«Υπόσχεται» εντυπωσιακές εικόνες στον ουρανό της πόλης.
Με τη συμμετοχή 40 αεροσκαφών και εναέριων μέσων από τέσσερις χώρες και πληρώματα άνω των 200 ατόμων, το 4ο Kavala Air Sea Show «υπόσχεται» και φέτος εντυπωσιακές εικόνες στον ουρανό της Καβάλας που θα θαυμάσουν χιλιάδες επισκέπτες που για μια ακόμα χρονιά αναμένεται να κατακλύσουν το παραλιακό μέτωπο του επιβατικού λιμένα «Απόστολος Παύλος» ώστε να παρακολουθήσουν το μοναδικής ομορφιάς αεροπορικό σόου.
Με κεντρικό σύνθημα «Σηκώνουμε το κεφάλι ψηλά» οι διοργανωτές του φετινού αεροπορικού σόου φιλοδοξούν να πετύχει τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή κόσμου αλλά και πληρωμάτων των αεροσκαφών. Και μάλλον το πέτυχαν αφού το τριήμερο 20 έως 22 Ιουνίου 2014, οπότε και θα πραγματοποιηθεί το αεροπορικό σόου η πληρότητα των ξενοδοχείων της Καβάλας αγγίζει το 100% και χρειάστηκε να γίνουν κρατήσεις σε ξενοδοχεία της γειτονικής Δράμας.
Επιπλέον, η συμμετοχή τεσσάρων χωρών της Σερβίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Σαουδικής Αραβίας μαζί με τις επίσημες συμμετοχές των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που περιλαμβάνουν την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία και την Αεροπορία Στρατού μαρτυρούν το διεθνή χαρακτήρα τον οποίο ήθελαν να προσδώσουν οι διοργανωτές από την πρώτη κιόλας χρονιά.
Ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής σμήναρχος, ε.α. Παναγιώτης Γεωργιάδης μιλώντας στο ΑΠΕ υπογραμμίζει ότι η συμμετοχή του Βασιλικού Μαχητικού Σμήνους της Σαουδικής Αραβίας (με 8 μαχητικά αεροσκάφη και 60 άτομα αποστολή) στον αέρα της Καβάλας που θα διαρκέσει 20 λεπτά αποτελεί τη μεγάλη έκπληξη του 4ου Kavala Air Sea Show.
Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, με ενδιαφέρον αναμένονται οι πτήσεις της ιταλικής αντιπροσωπείας Pioneer, των βομβαρδιστικών αεροσκαφών Α-7 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας (που θα σηκωθούν από τον Άραξο και θα επιστρέψουν στη βάση τους αμέσως μετά την επιχείρηση χωρίς ανεφοδιασμό), τα οποία αποσύρονται τον προσεχή Σεπτέμβρη, της ομάδας «Ζευς» της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και δύο υπερσύγχρονων ελικοπτέρων Απάτσι, που έρχονται για την εκδήλωση.
Η ιταλική ομάδα Pioneer θα επιχειρήσει τελευταία και με το φως της ημέρας να πέφτει, έχοντας μακρά εμπειρία από νυχτερινές πτήσεις επίδειξης.
Παρά την ποιοτική αναβάθμιση του 4th Kavala Air Sea Show, ο κ. Γεωργιάδης υπογραμμίζει ότι το κόστος της διοργάνωσης ανέρχεται σε 60.000 ευρώ και καλύπτεται εξ’ ολοκλήρου από το δήμο Καβάλας και την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Σε κλινική αποκατάστασης θα μεταφερθεί ο παλαίμαχος πρωταθλητής.
Θετικά είναι τα μηνύματα που έρχονται για τον Μίχαελ Σουμάχερ. Μετά από περίπου πεντέμισι μήνες στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου της Γκρενόμπλ, απόρροια του σοβαρού τραυματισμού του ενώ έκανε σκι στις γαλλικές Άλπεις, ο γερμανός πρώην πιλότος της Formula 1 μεταφέρθηκε σε κανονικά θάλαμο νοσηλείας.
Ο «Σούμι» φέρεται να έχει διαφύγει τον κίνδυνο, αλλά συνεχίζει τη θεραπεία αποκατάστασης για τις εγκεφαλικές βλάβες που του προκάλεσε το ατύχημα και σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ οι πιθανότητες να αναρρώσει πλήρως είναι ελάχιστες. Σύντομα, δε, αναμένεται να μεταφερθεί σε κλινική αποκατάστασης.
Πάντως μέχρι τώρα η εκπρόσωπός του, Σαμπίνε Κεμ, που αποτελεί και τη μοναδική απολύτως αξιόπιστη και έγκυρη πηγή ενημέρωσης για την κατάσταση της υγείας του Σουμάχερ από τη μέρα του ατυχήματός του, δεν έχει επιβεβαιώσει ή διαψεύσει τα δημοσιεύματα.
Πηγή: http://www.sport-fm.gr
Περισσότεροι από 20.000 ελέφαντες της Αφρικής έπεσαν το 2013 θύματα λαθροθηρίας, σύμφωνα με την Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξαφάνιση Ειδών (CITES), η οποία επισημαίνει ότι τα διεθνή μέτρα προστασίας δεν κατάφεραν να μειώσουν την λαθροθηρία του αφρικανικού ελέφαντα.
Τα στοιχεία για το 2012 είναι παρόμοια με αυτά του 2013, διευκρινίζει η οργάνωση αυτή προάσπισης των απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών σε έκθεσή της, η οποία δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα στη Γενεύη.
"Η επιβίωση των αφρικανικών ελεφάντων εξακολουθεί να απειλείται άμεσα από τα υψηλά ποσοστά της λαθροθηρίας τους για το ελεφαντόδοντό τους", επισήμανε ο γενικός γραμματέας της CITES Τζον Σκάνλον, επισημαίνοντας ότι ο αριθμός των ελεφάντων που σκοτώνεται παράνομα ξεπερνάει τον αριθμό αύξησής τους.
Στην έκθεση επισημαίνεται ωστόσο ότι η ανοδική τάση στην λαθροθηρία ελεφάντων σταμάτησε το 2011. Εξάλλου για πρώτη φορά πέρυσι κατασχέθηκε περισσότερο ελεφαντόδοντο στην Αφρική απ'ό,τι σε χώρες προορισμού του στην Ασία.
Η πλειονότητα των κατασχέσεων έγινε στην Κένυα, την Τανζανία και την Ουγκάντα.
Η CITES είχε συστήσει πέρυσι στις τρεις αυτές σημαντικές χώρες προέλευσης ελεφαντόδοντου να εντείνουν την δράση τους για την προστασία των ελεφάντων.
Η οργάνωση αυτή κάλεσε εξάλλου σήμερα τις κύριες χώρες διέλευσης και πώλησης του ελεφαντόδοντου --Κίνα, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Μαλαισία και Φιλιππίνες-- να εντείνουν και αυτές τον αγώνα κατά του εμπορίου του.
Στην σημερινή έκθεση της, η CITES επισημαίνει επίσης ότι υπάρχουν ενδείξεις για μια αύξηση της λαθροθηρίας ελεφάντων της Ασίας, αν και δεν υπάρχουν συνολικά στοιχεία από τις ασιατικές χώρες.
Μια επιπλέον απειλή θέτει το αυξανόμενο εμπόριο άγριων ασιατικών ελεφάντων για τα κινεζικά τσίρκα και την τουριστική βιομηχανία της Ταϊλάνδης, καταλήγει στην έκθεσή της η διεθνής οργάνωση.
Σε ρώσικη φυλακή κατέληξε ο νεαρός Tomas για κλοπή κινητού.
Όταν δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για την ηλικία ενός κατηγορούμενου, στην Ρωσία έχουν βρει την λύση. Εξετάζουν τα δόντια του και τα γεννητικά του όργανα και καταλήγουν για την ηλικία του κατηγορουμένου όταν διέπραξε την αξιόποινη πράξη.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα αγόρι που ισχυρίζεται ότι ήταν 13 ετών, τον περασμένο Μάρτιο κατηγορήθηκε ότι έκλεψε ένα κινητό τηλέφωνο. Δεν υπήρχαν ωστόσο αποδεικτικά έγγραφα για την ηλικία του Tomas από την Ουκρανία, με αποτέλεσμα να πρέπει να εξακριβωθεί η ηλικία του για να δικαστεί ως ανήλικος ή ενήλικος.
Οι ειδικοί λοιπόν αφού εξέτασαν τα δόντια του και τα γεννητικά του όργανα υπολόγισαν ότι είναι περίπου 16 με 17 ετών, γεγονός που τον καθιστά «νομικά» ενήλικο.
Σύμφωνα όμως με τους Moscow Times, οι γονείς του λένε ότι το παιδί ήταν 12 ετών την ημερομηνία της σύλληψης και τη δήλωσή τους υποστηρίζουν και ουκρανικά έγγραφα, τα οποία ελέγχθηκαν όταν πέρασε τα σύνορα τον Μάρτιο.
Όπως αναφέρει η ίδια πηγή, η περιφερειακή φυλακή έχει ζητήσει την επανεξέταση της υπόθεσης.
Ο διακεκριμένος φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος προτάθηκε από την Ελλάδα για τη θέση του γενικού διευθυντή στο κέντρο CERN.
Η υποψηφιότητα, όπως ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), κατατέθηκε επίσημα στο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Έρευνας (CERN) από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στη Γενεύη, την Τετάρτη 28 Μαΐου. Η διαδικασία επιλογής αναμένεται να ολοκληρωθεί το Δεκέμβριο του 2014.
«Η υποψηφιότητα του καθηγητή Δημήτρη Νανόπουλου για τη θέση του Γενικού Διευθυντή του CERN είναι πολύ σημαντική, αλλά και τιμητική για την Ελλάδα», επεσήμανε ο γγ Έρευνας και Τεχνολογίας Χρήστος Βασιλάκος, προσθέτοντας ότι «με μια τόσο ισχυρή υποψηφιότητα, η χώρα μας προβάλλεται διεθνώς, δεδομένου ότι πρόκειται για τη θέση του επικεφαλής ενός ιδιαίτερα προβεβλημένου διεθνούς Οργανισμού, που έχει εσχάτως βρεθεί στο προσκήνιο της επικαιρότητας λόγω της ανακάλυψης του μποζονίου Χιγκς».
Ο Δ. Νανόπουλος είναι αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών (όπου εξελέγη μέλος το 1997) και εκλεγμένος πρόεδρός της για το 2015. Διετέλεσε ερευνητής στο CERN και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. Το 1975 ήταν ο πρώτος που περιέγραψε, με την επιστημονική του ομάδα, τον μηχανισμό παραγωγής του μποζονίου Χιγκς, συμβολή που αναγνωρίστηκε από τον ίδιο τον Πήτερ Χιγκς, κατά την ομιλία του στην τελετή απονομής του Βραβείου Νόμπελ το Δεκέμβριο του 2013.
Ο κ. Νανόπουλος, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι διακεκριμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας A&M και διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC) στο Χιούστον. Από τον Ιανουάριο του 2013 έχει οριστεί εθνικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο του CERN, θέση που κατείχε και από το 2005 έως το 2010.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του έχει στηρίξει πολύπλευρα την ελληνική επιστημονική κοινότητα σωματιδιακής Φυσικής στη συμμετοχή της στα ερευνητικά προγράμματα του CERN. Παράλληλα, έχει συμβάλει στη ρύθμιση του θέματος της καταβολής της ετήσιας εισφοράς της χώρας μας για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η Ελλάδα είναι ιδρυτικό μέλος του CERN από το 1954.
Στόχο των ερευνών του Δ. Νανόπουλου αποτελεί η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στη Φύση, η λεγόμενη «θεωρία του Παντός», όπου θα δίνεται μία επιστημονική ερμηνεία του σύμπαντος, από το πώς εμφανίστηκε, πώς εξελίχθηκε και πώς έχει αποκτήσει τη σημερινή μορφολογία του.
Αποστάζεται με κρανίο τράγου και έχει περιεκτικότητα οινοπνεύματος στο 66,6%!
Σε μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι ο Σατανάς ξέρει να παρτάρει, ο πλανήτης χαιρετίζει την περιορισμένης διάθεσης Baphomet Vodka.
Η Mikkeller την αποστάζει σε περιεκτικότητα οινοπνεύματος 66,6% με τη βοήθεια μάλιστα κρανίου τράγου, αν και ευτυχώς για να την απολαύσεις δεν χρειάζεται να πουλήσεις την ψυχή σου στον Διάολο!
Η φίρμα αποφάσισε λοιπόν να κάνει τη βότκα της όσο πιο δαιμονική παίρνει, εισάγοντας κρανίο τράγου στη διαδικασία απόσταξης και αφήνοντας τους δαίμονες να κάνουν όλη τη δουλειά.
Η Mikkeller ισχυρίζεται μάλιστα ότι χρειάζεται 66 μέρες και 6 λεπτά για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της απόσταξης, κάνοντας τους σατανικούς συνειρμούς να πέφτουν βροχή.
Κι αν η exclusive φίρμα είναι γνωστή παγκοσμίως για τις επίσης περιορισμένης διάθεσης μπίρες της, η νέα προσπάθειά της στην παρασκευή βότκας χαρακτηρίζεται από τους γνώστες πετυχημένη.
Και παρά το γεγονός ότι η Baphomet Vodka παραμένει σπάνια και δεν θα κυκλοφορήσει στα ράφια της γειτονικής μας κάβας, θα είναι σύντομα διαθέσιμη στο ηλεκτρονικό κατάστημα της Mikkeller, αν και θα χρειαστούν επικλήσεις στον Άρχοντα του Σκότους για να βάλεις ένα μπουκάλι στο χέρι…
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Στο Α’ νεκροταφείο.
Η τελετής της ταφής του Άρη Σταθάκη θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 16/6 στο Α' Νεκροταφείο (Ιερός ναός Αγίων Θεοδώρων).
Αντί στεφάνων η οικογένεια του εκλιπόντος παρακαλεί τα χρήματα να κατατεθούν στο σύλλογο το «Χαμόγελο του Παιδιού»
Στο μεταξύ, η οικογένεια του εκλιπόντος παρουσίασε το βιογραφικό του που έχει ως εξής:
2008 ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ «για την προσφορά του στην οδική ασφάλεια»
1992 ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ «Για την προσφορά του στην κοινωνία»
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β’ ΑΘΗΝΑΣ (3/2004-8/2007 και 9/2007-9/2009)
Εξελέγη βουλευτής χωρίς προεκλογικές ομιλίες και συγκεντρώσεις, χωρίς αφίσες, πανό, και φωτογραφίες. Δεν είχε πολιτικό γραφείο. Δεν είχε οδηγό. Δεν είχε αστυνομικούς-σωματοφύλακες (ζήτησε να πάνε σε αστυνομικά τμήματα για να προστατεύουν τους πολίτες). Άφησε στο γκαράζ της Βουλής το βουλευτικό αυτοκίνητο που δικαιούτο και κυκλοφορούσε με δικό του υβριδικό. Δεν έκανε ποτέ κομματικές ομιλίες και αντιπαραθέσεις του στιλ «εμείς» και «εσείς».
ΚΟΣΜΗΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ 2007, 2009
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ 2008-2009
ΜΕΛΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣ
Η Επιτροπή δημιουργήθηκε μετά από δικές του πιέσεις και, στο διάστημα που ήταν πρόεδρος δεν δίσταζε να επικρίνει δημόσια τις λανθασμένες αποφάσεις όλων των υπουργών.
ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ
Να δημιουργηθεί διακομματική επιτροπή οδικής ασφάλειας. Να αποκτήσουν όλοι οι βουλευτές μικρά υβριδικά και όχι πανάκριβα αυτοκίνητα.
ΖΗΤΗΣΕ ΜΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ
Να δημιουργηθεί ειδικός φορέας οδικής ασφάλειας. Να αρχίσουν θεωρητικά μαθήματα αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας στη Β’ Λυκείου. Να δίνεται δωρεάν ένα κράνος, σε όλους όσοι παίρνουν δίπλωμα μοτοσικλέτας. Να αρχίσουν μαθήματα Α’ βοηθειών σε νέους και παλιούς οδηγούς. Να αλλάξει ριζικά το σύστημα εκπαίδευσης και εξέτασης υποψηφίων οδηγών. Να γίνει εξορθολογισμός των ορίων ταχύτητας. Να κρίνονται οι προαγωγές των διοικητών της Τροχαίας από το ουσιαστικό έργο τους και όχι από τον αριθμό των κλήσεων. Να επιτραπεί η πετρελαιοκίνηση στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Να φύγουν από τους δρόμους οι παράνομες και επικίνδυνες πινακίδες. Να δοθεί προσωρινά ένα μέρος από το αεροδρόμιο του Ελληνικού για αγώνες ντράγκστερ (400 μ. σε ευθεία), ώστε να εκτονώνονται εκεί οι νέοι και να σταματήσουν οι επικίνδυνες κόντρες στους δρόμους. Να ενημερωθούν οι δικαστές στα θέματα νέας τεχνολογιας κ.ά.
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ
Όταν εισηγήθηκε το θέμα της οδικής ασφάλειας τον χειροκρότησαν όλες οι πτέρυγες της Βουλής και (επειδή αυτό έγινε για πρώτη φορά), ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου ζήτησε να γραφτεί στα πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ 2005
Παραιτήθηκε το 2008 «γιατί δεν γινόταν τίποτα από αυτά που ήθελε να κάνει», αλλά και επειδή δεν ορίσθηκαν ποτέ μέλη στην Επιτροπή (προφανώς για να μη λειτουργήσει), επειδή δεν συμφωνούσε με το μπέρδεμα αρμοδιοτήτων των δήθεν συναρμόδιων υπουργείων και επειδή δεν έγινε ποτέ ο φορέας οδικής ασφάλειας που είχε ζητήσει.
ΜΕΛΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΚ
Ζήτησε να γίνουν πιο αυστηρά τα πρόστιμα για παραβάσεις που σκοτώνουν και να μειωθούν τα πρόστιμα για πολλές τελείως τυπικές παραβάσεις.
ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ (1998 και 2002)
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ 1997 και 2002
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔHMOY ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Το 2003 έφερε (δωρεάν) στην Ελλάδα, το μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής/οδικής ασφάλειας που δίδασκαν 13 ευρωπαϊκές χώρες, το έδωσε στα 171 δημοτικά σχολεία του Δήμου Αθηναίων και οργάνωσε σεμινάρια για τους δασκάλους που είχαν δείξει ενδιαφέρον.
ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
Ως πρόεδρος του Οργανισμού Οδικής ασφάλειας του Δ.Α. μελέτησε τις συνθήκες μετάβασης και επιστροφής των μαθητών στα σχολεία, υπέδειξε τις απαραίτητες αλλαγές για την ασφαλή κίνησή τους και τύπωσε φυλλάδια με συμβουλές για γονείς.
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΣΕ ΤΡΟΧΟΝΟΜΟΥΣ
Για ενημέρωση σε θέματα νέας τεχνολογίας (10-11/6/2003 στο Δημαρχείο Αθηναίων).
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ-ΣΚΙΑΧΤΡΑ ΜΕ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Τις ημέρες των μεγάλων εξόδων από την Αθήνα, έβαζε σε ειδικά βάθρα τρακαρισμένα αυτοκίνητα με μηνύματα για την οδική ασφάλεια και ευαισθητοποίησε όλους τους οδηγούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ
Απομάκρυνε από τους δρόμους χιλιάδες παρατημένα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα να βελτιωθεί η εικόνα της πόλης και να ελευθερωθούν αντίστοιχες θέσεις στάθμευσης.
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ 2001-2002
ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ 2012-Σήμερα
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ
Περίπου 1.000 εκπομπές στον ΑΝΤΕΝΝΑ, μετά το βραδινό δελτίο ειδήσεων, με τίτλο «60 δευτερόλεπτα με τον Άρη Σταθάκη».
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ
Περίπου 400 ωριαίες εκπομπές στον ΑΝΤΕΝΝΑ, με βασικό στόχο την οδική ασφάλεια και τίτλο «Από τη θέση του οδηγού».
ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ ΑΓΩΝΩΝ ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1
ΕΡΤ: 1987-1990. ΑΝΤΕΝΝΑ: 1992-1993.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ
Περίπου 700 εκπομπές στον ΑΝΤΕΝΝΑ με βασικό στόχο την οδική ασφάλεια και τίτλο «Οδηγώντας με τον Άρη Σταθάκη», 1990-2004.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ
1984-1989 Ανταποκριτής ολλανδικής ραδιοφωνίας NOS.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
«Απογευματινή»: Αρθρογράφος 1987-1988.
«Απογευματινή»: Συντάκτης εξωτερικών ειδήσεων 1975-1988.
«Νέα Πολιτεία»: Συντάκτης αυτοκινήτου 1968-1971.
«Απογευματινή»: Συντάκτης αυτοκινήτου 1970-1972 & 1975-1990.
ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ
Διευθυντής-Αρθρογράφος: «Πίστες & Δρόμοι», «Car & Driver» «Νέα της ΕΛΠΑ». Συντάκτης: «4 Τροχοί», «Αuto-Εξπρές» κ.α.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ 1993-1998
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ 1990-1992
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΟΔΗΓΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ
(1975-1977 και 1980-1984)
ΟΔΗΓΟΣ ΑΓΩΝΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ 1968-1984
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Εμπνευστής και οργανωτής σειράς αγώνων με χειροποίητα αυτοκίνητα που έφτιαξαν ομάδες φοιτητών, μαθητών, προσκόπων, αλλά και ολόκληρες οικογένειες.
Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων λήγει τη Δευτέρα, 20 Ιουνίου.
Με ανοιχτή διαδικασία θα πραγματοποιηθεί η επιλογή του νέου επικεφαλής της «Κοινωνίας της Πληροφορίας ΑΕ» κατόπιν σχετικής πρωτοβουλίας της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του υπουργείου, κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να υποβάλει αίτηση στην ιστοσελίδα www.online.ekdd.gr/aplications, ενώ η προθεσμία υποβολής αιτήσεων λήγει τη Δευτέρα, 20 Ιουνίου.
Όπως αναφέρει το υπουργείο, η πλήρωση της παραπάνω θέσης θα γίνει με τα εχέγγυα της αξιοκρατίας και της αντικειμενικότητας. Σε συνέχεια της πρόσφατης πρόσκλησης ενδιαφέροντος για επιλογή του προέδρου του ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ), αποδεικνύεται στην πράξη η βούληση για την κατοχύρωση ενός αντικειμενικού συστήματος επιλογών για την πλήρωση θέσεων διευθυντικών στελεχών του Δημοσίου.
Επίσης, από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης γίνονται γνωστά τα βήματα που περιλαμβάνει η διαδικασία για την πλήρωση της θέσης, τις ελάχιστες και τις ουσιαστικές προϋποθέσεις.
Όπως επισημαίνεται, θα συσταθεί επιτροπή αξιολόγησης με τη συμμετοχή εξωτερικών εμπειρογνωμόνων, η οποία θα αποτελείται από έναν σύμβουλο επιχειρήσεων ως πρόεδρο, έναν καθηγητή ΑΕΙ και έναν σύμβουλο ψηφιακής καινοτομίας. Στη συνέχεια θα επιλέγονται οι έξι πλέον κατάλληλοι υποψήφιοι, οι οποίοι θα κληθούν σε συνέντευξη και θα ακολουθεί η επιλογή των τριών επικρατέστερων υποψηφίων, που προτείνονται στον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ο οποίος θα αποφασίσει.
Ο κ. Μητσοτάκης, δήλωσε σχετικά: «Έχουμε δεσμευθεί για την επιλογή των πλέον άξιων και ικανών σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης, μέσα από διαφανείς διαδικασίες- και αυτήν τη δέσμευση την κάνουμε πράξη. Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας την υποκειμενική και εν πολλοίς αυθαίρετη επιλογή στελεχών και να προχωρήσουμε στην αντικειμενική και αξιοκρατική επιλογή πολιτικού προσωπικού σε καίριες, για τη δημόσια διοίκηση, θέσεις. Η διαδικασία αυτή μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και για την επιλογή άλλων στελεχών που μέχρι σήμερα διορίζονταν με πολιτικές αποφάσεις».
Το newsbeast.gr επισκέφτηκε θρυλικά στοιχειωμένα σπίτια της πρωτεύουσας.
Από καταβολής κόσμου, η ανθρωπότητα τρέφεται από θεωρίες φαντασμάτων, μυστηρίου και συνομωσιολογιών.
Αν και στην περίπτωση των φαντασμάτων, τη μακρά παράδοση κατέχει η γηραιά Αλβιώνα που θέλγεται ιδιαίτερα από ιστορίες που την στοιχειώνουν, μια μικρή αναζήτηση επιβεβαιώνει πως αντικείμενα που μετακινούνται, θρήνοι από το υπερπέραν, πόρτες που τρίζουν και σκιές που κινούνται μόλις λίγα μέτρα πιο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους κυοφορούνται και επί ελληνικού εδάφους.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τροφή για υπερφυσικές μυθοπλασίες αποτελούν εγκαταλελειμμένα σπίτια που τα στοιχειώνουν ο θλιβερές, ρομαντικές ή αιματηρές ιστορίες των ιδιοκτητών τους και το μοιραίο τέλος τους που επέρχεται συνήθως με αδιευκρίνιστα αίτια.
Το newsbeast.gr επισκέφτηκε τα θρυλικά στοιχειωμένα σπίτια της Αθήνας με σκοπό να ανακαλύψει τα φαντάσματα που στοιχειώνουν για χρόνια τις ελληνικές συνειδήσεις.
«Ο Πύργος των Ονείρων»
Η συνοικία του Νέου Φαλήρου βρίθει από παλιές μονοκατοικίες νεοκλασικού ρυθμού οι οποίες παραμένουν εγκαταλελειμμένες. Μια εξ’ αυτών ο Πύργος της οδού Σμολένσκυ, ή για τους λάτρεις του μεταφυσικού ο «Πύργος των Ονείρων».
Το συγκεκριμένο νεοκλασικό κτίριο παραμένει ακατοίκητο εδώ και χρόνια. Ο μόνος κατ’ όπως φημολογείται, επισκέπτης του είναι το φάντασμα του παλαιού ιδιοκτήτη του, ενός υφασματέμπορου καταπιεσμένου και φιλόδοξου.
Ο Κούρταλης, σύμφωνα με την παράδοση, όλη του τη ζωή κατατρυχόταν από την εμμονή να αποκτήσει κάποιο αξίωμα, ως που σταδιακά τρελάθηκε κι απομονώθηκε στο αρχοντικό μέχρι το θάνατό του. Οι γηραιότεροι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν πως σε νεαρή ηλικία ήθελε να γίνει τενόρος αλλά δεν τα κατάφερε μετά από άρνηση του πατέρα του μιας και το επάγγελμα, παρόμοιο του θεατρίνου, θεωρούνταν ιδιαιτέρως υποτιμητικό.
Ο Κούρταλης δεν παντρεύτηκε ποτέ και μέχρι και σε μεγάλη ηλικία «έβγαινε στο μπαλκόνι και τραγουδούσε άριες φορώντας μια λιγδιασμένη φθαρμένη ρεπούμπλικα» μαρτυρούν οι γείτονες. Παρόλο που η περιουσία του είχε εκμηδενιστεί και το σπίτι είχε περιέλθει στο δημόσιο λόγω οφειλών, ο ίδιος συνέχισε να κατοικεί εκεί ώσπου απεβίωσε στο νοσοκομείο έπειτα από τραυματισμό του. Βέβαια η μεταφυσική εκδοχή της ιστορίας, όπως και κάθε μεταφυσικής ιστορίας που σέβεται τον εαυτό της, θέλει τον Κούρταλη να πεθαίνει εντός του Πύργου κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Από το θάνατό του κι έπειτα το φάντασμά του «κυρίου Δημάρχου», όπως τον φώναζαν οι φίλοι εξαιτίας της μεγαλομανίας του, περιπλανάται στα δωμάτια του σπιτιού διεκδικώντας την κυριότητα του πύργου φωνάζοντας «Μακριά από τον Πύργο! Είναι δικός μου!».
Σήμερα ο πύργος στέκει μισογκρεμισμένος, με έντονα τα στοιχεία τόσο της εγκατάλειψης όσο και της καταπάτησης. Αν και πριν περίπου ένα χρόνο είχε ανακοινωθεί η πώλησή του, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, σε ιδιώτη του οποίου το όνομα δεν έγινε γνωστό, καμία εργασία αναπαλαίωσης δεν έχει ξεκινήσει με αποτέλεσμα τα «άστεγα φαντάσματα» της περιοχής να συνεχίζουν να τον καταπατούν…
Την εικόνα εγκατάλειψης του σπιτιού συμπληρώνουν τα φθαρμένα αντικείμενα που βρίσκονται στο εσωτερικό του, οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι και οι κλειστές πολυκαιρισμένες κούτες που δίνουν την εντύπωση ότι εγκαταλείφθηκε βιαστικά.
«Πριν από αρκετά χρόνια έμενε μια οικογένεια στο ισόγειο, παράνομα βέβαια» επιβεβαιώνει η κ. Μαρία που κατοικεί στη διπλανή πολυκατοικία. «Εγώ 25 χρόνια μένω εδώ δίπλα, κανένα φάντασμα δεν έχω δει, καμία πόρτα δεν ανοιγοκλείνει τα βράδια, κανένας Κούρταλης δεν διεκδικεί τη νύχτα την κυριότητα του Πύργου» συμπληρώνει. Η κυρία Τασία, κάτοικος κι εκείνη της γύρω περιοχής αναφέρει πως ο πύργος είναι πια «ένα στολίδι παραμελημένο που έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης».
Όπως επιβεβαιώνεται για την ώρα, τα μόνα φαντάσματα που κατοικούν τον Πύργο είναι άστεγοι ή χρήστες ναρκωτικών ουσιών. «Άντε καμιά φορά να μπουν μέσα για μερικές ώρες έφηβοι για εξερεύνηση. Αυτές είναι οι παρουσίες που συναντά κανείς στον Πύργο και είναι τόσο πραγματικές όσο εσείς κι εγώ που μιλάμε εδώ τώρα» λέει η κ. Μαρία.
Το σπίτι των τριών άκληρων αδερφών
Στο Παλαιό Φάληρο, αυτή τη φορά, ένα άλλο ακίνητο φαίνεται στοιχειωμένο από τον ξαφνικό θάνατο των τριών αδερφών που διέμεναν εκεί. Ο μύθος θέλει την μεγαλύτερη αδερφή, κακοφτιαγμένη κι άσχημη, να μένει ανύπαντρη κι έτσι να ακολουθούν κι άλλες δύο, περιμένοντας μια σειρά που δεν ήρθε ποτέ. Άκληρες και μόνες πέθαναν και οι τρεις μέσα σε ένα μήνα κάτω από αδιευκρίνιστες και πάλι συνθήκες. Από τότε τα φαντάσματα τους περιπλανώνται στο σπίτι, ενώ κατά διαστήματα αγναντεύουν από το παράθυρο τρομοκρατώντας του περαστικούς της περιοχής που γνωρίζουν πως το σπίτι δεν κατοικείται.
Οι περίοικοι επιβεβαιώνουν την ιστορία του ξαφνικού θανάτου των τριών αδερφών όχι όμως και την ύπαρξη φαντασμάτων. Ο κ. Κώστας θυμάται πως από την εποχή που ήταν εκείνος νέος το σπίτι καταλάμβαναν κατά διαστήματα έφηβοι. «Αν και υπάρχει χρόνια το πωλητήριο απ’ έξω δεν μπορεί ουσιαστικά να πουληθεί λόγω διαφωνιών των κληρονόμων. Όσο για τα φαντάσματα, τα μόνα που συγκέντρωνε τη δεκαετία του ’70, ήταν η νεολαία της εποχής, μέσα σ’ αυτή κι εγώ, που βρίσκαμε άδειο σπίτι και κάναμε πάρτι μέχρι πρωίας. Μέχρι και συναυλίες έχουν γίνει τη δεκαετία εκείνη στο εν λόγω οίκημα. Κι αν σκεφτείς πως το συγκρότημα που είχα παλαιότερα με μερικούς φίλους λεγόταν ο Σάτυρος κι οι Συνήγοροι του διαβόλου, σίγουρα αν υπήρχε φάντασμα θα είχε επικοινωνήσει μαζί μας» συμπληρώνει χαριτολογώντας.
Τα τελευταία χρόνια κάτοικοι της γύρω περιοχής αναφέρουν πως και αυτό το σπίτι καταλαμβάνεται από άστεγους κατά την διάρκεια της νύχτας. «Τώρα αν πετύχεις κανέναν πρεσβύωπα υπερήλικα που περνώντας παρομοιάζει τους άστεγους με τις τρεις νεκρές αδερφές, σίγουρα θα σου επιβεβαιώσει πως το σπίτι είναι στοιχειωμένο».
Η βίλα Καζούλη
Στην άλλη άκρη της Αττικής, στα βόρεια και συγκεκριμένα στην Κηφισιά στέκει ένα άλλο στολίδι αρχιτεκτονικής, η επονομαζόμενη Βίλα Καζούλη. Πολλοί νεκροί από διάφορες χρονικές περιόδους έτυχαν βίαιου θανάτου και βρίσκονται μέχρι και σήμερα θαμμένοι κάτω από τη βίλα. Κατά συνέπεια, όπως απαιτεί η μεταφυσική παράδοση, για ανθρώπους που πέθαναν βίαια και άδικα, τα φαντάσματα των νεκρών τριγυρίζουν στη Βίλα ψάχνοντας για δικαίωση…
Κατά την ιστορική αναδρομή του σπιτιού, σύμφωνα με ένα συμβόλαιο αγοράς που ανακάλυψε ο κ. Σαμιωτάκης, προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, διαπιστώνεται πως πριν το χτίσιμο της βίλας το μέρος χρησιμοποιήθηκε σαν νεκροταφείο με την ονομασία «Μνημούρι» ή «Τουρκικά μνήματα». Λίγο πριν το 1900, το οικόπεδο που στέγαζε το νεκροταφείο, αγοράστηκε από τον Νικόλαο Καζούλη με σκοπό να χτιστεί η παραθεριστική αυτή κατοικία. Μετά το θάνατό και της συζύγου του Καζούλη, η βίλα πέρασε στην κόρη του Ιωάννα, στη διαθήκη της οποίας εκχωρήθηκε το 1/3 της βίλας στον αδελφό της, το 1/3 στην κόρη της από τον πρώτο της γάμο και 1/3 μοιράστηκε στην ανιψιά της, στην Ακαδημία Αθηνών και στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξάνδρειας. Αιτία για την περίεργη αυτή διαθήκη φαίνεται να είναι ο δεύτερος σύζυγος της Ιωάννας Καζούλη, Παναγιώτης Αριστρόφρονος, ο οποίος θαυμαστής και μελετητής του Πλάτωνα ασχολιόταν με τις ανασκαφές και επιθυμούσε η βίλα να μετατραπεί σε κέντρο Μελέτης με την ονομασία «Ακαδημία Πλάτωνος».
Η βίλα όμως γνώρισε και μαύρες μέρες κατά την περίοδο της κατοχής αφού υπήρξε Γερμανικό Φρουραρχείο. Στα υπόγειά της βασανίστηκαν αγωνιστές τις αντίστασης και στο κήπο της αναφέρεται πως θάφτηκαν τουλάχιστον 12 έλληνες στρατιώτες. Από το 1949, η βίλα πέρασε στο Ελληνικό Δημόσιο και το 1953 στέγασε τους σεισμοπαθείς των Ιονίων Νήσων. Αργότερα αγοράστηκε από το ΙΚΑ και πριν από 10 περίπου χρόνια πέρασε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Μετά την αναπαλαίωση της, στεγάζει το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου ανάπτυξης.
Αν και παλαιότερες μαρτυρίες θέλουν τα φαντάσματα των θυμάτων που μαρτύρησαν στη βίλα να κυκλοφορούν τη νύχτα φωνάζοντας βοήθεια ή να ουρλιάζουν στα υπόγειά της, τόσο οι υπάλληλοι του κέντρου όσο και οι τωρινοί κάτοικοι της περιοχής επιβεβαιώνουν πως δεν ακούν καμία φωνή να εκλιπαρεί τις νύχτες. «Ιστορίες έχουμε ακούσει κι εμείς κυρίως από γηραιότερους που τώρα έχουν πεθάνει, εγώ προσωπικά 22 χρόνια μένω απέναντι δεν έχω ακούσει κανένα ουρλιαχτό και δεν έχω δει κανένα φάντασμα. Ίσως βαρέθηκαν τόσα χρόνια στο ίδιο μέρος κι έφυγαν για άλλη βίλα, ποιος ξέρει» αναφέρει η κ.Σοφία αντιμετωπίζοντας με τη σειρά της, τις ιστορίες «φαντασμάτων» με έντονες δόσεις χιούμορ.
«Στου Χαροκόπου»
Το επόμενο ξακουστό στοιχειωμένο σπίτι της Αθήνας στέγασε στη δεκαετία του ’30 μια αιματηρή ιστορία χαρακτηριζόμενη από την κοινή γνώμη ως «το έγκλημα του αιώνα».
Το φονικό στη Χαροκόπου, το οποίο αποτέλεσε και την έμπνευση για το ρεμπέτικο τραγούδι «Κακούργα πεθερά», ήταν η ιστορία του Δημήτρη Αθανασόπουλου ο οποίος δολοφονήθηκε και στη συνέχεια τεμαχίστηκε από την γυναίκα του και την πεθερά του. Το πτώμα κρατήθηκε στο σπίτι για δύο μέρες και στη συνέχεια μεταφέρθηκε και πετάχτηκε στο ρέμα της Καλλιρόης. Ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα της ελληνικής κοινωνίας του ‘30, φαίνεται πως ενέπνευσε και σ αυτή την περίπτωση άλλη μια μεταφυσική ιστορία. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο Αθανασόπουλος ακουγόταν να εκλιπαρεί για έλεος λίγο πριν δεχτεί τις θανατηφόρες μαχαιριές.
Σήμερα το σπίτι του δεν υπάρχει πια. Κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν πως η οικία δεν ήταν καν στη Χαροκόπου αλλά σε ένα παρακείμενο δρόμο. Άλλοι ισχυρίζονται πως το σπίτι ήταν στη γωνία Χαροκόπου και Φραντζή όπου τώρα πια υπάρχει μια πολυκατοικία και στο ισόγειο στεγάζεται ένα βενζινάδικο. Στην οδό Χαροκόπου υπάρχει μόνο ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στο οποίο ζούσε μια οικογένεια πριν μερικά χρόνια. «Η ιστορία είναι τόσο παλιά που το φάντασμα του Αθανασόπουλου, αν υπήρξε, θα έχει πλέον αναπαυθεί» αναφέρει ο κ. Γιώργος ένας από τους θαμώνες του καφενείου της περιοχής.
Το φάντασμα της χειραφετημένης ζωγράφου
Η περιοχή της Καλλιθέας φαίνεται να επικρατεί άλλωστε στις προτιμήσεις των φαντασμάτων αφού κι ένα δεύτερο φάντασμα τρομοκρατούσε τους κατοίκους της. Στην ομώνυμη οδό βρίσκεται το διώροφο κτίριο της οικογένειας της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου. Μέσα σ' αυτό, εκτυλίχθηκε ένα ερωτικό δράμα που κατέληξε στο θάνατο της ζωγράφου κι από τότε το φάντασμα θρηνεί για το χαμό του αγαπημένου.
Κι σ’ αυτή την περίπτωση η μεταφυσική ιστορία παρουσιάζεται εκλαϊκευμένη και παραποιεί μερικώς τα ιστορικά γεγονότα. Η Σοφία Λασκαρίδου γεννηθείσα το 1882 είχε από πολύ νωρίς νιώσει το κάλεσμα της τέχνης. Σε ηλικία 14 ετών έκανε την πρώτη της έκθεση. Για να εκπληρώσει το όνειρό της προσπάθησε να παρακάμψει κάθε εμπόδιο μέχρι που ζήτησε από το βασιλιά Γεώργιο να μεριμνήσει, έτσι ώστε να επιτραπεί η είσοδος γυναικών φοιτητριών στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου.
Η επιθυμία της έγινε πραγματικότητα το 1903 και παρόλο που προκλήθηκε σάλος στην κοινωνία και σφοδρές διαμαρτυρίες των συμφοιτητών της, η Σοφία παρέμεινε απτόητη. Ούτε το ειδύλλιο που ανέπτυξε με τον ευειδή διανοούμενο και παθιασμένο λάτρη του ελληνικού πνεύματος, Περικλή Γιαννόπουλο, ήταν ικανό να την κάνει να παραμελήσει τη ζωγραφική και τις σπουδές της. Έτσι όταν εκείνος της ζήτησε να τον παντρευτεί εκείνη αρνήθηκε. Όταν η Σοφία κέρδισε υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές της στο Μόναχο, του ζήτησε να την ακολουθήσει, αλλά ο Γιαννόπουλος αρνήθηκε αποκαλώντας τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες «ομφαλούς του ερέβους».
Ο ήδη διαταραγμένος ψυχισμός του Γιαννόπουλου κατέρρευσε και καβάλα σε ένα ολόλευκο άλογο με ένα περίστροφο στο χέρι βούτηξε στη θάλασσα του Σκαραμαγκά όπου και αυτοκτόνησε. Στη συνέχεια η Σοφία Λασκαρίδου έκανε μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας στο σπίτι της Καλλιθέας κι από όταν συνήλθε αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Μετά το θάνατό της πολλοί ισχυρίζονταν πως αν περνούσε κανείς νύχτα από εκεί, έβλεπε το φάντασμά της να τριγυρίζει θρηνώντας γοερά τον χαμό του αγαπημένου της…
Η ανακαινισμένη διατηρητέα πλέον οικία της ζωγράφου που φιλοξενεί την πινακοθήκη της Καλλιθέας φαίνεται να έχει απωθήσει το φάντασμα της ζωγράφου μιας και οι κάτοικοι δεν έχουν ποτέ ακούσει θρήνους και οδυρμούς να ακούγονται από το σπίτι.
Το φάντασμα στο Θησείο
Στην περιοχή του Θησείου αυτή τη φορά βρίσκεται άλλο ένα χαμόσπιτο με άλλη μια τραγική ιστορία που το στοιχειώνει για χρόνια.
Γύρω στα 1935, στο σπίτι κατοικούσε μια πανέμορφη κοπέλα μαζί με τη μητέρα της. Η Αθανασία, εργαζόταν μέρα-νύχτα για να μαζέψει χρήματα για την προίκα της και να παντρευτεί τον καλό της μέχρι τη μέρα που η μητέρα της άρπαξε τις οικονομίες της και έφυγε με τον εραστή της. Η φτωχή κοπέλα, εγκαταλειμμένη από τον αρραβωνιαστικό της και προδομένη από τη μητέρα της μαράζωσε και έδωσε τέλος στη ζωή της. Μια άλλη εκδοχή βέβαια θέλει την κοπέλα να αυτοκτονεί αφού έχει δολοφονήσει τη μητέρα της.
Μετά το θάνατο της Αθανασίας οι περαστικοί μαρτυρούν πως ακούν το γοερό κλάμα της άτυχης κοπέλας. Σήμερα, το σπίτι δεν υπάρχει πια, μαρτυρίες όμως θέλουν το άστεγο πλέον φάντασμα της κοπέλας να τριγυρνά κλαίγοντας στους δρόμους…
Κανένας κάτοικος της πολυσύχναστης πλέον γειτονιάς του Θησείου δεν έχει δει ή ακούσει το συγκεκριμένο φάντασμα αν και ο κ. Μανώλης, 70 χρόνων πια επιβεβαιώνει την ξακουστή ιστορία της άτυχης Αναστασίας. «Οι παλαιότεροι έλεγαν ότι είχαν ακούσει το κλάμα της, αλλά εγώ ούτε το πίστεψα ούτε το άκουσα ποτέ»…
Φαντάσματα στο Παγκράτι
Το σπίτι ενός πολιτευτή στο οποίο κατά την κατοχή, εγκαταστάθηκε η Γκεστάπο, είναι το επόμενο σπίτι που φημολογείται ως ένα από τα στοιχειωμένα της Αττικής. Έπειτα από την απελευθέρωση της Ελλάδος, όλοι οι κάτοικοι της περιοχής, ανεξαρτήτου γενεάς, μιλούν για τις φωνές και τις κραυγές αυτών που θανατώθηκαν από τους Ναζί.
Η κ. Ζωή, γέννημα θρέμμα της περιοχής Παγκρατίου, διαβεβαιώνει πως το σπίτι κατοικούνταν μέχρι πρόσφατα από ένα ζευγάρι Ολλανδών αρχιτεκτόνων, οι οποίοι το εγκατέλειψαν μόνο όταν κρίθηκε επιτακτική η αναπαλαίωση και θεωρήθηκε επικίνδυνο. «Κανένα φάντασμα δεν υπήρξε ποτέ εδώ, το μόνο που είχαμε ακούσει ως παιδιά ήταν για το στοιχειωμένο σπίτι της οδού Μάρκου Μουσούρου» συμπληρώνει επεκτείνοντας την αναζήτησή μας λίγο πιο κάτω.
Όπως ήταν αναμενόμενο και κατά την επίσκεψή μας στην παρακείμενη οδό του πρώτου νεκροταφείου, Μάρκου Μουσούρου, κανένα σπίτι με εμφανή τα σημάδια εγκατάλειψης δεν ανακαλύψαμε. Η ιδιοκτήτρια του ανθοπωλείου της περιοχής άλλωστε μας ενημέρωσε πως «πιο πιθανό είναι τα φαντάσματα να προτιμούν το νεκροταφείο για τις βόλτες τους παρά κάποιο σπίτι εδώ κοντά. Έχει και μεγαλύτερη άπλα…»
Βίντεο με το παράτολμο εγχείρημα του χοίρου.
Ένα γουρούνι φαίνεται πως δεν ήταν έτοιμο να σφαγιαστεί και προκειμένου να αποδράσει από τη μοίρα που το περίμενε τόλμησε να πηδήξει από την καρότσα ενός φορτηγού εν κινήσει.
Το περιστατικό που καταγράφηκε σε βίντεο, απεικονίζει ένα γουρούνι να πηδά από την καρότσα του φορτηγού το οποίο ταξίδευε για ένα σφαγείο στη Νότια Αμερική, σύμφωνα με τη βρετανική Daily Mail.
Το παράτολμο εγχείρημα του χοίρου ολοκληρώνεται με επιτυχία, καθώς αφού κατρακυλάει στην άσφαλτο, τελικά σηκώνεται και φεύγει από το δρόμο.
Δείτε το βίντεο…
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Διήμερη δράση «Paraliart-Εφήμερη τέχνη μεταξύ πόλης και θάλασσας».
Έργα τέχνης φτιαγμένα από απλά υλικά, ευτελή και ανακυκλώσιμα, θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν όσοι βρεθούν σήμερα και αύριο στη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της διήμερης δράσης που διοργανώνουν οι Φίλοι της Νέας Παραλίας «Paraliart - Εφήμερη τέχνη μεταξύ πόλης και θάλασσας».
Φοιτητές από τρεις Σχολές Καλών Τεχνών, του ΑΠΘ, του πανεπιστημίου Ιωαννίνων αλλά και του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν εικαστικές παρεμβάσεις και να αναδείξουν τη στενή σχέση που έχει η πόλη της Θεσσαλονίκης με τη θάλασσα.
«Είναι κυρίως κατασκευές που εντάσσονται στο χώρο της πόλης με διάφορα υλικά όπως πανιά, μέταλλο και πηλός. Είναι έργα εφήμερα που έγιναν σε μικρό χρονικό διάστημα από τους φοιτητές και θα αλλάξουν αυτό το διήμερο την εικόνα της Νέας Παραλίας», ανέφερε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, Δημήτρης Ζουρούδης.
Οι εικαστικές παρεμβάσεις των φοιτητών έγιναν στους Κήπους των Εποχών, των Γλυπτών και της Μνήμης και είναι στο πλαίσιο των δράσεων «Θεσσαλονίκη: Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014».
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Θεσπίζεται από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Τη χορήγηση βραβείων για την ανάδειξη του έλληνα δημοσιογράφου-ανταποκριτή και της ΜΚΟ με τη σημαντικότερη προσφορά για τη χρονιά που πέρασε, αλλά και για την επιβράβευση των φοιτητών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου που διακρίθηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους θεσπίζει το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων (ΠΕΔιΣ) του Πανεπιστημίου.
Η επιλογή των υποψηφίων προς βράβευση έγινε από επιστημονική επιτροπή που συστάθηκε στο Τμήμα ΠΕΔιΣ και η τελική επιλογή έγινε κατόπιν ανοιχτής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Η ψηφοφορία έχει ολοκληρωθεί και το βραβείο του έλληνα διεθνούς ανταποκριτή διεκδικούν οι Γιάννης Μπεχράκης, Πάνος Χαρίτος, Αριάνα Φερεντίνου, Μαρία Ζαχαράκη και Πέτρος Παπακωνσταντίνου. Η επιλογή τους έγινε με βάση την ενεργή παρουσία τους στην καρδιά των διεθνών εξελίξεων και των εμπόλεμων ζωνών, στη Συρία, την Τουρκία και την Αίγυπτο.
Στην κατηγορία Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης βραβείο διεκδικούν ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Προβλήματα Όρασης και Πρόσθετες Αναπηρίες «Αμυμώνη», η Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων «Άρσις», ο Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού «Κιβωτός του κόσμου», το Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης «Δεσμός», η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία για την καταπολέμηση της σπατάλης του περισσευούμενου φαγητού «Μπορούμε», ο Σύλλογος Ατόμων με Κινητικά Προβλήματα και Φίλων Ροδόπης «Περπατώ» και το Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο για την Ανάπτυξη Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας «PRAKSIS».
Τα βραβεία του ΠΕΔιΣ δημιουργήθηκαν με στόχο την ανάδειξη του συσχετισμού της θεωρητικής κατάρτισης με την εμπειρική γνώση και την ενίσχυση της σύνδεσης του τμήματος με την αγορά εργασίας και ευρύτερα την ελληνική κοινωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο θεσπίζει τα βραβεία ειδικών κατηγοριών με στόχο την αναγνώριση και ανάδειξη του έργου φορέων και δρώντων σε συναφείς τομείς με το γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Ειδικότερα, αποφασίστηκε η βράβευση κάθε χρόνο μιας ΜΚΟ για την προσφορά και στήριξη ευπαθών ομάδων και ενός ανταποκριτή στο εξωτερικό για τη συνεισφορά του στην αντικειμενική, σφαιρική και χωρίς προκαταλήψεις ενημέρωση για διεθνείς σημαντικές εξελίξεις.
Επίσης, θα επιβραβευτούν οι προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές του τμήματος, οι οποίοι διακρίθηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, είτε για τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις, είτε για την προσφορά έργου σε δράσεις του τμήματος, όπως η διεξαγωγή έρευνας και η διοργάνωση εκδηλώσεων.
Οι περιπτώσεις των ανθρώπων που έχασαν το κεφάλι τους και δεν πέθαναν αμέσως.
Το να χάσεις το κεφάλι σου ισοδυναμεί πάντα με θανατική καταδίκη.
Ή τουλάχιστον έτσι μας έχουν πει!
Ο αποκεφαλισμός υπάρχει εξάλλου εδώ και αιώνες ως μέθοδος εφαρμογής της θανατικής ποινής, κι αυτό γιατί συνήθως σημαίνει το οριστικό τέλος του κακοποιού.
Και λέμε συνήθως μιας και τα πράγματα ούτε εδώ είναι απόλυτα, καθώς η μεταθανάτια ζωή έχει φαίνεται τον τρόπο της να εισβάλει στο εύτακτο σύμπαν μας, φέρνοντας τα πάνω κάτω στην επικράτεια του φυσιολογικού.
Υπάρχουν λοιπόν περιπτώσεις, μερικές μάλιστα ιστορικές, που υποδεικνύουν ότι ο αποκεφαλισμός δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και άμεσο θάνατο. Κι αν μιλάμε μόλις για λίγα δευτερόλεπτα, αυτά είναι ωστόσο ικανά να σου χαρίσουν μια απαράμιλλη εμπειρία του πώς είναι να ζεις με ακέφαλο σώμα…
Charlotte Corday
Η Γαλλική Επανάσταση είδε πολλές αιματοχυσίες, με τα κεφάλια να κόβονται πιο γρήγορα και μαζικά και από στάχια ακόμα! Η Charlotte Corday λοιπόν, μια νεαρή ευγενικής καταγωγής, προοριζόταν να χάσει το κεφάλι της στην γκιλοτίνα, δολοφόνος καθώς ήταν του ιακωβίνου πολιτικού Ζαν-Πιερ Μαρά από τις 13 Ιουλίου 1793. Τέσσερις μέρες λοιπόν αργότερα η δολοφόνος οδηγούταν στη λαιμητόμο, με την ίδια να δέχεται τη μοίρα της αγέρωχα και ατάραχα. Όταν λοιπόν το κεφάλι της αποκολλήθηκε από το σώμα, ο δήμιος το έπιασε από τα μαλλιά για να το επιδείξει με καμάρι στο φιλοθεάμον κοινό. Ο δήμιος χαστούκισε μάλιστα το κεφάλι στα μάγουλα, με τον όχλο να τρομοκρατείται όχι μόνο από την ασεβή πράξη, αλλά κυρίως γιατί το κεφάλι της Corday κοκκίνισε από την προσβολή! Και όπως το ήθελαν και οι δημοσιογράφοι της εποχής, το κεφάλι «επέδειξε μια τελευταία εντύπωση μετριοφροσύνης και σεμνότητας»!
Henri Languille
Το καλοκαιρινό πρωινό του 1905 έμελλε να είναι το τελευταίο για τον καταδικασμένο σε θάνατο δολοφόνο Henri Languille, τα εγκλήματα του οποίου σφράγισαν τη μοίρα του στην γκιλοτίνα. Το πρωινό ήταν όμως σημαντικό και για τον γιατρό Gabriel Beaurieux, πανέτοιμος καθώς ήταν να εκτελέσει το πείραμά του, που όπως όλοι καταλαβαίνουμε περιλάμβανε τον φουκαρά τον εγκληματία. Ο Beauriex προσήλθε στη δημόσια θανάτωση και κατέγραψε λεπτομερώς τις παρατηρήσεις του: αρχικά, τα χείλη και τα τσίνορα του αποκεφαλισμένου κινήθηκαν σπασμωδικά για μερικά δευτερόλεπτα. Όταν τελικά το κεφάλι του Languille καταλάγιασε, ο δρ Beaurieux φώναξε δυνατά το όνομά του, κάνοντας τις βλεφαρίδες του νεκρού να ανοιγοκλείσουν για άλλη μια φορά. Χωρίς σπασμωδικές κινήσεις τώρα, τα μάτια του αποκεφαλισμένου καρφώθηκαν στον γιατρό! Λίγες στιγμές αργότερα, όταν τα μάτια του έρμου του φονιά έκλεισαν και πάλι, ο Beaurieux τον ξαναφώναξε και το ίδιο πράγμα συνέβη ξανά και ξανά. Την τέταρτη φορά όμως ο Languille δεν του έκανε το χατίρι, κάτι που ανάγκασε τον γιατρό να παραδεχτεί ότι το υποκείμενο του πειράματός του ήταν πια νεκρό…
Φίλος άγνωστου βετεράνου
Ήταν Ιούνιος του 1989 όταν βετεράνος του Αμερικανικού Στρατού επέβαινε σε ταξί με τον κολλητό του. Το αμάξι καρφώθηκε πάνω σε φορτηγό και ο βετεράνος εγκλωβίστηκε στα συντρίμμια, αν και η μοίρα του φίλου του ήταν σαφώς χειρότερη: ο άτυχος άντρας αποκεφαλίστηκε και το κεφάλι του κειτόταν δίπλα στον βετεράνο. Το στόμα του όμως δεν έλεγε να κλείσει, βήχοντας κάποιες φορές και παίρνοντας ανάσα με σχετική δυσκολία! Όσο για τα μάτια του προσώπου, που είχε την έκφραση του τρόμου -σύμφωνα πάντα με τις διηγήσεις του βετεράνου-, περιηγήθηκαν πρώτα στον βετεράνο, μετά στο ακέφαλο σώμα του, πριν κλείσουν τελικά για πάντα…
Αντουάν Λαβουαζιέ
Ο περίφημος χημικός Λαβουαζιέ, ένας από τους κορυφαίους γάλλους επιστήμονες όλων των εποχών, έζησε στην αιματοβαμμένη εποχή της Γαλλικής Επανάστασης και ακόμα χειρότερα, ήταν ευκατάστατος αριστοκράτης! Και σαν να μην έφταναν αυτά, ήταν επενδυτής σε μια ιδιωτική φίρμα που εισέπραττε φόρους και κατάφερε να τσακωθεί και με τον Μαρά, κάνοντας την επίσκεψή του στην γκιλοτίνα σίγουρο πράγμα. Ο Λαβουαζιέ εκτελέστηκε πράγματι στις 8 Μαΐου 1794, όντας όμως επιστήμονας μέχρι την τελευταία στιγμή, κατάφερε να συμμετάσχει σε άλλο ένα πείραμα, αυτή τη φορά με τον θάνατό του. Υποσχέθηκε λοιπόν σε μαθητή του ότι μετά την καρατόμησή του θα συνέχιζε να ανοιγοκλείνει τα μάτια του, όσο είχε ακόμα τις αισθήσεις του. Ο μαθητής και φίλος του παρατήρησε λοιπόν καλά το κεφάλι του διαπρεπούς επιστήμονα καθώς αποχωριζόταν από το σώμα, και έμεινε έκπληκτος όταν ο ασώματος Λαβουαζιέ ανοιγόκλεινε τα μάτια του για 15 ολόκληρα δευτερόλεπτα μετά τη λαιμητόμο…
Dietz von Schaumburg
Ήταν το 1636 όταν ένας κάποιος Dietz von Schaumburg και οι τέσσερις σωματοφύλακές του καταδικάζονταν σε θάνατο για την αποτυχημένη εξέγερση που υποκίνησαν κατά του βασιλιά της Βαυαρίας, Λουδοβίκου. Κατά τη συνήθεια της εποχής, ο Schaumburg ζήτησε ως τελευταία επιθυμία κάτι αρκετά ασυνήθιστο: ήθελε τους 4 συντρόφους του να σχηματίσουν μια γραμμή, μένοντας ο ένας σε απόσταση 8 βημάτων από τον άλλο. Είπε τότε στον βασιλιά ότι θα έτρεχε αποκεφαλισμένος δίπλα στους σωματοφύλακές του και όσους κατάφερνε να περάσει με το ακέφαλο σώμα του, αυτοί όφειλαν να λάβουν χάρη από τον Λουδοβίκο. Ο βασιλιάς δέχτηκε το παράξενο στοίχημα και ο Schaumburg έσκυψε ευλαβικά περιμένοντας το μοιραίο. Αμέσως μόλις αποκολλήθηκε το κεφάλι από το σώμα, ο άντρας σηκώθηκε και άρχισε να προσπερνά τρέχοντας τους αποσβολωμένους ακολούθους του! Κατέρρευσε μάλιστα μόνο όταν πέρασε και τον τελευταίο της κουστωδίας, μην αφήνοντας στον βασιλιά κανένα περιθώριο παρά να απελευθερώσει τους καταδικασμένους μισθοφόρους…
Εχθρός του λοχαγού T. Mulvane
Ήταν τον 19ο αιώνα όταν ο βρετανός διοικητής, επικεφαλής δύναμης στην Ινδία, σκοτώθηκε στη μάχη. Κι αυτό θα ήταν όλο, αν ζούσαμε σε έναν κόσμο απόλυτα φυσιολογικό. Γιατί βλέπετε ο Mulvane μαχόταν σώμα με σώμα με έναν εχθρό κατά την εισβολή στο Φρούριο Amara και όλα έδειχναν υπέρ του: είχε μόλις αποκεφαλίσει τον αντίπαλο, θεωρώντας πως η νίκη ήταν στο τσεπάκι του. Έλα όμως που ο ακέφαλος εχθρός δεν είχε πει την τελευταία του λέξη, παρά το κομμένο του κεφάλι! Άρπαξε έτσι το τουφέκι του, στόχευσε(!) τον λοχαγό και τράβηξε κατόπιν τη σκανδάλη, με τη σφαίρα να βρίσκει τον Mulvane στην καρδιά. Κι έτσι η μονομαχία ανακηρύχθηκε ισοπαλία, παρά το διαφαινόμενο προβάδισμα του λοχαγού, όταν αποκεφάλισε τον αντίπαλό του!
Ανώνυμος συλλέκτης μανιταριών
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας ρώσος συλλέκτης μανιταριών που μάζευε όπως και κάθε άλλη μέρα τους αγαπημένους του μύκητες. Εκείνη όμως τη φορά ο άντρας πάτησε ξεχασμένη νάρκη και, σύμφωνα με τη μαρτυρία του δημοσιογράφου Igor Kaufman που τον ακολουθούσε, το κεφάλι του έγινε μικρά μικρά κομματάκια. Ο συλλέκτης μανιταριών δεν ήταν όμως έτοιμος να εγκαταλείψει τα εγκόσμια, όχι ακόμα τουλάχιστον: αφού περιηγήθηκε για λίγο ακέφαλος, κατάφερε μέχρι και στενή γέφυρα να διασχίσει στον ύστατο αυτό περίπατό του, πριν υποταχθεί τελικά στο φυσικό πεπρωμένο…
Anne Boleyn
Όλοι γνωρίζουμε την τραγική ιστορία της βασίλισσας Anne Boleyn, συζύγου του βρετανού μονάρχη Ερρίκου Η’, ο οποίος όταν τη βαρέθηκε έπειτα από μόλις τρία χρόνια κοινής συζυγικής ζωής, την κατηγόρησε για αιμομιξία, μοιχεία, μαγεία και προδοσία, καταδικάζοντάς τη με συνοπτικές διαδικασίες σε θάνατο. Το πρωινό λοιπόν της 19ης Μαΐου έμελλε να είναι το τελευταίο της κυρίας, για την εκτέλεση της οποίας μάλιστα επιστρατεύτηκε διαβόητος δήμιος από τη Γαλλία, ο οποίος συνήθιζε να καρατομεί τα θύματά του με σπαθί και όχι τσεκούρι, που ήταν και η πεπατημένη της εποχής. Η Anne ανέβηκε λοιπόν στο ικρίωμα, εκφώνησε τα τελευταία της λόγια και κατόπιν έχασε αγέρωχα το κεφάλι της. Κι όταν ο δήμιος το σήκωσε για να το απολαύσει το πλήθος, όλοι παρατήρησαν τα χείλη της βασίλισσας να σιγομουρμουρίζουν τις προσευχές που έλεγε πριν από τον αποκεφαλισμό…
Ανώνυμος σοβιετικός υπολοχαγός
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν άλλη μια αιματοβαμμένη περίοδος της ανθρωπότητας, γεμάτη από περίεργα και φρικιαστικά σκηνικά, αν και το περιστατικό που διηγήθηκε ο Σοβιετικός Boris Luchkin δεν ήταν από αυτά που θα περίμενε κανείς. Ο Luchkin ήταν αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού, όταν μια μυστική αποστολή του θα τον έφερνε πίσω από τις γραμμές του εχθρού, με το γεγονός να χαράσσεται έκτοτε στη μνήμη του. Ο υπολοχαγός της ομάδας του λοιπόν πάτησε σε νάρκη, με την έκρηξη να του παίρνει το μεγαλύτερο μέρος του κρανίου του. Όχι και τίποτα φοβερό δηλαδή, καθώς ο αξιωματικός ξεκούμπωσε τότε τη στολή του, πλησίασε τον Luchkin και του παρέδωσε έναν χάρτη που έκρυβε στην εσωτερική τσέπη και ο οποίος ήταν απαραίτητος για την αποστολή τους! Μόνο τότε παραδόθηκε στον θάνατο…
Εκτός συναγωνισμού: Μάικ, το ακέφαλο κοτόπουλο
Εδώ τα πράγματα γίνονται υπερφυσικά! Γνωρίστε τον Μάικ, το κοτόπουλο που αποφάσισε να μην αφήσει το ενοχλητικό γεγονός ότι έχασε το κεφάλι να του χαλάσει την καθημερινότητά του! Το κοτόπουλο ζούσε που λέτε μια σχετικά φυσιολογική ζωή για κότα, μέχρι τις 10 Οκτωβρίου 1945 τουλάχιστον, όταν η οικογένεια Olsen αποφάσισε να το εντάξει στο μενού της ημέρας: ο μπαμπάς Όλσεν του έκοψε το κεφάλι, αν και το κοτόπουλο δεν θα έμπαινε στο φούρνο! Ο Μάικ σηκώθηκε και συνέχισε να κάνει ό,τι κάνουν τα κοτόπουλα σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτα. Η οικογένεια αποφάσισε τότε να του χαρίσει τη ζωή (εδώ του την είχε χαρίσει η Φύση δηλαδή!) και τον κράτησε κοντά της, ταΐζοντάς τον με προσοχή με το σταγονόμετρο. Ο Μάικ έγινε μεγάλη διασημότητα στις ΗΠΑ και σύντομα θα όργωνε όλη την αμερικανική επικράτεια. Έζησε 18 μήνες μετά τον αποκεφαλισμό του και έφυγε από τη ζωή σε ξενοδοχείο της Αριζόνα, όπου και διέμενε για τις ανάγκες της περιοδείας του…
