Όλη η κωμικοτραγική παραφιλολογία γύρω από τον μονό όρχι του Χίτλερ

Ο περιφημότερος γεννητικός αδένας της Ιστορίας και τα ιδιαίτερα χρονικά του.
Τα Αγγλάκια τραγουδούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ένα περιπαικτικό τραγουδάκι για τον Αδόλφο που είχε να κάνει με μια ανατομική έλλειψη του σώματός του.

Ο θρύλος για τον μονό όρχι του Χίτλερ εξυφαινόταν με μαεστρία για χρόνια και οι φήμες για την ιδιαίτερη ανατομία του ηγέτη του Γ’ Ράιχ έδιναν και έπαιρναν, αν και όπως μάθαμε πρόσφατα από ιατρικό έγγραφο του 1923, η κρυψορχία του ήταν πραγματικότητα και όχι άλλη μια απόπειρα να καταστεί περίγελος.

Τα παιδιά της Βρετανίας δικαιώθηκαν λοιπόν για το «ένα μπαλάκι του Χίτλερ» που αναφωνούσαν εν χορώ, αν και πλέον η επιβεβαίωση του γεγονότος έχει προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου (για παρόμοιο ιατρικό πρόβλημα τουλάχιστον) θύελλα αποκαλύψεων που αποζητά να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

Ποιοι γνώριζαν και τι για την ιατρική κατάσταση του μονόρχεως Χίτλερ; Επηρέαζε και πώς την εν γένει παράλογη συμπεριφορά του η «κρυπτορχιδία δεξιάς πλευράς» του; Γιατροί, ψυχαναλυτές και πλήθος ερευνητών μελετούσαν για χρόνια τη συσχέτιση της χιτλερικής προσωπικότητας και της κρυψορχίας του προσπαθώντας να βρουν μια περιεκτική εξήγηση γιατί αιματοκύλησε την Ευρώπη.

Σπανίως ανδρικός γεννητικός αδένας έχει γνωρίσει τέτοια απήχηση στην επιστημονική κοινότητα αλλά και τη λαϊκή φαντασία, του αξίζει λοιπόν να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Και τώρα που το μυστήριο έχει λυθεί, στο φως των νέων ευρημάτων, θα ήταν ενδιαφέρον να εξερευνήσουμε την πλούσια ιστορία του χαμένου χιτλερικού όρχεως, που παρά το κωμικοτραγικό της κατάστασης, ομοιάζει σε όλα της με πολιτικό θρίλερ κολοσσιαίου μεγέθους!

Το βρετανικό εμβατήριο



Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι βρετανοί φαντάροι τραγουδούσαν ένα σκωπτικό εμβατήριο για τον ναζιστή ηγέτη που σύντομα έγινε δημοφιλέστατο λαϊκό τραγούδι και μπήκε στα στόματα ακόμα και των σχολιαρόπαιδων:

«Ο Χίτλερ έχει μόνο ένα μπαλάκι / Ο Γκέρινγκ έχει δύο, αλλά μικρά / Ο Χίμλερ έχει κάτι παρόμοιο / Αλλά ο κακομοίρης ο Γκέμπελς δεν έχει καθόλου μπαλάκια»! Ολόκληρο το εμβατήριο στα αγγλικά είχε ως εξής: «Hitler, he only has one ball / Goering, he has two but small / Himmler has something simmler / But poor old Goebbels has no balls at all / Hitler has only got one ball / The other is in the Albert Hall / His mother, the dirty bugger / Cut it off when he was small».

Το τραγουδάκι γνώρισε πολλές παραλλαγές και τα Βρετανόπουλα τραγουδούσαν πλάι στο «ένα μπαλάκι» και το «ένα αριστερό μπαλάκι» αλλά και το «ένα κεφτεδάκι». Η μελωδία προϋπήρχε βέβαια και οι στίχοι πατούσαν πάνω σε ένα εμβατήριο που είχε γράψει το 1914 ο Frederick Joseph Ricketts. Η ορχηστρική εκδοχή του ακούγεται μάλιστα στο αξέχαστο φιλμ «Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι» (1957), καθώς ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιν θυμόταν το «Ο Χίτλερ έχει μόνο ένα μπαλάκι» από τα μικράτα του. Ήθελε μάλιστα οι στρατιώτες να το τραγουδάνε με τους πονηρούς στίχους στην ταινία, αν και του το έκοψε τελικά η παραγωγή γιατί ήταν προσβλητικοί…

Πρώιμες ιστορίες από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο



Ο θρύλος του μονού όρχεως του Χίτλερ έλκει την καταγωγή του από τον Μεγάλο Πόλεμο, όταν ο νεαρός Αδόλφος υπηρετούσε στον γερμανικό στρατό. Τότε φάνταζε βέβαια μύθος, αν και η πρώτη αναφορά για το γεγονός κυκλοφόρησε το 1971, όταν ο διοικητής της διμοιρίας του Χίτλερ ισχυρίστηκε ότι σε σχετική ιατρική εξέταση είχε φανεί πως ο κατοπινός ναζιστής είχε μόνο έναν όρχι.

Επόμενος σταθμός το 2008, όταν μια νέα είδηση έγινε παγκόσμιο πρωτοσέλιδο. Ήταν στη δεκαετία του 1960 όταν ένας πρώην στρατιωτικός γιατρός ονόματι Johan Jambor εξομολογήθηκε σε πολωνό ιερωμένο τη μεγάλη αλήθεια: αυτός είχε σώσει τη ζωή του Χίτλερ στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου του 1916!

Κατά τη διάρκεια της αιματοβαμμένης Μάχης του Σομ, ο Jambor και ο νοσοκόμος του έψαχναν για τραυματίες μέσα στους σωρούς των πτωμάτων, όταν και συνάντησαν τον Χίτλερ βαριά τραυματισμένο, με τα πόδια και τα γεννητικά του όργανα βουτηγμένα στο αίμα. Οι κραυγές του Αδόλφου αναμειγνύονταν με τους λυγμούς του για τη χείριστη κατάσταση του σώματός του και, όπως διηγήθηκε ο Jambor, όταν τον πλησίασε, ο Χίτλερ τον ρώτησε: «Θα μπορώ να κάνω παιδιά;». Όπως είπε ο γιατρός, το βαρύ τραύμα του Χίτλερ στα γεννητικά όργανα του είχαν αφήσει μόνο έναν όρχι, κάτι που έδωσε ζωή και στη δημοφιλέστερη μέχρι πρόσφατα θεωρία για το πώς έχασε ο Αδόλφος τον μισό του ανδρισμό…

Η μαρτυρία του Hanfstaengl



Ο Ernst Hanfstaengl ήταν απόφοιτος του Χάρβαρντ πριν γίνει εκπρόσωπος Τύπου του ναζιστικού κόμματος στα ξένα Μέσα. Λόγω των νέων του καθηκόντων, πέρασε πολύ χρόνο στο πλευρό του Αδόλφου μεταξύ 1922-1937, πριν χάσει την εύνοια του δικτάτορα και περιπέσει σε αχρηστία. Ο Hanfstaengl είχε βέβαια αρκετό χιούμορ και σε μια τέτοια επίδειξη, ανακάλεσε μια ιστορία από τα παλιά.

Είμαστε στο Μόναχο στις αρχές της δεκαετίας του 1920, όταν ο Χίτλερ με την παλιοπαρέα του από τον στρατό έπαιρναν το μπάνιο τους. Αυτοί παρατήρησαν τα «αφύσικα υποανάπτυκτα», όπως διηγήθηκε ο Hanfstaengl, γεννητικά του όργανα και ο Χίτλερ έσπευσε λέει να ξεπλύνει την ντροπή με τις επιθετικές και βίαιες πολιτικές του. Στο ίδιο θέμα (και τη θρυλούμενη ανικανότητά του) απέδιδε ο Hanfstaengl τις σαδομαζοχιστικές τάσεις του Αδόλφου, λέγοντας: «Από την εποχή που τον ήξερα, δεν πιστεύω ότι είχε ποτέ φυσιολογικές σεξουαλικές σχέσεις με οποιαδήποτε γυναίκα». Πλήθος μαρτυριών στενών του συνεργατών έκαναν πάντως διαχρονικά λόγο για την απροθυμία του Φύρερ να γδύνεται μπροστά σε άλλους…

Η σοβιετική αυτοψία



Μετά την αυτοκτονία του Χίτλερ το 1945, δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι ο παράφρονας ήταν ζωντανός. Για να λύσουν το μυστήριο, οι Βρετανοί ξαπέστειλαν στο Βερολίνο τον περίφημο ιστορικό Hugh Trevor-Roper, ο οποίος πέρασε από συνεντεύξεις υψηλόβαθμους ναζιστές αξιωματούχους αλλά και απλούς φαντάρους που γνώριζαν από πρώτο χέρι τα γεγονότα γύρω από τον χαμό του. Ο ιστορικός δημοσίευσε τα αποτελέσματα της επιτόπιας έρευνάς του σε βιβλίο και κατέληξε ότι ο Χίτλερ είχε αυτοκτονήσει, αν και αυτό δεν έκανε τις φήμες να κοπάσουν.

Λάδι στη φωτιά της συνωμοσιολογίας έριξε το Κρεμλίνο το 1968, όταν παραδέχτηκε ότι είχε πάρει στην κατοχή του τα πτώματα του Χίτλερ και της Εύας Μπράουν πέντε μέρες μετά τον θάνατό τους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Μόσχα ισχυρίστηκε ότι είχε κάνει αυτοψία στις δύο σορούς και από τα υπολείμματα μιας κάψουλας στα δύο στόματα συμπέραναν οι σοβιετικοί ιατροδικαστές ότι το ζευγάρι είχε πάρει δηλητήριο.

Μιας και τα πτώματα ήταν απανθρακωμένα, οι ειδικοί έπρεπε να βασιστούν στα δόντια για να ταυτοποιήσουν τις σορούς, αν και η οριστική επιβεβαίωση ήρθε από ένα άλλο εύρημα: τον μονό όρχι του Χίτλερ! Σύμφωνα με τους Σοβιετικούς, ο ένας εκ των δύο όρχεων του Χίτλερ δεν βρέθηκε πουθενά στο σώμα του…

Οι προσωπικοί γιατροί του Αδόλφου αρνήθηκαν την κατηγορία



Ο βασικός γιατρός του Χίτλερ πάντως, Theodor Morell, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι είχε εξετάσει τους γεννητικούς του αδένες πολυάριθμες φορές, δεν αποδεχόταν τη φημολογία περί κρυψορχίας και είχε δηλώσει ευθαρσώς στην Αμερικανική Επιτροπή: «Τα σεξουαλικά όργανα δεν έδειξαν κανένα σημάδι ανωμαλίας ή παθολογίας και τα δευτερεύοντα σεξουαλικά χαρακτηριστικά ήταν φυσιολογικώς ανεπτυγμένα».

Ο τελευταίος γιατρός που εξέτασε τον Χίτλερ στο επίμαχο σημείο ήταν ο Erwin Giesing, ο οποίος προέβη στην εν λόγω εξέταση μετά τη βομβιστική επίθεση που λίγο έλειψε να του στερήσει τη ζωή. Και ο Giesing αρνήθηκε επίσης τη φήμη για τον μονόρχι Αδόλφο, αν και δεν έμεινε εκεί: προσπαθώντας να βγάλει πλαστή την αυτοψία των Σοβιετικών, ισχυρίστηκε ότι η Μόσχα είχε στα χέρια της λάθος πτώμα προσπαθώντας να αποδείξει, μέσω των δικών του ακτινογραφιών από το κεφάλι του Χίτλερ, ότι τα οδοντιατρικά δεδομένα δεν ήταν ακριβή. Αν και θα ήταν ένας πιονέρος αμερικανός ειδικός στη Σήμανση που σύντομα θα τον διέψευδε…

Τα δόντια του Χίτλερ και η από σπόντα απόδειξη για τον έναν όρχι



Ο δρ. Reidar Sognnaes, ως διαπρεπής καθηγητής Ανατομίας και Βιολογίας, είπε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση για τα οδοντιατρικά μητρώα του Χίτλερ. Ο καθηγητής μελετούσε την ανάκριση του προσωπικού οδοντιάτρου του ηγέτη του Γ’ Ράιχ, Hugo Blaschke, ο οποίος περιέγραφε την οδοντοστοιχία του Αδόλφοι από μνήμης, μιας και οι ακτινογραφίες του εγκεφάλου του είχαν χαθεί σε μια συντριβή αεροσκάφους.

Απτόητος ο Sognnaes, συνέχισε την έρευνά του, η οποία τον έφερε μέχρι τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ στο Μέριλαντ, όπου βρήκε τελικά τον φάκελο του Theodor Morell. Στο σχετικό σημείωμα αναφερόταν βέβαια ότι ο φάκελος περιείχε «Πέντε Ακτινογραφίες της Κεφαλής του Χίτλερ», αν και το ακτινολογικό υλικό έλειπε. Ο καθηγητής χτύπησε βέβαια φλέβα χρυσού όταν παρατήρησε έναν ροζ φάκελο παραδίπλα στα αρχεία του Morell που περιείχαν πέντε πλάκες ακτινογραφίας από το 1944.

Αφού ερεύνησε επί χρόνια τις ακτινογραφίες και τις αντιπαρέβαλλε με ό,τι φωτογραφία του Αδόλφου μπόρεσε να βρει, κατέληξε ότι η σορός ήταν πράγματι του Χίτλερ, παρουσιάζοντας τα ευρήματά του το 1972. Η μαρτυρία του Giesing τέθηκε έτσι εν αμφιβόλω, καθώς τα δόντια του Χίτλερ ήταν ίδια τόσο στις ακτινογραφίες όσο και την ιατροδικαστική έκθεση των Σοβιετικών. Και βέβαια αφού η αυτοψία των Ρώσων ήταν πραγματική, εξίσου πραγματικό θα ήταν και το εύρημα μέσα στο όσχεο. Αν και περισσότερες και καλύτερες αποδείξεις έμελλε να έρθουν…

Τα αρχεία της φυλακής Landsberg



Μετά το αποτυχημένο «Πραξικόπημα της Μπιραρίας» του Χίτλερ να ρίξει την κυβέρνηση της Βαυαρίας το 1923, ο Αδόλφος κλείστηκε στα μπουντρούμια του Landsberg, όπου και άρχισε να γράφει το βιβλίο που θα κυκλοφορούσε τελικά με τον τίτλο «Ο Αγών Μου».

Το 2010 αναδύθηκαν μια σειρά από ιστορικά ντοκουμέντα από την εν λόγω φυλακή, στα οποία περιλαμβάνονταν και 300 κάρτες από επισκέπτες του Αδόλφου. Αν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσίαζαν τα ιατρικά αρχεία του Χίτλερ: ο δρ. Josef Brinsteiner τον εξέτασε το 1923 και έγραψε στην έκθεσή του: «Αδόλφος Χίτλερ, καλλιτέχνης και προσφάτως συγγραφέας», ο οποίος κατά τα άλλα «είναι υγιής και δυνατός», υποφέρει όμως από «κρυψορχιδία δεξιάς πλευράς». Ο καθηγητής Peter Fleischmann του Πανεπιστημίου της Νυρεμβέργης εξέτασε κατόπιν τα έγγραφα και συμφώνησε για τον κρυψορχιδία του Φύρερ, την πάθηση δηλαδή όπου ο όρχις δεν κατεβαίνει μέσα στον θύλακο του όσχεος.



Ο Χίτλερ δεν έχασε λοιπόν τον όρχι του στον Α’ Παγκόσμιο, όπως ήθελε ο Johan Jambor, καθώς ήταν η γενετική διαταραχή που του τον είχε στερήσει εξαρχής. Ο Jambor είδε ενδεχομένως την κατάσταση του μονόρχεως Χίτλερ και την παρερμήνευσε για τραύμα, έτσι μέσα στα αίματα που ήταν ο μελλοντικός Φύρερ.

Κι έτσι ένα μυστήριο που κρατά περισσότερο από μισό αιώνα βρήκε επιτέλους τη λύση του, τακτοποιώντας τις εκκρεμότητες του διασημότερου γεννητικού αδένα όλων των εποχών. Φαίνεται πως τελικά κάτι ήξεραν τα Αγγλάκια…


Πηγή: http://www.newsbeast.gr