Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Υπάλληλος της ΔΕΥΑΚ στοχοποιεί πρόεδρο & αντιπρόεδρο

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.
Η υπάλληλος Ντίνα Τοκούτση άτομο με ειδικές ανάγκες εξαπολύει κατηγορίες για άνιση και άδικη μεταχείριση εις βάρος της εκ μέρους της διοίκησης επιχείρησης.

Ο πρόεδρος Δημήτρης Καρασταύρου καταλογίζει δυσκολία προσαρμογής σε οποία θέση και αν της δόθηκε στο δήμο και μη αποδοχή συγκεκριμένων θέσεων στην επιχείρηση.



Στις δικαστικές αίθουσες ενδέχεται να οδηγηθεί η υπάλληλος της ΔΕΥΑ Κομοτηνής Ντίνα Τοκούτση, προκειμένου να διεκδικήσει, «την ίση και δίκαιη μεταχείριση στην εργασία εκ μέρους του προέδρου και του αντιπροέδρου της επιχείρησης», όπως η ίδια υποστηρίζει. Οι κατηγορίες που εξαπολύονται από την εργαζόμενη απευθύνονται στον Δημήτρη Καρασταύρου και τον Ευστράτιο Τσακιρίδη. Ο πρώτος μάλιστα κλήθηκε και ανέλαβε να απαντήσει στο «Χ» εκ μέρους της διοίκησης για όσα καταμαρτυρούνται. Η αρχή της «κόντρας» ανάγεται στην εφαρμογή του Καλλικράτη και στην αναγκαστική κατάργηση ή συγχώνευση δημοτικών επιχειρήσεων και αντιδημαρχιών. Τότε είναι που η εργαζόμενη, η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι έχει προσληφθεί ως ΑμΕΑ με σύμβαση ευρωπαϊκού προγράμματος μέσω ΟΑΕΔ, μετακινείται στη ΔΕΥΑΚ, την επιχείρηση όπου οργανικά ανήκει.

Οι πρωταγωνιστές της διένεξης, Ντίνα Τοκούτση και Δημήτρης Καρασταύρου, δίνουν την δική τους εκδοχή στην υπόθεση, η οποία αν τελικά οδηγηθεί στη δικαιοσύνη, αυτή και μόνο θα αποφανθεί για το ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο. Ο «Χ» ως αποδέκτης της καταγγελίας μίας εργαζόμενης και μάλιστα με αναπηρία είχε υποχρέωση να την δημοσιοποιήσει, εξασφαλίζοντας όμως και την μαρτυρία της άλλης πλευράς και στην προκειμένη περίπτωση του προέδρου της ΔΕΥΑΚ.


Ντίνα Τοκούτση: 

«Η διοίκηση του δήμου με τοποθετεί σε θέσεις, στις οποίες δεν μπορώ να ανταπεξέλθω λόγω υγείας»

Στην καταγγελία της η εργαζόμενη Ντίνα Τοκούτση αναφέρει ότι η συμπεριφορά εκ μέρους της διοίκησης της ΔΕΥΑΚ αποτελεί καταπάτηση βασικών άρθρων του Συντάγματος, όπως του άρθρου 22, το οποίο θεμελιώνει το δικαίωμα των ΑμΕΑ στην εργασία, αλλά και του πρόσφατου νόμου 3581/ 2007, που προβλέπει ότι υπάλληλοι ορίζονται όσοι έχουν την υγεία που τους επιτρέπει την εκτέλεση των καθηκόντων στην αντίστοιχη θέση. Η έλλειψη φυσικών σωματικών δεξιοτήτων δεν εμποδίζει την πρόσληψη, εφόσον ο υπάλληλος με την κατάλληλη υποστήριξη μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντα της αντίστοιχης θέσης.

«Αυτό που ζήτησα από τον κ. Καρασταύρου, για τους επόμενους τρεις μήνες και μέχρι να λήξει η σύμβαση μου, είναι να ασκήσω καθήκοντα σε θέση σύμφωνη με την φυσική και σωματική μου δεξιότητα. Πάσχω από συστηματικός ερυθηματώδη λύκο, από 23 ετών, είμαι σε συνεχή χρήση κορτιζόνης και τακτικό αιματολογικό έλεγχο και δεν μπορώ να δουλέψω σε υψηλές θερμοκρασίες, ούτε στο κρύο, ο εξωτερικός παράγοντας επηρεάζει άμεσα την υγεία μου. Η σημερινή διοίκηση μάλλον θέλει να με βγάλει στην εφεδρεία, πριν τα νέα μέτρα, θεωρεί ότι είμαι εμπόδιο, γι’ αυτό με τοποθετούσε σε θέσεις, στις οποίες δεν μπορώ να ανταπεξέλθω λόγω υγείας. Πριν πάω να μιλήσω με τον κ. Καρασταύρου, ήμουν σε αναρρωτική άδεια. Με την συμβουλή του γιατρού μου πήγα να του μιλήσω για να του πω ότι τους τρεις μήνες που μου υπολείπονται θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε. Κάπου στο δήμο θα υπάρχει μια θέση και για μένα. Θεώρησε όμως ότι οι μόνες θέσεις που υπάρχουν είναι καθαρίστρια στον βιολογικό και στο υπόγειο στο τμήμα του λογιστηρίου. Όταν του είπα ότι δεν μπορώ να το κάνω, γύρισε και μου είπε «κακώς έχεις προσληφθεί και θα ζητήσω την αντικατάσταση σου». Πιστεύετε ότι μετά από όλον αυτό τον εκφοβισμό και τον εξευτελισμό στα τόσα χρόνια υπηρεσίας θα μπορούσατε να συνεργαστείτε με τον συγκεκριμένο κύριο»; Η Ντίνα Τοκούτση εργάζεται περίπου 8 χρόνια ως δημοτικός υπάλληλος, με δύο διαδοχικά ευρωπαϊκά προγράμματα για ΑμΕΑ του ΟΑΕΔ.

Προσελήφθη μέσω ΔΕΥΑΚ, αλλά επί θητείας Τάσου Βαβατσικλή στη διοίκηση στελέχωσε τη γραμματεία του συλλόγου «Περπατώ», ενώ επί θητείας Δημήτρη Κοτσάκη, μετακινήθηκε στο γραφείο ΑμΕΑ της αντιδημαρχίας Κοινωνικής Ανάπτυξης, ενώ έχει υποστηρίξει διοικητικά και υπηρεσίες πολιτισμού του δήμου. Η μετακίνησή της στη ΔΕΥΑΚ κρίθηκε αναγκαία μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη. Η εργαζόμενη υποστηρίζει ότι η μη παραχώρησή θέσης συμβατής με το πρόβλημα της κλόνισε την υγεία της, η οποία πλέον είναι σε πρώτη προτεραιότητα για την ίδια, «Προς το παρόν αυτό που θέλω είναι να βάλω σε μια τάξη το θέμα της υγείας μου, γιατί ακόμα δε μπορώ να ρυθμίσω τις ταχυπαλμίες και την υπέρταση». Όσον αφορά την πρόθεσή της να προσφύγει στη δικαιοσύνη, η Ντίνα Τοκούτση αφήνει ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο.


Δημήτρης Καρασταύρου: 

«Δεν μπορεί η επιχείρηση να πληρώνει έναν εργαζόμενο για να κάθεται και να μην έχει θέση»

Τη δυσκολία προσαρμογής σε οποία θέση και αν της δόθηκε, καταλογίζει στην εργαζόμενη, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ Δημήτρης Καρασταύρου. Ο ίδιος δίνει τη δική του εκδοχή στην καταγγελία: «Όταν καταργήθηκε με τον Καλλικράτη η αντιδημαρχία για την οποία εργάζονταν η κ. Τοκούτση, έπρεπε να της δοθεί μια άλλη θέση. Από τότε έχει περάσει σχεδόν από όλα τα νομικά πρόσωπα του δήμου Κομοτηνής, αλλά και από διοικητικές θέσεις του δήμου. Παρόλα αυτά δεν μπόρεσε σε καμία θέση να παραμείνει και να συνεχίσει την εργασία της. Επειδή ακριβώς είχε προσληφθεί μέσω της ΔΕΥΑΚ, επανήλθε στο γραφείο μας και μας δήλωσε ότι θέλει να εργαστεί εδώ. Προσπαθήσαμε να την εντάξουμε στον τρόπο λειτουργίας της ΔΕΥΑΚ. Συγκεκριμένα την τοποθετήσαμε στο τμήμα καταμετρητών, ώστε να περνάει τις ενδείξεις από τις καρτέλες στο λογιστικό πρόγραμμα που διαθέτει η επιχείρηση. Πρόκειται για μια εργασία την οποία συνήθως την κάνουν εργαζόμενοι δίμηνων συμβάσεων, αφού δεν χρειάζεται να έχουν συγκεκριμένη εμπειρία, ούτε ειδικές γνώσεις. Παρόλα αυτά μας είπε ότι ούτε σε αυτή τη θέση δεν μπορεί να ανταπεξέλθει. Συγχρόνως τις λίγες μέρες που απασχολήθηκε στη συγκεκριμένη θέση, συνεχώς βρισκόταν πάνω στο γραφείο καταναλωτών επικαλούμενη ότι έκανε διάλειμμα.

Στη συνέχεια μιλώντας με τον αντιδήμαρχο διοικητικών ο οποίος έχει καλύτερη άποψη για τις ανάγκες του δήμου, αποφασίστηκε η μετακίνησή της στο δήμο. Όμως και εκεί δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί γι’ αυτό επανήλθε πάλι σ’ εμάς. Στο τελευταίο ραντεβού που είχαμε της είπα ότι αυτή τη στιγμή οι ανάγκες της επιχείρησης είναι ή να συνεχίσει να εργάζεται στο τμήμα καταμετρητών ή επειδή έχουν φύγει τρία άτομα ΑμεΑ, ένα εκ των οποίων ήταν καθαρίστρια και αναγκαζόμαστε τον καθαρισμό των κτιρίων να τον δίνουμε σε εξωτερικό συνεργάτη, να εργαστεί ως καθαρίστρια. Όταν δεν δέχτηκε καμία από τις θέσεις αυτές της είπα ότι η εργασία είναι ένα αγαθό πολύτιμο στις μέρες μας. Πρέπει να σεβόμαστε το γεγονός ότι έχουμε μια εργασία και ότι δεν έχουμε την ευχέρεια των επιλογών. Της εξήγησα ότι από την στιγμή που δεν μπορεί να αποδεχτεί κάποια θέση, σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης, υπάρχει και η περίπτωση να ζητήσουμε αντικατάσταση της από το πρόγραμμα. Δεν μπορεί η επιχείρηση να πληρώνει έναν εργαζόμενο για να κάθεται και να μην έχει θέση. Εκεί επάνω σηκώθηκε και μου λέει «κύριε Καρασταύρου δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αυτή την κουβέντα, δεν με βοηθάει η κουβέντα σας, σας ευχαριστώ πολύ», παρακαλώ και έφυγε».

Οι διαφορετικές εκδοχές της υπόθεσης συνθέτουν μία διαμάχη, που προς όφελος όλων θα ήταν να λήξει πριν φτάσει στη δικαιοσύνη και προκαλέσει ταλαιπωρία εργαζόμενης και διοίκησης. Την εξέλιξη της όμως θα την αποφασίσουν οι ίδιοι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.