Το Blog των AμεA (Ατόμων με Αναπηρία) - Αναπηρία - Δικαιώματα, Παροχές, Ενημέρωση και Πληροφορίες για τα Άτομα με Αναπηρία... και όχι μόνο. Ανάπηροι αλλά ίσοι - Disabled but Equal
Τις έχουν ως συντρόφους ή ως κόρες... Κάποιοι άνδρες στην Κίνα επιλέγουν να επενδύσουν σε πλαστικές κούκλες αντιμετωπίζοντάς τες ως συντρόφους τους ή και σε ορισμένες περιπτώσεις ως παιδιά τους. Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, οι κούκλες τούς βοηθούν να αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στο σεξ. Οι άνδρες που τις έχουν αποκτήσει, σύμφωνα με τη Daily Mail, έχουν εντοπιστεί να τις μεταφέρουν γύρω από την πόλη, κάνοντας ακόμη και περιπάτους στο πάρκο. Άλλοι βλέπουν τις κούκλες σαν τις συντρόφους για μια ζωή και άλλοι σαν κόρες. Ο Song Bo ανήκει στην τελευταία περίπτωση. Ο 29χρονος έχει διαγνωστεί με μια αυξανόμενη κύστη στο κεφάλι του και έτσι δεν θέλει να διακινδυνεύσει να παντρευτεί ή να αποκτήσει παιδιά. Ο ίδιος κρατά την κούκλα του και την αντιμετωπίζει σαν κόρη του, αγοράζοντάς της φορέματα, μεταξύ άλλων. Από την άλλη πλευρά, ο 36χρονος Zhang Fan, ένα έμπορος από το Πεκίνο λέει ότι η κούκλα του είναι μια θηλυκή έκδοση του εαυτού του. Ο ίδιος προσθέτει ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό επειδή και εκείνη έχει μια προσωπικότητα. «Είμαι εγώ σε γυναικεία μορφή. Όχι κάποια άλλη γυναίκα», λέει χαρακτηριστικά. Ο 36χρονος ισχυρίζεται ότι ήδη έψαχνε για τη γυναικεία εκδοχή του εαυτού του πριν βρει την κούκλα του. Της αγοράζει ρούχα και κοσμήματα και απολαμβάνει να βγάζει φωτογραφίες στα αγαπημένα του στέκια στο δρόμο ή στο πάρκο. Οι γονείς του Zhang τού επιτρέπουν να τη φέρνει μαζί του, αλλά αντιδρούν στο ότι επιμένει να... την παντρευτεί. Ένας άλλος ιδιοκτήτης κούκλας, ο Li Chen, αναφέρει ότι η κούκλα τον βοήθησε να προχωρήσει και να κάνει μια νέα σχέση μετά το διαζύγιό του αφού η κούκλα τον έκανε να αισθανθεί ξανά δυνατός και με αυτοπεποίθηση. Γενικά υπάρχουν πάνω από 50 είδη από τις εν λόγω κούκλες στην κινεζική αγορά και ο καθένας μπορεί να βρει αυτή που του ταιριάζει. Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Οι «Ρομπέν των Δασών» που πέρασαν στην Ιστορία. Ιστορίες γενναίων αντρών και γυναικών που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στους καταπιεστές βρίσκει κανείς σε πολλές γωνιές του κόσμου μας. Καμία, όμως, δεν είναι τόσο συναρπαστική όσο εκείνη του Ρομπέν των Δασών, που έκλεβε από τους πλούσιους για να δίνει στους φτωχούς.
Η Ιστορία έχει να επιδείξει αρκετά παραδείγματα παρανόμων που μετατράπηκαν σε θρύλους μετά τον θάνατό τους. Στη συνείδηση των φτωχών πέρασαν ως σύμβολα Δικαιοσύνης και ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον και μια κοινωνική αλλαγή υπέρ των πολλών.
Αδίστακτοι κακοποιοί για κάποιους, ήρωες για άλλους, ακολουθούν έξι πραγματικοί «Ρομπέν των Δασών» που περάσαν στην Ιστορία…
Ο θρύλος του σλοβάκου ληστή Juraj Janosik
Η «καριέρα» του Juraj Janosik ως ληστής διήρκεσε σχετικά λίγο (1711-1713), τα κατορθώματά του όμως συνεχίζουν να αιχμαλωτίζουν τις καρδιές και την φαντασία των κατοίκων της Κεντρικής Ευρώπης. Είναι αμέτρητα τα ποιήματα, τα παραδοσιακά τραγούδια, τα παραμύθια που έχουν γραφτεί για αυτόν.
Γεννημένος το 1688 στη σημερινή Σλοβακία, ο Janosik συντάχθηκε με τους αντάρτες στην ηλικία των 15 ετών, για ενταχθεί αργότερα στον αυτοκρατορικό στρατό. Ως φύλακας σε φυλακές, γνώρισε τον κρατούμενο Tomas Uhorcik και αποφάσισε να τον ακολουθήσει μαζί με τη συμμορία ληστών, της οποίας ήταν αρχηγός. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ανέλαβε την αρχηγία της ομάδας, σαρώνοντας τα βουνά και τις πεδιάδες της Σλοβακίας, της Πολωνίας και της Μοραβίας και ληστεύοντας αριστοκράτες και πλούσιους εμπόρους για να μοιράσει στη συνέχεια τα κλοπιμαία στους φτωχούς. Σύμφωνα τουλάχιστον με τον θρύλο… Υποστηρίζεται επίσης πως ήταν γνωστός για την ιπποσύνη του, εξασφαλίζοντας ότι κανείς δεν θα έχανε τη ζωή τους ή θα τραυματιζόταν κατά τη διάρκεια των «επιχειρήσεών» του.
Τον Μάρτιο του 1713, ο Janosik καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο μύθος θέλει να ρίχνεται μόνος του στο παλούκι του θανάτου.
Το «αγόρι αρουραίος» της Ιαπωνίας
Γνωστός με το παρατσούκλι «αγόρι αρουραίος», ο Nakamura Jirokichi ζούσε μια διπλή ζωή ως εργάτης και πυροσβέστης την ημέρα και ως ληστής το βράδυ. Όταν συνελήφθη, στις 8 Αυγούστου του 1831, ομολόγησε πως είχε κλέψει ένα τεράστιο ποσό από τα κτήματα φεουδαρχών αρχόντων. Τα χρήματα ουδέποτε βρέθηκαν, με αποτέλεσμα ο μύθος να μην αργήσει να αναπτυχθεί: είχαν όλα μοιραστεί στους φτωχούς.
Ο Jirokichi αποκεφαλίστηκε και το κεφάλι του τοποθετήθηκε σε δημόσια θέα ως προειδοποίηση σε οποιονδήποτε είχε σκοπό ή έστω σκεφτόταν να ακολουθήσει τα βήματά του. Τουλάχιστον, ο ίδιος είχε προνοήσει για τις γυναίκες του, αφού αποφάσισε να τις χωρίσει λίγο πριν τη σύλληψή του, προκειμένου να μην έχουν την ίδια μοίρα με εκείνον, όπως προέβλεπε την περίοδο εκείνη ο νόμος.
Ο ληστής με αδυναμία στις φτωχές γυναίκες
Ο Scotty Smith, ο οποίος υποστήριζε ότι είχε γεννηθεί στο Περθ της Σκοτίας το 1845 ως George St. Leger Gordon Lennox, έγινε ευρέως γνωστός για τις αποδράσεις του στη Νότια Αφρική. Παρά το γεγονός ότι η συγγένεια που υποστήριζε ότι είχε με τη γνωστή οικογένεια Gordon Lennox αποδείχθηκε δύσκολο να αποδειχθεί, ο ίδιος επέμενε ότι ήταν ο μεγαλύτερος γιος του πλούσιου γαιοκτήμονα. Ο Smith έφτασε στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας το 1877 ως στρατιωτικός, σύντομα όμως εγκατέλειψε τη θέση του για χάρη της ένδοξης σταδιοδρομίας του στην… παρανομία, κλέβοντας από τους πλούσιους και βοηθώντας αυτούς που βρίσκονταν στην ανέχεια.
Φαίνεται μάλιστα ότι είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία στις φτωχές χήρες και τις ανυπεράσπιστες γυναίκες, οι οποίες, με τη σειρά τους, τού πρόσφεραν φιλοξενία, χωρίς πάντως να γνωρίζουν την πραγματική του ταυτότητα. Δεκάδες είναι οι ιστορίες που θέλουν τον ληστή να χαρίζει ποσά σε γυναίκες για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους, αφού προηγουμένως του είχαν προσφέρει τροφή και στέγη. Δεν ήταν μόνο οι γυναίκες που ευεργετήθηκαν. Σύμφωνα με τις ιστορίες που περιβάλλουν το όνομά του, βοήθησε έναν άντρα που πέθαινε από φυματίωση και πλήρωσε τα έξοδα της κηδείας του.
Ένα επιπλέον στοιχείο που αύξανε τον θαυμασμό στο πρόσωπό του ήταν η ικανότητά του να ξεφεύγει από την αστυνομία, είτε αποφεύγοντας τη σύλληψη είτε με τις αποδράσεις από τη φυλακή. Μία ιστορία υποστηρίζει ότι προσφέρθηκε να παραδοθεί στην αστυνομία, προκειμένου να λάβει ο φίλος του τα χρήματα της ανταμοιβής, με σκοπό να αποδράσει μόλις η πληρωμή θα είχε ολοκληρωθεί.
Ο μεξικανός επαναστάτης Pancho Villa
Γεννημένος ως Doroteo Arango στις 5 Ιουνίου του 1878, ο μεξικανός επαναστάτης Pancho Villa διέπρεψε ως ληστής υπέρ των φτωχών και καταπιεσμένων. Η παράνομη δράση του θεωρείται πως ξεκίνησε μετά τον πυροβολισμό του άντρα που επιτέθηκε στην αδερφή του. Ορισμένοι τον χαρακτήρισαν ως αιμοσταγή και αδίστακτο δολοφόνο, που βασάνιζε τα θύματά του. Άλλοι ως έναν γενναιόδωρο άνθρωπο που βοηθούσε τα φτωχά παιδιά και τα ορφανοτροφεία.
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, John Reed, ο οποίος πέρασε τέσσερις μήνες με τον στρατό του Villa την περίοδο 1913-14, δεκάδες μπαλάντες είχαν γραφτεί και διακινούνταν από τους ντόπιους για το πώς ο ίδιος και η συμμορία του έκλεβαν από τους πλούσιους για να προσφέρουν στους μη έχοντες, μοιράζοντας βοοειδή και καλαμπόκι που είχαν κατασχεθεί στις εφόδους που έκανε.
Τον Ιούλιο του 1923, ο Villa δολοφονήθηκε σε ενέδρα.
Ο σικελός Ρομπέν των Δασών
Ο Salvatore Guiliano γεννήθηκε σε μια μικρή, φτωχή πόλη της Σικελίας το 1922. Η εισβολή των Συμμάχων στη Σικελία το 1943 –μια περίοδο που η πλειονότητα της τροφής ήταν διαθέσιμη μέσω της μαύρης αγοράς- θα τον βρει να προσπαθεί να εισάγει λαθραία σάκους με ρύζι και να τραυματίζεται καθώς προσπαθεί να διαφύγει της σύλληψης για τον φόνο ενός αστυνομικού.
Φυγάς πλέον, ο Giuliano στράφηκε στις ληστείες, δημιουργώντας μάλιστα μια πολυμελή συμμορία. Στο στόχαστρο της ομάδας τα τρόφιμα και ο οπλισμός που κατείχαν οι πλούσιοι. Πληρώνοντας στους χωρικούς περισσότερα χρήματα για τις προμήθειες με αντάλλαγμα πληροφορίες για τη δράση των δυνάμεων ασφαλείας, κλέβοντας και μοιράζοντας τρόφιμα στους πεινασμένους ντόπιους και δίνοντας χρήματα σε άρρωστες και ηλικιωμένες γυναίκες, μετατράπηκε σε ένα είδος Ρομπέν των Δασών.
Ο κόσμος τον σεβόταν, αλλά και τον φοβόταν. Οι πληροφοριοδότες και οι εχθροί σκοτώνονταν άγρια και χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Ο «σικελός Ρομπέν των Δασών» θα ταχθεί και υπέρ της αποσχιστικής εκστρατείας για μια ανεξάρτητη Σικελία. Αναφέρεται μάλιστα ότι έγραψε στον αμερικανό πρόεδρο Χάρι Τρούμαν, ζητώντας του να σκεφτεί να προσαρτήσει τη Σικελία ως την 51η Πολιτεία της χώρας.
Η δημοφιλία ανάμεσα στους χωρικούς θα χαθεί οριστικά, όταν μια ομάδα παρανόμων θα δολοφονήσει 11 ανθρώπους που το 1947 πανηγύριζαν την αγροτική μεταρρύθμιση που τους είχαν υποσχεθεί. Παρότι η ευθύνη αποδόθηκε τελικά στη μαφία της Σικελίας, η ζημιά για τον Giuliano είχε ήδη γίνει.
Η Ινδή «Βασίλισσα των Ληστών»
Το μικρό ανάστημά της δεν επηρέασε σε τίποτα την επιβλητική φήμη που απέκτησε η Ινδή «Βασίλισσα των Ληστών». Γεννημένη σε μια φτωχική οικογένεια το 1963, η Phoolan Devi παντρεύτηκε σε ηλικία μόλις 11 ετών με έναν άντρα που είχε τα τριπλά της χρόνια και ο οποίος την κακοποιούσε άγρια. Κατάφερε να ξεφύγει από τον βίαιο σύζυγο, για να καταλήξει όμως στη φυλακή για ένα έγκλημα που δεν είχε διαπράξει. Εξοστρακισμένη από την κοινότητα του χωριού της, έπεσε στα χέρια μια οργανωμένης εγκληματικής ομάδας. Αργότερα, βιάστηκε ομαδικά επί εβδομάδες από τα μέλη μιας αντίπαλης εγκληματικής ομάδας που την αποτελούσαν μέλη ανώτερης κάστας.
Σύντομα απέκτησε την αρχηγία της δικής της ομάδας, η οποία έκλεβε και απήγαγε χωρικούς ανώτερης κάστας. Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου το 1981, η Devi διέταξε την εκτέλεση 22 αντρών ανώτερης κάστας, προκειμένου να εκδικηθεί για την κακοποίησή της.
Παρά το γεγονός ότι οι ινδικές αρχές αμφισβητούν ότι έκλεβε από τους πλούσιους για να προσφέρει στους φτωχούς, οι ενέργειές της θεωρούνται δικαιολογημένες από τους φτωχούς, που τη θεωρούν μια πραγματική ηρωίδα – κάποιοι μάλιστα πιστεύουν πως αποτελεί ενσάρκωση της θεάς Ντούργκα.
Το 1983 παραδόθηκε στις αρχές και πέρασε τα επόμενα 11 χρόνια της ζωής της στη φυλακή. Δύο χρόνια μετά την απελευθέρωσή της, εκλέχθηκε στο Κοινοβούλιο της Ινδίας, με σύνθημα την προστασία των αδυνάμων και υποσχόμενη πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, σχολεία και νοσοκομεία για τους φτωχούς, αλλά παράλληλα και αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών. Δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι της στο Δελχί το 2001.
Έκπληκτοι έμειναν οι κάτοικοι στην πόλη Τάμπα της Φλόριντα όταν αντίκρισαν μία αρκούδα να κυκλοφορεί στο δρόμο. Μεγάλη επιχείρηση στήθηκε για τον εντοπισμό του άγριου ζώου προκειμένου να το πιάσουν και να το μεταφέρουν σε ασφαλές σημείο. Σύμφωνα με τα αμερικανικά ΜΜΕ, άνδρες της αστυνομίας και μέλη οργανώσεων έσπευσαν στο σημείο και μετέφεραν το άγριο ζώο σε κέντρο προστασίας ζώων Αξιωματικοί της αστυνομίας, αλλά και μέλη οργανώσεων προστασίας άγριων ζώων, έσπευσαν στο σημείο και, αφού νάρκωσαν την αρκούδα, τη μετέφεραν σε κέντρο προστασίας ζώων. Πηγή: http://www.enikos.gr
Τι δείχνει διεθνής έρευνα με επικεφαλής έλληνα επιστήμονα. Η γεωργία δεν «εφευρέθηκε» σε ένα μόνο μέρος, αλλά ανεξάρτητα σε τουλάχιστον δύο περιοχές της Μέσης Ανατολής, μία στα δυτικά και μία στα ανατολικά, σύμφωνα με μια νέα διεθνή γενετική ανάλυση, με επικεφαλής έναν έλληνα επιστήμονα της Διασποράς. Στη συνέχεια, η γεωργία εξαπλώθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις, σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Το διπλό αυτό ξεκίνημα συμπεραίνεται από την ανάλυση του γονιδιώματος 44 ανθρώπων που ζούσαν πριν από 14.000 έως 3.500 χρόνια στη σημερινή Τουρκία, το Ισραήλ, την Ιορδανία, το Ιράν κ.α. Η διαχρονική και συγκριτική μελέτη του αρχαίου DNA δείχνει ότι η γεωργική επανάσταση «ξεφύτρωσε» σε διαφορετικά σημεία της «εύφορης ημισελήνου», δηλαδή της περιοχής από την ανατολική ακτή της Μεσογείου έως τη Μεσοποταμία. Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον παλαιογενετιστή Ιωσήφ Λαζαρίδη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (στενό συνεργάτη του καθηγητή Ντέιβιντ Ράιχ), που έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στο bioRxiv, σύμφωνα με το «Nature», βρήκαν σημαντικές διαφορές στο DNA μεταξύ των νεολιθικών κατοίκων της δυτικής Μέσης Ανατολής και αυτών της ανατολικής. Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι η γεωργία αναπτύχθηκε κοντά στις ακτές Μεσογείου (Ισραήλ, Ιορδανία κ.α.) και ξεχωριστά στη Μεσοποταμία (Ιράν-Ιράκ), χωρίς να φαίνεται να υπάρχει επικοινωνία ανάμεσά τους. Και στις δύο περιπτώσεις οι πρώτοι αγρότες προήλθαν από ντόπιους νομάδες κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες. Εκτιμάται ότι οι αγρότες στην ορεινή περιοχή του Ζάγρου (σημερινό Κουρδιστάν) εξημέρωσαν κατσίκες και αγριόχοιρους και καλλιέργησαν δημητριακά, ανεξάρτητα από τις ανάλογες «καινοτομίες» που έγιναν πιο δυτικά. Πριν περίπου 9.500 χρόνια, αυτή η γεωργοκτηνοτροφική τεχνογνωσία άρχισε να εξαπλώνεται ευρύτερα πλέον σε όλη την «εύφορη ημισέληνο». Οι δύο ανεξάρτητοι πληθυσμοί είναι πιθανό να συναντήθηκαν στα εδάφη της σημερινής ανατολικής Τουρκίας. Κάποια στιγμή, πριν από περίπου 8.000 χρόνια, ένα μέρος των αγροτικών πληθυσμών από την Ανατολία άρχισαν να μεταναστεύουν προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας, μεταφέροντας μαζί τους τις πολύτιμες γνώσεις τους για τη γεωργία, καθώς και τα εξημερωμένα ζώα τους. Μεταναστεύσεις όμως έγιναν και προς άλλες κατευθύνσεις, σύμφωνα με τη νέα μελέτη. Γεωργικοί πληθυσμοί από το σημερινό Ιράν κινήθηκαν βόρεια προς την ευρασιατική στέπα και μετά ανατολικά προς τη σημερινή Ινδία και το Πακιστάν. Ενώ από την περιοχή του νότιου Λεβάντε (Ισραήλ-Ιορδανία) έγιναν άλλες μεταναστεύσεις προς την ανατολική Αφρική, όπου επίσης μεταφέρθηκε η γεωργία. Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Έχασε τα κιλά και μεταμορφώθηκε! Η 36χρονη Jenni Tait από το Ηνωμένο Βασίλειο ντρεπόταν τόσο πολύ για τα 127 κιλά της που αποφάσισε να τα κρύβει κάτω από τα φαρδιά της ρούχα και απαγόρευσε στον άνδρα της να κάνουν σεξ με τα φώτα αναμμένα. Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι έτσι δημιουργούσε πρόβλημα στο γάμο της με τον 44χρονο Scott, η 36χρονη που είναι μητέρα ενός παιδιού, αποφάσισε να ξεφορτωθεί τα καθημερινά βαριά δείπνα και τα σνακ και κατάφερε να χάσει 57 ολόκληρα κιλά. Παρόλο που ο γάμος τους τελικά δεν τα κατάφερε και το ζευγάρι χώρισε φιλικά το 2015, εκείνη νιώθει περισσότερη αυτοπεποίθηση από ποτέ και αποκαλύπτει ότι όλο αυτό την έκανε να νιώσει άλλος άνθρωπος. Με την απώλεια των πρώτων κιλών είχε ήδη σταματήσει να ντρέπεται να εμφανίζεται γυμνή μπροστά στο σύντροφό της. Όταν είχε φτάσει στα πιο πολλά κιλά υποχρέωνε το σύζυγό της ακόμη και να χτυπάει την πόρτα πριν μπει στην κρεβατοκάμαρα μην τυχόν τη δει γυμνή. «Πάντα μισούσα το σώμα μου και έφτασα στο σημείο όπου δεν άντεχα στη σκέψη να με δει κάποιος γυμνή, ούτε καν ο δικός μου σύζυγος. Ήμουν τόσο τρομοκρατημένη ότι θα είναι αηδιασμένος από μένα ώστε αρνιόμουν να τον αφήσω να με δει χωρίς ρούχα. Ευτυχώς δεν παραπονέθηκε και έδειχνε πάντα κατανόηση, αλλά κοιτάζοντας πίσω μπορώ να καταλάβω ότι τα θέματα με το σώμα μου, δημιούργησαν προβλήματα στο γάμο μου», αναφέρει η ίδια μιλώντας στη Daily Mail και προσθέτει ότι ανέκαθεν αντιμετώπιζε πρόβλημα με το βάρος της και συγκεκριμένα από την παιδική ηλικία, αναγκαζόμενη μάλιστα να αλλάξει σχολεία λόγω του σχολικού εκφοβισμού. Πλέον έχει ανακτήσει την αυτοπεποίθησή της και τώρα προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Θέλει να δώσει το δικό της μήνυμα ότι δεν θα πρέπει κανείς να ντρέπεται για το σώμα του.
Η επικίνδυνη φωτογραφία πάνω στις γραμμές του τρένου. «Ρώσικη ρουλέτα» με τη ζωή τους φαίνεται πως έπαιξαν δύο νεαρές οι οποίες αποφάσισαν να ρισκάρουν για να βγάλουν μερικές selfies και να βρουν την καλύτερη.
Τα κορίτσια, που θεωρείται ότι είναι ηλικίας περίπου 15 ετών, βρίσκονται πάνω σε μια πολυσύχναστη σιδηροδρομική γραμμή στη Νότια Ουαλία και παίρνουν πολλές διαφορετικές πόζες βγάζοντας φωτογραφίες με τα κινητά τους τηλέφωνα. Από το σημείο περνούν πολύ συχνά αμαξοστοιχίες που μεταφέρουν κόσμο από την μία πόλη στην άλλη. Ένας μηχανοδηγός οργισμένος από τις ενέργειές τους, προειδοποίησε τους γονείς να βεβαιωθούν ότι τα παιδιά τους παραμένουν μακριά από τις γραμμές των τρένων, κάνοντας λόγο για μια «απόλυτη ανοησία».
«Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα και καθώς τα σχολεία κλείνουν το καλοκαίρι υπάρχουν περιπτώσεις ανομίας από τους εφήβους οι οποίες θα αυξηθούν σημαντικά, καθώς όπως επίσης και θάνατοι», αναφέρει ένας οδηγός τρένου. Μια γυναίκα που ζει κοντά στις ράγες περιγράφει τα κορίτσια ως «εντελώς θλιβερά» και προσθέτει: «Δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν από το να παίζουν ρώσικη ρουλέτα με τη ζωή τους;».
Η Βρετανική Αστυνομία Συγκοινωνιών διερευνά πώς τα κορίτσια κατάφεραν να φτάσουν στις ράγες, ενώ ένας εκπρόσωπος σημειώνει ότι είναι ενήμεροι για τη φωτογραφία και θέλει να υπενθυμίσει ότι ο σιδηρόδρομος είναι ένα επικίνδυνο περιβάλλον καθώς τα τρένα ταξιδεύουν σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες όντας στην πραγματικότητα πολύ πιο ήσυχα απ' ό,τι οι άνθρωποι αναμένουν.
«Ενδιαφερόμαστε περισσότερο για τις περιπτώσεις πρόληψης της ανομίας ώστε να σωθούν ζωές και ειλικρινά ελπίζουμε ότι οι άνθρωποι θα λάβουν σοβαρά υπόψη αυτή την προειδοποίηση. Το μήνυμα είναι απλό: Παραμείνετε ασφαλείς και να μείνετε μακριά από το σημείο», ανάφεραν.
Εκστρατεία ξεκινά η Νότια Κορέα για την αποτροπή τραυματισμών. Εκστρατεία άρχισαν οι αρχές της Σεούλ για να πείσουν τους χρήστες smartphones να κοιτάζουν μπροστά τους όταν περπατούν και όχι με καρφωμένο το βλέμμα στο «έξυπνο» κινητό τους ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να τραυματιστούν, πέφτοντας πάνω σε ένα αυτοκίνητο ή ένα λεωφορείο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα περιστατικά κατά τα οποία ένας πεζός πέφτει πάνω σε ένα όχημα επειδή εκείνη την ώρα χρησιμοποιεί το "έξυπνο" κινητό του έχουν υπερδιπλασιαστεί σε περίοδο πέντε ετών στη Νότια Κορέα, με περίπου χίλια τέτοια περιστατικά να έχουν καταγραφεί το 2014, σύμφωνα με την Αρχή Ασφάλειας των Μεταφορών. Το πρόβλημα αυτό καθίσταται ακόμη πιο οξύ από το γεγονός ότι τα smartphones έχουν εισχωρήσει στη ζωή του 80% των πολιτών της χώρας, οι οποίοι δείχνουν σαν να θέλουν να κατακτήσουν ταυτοχρόνως την τέχνη της πεζοπορίας με την τέχνη της αποστολής μηνυμάτων. Προκειμένου να αποφευχθεί οι πεζοί να πέφτουν πάνω σε λεωφορεία ή ο ένας πάνω στον άλλον, οι αρχές της Σεούλ άρχισαν να εγκαθιστούν προειδοποιητικές πινακίδες σε πέντε περιοχές της πρωτεύουσας. «Επιλέξαμε τις περιοχές στις οποίες βρίσκονται οι περισσότεροι νεαροί πεζοί, καθώς στην πλειονότητά τους οι χρήστες smartphones κυμαίνεται μεταξύ της ηλικίας της εφηβείας και της δεκαετίας των τριάντα», εξηγεί σήμερα στο AFP ο Κιμ Οκ-Κιεόνγκ, στέλεχος του δημοτικού συμβουλίου, το οποίο έχει επιφορτιστεί με το έργο αυτό. Κάποιες πινακίδες έχουν ήδη τοποθετηθεί στα φανάρια και δείχνουν έναν πεζό με το βλέμμα καρφωμένο στο κινητό του την ώρα που πάει να τον χτυπήσει ένα αυτοκίνητο. Καθώς όμως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι μπορεί να μην προσέξουν τις πινακίδες, οι αρχές αποφάσισαν να γραφούν προειδοποιήσεις ακόμη και στα πεζοδρόμια. «Έχουμε 250 προειδοποιητικά σήματα στα πεζοδρόμια επειδή αυτά θα τα δουν οι πεζοί όταν θα πάνε να κοιτάξουν το κινητό τους», πρόσθεσε ο Κιμ. Κατά μέσον όρο οι Νοτιοκορεάτες χρήστες του Διαδικτύου περνούν τέσσερις ώρες ημερησίως μιλώντας με άλλους χρήστες ή στέλνοντας μηνύματα μέσω Twitter ή παίζοντας και το 15% από αυτούς παρουσιάζουν συμπτώματα εθισμού, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Οι αρχές της Σεούλ θα κάνουν μια αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της εκστρατείας τους αυτής στο τέλος του έτους για να δουν αν έχει επιτυχία προτού την επεκτείνουν και σε άλλες περιοχές. Εκστρατείες με παρόμοιους στόχους πραγματοποιούν και διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η Αμβέρσα στο Βέλγιο ή η Άουγκσμπουργκ στη Γερμανία. Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Εκπληκτικές φωτογραφίες κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας - Δείτε βίντεο και φωτογραφίες. Η επαγγελματίας της ελεύθερης κατάδυσης Liz Parkinson απολαμβάνει το να βρίσκεται μέσα στο νερό βουτώντας μάλιστα χωρίς εξοπλισμό. Σαν να μην έφτανε αυτό για να οδηγήσει την αδρεναλίνη της στα ύψη, φωτογραφίζεται στη θάλασσα περιτριγυρισμένη από καρχαρίες! Σε ορισμένες από τις παρακάτω φωτογραφίες, που έβγαλε η φωτογράφος Lia Barrett, η Parkinson ποζάρει σαν μοντέλο πάνω σε ναυάγιο κοντά στις Μπαχάμες. Όπως λέει η φωτογράφος στη Daily Mail, οι καρχαρίες ήταν λίγο περίεργοι αλλά σε γενικές γραμμές δεν έδωσαν και πολλή σημασία στους δύτες. «Στόχος των φωτογραφιών μου ήταν να προκαλέσω τους ανθρώπους να σκεφτούν τις ανθρώπινες ικανότητες και τα ζώα που θεωρούν τρομακτικά. Μου αρέσει να δημιουργώ εικόνες που προκαλούν σε όποιον τις βλέπει ερωτήματα: πώς έγινε αυτό; Είναι αληθινό; Δεν θα τους φάνε οι καρχαρίες;», εξηγεί. Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Λέει πως η άσκηση την απαλλάσσει από την πρωινή ναυτία - Δείτε φωτογραφίες. Τον Αύγουστο η εικονιζόμενη Nathalia Melo θα φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί, η προχωρημένη εγκυμοσύνη της δεν την εμποδίζει ωστόσο από το να σηκώνει βάρη- και να προτρέπει κι άλλες γυναίκες να κάνουν το ίδιο.
Πρώην bodybuilder η 30χρονη Βραζιλιάνα που ζει στο Μπέλφαστ δεν σταματά να ανεβάζει φωτογραφίες και βίντεο από τις καθημερινές προπονήσεις της με τη φουσκωμένη κοιλιά της σε πρώτο πλάνο.
Οι αναρτήσεις της έχουν ως επί το πλείστον θετικά σχόλια με τους περισσότερους χρήστες να επιδοκιμάζουν την έντονη δραστηριότητά της.
Η 30χρονη πρωτοπήγε στο γυμναστήριο όταν ήταν 14 και ζούσε ακόμα στη Βραζιλία. «Πάντα μου άρεσε να πηγαίνω στο γυμναστήριο και κρατούσα στην άκρη το χαρτζιλίκι μου για ενάμισι μήνα για να μπορέσω να πληρώσω τη συνδρομή ενός μήνα», αφηγείται στη Daily Mail.
Στα 23 της η Nathalia άρχισε να διαγωνίζεται σε διαγωνισμούς bikini bodybuilding και απέσπασε αρκετούς διεθνείς τίτλους.
Μετά τη μετακόμισή της στο Μπέλφαστ με τον σύζυγό της Roger Wilson αποφάσισε να αφήσει τον κόσμο του body building και να επικεντρωθεί στην καριέρα της ως personal trainer. Τον περασμένο Οκτώβριο διοργάνωσε τον διαγωνισμό bikini bodybuilding με τίτλο Nathalia Melo Classic με συμμετέχοντες από 15 χώρες.
Δεν σταμάτησε να πηγαίνει στο γυμναστήριο και αφότου έμεινε έγκυος και λέει μάλιστα πως οι προπονήσεις της τη βοήθησαν να νιώθει πως ελέγχει την κατάσταση και να απασχολεί το μυαλό της.
«Καθώς το σώμα μου άρχισε να αλλάζει διαπίστωσα πως το γυμναστήριο με βοήθησε να νιώθω πως είχα ακόμα τον έλεγχο», εξομολογείται. Παράλληλα με την άσκηση δεν σταμάτησε να προσέχει και τη διατροφή της.
Η μέλλουσα μητέρα δίνει τις συμβουλές της και σε άλλες γυναίκες που διανύουν περίοδο εγκυμοσύνης ώστε να συνεχίσουν να ασκούνται με ασφάλεια, επισημαίνοντας πόσο σημαντικό είναι πρώτα να έχουν την έγκριση του γιατρού τους, να υιοθετούν χαμηλότερους ρυθμούς και πάντα να ακούν το σώμα τους,
«Εξακολουθώ να εξασκούμαι αλλά όχι με την ίδια ένταση», λέει, «πρέπει να προσαρμόζεσαι και να ακούς το σώμα σου, ειδικά στην αρχή. Υπάρχει η αντίληψη πως οι γυναίκες που εγκυμονούν είναι σαν κούκλες από πορσελάνη αλλά η άσκηση με έχει βοηθήσει πολύ, ειδικά με τις πρωινές ναυτίες. Στην αρχή υπέφερα από αυτές αλλά ανακάλυψα πως αν πήγαινα στο γυμναστήριο τότε απασχολούσα το μυαλό μου και δεν σκεφτόμουν πια πως ένιωθα ναυτία».
Πώς προσεγγίζουν τα θύματά τους οι απατεώνες. Ένα νέο τρόπο να εξαπατούν τους χρήστες του Διαδικτύου ανακάλυψαν οι κυβερνο-εγκληματίες, χρησιμοποιώντας ως δόλωμα τους νόμιμους παρόχους υπηρεσιών Internet προκειμένου να παραπλανήσουν τα θύματά τους. Σύμφωνα με δημοσίευμα του βρετανικού ειδησεογραφικού δικτύου BBC, οι απατεώνες προσεγγίζουν τα θύματά τους προσποιούμενοι κάποια νόμιμη εταιρεία παροχής υπηρεσιών διαδικτύου και στη συνέχεια προσφέρουν ψεύτικη τεχνική υποστήριξη, είτε μέσω τηλεφώνου είτε μέσω Internet. Ο τρόπος αυτός εξαπάτησης δεν είναι κάποιο νέο κόλπο, αφού παλαιότερα απατεώνες καλούσαν το θύμα τους ισχυριζόμενοι ότι εκπροσωπούν τη Microsoft με σκοπό να το χρεώσουν για ψεύτικη τεχνική υποστήριξη. Ωστόσο, αυτός ο τρόπος κατά τον οποίο χρησιμοποιούν τους παρόχους Internet ως δόλωμα, αποτελεί μια νέα παραλλαγή του παλιού κόλπου και έχει εντοπιστεί, κυρίως, στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η ηλεκτρονική « έκδοση » της απάτης περιλαμβάνει ένα ρεαλιστικό αναδυόμενο (pop-up) παράθυρο που διακόπτει την περιήγηση του θύματος στο Διαδίκτυο και εμφανίζεται ένα μήνυμα το οποίο φαίνεται να είναι νόμιμο και να προέρχεται από την πραγματική ISP (Internet Service Provider) του χρήστη. Το αναδυόμενο παράθυρο περιέχει ένα μήνυμα που «ενημερώνει» τον χρήστη ότι η ISP έχει «εντοπίσει κακόβουλο λογισμικό» στο σύστημά του, προτρέποντας τα θύματα να καλέσουν επειγόντως έναν αριθμό για «άμεση βοήθεια». Ο Τζερόμ Σεγκούρα, σύμβουλος στην εταιρεία παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών ασφαλείας Malwarebytes, διερευνά εδώ και χρόνια τέτοιου είδους τεχνολογικές απάτες, ωστόσο όταν ανακάλυψε τη νέα αυτή παραλλαγή της κομπίνας παραλίγο να πέσει και ο ίδιος θύμα. «Με έπιασαν απροετοίμαστο και μου πέρασε σχεδόν από το μυαλό ότι ήταν πραγματικό. Ήταν μια σελίδα από την ISP μου που με ενημέρωνε ότι ο υπολογιστής μου έχει προσβληθεί από κακόβουλο λογισμικό. Μόνο όταν έριξα μια πιο προσεχτική ματιά διαπίστωσα ότι πρόκειται για απάτη», δήλωσε ο ίδιος στο BBC. Συνέχισε λέγοντας, ότι, δεν του προκαλεί έκπληξη, ότι οι απατεώνες έχουν ανακαλύψει νέες μεθόδους για να εξαπατούν τα θύματά τους. «Οι κλήσεις σε τηλέφωνα ήταν σπατάλη χρόνου και οι άνθρωποι μετά από ένα διάστημα άρχιζαν να συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για απάτη. Έτσι, οι απατεώνες πρέπει να ανακαλύπτουν νέους τρόπους για να φέρνουν εις πέρας τις κομπίνες τους, με εξατομικευμένο και "νόμιμο" τρόπο. Αυτή η παραλλαγή της κομπίνας είναι πιο αποδοτική και αποτελεσματική». Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Η απόφαση που τους άλλαξε τη ζωή. Η Claire και ο Benjamin Martin είχαν ενημερωθεί ο αγέννητος γιος τους είχε σύνδρομο Down και ενώ το ζευγάρι είχε αποφασίσει να προχωρήσει σε άμβλωση, άλλαξε γνώμη τελευταία στιγμή και αποφάσισε να το φέρει στη ζωή. «Eίχαμε ένα ραντεβού για να τερματίσουμε την εγκυμοσύνη και καθόμασταν εκεί, αλλά στη συνέχεια ο σύζυγός μου με τράβηξε έξω» είπε η μητέρα μιλώντας στη Daily Mail Αυστραλίας και πρόσθεσε: «Τι κάνουμε; Ας πάμε στο σπίτι, δεν μπορούμε να σκοτώσουμε αυτό το μωρό. Ήμουν ανακουφισμένη, ήθελα κάποιον να είναι με το μέρος μου». Τώρα, οκτώ εβδομάδες μετά τη γέννηση του μωρού λένε ότι δεν έχουν μετανιώσει καθόλου. Λίγους μήνες νωρίτερα, στην 15η εβδομάδα ο γιατρός τούς είπε ότι το παιδί τους θα γεννιόταν από σύνδρομο Down και τότε εκείνοι σκέφτηκαν για πρώτη φορά τη δυνατότητα για άμβλωση. Όλες οι μετά μέρες ήταν γεμάτες σκαμπανεβάσματα και πότε γελούσαν πότε έκλαιγαν μη μπορώντας να αποφασίσουν τι πρέπει να κάνουν. Αφού μίλησαν με τους γιατρούς, με την οικογένεια και τους φίλους, ακόμη και με αγνώστους σχετικά με το τι θα ήταν καλύτερο τόσο για αυτούς όσο και για το αγέννητο μωρό τους, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε τερματισμό της εγκυμοσύνης. Όπως λέει η ίδια πήραν την απόφαση γιατί περισσότερο επηρεάστηκαν και επειδή δεν υπάρχει σωστή παιδεία για το σύνδρομο Down. Όταν τελικά έφτασε η μέρα για τον τερματισμό της εγκυμοσύνης και πήραν την τελική απόφαση να κρατήσουν το παιδί, η μητέρα του ένιωσε όπως λέει την απόλυτη αγάπη και ήταν σίγουρη για την απόφασή της. Μιλώντας για την ημέρα της γέννας περιγράφει: «Θυμάμαι μόνο ένα συναίσθημα, τίποτε περισσότερο από αγάπη. Ήταν σχεδόν όλα όσα είχαμε περάσει τους τελευταίους εννέα μήνες και τίποτε άλλο δεν είχε σημασία, διότι είχαμε ένα τέλειο μικρό μωρό». Τώρα το ζευγάρι μιλάει για την απόφασή του να κρατήσει το παιδί και θέλει να ευαισθητοποιήσει και άλλους γονείς γι’ αυτό το ζήτημα. Πηγή: http://www.newsbeast.gr
