή σε ό,τι αφορά την εξαγορά των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο ο ασφαλισμένος μπορεί να ζητήσει οποτεδήποτε το επιθυμεί την εξαγορά του συμβολαίου και όχι με τη συμπλήρωση 3ετίας.

Ακόμα αλλάζει και ο τρόπος υπολογισμού στην εξαγορά. Μέχρι τώρα τα έξοδα πρόσκτησης της ασφάλειας -προμήθειες και διάφορα έξοδα- συμψηφίζονται προκαταβολικά. Συχνά τα έξοδα αυτά έχουν κόστος ίσο με δύο ετήσια ασφάλιστρα και προεισπράττονται στην αρχή του συμβολαίου. Έτσι κάποιος που θα «σπάσει» το συμβόλαιο μέσα στα 3 πρώτα χρόνια, παίρνει ένα ελάχιστο ποσό ή καθόλου, αφού το ασφαλιστήριο έχει μηδαμινή ή μικρή αξία εξαγοράς κατά την πρώιμη φάση της ασφάλισης.

Εφεξής τα έξοδα πρόσκτησης, αν η διάρκεια του συμβολαίου είναι μεγάλη, θα πρέπει να επιμερίζονται σε βάθος δεκαετίας. Αν έχουν πληρωθεί 2 ετήσια ασφάλιστρα και το συμβόλαιο εξαγοραστεί, τα έξοδα πρόσκτησης που επιβαρύνουν το πρώτο έτος ασφάλισης δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 50% του ετήσιου ασφάλιστρου.

Μεγάλες είναι οι αλλαγές και σε ότι αφορά την ενημέρωση του ασφαλισμένου. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο ο ασφαλιστής πρέπει να ενημερώνει εγγράφως τον ασφαλισμένο 1 φορά το χρόνο για τα θέματα που αφορούν:

Τα ετήσια καταβαλλόμενα ασφάλιστρα και την κατανομή τους. Το συσσωρευμένο κεφαλαίο με βάση το τεχνικό επιτόκιο. Το ποσό της υπεραπόδοσης και το ποσοστό απόδοσης αυτής. Το ποσό της απόδοσης που προήλθε από επανεπενδύσεις. Την αξία εξαγοράς και τις επιβαρύνσεις που τη μειώνουν.

Μάλιστα υπάρχει πρόβλεψη ότι παραβίαση των παραπάνω υποχρεώσεων από τον ασφαλιστή ή τον διαμεσολαβούντα ασφάλισης δημιουργεί δικαίωμα αποζημίωσης για τον ασφαλιζόμενο.

Επίσης το νομοσχέδιο εισάγει την: «Ισότιμη Πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στην ιδιωτική ασφάλιση». Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση: Οι ασφαλιστικές εταιρείες συχνά αποφεύγουν τη σύναψη της ασφάλισης με άτομα με αναπηρία εξαιτίας της διάγνωσης της αναπηρίας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η υφιστάμενη νομοθεσία επιτρέπει την εξαίρεση κάλυψης των ασθενειών που έχουν διαγνωσθεί κατά το χρόνο σύναψης της ασφάλισης . Πλέον οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι υποχρεωμένες «να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες πρόσβαση στις υπηρεσίες υπό προϋποθέσεις που δεν εισάγουν διακρίσεις».

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και σε ό,τι αφορά την προσυμβατική ενημέρωση του καταναλωτή. Η ενημέρωση του θα πρέπει να είναι σαφής και λεπτομερής και να περιλαμβάνει: το είδος και τη διάρκεια της ασφάλισης, το ασφάλιστρο, τον τρόπο και το χρόνο καταβολής του, το ποσό που αντιστοιχεί στην κύρια και σε κάθε συμπληρωματική παροχή. Και ακόμα θα πρέπει να ενημερωθεί (και με παράδειγμα) με ποιόν τρόπο υπολογίζονται οι αυξήσεις στα συμβόλαια, οι φόροι που επιβαρύνουν το πρόγραμμα, τα έξοδα.


Πηγή: http://www.capital.gr