Η τραγική ιστορία του πρωταγωνιστή στο «Χριστός ξανασταυρώνεται»

Ο Αλέξης Γκόλφης που πέρασε γρήγορα από τη δόξα στην αφάνεια.
Πέθανε άστεγος, μόνος και ξεχασμένος. Για δύο μήνες η σορός του παρέμεινε στο νεκροτομείο αφού δεν βρέθηκε κανείς να τον αναζητήσει. Ο ηθοποιός Αλέξης Γκόλφης (Αλέξης Γκολφινόπουλος όπως ήταν το πραγματικό του όνομα) έγινε γνωστός από τον ρόλο του «Μανωλιού-Χριστού» στη μεταφορά του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Όμως ο θάνατός του και οι συνθήκες υπό τις οποίες έγινε γνωστός φαίνεται να επιβεβαιώνει την φημολογούμενη «κατάρα του Χριστού» που ακολουθεί όσους τον υποδύθηκαν.

Η πορεία προς την επιτυχία

Ο Αλέξης Γκόλφης γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1948. Σε ηλικία 25 ετών ασχολείται με την υποκριτική και κάνει τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο παίζοντας μικρούς ρόλους σε ταινίες του Θανάση Βέγγου. Η μεγάλη ευκαιρία τού παρουσιάζεται όταν ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης τού αναθέτει τον ρόλο του «Μανωλιού-Χριστού» στη συγκλονιστική σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη που προβλήθηκε το 1975.





Η σειρά γνωρίζει μεγάλη επιτυχία με ποσοστά τηλεθέασης που αγγίζουν ακόμα και το 80% και ο Αλέξης Γκόλφης βρίσκει τον εαυτό του να λατρεύεται από το κοινό, ενώ οι γυναίκες δείχνουν να ξετρελαίνονται από την ομορφιά του αλλά και από την λιτή βιβλική μορφή που παρουσίαζε και υποδυόταν στην ιστορική σειρά. Το βάρος του ρόλου όμως είναι μεγάλο και ο εύθραυστος ψυχισμός του δεν δείχνει να τον αντέχει.



Την εποχή που γυριζόταν το σίριαλ δίνει μια συγκλονιστική συνέντευξη σε νεανικό περιοδικό της εποχής. «Εκείνο που με συναρπάζει πραγματικά είναι η ίδια η μορφή του Χριστού όταν προσπαθώ να τον πλησιάσω με τον νου και την καρδιά. Και συχνά αισθάνομαι πως με συντρίβει καθώς προσπαθώ να την ενσαρκωθώ. Πως να ενσαρκωθείς καλλιτεχνικά θεατρικά μια τιτανική μορφή όπως του Ιησού. Είτε Θεός, είτε Θεάνθρωπος, είτε και μόνο άνθρωπος όπως θέλουν να τον βλέπουν εκείνοι που αρνούνται να θρησκεύονται η όσοι ανήκουν σε άλλα θρησκεύματα, ο Ναζωραίος προβληματίζει κατά τρόπο συντριπτικό κάθε καλλιτέχνη που αποτολμά να τον υποδύεται στην σκηνή η την οθόνη. Και από την άποψη αυτή μπορείτε να μαντέψετε εύκολα την συγκλονιστική επίδραση που δέχομαι όταν μελετώ αυτόν τον ρόλο η όταν στέκομαι μπροστά στον φακό και αγωνίζομαι να τον αποδώσω», δήλωνε.

Ακολούθησαν κάποιες συμμετοχές του σε ελληνικές σειρές αρκετά χρόνια μετά («Λόγω Τιμής» και «Η απόδραση») όμως οι μέρες της τεράστιας δόξας που γνώρισε φαίνεται να έχουν περάσει πια για τον Αλέξη Γκόλφη. Η αλήθεια είναι ότι μετά την επιτυχία της σειράς «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» εξαφανίστηκε από τον χώρο του θεάματος.

Από τη δόξα στην αφάνεια

Ο Αλέξης Γκόλφης δεν πίστεψε ποτέ ότι ακολουθεί μια κατάρα τους ηθοποιούς που έχουν υποδυθεί τον Χριστό. Παρά την επιτυχία που γνώρισε, η μοίρα έδειξε το σκληρό της πρόσωπο στον ηθοποιό δικαιώνοντας με τραγικό τρόπο τις φήμες.

Ο κατήφορος για τον ηθοποιό ξεκίνησε όταν έχασε την μητέρα του. Μετά από λίγο καιρό τού έκαναν έξωση και βρήκε καταφύγιο σε μια εγκαταλελειμμένη μονοκατοικία στην πλατεία Κολιάτσου στα Πατήσια. Εξασφάλιζε το φαγητό του από το συσσίτιο αστέγων της ενορίας της γειτονιάς του.



Στο μεταξύ, είχαν μπει για τα καλά στη ζωή του το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Περιφερόταν στους δρόμους της Αθήνας ρακένδυτος και κανείς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει τον περίφημο «Μανωλιό», το άλλοτε πολλά υποσχόμενο αστέρι της υποκριτικής.

Οι τελευταίες συνεντεύξεις

Σε συνέντευξή του στο «Έθνος» το 2002, 27 χρόνια μετά την τηλεοπτική σειρά, είχε μιλήσει για την πορεία του μετά τον «Χριστό»: «Ήμουν ένας ροκ... Χριστός. Οι άνθρωποι στον δρόμο δεν με έβλεπαν σαν τον Αλέξη Γκόλφη, αλλά με αντιμετώπιζαν σαν Θεάνθρωπο. Αργότερα δεν ήθελα να προσβάλω την εικόνα που είχα δημιουργήσει με τον Χριστό με κάποια άλλη δουλειά. Έτσι στράφηκα στη μουσική. Οργάνωνα συναυλίες και έφτιαξα κλαμπ που έγιναν φυτώρια για μουσικούς, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Έτσι έμεινα μία δεκαετία στην αφάνεια. Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα ήθελα έναν σύντροφο ή πολλά λεφτά, αν και ξέρω πως ό,τι σου δίνει η ζωή, σου το παίρνει πάλι πίσω», είχε πει.

Τον Ιούλιο του 2003 είχε μιλήσει για την τελευταία νύχτα του Παύλου Σιδηρόπουλου:



Στην τελευταία του συνέντευξη το 2006 στην εφημερίδα «Espresso», ο Αλέξης Γκόλφης δήλωσε πικραμένος για τα σχόλια που ακούγονταν τότε σε διάφορες, μεσημεριανές κυρίως, εκπομπές που τον παρουσίαζαν ως ζητιάνο που έτρωγε από τα σκουπίδια. «Ούτε από τα σκουπίδια τρώω, ούτε στα παγκάκια κοιμάμαι» είχε πει. «Ζω αξιοπρεπώς, αλλά πολύ δύσκολα, με 1.000 ευρώ το χρόνο που μου έδωσε ως επίδομα το υπουργείο Πολιτισμού, έχω κάνει κατάληψη σε ένα παλιό σπίτι, τρώω από το συσσίτιο του Αγίου Λουκά. Δεν πιστεύω στην κατάρα των ηθοποιών που έπαιξαν τον Χριστό. Τα λεφτά δεν τα υπολόγισα ποτέ, τα είχα, όταν άνοιξα τα δύο μπαρ στο Κολωνάκι. Μετά τα έχασα όλα. Ίσως να με βοηθήσει ο Θεός, που τον πλησίασα στο σίριαλ, να στηριχτώ ξανά στα πόδια μου».


(Πηγή φωτογραφίας: Espresso)

Το τραγικό τέλος

Στις 3 Αυγούστου του 2007 ο Αλέξης Γκόλφης βρέθηκε στην πλατεία Κολιάτσου σε ημιλυπόθημη κατάσταση και μεταφέρθηκε στον «Ερυθρό Σταυρό» με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Δύο μέρες μετά, σε ηλικία 59 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή. Ακόμα και στο τέλος της ζωής του γνώρισε την τραγικότητα.

Ο θάνατός του αποκαλύφθηκε έπειτα από δύο μήνες, στις 9 Οκτωβρίου 2007. Από τον Αύγουστο του 2007 ο Γκόλφης βρισκόταν στο νεκροτομείο και κανείς δεν τον είχε αναζητήσει. Μόλις το μεσημέρι της 9ης Οκτωβρίου αποκαλύφθηκε ότι ο άτυχος ηθοποιός άφησε την τελευταία του πνοή στα μέσα Αυγούστου.



Πολλοί ήταν οι ηθοποιοί που ενσάρκωσαν τον ρόλο του Θεανθρώπου και οι περισσότεροι από αυτούς είτε δεν ξαναέπαιξαν ποτέ στην τηλεόραση ή τον κινηματογράφο είτε πέθαναν νωρίς. Εύλογα, λοιπόν, διερωτάται κανείς: Άραγε, υπάρχει η «κατάρα του Χριστού», και αν ναι, τότε ο Αλέξης Γκόλφης ήταν θύμα της;


Πηγή: http://www.newsbeast.gr