Πρωτοποριακή τεχνική αναπτύχθηκε από Βρετανούς επιστήμονες, η οποία θα μπορούσε να αυξήσει έως σχεδόν στο διπλάσιο χρόνο τη ζωή ενός μεταμοσχευμένου οργάνου, όπως ένα νεφρό, καθώς και να αποτρέψει την απόρριψή του από τον οργανισμό του λήπτη. Προς το παρόν, λιγότερα από τα μισά μοσχεύματα συνεχίζουν να λειτουργούν για περισσότερα από δέκα χρόνια μετά την μεταμόσχευση.
Η νέα μέθοδος είναι ιδιαίτερα σύντομη- διαρκεί μόλις 20 λεπτά. Κατά την μεταφορά του από το δωρητή στον λήπτη, το προς μεταμόσχευση όργανο πλένεται με ένα διάλυμα φαρμάκου, που παρέχει προστασία στο ξένο όργανο από τις επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του λήπτη, το οποίο συχνά επιτίθεται στο ξένο σώμα για να καταστρέψει τα κύτταρά του, που τα αντιλαμβάνεται ως κακόβουλους εισβολείς.
Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε εγχείρηση μεταμόσχευσης, αναγκάζονται να παίρνουν φάρμακα καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, το σώμα του λήπτη συχνά συνεχίζει να αντιδρά, και ως αποτέλεσμα, το μεταμοσχευμένο όργανο αργά ή γρήγορα δυσλειτουργεί. Έτσι, ένα υγιές μεταμοσχευμένο νεφρό διαρκεί κατά μέσο όρο για μια δεκαετία, ενώ θα μπορούσε να λειτουργεί για τριπλάσιο χρόνο, με αποτέλεσμα μερικοί λήπτες να αναγκάζονται να κάνουν και δεύτερη μεταμόσχευση.
Ο καθηγητής Στιβ Σακς του Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του King's College του Λονδίνου είναι υπέυθυνος γι’ αυτή την ανακάλυψη, η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Βρετανικής Επιστήμης στο Μπέρμιγχαμ. Σύμφωνα με το BBC και τη "Guardian" η νέα τεχνική βασίζεται στη εξής λογική: τα υγιή όργανα διαθέτουν ένα φυσικό μηχανισμό άμυνας που ώστε να προστατευθούν από το ανοσοποιητικό σύστημα. Μόρια πρωτεΐνης, που βρίσκονται πάνω στα υγιή όργανα, εμποδίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να επιτεθεί στα δικά του όργανα. Όμως αυτές οι φυσικές πρωτεΐνες χάνονται, όταν το προς μεταμόσχευση όργανο αφαιρείται από το σώμα και αποθηκεύεται σε πάγο.
Αυτό που κατάφεραν οι βρετανοί ερευνητές ήταν να δημιουργήσουν στο εργαστήριο το υποκατάστατο μιας τέτοιας ρυθμιστικής πρωτεϊνης, και από αυτήν δημιούργησαν ένα φαρμακευτικό διάλυμα που ονόμασαν Mirococept. Αυτό είναι το διάλυμα με το οποίο “πλένεται” το προς μεταμόσχευση όργανο του δότη και το οποίο το βοηθά να "αποκρούσει" τις επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του λήπτη. Οι μέχρι τώρα δοκιμές έδειξαν ότι ένα μεταμοσχευμένο νεφρό μπορεί να λειτουργήσει χάρη στο Mirococept τουλάχιστον για άλλα επτά χρόνια χωρίς πρόβλημα μετά την αρχική δεκαετία.
Μέχρι στιγμής, μόνο ένας έλεγχος ασφαλείας έχει πραγματοποιηθεί σε 16 ασθενείς, ώστε να επιβεβαιωθεί πως το Mirococept δεν κάνει ζημιά στο προς μεταμόσχευση όργανο, ούτε στον λήπτη. μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή αναμένεται να γίνει το 2011 σε 300 ασθενείς, η οποία θα αποδείξει ευρέως την αποτελεσματικότητα του διαλύματος και θα καθορίσει ακριβώς ποια είναι η κατάλληλη ποσότητα του Mirococept που πρέπει να τοποθετείται πάνω στο μόσχευμα. Τέλος, θα πρέπει να γίνει μια ακόμα μεγαλύτερη και τελική κλινική δοκιμή για να μελετηθεί πόσα χρόνια ζωής προσθέτει η τεχνητή πρωτεϊνη στα μεταμοσχευμένα όργανα. Εάν οι εξελίξεις είναι θετικές, οι ερευνητές ευελπιστούν ότι η νέα μέθοδος θα αρχίσει να εφαρμόζεται στα νοσοκομεία σε περίπου πέντε χρόνια από τώρα.
Αξίζει, επίσης να σημειωθεί ότι το Mirococept δεν καταργεί την ανάγκη χρήσης φαρμάκων καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος μετά την μεταμόσχευση, αλλά οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα καταστεί εφικτή η μείωσή τους.
Τέλος, ο καθηγητής Σακς υποστηρίζει πως η πρακτική εφαρμογή αυτής της ανακάλυψης πρακτικά μεταφράζεται σε διεύρυνση της διαθέσιμης ποσότητας οργάνων για μεταμοσχεύσεις.
Η νέα μέθοδος είναι ιδιαίτερα σύντομη- διαρκεί μόλις 20 λεπτά. Κατά την μεταφορά του από το δωρητή στον λήπτη, το προς μεταμόσχευση όργανο πλένεται με ένα διάλυμα φαρμάκου, που παρέχει προστασία στο ξένο όργανο από τις επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του λήπτη, το οποίο συχνά επιτίθεται στο ξένο σώμα για να καταστρέψει τα κύτταρά του, που τα αντιλαμβάνεται ως κακόβουλους εισβολείς.
Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε εγχείρηση μεταμόσχευσης, αναγκάζονται να παίρνουν φάρμακα καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, το σώμα του λήπτη συχνά συνεχίζει να αντιδρά, και ως αποτέλεσμα, το μεταμοσχευμένο όργανο αργά ή γρήγορα δυσλειτουργεί. Έτσι, ένα υγιές μεταμοσχευμένο νεφρό διαρκεί κατά μέσο όρο για μια δεκαετία, ενώ θα μπορούσε να λειτουργεί για τριπλάσιο χρόνο, με αποτέλεσμα μερικοί λήπτες να αναγκάζονται να κάνουν και δεύτερη μεταμόσχευση.
Ο καθηγητής Στιβ Σακς του Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του King's College του Λονδίνου είναι υπέυθυνος γι’ αυτή την ανακάλυψη, η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Βρετανικής Επιστήμης στο Μπέρμιγχαμ. Σύμφωνα με το BBC και τη "Guardian" η νέα τεχνική βασίζεται στη εξής λογική: τα υγιή όργανα διαθέτουν ένα φυσικό μηχανισμό άμυνας που ώστε να προστατευθούν από το ανοσοποιητικό σύστημα. Μόρια πρωτεΐνης, που βρίσκονται πάνω στα υγιή όργανα, εμποδίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να επιτεθεί στα δικά του όργανα. Όμως αυτές οι φυσικές πρωτεΐνες χάνονται, όταν το προς μεταμόσχευση όργανο αφαιρείται από το σώμα και αποθηκεύεται σε πάγο.
Αυτό που κατάφεραν οι βρετανοί ερευνητές ήταν να δημιουργήσουν στο εργαστήριο το υποκατάστατο μιας τέτοιας ρυθμιστικής πρωτεϊνης, και από αυτήν δημιούργησαν ένα φαρμακευτικό διάλυμα που ονόμασαν Mirococept. Αυτό είναι το διάλυμα με το οποίο “πλένεται” το προς μεταμόσχευση όργανο του δότη και το οποίο το βοηθά να "αποκρούσει" τις επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του λήπτη. Οι μέχρι τώρα δοκιμές έδειξαν ότι ένα μεταμοσχευμένο νεφρό μπορεί να λειτουργήσει χάρη στο Mirococept τουλάχιστον για άλλα επτά χρόνια χωρίς πρόβλημα μετά την αρχική δεκαετία.
Μέχρι στιγμής, μόνο ένας έλεγχος ασφαλείας έχει πραγματοποιηθεί σε 16 ασθενείς, ώστε να επιβεβαιωθεί πως το Mirococept δεν κάνει ζημιά στο προς μεταμόσχευση όργανο, ούτε στον λήπτη. μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή αναμένεται να γίνει το 2011 σε 300 ασθενείς, η οποία θα αποδείξει ευρέως την αποτελεσματικότητα του διαλύματος και θα καθορίσει ακριβώς ποια είναι η κατάλληλη ποσότητα του Mirococept που πρέπει να τοποθετείται πάνω στο μόσχευμα. Τέλος, θα πρέπει να γίνει μια ακόμα μεγαλύτερη και τελική κλινική δοκιμή για να μελετηθεί πόσα χρόνια ζωής προσθέτει η τεχνητή πρωτεϊνη στα μεταμοσχευμένα όργανα. Εάν οι εξελίξεις είναι θετικές, οι ερευνητές ευελπιστούν ότι η νέα μέθοδος θα αρχίσει να εφαρμόζεται στα νοσοκομεία σε περίπου πέντε χρόνια από τώρα.
Αξίζει, επίσης να σημειωθεί ότι το Mirococept δεν καταργεί την ανάγκη χρήσης φαρμάκων καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος μετά την μεταμόσχευση, αλλά οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα καταστεί εφικτή η μείωσή τους.
Τέλος, ο καθηγητής Σακς υποστηρίζει πως η πρακτική εφαρμογή αυτής της ανακάλυψης πρακτικά μεταφράζεται σε διεύρυνση της διαθέσιμης ποσότητας οργάνων για μεταμοσχεύσεις.
Πηγή: Zougla.gr
