Περιπολίες κατά της… δημόσιας αφόδευσης στην Ινδία

Εθελοντές με σφυρίχτρες επιχειρούν να σταματήσουν την ανθυγιεινή πρακτική.
Ο Ινδός αγρότης Raju Biswas σκρολάρει στη οθόνη του κινητού του μέχρι που βρίσκει τη φωτογραφία ενός άνδρα σε βαθύ κάθισμα ο οποίος «ανακουφίζεται» σχεδόν σε κοινή θέα, μέσα στο πράσινο του υπαίθρου της Ινδίας.

Εξηγεί πως έβγαλε ο ίδιος τη φωτογραφία κατά τη διάρκεια τακτικής πρωινής «περιπολίας» σε «δημοφιλή» σημεία… αφόδευσης.

«Απειλήσαμε να κάνουμε τις φωτογραφίες αφίσες και να τις κολλήσουμε στο χωριό», λέει ο Biswas, ένας από τους εθελοντές που περιπολούν την περιοχή Nadia στη Δυτική Βεγγάλη.

Η ομάδα «αστυνομεύει» τους ελεύθερους χώρους της περιοχής και είναι εξοπλισμένη με… σφυρίχτρες για να «πιάνει» τους ανθρώπους που αντί για την τουαλέτα επιλέγουν τη φύση.

«Μετά από αυτό το στιγμιότυπο δεν τον ξαναείδαμε εδώ», πρόσθεσε αναφερόμενος στον άνθρωπο της φωτογραφίας.

Η Nadia αποτελεί ένα σπάνιο «success story» στη μάχη κατά της αφόδευσης σε ανοιχτούς χώρους στην Ινδία, πρακτική τόσο εκτεταμένη που οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τις τουαλέτες είναι όσοι κι εκείνοι που δεν τις χρησιμοποιούν, αναφέρει η Wall Street Journal.



Η περιοχή αυτή είναι η πρώτη στη χώρα που ανακηρύχθηκε «ελεύθερη περιττωμάτων», που σημαίνει πως κάθε σπίτι έχει την τουαλέτα του- δεν σημαίνει ωστόσο πως και κάθε πολίτης τη χρησιμοποιεί. Ήδη βρίσκεται εδώ και δύο χρόνια σε εξέλιξη εκστρατεία για να πειστούν τα δύο εκατομμύρια κάτοικοι να χρησιμοποιούν τους χώρους υγιεινής για τις προσωπικές ανάγκες τους αντί για το ύπαιθρο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, υπάρχουν ακόμα 597 εκατομμύρια Ινδοί που αφοδεύουν στη φύση.

Ο πρωθυπουργός της χώρας Narendra Modi είχε θέσει πέρσι ως στόχο μέσα σε διάστημα πέντε ετών κάθε σπίτι να έχει τη δική του εσωτερική τουαλέτα.

Ένα χρόνο αργότερα η επιτυχής δράση των «περιπόλων» στη Nadia θεωρείται υπόδειγμα για την αποτελεσματικότητα της «Αποστολής Καθαρή Ινδία» του πρωθυπουργού.

Η επιχείρηση να τερματιστεί η αφόδευση στη φύση στη συγκεκριμένη περιοχή άρχισε τον Μάρτιο του 2013, όταν ένα στα τρία νοικοκυριά δεν διέθετε τουαλέτα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως πληθυσμός ίσος με μια χώρα της κεντρικής Ευρώπης, όπως της Σλοβενίας, δεν είχε πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής.

Έτσι ξεκίνησε η «φρενίτιδα» κατασκευής τουαλετών: έμπειροι χτίστες κατασκεύασαν περισσότερες από 355.600 τουαλέτες από τον Ιούλιο του 2013 έως τον Μάρτιο του 2015, με το κάθε νοικοκυριό να συνεισφέρει με 900 ρουπίες- περίπου 14 δολάρια. Παράλληλα φτιάχτηκαν 1.102 τουαλέτες δημόσιας χρήσης, σε δρόμους, εστιατόρια και σχολεία.

Ωστόσο η κατασκευή των τουαλετών αποδείχθηκε πως δεν ήταν επαρκής στην Ινδία όπου συχνά οι πολίτες επιλέγουν να μην τις χρησιμοποιούν, ακόμα κι αν υπάρχουν, επειδή προτιμούν να αφοδεύουν έξω.

Όπως και σε πολλές άλλες περιοχές στην Ινδία, οι κάτοικοι πίστευαν πως το να κάνουν την ανάγκη τους μακριά από τα σπίτια τους είναι μια πιο βολική και πιο καθαρή επιλογή.

Υπήρξαν χιλιάδες εθελοντές όπως ο 25χρονος Biswas που παρεμβαίνουν στη διαδικασία αυτή «συλλαμβάνοντας» εκείνους που ανακουφίζονται σε ανοιχτούς χώρους και βάζοντας ονόματα και φωτογραφίες στους «τοίχους της ντροπής»- στο πλαίσιο των μέτρων ενθάρρυνσης χρήσης τουαλέτας.



Μόνο τους κίνητρο ήταν να καθαρίσουν την περιοχή τους και μόνη ανταμοιβή τους μια κάρτα υπογεγραμμένη από τη δημοτική αρχή που τους ταυτοποιεί ως «μέλη της επιτροπής παρακολούθησης» της περιοχής.

Ο P. B. Salim είχε την ιδέα για το σχέδιο «Τουαλέτα για όλους» όταν εργαζόταν στη Nadia. Επισκεπτόμενος εκατοντάδες σπίτια διαπίστωσε πως πολλές οικογένειες δεν είχαν τουαλέτα αλλά είχαν πχ. Τηλεόραση ή μοτοσικλέτα.

Η κατάσταση αυτή έχει αποτυπωθεί και στα στοιχεία της απογραφής της Ινδίας, όπου καταγράφηκε πως περισσότεροι άνθρωποι έχουν κινητά από όσους έχουν πρόσβαση σε τουαλέτα. «Ακόμα κι εκείνοι που ζουν σε συνθήκες φτώχειας έχουν επιλογές. Έχει να κάνει με τις προτεραιότητές μας και προφανώς η τουαλέτα δεν είναι μέσα σε αυτές», τονίζει.

Έτσι προσέγγισε τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις συνήθειες των πολιτών στον τομέα αυτό: δασκάλους, ειδικούς της υγείας και θρησκευτικούς ηγέτες.

Βοήθησε επίσης και μια καμπάνια που συνέκρινε την Ινδία με το γειτονικό Μπαγκλαντές, όπου η αφόδευση σε εξωτερικούς χώρους δεν ξεπερνά το 3%.

Τον Απρίλιο έρευνα για λογαριασμό της Unicef διαπιστώθηκε πως στα 1.742 υπό παρακολούθηση νοικοκυριά στη Nadia, η χρήση τουαλέτας από άτομα άνω των 4% έφτανε πλέον το 99,8%.

Τα περιστατικά διάρροιας μειώθηκαν από 147.270 το 2013 σε 96.185 το 2014 παρότι υπήρξαν και 19 θάνατοι που συνδέονταν με αυτή. Έως τον Ιούλιο φέτος είχαν καταγραφεί 52.273 κρούσματα.

«Ο κόσμος τώρα ντρέπεται να βγει να κάνει την ανάγκη του έξω, δεν έχω πιάσει κανέναν εδώ και καιρό», λέει ο Biswas.

Παρά το «success story» της Nadia και την καμπάνια «Καθαρή Ινδία», η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής έχει ακόμα πολύ δρόμο στη χώρα. Σε εθνικό επίπεδο μόλις το 7% των περιοχών θεωρούνται απαλλαγμένο από τη δημόσια αφόδευση.


Πηγή: http://www.newsbeast.gr