Αλλάζουν τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος

Η ανακάλυψη ενός νέου ουράνιου σώματος σηματοδοτεί την αλλαγή των συνόρων του ηλιακού μας συστήματος. Πρόκειται για έναν παγωμένο πλανήτη-νάνο διαμέτρου 450 χιλιομέτρων που έχει λάβει την προσωρινή ονομασία 2012 VP113.

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα νέο ουράνιο σώμα πέρα από τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, στο λεγόμενο «εσωτερικό νέφος του Όορτ».



Η συγκεκριμένη περιοχή ενδέχεται να φιλοξενεί ακόμα και έναν γιγάντιο, άγνωστο πλανήτη, μεγέθους δεκαπλάσιου από τη Γη που παραμένει αόρατος στα τηλεσκόπια λόγω της περιφοράς του σε πολύ μεγάλη απόσταση από τον ήλιο. Μπορεί όμως ένα τέτοιο ουράνιο σώμα να ασκεί βαρυτικές επιδράσεις στα μικρότερα σώματα της ίδιας περιοχής, όπως ο 2012 VP113.

Ο 2012 VP113

Ο 2012 VP113 πιθανότατα αποτελείται από πάγο, λόγω της μεγάλης απόστασής του από το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, και έχει πολύ ελλειπτική τροχιά (πλησιάζει τον Ήλιο ως στις 80 αστρονομικές μονάδες, ή 12 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και απομακρύνεται έως 452 αστρονομικές μονάδες ή 67 δισ. χλμ.

Λόγω της ελλειπτικότητας της τροχιάς του, ο 2012 VP113 χρειάζεται αρκετές χιλιάδες γήινα χρόνια για να διαγράψει μια πλήρη τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

Ο 2012 VP113 είναι το δεύτερο ουράνιο σώμα που έχει ανακαλυφθεί πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα, μετά τη Σέντνα, ένα ουράνιο σώμα διαμέτρου 1.000 χιλιομέτρων που εντοπίστηκε το 2003.

Εκτίμηση των επιστημόνων είναι ότι οι δύο πλανήτες πέραν του Πλούτωνα ανήκουν σε ομάδα ουρανίων σωμάτων 1000 εκ των οποίων είναι παρόμοια με την Σέντνα, ενώ αρκετά είναι μεγαλύτερα από τον Πλούτωνα, τον Άρη και πιθανώς τη Γη. Ωστόσο η πολύ μεγάλη απόστασή τους από τον Ήλιο καθιστά ιδιαιτέρως δύσκολο τον εντοπισμό τους.

Το Νέφος του Όορτ είναι μια υποθετική σφαιρική περιοχή του εξωτερικού ηλιακού συστήματος. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 50.000AU (αστρονομικές μονάδες, μία αστρονομική μονάδα ισούται με την απόσταση Γης – Ήλιου, που είναι περίπου 149 εκατ. χλμ) από τον Ήλιο, χίλιες φορές πιο μακριά από τον Πλούτωνα ή περίπου ένα έτος φωτός.

Η απόσταση αυτή τοποθετεί το Νέφος του Όορτ περίπου στο ένα τέταρτο της απόστασης από τον Εγγύτατο του Κενταύρου, τον κοντινότερο στον Ήλιο αστέρα.

Τα αντικείμενα του Νέφους του Όορτ αποτελούνται κυρίως από πάγους νερού, αμμωνίας, και μεθανίου. Πιστεύεται ότι το Νέφος του Όορτ είναι η πηγή όλων των κομητών που εισέρχονται στο Ηλιακό σύστημα.

Μόλις τέσσερα αντικείμενα που έχουν ανακαλυφθεί πιθανολογείται ότι ανήκουν στο Νέφος του Όορτ, τα 90377 Σέντνα, 2000 CR105, 2006 SQ372, και 2008 KV42.

Η μελέτη υπό τον Σκοτ Σέπαρντ του Ινστιτούτου Κάρνεγκι βασίστηκε σε παρατηρήσεις από δύο τηλεσκόπια στη Χιλή. Η δημοσίευση έγινε στην επιθεώρηση "Nature".

Πηγή: http://www.enikos.gr