Ο Ιανουάριος του 2016 ήταν ο πιο θερμός από τότε που άρχισε η καταγραφή των μετεωρολογικών δεδομένων στο τέλος του 19ου αιώνα (1880). Ο προηγούμενος πιο ζεστός Ιανουάριος ήταν του 2007.
Είναι επίσης ο τέταρτος μήνας στη σειρά, που η θερμοκρασία της Γης βρέθηκε πάνω από ένα βαθμό Κελσίου από την κανονική για την εποχή. Προφανώς, πρόκειται για έναν ασυνήθιστα ζεστό χειμώνα ειδικότερα για το βόρειο ημισφαίριο, όπου βρίσκεται και η Ελλάδα. Οι επιστήμονες θεωρούν πολύ πιθανό ότι όλο το 2016 θα αποδειχθεί έτος-ρεκόρ από άποψη θερμοκρασίας.
Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία σε ξηρά και θάλασσα (13 βαθμοί Κελσίου) ήταν 1,04 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα για τον μήνα Ιανουάριο, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ. Ο φετινός Ιανουάριος ήταν ο ένατος συνεχόμενος μήνας που έσπασε το μηνιαίο ρεκόρ παγκόσμιας θερμοκρασίας, σύμφωνα με τη ΝΟΑΑ.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA, που καταγράφει διαφορετικά τις θερμοκρασίες, ο Ιανουάριος ήταν όντως ο πιο ζεστός στην μετεωρολογική ιστορία, με τη θερμοκρασία να φθάνει τους 1,13 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα. Είχε προηγηθεί ο Δεκέμβριος 2015, που ήταν 1,11 βαθμούς πάνω από το 'κανονικό' (τον μέσο όρο σε βάθος χρόνου).
Σύμφωνα με τη NASA, o φετινός Ιανουάριος συνεχίζει ένα «σερί» 371 συνεχόμενων μηνών με θερμοκρασίες πάνω από το μέσο όρο. Ο τελευταίος Ιανουάριος που είχε θερμοκρασία πιο κρύα από τον διαχρονικό μέσο όρο, ήταν αυτός του 1976.
Στον φετινό Ιανουάριο σημειώθηκε και ένα ακόμη ρεκόρ, η μικρότερη έκταση θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική: Μόνο 5,2 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια, 90.000 τ.μ. λιγότερα από το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ του 2011 και 402.000 τ.μ. λιγότερα από το διαχρονικό μέσο όρο, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου των ΗΠΑ.
Ο επικεφαλής κλιματολόγος της NASA Γκάβιν Σμιντ απέδωσε τη θερμοκρασία-ρεκόρ του Ιανουαρίου 2016 κυρίως στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, με βοήθεια από το ισχυρό φαινόμενο Ελ Νίνιο (μεταφορά θερμού νερού) στον Ειρηνικό ωκεανό.
Πηγή: http://www.enikos.gr
Μαι ιστορία με Ισπανούς κονκισταδόρες, Ίνκας και ένα ποτάμι- θαύμα της φύσης - Δείτε φωτογραφίες.
Τόσο ζεστός που το νερό του… βράζει είναι ο ποταμός Mayantuyacu κρυμμένος βαθιά στην καρδιά της Αμαζονίας. Στο Περού είναι πολλοί οι θρύλοι που τον συνοδεύουν αλλά όταν ο γεωφυσικός Andrés Ruzo πρωτοάκουσε γι’ αυτόν, σκέφτηκε πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο.
Πίστευε πως απαιτείται τεράστια ποσότητα γεωθερμίας για να βράσει το νερό ακόμα κι ενός τόσο μικρού ποταμού- έχει μήκος λίγο πάνω από έξι χιλιόμετρα- και η λεκάνη του Αμαζονίου δεν βρίσκεται κοντά σε ενεργά ηφαίστεια.
Αλλά το 2011 ο Ruzo είδε το θρυλικό ποτάμι που βράζει με τα ίδια του τα μάτια.
Είχε πρωτοακούσει για τον Mayantuyacu όταν ο πατέρας του του αφηγήθηκε πώς οι Ισπανοί κονκισταδόρες σκότωσαν τον τελευταίο αυτοκράτορα των Ίνκα. Η ιστορία λέει πως μετά το φόνο ο Ισπανός κατακτητής κατευθύνθηκε στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου αναζητώντας χρυσό.
Όταν επέστρεψαν, ο άνδρας μιλούσε για μια τρομακτική εμπειρία που περιλάμβανε δηλητηριασμένο νερό, ανθρωποφάγα φίδια κι ένας ποταμός που ο βυθός του βράζει.
Δώδεκα χρόνια αργότερα ο Ruzo άκουσε ξανά για τον ποταμό όταν η θεία του του είπε πως τον είχε επισκεφθεί.
Ως διδακτορικός φοιτητής στη γεωφυσική ήθελε ο ίδιος να ανακαλύψει τι συμβαίνει με το ποτάμι.
«Άρχισα να θέτω αυτό το ερώτημα: μπορεί να υπάρχει ποταμός που βράζει;», αφηγήθηκε ο Ruzo στο Ted Talk. «Ρώτησα συναδέλφους από πανεπιστήμια, την κυβέρνηση, εταιρείες εξόρυξης πετρελαίου, φυσικού αερίου και μετάλλων. Η απάντηση ήταν ομόφωνα όχι. Και είναι λογικό γιατί οι ποταμοί που βράζουν υπάρχουν στον κόσμο αλλά γενικά συνδέονται με ηφαίστεια. Χρειάζεται μια ισχυρή πηγή θερμότητας για να υπάρξει τόσο μεγάλη γεωθερμική εκδήλωση. Αλλά η θεία μου μού είπε, ‘όχι Andrés, έχω πάει εκεί, έχω κολυμπήσει σε αυτό το ποτάμι».
Παρά τον σκεπτικισμό του ο Ruzo ταξίδεψε στη ζούγκλα με οδηγό τη θεία του και μακριά από το κοντινότερο ηφαιστειακό κέντρο. Ετοιμαζόταν να καταρρίψει και επίσημα το μύθο αλλά ανακάλυψε έναν ποταμό 6 και κάτι μιλίων που έβραζε όντως στην ιερή γεωθερμική ιαματική τοποθεσία των Asháninka στο Mayantuyacu.
Το μέγιστο πλάτος του είναι 25 μέτρα και το βάθος του φτάνει τα 6 μέτρα. Το νερό είναι αρκετά ζεστό για να… κάνει κανείς τσάι ενώ σε ορισμένα σημεία όντως βράζει.
«Αν έβαζα το χέρι μου στο νερό θα πάθαινα εγκαύματα τρίτου βαθμού σε δευτερόλεπτο, αν έπεφτα μέσα εύκολα θα με σκότωνε», λέει ο Ruzo.
Το ποτάμι βράζει λόγω θερμών πηγών που τροφοδοτούνται με λάθος τρόπο.
«Όπως το αίμα τρέχει στις φλέβες και τις αρτηρίες μας, έτσι η Γη έχει ζεστό νερό να τρέχει μέσα στις χαραμάδες και τα ανοίγματά της», εξήγησε ο Ruzo στην ομιλία του στο Ted.
«Όταν αυτές οι αρτηρίες φτάνουν στη επιφάνεια, έχουμε εκδηλώσεις γεωθερμίας, θερμές πηγές, ατμίδες και στην περίπτωσή μας, τον ποταμό που βράζει», πρόσθεσε.
Τμήματα του ποταμού είναι τόσο ζεστά που όποιο ζώο πέσει μέσα βράζει στιγμιαία. «Είδα πολλά είδη ζώων να πέφτουν μέσα και, ήταν σοκαριστικό, η διαδικασία ήταν ίδια. Άρχιζαν να βράζουν και τελικά έχαναν τις δυνάμεις τους και πέθαιναν».
Μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του «Τhe Boiling River: Adventure and Discovery in the Amazon» ο Ruzo καταβάλλει προσπάθειες να σώσει τον ποταμό. Το δάσος που τον περιβάλλει έχει καταστραφεί από την υλοτομία και αν δεν ληφθούν μέτρα, η περιοχή θα εξαφανιστεί πλήρως.
«Στο μέσο του διδακτορικού μου συνειδητοποίησα πως το ποτάμι αυτό είναι ένα θαύμα της φύσης», τόνισε στο Gizmodo. «Και αν δεν κάνουμε κάτι, θα χαθεί».
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Όταν δεν μαθαίνει πράγματα, βαριέται, λέει η μαμά του.
Ένα αγόρι έξι ετών με δείκτη νοημοσύνης όσο και του Αϊνστάιν έχει γίνει ένα από τα νεότερα μέλη της Mensa. Ο Sherwyn Sarabi έχει δείκτη νοημοσύνης τουλάχιστον 160, γεγονός που τον εντάσσει σε μια «ελίτ ομάδα» η οποία περιλαμβάνει επίσης τον Στήβεν Χώκινγκ.
O 6χρονος, σύμφωνα με τη βρετανική Mirror, διαβάζει για να δώσει εξετάσεις πιστοποίησης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (GCSE) στα μαθηματικά, ενώ έχει περάσει και στην πέμπτη βαθμίδα στα μαθήματα πιάνου.
Η μαμά του εξάχρονου αποκαλύπτει: «Κάνουμε πολύ δουλειά και εκτός σχολείου καθώς ό,τι κάνει στο σχολείο δεν είναι αρκετό γι’ αυτόν. Θέλει να διδάσκεται και να μαθαίνει γιατί αλλιώς βαριέται. Παρόλο που τα μαθηματικά είναι το αγαπημένο του μάθημα τα πάει καλά με ό,τι ασχολείται, είναι επίσης πολύ καλός στη μουσική».
Ο ίδιος, όταν ρωτήθηκε, σημείωσε: «Εγώ πάντα αγαπούσα τα μαθηματικά. Μου αρέσουν τα πάντα σχετικά με αυτά, ειδικά η άλγεβρα. Είναι δύσκολο να εξηγήσω γιατί μπορώ να το κάνω αυτό μου βγαίνει φυσικά. Νομίζω ότι θα ήθελα να γίνω ένας μαθηματικός όταν μεγαλώσω, αλλά δεν είμαι σίγουρος για το τι θέλω να κάνω ακριβώς ακόμα. Εγώ απλά αισθάνομαι ότι δοκιμάζομαι αρκετά από το δάσκαλό μου αλλά και έξω από το σχολείο. Μου αρέσει επίσης το ποδόσφαιρο και η μουσική. Λατρεύω να είμαι πάντα απασχολημένος».
Η μητέρα του πρόσφατα έγραψε ένα βιβλίο για το πώς να μεγαλώσεις ένα παιδί- ιδιοφυΐα. Το βιβλίο αναφέρεται στο το πώς να προσφέρει ένα γονιός τη σωστή υποστήριξη όταν έχει ένα χαρισματικό παιδί, τη σημασία των τεστ IQ και αν πρέπει να παρακάμψουν τάξεις στο σχολείο, και άλλα θέματα.
«Όταν κατάλαβα ότι ήταν προικισμένος ήμουν τόσο μπερδεμένη. Μάθαινε γρήγορα σε όλη του τη ζωή. Όταν ο ίδιος ήταν ενός έτους ήξερε τα χρώματα, στην ηλικία των δύο θα μπορούσε να αναφέρει όλες τις χώρες σε ένα χάρτη και στην ηλικία των τεσσάρων «σκόραρε» στο τεστ IQ», είπε η μητέρα του και αποκάλυψε ότι χρειάστηκε να διαβάσει πολλά βιβλία για να τον βοηθήσει. Και γι’ αυτό το λόγο σκέφτηκε να γράψει ένα βιβλίο για να βοηθήσει άλλους γονείς με χαρισματικά παιδιά.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Μια έφηβη μουσουλμάνα που ονειρευόταν να γίνει η πρώτη μπαλαρίνα με μαντίλα, προκειμένου να φέρει τον κόσμο πιο κοντά, εκπλήρωσε το όνειρό της.
Η 14χρονη Kurlow, μάλιστα, κατάφερε να κερδίσει υποτροφία λόγω των εντυπωσιακών χορευτικών της ικανοτήτων.
«Ήθελα να φέρω τον κόσμο λίγο πιο κοντά και να γίνω η πρώτη μπαλαρίνα που φορά μαντίλα. Με αυτόν τον τρόπο μπορώ να εμπνεύσω πολλούς ανθρώπους έτσι ώστε να πιστέψουν στον εαυτό τους και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.»
«Θέλω να ενθαρρύνω τους πάντες να διασκεδάζουν παρέα, παρά τη θρησκεία και τη φυλή στην οποία ανήκουν, παρά το χρώμα που έχουν και ελπίζω να ζούμε όλοι σε έναν κόσμο με μεγαλύτερη αποδοχή από εδώ και στο εξής», δηλώνει χαρακτηριστικά η μπαλαρίνα.
Δείτε το βίντεο εδώ:
Πηγή: http://www.enikos.gr
Μετά το πρωτοφανές γεγονός του θανάτου του Ιταλού ηθοποιού δια απαγχονισμού ήρθε να προστεθεί ακόμα μία «μαύρη» σελίδα στην ιστορία της έβδομης τέχνης.
Ο 33χρονος Ιάπωνας, Ντάιγκο Κασίνο χτυπήθηκε στη διάρκεια πρόβας στο στομάχι από σπαθί σαμουράι με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, συμμετείχε μαζί μ’ άλλους συναδέλφους του σε πρόβα, που διεξαγόταν σε στούντιο του Τόκιο.
Κανείς από τους αυτόπτες μάρτυρες δεν μπόρεσε να εξηγήσει τι ακριβώς συνέβη, με τους περισσότερους να υποστηρίζουν ότι δεν είδαν τι ακριβώς συνέβη στον 33χρονο.
Πηγή: http://www.enikos.gr
Μπορεί η συγκεκριμένη τούμπα να έγινε viral στο διαδίκτυο και να προσέφερε άφθονο γέλιου σε κάποιους, ο Ντέιβιντ Μπέιλι όμως πονάει ακόμα.
Ο 30χρονος έχοντας βάλει ένα στοίχημα με τους φίλους του είπε να το παίξει μάγκας και να κάνει τσουλήθρα στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό στο Λονδίνο.
Ούτε αυτός ούτε οι φίλοι του όμως περίμεναν ότι τα πράγματα θα είχαν αυτή την κατάληξη.
«Σοκαριστήκαμε όλοι που το έκανε αλλά δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να γελάμε. Ήταν χαζό. Η χειρότερη ιδέα που είχαμε ποτέ. Αποφάσισε να το κάνει, κρατώντας μια μπίρα στο ένα χέρι και το πορτοφόλι του στο άλλο. Αιμορραγούσε, αλλά ευτυχώς δεν τραυματίστηκε σοβαρά», σημείωσε ο φίλος του 30χρονου.
Δείτε το βίντεο εδώ:
Πηγή: http://www.enikos.gr
Ο πολιτικός που ζήλεψε το στολίδι των Γάλλων και θέλησε να φτιάξει «μεγαλύτερο και καλύτερο» Πύργο.
«Νά 'ταν η ζήλεια ψώρα…». Παροιμία που ταιριάζει «γάντι» στη περίπτωση των Βρετανών, οι οποίοι φαίνεται ότι ένιωσαν μειονεκτικά με το γεγονός ότι δεν είχαν και εκείνοι κάτι τόσο επιβλητικό, όπως ο Πύργος του Άιφελ που είχαν οι γείτονές τους οι Γάλλοι.
Ο Πύργος του Άιφελ, κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γκουστάβο Άιφελ, έχει ύψος 325 μέτρα και βάρος 10.100 τόνους. Όταν λοιπόν έριξε τη σκιά της η «σιδηρά κυρία» του Παρισιού, και έγινε διάσημη στα πέρατα του κόσμου, προκάλεσε τον φθόνο σε άλλες χώρες. Μια από αυτές ήταν και η Βρετανία, η οποία ήθελε να χτίσει το δικό της «μεγαλύτερο και καλύτερο», τον Πύργο του Άιφελ του Λονδίνου.
Η ιδέα, ξεκίνησε από το μέλος του βρετανικού κοινοβουλίου, Σερ Edward Watkins, ο οποίος φέρεται ότι είπε το περίφημο «αν κάτι μπορεί να κάνει το Παρίσι, το Λονδίνο θα το κάνει μεγαλύτερο!». Μάλιστα, είχε και το θάρρος, να ζητήσει από τον Γκουστάβο Άιφελ να κατασκευάσει τον πύργο, ωστόσο εκείνος αρνήθηκε με την αιτιολογία ότι οι συμπατριώτες του θα στραφούν εναντίον του και πως είχε μια εικόνα να προστατέψει ως καλός Γάλλος. Έτσι, οι Βρετανοί θέλησαν να αναθέσουν μέσω διαγωνισμού, το 1890, τον σχεδιασμό του «Μεγάλου Πύργου του Λονδίνου».
Παρακάτω βλέπετε τα σχέδια που κατατέθηκαν, συνολικά 68, και που τελικά ξεχώρισε το νούμερο 37. Πράγματι, το όνειρο του Watkins έγινε πραγματικότητα όταν ξεκίνησε η φιλόδοξη αυτή κατασκευή, το 1893, στο χώρο που τώρα στέκει το στάδιο Γουέμπλεϊ. Ωστόσο, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, δημόσιας στήριξης το έργο εγκαταλείφθηκε και τελικά γκρεμίστηκε με δυναμίτη, το 1907.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι μικρές και οικογενειακές.
Σημαντική αύξηση των πολιτών που ξεκινούν νέα επιχειρηματική προσπάθεια, πτώση των ποσοστών διακοπής επιχειρηματικής δραστηριότητας, αλλά και ενίσχυση της εξωστρέφειας, καταγράφει η ετήσια έρευνα του ΙΟΒΕ με θέμα«Επιχειρηματικότητα 2014-15: Η Δυναμική του Επιχειρηματικού Συστήματος στην Ελλάδα της Κρίσης» που δημοσιοποιήθηκε σήμερα.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με την έρευνα τα περισσότερα επιχειρηματικά εγχειρήματα είναι αποτέλεσμα ανάγκης, χαρακτηρίζονται από έλλειψη καινοτομικότητας, ενώ κυριαρχούν οι μικρές και οι οικογενειακές επιχειρήσεις, στοιχεία που υποδεικνύουν ότι η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα παραμένει ρηχή. Η βελτίωση σε ορισμένους δείκτες επιχειρηματικότητας που καταγράφεται στη μελέτη είναι πιθανό να είναι εύθραυστη, καθώς το 2015 οι συνθήκες επιδεινώθηκαν εξαιτίας της αβεβαιότητας, της παρατεταμένης διαπραγμάτευσης, της επιβολής κεφαλαιακών περιορισμών και της συρρίκνωσης της οικονομίας.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την έρευνα, το ποσοστό πληθυσμού ηλικίας 18-64 ετών που βρίσκεται σε αρχικά στάδια επιχειρηματικής ενεργοποίησης ανήλθε το 2014 σε 7,8% έναντι 5,2% το 2013, επίπεδα υψηλότερα από το μακροχρόνιο μέσο όρο του δείκτη (2003-2014). Τα πρώτα αποτελέσματα από την ανάλυση των στοιχείων για το 2015 καταγράφουν μικρή πτώση του δείκτη στο επίπεδο του 6,9%. Η συνεχιζόμενη ύφεση οδηγεί, συγκριτικά με άλλες χώρες, περισσότερους πολίτες στον επιχειρηματικό στίβο από ανάγκη, παρά για λόγους αξιοποίησης πραγματικών επιχειρηματικών ευκαιριών.
Η ελληνική επιχειρηματικότητα που κινητοποιείται από τον εντοπισμό ευκαιριών (30,5%) κινείται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από τον μέσο όρο των χωρών καινοτομίας (54,9%), ενώ στον αντίποδα, το ποσοστό των ατόμων στην Ελλάδα που εισέρχονται στον επιχειρηματικό στίβο λόγω ανάγκης (43,6%) κινείται σε πολύ υψηλότερα επίπεδα συγκριτικά με τον μέσο όρο των χωρών καινοτομίας (23,9%). Έτσι, η Ελλάδα βρίσκεται στη τελευταία θέση της κατάταξης μεταξύ των χωρών καινοτομίας μελών της Ε.Ε. σε όρους επιχειρηματικότητας ευκαιρίας και στην πρώτη θέση της κατάταξης σε όρους επιχειρηματικότητας ανάγκης.
Το ποσοστό του πληθυσμού που δηλώνει πως έχει διακόψει ή αναστείλει την επιχειρηματική του δραστηριότητα το 2014 ανέρχεται στο 2,8%, χαμηλότερα δηλαδή από το αντίστοιχο ποσοστό του 2013 (4,8%) και σε μικρή απόσταση από το μέσο όρο των χωρών καινοτομίας στοιχείο που δείχνει ότι η επιχειρηματική δραστηριότητα στη χώρα άρχισε να θωρακίζεται απέναντι στην πολυετή κρίση. Είναι πιθανό, τα επιχειρηματικά εγχειρήματα που αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα εντός της κρίσης να είχαν καλύτερα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά που να διασφαλίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό την βιωσιμότητά τους. Οι οικονομικοί παράγοντες και ειδικότερα η έλλειψη κερδοφορίας με ποσοστό 68% σημειώνεται ως ο βασικότερος παράγοντας διακοπής ή αναστολής λειτουργίας της επιχείρησης.
Το 2014 διαφαίνεται μια στροφή στην εξωστρέφεια, ένδειξη που όμως ακόμα δεν έχει αποκτήσει σταθερά χαρακτηριστικά ώστε να μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε ότι η νέα επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα συμβάλλει σε μια συνολική αλλαγή στα χαρακτηριστικά της επιχειρηματικότητας.
Αναλυτικότερα, το 2014 το ποσοστό των επιχειρηματιών που απευθύνονται αποκλειστικά σε εγχώριους πελάτες ήταν 41,8% έναντι 43,1% το 2013 ενώ το ποσοστό εκείνων που εξάγουν σε μικρό βαθμό είναι 40,5% σε σύγκριση με 43,1% το 2013 προς όφελος κυρίως των εγχειρημάτων που απευθύνονται κυρίως στην αγορά εξωτερικού. Η καινοτομικότητα όμως της επιχειρηματικότητας αρχικών σταδίων, όπως αντανακλάται στο ποσοστό των επιχειρηματιών που δηλώνει ποια μερίδα πελατών θεωρεί το προϊόν ή υπηρεσία της επιχείρησης νέο και πρωτοποριακό, είναι χαμηλή. Για το 2014 το ποσοστό των επιχειρηματιών αρχικών σταδίων που δηλώνει πως κάποιοι ή όλοι οι πελάτες θεωρούν το προϊόν/υπηρεσία της επιχείρησης νέο και πρωτοποριακό ανέρχεται στο 37,4%, επίδοση χαμηλότερη από το διαχρονικό μέσο όρο που κυμαίνεται στο 49%. Το εύρημα πιθανόν σε ένα βαθμό να συσχετίζεται με το γεγονός ότι οι νέες επιχειρηματικές προσπάθειες εντοπίζονται πρωτίστως στους τομείς υπηρεσιών προς τον καταναλωτή όπου η καινοτομία προϊόντος ή διεργασιών είναι εκ φύσεως αρκετά περιορισμένη. Από την άλλη πλευρά, αν και το 2014 οι επιχειρηματίες αρχικών σταδίων φαίνεται πως μένουν προσκολλημένοι σε μεγαλύτερο βαθμό στις παλαιότερες τεχνολογίες και διεργασίες (61,9%), αρχίζει σταδιακά να διαγράφεται μια τάση ενίσχυσης των άκρων, καθώς αυξάνεται και το ποσοστό των επιχειρήσεων που κατέχουν τεχνολογία αιχμής.
Η Ελλάδα καταγράφει έναν από τους υψηλότερους δείκτες καθιερωμένης επιχειρηματικότητας ανάμεσα στις χώρες καινοτομίας (12,8% το 2014). Το συγκεκριμένο εύρημα αντανακλά την πραγματική δομή της ελληνικής οικονομίας στην οποία κυριαρχούν μικρές και ως επί το πλείστον οικογενειακές επιχειρήσεις. Ωστόσο, το ενδιαφέρον είναι ότι ακόμα και μετά από πέντε χρόνια κρίσης - με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη βιωσιμότητα των μικρών επιχειρήσεων - η αντοχή της μικρής (σε μέγεθος) επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα παραμένει αξιοσημείωτη.
Αν και τα δεδομένα του GEM δείχνουν ότι σε όλες τις χώρες το βασικό κίνητρο για την επιχειρηματικότητα είναι η ευκαιρία, η εικόνα αυτή στην Ελλάδα διαφοροποιείται σημαντικά από το 2009 και μετά, εξαιτίας της κρίσης. Τα ποσοστά εκείνων που παραμένουν στον επιχειρηματικό στίβο για λόγους ανάγκης - επειδή δηλαδή κρίνουν ότι δεν έχουν άλλη δυνατότητα εξασφάλισης εισοδήματος - πλησιάζουν πολύ τα ποσοστά εκείνων που παραμένουν με σκοπό την εκμετάλλευση ευκαιριών. Πρόκειται για ένα αρνητικό χαρακτηριστικό της καθιερωμένης επιχειρηματικότητας στη χώρα μας, καθώς περίπου το ένα τρίτο των καθιερωμένων επιχειρηματιών μετά το 2009 δηλώνουν ότι συνεχίζουν να δρουν επιχειρηματικά όχι γιατί επιδιώκουν την εκμετάλλευση επιχειρηματικών ευκαιριών, αλλά επειδή κρίνουν ότι δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τον βιοπορισμό τους σε κάποια άλλη απασχόληση.
Το 2014 σημειώνεται το χαμηλότερο ποσοστό (3,5%) καθιερωμένων επιχειρηματιών που απαντούν ότι όλοι οι πελάτες τους θεωρούν το προϊόν/υπηρεσία που προσφέρουν ως νέο και καινοτόμο, και το υψηλότερο (87,3%) εκείνων που απαντούν ότι κανένας πελάτης δεν το θεωρεί καινοτόμο. Ωστόσο, είναι εντυπωσιακή η εξέλιξη του αθροίσματος όσων θεωρούν ότι όλοι οι πελάτες τους κρίνουν το προϊόν καινοτομικό και όσων πιστεύουν ότι αυτό ισχύει μόνο για κάποιους από τους πελάτες τους. Με το ξέσπασμα της κρίσης, το άθροισμα αυτό μειώνεται ραγδαία από 39,8% το 2008, στο 12,8% το 2014. Με άλλα λόγια, η κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά την καινοτομικότητα των καθιερωμένων επιχειρήσεων. Στην ουσία, αυτό έχει συμβεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, καθώς το ποσοστό των καθιερωμένων επιχειρηματιών που θεωρούν ότι αντιμετωπίζουν έντονο ανταγωνισμό στις αγορές προϊόντων/υπηρεσιών στις οποίες δραστηριοποιούνται από το ανώτατο σημείο του 88,1% το 2007, πέφτει στο 57,2% για το 2014. Φαίνεται λοιπόν ότι πράγματι, αυτό που έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια είναι η μείωση του αριθμού των καθιερωμένων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στις αγορές.
Σημαντική είναι η επίπτωση της κρίσης στην υφιστάμενη απασχόληση
Ως προς την προσδοκώμενη απασχόληση, σύμφωνα με την μελέτη είναι εντυπωσιακή η σχεδόν απόλυτη ταύτισή της με την υφιστάμενη. Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι οι καθιερωμένοι επιχειρηματίες δεν προσδοκούν ότι θα δημιουργηθούν υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης από τα σημερινά. Η τεράστια πλειονότητα (94,6%) των καθιερωμένων επιχειρηματιών στην Ελλάδα το 2014 είχαν εισόδημα από τη δραστηριότητά τους χαμηλότερο από 40 χιλ. Ευρώ. Μόλις το 4,1% είχαν εισόδημα μεταξύ 40 χιλ. και 60 χιλ., ενώ είναι πραγματικά μηδαμινό το ποσοστό εκείνων που υπερβαίνουν αυτό το επίπεδο. Ωστόσο, ενώ μέχρι το 2009 πάνω από το 80% των καθιερωμένων επιχειρηματιών είχαν εισόδημα πάνω από 60 χιλ. Ευρώ, το ποσοστό αυτό κατακρημνίζεται από το 2010 και φτάνει στα επίπεδα του 2014. Το εύρημα αυτό εξηγεί εν πολλοίς το ότι ο βασικότερος λόγος διακοπής της επιχειρηματικής λειτουργίας, όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες κατά 68%, είναι η έλλειψη κερδοφορίας της επιχείρησης. Με αυτό το δεδομένο, είναι αναμενόμενη η σαφής αύξηση του φόβου της αποτυχίας τα χρόνια της κρίσης. Αυτό ισχύει τόσο σε επίπεδο γενικού πληθυσμού, όσο και στο επίπεδο των ίδιων των επιχειρηματιών. Μάλιστα, αυτό δεν αφορά μόνο τους επιχειρηματίες αρχικών σταδίων που τώρα εισέρχονται στον επιχειρηματικό στίβο, αλλά και τους καθιερωμένους. Στους τελευταίους, πάνω από το 60% τα χρόνια της κρίσης δηλώνουν ότι φοβούνται την αποτυχία.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Ένα ελληνικό νησί συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα 10 μέρη στην Ευρώπη με την καλύτερη παράδοση στο κρασί, σύμφωνα με το European Best Destinations. Το κρασί είναι ένα μοναδικό προϊόν, μέσα από το οποίο μπορείς να μάθεις την ιστορία μιας περιοχής, το κλίμα της, την ιστορία των κατοίκων της… Κάθε κρασί είναι διαφορετικό και σίγουρα κανείς δεν θα «χάσει» αν επιλέξει να επισκεφθεί κάποιες από τις πόλεις που επιλέχθηκαν.
Το ελληνικό νησί που ξεχώρισε για το κρασί του είναι η Σαντορίνη. Στο άρθρο αναφέρεται πως η Σαντορίνη είναι το πιο εντυπωσιακό νησί της Ευρώπης και έχει την πιο ξεχωριστή παράδοση στο κρασί και συνάμα τον αρχαιότερο αμπελώνα στην Ευρώπη. Θα δοκιμάσετε μοναδικά αυθεντικά κρασιά, σαν να έχετε το Αιγαίο στο ποτήρι σας, τονίζει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος.
Δείτε τη λίστα αναλυτικά:
1. Αλεντέζου, Πορτογαλία
2. Μπορντό, Γαλλία
3. The Douro Valley, Πορτογαλία
4. Τοσκάνη, Ιταλία
5. Champagne, Γαλλία
6. Καταλονία, Ισπανία
7. Πεδεμόντιο, Ιταλία
8. Rhone Valley, Γαλλία
9. Ίστρια, Κροατία
10. Σαντορίνη
Πηγή: http://www.ellines.com
