Το Blog των AμεA (Ατόμων με Αναπηρία) - Αναπηρία - Δικαιώματα, Παροχές, Ενημέρωση και Πληροφορίες για τα Άτομα με Αναπηρία... και όχι μόνο. Ανάπηροι αλλά ίσοι - Disabled but Equal
Η Peppa Lass είναι μία κατσίκα από το Τένεσι των ΗΠΑ, που έχει γίνει διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο, με την εμφάνισή της, ντυμένη ως Elsa από την ταινία «Frozen». Οι ιδιοκτήτες του μηρυκαστικού, φόρεσαν στην Peppa μια ξανθιά περούκα κι ένα γαλάζιο φόρεμα, όπως και η πριγκίπισσα της Disney, Elsa. Εντύπωση, βέβαια, κάνει το γεγονός πως η μικρή κατσίκα δεν διαμαρτύρεται, αλλά σαν σταρ ποζάρει στην κάμερα! Το βίντεο όπου πρωταγωνιστεί έχει ξεπεράσει τις 928.000 προβολές στο διαδίκτυο! Δείτε το βίντεο: Πηγή: http://www.enikos.gr
Ο «πατέρας» του Facebook Μαρκ Ζούκερμπεργκ είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους και επιτυχημένους επιχειρηματίες του πλανήτη, γι’ αυτό και όταν δίνει συμβουλές για θέματα δουλειάς, κανείς δεν μπορείς να τις παραβλέψει.
Μιλώντας στο Mobile World Congress στη Βαρκελώνη ο 30χρονος αποκάλυψε με ποια κριτήρια προσλαμβάνει τους υπαλλήλους του. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του κοινού, είπε: «Θα προσλάβω κάποιον να δουλέψει για μένα μόνο αν θα μπορούσα εγώ να δουλέψω γι’ αυτόν. Αυτό είναι ένα πολύ καλό τεστ και νομίζω ότι με έχει αποζημιώσει αρκετές φορές».
Ο Ζούκερμπεργκ είπε επίσης ότι τόσο ο ίδιος, όσο και η ομάδα του, ψάχνουν για ανθρώπους που μοιράζονται τις ίδιες αξίες, σύμφωνα με την Telegraph. «Δεν θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να δουλέψει για το Facebook» είπε.
Η εταιρεία απασχολεί λιγότερους από 10.000 υπαλλήλους και αυτό, σύμφωνα με τον Μαρκ, ήταν πολύ σημαντικό για την επιτυχία της επιχείρησης. «Το πιο σημαντικό είναι να κρατάς την ομάδα σου όσο μικρότερη μπορείς. Υπηρετούμε δισεκατομμύρια ανθρώπους, αλλά η ομάδα μας αριθμεί λιγότερους από 10.000» πρόσθεσε και τόνισε ότι το πιο σημαντικό είναι «να έχεις πίστη στον εαυτό σου». «Μην κάνεις εκπτώσεις με τον εαυτό σου, ό,τι και αν κάνεις. Ο καθένας έχει ένα όραμα που μπορεί να φέρει σε αυτό τον κόσμο» είπε.
Τεχνολογία υπερήχων επιτρέπει το χειρισμό από απόσταση. Η νορβηγική εταιρεία Elliptic Labs σχεδίασε ένα σύστημα τεχνολογίας, που επιτρέπει τη χρήση των έξυπνων κινητών τηλεφώνων… από απόσταση. Το σύστημα ανιχνεύει τις κινήσεις των χεριών του χρήστη με τη χρήση υπερήχων, έτσι ώστε να αλλάζει φωτογραφίες στη οθόνη, να ξεκινά και να σταματά βίντεο και μουσικά κομμάτια, να βγάζει selfies και να παίζει online games. Τα υπερηχητικά σήματα που αποστέλλονται μέσω του αέρα από τα ηχεία στα smartphones και tablets αναπηδούν στο χέρι του χρήστη και καταγράφονται από τυπικά μικρόφωνα. Η τεχνολογία της Elliptic Labs χρησιμοποιεί αυτά τα σήματα για να αναγνωρίζει τις χειρονομίες και με βάση αυτές να μετακινεί τα «αντικείμενα» σε μια οθόνη. Η εταιρεία συνέκρινε την τεχνολογία αυτή με το σύστημα ηχοεντοπισμού που χρησιμοποιούν οι νυχτερίδες, σύμφωνα με τη MailOnline. Οι κινήσεις του χεριού μπορούν να αναγνωριστούν από όλες τις πλευρές της συσκευής σε 180 μοίρες. Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε πως μια κουρτίνα μπάνιου μπορεί να πει πολλά για την προσωπικότητα κάποιου; Κι όμως… δείτε τι μπορεί να αποκαλύψει! Τροπικά ψαράκια (ή και ψαράκια κάθε είδους) Θα θέλατε πολύ να γίνετε θαλάσσιος βιολόγος (ή γοργόνα) και δεν μπορείτε με τίποτα να βγάλετε αυτή τη σκέψη από το μυαλό σας. Με λίγα λόγια αγαπάτε πολύ τη θάλασσα και θέλετε να έχετε συνεχώς κάτι να σας τη θυμίζει ακόμα και όταν είναι χειμώνας και δεν την βλέπετε συχνά. Επίσης μπορεί να αγαπάτε πολύ τα ψάρια ως φαγητό και η κουρτίνα αυτή σας κάνει να τρώτε πιο υγιεινά και να μην ξεχνάτε να βάζετε καμιά τσιπούρα πού και πού στον φούρνο. Μονόγραμμα Μάλλον είστε πολύ καθώς πρέπει και δεν θέλετε να ξεχνάει κανείς την ευγενική καταγωγή σας. Όποιος πάει να το ξεχάσει, τσουπ! εμφανίζεται το μονόγραμμα στο μπάνιο για να του το θυμίσει. Ρίγες Από τις ρίγες στην κουρτίνα του μπάνιου μπορούμε να καταλάβουμε είτε ότι αγαπάτε την Coco Chanel (είναι η γυναίκα που έκανε τη ρίγα μόδα), είτε ότι είστε φαν αυτού του κλασικού αλλά διαχρονικού trend. Χάρτης μετρό Μάλλον οι μετακινήσεις είναι κάτι που σας αγχώνει και το βάζετε στο μπάνιο σας για να μπορέσετε να τις δείτε πιο χαλαρά απολαμβάνοντας το αφρόλουτρό σας. Από την άλλη, μπορεί ένας χάρτης του μετρό να σημαίνει πως σας αρέσουν οι περιπλανήσεις κι έτσι όταν κάνετε μπάνιο μπορείτε να ονειροπολείτε για τα ταξίδια που θέλετε να κάνετε στο μέλλον. Λευκό Αν η κουρτίνα του μπάνιου σας είναι απλά λευκή αυτό σημαίνει πως θέλετε να ξεκινάτε και να τελειώνετε την ημέρα σας με ηρεμία, γαλήνη και ισορροπία. Δεν θέλετε τίποτα να ταράζει το μπάνιο σας και την παραμονή σας σε αυτό. Ζωάκια από cartoon Σε αυτήν την περίπτωση είτε είστε 12 χρονών (και διαβάζετε κρυφά το άρθρο από το laptop της μαμάς) είτε σας κέρδισε το παιδί σας σε κάποιο στοίχημα. Από την άλλη, αν δούμε τα πράγματα σε μεγαλύτερο βάθος τα cartoon μπορεί να σημαίνουν πως είστε σε φάση αλλαγών και σας αρέσει να αξιολογείτε συνεχώς τα πράγματα που σας συμβαίνουν. Πηγή: http://www.enikos.gr
Δείτε τις υπέροχες φωτογραφίες. Υπάρχει τίποτα πιο γλυκό από την εικόνα ενός μωρού ενώ κοιμάται; Πόσο μάλλον όταν βλέπει κάτι στο όνειρό του που το κάνει να χαμογελάει. Αυτές τις ιδιαίτερες στιγμές των μωρών εγκλώβισε με τον φακό της η φωτογράφος Sandi Ford.
Η Sandi Ford θεωρείται από τους καλύτερους φωτογράφους για νεογέννητα του Ηνωμένου Βασιλείου. Με εξαιρετική δεξιότητα κλέβει το χαμόγελο των νεογέννητων μωρών ενώ αυτά έχουν αφεθεί στην αγκαλιά του Μορφέα. Ακολουθούν κάποιες από τις μοναδικές φωτογραφίες νεογέννητων ενώ χαμογελούν στον ύπνο τους.
Ανοίγει ο δρόμος για νέα υπνοθεραπεία της κατάθλιψης. Ψεύτικες αναμνήσεις κατάφεραν να φτιάξουν ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, με επικεφαλής τον Καρίμ Μπενσενάν, στη μνήμη ποντικιών, ενώ αυτά κοιμούνταν. Το επίτευγμα, μεταξύ άλλων, μπορεί μελλοντικά να ανοίξει το δρόμο για μια νέου τύπου υπνοθεραπεία της κατάθλιψης στους ανθρώπους ή σε άτομα που βασανίζονται από χρόνιες φοβίες και τραυματικές αναμνήσεις, όπως συμβαίνει στη διαταραχή του μετατραυματικού στρες. Οι επιστήμονες, με τη βοήθεια ηλεκτροδίων, «εμφύτευσαν» την ευχάριστη ανάμνηση μιας τοποθεσίας στον εγκέφαλο των πειραματόζωων και, όταν αυτά ξύπνησαν, αναζητούσαν πλέον αυτό το μέρος, για να ξαναζήσουν την ευχάριστη «εμπειρία» (που αρχικά ποτέ δεν είχε υπάρξει). Τα δύο ηλεκτρόδια είχαν συνδεθεί το ένα στην περιοχή της μνήμης (στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου) και το άλλο στο κέντρο ανταμοιβής - ευχαρίστησης του εγκεφάλου. Οι επιστήμονες δημιούργησαν μια τεχνητή συσχέτιση ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα καταγραφής του χώρου (νευρώνες που καταγράφουν συγκεκριμένες τοποθεσίες) και σε ευχάριστα συναισθήματα. Η νέα μνήμη -που το ζώο αναζητούσε να ξαναζήσει- το ωθούσε να επισκεφθεί μια τοποθεσία όπου υποτίθεται ότι είχε απολαύσει κάτι στο παρελθόν. Οι επιστήμονες υπογράμμισαν ότι δεν επρόκειτο για μια υποσυνείδητη και αυτόματη αντίδραση, αλλά για μια συνειδητή μνήμη (του τύπου «θέλω να πάω ξανά σε αυτό το ευχάριστο μέρος»), η οποία κατεύθυνε τη συμπεριφορά των πειραματόζωων την επόμενη ημέρα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους είναι δυνατό να αποτελέσουν την βάση για μια μη επεμβατική μέθοδο χειραγώγησης της μνήμης και στους ανθρώπους. Έως ότου όμως υπάρξουν όντως κλινικές εφαρμογές, θα χρειαστούν αρκετά χρόνια. Ο Καρίμ Μπενσενάν δήλωσε ότι, προς το παρόν, είναι άγνωστο αν στη διάρκεια του ύπνου μπορούν να «φυτευθούν» στον εγκέφαλο και άλλες τεχνητές μνήμες, όπως διαφόρων δεξιοτήτων. Και ασφαλώς, υπάρχει η σκοτεινή πλευρά. «Το γεγονός ότι μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο στη διάρκεια του ύπνου, είναι λιγάκι ανησυχητικό, επειδή σημαίνει πως θα μπορούσες να κάνεις κάποιον να θέλει κάτι, ακόμη κι αν δεν το θέλει πραγματικά», δήλωσε ο Νιλ Μπέρτζες του University College του Λονδίνου. «Υπάρχουν οι ιατρικές εφαρμογές και οι πιο Οργουελιανές εφαρμογές, όπου η κυβέρνηση μπαίνει μέσα στα κεφάλια των ανθρώπων και αρχίζει να τους ελέγχει», προειδοποίησε ο Λόρεν Φρανκ του Πανεπιστημίου Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια. «Είναι απίστευτα δύσκολο να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο, έτσι δεν ανησυχώ βαθιά γι' αυτό, όμως δεν είναι και αδύνατο να συμβεί», πρόσθεσε. Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Η τροπική άλλοτε ήπειρος με τους δεινόσαυρους αποκαλύπτεται!. Η Ανταρκτική είναι ένα μέρος απίστευτης μαγείας και μυστηρίου.
Ως η νεότερη από τις εφτά ηπείρους που ανακάλυψε ο άνθρωπος και σαφώς η λιγότερο φιλόξενη για τον ανθρώπινο παράγοντα, η πλέον άγνωστη ήπειρος του πλανήτη είναι ένα απόκοσμο μέρος που όλα μπορούν να συμβούν.
Η Ανταρκτική παραμένει ο λιγότερο εξερευνημένος τόπος της υφηλίου, κάτι που της χαρίζει το πάνω χέρι σε όρους μυστηρίου και σαγήνης.
Είναι πράγματι από τα πλέον συγκλονιστικά και μαγευτικά μέρη που ο πλανήτης Γης έχει την τιμή να φιλοξενεί και να γιατί…
Μεγαλώνει, μικραίνει και μεγαλώνει…
Ο θαλάσσιος πάγος που καλύπτει την Ανταρκτική επεκτείνεται σε κάποια σημεία και μειώνεται σε άλλα. Και είναι ακριβώς ο άνεμος ο ρυθμιστικός παράγοντας της επιφάνειάς της. Για παράδειγμα, οι βόρειοι αέρηδες μεταφέρουν τεράστια κομμάτια πάγου μακριά από την ήπειρο, ως ένας μόνο από τους τρόπους με τους οποίους μειώνεται η έκταση της Ανταρκτικής. Την ίδια στιγμή, το παγωμένο θαλασσινό νερό επεκτείνεται, ενώ οι παγετώνες που αποτελούν το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής φθίνουν. Αυτές οι περιοδικές διακυμάνσεις στο μέγεθος της ηπείρου δεν έχουν όμως σχέση με τις τεράστιες αυξομειώσεις της κατά τη διάρκεια των εποχών: από τα 4,5 εκατ. τετραγωνικά μίλια που είναι περίπου η επιφάνεια της Ανταρκτικής, το μέγεθός της συρρικνώνεται στα 1,1 εκατ. τετραγωνικά μίλια το καλοκαίρι, ενώ τον χειμώνα φτάνει στα 6,9 εκατ. Και για να βάλουμε τις εκπληκτικές αυτές εποχικές διακυμάνσεις στην προοπτική τους, αρκεί μόνο να σκεφτούμε ότι η Ευρώπη καλύπτει γύρω στα 3,8 εκατ. τετραγωνικά μίλια…
Παραμένει το ιδανικό σημείο για να μαζέψεις διαστημικά συντρίμμια
Η Ανταρκτική παραείναι ιδανικό περιβάλλον για τη συλλογή μετεωριτών, καθώς πάνω στο λευκό φαίνονται τα πάντα! Στα περισσότερα εδάφη, οι σκουρόχρωμοι διαστημικοί βράχοι δεν ξεχωρίζουν από το χώμα και ανακατεύονται με τα πετρώματα της περιοχής, κάτι που μας κάνει να τους μπερδεύουμε συχνά με τις κοινές γήινες πέτρες. Το χιόνι και ο πάγος έρχονται όμως σε πλήρη αντίθεση με τους γαλαξιακούς βράχους, ξεχωρίζοντας πια σαν τη μύγα μες στο γάλα! Την ίδια ώρα, το παγωμένο του περιβάλλοντος είναι ιδανικό για τη διατήρηση των μετεωριτών: έχουμε βρει στην Ανταρκτική μετεωρίτες εκατομμυρίων ετών που παραμένουν άθικτοι. Κι έτσι η παγωμένη ήπειρος είναι το αγαπημένο σημείο επιστημόνων και συλλεκτών, καθώς αν είναι να μαζέψεις διαστημικά δείγματα είναι σαφώς ευκολότερο και φτηνότερο να πεταχτείς μέχρι την Ανταρκτική παρά ως το Διάστημα! Το αμερικανικό πρόγραμμα United States Antarctic Search for Meteorites έχει ήδη συγκεντρώσει 16.000 μετεωρίτες από το 1976 που ιδρύθηκε…
Φιλοξενούνται ετήσιοι μαραθώνιοι
Παρά το γεγονός ότι δεν έχει κανέναν μόνιμο κάτοικο, η Ανταρκτική έχει δύο δικούς της μαραθωνίους και μάλιστα μεγαλοπρεπείς. Ο Antarctic Ice Marathon έχει ξεκινήσει από το 2004 ως ένας από τους δυσκολότερους του πλανήτη: οι διαγωνιζόμενοι φτάνουν με ιδιωτικό αεροπλάνο από τη Λατινική Αμερική για να τρέξουν μέσα στο δριμύ ψύχος και τους μανιασμένους αέρηδες, ξεπερνώντας πραγματικά ασύλληπτα εμπόδια. Ο δεύτερος είναι λιγότερο απαιτητικός, καθώς ο McMurdo Marathon φιλοξενείται κοντά στη στάθμη της θάλασσας, δίπλα στον ερευνητικό σταθμό των ΗΠΑ, McMurdo Station. Ακόμα και το να φτάσεις βέβαια στην Ανταρκτική αποτελεί μεγάλη πρόκληση, μόνο εύκολα δεν είναι λοιπόν τα πράματα…
Η ήπειρος είναι ακραία τουριστική
Μπορεί το τοπίο να είναι τελείως αφιλόξενο στον άνθρωπο, η Ανταρκτική παρουσιάζει όμως τεράστιο τουριστικό ενδιαφέρον: φτάνεις στις εσχατιές της γης, διασχίζεις τις αποικίες των πιγκουίνων, ακολουθείς τα ίχνη των πρώτων εξερευνητών, κάνεις scuba diving, παρατηρείς τις φάλαινες, περνάς ώρα στο ερευνητικό κέντρο McMurdo και κάνεις ένα σωρό ακόμα οργανωμένες εμπορικά δραστηριότητες. Η Νο1 τουριστική ατραξιόν παραμένει η Χερσόνησος της Ανταρκτικής, γνωστή και ως Banana Belt: διάσημη για την εύκολη πρόσβαση και το ηπιότερο κλίμα της, η βορειότερη χερσόνησος της ηπείρου είναι σπίτι για φώκιες και πιγκουίνους, την ίδια ώρα που παρέχει ένα από τα πιο παρθένα και απόκοσμα σκηνικά της Γης. Περισσότεροι από 35.000 άνθρωποι φτάνουν με κρουαζιερόπλοια εδώ κάθε χρόνο…
Η Ανταρκτική είναι μια σχετικά νέα υπόθεση
Ο βρετανός εξερευνητής Τζέιμς Κουκ μπήκε στον Ανταρκτικό Κύκλο το 1772. Δεν είδε βέβαια στεριά, αλλά τα τεράστια παγόβουνα τον ψύλλιασαν για τη σκληρότητα του περιβάλλοντος. Οι εξερευνητές πρωτοαντίκρισαν έδαφος στις αρχές του 19ου αιώνα, την ίδια στιγμή που το κυνήγι της φώκιας έφερε πολλούς στην Ανταρκτική την ίδια εποχή: ο Αμερικανός John Davis έφτασε στα ανοιχτά της Ανταρκτικής κυνηγώντας φώκιες το 1821 και πιθανότατα ήταν ο πρώτος που πάτησε τα εδάφη της. Κανείς πάντως δεν άγγιξε τον Νότιο Πόλο πριν από το 1911, όταν ο νορβηγός εξερευνητής Ρόαλντ Αμούνδσεν ηγήθηκε της πρώτης πετυχημένης εκστρατείας. Ο άνθρωπος που το επιχείρησε πριν από τον Νορβηγό, ο Βρετανός Ernest Shackleton, αναγκάστηκε να ματαιώσει το εγχείρημα κάπου 100 χιλιόμετρα από τον τελικό προορισμό του. Όσο για τον επίσης βρετανό εξερευνητή Ρόμπερτ Σκοτ, αυτός έφτασε στις νότιες εσχατιές της Γης κάπου έναν και πλέον μήνα μετά τον Αμούνδσεν, αν και οι ακραίες καιρικές συνθήκες δεν θα επέτρεπαν στην αποστολή να επιστρέψει ποτέ πίσω. Έκτοτε πολυάριθμες αποστολές έχουν φυτέψει τις σημαίες των χωρών τους στην Ανταρκτική…
Το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών της Ανταρκτικής έχει διεκδικηθεί
Είναι φυσικό κάθε χώρα να θέλει για τον εαυτό της οποιοδήποτε νέο έδαφος ανακαλύπτεται και η Ανταρκτική δεν αποτελεί εξαίρεση. Διάφορα έθνη μοιράζονται πια την ήπειρο και συνεργάζονται σε επίπεδο επιστήμης και εξερευνητικών αποστολών. Εφτά χώρες έχουν διεκδικήσει τμήματα της Ανταρκτικής, αν και ελάχιστες παίρνουν το θέμα των εδαφικών διεκδικήσεων της παγωμένης ηπείρου στα σοβαρά. Αργεντινή, Χιλή και Βρετανία ερίζουν για την κατοχή της ίδιας γης και αρνούνται να αναγνωρίσει η μια το ιδιοκτησιακό καθεστώς της άλλης. Οι χώρες που έχουν αναγορεύσει τμήματα της ηπείρου ως δικά τους εδάφη περιλαμβάνουν την Αυστραλία, τη Γαλλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Νορβηγία. Την ίδια ώρα, η Συνθήκη της Ανταρκτικής προωθεί την ειρηνική συνεργασία των εθνών στη νέα ήπειρο από το 1959 και πλέον 51 χώρες την έχουν αναγνωρίσει…
Η Ανταρκτική έχει πολλές αναλογίες με τη Σαχάρα
Η Ανταρκτική χαρακτηρίζεται συχνά ως αρκτική έρημος, καθώς είναι το πιο ανεμοδαρμένο και ξηρό μέρος του πλανήτη. Εδώ έχουν σημειωθεί οι χαμηλότερες θερμοκρασίες της Γης (όπως το 1983, στον ρωσικό ερευνητικό σταθμό Vostok της ανατολικής Ανταρκτικής), καθώς το 98% της στεριάς καλύπτεται από πάγο, ποσό που αντιστοιχεί στο 70% του γλυκού νερού της Γης! Το στρώμα πάγου που καλύπτει μεγάλα τμήματα της ηπείρου φτάνει σε ύψος χιλιομέτρων. Αν και αυτό που την κάνει να μοιάζει περισσότερο με τη Σαχάρα είναι η ξηρασία της. Η παγωμένη βροχή μετατρέπεται σε αρκτική σκόνη, κι αυτό είναι που πέφτει από τον ουρανό. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η βροχή λείπει από την Ανταρκτική εδώ και 2 εκατ. χρόνια…
Το μοναδικό φαινόμενο των Καταρρακτών Αίματος
Στην Κοιλάδα McMurdo, μια υπο-παγωμένη λίμνη αδειάζει κάθε χρόνο από τον Παγετώνα Taylor. Το νερό τρέχει από υψόμετρο πέντε σχεδόν ορόφων και χύνεται στη Λίμνη Bonney, αν και δεν μοιάζει καθόλου με τους καταρράκτες που έχουμε συνηθίσει. Η πηγή είναι τρεις φορές αλμυρότερη από το θαλασσινό νερό και ρέει κάτω από ένα πυκνότατο στρώμα πάγου. Η υψηλή συγκέντρωση αλατιού αποτρέπει το νερό από το να παγώσει, ακόμα και μέσα στις ακραίες πολικές συνθήκες της Ανταρκτικής. Όσο για την ηλικία της πηγής, υπολογίζεται ότι σχηματίστηκε πριν από 2 εκατ. χρόνια. Αν και το κερασάκι στην τούρτα δεν είναι άλλο από το χρώμα του νερού του φυσικού αυτού θαύματος, που δίνει εξάλλου και το όνομα «Καταρράκτες Αίματος»: η πηγή του νερού δεν περιέχει ίχνος οξυγόνου και δεν έχει εκτεθεί ποτέ στο ηλιακό φως. Η υψηλή συγκέντρωση σιδήρου, ταυτόχρονα με τα μικρόβια που επιβιώνουν στο νερό, συμβάλλουν στο ομολογουμένως μοναδικό χρώμα του. Οι «Καταρράκτες Αίματος» είναι μάλιστα επισκέψιμοι τόσο με κρουαζιερόπλοιο όσο και ελικόπτερο…
Η ζωή βρίσκει τον δρόμο της
Διάφορα είδη ασπόνδυλων, όπως τα ακάρεα, επιβιώνουν στο εχθρικό περιβάλλον της Ανταρκτικής, την ίδια ώρα που η μικροβιακή ζωή ανθεί στις λίμνες. Η πανίδα είναι ωστόσο περιορισμένη και τείνει να προσκολλάται στη στεριά, καθώς εκεί βρίσκει καταφύγιο από τους ανέμους και την ξηρασία. Η ζωή είναι σαφώς πλουσιότερη στα νησάκια κάτω από την Ανταρκτική και στα βάθη της θάλασσας φυσικά, καθώς ο πάγος λειτουργεί ως μονωτικό και εγγυάται τη μακροημέρευση της θαλάσσιας ζωής. Πιγκουίνοι, φώκιες, θαλάσσια λιοντάρια, φάλαινες, καλαμάρια κ.ά. είναι μερικά μόνο από τα ζώα που ευημερούν στο αρκτικό περιβάλλον της ηπείρου, την ίδια ώρα που και πολλά πουλιά βρίσκουν τρόπο να ζουν εδώ (όπως τα άλμπατρος)…
Η Ανταρκτική ήταν κάποτε τροπική!
Οι επιστήμονες έχουν αποκρυπτογραφήσει την ιστορία της ηπείρου όταν ανακάλυψαν μέσα στους πάγους φοινικόδεντρα και άλλα είδη τροπικής βλάστησης! Ήταν πριν από 52 εκατ. χρόνια όταν η υψηλή συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα και τα θερμότερα ωκεανικά νερά έφεραν τροπικό κλίμα στην παγωμένη ήπειρο, με τροπικά δάση και δέντρα μπαομπάμπ να καλύπτουν την επιφάνειά της, που τα συναντάμε πλέον στη Μαδαγασκάρη. Πλέον η ήπειρος είναι αρκτική έρημος, κάτι κάνει την εικόνα της με τα πυκνά δάση εντελώς παράξενη και ανήκουστη. Και ακόμα πιο παράξενο είναι το γεγονός των απολιθωμάτων που έχουν βρεθεί, που υποδεικνύουν ότι στα τροπικά δάση της Ανταρκτικής ζούσαν κάποτε δεινόσαυροι! Οι «πολικοί δεινόσαυροι», όπως τους ονομάζουν οι παλαιοντολόγοι, έπρεπε να περνούν ένα καλό μέρος της ζωής τους βυθισμένοι στο αρκτικό σκοτάδι, κάτι που εγείρει την ερώτηση: μετανάστευαν κατά τον χειμώνα στη γειτονική νότια Αυστραλία (που ήταν πριν από 100 εκατ. χρόνια δίπλα στις ανατολικές ακτές της Ανταρκτικής) ή είχαν βρει τρόπο να προσαρμόζονται στα κατασκότεινα δάση της αρκτικής νύχτας; Ποιος θα περίμενε ωστόσο ότι η αφιλόξενη παγωμένη ήπειρος ήταν κάποτε τροπικός παράδεισος που ευημερούσαν οι δεινόσαυροι…
Ηλιοθεραπεία, κομμωτήριο, φωτογραφίες και νοσταλγία για τη χαμένη νιότη.
Η νεαρή φωτογράφος Naomi Harris έζησε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα γηροκομείο στο Μαϊάμι και έγινε κάτι σαν εγγονή για τους δεκάδες ενοίκους-ηλικιωμένους. Η Harris περιγράφει τον εαυτό της ως «γερο-ψυχή», αν και έκανε τη δήλωση αυτή στην ηλικία των 20, τότε που επέλεξε να μοιραστεί τουλάχιστον δυο χρόνια με τους ενοίκους του Haddon Hall hotel στο «παιχνιδιάρικο» Μαϊάμι.
Το εν λόγω ξενοδοχείο έχει μετατραπεί σαν ένα είδους γηροκομείο, μια κοινότητα ηλικιωμένων και αυτά που κατέγραψε είναι απλά η ίδια η ζωή: οι εικόνες της διαθέτουν χιούμορ, αντικατοπτρίζουν τη θλίψη των χαμένων νιάτων και αποδεικνύουν ότι η ψυχή δεν έχει ηλικία.
Άρχισε να ρίχνει ματιές έξω από τον μάρσιπο της μαμάς του - Δείτε φωτογραφίες.
Μεγάλη χαρά προκάλεσε στον ζωολογικό κήπο του Σίδνεϊ, στην Αυστραλία, το πρώτο κοάλα της νέας εποχής αναπαραγωγής.
Το μικρό αρσενικό είναι ήδη οκτώ μηνών αλλά τώρα εντοπίστηκε να βγάζει το κεφάλι του και να ρίχνει ματιές στον κόσμο έξω από τον μάρσιπο της μαμάς του.
Με την πρώτη του εμφάνιση είχε την ευκαιρία να πρωτογευτεί και φύλλα ευκαλύπτου.
«Τον υποδεχτήκαμε με ενθουσιασμό, εξελίσσεται πολύ καλά και έχει ήδη τριπλασιάσει το βάρος του», είπε εκπρόσωπος του ζωολογικού κήπου, επισημαίνοντας πως η νέα άφιξη είναι μια επιβεβαίωση των διαρκών βελτιώσεων του προγράμματος αναπαραγωγής.
«Με κάθε γέννηση μαθαίνουμε περισσότερα γι’ αυτά τα πολύτιμα πλάσματα κι ελπίζουμε να συμβάλουμε στο να ζουν με ασφάλεια στη Φύση για πολλές γενιές ακόμα», πρόσθεσε.
«Τα κοάλα αντιμετωπίζουν πλήθος απειλών στη Φύση- τη γρήγορη απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος, επιθέσεις σκύλων και τροχαία», εξήγησε η εκπρόσωπος, «η Αυστραλία χρειάζεται να κάνει περισσότερα για να τα προστατεύσει και η εκπαίδευση των ανθρώπων είναι μόνο ένα από τα πολλά βήματα που πρέπει να γίνουν».
Συγκριτικό φωτογραφικό οδοιπορικό στον πιο πολυσύχναστο δρόμο της Ελλάδας.
Όποιος μένει στην Αθήνα την έχει διασχίσει εκατοντάδες φορές. Και σίγουρα ο επισκέπτης αυτής της πόλης, μόνιμος κάτοικος αυτής της χώρας ή τουρίστας θα πατήσει το πόδι του σε έναν από τους πιο γνωστούς και πλεόν εμπορικούς δρόμους της Αθήνας.
Μιλάμε φυσικά για την οδό Ερμού, τον πασίγνωστο πεζόδρομο που έχει φωτογραφηθεί και βιντεοσκοπηθεί όσο λίγοι δρόμοι τα τελευταία χρόνια. Εμπορικός δρόμος με ιδιαίτερη σημασία καθώς όχι μόνο βρίσκεται απέναντι από την Βουλή των Ελλήνων, αλλά αποτελεί βαρόμετρο και δείκτη για την κίνηση της αγοράς.
Καθημερινά χιλιάδες πολίτες την διασχίζουν για να δούνε τις βιτρίνες, να κάνουν τα ψώνια τους ή να πιούνε τον καφέ τους. Το πιθανότερο είναι κάπου εκεί να δούνε και φωτογράφους να απαθανατίζουν τις στιγμές, διάφορα τηλεοπτικά συνεργεία που θα κάνουν ρεπορτάζ αγοράς ή γκάλοπ μαζί με μουσικούς και καλλιτέχνες να προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή των περαστικών με αμοιβή λίγα κέρματα.
Αυτό όμως που βλέπουμε όλοι μας σήμερα στον πεζόδρομο της Ερμού δεν ξεκίνησε έτσι. Για την ακρίβεια η σημερινή μορφή της Ερμού δεν έχει καμία σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες ιστορίας του δρόμου που εκτείνεται αρκετά πίσω, πριν από το 1900.
Όταν δεν υπήρχαν τα σύγχρονα κτίρια, τα σιντριβάνια, τα εμπορικά καταστήματα, ενώ φυσικά δεν ήταν πεζόδρομος. Ίσως μάλιστα τα μόνα σημεία που να μένουν ίδια από την πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα να είναι η εκκλησία της Καπνικαρέας και το τζαμί στο Μοναστηράκι.
Ήταν το 1833 όταν οι αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σάουμπερτ συμπεριέλαβαν την Ερμού στον πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας. Και σύμφωνα με όσα διαβάσαμε, δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να της δοθεί από τους Βαυαρούς το παρατσούκλι η οδός της «τρυφηλής ασωτίας» προσπαθώντας να περιγράψει την εικόνα του κόσμου, τα πολυτελή εμπορικά καταστήματα της εποχής αλλά και τα παντοπωλεία μαζί με τα μπακάλικα να μοιράζονται τον ίδιο δρόμο.
Η πεζοδρόμηση φυσικά τότε ήταν μακρινό όνειρο και πολύ αργότερα όταν οι άμαξες άφησαν την οδό Ερμού, τα αυτοκίνητα βρήκαν τη θέση τους στον κεντρικό αυτό δρόμο με τους πολίτες να δυσκολεύονται να τον περπατήσουν και τους εμπόρους να τον αξιοποιήσουν αποτελεσματικά.
Μέχρι και το 1996 που ξεκίνησε η πεζοδρόμηση της Ερμού η εικόνα σταθμευμένων αυτοκίνητων στις άκρες των πεζοδρομίων ήταν μια καθημερινότητα. Μία καθημερινότητα που δυστυχώς στο τελευταίο τμήμα της Ερμού κοντά στο Σύνταγμα δείχνει να επαναλαμβάνεται καθώς αρκετοί επιλέγουν να αφήνουν τα αυτοκίνητα επάνω στον πεζόδρομο δυσκολεύοντας τη διέλευση των πολιτών.
Με τις δεκαετίες να περνούν ο δρόμος συνέχισε να αποδεσμεύεται από γραφεία και δημόσιες υπηρεσίες και αφιερώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στο εμπόριο αποκτώντας την εικόνα που βλέπουμε και σήμερα.
Την τελευταία πινελιά την πρόσθεσε η οικονομική κρίση που περνάει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Αρκετά μεγάλα και μικρότερα εμπορικά καταστήματα έκλεισαν και αρκετό διάστημα η εικόνα μιας Ερμού που κινδύνευε να ερημώσει ήταν υπαρκτή.
Παρόλα αυτά ο δρόμος δείχνει να επιβιώνει. Επιχειρήσεις γρήγορου φαγητού πήραν θέση κοντά στα εμπορικά ενώ τα μεγάλα κτίρια που για λίγο διάστημα έμειναν κλειστά και άδεια δείχνουν να ξαναπαίρνουν ζωή, καθώς καινούριες επιχειρήσεις δείχνουν ενδιαφέρον για τον εμπορικότερο δρόμο της πόλης.
