Απίθανα δέντρα σε απίστευτες ιστορίες

Όταν φύση και άνθρωπος συνεργάζονται ιδανικά!
Τι να πρωτοπείς για τα δέντρα, με πολλά από αυτά να αντέχουν στωικά όλη τη μανία της φύσης για χιλιάδες χρόνια, γινόμενα έτσι μάρτυρες της εξέλιξης του ανθρώπινου πολιτισμού.

Στέκονται λοιπόν ηρωικά στο έδαφος και αποτελούν διαθήκες του παρελθόντος αλλά και μεγαλοπρεπείς υπομνήσεις της παγκόσμιας ιστορίας, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι από μας τα προσπερνάμε αδιάφορα.

Κι όμως, κάποια από δαύτα τραβούν την προσοχή μας, είτε από τα ασυνήθιστα σχήματα και το μέγεθός τους είτε από τους θρύλους που σέρνονται ξοπίσω τους, και κανείς δεν μπορεί πλέον να τα αγνοήσει.

Ας δούμε λοιπόν δέκα τέτοια μεγαλοπρεπή φυσικά θαύματα, με τις ξύλινες καρδιές τους να έχουν απίστευτες ιστορίες να διηγηθούν...

Το δέντρο που στεγάζει μπαρ



Τι θα μπορούσε να είναι πιο δελεαστικό από μια παμπ που στεγάζεται στην κουφάλα ενός δέντρου! Και δεν μιλάμε για όποιο δέντρο να 'ναι, αλλά για το λαμπρό Sunland Baobab της Νότιας Αφρικής, ένα δέντρο 6.000 ετών που όχι μόνο φιλοξενεί μπαρ στο εσωτερικό του κορμού του, αλλά και κελάρι κανονικό. Οι δύο συνδεδεμένοι κορμοί του Baobab του δίνουν άπλετο χώρο, που μπορεί να φιλοξενήσει άνετα 15 ανθρώπους τη φορά, καθώς τα 47 μέτρα της διαμέτρου του το κάνουν σπίτι σωστό! Όσο για το μοναδικό μπαρ του κορμού του, άνοιξε τις πύλες του το 1933 και συνεχίζει να παραμένει σε λειτουργία...

Δέντρα-φυλακές



Άλλο ένα φυσικό θαύμα, τα φοβερά δέντρα Boab των 1.500 ετών της Δυτικής Αυστραλίας, έχει χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο, αν και εδώ για σαφώς πιο σκοτεινούς σκοπούς. Το δέντρο, που ομολογουμένως μοιάζει με κελί, χρησιμοποιούταν άλλοτε ως κρατητήριο: εκεί φυλάκιζαν οι λευκοί τους αυτόχθονες της Αυστραλίας, Αβορίγινες, στον δρόμο προς την πόλη Ντέρμπι, ώστε να δικαστούν. Το γιγαντιαίο δέντρο του Ντέρμπι δεν είναι μάλιστα το μόνο της Δυτικής Αυστραλίας που έχει χρησιμοποιηθεί ως κέντρο κράτησης, καθώς και άλλα της περιοχής λειτουργούσαν παλιότερα ως φυλακές για τους γηγενείς. Η σκληρή πράξη του περιορισμού ανθρώπων μέσα σε κορμούς δέντρων είναι σήμερα δημοφιλής τουριστικός προορισμός της περιοχής...

Το δέντρο-«Λάζαρος»: η βιβλική χουρμαδιά που αναστήθηκε από αρχαίους σπόρους



Μια εξωτική χουρμαδιά, γνωστή για τις θαυματουργές ιατρικές ιδιότητές της, έχει απαθανατιστεί σε πλήθος αρχαίων κειμένων, ανάμεσα στα οποία η Βίβλος και το Κοράνι. Η ζήτησή του βέβαια από τις φυλές της Μέσης Ανατολής το έκαναν κάποια στιγμή να εξαφανιστεί από προσώπου γης και εμείς το ξέρουμε μόνο από τις αρχαίες διηγήσεις. Κι όμως, στη δεκαετία του 1960 ο αρχαιολόγος Yigael Yadin, στην ανασκαφή του περίφημου οχυρού Μασάδα της Νεκράς Θάλασσας, βρήκε μέσα σε έναν αμφορέα μια χούφτα σπόρων από τη χουρμαδιά. Η χρονολόγηση με άνθρακα απέδειξε ότι οι σπόροι ήταν πράγματι σύγχρονοι του φρουρίου, κάπου 2.000 χρόνια πριν δηλαδή! Πιο πολύ από όλους όμως χάρηκαν για την ανακάλυψη οι επιστήμονες του Louis L. Borick Natural Medicine Research Center της Ιερουσαλήμ, οι οποίοι αποπειράθηκαν αμέσως να κάνουν τους σπόρους να βλαστήσουν. Μέσω μιας περίπλοκης διαδικασίας, οι σπόροι φυτεύτηκαν κάποια στιγμή και ένας -μόνο ένας- από δαύτους φύτρωσε! Το θαυματουργό φυτό που ξεπήδησε από τους απολιθωμένους σπόρους ονομάστηκε εύγλωττα «Μαθουσάλας» και έδωσε τα πρώτα του άνθη το 2011, ενώ οι ειδικοί περιμένουν πως θα ανθοφορεί μέχρι το 2022...

Το δέντρο με τις δύο εκκλησίες



Εδώ τα πράγματα μοιάζουν να έχουν βγει από παραμύθι. Τη λένε Chene chapelle και πρόκειται για μια μεγάλη βελανιδιά στο μικρό γαλλικό χωριό Allouville-Bellefosse. Μια στέγη ξεπροβάλλει από τα κλαδιά του δέντρου, την ίδια ώρα που μια ελικοειδής σκάλα περιστρέφεται γύρω από τον κορμό του. Και βέβαια η βελανιδιά στεγάζει όχι μία, αλλά δύο εκκλησίες, οι οποίες είναι μάλιστα λειτουργικότατες και πόλος έλξης για τις εβδομαδιαίες λειτουργίες της κοινότητας. Όσο για το δέντρο, που στέκεται αγέρωχα εκεί για περισσότερο από 800 χρόνια, έχει μια συναρπαστική ιστορία να διηγηθεί: ήταν στα 1600, όταν ήταν στην τρυφερή ηλικία των 500 ετών, που χτυπήθηκε από κεραυνό. Αντί να μας αφήσει χρόνους λοιπόν, η σχεδόν καρβουνιασμένη βελανιδιά επιβίωσε σαν από θαύμα και από την επόμενη χρονιά άρχισε να ξανανθίζει. Ως ανάμνηση του γεγονότος φτιάχτηκε η εκκλησιά, καθώς η θεϊκή παρουσία αναγνωρίστηκε άμεσα από τους πιστούς...

Το φονικό δέντρο



Το φονικό δέντρο, γνωστό ως Chankiri Tree, ήταν ο σιωπηλός μάρτυρας των φρικαλεοτήτων που εκτυλίχθηκαν στα διαβόητα Λιβάδια του Θανάτου (Killing Fields) της Καμπότζης, το αποτρόπαιο επίκεντρο της γενοκτονίας που επέφεραν οι Ερυθροί Χμερ στη χώρα. Ήταν προς το τέλος της ηγεμονίας τους λοιπόν όταν άρχισαν να σκέφτονται τις σφαίρες που σπαταλούσαν στους φυλακισμένους, κάτι που τους ανάγκασε να επιστρέψουν σε πιο πρωτόγονες μεθόδους μαζικής θανάτωσης. Θανάσιμο ξυλοκόπημα και τσεκούρωμα για τους ενήλικες, κάτι ελαφρώς διαφορετικό για τα παιδιά και τα βρέφη: οι στρατιώτες τα έπιαναν από τα πόδια και τα χτυπούσαν στο δέντρο, μέχρι να ξεψυχήσουν. Το πρωτόκολλο της φρίκης απαιτούσε μάλιστα από τα στρατεύματα να επιδίδονται στις ασύλληπτες φρικαλεότητες με το χαμόγελο στα χείλη! Το συγκεκριμένο δέντρο, ένα μόνο από τα πολλά των Λιβαδιών του Θανάτου, στέκει ζοφερός φάρος του ασύλληπτου βαθμού που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη θηριωδία...

Το ιερό μάνγκο



Ο ναός Ekambareswarar, στην ινδική επαρχία Tamil Nadu, είναι ένας από τους 5 μεγαλύτερους λατρευτικούς χώρους του θεού Σίβα και δημοφιλέστατο μέρος προσκυνήματος σε όλη τη Νότια Ινδία. Το πραγματικό αστέρι του ναού όμως δεν είναι άλλο από το μάνγκο των 3.500 ετών, που αποδίδει τέσσερα διαφορετικά είδη μάνγκο από τέσσερα κλαδιά, σε καθεμιά από τις τέσσερις εποχές του χρόνου! Αν πιστεύετε τώρα ότι το φαινόμενο έχει ανθρώπινο χειρισμό, αρκεί να σκεφτούμε ότι πρόκειται για πανάρχαιο δέντρο, την ίδια στιγμή που το ιδιαίτερο αυτό γεγονός έχει απαθανατιστεί σε ιερά κείμενα του ναού ήδη από την αρχαιότητα. Επιστήμονες πάντως το έχουν θεωρήσει άλλο ένα εξαίσιο -και σπάνιο- δείγμα φυσικού μπολιάσματος...

Το Δέντρο της Ζωής



Το περίφημο δέντρο του Μπαχρέιν δεν χρειάζεται ενδεχομένως συστάσεις, καθώς αποτελεί το μόνο αξιοθέατο μιας τεράστιας περιοχής. Το Shajarat-al-Hayat, το Δέντρο της Ζωής δηλαδή στα αραβικά, στέκεται αγέρωχα καταμεσής της άνυδρης και σκονισμένης ερήμου του Μπαχρέιν, έχοντας ακμάσει στο αφιλόξενο περιβάλλον εδώ και 400 χρόνια. Είναι μάλιστα το μόνο πράσινο είδος στη συγκεκριμένη έρημο, που ζει και βασιλεύει παρά τη φαινομενική έλλειψη νερού στην ευρύτερη περιοχή. Γι' αυτό και ο περίφημος τίτλος που έχει στις αποσκευές του, καθώς επιβιώνει κόντρα σε κάθε πρόβλεψη: κάτω από τον καυτό ήλιο και χωρίς νερό! Κι αν οι πελώριες ρίζες του έχουν βρει πιθανότατα κάνα απομακρυσμένο περίσσευμα νερού, για τους ντόπιους είναι ο μυθικός θεός του νερού, ο Enki, που το κρατά στη ζωή. Ή, σε μια άλλη εκδοχή, το δέντρο σηματοδοτεί τα περίχωρα του Κήπου της Εδέμ...

Το δέντρο-κύριος του εαυτού του



Εδώ μιλάμε για μια απίστευτη ιστορία με ένα δέντρο που όχι μόνο είναι κύρης και αφέντης του εαυτού του, αλλά και κάτοχος του καλοσυντηρημένου κήπου που το περικλείει! Το εν λόγω δέντρο λοιπόν, στην κορυφή ενός απόκρημνου λόφου στην Αθήνα της Τζόρτζια των ΗΠΑ, χρονολογείται από τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν ο συνταγματάρχης William H. Jackson, καθηγητής στο τοπικό πανεπιστήμιο και θαυμαστής του δέντρου(!), εκχώρησε στη βελανιδιά την ιδιοκτησία τόσο του εαυτού της όσο και του περιβάλλοντος χώρου (περίπου 2,5 μέτρα σε κάθε πλευρά)! Λίγο αργότερα, ο γνωστός φιλάνθρωπος George Foster Peabody πλήρωσε για να φτιαχτεί το παρτέρι που περικλείει το δέντρο και το κτηματάκι του, χαράσσοντας έτσι τα όρια της ιδιοκτησίας του. Βέβαια, το αρχικό δέντρο έσβησε το 1940, φυτεύτηκε όμως στη θέση του ένα δενδρύλλιο που είχε ξεπηδήσει από τη βελανιδιά, αποτελώντας σήμερα τουριστική ατραξιόν της περιοχής. Πόσα δέντρα ξέρουμε άλλωστε με τίτλους ιδιοκτησίας;

Τα Δέντρα-Τσίρκο



Το θεματικό πάρκο Gilroy Gardens είναι το περήφανο σπίτι των βοτανικών θαυμάτων που ακούν στο όνομα Circus Trees. Έργα της δημιουργικότητας του κηπουρού Axel Erlandson, ο οποίος έβαλε σκοπό ζωής να φιλοτεχνήσει φυσικά αγάλματα, δίνοντάς τους το ιδιαίτερο σχήμα τους. Από τον Γίγαντα με τα 4 Πόδια, τα δέντρα-έργα τέχνης έχουν όλα ευφάνταστα ονόματα, όπως Σχεδόν Κυκλικό Κλουβί, Δέντρο-Καλάθι, Δέντρο-Αψίδα, Κρίκος Αλυσίδας και άλλα τέτοια υπέροχα, με την επιβλητική παρουσία τους να δικαιώνουν τα εμφατικά ονόματά τους. Όσο για την τεχνική που χρησιμοποίησε ο δαιμόνιος κηπουρός, ο ίδιος απαντά παιχνιδιάρικα ότι απλά τους μιλά και τα δέντρα τον υπακούν...

Η στοιχειωμένη βελανιδιά



Η μεγάλη βελανιδιά της αμερικανικής Αλαμπάμα έχει τη δική της περίεργη ιστορία να διηγηθεί. Το επιβλητικό δέντρο πήρε το όνομά του από τον τυπογράφο Charles Boyington, ο οποίος μετακόμισε εκεί το 1833 και σύντομα απέκτησε τη φήμη τυχοδιώκτη και τζογαδόρου. Μια ήρεμη βραδιά λοιπόν του Μαΐου του 1834, ο Boyington βόλταρε στο τοπικό κοιμητήριο με τον φίλο του Nathaniel Frost, κι όταν το επόμενο πρωινό ο άτυχος άντρας βρέθηκε νεκρός, οι υποψίες έπεσαν στον Boyington: ο νεαρός συνελήφθη και καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε θάνατο με απαγχονισμό. Πριν τον κρεμάσουν βέβαια, ο Boyington, που ισχυριζόταν πάντα ότι ήταν αθώος, προέβλεψε ότι μια βελανιδιά θα φύτρωνε από την καρδιά του, ως υπόμνηση του άδικου θανάτου του. Και όπως ακριβώς το θέλησε, ένα μεγάλο δέντρο ξεπήδησε πράγματι λίγα χρόνια αργότερα από τον τάφο του, αποτελώντας σήμερα δημοφιλέστατο στοιχειωμένο μέρος και ατραξιόν για τους απανταχού κυνηγούς φαντασμάτων. Οι θρύλοι που συνοδεύουν τη βελανιδιά πολλοί, όπως ας πούμε ότι κάθε φορά που φυσά ο μανιασμένος άνεμος, μπορείς να ακούσεις τον Boyington να ψιθυρίζει την αθωότητά του...

Πηγή: http://www.newsbeast.gr