Κράτη που τα καταφέρνουν χωρίς στρατούς!

Εκεί που η στρατοκρατία και ο μιλιταρισμός μάς αφήνουν χρόνους…
Όταν η κορυφαία πολιτική προσωπικότητα της Γαλλίας, ο Ζορζ Κλεμανσό, έλεγε άλλοτε ότι «ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτούμε στους στρατιωτικούς», ήξερε προφανώς πολύ καλά τι ισχυριζόταν.

Την ώρα λοιπόν που η συντριπτική πλειονότητα των χωρών της οικουμένης εξοπλίζονται σαν αστακοί για να διατηρήσουν την εθνική τους κυριαρχία, κάποια κράτη ακολουθούν ένα μοναχικό αλλά ιδιαίτερο μονοπάτι: δεν έχουν καν ένοπλες δυνάμεις!

Στην αντίποδα λοιπόν της Κίνας με το πολυπληθέστερο στράτευμα της υφηλίου φιγουράρουν μια σειρά από κρατίδια που τα βγάζουν πέρα χωρίς οπλίτες και τακτικό στρατό.

Οι λόγοι ποικίλουν, από ιστορικά τερτίπια μέχρι και απομονωμένες τοποθεσίες, η πραγματικότητα ωστόσο παραμένει: εκεί που οι άλλοι δαπανούν εκατομμύρια σε εξοπλιστικά προγράμματα και μισθούς τακτικού στρατού, άλλοι έχουν αποφασίσει ότι ο φιλειρηνισμός είναι η βασιλική οδός για να πορεύεσαι στη ζωή.

Για να είμαστε δίκαιοι ωστόσο, οι περισσότεροι από δαύτους έχουν εναλλακτικά πλάνα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των γειτόνων τους…

Νήσοι του Σολομώντα



Το περίφημο νησιωτικό σύμπλεγμα του νοτίου Ειρηνικού, που αποτελείται από χιλιάδες νησάκια και βραχονησίδες, ήταν άλλοτε προτεκτοράτο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (από το 1893), δεν είχε ανάγκη λοιπόν από προστασία των εδαφών του. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μετατράπηκε ωστόσο σε δημοφιλές θέατρο μαχών (το Γκουανταλκανάλ στέκει εδώ μνημειώδες) κι έτσι ιδρύθηκαν άρον-άρον οι Ένοπλες Δυνάμεις των Βρετανικών Νήσων του Σολομώντα. Το 1977-78, στο πλαίσιο της Κοινοπολιτείας των Εθνών, το κρατίδιο ανεξαρτητοποιήθηκε και τράβηξε πια τη δική του πορεία, μέχρι το 2006 τουλάχιστον, όταν η ασύλληπτη διαφορά της κυβέρνησης και τα απίστευτα επίπεδα εγκληματικότητας έφεραν τη χώρα στο χείλος του εμφυλίου. Για να επικρατήσει η ειρήνη, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία όρθωσαν το ανάστημά τους και εισέβαλαν στις Νήσους για να αφοπλίσουν τους παραστρατιωτικούς και να αποκαταστήσουν την ειρήνη. Σήμερα η χώρα έχει φυσικά αστυνομία για τον εσωτερικό εχθρό, ενώ έχει υπογράψει αμυντικό σύμφωνο με την Αυστραλία, η οποία και θα παρέμβει αν κάποιος βάλει στο στόχαστρο το εξωτικό σύμπλεγμα…

Κόστα Ρίκα



Παρά το γεγονός ότι το κράτος είχε άλλοτε στρατό, σήμερα δεν έχει επίσημες ένοπλες δυνάμεις! Ήταν την 1η Δεκεμβρίου 1948 όταν ο τότε πρόεδρος Jose Figueres Ferrer υπέγραψε τον αφοπλισμό και την αυτοδιάλυση του στρατού στον απόηχο του φονικού εμφυλίου που στέρησε τη ζωή σε 2.000 πολίτες. Ο ίδιος ο πρόεδρος μάλιστα, σε μια συμβολική κίνηση, γκρέμισε τον τοίχο του αλλοτινού Πενταγώνου σηματοδοτώντας το τέλος των ενόπλων δυνάμεων. Σήμερα η χώρα έχει τη Fuerza Publica, που παρέχει υπηρεσίες αστυνόμευσης και έλεγχο των συνόρων. Όσο για το τι θα συμβεί αν κάποιος εισβάλει στην Κόστα Ρίκα, σύμφωνα με τη διαμερικανική συνθήκη αμοιβαίας συνδρομής του 1947 (Συνθήκη του Ρίο), η χώρα μπορεί να βασίζεται σε 21 συμμάχους της αμερικανικής ηπείρου, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ! Κίνηση-ματ δηλαδή…

Ανεξάρτητο Κράτος των Σαμόα



Οι Νήσοι Σαμόα δεν διαθέτουν ίχνος στρατού. Το νησιωτικό σύμπλεγμα του νοτίου Ειρηνικού βασίζεται έτσι σε αμυντικές συμμαχίες και διακρατικές φιλίες αν συμβεί το μοιραίο και απειληθεί στρατιωτικά. Έχει βέβαια αστυνομικό τμήμα, αν και αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί στράτευμα. Οι Νήσοι Σαμόα, προτεκτοράτο άλλοτε της Νέας Ζηλανδίας (από το 1920-1962), αφού έλαβαν επισήμως τη συγγνώμη της Νέας Ζηλανδίας για τα δεινά που υπέφεραν από τον αποικιοκρατικό ζυγό, απέσπασαν κατόπιν σύμφωνο φιλίας, το οποίο μετατρέπει τους Νεοζηλανδούς σε υπερασπιστές του κράτους…

Δημοκρατία του Παλάου



Το νησιωτικό σύμπλεγμα του δυτικού Ειρηνικού είχε πολύπαθη ιστορία: αποικία των Ισπανών, πουλήθηκε στους Γερμανούς, καταλήφθηκε κατόπιν από τους Ιάπωνες στον Β’ Παγκόσμιο, πριν περάσει τελικά στα χέρια του αμερικανού απελευθερωτή. Το 1994 έγινε ωστόσο ανεξάρτητο κράτος, αν και οι σχέσεις με τις ΗΠΑ παραμένουν αγαστές. Το κρατίδιο των 200 νησιών διαθέτει αστυνομία για την τήρηση της τάξης, ενώ σε περίπτωση που απειληθεί η εθνική του κυριαρχία, οι ΗΠΑ θα προστρέξουν σε βοήθεια, καθώς παραμένει δεμένο στο άρμα επιρροής της Αμερικής (Πράξη Ελεύθερης Σύνδεσης του 1983).

Πριγκιπάτο της Ανδόρας



Παρά το γεγονός ότι δεν διέθετε ποτέ οργανωμένο στρατό, το μικροσκοπικό κρατίδιο είχε τα κότσια να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία το 1914, παίρνοντας μέρος στον Μεγάλο Πόλεμο! Αν και η μικροσκοπική του δύναμη δεν έκανε κανέναν να το πάρει στα σοβαρά κι έτσι, παρά το γεγονός ότι είχε διαλέξει όντως πλευρά στον πόλεμο, δεν προσκλήθηκε καν στη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Το 1931, το άτακτο στράτευμα των 240 νοματαίων μετονομάστηκε σε Αστυνομία της Ανδόρας και επιφορτίστηκε με την τήρηση της τάξης και του νόμου. Και τότε τι γίνεται αν κάποιος επιβουλευτεί το κρατίδιο των ανατολικών Πυρηναίων; Θα φάει το κεφάλι του, καθώς η Ανδόρα δεν έχει ούτε έναν ούτε δύο προστάτες, αλλά τρεις! Τόσο η Ισπανία όσο και η Γαλλία θα προστρέξουν σε βοήθεια και αν χρειαστεί, το ΝΑΤΟ θα είναι στο πλευρό του…

Γρενάδα



Από τη στιγμή που οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο κρατίδιο της Καραϊβικής Θάλασσας, η χώρα δεν ίδρυσε ποτέ δικό της στρατό. Η Αμερική επενέβη στα εσωτερικά της πολύπαθης χώρας (ανεξαρτητοποιήθηκε μόλις το 1974) το 1983 για να ανατρέψει τον φιλοσοβιετικό πρόεδρο και να επαναφέρει το καθεστώς στη δημοκρατία. Έκτοτε η Γρενάδα έχει βασιλευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία, στα πρότυπα της Κοινοπολιτείας των Εθνών, και δική της αστυνομία. Όχι όμως και στρατό! Το περίεργο εδώ είναι ότι δεν έχει καν προστάτιδα δύναμη και κανείς δεν θα τρέξει να τη σώσει. Διαθέτει σύμφωνα φιλίας με τις υπόλοιπες Γρεναδίνες Νήσους και άλλα κρατίδια της Καραϊβικής, αν και κανένα τους δεν έχει αξιόλογη στρατιωτική δύναμη. Φαίνεται πως στο τέλος οι ΗΠΑ θα τρέξουν και πάλι σε βοήθεια…

Νήσοι Μάρσαλ



Τα ξέρουμε από τη διαβόητη ατόλη Μπικίνι και τις πρώτες πυρηνικές δοκιμές, τα Μάρσαλ όμως του κεντρικού Ειρηνικού έχουν ένα σωρό ακόμα νησιά και ακατοίκητες βραχονησίδες. Σύμφωνα με την Πράξη Ελεύθερης Σύνδεσης του 1983, τα Μάρσαλ έγιναν ανεξάρτητο κράτος, όπως ακριβώς και το Παλάου, αν και παρέμειναν στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ. Γι’ αυτό και δεν έχουν στρατό και αμυντικά συστήματα, καθώς βασίζονται για την άμυνά τους στην αμερικανική υπερδύναμη, η οποία βάσει της συνθήκης είναι υποχρεωμένη να προστρέξει σε στρατιωτική βοήθεια. Έχουν όμως τοπική αστυνομία για τα γνωστά εσωτερικά καθήκοντα…

Πριγκιπάτο του Λίχτενσταϊν



Το μικρό κρατίδιο μεταξύ Ελβετίας και Αυστρίας αποφάσισε το 1868, στον απόηχο του Αυστρο-Πρωσικού Πολέμου, όταν το να έχει δικό του στρατό ήταν μια πανάκριβη ιστορία, γι’ αυτό και κατάργησε πλήρως τον τακτικό στρατό του! Σταθερά προσδεμένο άλλοτε στο άρμα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και Αυστροουγγαρίας αργότερα, κάποια στιγμή αποδεσμεύτηκε από το νέο ανεξάρτητο κράτος της Αυστρίας, καθώς η απομονωμένη θέση του στις Άλπεις μόνο γεωστρατηγικής σημασίας δεν το έκαναν. Σήμερα διαθέτει τη δική του αστυνομία, αν και δεν έχει αμυντικά σύμφωνα με κανέναν, κάτι που το κάνει ευάλωτο. Οι αγαστές σχέσεις του με την Ελβετία είναι εδώ το μεγάλο κλειδί, αλλά και ο φορολογικός παράδεισος που αποτελεί για την οικονομική ελίτ. Τόσο Ελβετία όσο και Λίχτενσταϊν δεν έχουν αποδεχτεί όμως δημοσίως την ύπαρξη τέτοιου είδους αμυντικών σχέσεων και επισήμως το πριγκιπάτο τραβά τον δικό του δρόμο και χωρίς μάλιστα ένοπλες δυνάμεις…

Ναούρου



Το μικρότερο νησιωτικό κράτος του κόσμου, το μικροσκοπικό Νησί της Χαράς, όπως το έλεγαν άλλοτε, γνώρισε την αποικιοκρατία καλά στο πετσί του, καθώς τα τεράστια φωσφορικά κοιτάσματά του το έκαναν λουκουμάκι για τις αυτοκρατορίες. Κι έτσι πέρασε από τα χέρια Βρετανών, Γερμανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών, πριν γίνει ανεξάρτητο κράτος το 1968, με την ανθούσα οικονομία του να το μετατρέπει μάλιστα σε μια από τις πλέον ευημερούσες δημοκρατίες του πλανήτη (τότε, όχι σήμερα). Είναι τόσο μικρό που δεν έχει καν πρωτεύουσα, έχει όμως αστυνομία, αλλά και τεράστια αποθέματα φωσφόρου φυσικά, που εγγυώνται την ευημερία του λαού. Το κρατίδιο έχει στενές σχέσεις με τα άλλα κρατίδια και νησάκια της Μικρονησίας, αν και είναι το σύμφωνο φιλίας με την Αυστραλία που εγγυάται την απαραίτητη στρατιωτική βοήθεια. Η συμφωνία παραμένει σε ανεπίσημο καθεστώς (από το 2001 λαμβάνει όμως και οικονομική βοήθεια), όταν όμως οι ναζί εισέβαλαν στο νησί τον Δεκέμβριο του 1940, ο αυστραλιανός στόλος ήταν αυτός που κατέφτασε σε βοήθεια…

Βατικανό



Το μικρότερο κρατίδιο του κόσμου, απόγονος του παπικού μεσαιωνικού μορφώματος, δεν έχει φυσικά στρατό. Είχε βέβαια μέχρι το 1970 δύο σώματα φρουράς, αλλά ο πάπας Παύλος ΣΤ’ τα κατάργησε αμφότερα και πλέον υπάρχει μόνο η Παπική Ελβετική Φρουρά, που έχει επιφορτιστεί με την ασφάλεια του ποντίφικα. Το ποιος προστατεύει το Βατικανό περιττό να αναφερθεί, καθώς η Ιταλία είναι εδώ ο μεγάλος κηδεμόνας του…

Πηγή: http://www.newsbeast.gr